Dagblad voor Schiedam, en Omstreken.
Ms-Ongefallenverzekering
44ste Jaargang.
Zaterdag 26 Maart 1921.
No. 12996
- O
'tPaaschei van den Soldaat.
m
baud, I /IJIJ d0.d, J f IJ IJ M, dulm,
BureauKoemarkt 4. Telef. 85, na kantoortijd no. 148. Postbus: 39.
Abonnementen per 3 maanden f2.per week 15 cent, franco per
post f 2.50 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 3 cent.
Advertentiën: 1—5 regels f 1.75elke regel daarboven 35 cent, 3 maal
plaatsen! wordt 2 maal*| berekend. Ingezonden mededeelingen 75 ct. per regel.
Speciale [conditiën voor herhaaldelijk advérteeren. Tarieven worden op;;>aanvrage
toegezonden.
Incassokosten worden berekend.
M fin fin au JMftfl m
vaillci vu p #1111 slP^ tu
vaat af ae| s w
Da varaekaHai vavdt ga»aa>haf|< daa» da Halluiaaha Alpaaen V«nak«il»gih*ch ta gahlaia».
bfl
levaaaluga
geheel*
iavalldltalt
Mg vavllaa
vaa>a
wijsvinger
Ml
verlies vu
alkea aada-
vaa vlagav i
Dit nummer bestaat uit twee bladen
en een Geïllustreerd Zondagsblad.
Maandag, Tweeden Paaschdag, zal de Nieuwe
Sehiedamsehe Courant, dagblad voor Schiedam
en Omstreken,
niet verschijnen.
Binnenland-
Vereeniging van im-en exporteurs.
Het bestuur van de Algemecne Vereeniging
van lm- en Exporteurs hield dezer dagen te
Utrecht een vergadering. Een bespreking van
de in voorbereiding zijnde weeldebelasting gaf
aanleiding tot eenige algemeene opmerkingen
over een steeds vermeerderenden belastingdruk
die als een steedsJwassende stroom de kapitaal
vorming bedreigt. Nadat toch de belastingschroef
in de directe belastingen tot het uiterste, was aan
gezet, werd het terrein der indirecte belastin-
hen zeer scherp afgezocht en ontkomt de han
delaar, noch industrieel aan een gevoel van
onzekerheid over hetgeen de fiscus in de naas
te toekomst in zijn schild voert. Door die
onzekerheid zal de malaise van den tegen-
woordigen tijd niet weinig verergerd worden
De energie, van den handel, wiens taak het is
voor den. voorraad ter beschikking van de
maatschappij te zorgen, wordt verslapt.
Gewezen werd op het heirleger ambtenaren,
waarvan gezegd werd, dat op elke 8 inwoners
één ambtenaar voorkomtmen vraagt zich af
of het niet tijd wordt om eens na te gaan of er
ook improductieve ambtenaren zijn, die gemist
kunnen worden.
Men hoopt dan ook, dat de bezuinigitigscom-
missie door actief optreden positieve resulta
ten zal weten te bereiken en acht een zuinig
overheidsbehëer een stimulans voor de ont
wikkeling van handel en nijverheid.
Voorts werd behandeld het antwoord, van de
directie van de Nederlandsche Spoorwegen, op
het door de algemeene vergadering van Neder-
landsche im- en exporteurs behandelde verzoek
tot verlaging van de vrachttarieven.
Dit antwoord, hetwelk ten tweeden male een
afwijzing van dit verzoek inhield, betoogde
dat do Nederlandsche Spoorwegen door het
op 1 Octover 1920 instellen ven een speciaal
tarief, en door het toestaan van reducties bij
contract met groote lichamen, reeds tot het
uiterste zijn gegaan en tot bevordering van
het, verkeer met het buitenland het hare
hebben bijgedragen.
Voorts beriep de directie zich op de valuta
verschillen, doch meende, dat de stijging der
Nedeilandsche vrachtprijzen zich gunstig ver
houdt ten opzichte van de omringende rijken.
Betoogd werd, door de directie der Nederland
sche Spoorwegen, dat bijv. in Duitschland de
stijging der spoorwegvrachten 500 a 600
bedraagt van vóór den oorlog, terwijl voor
Nederland dit cijfer over het algemeen "225
bedraagt. Bovendien zullen op 1 April a.s. de
Duitsche tarieven met, gemiddelde 65 van de
bestaande prijzen worden verhoogd.
Het antwoord van de directie der Nederland
sche Spoorwegen gaf tot de opmerking aanlei
ding, dat, indien zij zich op het standpunt van
een vergelijking van de stijging, der vracht
prijzen in andere landen wilden stellen, deze
vergelijking wel zeer zeker ten ongunste van
de Nederlandsche Spoorwegen zou uitvallen.
Bedroeg toch volgens het schrijven der direc
tie de stijging voor Nederland 225 dan zou
volgens dien maatstaf bij de tegenwoordige
valuta de stijging in Duitschland, niet zooals
de directie schreef 500 a 600 of op 1 April
a.s vermeerderd met 65 niet 825 a 990
moeten bedragen deze cijfers volgens het
schrijven dei directie -doch 2700 van de
vóór den oorlog, geldende.
Als treffend staaltje van de in ons land dan
ook zeer hooge, spoorwegvrachten werd aange
voerd, dat de vracht van een wagon mosselen
van Rotterdam naar Crcfeld bijv. meer be
draagt dan de vracht van een wagon mosselen
van de Oostzee, plus den prijs van de mosselen.
Men besloot nog eenige gegevens te verza
melen en inmiddels nadere stappen te beramen.
Het dagelijksch bestuur deed daarna eenige
mededeelingen omtrent zijn bemoeiingen in
zake opneming van den handel met Rusland
er werd besloten in afwachten van nadere ge
gevens, te zijner tijd een openbare vergadering
te beleggen en daarop, indien mogelijk, aan
een met Russische toestanden bekend spreker,
die oog heeft voor handelsmogelijkheden, ge
legenheid te geven, eenige mededeelingen te
verstrekken.
Gemengd Meuws.
D e d a t u m s van P a a s c h-Z ondag.
Zooals algemeen bekend is, schikken zich alle
beweeglijke Christelijke feestdagen naar den
datum van Paasch-Zondag. Zoo heeft men bijv.
Asch-Woensdag 46 dagen vóór, Hemelvaart 39
Pinksteren 49, H. Drievuldigheid 56, en H. Sa
cramentsdag 60 dagen nk Paschen .Wanneer men
dus voor een bepaald jaar de datum van Paasch-
Zondag kent, weet men tevens op welke dagen
genoemde feesten vallen.
Minder bekend is evenwel volgens welke re
gels men den Paasch-datum berekent. In de
eerste eeuwen der kerk vierde men in verschil
lende Bisdommen het Paaschfecst op onderschei
dene datums. Om aan deze verwarring een einde
te maken, bepaalde het Concilie van Nicea (325)
dat het Paaschfeest gevierd zoude worden op
den eersten Zondag, volgende op de volle maan,
welke óp of na 21 Maart valt. Zoo bedoelde volle
maan op een Zondag valt, dan moest de viering
van het Paaschfecst verschoven worden tot den
volgenden Zondag. Ook mocht Paschen niet
later gevierd worden dan 25 April.
De vroegste Paschen kan dus vallen op 22
Maart, als namelijk volle maan is op 21 Maart
en deze een Zaterdag is. Is het echter volle maan
geweest op 20 Maart dan moeten er 30 dagen
verloopen vóór dit weer het geval is, alzoo op
19 April. Is nu deze dag een Maandag, dan volgt
hieruit, dat de laatste Pasehen op 2o April kan
't Was in den avond van Paasch-Zaterdag
tegen middernacht. Op de heide aan den zoom
van 't woud stond een soldaat op schildwacht.
Uzig koud woei de Noordenwind over de vlakte
en bulderde gierend door de kale boomen van
het donkere bosch, Groote zwarte wolken joe
gen in dreigende vaart langs den nachtelijken
hemel. Maar de soldaat die op schildwacht stond,
hoorde en zag niets leunende op zijn geweer
staarde hij droomende voor zich uit. Zijn ge
dachten waren ver van hier, honderden mijlen
ver. Hij droomde van z'n thuis in de bergen en
zag er zichzelf weer, z'n kudden hoedende op de
hooge zonnige Alpenweiden, waar de klingelende
klokjes der koeien vroolijk samenklonken1 met
de tonen van z'n fluit, ol 's avonds wanneer het
werk afgeloopen was en hij schertste en stoeide
met zijn vrienden en de meisjes uit den omtrek
en van 't dorp.
Wat was dat een heerlijke tijd geweest, toen
z°rgen noch moeilijkheden of ontbering zijn
voorhoofd gerimpeld hadden
Maar eensklaps was. die rust verstoord en er
j>rak een ernstiger tijd aan, geruchten van oor
logsverklaringen en oorlog deden de ronde er
werden spoedig gevolgd door het onder de wa
penen roepen der soldaten. Ook hèm gold die
vallen. Deed zich het geval voor, dat het 19
April volle maan, en tevens Zondag was, dan
moest de viering van het, Paaschfeest verschoven
worden tot den daaropvolgendën Zondag. Aan
gezien het Concilie van Nicea echter bepaalde,
dat Paschen niet later gevierd mocht worden
dan 25 April, rekent men in dit geval de luna
tie op 29 dagen, welke dus eindigt op Zaterdag
18 April (onder lunatic wordt verstaan de tijd
welke verloopt van volle maan tot volle maan.)
Het verschil tusschen de yroegste en de laatste
datum van Paschen bedraagt, dus 34 dagen. Het
gebeurt hóógst zelden dat Paschen op één dezer
uiterste datums valt. In deze eeuw bijv. valt ze
nimmer op 22 Maart, en slechts éénmaal, name
lijk in 1943, op 25 April.
Voor de behoeften der Kerk, die het Paasch
feest naar den loop der maan wilde regelen, was
het dus noodzakelijk, dat men lang te voren de
datums van Paschen kon vaststellen.
Hiervoor was het dus noodig, dat men voor
ieder jaar het tijdstip der Lente volle maan kon
berekenen. Nu wist men dat de gemiddelde duur
eener lunatic 29,53 dag bedroeg, zoodat 235 lu
natics 693,69 dag bevatten, en bijna gelijk staan
met, 19 zonnejaren, die 6939.60 dag bevatten.
Deze periode van 19 jaren heeft den naam ge
kregen van maancyclus, omdat op dezelfde da
turn in die periode gelijke maanplme valt.
Het Concilie van Nicea bepaalde nu, dat men
de lunatie beurtelings 29 en 30 dagen zoude ge
ven, hetgeen hetzelfde was of men haar ge
middeld ieder 29.5 liet duren. Bij zoodanigen
duur zouden 235 lunatics slechts 6932,5 dag,
in plaats van de juiste waarde, 6939,69 dag be
vatten de fout zou derhalve voor den maancy
clus 7.19 dag beloopeu, welke men evenwel heeft
vereffend door aan sommige lunaties een dag
toe ie voegen. Die berekening lever t dan ook geen
moeilijkheid op.Zij kan ook vervangen wórden
doot het stelsel der Epacta, of het getal dei bij
te voegen dagen. Volt bijv. de nieuwe maan op
den len Januari, dan is het do 355e dag van dat
jaar weei N. M., daar 12 binaries von 29.5 dagen
dag 354 opleveren.Den len Januarivan't 2e jaar
is de maan dus 11 dagen oud, van 't 3e jaar 22,
van 't 4e jaar 33 of 3 dagen, daar emn 30 dagen
voor eeno lunatie moet aftrekken. Daarna wordt
zij 14, 25 dan 6 enz. totdat zij aan 't eind dei
19-jarige periode weer 0 wordt Kent men dus
de Epacta, of de ouderdom der maan met, Nieuw
jaar, dan kan men daardoor gemakkelijk den
datum van Paschen berekenen.
liet spreekt overigens van zelf. dat deze Ker
kelijke Paaschmaan niet altijd samenvalt met de
astronomische maan.
In 1721 bijv. had de volle maan werkelijk
plaats op Zaterdag 8 April, des avonds 4.21,
het Paaschfeest zou bijgevolg op Zondag 9 April
moeten gevierd zijn geworden. Dit gebeurde eerst
den 16en, omdat volgens aanwijzing der Epacta
<le volle maan den 9en viel. In 1744 en 1798 werd
insgelijks liet Paaschfeest, eeneweek te laat ge
vierd. Het tegendeel had plaats in 1818, want
men hield toen Paschen op 22 Maart, volgens de
Epacta, terwijl de ware volle maan de viering op
den 29en had moeten bepalen. Doch deze onre
gelmatigheden worden vergoed door de mogelijk
heid om de beweeglijke feesten lang van te voren
met zekerheid te bepalen, zonder dat men zich
heeft te bekommeren ovei de wijzigingen, die
steeds voortgaande vorderingen in de wetenschap
van jaar tot jaar in de astronomische tafels bren
gen.
oproep, ook hij trok meê ton strijde voor vrij
heid en recht, 't Regiment waartoe hij behoorde,
werd naar een klein grensplaatsje gezonden,
waar echter weinig gevaar te duchten scheen,
daar de vijandelijke legermacht geheel was sa
mengebracht in de meer bewoonde en met, vele
spoorlijnen doorsneden streken.
De soldaat zag om zich heen en zijn geweer
opnemende liep hij langzaam een twintigtal
passen ver langs den boschrand, waar hij na nog
een blik over de donkere vlakte geworpen te
hebben, met zijn rug tegen een ouden boom ge
leund zich weer in z'n droomerijen verdiepte.
Weder waren het beelden uit het naaste verleden,
die opdoemden uit de nachtnevelen. Hij moest
afscheid nemen van zijn vader, z'n moeder en de
zusjes ze hadden hem allen een eindweegs ver
gezeld, zijn ouders, hem onderweg, beurtelings
moed insprekende en hem vermanend toch al
tijd en overal elk oogenblik voorbereid te zijn
tot den dood en de zusjes hem voor 't laatst
vermakende met hun vroolijk gesnap, lucht-
kasteelen bouwende voor zijn behouden terug
komst, misschien zelfs als luitenant, terwijl zij
niet begrepen waarom de drie anderen dan nooit
eens met hen meelachten.
Terwijl hij aan zijn zusjes dacht, kwam hem
ook weer 'n klein meisje voor den geest van een
der boerderijen uit 't dorp waar hij thans was.
Zij was misschien wat ouder, maar toch was ze
H o f f e 1 ij k e behandeling van d i e-
v e n. Jn het winterseizoen, schrijft een Japansch
correspondent aan de „Morning Post schij
nen de inbrekers gewoonlijk een grooter acti
viteit te ontwikkelen in Japan, en het is een
lang niet onbelangrijk probleem, hoe men hen
het beste kan aanpakken. De,algemeene opinie
verschilt op dit punt in Japan hemelsbreed van
de opvattingen in westelijke landen. De
man beschouwt zijn huis als zijn kasteel en in
dringers worden onverbiddelijk geweerd. Ook
in Amerika en Canada-worden met inbrekers
korte metten gemaakt, en deze beschouwen het.
dan ook zoo gevaarlijk, een huis 's nachts bin
nen to dringen, dat zij er meestal de voorkeur
aan geven, het publiek op straat aan te vallen.
De Japansche politie daarentegen zegt. dat een
inbreker op hoffelijke wijze moet worden ont
vangen, en men hem zoo mogelijk een kopje thee
moet. offreeren, gedurende welk onderhoud zoo
nauwkeurig mogelijk aanteekening moet, wor
den v gemaakt van zijn kleeding, gewoonten,
voorkomen, stem enz.
Het duurt lang, voor een vreemdeling in Ja
pan tot het inzicht komt, dat dit advies, om
den inbrekers geen moeilijkheden in den weg
te. leggen, geen scherts is, en letterlijk moet
worden opgevolgd.
Verscheidene vreemdelingen, die zulks met
deden, hebben hun onverschilligheid met. den
dood 'moeten boeten. Wanneer zij een inbre
ker in hun huis ontdekten, trachtten zij hem
eruit te werken, of hem gevangen te houden,
met het gevolg, dat zij binnen enkele oogén-
blikken aan den dolk waren geregen, dien hij
steeds bij zich draagt. In één geval was de in
breker verbaasd, dat zijn slachtoffer, dat een
Japanner bleek te zijn, hem niet op de in Japan
gebruikelijke wijze ontving en die verwondering
steeg, toen hij bemerkte, dat zijn tegenstander
een beroepssoldaat was, die een scherp zwaard
onder zijn hoofdkussen had, waarmee hij den in
dringer te lijf ging, zoodat deze gewond de straat
op moest vluchten.
De eenige vreemdelingen, die met succes te
gen Japansche inbrekers kunnen optreden zijn
zij, die een revolver in hun onmiddellijk bereik
hebben liggen en deze op den dief afschieten
vóór hij iets kan doen.
Een inbreker, die een moord heeft begaan,
pleegt ziel) voor de rechtbank in Japan te vei
dedigen, met te zeggen, dat hij door zijn on-
vrijwilligengastheer werd aangevallen en hem
uit zelfverdediging moest dooden.
„Het merkwaardige van het geval is," be
sluit de correspondent, „dat hij altijd een ad
vocaat kan krijgen, die voor de rechtbank zijn
zaak wil verdedigen."
even lief en goed als die beiden. Veel had hij
haar verteld van allen en alles wat hij in z n
bergen had achtergelaten eens toen hij van het
Paaschfeest en de Paaschgebruiken uit zijn ge
boortestreek vertigsle, beloofde zij, hem op dien
morgen wanneer hij nog bij 't bosch op wacht
zou staan, een paar heerlijk gekookte eieren te
brengen, en daar haar moeder 't goedgevonden
had, wist hij zeker dat ze komen zou.
Met donderend geweld gierde de wind over
de vlakke heide om in een laatste wilde vlaag
een ouden hoogen boom te ontwortelen en mot
dreunenden slag op den grond te doen neerplof
fen. Verschrikt keek de schildwacht op en zag
onthutst om zich heen, alsof het de vijand en
niet de wind was die zoo onverwacht een leven
wegrukte.
Toen werd 't stil, bladstil in 't woud en op
de heide.
De wolken die nu niet meer voortgejaagd wer
den, pakten zich samen tot één groote dreigende
massa, en spoedig dwarrelden dikke sneeuwvlok
ken naar omlaag en weefden in dien kouden vroe
gen voorjaarsnacht een lijkwade over den ont
wortelden boom, waarop de soldaat zich had
neergezet. Zijn oogleden waren dichtgevallen,
de slaap had hem overmand, -en in dien slaap
overviel hem een ongekende angst voor den
dood. Uit alle boomen, uit elke struik beloerde
hem een vijand.meende hij,zelfs de boom waarop
hij zat, verborg in zijn takken en binnen in den
stam een geheel leger van valsche vreemde sol
daten en tegen al die duizenden moest hij alleën
strijden, alleen, zonder eenige hulp de eer en
roem van z'n vaderland verdedigen en hoog
houden. Ach, hij kon 't niet, 't was hem onmoge
lijk, hij moest het afleggen tegen zoovelen, hij,
de weinig geoefende soldaatreeds voelde hij
in z'n hals, aan z'n gezicht en z'n handen eerst,
en daarna ook aan geheel z'n lichaam, de koude
loopen van al hun geweren, ze wachtten slechts
op een bevel om hem als een spion neer te schie
ten. Dan 't oogenblik van angst, van doode-
lijken angst ging over in een algeheele verstij
ving van de verkleumde ledematen, de droom
ring over in een rustigen onverstoorbaren slaap,
den slaap des doods. Zijn laatste gedachten voor
dien was geweest aan de Paascheieren, die hij
dit keer in plaats van zijn moeder, van t
kleine boerinnetje zou krijgen.
Toen echter 't meisje met de beloofde feest
gave verscheen, tegelijk met den soldaat dé
den schildwacht kwam aflossen, vonden ze hun
makker gehuld in een doodskleed van zachte,
witte sneeuwvlokken, doodgevroren, zittend nóg
op den ontwortelden boom, 't. geweer in een
laatste gevoel van plicht tusschen de witte han
den geklemd houdende.
