Nieuwe Schiemmsche Courant
tf'tfnirV Bureau: KOEMARKT 4.
voor Schiettent en Omstreken.
ZATERDAG. 12 AUGUSTUS 1922
VOOR DÊ
s-—kr
Concours Hippique te Hoofddorp.
Schoonste rijpaard, gereden door dames, lste prijs en H. Kot te Amsterdam, Amazone
mevr. Lunger, op „Dini" (X).
Bij een vorstelijk huwelijk.
De hertog van Mountbattes, gehuwd met miss Ashley, verlaat na
de huwelijksvoltrekking de kerk te Westminster onder een dak
van degens, hoog opgehouden door een aantal marine-officieren,
collega's van den bruigom.
VOORAL GEEN GEBOORTEACTE.
Limlè die in 1866 een bekend impressario der Italiaansche opera
van Hare Majesteit's Schouwburg te Londen was, zegt in een zijner
Gedenkschriften uit het theaterleven, dat ihj) in Zijn aan allerlei
Moeilijkheden zoo rijk leven bijna met niets zooveel moeite heeft
gehad, als met het arrangeeren van
een „pas de quatre", dien hij voor het
Londensche publiek door de vier be
roemdste danseressen van Europa
wilde doen uitvoeren.
Na het overwinnen van tallooze
bezwaren en het maken van verba
zende onkosten, gelukte het hem
eindelijk in den winter van 1846
Maria Taglioni, Lucia Grabn, Carlo-
ta Grisi en mej. Cerito te Londen
bijeen te krijgen. Thans, nu alles in
orde scheen, begonnen de eigenlijke
zwarigheden eerst. Het lag in den
aard van dezen „pas de quatre", dat
het theatraal effect allengs klom en
dat dus de laatst optredende er als
het ware de kroon op zette. Elk der
vier lievelingen van Terpsichore wil
de daarom de laatste zijn en eerst na
lange redeneeringen werd deze eer
aan Maria Taglioni afgestaan, die
reeds het langste beroemd was.
Nu hoopte Lumley gewonnen spel
te hebben.
Mr. J. C. Everwijn
te
cderlandsch gezant
f ashing ton, werd benoemd
directeur der Neder-
landsche Handelsmaat
schappij.
De avond werd bepaald,
waarop de met ongeduld
verwachte voorstelling
zou plaats hebben, men
vocht als het ware om
een plaats.
Maar nauwelijks een
uur vóór de opvoering
trad de balletmeester Per-
rot met een ontsteld ge
laat de kamer van Lum
ley binnen met de woor
den:
„Cerito wil volstrekt
niet eer dan Garlotta dan
sen en Carlotta niet eer
dan Cerito, zoo geeft het
niets; wat nu te doen?"
In dit lastig geval kwam
de tegenwoordigheid van
geest en de menschenken-
nis van den schouwburg
directeur op het voordee-
ligst aan den dag.
„Zeg aan de dames,"
antwoordde hij zeer be
daard, „dat bij zoo gelijke
-talenten natuurlijk de
oudste van haar de voor
rang toekomt."
Het gelaat van den
armen balletmeester ver
trok zich tot een spotten-
den glimlach en spoedig
nadat hij het antwoord
van den directeur aan de
straks nog zoo verbitter
de mededingsters had
overgebracht, besloten zij
al lachend en schertsend,
zich liever naar de schik
kingen van den heer
Perrot te voegen, dan
haar geboorteacte over te
leggen.
En zoo werd dus einde
lijk een „pas de quat*e" uitgevoerd, zóoals de wereld er nog geen
gezien had en ze misschien nooit meer zien zal
GEEN NOOD.
Buurvrouw: „Ben je niet bang, dat die verdronken student, die
op je kamer gewoond heeft, je nog eens zal^ verschijnen?
Kamerverhuurster„Och, ben je dwaas? Die is me nog twaalf
gulden schuldig!"
DIE KAN DAT WEL.
Dokter: „U ontvangt zeker als redacteur zeer veel miserabel
geschreven manuscripten? Kunt u die toch ontcijferen?"
Redacteur: „Wel neen, voor dat werk hebben we een
apotheker!"
Hippische sport.
Ritmeester C. H. Labouchère op „Gamin" maakt op het Concours
Hippique te Hoofddorp een prachtsprong.
