Kerkelijkheid en
verbeelding.
Pilsoedski.
e Poolsche Maarschalk Pilsoedski iverd, naar
ar>leiding der jongste politieke gebeurtenis-
(J"> benoemd tot chef van den generalen staf,
s' opvolger van generaal Sikorski, die, zooals
''cn elders kan lezen, een ander# functie gaat
vervullen.
Tijger en fee.
Clemenceau werd even vóór zijn vertrek uit Washington
op origineele wijze dank gebracht voor zijn gewaar
deerde hulp aan den bond ter bestrijding der tuberculose.
Een kleine fee bracht den grimmigen tijgen dezen
dank over.
Sikorski.
De Poolsche generaal Sikorski, na den moord
op den President met dictatoriale macht be
kleed, werd belast met de vorming van een
nieuw ministerie. Hij zelf treedt op als minister
van buitenlandsche zaken.
r,Eens zat de bekende
"."Selsche tooneelspeler
^dons, wiens vrouw
SVpneens met goed ge-
°'8 de planken betreedt
den laten avond in de
a'skamer. Hij had kalm
laatste pijpje ge.
VOkt en begon er aan te
®?iken langzamerhand
f'ïr bed te gaan, te
daar hij stellig
dat zijn vrouw
pk ook reeds lang ter
'iste begeven had.
Ret was doodstil in
p's; ook op de straat
ep\am men geen en.
p'uid meer dan nu
,il!1 het verwijderd ge_
ruisch van een voorbij
ziend rijtuig'.
Onwillekeurig geraak-
p hij in den dommel....
pnsklaps echter werd
k opgewekt door het
p'uid van naderende
Instappen, die in wilde
"cht schenen voort te
i^nen. Wat kon dit
«ijn?
...Rij vloog op, wreef
«b met slaap beladen
>°8en en was juist op
Punt de kamer uit te
'Nen, toen de deur
/envloog, en zijn vrouw
podsbleek met ontdaan
J6'aat naar hem toesnel-
P De uitdrukking van
"a».
Twee 'kunstrijders te
het ijs uit. Dat er
pfe oogen was zóó wild,
yp wanhopig, dat hij er onwillekeurig van hui
fde. Een angstig' gevoel overviel hem
Ij 'Vag zijn vrouw. en ach! toch scheen zij
Ou een geheel andere persoonlijkheid toe.
j. R;tar zware haarlokken zwaaiden wild langs
ipp en schouders, haar kleed wa£ half van het
P'kaam gereten en haar handen waren kramp-
j 'tig ineengesloten. Hij drukte haar medelij-
61*<1 aan heit hart, liefkoosde haar, streelde haar
Dans op het ijs.
St. Moritz, de bekende wintersportplaats, voeren op onberispelijke wijze een dans op
voor dergelijkekunststukjes een solide kennis van schaatsenrijden vereischt wordt,
behoeft wel geen nader betoog.
langs het bleeke gelaat en verzocht haar, ja gebood haar zelfs
streng tot zich zelve te komen. Eindelijk geschiedde dit en
barstte zij in een pijnlijk geween uit.
Daarop verhaalde zij rillende wat haar overkomen wias. In
plaats van naar bed te gaan, was zij opgebleven om de rol
van lady Macbeth in te studeeren. Zij had zich zóózeer in
haar rol traöhten in te denken, zich het karakter, waarin zij
zou optreden, zóó levendig voor den geest gehaald, dat zij
zich plotseling als voelde aangegrepen door den geest van
lady Macbeth zelf, op het oogenblik, dat deze haar misdrijf
pleegde1 Hjj
Onmogelijk dezen geest, die haar half dol van angst maakte,
af te schudden. Ten
einde raad was zij on
der een doordringen
den kreet uit de kamer
naar beneden gestoven,
zonder te weten wat
er verder met haar
göbeurd was.
♦V
EEN ZELDZAAM
CONCERT.
In 1794, tot viering
van de door generaal
Jourdan behaalde over.
winning bij Fleurus,
had op bevel van het
Convent te Parijs een
merkwaardig concert
plaats. Hiervoor werd
een kolossaal amphi
theater opgericht en
bijna alle toonkunste
naars en zangers van
de Fransche hoofdstad
namen aan de uitvoe
ring deel.
De voor te dragen
werken waren in ver
band met de aanleiding
tot het concert gekozen
en de Marseillaise was
het laatste nummer
van 't programma.
Langzaam en plechtig
werd het laatste vers
„Amour sacré de la
patrie!" gezongen en
toen in de pauze die
het „Aux armes ci-
toyens!" voorafgaat
opende zich plotseling'
het groote venster bij
den hoofd-ingang en
drie groote klokken, voor dit doel daar opgehan
gen, begonnen te luiden; daarbij trommelden 400
tamboers, ongeveer evenveel trompetters bliezen
de trompet en toen eindelijk het groote koor in
viel: „Aux armes citoyens!" toen donderden
twaalf, in de nabijheid opgestelde, kanonnen.
Het was een helsch lawaai; dirigent was Rey,
de orkestmeester van de groote opera, en na hem
heeft wel geen kapelmeester zoo'n muziek-armee
gedirigeerd