Kerkelijkheid en verbeelding. Pilsoedski. e Poolsche Maarschalk Pilsoedski iverd, naar ar>leiding der jongste politieke gebeurtenis- (J"> benoemd tot chef van den generalen staf, s' opvolger van generaal Sikorski, die, zooals ''cn elders kan lezen, een ander# functie gaat vervullen. Tijger en fee. Clemenceau werd even vóór zijn vertrek uit Washington op origineele wijze dank gebracht voor zijn gewaar deerde hulp aan den bond ter bestrijding der tuberculose. Een kleine fee bracht den grimmigen tijgen dezen dank over. Sikorski. De Poolsche generaal Sikorski, na den moord op den President met dictatoriale macht be kleed, werd belast met de vorming van een nieuw ministerie. Hij zelf treedt op als minister van buitenlandsche zaken. r,Eens zat de bekende "."Selsche tooneelspeler ^dons, wiens vrouw SVpneens met goed ge- °'8 de planken betreedt den laten avond in de a'skamer. Hij had kalm laatste pijpje ge. VOkt en begon er aan te ®?iken langzamerhand f'ïr bed te gaan, te daar hij stellig dat zijn vrouw pk ook reeds lang ter 'iste begeven had. Ret was doodstil in p's; ook op de straat ep\am men geen en. p'uid meer dan nu ,il!1 het verwijderd ge_ ruisch van een voorbij ziend rijtuig'. Onwillekeurig geraak- p hij in den dommel.... pnsklaps echter werd k opgewekt door het p'uid van naderende Instappen, die in wilde "cht schenen voort te i^nen. Wat kon dit «ijn? ...Rij vloog op, wreef «b met slaap beladen >°8en en was juist op Punt de kamer uit te 'Nen, toen de deur /envloog, en zijn vrouw podsbleek met ontdaan J6'aat naar hem toesnel- P De uitdrukking van "a». Twee 'kunstrijders te het ijs uit. Dat er pfe oogen was zóó wild, yp wanhopig, dat hij er onwillekeurig van hui fde. Een angstig' gevoel overviel hem Ij 'Vag zijn vrouw. en ach! toch scheen zij Ou een geheel andere persoonlijkheid toe. j. R;tar zware haarlokken zwaaiden wild langs ipp en schouders, haar kleed wa£ half van het P'kaam gereten en haar handen waren kramp- j 'tig ineengesloten. Hij drukte haar medelij- 61*<1 aan heit hart, liefkoosde haar, streelde haar Dans op het ijs. St. Moritz, de bekende wintersportplaats, voeren op onberispelijke wijze een dans op voor dergelijkekunststukjes een solide kennis van schaatsenrijden vereischt wordt, behoeft wel geen nader betoog. langs het bleeke gelaat en verzocht haar, ja gebood haar zelfs streng tot zich zelve te komen. Eindelijk geschiedde dit en barstte zij in een pijnlijk geween uit. Daarop verhaalde zij rillende wat haar overkomen wias. In plaats van naar bed te gaan, was zij opgebleven om de rol van lady Macbeth in te studeeren. Zij had zich zóózeer in haar rol traöhten in te denken, zich het karakter, waarin zij zou optreden, zóó levendig voor den geest gehaald, dat zij zich plotseling als voelde aangegrepen door den geest van lady Macbeth zelf, op het oogenblik, dat deze haar misdrijf pleegde1 Hjj Onmogelijk dezen geest, die haar half dol van angst maakte, af te schudden. Ten einde raad was zij on der een doordringen den kreet uit de kamer naar beneden gestoven, zonder te weten wat er verder met haar göbeurd was. ♦V EEN ZELDZAAM CONCERT. In 1794, tot viering van de door generaal Jourdan behaalde over. winning bij Fleurus, had op bevel van het Convent te Parijs een merkwaardig concert plaats. Hiervoor werd een kolossaal amphi theater opgericht en bijna alle toonkunste naars en zangers van de Fransche hoofdstad namen aan de uitvoe ring deel. De voor te dragen werken waren in ver band met de aanleiding tot het concert gekozen en de Marseillaise was het laatste nummer van 't programma. Langzaam en plechtig werd het laatste vers „Amour sacré de la patrie!" gezongen en toen in de pauze die het „Aux armes ci- toyens!" voorafgaat opende zich plotseling' het groote venster bij den hoofd-ingang en drie groote klokken, voor dit doel daar opgehan gen, begonnen te luiden; daarbij trommelden 400 tamboers, ongeveer evenveel trompetters bliezen de trompet en toen eindelijk het groote koor in viel: „Aux armes citoyens!" toen donderden twaalf, in de nabijheid opgestelde, kanonnen. Het was een helsch lawaai; dirigent was Rey, de orkestmeester van de groote opera, en na hem heeft wel geen kapelmeester zoo'n muziek-armee gedirigeerd

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1923 | | pagina 7