DAGBLAD VOOR SGMÊE0AM ES® OMSTREKtzN*
R.-K. Teliuis voor Doofstommen en
Blinden te Rotterdam.
PI
46ste Jaargang.
Zaterdag 10 Maart 1923.
No. 13586
Bureau KOEMARKT 4 Telefoon Intercommunaal 85. Postbus 38.
Abonnem enten per 3 maanden 2.per week 15 cent, franco per
post 2.50 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 3 cent.
geluk
*)it nummer bestaat uit twee bladen
en een Geïllustreerd Zondagsblad.
TWEEDE BLAD
Men verzoekt ons overname uit de „Msb."
van 't volgende
Onlangs lazen wij in Amerikaansche kran
ten van een aandoenlijk verhaal over een arm
Asschepoestertje van New-York.
Er woonde in de Grove Street te New-York
een ai'm meisje van negentien jaar, Helen
Violet Collins, dat van jongs-af lijdend, kreu
pel was en half verlamd. Het arme kind zou
het niet lang meer maken, en men had haar te
verstaan gegeven, dat zij binnen het jaar
wel zou sterven.
Gevolg gevend aan een plotselinge ingeving
zette het meisje een advertentie in de New-
York American" van den volgenden inhoud
„Gevraagd eenige dagen van geluk door een
meisje, dat zulke dagen nooit heeft gekend.
In mijn negentien jaar heb ik geen enkelen dag
van uiterlijk geluk gekend."
Nauwelijks was deze advertentie in het
blad verschenen, of allerlei mensehen: begon
nen zich voor het ongelukkige meisje te interes-
seerén.
Ieder scheen bereid een straal van
in dit droeve leven te brengen.
In een gesprek met een verslaggever had
Helen verteld, wat zij wel het liefst zou heb
ben, als werkelijk haar „good time" zou aan
breken. Zij wilde een tooneelvoorstelling zien
en de menschen eens zien dansen. Verder zou
zij zoo graag het maanlicht op de Godin der
Vrijheid zien schijnen en de lichten van Broad
way zien.
Want Helen Collins was reeds achttien jaar.
aan haar stoel gekluisterd.
En weldra werd voor haar een blijde week
in elkaar gezet. Het werd als een film.
Het tooverland der stad opende zich voor
Helen.
Ook de medische wereld liet zich niet on
betuigd. Dr. Franklin van Wart de hoofd-
orthopaedist van Kings'County Hospital wilde
Helen onderzoeken.
„O, als ik sterk en gezond kon worden
riep zij uit dan zou ik aan het werk gaan
en er voor zorgen, dat moeder voor het eerst
in haar leven rust kon hebben."
Toen de loco-burgemeester, haar ontving in
het stadhuis, wees hij haar al de bezienswaar
digheden en bracht haar in de Historische zaal,
waar zij mocht plaats nemen op de bank, waar
eenmaal George Washington had gezeten. Daar
na bracht hij haar in de vergaderzaal van Burge
meester en Wethouders en verzocht haar te
gaan zitten in den zetel van den president.
„Hierbij bied ik u het eere-burgerschap van
de stad aan, "sprak hij. „Dat is de zaal, waar
wij Pershing, Foch en andere helden hebben
ontvangen. Maar niemand was het vergund
op dien stoel te zitten."
Zóó hebben de joviale New-Yorkers haar
een week van geluk geschonken en de Assche-
poester uit het keukentje in Grove Street
tot een prinses gemaakt.
De gelukkige herinnering daaraan zal als
een troostende glorie in haar blijven nastralen
en kan in vèreeniging met de haar toegezegde
medische behandeling er misschien veel toe
bijdragen tot een misschien nog mogelijke ver
betering van haar gezondheid.
In elke stad leven de vergeten Asschepoesters,
de misdeelden van het leven, wien het geluk
schijnt voorbij te gaan. Maar onder hen, die wel
het meest onze deernis moeten opwekken, be-
hooren zij, wien een deel van de heerlijke gaven,
waarmede God den mensch heeft uitgerust, van
de geboorte af bleef onthouden.
Denk eens aan de doofstommen en de blinden.
Meet ze tegen elkaar op, wien wel het grootste
ongeluk in het leven getroffen heeft. Denk eens
aan de jonge moeder, die haar kindje in haar ar
men dodeint, en tot de schrikkelijke ontdekking
komt, dat haar kleine niet reageert, op het zoete
geluid der lieve woordjes, welke de moeder in
de volheid harer liefde spreekt. Doof en stom,
en in haar vertwijfeling ziet de moeder reeds voor
haar dierbare den lijdensweg afgeteekend, welke
haar kind in het leven wacht.
Een arme geïsoleerde zal het blijven. En daar
naast leeft de blinde, die oogen heeft en niet kan
zien. Die leeft in een wereld van duisternis, die
nooit de majestueuze zon ziet opgaan over Gods'
wonderbare schepping, wien het verrukkelijke
spel van licht en kleur, dat elke jonge menschen-
ziel in jubel zet, voor altijd onthouden blijft.
Helen Collins het Amerikaansche meisje,
was slechts kreupel en half verlamd, had in
geen negentien jaren één dag van geluk gekend.
Maar door de samenwerking van goede
menschen kon haar toch alle geluk, dat ze wensch
te, geschonken worden.
Advertentiën 15 regels 1.75 elke regel daarboven 35 cent, 3 maal
plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeelingen 75 ct. per regel.
Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvraag
toegezonden. Incassokosten worden berekend,
eaigagsaa
Maar zelfs de dagen van geluk welke de arme
Helen Collins werden toebereid, het geluk van
haar zintuigen te laten genieten, moet den
blinden en doofstommen nog onthouden blijven.
- Alleen de Katholieke Charitas vergeet hen
niet.
Daarvan getuigen de monumentale stichtingen
welke de Katholieke Charitas voor de doofstom
men in dit heerlijke Doofstommen instituut te
St.Michielsgestel en voor de blinden in de prach
tige school te Grave heeft opgericht.
Vroeger hebben wij hier in feuilletons van dat
schooneKatholieke liefdewerk onder de doofstom
men en blinde jeugd uitvoerig verteld.
Hoe zij daar ieder in hun eigen kring van
lotgenooten, door liefderijke zorgen omringd,
gelukkig samenleven zóó dat zij bijna niet
bemerken wat hun eigenlijk zoo wreed ont
houden bleef. Maar dan komt de tijd, dat zij
weer in de drukke bijna onverschillige maat
schappij terugkeeren, en dan weer aan zich
zeiven overgelaten, voelen zij weer meer dan
ooit hun pijnlijk isolement.
Het medelijden, de deernis, welke nog naar
het jonge kind, dat van zooveel verstoken bleef,
uitgaan, gelden niet altijd meer in dezelfde mate
den volwassene. Het leven doet zoo gemakkelijk
aan alles wennen, zelfs aan hen, die lijden en
ongelukkig zijn. Vader en moeder, wier liefde
altijd 't meest uitgaat naar het misdeelde kind,
zijn er vaak niet meer om het hun dubbele zor
gen, te wij den.
De doofstomme, de blinde, moet dan vaak
zelf maar zien, hoe hij zich door het harde
leven slaat.
Toch blijft hen altijd de ontbering drukken
van wat door geen geld noch goed ter wereld
wordt goedgemaakt, het gemis der heerlijke
zintuigen, waardoor een mensch, ook al is hij
arm, nog zooveel geluk toevalt.
Zij zouden troosteloos in hun droevige ver
eenzaming door het leven gaan als daar de
Christelijke Charitas niet klaar stond met
de open armen der barmhartigheid.
Pater Schoenmaeckers, kapelaan van het
Boschje, wiens priesterlijk medelijden uitgaat
tot de meest misdeelden in onze groote stad,
heeft na langdurig onderzoek uitgevonden, dat er
in Rotterdam en naaste omgeving meer dan hon
derd R.K. doofstommen leven en meer dan
vijftig R.K. blinden, zoover als tot dusver zijn
ijverig onderzoek gaat.
En met een heilig enthousiasme heeft hij de
taak op zich genomen, daarbij hartelijk gesteund
door de.n Hoogeerw. Heer Deken en de verdere
geestelijkheid, om wat liefde, vreugde en geluk
te brengen in het leven dezer verstrooide mis
deelden.
Hij is in October 1.1. begonnen te Rotterdam
een vereniging op te richten voor de R.K. Doof
stommen onder den naam van „St. Franciscus
van Sales" en een vereeniing voor de R.K. Blin
den onder de schutse van St. Odilia.
Als ooit een organisatie te prijzen is dan is 'twel
een vereeniging van R.K. Doofstommen en
Blinden, waardoor deze misdeelden uit hunne
vaak droevige vereenzaming worden gehaald.
In andere vereenigingen voelen deze onge-
lukkigen zich gewoonlijk niet op hun plaats,
de ervaring heeft geleerd, dat deze menschen
zich 't best thuis gevoelen onder eigen lot
genooten, waar zij gemakkelijker dan elders
met elkaar kunnen omgaan, waar zij elkaar
kunnen toespreken in hun eigen taal, waar alles
is ingericht om hun het leven wat vriendelijker
en gelukkiger te maken.
Wat de ijverige Pater Schoenmaeckers, de
geestelijke vader van deze R.K. Doofstommen
en Blinden, dan zoo gaarne zou willen
Hij zou zoo gaarne voor deze menschen een
afzonderlijk R.K.'vereenigingsgebouw, een R.K.
Tehuis stichten.
In zulk een R.K. Tehuis zou hij dan een paar
maal in de week beurtelings de gezamenlijke
Doofstommen en de gezamenlijke Blinden willen
ontvangen om op die dagen wat vreugde en
geluk te brengen in hun vaak zoo vereenzaamde
leven.
Och, hij weet 't wel, pater Schoenmaeckers,
hier in Rotterdam e.o. wonen geen miiliardairs,
die in een opwelling van menschelijkheid een
paar dagen van geluk willen gunnen aan den
een of ander misdeelde, zooals de rijken van New-
York een „good time" bezorgden aan de arme
Helen Violet Collins.
Maar hij weet toch ook, dat er nooit tever
geefs een beroep wordt gedaan op de liefdadig
heid der Katholieken als de Charitas iets moois
tot stand wil brengen.
En daarom vertrouwt hij vastelijk, dat zijn
„tehuis" voor R.K. doofstommen en blinden
er zal komen, dat niet slechts voor enkele dagen
r mar permanent een centrale van geluk en vreug
de zal worden voor de meest misdeelden onder
onze geloofsgenooten.
In die overtuiging gaat pater Schoenmaeckers
zijn idealen opbouwen.
O, zij zijn, ze mogen niet onbereikbaar zijn,
deze idealen van den toegewijden doofstommen
en blinden-apostel.
Hij wil een eenvoudig „tehuis" waar hij op
vaste tijden zijn doofstommen en blinden hun
eigen godsdienstig onderricht wil geven.
Hij wil hun daar ieder afzonderlijk de eigen
gepaste nuttige en aangename ontspanning
geven.
Om even te detail eeren voor de R.K. doof
stommen een biljart, verschillende spelen, en
niet te vergeten een bioscoop, welke voor de
doofstommen een onuitputtelijke bron van
godsdienstige en practische ontwikkeling kan
worden.
Dan natuurlijk voor de blinden een eigen
Braille-bibliotheek, waardoor zij zich met. de
vingers een geestelijke ontwikkeling kunnen
toeëigenen, een piano, en andere muziekinstru
menten, want het is bekend, dat de arme 1) in
den juist in de muziek een groote vertroosting
kunnen vinden.
Maar wil pater Schoenmaeckers zijn nieuwe
„tehuis" doen floreeren, dan moet hij ook de
beschikking hebben over ruime fondsen, een
soort van ondersteuningskas, allereerst tot dek
king van de onkosten van het huis en de ver
schillende samenkomsten en vergaderingen.
Dan wil hij uit dit fonds zijn beschermelingen
ook financieel steunen, waar dit noodig zal blij
ken bijv. voor het verstrekken van een renteloos
voorschot, wanneer zij een zelfstandig bestaan
willen kiezen.
Dit laatste geldt voornamelijk natuurlijk de
doofstommen, want de blinden vinden steeds
een vriendelijke werkgelegenheid in de Christe
lijke Werkverschaffing in de Van der Duynstraat,
al blijft het ook het ideaal van pater Schoenmaec
kers mettertijd als alles voorspoedig gaat voor
de R.K. Blinden een eigen werkverschaffing te
scheppen in het te stichten R.K. Tehuis.
Voorts zal uit de ondersteuningskas als van
zelf al eens een geldelijke uitkeering aan dezen
of genen moeten gedaan worden in de dagen van
ziekte of tegenspoed.
En dit alles gaat pater Schoenmaeckers nu
vol ijver ondernemen in het vaste vertrouwen
op den hartelijken steun Katholieke.
Of hij slagen zal in hetgeen hij zoo gaarne
wil ondernemen
Wij twijfelen er niet aan, en reeommandecren
vol vertrouwen zijn mooie, zegenrijke onderne
ming-
Hij geeft zijn tijd en zijn toewijding, wij hem
onzen financieelen steun.
Wie niet wachten wil op de circulaire, cue
hem eerstdaags voor dit doel zal worden toege
zonden men moet ook het ijzer der liefdadig
heid smeden, als dit in ons warm hart te.gloeien
begint, kan zijn eerste gfit al toezenden aan
Pater Schoenmaeckers zelf, Boschje 6a, geeste
iik adviseur der beide ve eenigiugen.
of aan mej. M. 'v. Hacht, Hoflaan 90 b, Leera-
res aan het Doofstommen Instituut
of aan den heer J. P. J.'Rigetti, Oosterstraat
32c
Pater Schoenmaeckers is vol vertrouwen, dat
hem na dezen oproep, de giften voor dit ede en
schoone doel ruim en öyaal zullen toevloeien.
Genengi Nieuw*
Waarom het antwoord uitbleef.
Een echtpaar te Pijnacker had een zoon m
Indië; hij was als militair naar de Oost ge
gaan en had zich na zijn pensioen te Soerabaja
gevestigd.
Maar sinds jaren had hij mets van zich
laten hooren, Vader schreef, moeder schreef
zuster schreef, maar taal noch teeken Werd
als antwoord vernomen, hoewel elke bnei
den naam en het adres van afzendei of a -
zendster vermeldde. Tenslotte dacht men ie
maar op te geven. Totdat de zuster het eenigen
tijd geleden nog eens, voor het laatst, beproefde
en een brief zond.
En op dien brief kwam antwoord. Maar
welk een Niet de broer schreef dat antwoord
doch een ambtenaar te Soerabaja en deze e-
richtte dat de geadresseerde sinds 191a over
leden was. i i
Ruim zeven jaar lang heeft men dus het
gezin in onwetendheid gelaten, omtrent het
lot van den zoon, zeven jaar lang hoeft men
brieven voor den doode zien aankomen en
zeven jaar lang heeft niemand roeping ge
voeld die brieven terug te zenden met het
opschrift „geadresseerde overleden of iets
dergelijks Wel het minste wat men had kunne
doen.
S t r ii d om d eTTTe n i s. De vorige week
overleed te Loosduinen V.B.,
zijn twee echtgenote«g h' bezighield met
leidde en op zijn ouden dg zooals een
ieder veimoedde, typen sptd-
Thans bleek, dat. V» «moed
ke is geweest. Altham veranderd
kleine eenvoudige won d l iifg da0rv8J)
m een soort strijdl öone
was, dat. de tan,die vemoeden
een spaarportje wezen ko daQ 10 000
bleek juist. 1 an(jer .gaf aanleiding
achter te laten. Een en j syef-
tot veel gekibbel en men maakte het der stiel
moeder zóó lastig, dat de politic t r bij te pas
moest komen. En dien avond is het woninkje
onder het wakend oog van onze politie gebleven
terwijl van toen af de oude vrouw haar deuren
gegrendeld houdt, om ongewenscht bezoek
voorloopig te keeren.
Slaapinfluenza. Ook te Glasgow in
Engeland is thans ongerustheid gewekt door
het uitbreken van de geheimzinnige ziekte, die
eveneens in Frankrijk is geconstateerd en veel
gelijkenis vertoont met de slaapziekte. Reeds
zijn in genoemde plaats enkele gevallen met
doodelijken afloop voorgekomen. Twintig per
sonen zijn op het oogenblik door de ziekte aan
getast. De ziekte gaat gepaard met een ver
lamming van zekere oogspieren en delerium.
Sommige symptomen herinneren aan influenza.
In tegenstelling met de gewone slaapziekte ge
voelt de patiënt hevige pijnen. Volgens oordeel
der geneesheere bestaat de mogelijkheid, dat
deze nieuwe ziekte verwant is aan de gewone
slaapziekte.Wellicht is zij uit de tropen afkomstig
en is sluimerend in de patiënt gebleven, totdat de
ze Europa beriktc. Anderen zijn van meening,
dat de ziektekiemen in tropische producten zijn
overgekomen.
Lichtsterkte van een ster ver-
me e r d e r d. De sterrenkundige Camille Flam-
marion heeft aan de Fransche Academie van
Wetenschappen medegedeeld., dat. een ster van de
tweede grootte Beta Ceti, in het stern nbeeld
de Walvisch, plotseling een ster van de eer
ste grootte is geworden met een lichtsterkte
grooter dan die van Aldebaran.
Het verschijnsel werd het eerst waargenomen
te Athene door den heer Abbott, lid van de
Fransche Academie van Wetenschappen. Deze
deelde het aan den heer Flammarion mede,
wiens ondernemingen in het Jüvisy Observato
rium tot bevestiging van dit bericht leidden.
De lichtsterkte van de ster zou tien vijftien
maal zijn toegenoen.
Ook aan het Yerkes observatorium in Amerika
is de plotselinge helderheidsvermeerdering van
Beta Ceti geconstateerd.
Parelsnoer teruggevonden. Het
terugvinden van het kostbare parelsnoer van
mrs. Vogel te Bedford in Engeland is nog
raadselachtiger dan de geheimzinnige verdwij
ning er van eenige dagen geleden. Het snoer
werd door de Fransche kamenier van mrs.
Vogel teruggevonden in een golfcostuum, dat
haar meesteres in langen tijd niet meer had
gedragen. Toen de politie onmiddellijk na de
verdwijning alle kleerkasten doorzocht, vond zij
in dit costuum noch het snoer, noch iets anders.
De vraag is nu, hoe het snoer, dat, naar men
zegt, een waarde vertegenwoordigt van 2000
pond, later weer in het costuum is kunnen
komen. Tot genoemd bedrag was het snoer ook
verzekerd en er was reeds een belooning uit
geloofd van 400 pond voor dengene, die het zou'
terugbezorgen. Aangezien dit geen succes had,
zou mrs. Vogel juist een dezer dagen naar
Londen gaan om op kosten der verzekerings
maatschappij een nieuw snoer te koopen.
P o s t, - s n e 1 h e i d. Volgens de mede- wer
ker voor de luchtvaart van de Daily Chronicle
is er een groot plan voor vlugger verzending van
de zeepost ontworpen door een meuWe maat
schappij, die werkt met een kapitaal van ii 1 mi
hoen, die zich ten doel stelt, de Engelsche lucht
vaart uit te breiden. Hij zal zich daartoe be
dienen van het in den laatsten tijc ver c ,u
type van vliegtuig, dat vliegboot genoemd Wordt.
Deze heeft ipvouwbare vleugels, die in een zei
kleine ruimte kunnen worden opgeborgen aan
boord van het schip. Er wordt voorgesteld dat,
als het stoomschip met de post uit NeW A ork ver
trekt, de vliegboot achter zal blijven vooi late
en dreigende brieven. Hij kan het stoomsc up
dan inhalen, als dat al honderden mijlen van de
Amettkaansche kust weg is, cn als het nog even
eens honderden mijlen van de Engdsch k
verwijderd is. «1de h
„empii en de brieven eerdei naai DJ
brengen. Daar zal een vliegtuig wac
brieven ten spoedigste naar Londen
i j p k k i n Dezer dagen is door
een^Engelscli schip in eeiTweinig bezochte streek
van de Stille Zuidzee een merkwaardige ontdek
king gedaan. Op zeker oogenblik kwam een e-
jand in zicht, dat op de kaart slechts als een
stipje was geteekend. Op het eiland bleken eeni
ge honderden inboorlingen te wonen, die gere
geerd werden door een blanke vrouw. Deze dame,
Zabel geheeten, en weduwe van een Australiër,
vertelde, dat zij jaren geleden op het ei and, dat
den naam Bardoo draagt voet aan wal zette m a
loop, daar in zendingswerk, écnige troost
zullen vinden. Na eenigen tijd werd zij door de
inboorlingen als hoogepricstflW»
heerscheres over het eiland erkend. De ecmg
andere blanke bewoners van het eiland zijn een
Engelsche schrijver Banfield, diens vrouw, en
hun Iersche dienstbode.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
/tfc. A,},, 15 rpop.lfi f 1 .75 plkft TPCrfil d
