Prinses Victoria Margaretha van Pruissen f Op 33-jarigen leeftijd overleed aan de griep Prinses Victoria Margaretha van Pruissen. Hierboven ziet men den lijkstoet grafwaarts trekken. VOORNEMEN EN UITVOERING. 0,- Hij had zijn korte aanspraak reeds ee ruige dagen lang ont pen en jn zijn geheugen geprent; die luidde als volgt: l ,,Het doel van mijn bezoek, geëerde heer W., is n open;1.' 0(,K en eerlijk te zeggen, dat ik uwe dochter bemin; ik durf vleien, dat mijne genegenheid niet onbeantwoord is gebleven ik hoop dus, dat ook u uwe toestemming tot, onz^ ocht/erp n zal geven. Ik ben wel geen rijk man, maar wij zijn jong. lu'a11;afl- vol goeden moed en besloten den strijd cm 't bestaan met eI der onde,r de oogen te zien en P;eil!' Er stond nog veel meer in het concept, da:t hij zeer vl°f van buiten geleerd had en 't ging van 'n leien dakje, to n hil huis verliet. Maar toen hij voor papa W. stond, zeide hij; „Ik ilcjdat is ik meneer W. ik zeg u open dat 'k wou zeggen dat uwe dochter mij bemint en he.t, do"l j|jK mijn bezoek is 'eigenlijk is het doel van miin bezoek rlll'pph(,i u te vragen of of u mijne vrouw wilt worden. Ik T,ij| zijn we besloten om te strijden dat is we zi'» jong en we kunnen strijden hm ja ik hoop 'k dat u mij begrepen'heeft,,'' Zij: ,,Nu kon je van avond wel eens best-thuis blijven; I' gppn zitting en geen, vergaderingniets." Hii: „Daarom wil ik het er van avond eens van nom-n: w vrijen avond in de week heeft, mag wel ©ons uit. dunkt me- RUSSISCHE SPREEKWOORDEN. De wolf vroeg de geit ten eten, maar zu dankte. ,icfl De vos slaapt, maar telt'toch de k'ppen m droom. j Liefde, brand.'en hoest zijn niet te verbergP1 Verkeer op vriendschappoajken voit m 0 beer maar houd altijd een bijl in de - Alles is bitter voor hem die gal in den mond m Een volle maag is doof vCor aüe pred.kata?» Wie twee hazen jaagt, zal er geen vang'1'1'^ Men kan den duivel de deur voor den dichtgooien, maar hii komt "net venstar binnen. Prijs den oogst niet, voor gij dien in den sc' I gebracht hebt. Een gek kan een steen in den vijver goo'011,^ én zeven verstandige mensehen kunnen 110 wezen om er hem weêr uit te krijten. fllp Als gij op reis gaat, bid eenmaal; als Sh r zee gaat. hid tweemaal; ,als ge naar 't, echt,a a I gaat bid driemaal! T BEANTWOORDE PRIJSVRAAG. a,r Bij den jongen rentenier S. is soiree. 00 andere amusementen wordt ook pandverbeu 1 miet obligaat kussen gespeelt!. Een bejaard heer werpt, hij die gelegenheid vraag op. of het kussen meer een genoegen 0 j een arbeid is. Jflt Daar de aanwezigen 't niet eens kunnen ff°r.L, doet de heer des huizes den vóórslag om j huisknecht tot stjheidsrecht&r te kiezen. De voorslag wordt aangenomen en V'1 1 treedt de zaal binnen. Heer des huizes: „Zeg mij eens, Wi iem, 's kussen een genoegen of een arbeid?" j3 Knecht: „Dat moet 'n genoegen wezen: want 't arbeid was had ik 't al dikwijls moeten d<>c' —it.-» DE BEKEERDE SCHELM. Bij een rijk koopman verscheen een bleek jong menseh, en verzocht hem alleen te mogen spieken Toen zij beiden in een zijvertrek waren, deelde het jongauensch met groote koe.bioeuigh-.iid mede dat hij pas uit de gevangenis uitslagen was, maar- zich oprecht gebeterd had en besloten was reeds dadelijk een treffend bewijs van zijne ver betering te geven. Hij deelde dus den koopman mede dat eep. tegelijk met hem ontslagen gevangene, veorne- mens' was in des koopmans huis in te ni'eken. Ons gelouterd jongmensch raadde dus den koopman groote voorzichtigheid aan, en wilde zeer beieoid heengaan, zonder zelfs het minste tig gischen. Maar, zoo als te begrijpen is, riep de geroerde en beangstigde koopman hem terug en gaf hem een ruime fooi. lntusschen bleken alle genomen voorzorgs maatregelen, zoowel voor dien nacht als de vol gende, doelloos wijl er geene inbrekers ver schenen. Op eenmaal vernam nu onze koopman, dat wel veertig zijner collega's door denzelfden „be keerde" bezocht waren en van hem dezelfde waarschuwing onivangen hadden. Ook handen allen hem een ruime fooi vereerd. GEMOEDELIJK. Een wegens diefstal veroordeelde landlooper ontsnapt uit de gevangenis. Do gevangenbewaar der loopt hem na en,roept hem toe; „Beste man blijf toch staan,, ge brengt mij anders in de grootste verlegenheidl" Aan de Grieksch-Albaansche grens. Een typisch dorpshoe'.cje in het gebied, waaromtrent n0g een grensregeling moet worden getroffen tusschen Griekenland en Albanië. Het Italiaansch-GrLksch conflict. Kijkje op Santi Quaranta bij Janina, de plaats, waar de leden der Italiaansche grenscommissie onveti# vermooid werden, welke slidpmoord de aanleiding werd tot 'ie Italiaansche ultimatum aan Griekenland.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1923 | | pagina 6