47ste Jaargang,
Zaterdag 28 Juni 1924.
No. 13983
ÈJm
Bureau k o E m a b k VOOR SCHtÈPAMOMSTREKEN*
AboLemM.uf«K„Tpt 7 m»'ld°nA Ad v., t.. tl,.: .-5 1.75«ta regel duerboveu 35 cent, 3 mud
i- 4 q i*_i a pi-.i P Patsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeelingen 75 ct. per regel.
Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvraag
Incassokosten worden berekend.
post 3.— per kwartaal. Afzonderlijke nummers 4 cent. Zaterdagavondnummer
met Officieel Kerkbericht 10 ets. JSQS^^lLm
pj=jntoegezonden. incassokosten worden berekend.
du?m-f S levenslange geheele invalidil.itf 20(161) verlies van een hand, voet of oog i 200 bij dood t 200 bij verlies van een
eïT a"deren v»Rie r* r ^0^"^gem- Verz.bank te Schiedam
Dit nummer bestaat uit twee bladen
TWEEDE BLAD.
Binnenland.
De eommimisten en de godsdienst.
Het dagblad der Communistische partij „De
Tribune" geeft in haar nummer van 23 Juni
aan de hand van een artikel van Lenin haar
meening over den Godsdienst. Volgens dezen
revolutionnair is „de godsdienst opium voor
het volk."
„De huidige proletariër kiest de zijde van
t socialisme, dat de wetenschap te hulp roept
in den strijd tegen den godsdienstwa anzin en
den arbeider bevrijdt van het geloof na den dood
en hem oproept voor den werkelijken strijd voor
een beter aardsch leven."
Maar godsdienst is toch privaat-zaak voor
het socialisme Lenin denkt daar anders over.
Hij schreef
„De godsdienst noemden wij privaatzaak.
Maar daaruit wordt de volgende verkeerde
gevolgtrekking gemaakt. Wanneer de godsdienst
als privaatzaak wordt beschouwd, dan kan
de communist gelooven of niet gelooven de
Partij gaat dat niets aan. Dat is natuurlijk een
verkeerd inzicht.
len opzichte van de Partij van 't socialistisch
proletariaat is de godsdienst geen privaatzaak.
Onze partij is een vereeniging van bewuste
strijders voor de bevrijding van de arbeiders
klasse. Zoo'n vereeniging kan niet onverschillig
staan tegenover onbewustheid of volksver-
domming, (het volk dom houden) in den vorm
van godsdienstig geloof.
Een partijgenoot kan dus niet zeggen De
ideeënstrijd, de strijd tegen den godsdienst,
daar heb ik niets mee te maken." Hen, die den
ken, aldus verduidelijkt „De Tribune", dat het
niet de plicht van onze Partij is om propaganda
tegen den godsdienst te maken, antwoordt par
tijgenoot Lenin
„Ons heele programma is op een weten
schappelijke en daarenboven juist op 'n mate
rialistische wereldbeschouwing gebouwd. Daar
om hoort ook in ons programma de voorlichting
over den historischen en economischen oor
sprong van het godsdienstig geloof."
Over den onzin, die „materialistisch" nog
boven wetenschappelijk plaatst, spreken wij
niet. Maar dit leggen wij nog vast
„De massa moet men met al het materiaal,
dat de atheïstische propaganda kent, bewerken 1
men moet trachten op alle mogelijke manieren
voeling met haar te krijgen, om haar belang
stelling voor de zaak op te wekken, om haar
wakker te schudden uit haar godsdienstigen
slaap. Wij, als leerlingen van den grooten leider,
moeten dit doen door, evenals Lenin, de grootste
voorzichtigheid tegenover de arbeiders en boeren
te betrachten wij moeten evenals Lenin het
revolutionnair materialisme verkondigen, dat
neerkomt op atheisme, dat is de godloochening
Men weet niet, waarover men zich meer moet
verwonderen over de huichelarij of het fana
tisme, wat hieruit spreekt. Maar wij zullen het
onthouden
Varia
Het textielconflict.
Een nederlaag kan roemrijk zijn en eerbied
afdwingen en de overwonnenen zijn dan dik
wijls de favorieten in plaats van de overwinnaars,
maar een nederlaag kan ook schandelijk zijn en
met dat praedicaat verspeelt men tegelijk de
achting en sympathie van ieder weldenkend
mensch, schaadt men dus zijn zaak in erge mate
en onverbiddelijk.
Van deze laatstgenoemde heeft nog pas de
roode vakbeweging met haar vuur-roode lei
ders er een in Twente geleden van de ergste
soort. Reeds in de vorige maand meenden de
katholieke en christelijke organisaties van tex
tielarbeiders alle reden te hebben, om een eind
aan het langdurige, fatale textielconflict te
maken en ze hebben dit van haar kant ook
gedaan, door waar mogelijk weer aan 't werk
te gaan. Wel niet alle eischen en verlangens
waren in volle mate ingewilligd, maar men kom
toch, meende men terecht, voorloopig weer te
vreden zijn. Ook hier zou tijd wel raad en nog
meer verbetering brengen. Eenmaal over de
brug der concessies heen, zouden de fabrikanten
zich later bij nieuwe gunstige vooruitzichten niet
zoo star meer toonen. De socialisten dachten er
echter anders over en wilden van hun kant van
redelijke concessies niet wetenmet geweld
zouden ze hun patroons wel weten te dwingen
naar hun pijpen te dansen, 't mocht kosten,
wat 'L wilde. Moeite en kosten, op allerlei ge
zochte manieren bij elkaar gescharreld, hebben
ze dan ook niet gespaard, maar ze blijken thans
op domme wijze te zijn vergooid, want alles
heeft niets geholpen en Maandag trokken ze
schoorvoetend, verslagen de fabrieken weer
binnen. Niet eens allen werden weer aangeno
men, ze kwamen te laat en als ongewenschte
gasten. Verblind en misleid hadden velen den
strijd tot het bittere einde willen volhoudenen
't einde was inderdaad bitter, de nederlaag schan
delijken deze was tenslotte te wijten aan eigen
onverstandige, drijverige starheid en aan het
Sociaal-democratische kapitalisten.
Het is een oud verschijnsel, dat de heeren
die altijd heftig op het kapitaal afgeven, in de
practijk zeer groote vereerders van den Mammon
zijn.
Hebben we dezer dagen niet het verhef
fende schouwspel kunnen zien, dat terwijl alle
rijksambtenaren gedwongen waren een gedeelte
van hun salaris te offeren ten bate van de nood
lijdende schatkist, de sociaal-democratische en
communistische Kamerleden de eenigen waren
die met allerlei sofismen zich aan den plicht om
als Kamerlid met de ambtenaren mee te be
zuinigen, onttrokken
De socialistische politici in België schijnen
al niet van beter allooi te zijn.
Althans de Belgische heer Joseph de Geynst
deelt in de „Haagsche Post" van deze week
daaromtrent het volgende mee
„Natuurlijk houdt het Belgische parlement
zich niet uitsluitend bezig met de herstelkwestie.
De Belgische afgevaardigden interesseeren zich
in niet geringe mate voor hun eigen toekomst.
Vóór den oorlog ontvingen deze heeren een
vergoeding van 4000 francs. De invoering van
het algemeen kiesrecht op 21-jarigen leeftijd
heeft het salaris der afgevaardigden doen ver
driedubbelen. Zij hebben thans niet minder dan
12.000 francs jaarlijks plus gratis ïeizen op alle
lijnen. Maar de heeren vinden, dat dit niet ge
noeg is. Enkele dagen geleden hebben enkele
natuurlijk socciaiistisehe afgevaardigden
in een geheime zitting voorgesteld om de Wedde
te verhoogen. Daar de grondwet hun salaris
vaststelt, hebben zij een verandering voorge
steld in de verhuizings- en vacantfegelden. Maar
het voorstel is niet in stemming gebrachthet
is naar een commissie verwezen en negen tienden
der kiezers hopen, dat dit een beleefde vorm van
afwijzen is. De politiek schijnt meer en meer een
beroep te worden en de socialisten willen er
graag een lucratief baantje van maken. Als de
Belgische socialistische afgevaardigden eenmaal
op de parlementaire banken zijn neergestreken,
geven zij hun beroep eraan. Zij koesteren nog
slechts één wensch het baantje van afgevaar
digde of Senaatslid te combineeren met dat
van burgemeester of schepen. L'appétit vient
en mangeant
We kennen dergelijke kapitaal-haters in het
Hollandsche parlement ook, mannen, die
naast hun wachtgeld als ambtenaar, pensioen
als wethouder, de armzalige 100 in de week
zooals de heer Jan ter Laan zijn bezoldiging als
Kamerlid kwalificeerde opstrijken.
En dan, als er bezuinigd moet worden door
derserteeren van eigen leden, die zoo verstandig
waren zich aan den ban der verkeerde leiding te
onttrekken en zich voor 't werk weer aan te
melden.
De slachtoffers moeten nu tevreden zijn met
een eere-saluut aan hun adres (om van te water
tanden van hun praat- en schrijf-zieken leider
A.B.K. (nóg heerlijker!), die al zijn krachten
inspant op die manier 't laatste grijntje rooden
moed en durf in zijn bedrogen, gruwelijk teleur
gestelde volgelingen te bewaren.
Van lapmiddelen gesproken,
Socialisatie.
Dezer dagen troffen we in de „Voorwaarts"
't volgende treffende staaltje van socialistische
logica
„Het R.K. Kamerlid Herm,ans was, zooals we
zagen, niet tevreden met de definitie van „onder
neming" als een instelling beoogende uitsluitend
winstbejag. Hij geeft nu zelf 'n betere definitie
in de R.K. Volkskrant. Ziehier
„Een onderneming is een arbeidsgemeenschap,
waarin personen van verschillende bekwaam
heid ten opzichte van de leiding en de uitvoering
van den arbeid samenwerken, •om te voorzien in
een of andere behoefte in de volkshuishouding-"
Bravo Maar in een „arbeidsgemeenschap"
hebben alle leden mede wat te zeggen, dus,,me
dezeggenschap" en wanneer het gaat over de
behoefLe van de „Volkshuishouding", dan dienen
alle leden dier huishouding van het volk daarop
invloed te kunnen oefenen, dus bedrijfsorganisa
tie socialisatie. Wij nemen dankbaar nota van
deze.definitie van katholieke zijde gegeven."
Men staat verbaad over de distilleerkunst van
dezen rooden persbroeder die 't klaar speelt,
zonder veel omhaal, uit een katholieke definitie
van een „onderneming" het socialistisch lieve-
lihgsproduct (tenminste hersenschimmig), de
socialisatie te fabriceeren. 't Is allemaal waar,
dut in een arbeidsgemeenschap alle leden, leiders
en arbeiders,wat te zeggen moeten hebben, doch
't komt er maar op aan, dat men op z'n eigen
terrein blijft, dat men zijn boekje niet te buiten
gaat. Een arbeider is nu eenmaal geen leider,
alle rijksambtenaren, profiteeren deze heeren
van de omstandigheid dat de Grondwet hun
tractement regelt en laten de ambtenaren er
alleen voor opdraaien.
Wat den heeren intusschen niet belet, om
heftig af te geven op de nooit verzadigde kapi
talisten.
Gemengd Nieuws.
Foto's der draadlooze. Edouard Be-
lin, de Fransche uitvinder van de telegrafische
overbrenging van fotografiën, is er in geslaagd,
zijn proeven en radiogolven voor de overbren
ging te gebruiken.
Voor de overbrenging per draad bestaan reeds
verscheidene toestellen. Eén er van staat op
het bureau van de „Matin" en wordt voor de
overbrenging van persfoto's gebruikt. Het be
zwaar daarbij is echter, dat de telefoonlijn ge
durende eenigen tijd „in gesprek" is.
Sinds 1912 heeft Belin gezocht naar een me
thode om dezelfde resultaten per radio te ver
krijgen. Deze onderzoekingen werden met mede
werking van Henri Fénal voortgezet en Donder
dagmorgen j.l. heeft men voor het eerst de resul
taten gedemonstreerd.
Te Malmaison, bij St. Gei main, vond de uit
zending plaatsde ontvangst geschiedde op
bet bureau van de „Matin." De proeven slaag
den uitstekend, ondanks eenige luchtstoringen
als gevolg van een aftrekkend onweer.
De „Matin" publiceert de resultateneen
foto van generaal Ferrié had nog eenige retouche
noodig, ter verwijdering van de gevolgen der
luchtstoring. Een damesportret, eenige uren
later verstuurd, toen de atmosfeer helderder
was, kwam zonder fout over.
De proeven werden genomen in tegenwoor
digheid o.a. van prof. Branly, den uitvinder
van den „coherer" het buisje met ijzervijlsel,
dat in de eerste dagen der draadlooze telegrafie
als detector diende.
plechtigheid zoo nuchter was geweest.
Die maarschalk was toen Joffre i
Maarschalk Joffre bekeerd? De
Fransche „Liberté" meldt het volgende Een
der meest beroemde overwinners van den jong-
sten oorlog, die vroeger met zekere voorkeur zich
als atheist deed kennen, trad onlangs een sacristie
binnen. „Ik ben al jaren lang wettelijk getrouwd,
is het mogelijk dat thans nog wordt overgegaan
tot de kerkelijke inzegening
Het antwoord was, begrijpelijk, bevestigend en
zonder veel gerucht had op een goeden lente
ochtend de plechtigheid plaats.
Tot zoover de „Liberté." Zijn onze inlichtingen
goed, zoo voegt de corr. van de „Msb." hieraan
toe, dan betreft het den maarschalk die onlangs
bij de begrafenis van generaal Nivelle, de ge-
loovig-protestant was, zich beklaagde dat de
kan 't ook in den regel niet zijn en een leider is
weer geen gewoon arbeider.
En 't is ook waar, dat de leden der volkshuis
houding invloed op de behoeften hebben, zelfs
tenslotte alleen de behoeften regelen, want
wordt de behoefte aan een artikel niet kenbaar
gemaakt, dan wordt 't ook niet in den handel
gebracht of anders zonder succes en met schade,
maar is nu dat verband tusschen behoefte en
productie een reden, om te propageeren voorhet
fantasiebeeld „socialisatie," waardoor toch dat
verband in dezelfde mate blijft bestaan, doch
veel moeilijker te regelen en te bevredigen zou
zijn. Men is dan nergens meer vrij in, zelfs niet in
de concurrentie, een der hoofdfactoren voor een
zoo goed mogelijk voldoen aan gebleken behoef
ten.
Bedrijfsorganisatie, maar dan in katholieken
zin, waarbij ook de consumenten blijven be
waard voor onnoodig opdrijven van prijzen,
zou meer reden van bestaan hebben, dunkt- ons
zelfs heilzaam en democratisch, maar hiervoor
schijnt onze tijd nog niet democratisch genoeg
te zijn.
Plaatselijke Keuze.
't Vorig jaar door Tweede Kamer aangenomen
en door Eerste Kamer met slechts 1 stem meer
derheid verworpen, is dezer dagen 't opnieuw
ingediende initiatief-wetsvoorstel van het Kamer
lid Rutgers inzake invoering van het stelsel
der Plaatselijke Keuze, door de Tweede Kamer
weer aangenomen en bij de door de laatste ver
kiezingen gewijzigde samenstelling der Eerste
Kamer, bestaat er wel kans, dat ditmaal ook
deze zich voor de P.K. zal uitspreken.
Dan zitten we vast aan de P.K. en hiermee
weer aan een nieuwen staatsoverheid-band,
waarvan het totale aantal reeds bijna ontelbaar
is geworden.
Volgens het ontwerp der P.K., zal een vijf
tiende deel van hen, die op de geldende lijst der
kiezers voor den gemeenteraad zijn geplaatst,
een voorstel tot uitbanning van alle vergunningen j
kunnen doen. Dit voorstel is echter slechts gel
dig, wanneer bij een daaromtrent gehouden ge
heime stemming ten minste drievierden van hen,
Weer een nieuwe uitvinding.
De Engelschman Grindell Mathews, de bekende
uitvinder van den „doodenden straal", heeft
thans een mededinger gekregen in den jongen
Amerikaan Reginald Gouraud. Deze laatste
heeft een machine uitgevonden, waarmede hij
eveneens wonderstralen kan uitzenden, stralen,
die, naar hij zegt, zooveel energie bezitten, dat
men er op een afstand, lood mede kan smelten,
zelfs door een steenen muur heen.
De ingenieur heeft zijn uitvinding gedaan in
zijn Parijsch laboratorium. Een verslaggever
van de „Chicago Tribune", die hem een bezoek
kwam brengen, kreeg er eenige staaltjes van te
zien.
De jonge uitvinder hield evenwel een klem
mend betoog, dat hij niet van plan was, van
zijn uitvinding een moordwerktuig te maken
voor tijden van oorlog. Veeleer wilde hij zijn
straal aanwenden tot heil der menschheid.
Volgens zijn zeggen kan men met zijn straal
kanker genezen, althans bestrijden.
Na maanden achtereen te hebben gezocht
naar de oplossing van het probleem om aan
hoogfrequente trillingen een bepaalde richting
te kunnen geven, is Gouraud thans daartoe in
staat. De eenige moeilijkheid op dit oogenblik
is nog om te bewerken, dat de werking van
den straal niet verder gaat dan het beoogde
punt. Wanneer hij hierin nog zal slagen, zal
Gouraud volgens zijn zeggen in staat zijn
met zijn stralen kankergezwellen in het men-
schelijk lichaam te dooden. In dez.e richting is
hij reeds een onderzoek begonnen bij Guinee-
sche biggetjes en andere kleine dieren.
Reeds met een energie van 100 watt kan men
met het toestel op een afstand lood tot smelten
brengen. Men behoeft dus niet te vragen hoe
de werking zal zijn bij gebruik van een energie
van bijv. 100 kilowatt.
Meer dan het loodsmelten op een afstand
schijnt voorloopig evenwel de kankerbestrijding
door middel van deze stralen van belang, te
meer omdat het geneeskundig experimenteeren
over de geheele wereld tegenwoordig voor een
groot deel juist in het teeken van de kanker
bestrijding staat.
Volgens Gouraud kan met zijn straal het
ergste .kankergezwel worden gedood en dan langs
operatieven weg worden verwijderd.
Het zou evenwel verkeerd zijn, reeds nu,
dadelijk na enkele weinige proeven op kleinere
dieren en een optimistische uitlating van den
ontdekker zelf zich al te zeer hoopvol te laten
stemmen door dit zooveelste nieuwe middel tot
kankerbestrijding, dat wordt toegevoegd aan de
ettelijke, die de laatste jaren reeds zijn ontdekt,
zonder dat het offensief Legen deze plaag er
noemenswaard door is versterkt.
die aan de stemming deelnamen, zich voor de
indiening daarvan aan de Kroon verklaren. Deze
voorstanders moeten tevens de meerderheid uit
maken van de personen, wier namen op de kie
zerslijst voorkomen.
Bij de Kroon berust tenslotte de laatste in
stantie en de eventueele doorvoering of afwijzing.
't Is ons onmogelijk in te zien, dat de staat
zonder meer 't goed recht zou hebben in alle
branches van het particulier leven met dwang
maatregelen in te grijpen. We willen niet ont
kennen, dat het alcoholisme- het overmatig zich
overgeven aan den sterken drank velen nog
ten geestelijke en materieel e verderve voert en
met dezen tal van huisgezinnen in verdriet en
ellende stort, maar is dan de drank de eenigste
oorzaak van ellende en moet daarom de overgroo-
te meerderheid van ons volk, welke niet drank
zuchtig is en waarvan weer zeer velen de vrijheid
willen behouden op gelegene tijden een matig ge
bruik van sterke dranken te maken wat vol
gens diverse uitspraken van doctoren de gezond
heid niet schaadt maar weer ter wille van een
groep zwakkelingen aan banden worden gelegd
en bij overtreding strafrechtelijk worden ver
volgd De dronkenschap is een moreel kwaad,
dat staat buiten twijfel vastdat ze thans in
ons land ook een maatschappelijk kwaad zou
zijn, ontkennen we, welke negatieve bewering
o.m. nog wordt versterkt door Min. Colijn's
uitspraak, dat het drankgebruik in Nederland de
laatste jaren heel wat is afgenomen. Hieraan
heeft de drankbestrijding natuurlijk ook haar
deel gehad. Ze kan dan ook gerust doorgaan met
propaganda en voorlichting idieele middelen
om 't drankmisbruik den kop in te drukkeq,
maar ze moet dat niet probeeren met wettelijke
dwangmiddelen als P.K., welke n.b. wel toelaat
den drank per liters in huis te halen, dus boven
dien de misère geheel en al naar de hui ska mei
zou kunnen overbrengen.
Trotsch zijn we altijd geweest op ons volkslied
„We leven vrij, we leven blij, op Neerlands dier-
bren grond" we twijfelen cr echter aan, of die
trots ook nu nog gerechtvaardigd zou zijn.
Jr u v'j JJUI VVCCJtV £;V_f LLilLj II dilbU per
11 mim^amm
