Om den vrede. DEPHOHti OUD-VERTROUW» ADRES DAGBLAD VOOR SCHiEDMM EN OMSTREKEN* Prinses Lolo. FEUILLETON. 48ste Jaargang. Dinsdag 8 September 1825. Nö. 14347 BureanKOEMARKT 4. Telefoon Intercommunaal 85 Postbus 39. Abonnementen per 3 maanden 2.70, per week 20 cent, franco per post 3.per kwartaal. Afzonderlijke nummers 4 cent. Zaterdagavondnummer met Officieel Kerkbericht 10 ets. Advertentiên: 15 regel» f 1.75elke regel daarboven 35 cent, 3 maal plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeelingen 75 ct. per regel. Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvraag toegezonden. Incassokosten worden be ekend. Gratis-Ongevallenverzekering f 500 bij levenslange geheele invaliditeitf 200 bij verlies van een hand, voet of oog f 200 bij dood f 200 bij verlies van een dnlm^liMq^erlie^vaiMïeijMAi^ Op grond van ons Geloof en van onzen Gods dienst zijn wij, Katholieken, wel op bijzondere wijze geroepen, den vrede op aarde te beminnen, na te streven en te bevorderen. Nauwelijks was onze Koning Jezus geboren, of de Engelen boven zijn kribbe begroetten Hem als den Vredevorst en Zijn komst op de wereld als de boodschap des vredes. En vóór hij ten Hemel opvoer, was Zijn laat ste woord een herinnering aan Zijn vrede-komst op aarde, vrede brengend voor allen, die zouden leven naar Zijn beginselen. ^De predikers en Zijn Evangelie worden bij voor keur vredesboden genoemd en hun gang door de_wereld wordt heérlij ktge r oemd uomfJa t hij de gang is van de prediking des vredes. IteOndanka dat alLs is toch do strijd niet gewe ken en zijn verdeeld, voor wie Jezus bad, dat zijjéón^mochten_zijnjm woedt de oorlog, werkt hij na of wordt hij voorbereid. Nog gruwen wij vali de verschrikkingen van een der vreeselijkste, welke de wereld kende, en huiveren wij voor de mogelijkheid, dat een vol gende nog gruwzamer wezen zal. Wel weten wij, dat de mensch, mensch blijft en dat verschil van meening en inzicht, tegen stelling van belangen, ja zelfs, aanvallen op recht en bezit steeds opnieuw aanleiding tot conflicten zullen geven. Maar wij achten het niet uoodig en wij verzetten ons ertegen, dat die con flicten m e l geweld tot. een oplossing worden gebracht. Een andere oplossing vordert van ons de leer en de 1 i e f d e van Christu s. Enjfaarom willen^wi.jJiet onze er toe bijdra gen, dat in de toekomst die conflicten, ook als zij tusschen geheele Staten ontstaan, worden opgelost op vreedzame wijze, b.v. door bemidde ling, commissies van onderzoek, scheidsrecht spraak en, indien de partijen niet anders tot overeenstemming gebracht kunnen worden, door Internationale Rechtspraak. De laatste oorlog vooral heeft ons don oorlog doen verafschuwen. Wie den oorlog met ons Verafschuwt, zal met ons willen trachten, den oorlog te voorkomen. Wie ernstig den Internationalen vrede wil, moet dien pok willen bevorderen en propageeren. De oorlog wordt gemaakt. Jaren, vóór de wereldoorlog ontbrandde, kon men dien voorzien. Hij moest komen. Men heeft hein door bui tensporige bewapening en machtsgroepeering onvermijdelijk gemaakt. Maar heeft men dezen oorlog gemaakt, dan moet men des te meer trachten, een opnieuw voorbereiden te Voorkomen. Tegen den geest van den oorlog moet gesteld worden de geest van den vrede. Gelijk de vorige oorlog werd gemaakt door de samenspanning van velen, riioet .thans door Veler samenwerking de vrede w o r d en v e r- k re g e n en bewaar d. Daartoe is de gemeenschap der Katholieke Kerk wel bij uitstek aangewezen. Daartoe zijn wij, Katholieken, wel allersterkst geroepen onder do leiding, onder aanvoering van den Kans. De Pausen Pius X, Benedictus XV en Pius XI hebben er ons zoo dringend mogelijk toe opge roepen. 29) g^Men kent daar den ernst des levens echter ook. Maar prinses Sybille en prins Joachnn zijn Zondagskinderen en daarom zijn zij bijzonder opgewekte lieden, die er zich door geen zorgen onder laten krijgen. Zij zag stralend tot hem op en haalde snel adem. Dat bevalt mij. Ik kou erg veel van vroo- lijke menschen. En al hen ik zelf helaas geen Zondagskind, toch ben ik het met die twee men schen eens en doe als zij 'k laat mij ook niet ter neder drukken. Hoe zwaar mijn leven mij ook soms toeschijnt, toch houd, ik ervan en laat mij mijn vroolijkheid niet ontrooven. Ja u be hoeft niet zoo te glimlachen ik heb het dik wijls erg hard. Met een warmen blik zag hij op haai riedel, Daar twijfel ik niet aan, prinses Lolo. Maar ik verheug mij erover, dat u zoo moedig bent. Den moedigen behoort het geluk. Zij zuchtte. Het geluk Ach, dat bevindt zich ergens daar buiten in de wijde wereld en het verdwaalt niet naar hel» prinsessenkasteeltje, Arme prin sessen zijn stiefkinderen van het geluk. Misschien komt het toch nog op een goeden Békend is het Vredesprogram van Paus Bene dictus XV en de nadere uiteenzetting hiervan door Z. Em. Kardinaal Casparri in zijn brief aan Mgr. Chesnelong, Aartsbisschop van Sens, een program, dat de meesterlijke samenvatting kan heeten van hetgeen voor het. oogenblik is te bereiken, mits bet met kracht wordt, nage streefd en wij allen één zijn ili het streven naar vrede, ons aaneensluiten in de actie ohder de pauselijke banier. In meer dan één land heeft men aan die roep stem gehoor gegeven en een Vredesverbond ge sticht in Nederland bleef die stem wel niet geheel onbeantwoord, maar de omstandigheden droegen er toe bij, dat er niet aan beantwoord werd, gelijk dat in Nederland kon, gelijk men dat in Rome van Nederland had mogen Verwachten, gelijk ook velen in den lande dat wenschten. Maar die stem klinkt nog altijd. En wat tot heden verzuimd werd, kan nog lieden geschieden. Ook Nederland moet zijn vredesverbond hebben der verwezenlijking van het Pauselijk Program. Vraagt men naar bijzonderheden van dj actie, wij zouden willen zeggen, dat dit hier een punt is van den tweeden rang. Niet"? rial we niet beseffen, dat er een goed omschreven werkwijze moet zijn om iets te be reiken. Wij achten die bes.ist noodig. Vage. ieuzen zonder welomschreven program punten helpen hier niet. Maar voor het oogenblik is het voldoende, dat wij allen weten, dat er veel, heel veel gedaan kan worden, als wij het maar eens zijn, als wij maar willen samenwerken. Als wij samen het doel wil lm en ernstig willen, dan zullen de leiders de geschikte en m;est. op portune middelen wel vinden. Het zou niet goed zijn, alle actie achterwege te I a ten om gering verschil van meening, hoever men in somminge punten kan gaan. In dezen oproep willen wij dan ook niet hader omschrijven, in hoeverre dc enkelen, die dezen opren.p onderteekenen, rneenen, dat de afschaf- iuiB van dienstplicht, de aanvaarding van het program van den Volkenbond, de instelling van verplichte arbitrage, het gebruik van een wereld hulptaal als middelen tot liet nagestreefde doel kunnen en mogen worden geëisclit of aanbevolen. Is het Vredesverbond gesticht, dan zal dc leiding er \an aan de hand der Pauselijke Docu menten den weg, die tot het doel leidt, beter kunnen afbakenen, dan dit vooraf door enkelen zou kunnen geschieden. Maar aan geen discussie is on derhevig, dat wij de v r e d e s g e d a c h- t e kunnen bevorderen door woor d en g e s c h r i f t, door gebed tot Go el zoowel als door m c n S c h e 1 ij k e samenwer king, zoowel in liet bijzonder eigen leven als in bet openbaardat verder een organisatie die gedachte beter levendig houdt, in een krach tige actie rijker vruchten kan doen dragen, een internationaal verband kan leggen tusschen de acties in dé onderscheiden landen, in één woord van die actie kan maken een katholieke, dat is algemeen actie Lot verkrij ging en behou d van den vrede, die moet zijn een wereldvrede. Naai het voorbeeld van het Buitenland doen ondergeteekenden een beroep op personen zoo wel als op vereehigingen van personen, op de grootste en machtigste het eerst, maar evenzeer toch ook op de kleinere vereenigingen zoowel als op iederen katholiek in het bijzonder. Een voorbereidende actie bracht reeds eenigen samen om de beweging in te leiden door een oproep tot liet geheele Katholieke Nederlandsch Volk. Door hen werd deze oproep onderteekend niét als leiders der beweging, maar als vrienden van den Vrecle, die de gelegenheid wilden schep pen Vooralle andere vredesvrienden om elkan der te vinden en dan allen samen een Katholiek Nederlandsch Vredesverbond te vormen, dat te zijner tijd zijn leiders wol zal kiezen en zijn weg zal vinden. Al wie instemt met J^t streven, in dezen op roep tot uitdrukking gebracht, zende zijn naam kaartje met de letters o.d.v. (om den vrede) aan een der ondergeteekenden, bij voorkeur aan den waamemendun secretaris, den heer Ko de Haan, Hoofdredacteur van „Ons Noorden" te Gronin gen. (Volgen de namen van alle zeer vooraanstaan de Katholieken, geestelijken en leeken). BalieniauifiiA JNleuws, DE VOLKENBONDSVERGADERING. D a n d u r a n d voorzitte r. De minister-president van Frankrijk, Pain levé, heeft gister te Genéve dc zesde algemeene vergadering van den. Volkenbond geopend, ln zijn openingsrede heette Painlevé de ver tegenwoordigers der vijf-en-twintig landen wel kom, die in Genéve bijeen zijn gekomen, om eendrachtig samen te werken aan de meest groot- schc onderneming, welke men ooit beproefd heeft. Hij wees op de groeiende ontwikkeling van den autoriteit van den Volkenbond, en zijn onvermoeibare activiteit voor het werk van den algemeeneh vrede. Painlevé herinnerde dan aan den arbeid van de laatste algemeene vergadering en somde de tragische problemen op, die de oorlog heeft nagelaten en die onmiddellijke oplossing vereischton. Voor alle verschillen, ald"s constateerde spreker, die in oenigc plaats ter wereld den vrede zouden kunnen bedreigen, heeft dé Volkenbond zijn objectieve methodes toegepast en zijn wetenschappelijke ervaring en technische commissies er ten dienste van gesteld. Alle kwesties zijn echter ondergeschikt aan het gewichtige probleem van de veiligheid. Indien het protocol van Genéve voor de vreed zame regeling van internationale geschillen nog niet in werking is getreden, omdat het nog niet de adhaesie heeft verkregen van alle be trokken regeeringen, dan mag men daarover verwonderd, noch ontmoedigd zijn. Een zoo grandiose arbeid kan alléén niet behulp van den tijd wortlen voltooid en door voortgezette geduldige pogingen. Maar tegelijkertijd verzekeren de onderhan delingen tusschen de mogendheden, die het nicest bij het veiligheidsprobleem betrokken zijn, voor het Lot stand brengen van een accoord aangaande arbitrage-verdragen overeenkomstig het Volkenbondsstatuut, cc hanc.having van een vrede. Het probleem der ontwapening kan niet in dag door de poort van het park naar binnen wandelen. Vroolijk lachte zij. Misschien springt het ook, koen als u, over het verroeste parkhek. Hij boog zich naar haar voorover en kuste haar de hand. Ik wildé, dat ik het dadelijk had kunnen meebrengen, toen ik er over kwam. Bloozend trok zij haar hand, terug. U moet mij nog wat van Schwarzenfels vertellen. Ik hoor zoo graag iets van vroolijkc feesten. Het moet heerlijk zijn, daaraan tc kunnen meedoen. leeft hier wel erg afgezonderd en een zaam, prinses. Het hoofd in de hand gesteund keek zij voor zich heen er was een vreemde, droomerigc stemming over haar gekomen, Ik mag er niet uit naar de vroolijke men schen. Mijn zuster zegt, dat ik nog te onontwik keld ben om in gezelschap te verschijnen. En zich snel oprichtend en hem onderzoekend aan ziende, zeide zij Vind u dat ook Nietwaar, J?.®1* erg nu erg onopgevoed. Zij was roerend in haar bescheidenheid. Zijn oogen straalden in de hare. IJ zoudt ieder gezelschap tot sieraad strek ken, prinses Lolo. Verward glimlachte zij tegen hem. Dat zegt u maar om beleefd te zijn. Neen, hcusch niet. Op uw eerewoord Ja, op mijn eerewoord. Vroolijk richtte zij zich op, doch zonk dade lijk weer ineen. Ach dat hepft toch niets. Zoolang mijn zuster nog feesten bezoekt,moet, ik thuis blijven. Maar waarom dan toch De schalk lachte alweder uit haar oogen. Wij zijn te arm. Onze middelen laten hoog stens voor één persoon de aanschaffing toe van feestkleederen én zoo. Een heet medelijden doorstroomde hem. Maar moet dan juist u iedere keer ach tergesteld worden, prinses Een zwak glimlachje vloog over haar ge zicht. Renate dan soms Ik heb al gemerkt, dat zij erg Lrotsch en ongenaakbaar is. Het prinsesje streek haastig haar gouden lokken terug en met een schelmschc uitdruk king zeide zij gewichtig O, zij heeft ook veel meer recht om trotsch te zijn dan ik. Haar moeder stamde uit een re- geerend vorstenhuis de mijne was slechts een gewone freule van Ried, wier ouders in de buurt van Falkenhausen ecu kleine bezitting hadden en die na hun overlijden tusschen drie broeders en vier zusters verdeeld moest worden, foen bleef er voor ieder zoo goed als niets over. Renate's moeder was ook wel arm maar ach - voor erg hooggeboren. Ik heb volstrekt het recht vollen omvang worden geregeld als niet ccrs'1 de veiligheid verzekerd is, daarna komt de ontwapening, dat is de noodzakelijke gang; van zaken. De volgorde omdraaien zou zijn den vrede aan de grootste gevaren bloot stellen. Dat zal het schitterende werk zijn, dat alleen de garanties van zekerheid zal géven, dat men do diepe oorzaken van den oorlog doet ver dwijnen. Uw technische comnnss.es, aldus Painlevé hebben tol taak onmiddellijk een moeilijk en langdurig werk op zich te nemen, n.l. n goide en nuttige reglementeering van hot internatio nale economische leven. Painlevé eindigde zijn rede met deze woor den „Ik spreek de hoop en de stellige ver wachting uit, dat deze Volkenbondsvergadering als richtsnoer zal nemen bij hare werkzaam heden hopen, ondernemen en volhouden. Bij de gehouden presidentsverkiezing wi rden 47 stemmen uitgebracht, waarvan de eerste Ganadeesche gedelegeerde, Dandurand, er 41 op zich vereemgde. Painlevé wenschte Dandurand geluk met zijn verkiezing. „In Uw persoon,' ztidc hij, ,,is eer bewezen aan Canada." Dandurand hierop het woord nemend, ver klaarde, zijn benoeming ook aldus te beschou wen cn bracht vervolgens hulde aan het door den Volkenbond verrichte werk. Hierop keurde ae vergadering de agenda goed en ging in de commissies, ten getale van zes. Na hervatting der zitting deelde Dandurand mede, op welke wijze de 25 punten der agenda over deze zes commissies zullen worden ver deeld, n.l. de commissie voor 1. juridische kwesties 2. de technische organisatie van den Vol kenhond 3. de ontwapeningsproblemen 4. de begroeiing en dc financiën van den Volkenbond 5i de humanitaire organisatie van den Vol kenbond 6. de politieke kwesties, waartoe eventueel ook de toelating van nieuwe leden behoort. Zij zullen worden voorgezeten door de vice- presidentcn der vergaderingen. Morgenmiddag om 12 uur zal de Volkenbond- overgaan tot het kiezen van nog zes vicc-presi- denten. HET VREDESCONGRES. Het Protocol van Genéve. liet 24-ste Vredescongres te Parijs heeft een resolutie ten gunste van het Protocol van Genéve aangenomen. In deze resolutie wordt gezegd, dat dit systeem het meest voldoening, gevende is van de stelsels, die de Volkenbond tot dusverre onder de oogen heeft gezien, om te komen tot verwezenlijking van zijn doeleinden cn de ver mindering der bewapening. Overwogen werd, dat de oppositie van som mige staten voornamelijk gegrond is op moei lijkheden, die haar oorsprong vinden in het vraagstuk der sancties. De resolutie vraagt den gedelegeerden der landen, die bij Genéve aan gesloten zijn, de beginselen, in het protocol neergelegd, te handhaven. Deze principes zijn 1. Erkenning, dat iedere aanvalsoorlog een internationale misdaad is. 2. Eerbied van de leden van den Volkenbond voor al hun internationale verplichtingen, het beginsel, alle nieuwe geschillen te onderwerpen aan een vreedzame regeling. niet mij met haar gelijk te stellen. U kunt zich met -iedere koningin gelijk stellen, prinses. Zij lachte. -r— Lieve hemel, dat zal ik wel laten. Een koninklijk lacht mij nog minder toe uan vorste lijk. Het zou mij niets kunnen schelen, als ik toevallig als niet-prinses geboren was. Dan zou ik tenminste zelf over mijn eigen bestaan kunnen beschikken en behoefde ik mij niet op duizender lei manieren te ontzien voor een titel, die aan mij hangt-als eeri glimmend stuk sieraad. Dat past niet bij mijn eenvoudig klcccl en ziet er zoo aanstellerig uit. En daarom hoor ik ook riot „doorluchtigheid" niet graag. En, wat zou u wel doen, als u geen prinses was Dat weet ik zoo dadelijk niet. Maai ie - zou ik zeer zeker doen. Voor alles zou ik v. vi n en geld verdienen. En dan zou ik Burkhuhntje met mij meenemen en voor haar zorgen en haar vertroerelen, zooals zij het steeds mij gedaan '"l^Birkhuhntje Is dat freule von Birkhuhn, die vandaag bij mijn bezoek tegenwoordig Prinses Lolo kreeg een schok van scnrik.^ O, wat verspreek ik mij daar. (Wordt vervJgd) NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT VERVEN STOOMEN IJl WASSCHEN STRIJKEN was ,,ii

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1925 | | pagina 1