s prssrsrüttjtw csjSL'MSt '6p,rrege'-
Een diamanten Jnbileum
EIV OMSTKEK
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM regei]171>j<lkt„g<1 3Sol,
fgU it. t eTow.
De zegepraal der zachtmoedigheid.
Donderdag 19 November 1985,
Na. 14408
post 3.— per kwartaal. Afzonderlijke nummers 4 cent. Zateidagavondnummer toegezonden. - Incassokosten worden berekend,
met Officieel Kerkbeiicht 10 ets.
Tarieven worden op aanvraag
G^ns-oSgëvaïïënverzekering1500 bij levenslange geheele invalidileiltauo faij verlies van een tand, voet ol oog 200 h| <Jood;I100 ba
«olm; f SO Mi verlies vod een wijsvinger: 115 Mi verlies van eiken anderen vinger. De verzekering wordt gewaarborgd door de N.HoH.AlsemA er», bonk Sc m
1865—21 November—1925.
Zestig jaren verblijf in dezelfde stad is van
geen beteekenis, tenzij de omstandigheden het
tot een gedenkwaardig feit makén. 't Wekt eeni-
ge belangstelling, vooral tegenwoordig, als men
60 jaar in dezelfde straat hetzelfde huis be
woont 't wint aan belangrijkheid voor Katho
lieken, als dat huis een klooster is 't wordt nog
sprekender als dat 60 jaar wonen eigenlijk wil
zeggen ,,60 jaar werken" 't krijgt karakter, als
die 60 jaar arbeid in het teeken staat van „zich
zelf vergeten om anderen voor God."
Zoo beschouwd, is er geen bezwaar om in
alle bescheidenheid te herdenken, dat de Zusters
Dominicanessen van het klooster aan de I uin-
laan, daar Zaterdag 60 jaar verblijven en ge
durende zestig jaren de zegeningen van haar
huis hebben uitgedragen naar de school en van
de schoolnaar de gezinnen, van de gezinnen naai
de maatschappij. Haar huis spreekt niet door
geve breedte, lijnenspel of architeptonische
waarde, hi r is alle glorie binnen de muren.
Zij hebben geheele geslachten opgevoed op
Roomsrhen grondslag er zijn niet weinig ouden
van dagen, of zij zullen zich dankbaar herinneren
zestig jaren geleden voor het eerst op school
komend, met sprekende beminnelijkheid en
allerhartelijkste toewijding, te zijn ontvangen
talvan huismoeders herdenken blijde, als zij dit
lezen, dat zij aan de Zusters danken, hun eigen
godsdienstig leven en tegelijk ook, dat dit voor
hun kinderen op de school veilig is gewaarborgd.
Wat zeggen die min of meer verbleekte foto s
aan den wand in vele woningen, dat die school
tijd nog in dankbare herinnering voortleeft
met den vinger worden aangewezen, wie er toen
ook waren en wie nu nog als moeder eigen kin
deren ter school brengt en welke zuster toen de
leiding gaf.
Zes maal tien jaren duiden op rijke Godsgaven,
bijzonder mi d en overvloedig toebedeeld aan
Roomsch Schiedam. Alles wat 's morgens vóór
werktijd, aan weldoende zieledauw van den he
mel regende, werd zorgvuldig in het hane be
waard, om enkele uren later weer te worden weg
en doorgegeven aan het nog niet beseffende kind
dat in zijn heerlijke onschuld, al dien rijkdom
in zich opnam, gelijk een bloemkelk het zonne
licht.
lederen morgen weer aan, in de krakende
sneeuw van den winter, bij piassenden kletter
regen in de herfst, op heldere lentemorgens
lijdenden gelukkig en tevreden, lichamelijk en
geestelijk verkwikt, de eeuwigheid ingegaan door
de toewijding der zusters in zoo menig gezin
waar tegenspoed, ziekte en dood rondwaarden
is zoo menige zucht opgevangen, zoo menige
traan gedroogd, zijn zooveel woorden gesproken
van bemoediging en troost, waardoor het lijden
gemakkelijker werd gedragen, het verlies minder
zwaar werd gevoeld. Waar de dood ziel en li
chaam vaneen rukte en het uitgeteerde lijk achter
liet, kwamen de zusters, doordrongen van hei
ligen eerbied voor deze woonplaats der ziele
ook door Christus' Lichaam en Bloed geheiligd
en bestemd voor de eeuwige opstanding, hunne
zorgen brengen en hulden het in de doodswade,
door eigen hand gemaakt.
Zoo hartelijk toebedachte gaven, gingen de
kloosterpoort uit tot leniging van velerlei ge
brek en tot versterking van allerhande goeds
nooit tevergeefs klopt men er aan, het zustershuis
is nu eenmaal de stapelplaats der Christelijke
werken van barmhartigheid voor lichaam en
geest.
Misschien deden wij religieuze bescheidenheid
wat geweld aan, maar dan was het alleen, om
Roomsch Schiedam de gelegenheid te geven met
een hartelijk dankgebed Gods blijvenden zegen te
verzoeken voor de Zusters, die met onbezweken
trouw en voortdurende bereidwilligheid de on
wetenden leeren, de zieken bezoeken en het werk
van Tobias en Sara verrichten.
Zelf gaan zij dien dag God danken, dat Hij
hen heeft uitverkozen om Zijn gaven uit te dee-
len 't is niet meer dan passend dat Roomsch
Schiedam, dat deze weldaden in overvloed
ontving, zich daarbij aansluit en dit zoo zegenrij
ke werk immer weet te waardeeren.
X.
partij tot sociaal-democraten. Deze gedachte
wordt met name ook door het Gentrum na
drukkelijk voorgestaan. Het is evenwel moei
lijk aan te nemen, dat de wederzijdsche pun
ten van wrijving tusschen de Duitsche Volks
partij en de sociaal-democraten zonder meer
te overwinnen zijn. Indien daarom de groote
coalitie niet Verwezenlijkt zou kunnen Wor
den, zal naar Verluidt het kabinet-Luther in de
ur.Te helft van December aan den rijkspresi-
d' nt zijn ontslag indienen.
Luther zou dan trachten een nieuw kabinet
„e vormen waarin ook een aantal personen zou
zitting hebben, die wel is waar niet direct tot
d linksche partijen behooren, maar dezen aan
genaam zijn.
verzocht over de ratificatie van het Verdrag van
Locarno. De ratificatie werd goedgekeurd met
375 tegen 13 stemmen.
en
Nleaws,
zonnige zomerdagen, sluit zich achter de zuster:
de kloosteringang en gaan zij blij en tevreden de
schooldeur ontsluiten, waarvoor al die kleinen
en grooteren, spelend en babbelend en trappelend
al staan te wachten. Zoodra het gebed rust brengt
in de klas, begint hef werk om van kinderen
menschen te maken, geschikt voor de maat
schappij, bestand tegen wereldgevaren.
Evenmin als zij zelf, tellen wij de teleurstel
lingen, de tegenwerking en de ondankbaarheden
in al die jaren natuurlijk ook ondervonden zij
zijn vastgelegd in het levensboek van ieder af
zonderlijk en van heel de kloostergemeente door
Hem, die hetzelfde in meerdere mate ondervond
en toch de kleinen bij Zich liet komen, omdat het
Zijn vermaak was met de kinderen der menschen
te zijn.
Wie denkt ook niet aan de vele gezinnen, van
waar in ziektedagen en rouwtijd de eerste loop
ging naar „het klooster" om leniging, om troost,
om verpleging en verzorging. Wat zijn er veel
DUITSCHLAND EN LOCARNO.
Het verdrag veilig.
De Duitsche Rijksdag, die Maandag a.s. de
beraadslaging oVur de Verdragen Van Locarno
zal aanvangen, zal twee wetsontwerpen te be
handelen hebben.
Het eene zal in den vorm van een z.g. man-
telwet op de te Locarno geparafeerde ver
dragen Vervat zijn.
Het tweede zal de regeering machtigen de
opneming van Duitschland in den Volkenbond
te Verzoeken.
Over het tijdstip van het indienen van dit
Verzoek zullen de l ijkt kanselier en minister
Stresemann tijdens hun Verblijf te Londen met
de r> g' eringen der Westelijke mogendheden
onderhandelen. De opneming van Duitschland
in den Volkenbond zal op een buitengewone
vergadering Van den Volkenbond plaats heb
ben. Plaats en tijdstip zullen eveneens te Londen
•«volden vaslgesteld.
Voor beide wetsontwerpen is in den Rijks
dag een meerderheid aanwezig, welke
van de Duitsche Volkspartij tot de sociaal-demo
craten gaat.
De onderhandelingen, welke de rijkskanse
lier in de komende dagen met de partijleiders
zal hebben, zullen daarom niet zoozeer gaan
n meerderheid te vinden voor d'e wetsont
werpen betreffende Locarno, maar wel of zulk
een parlementaire meerderheid, op de bat is
van het Verdrag van Locarno op buitenlandsch
en binnenlandsch politiek gebied voort kan
arb iden.
De m. est voor de hand ligg' nde combinatie
zou zijn de groote coalitie van Duitsche Volks-
„Graaf Costi, wat verschaft mij do eer u te
mogen ontvangen vroeg hij, zijn bezotker uit-
noodigrnd om plaats te nemen. Met een buiging
nam de graaf plaats op een zetel. Ook de Delegaat
zette zich in zijn stoel en lichtte zijn scherpe
oogen vorschend op zijn tegenstander, die, naar
woorden zoekend, hoe hij zou aanvangen, Voor
zich uit b'ikte.
Er ontstond een k'eine pauze.
„Mijn bezoek heeft u zeker verrast, heer De-
legaat" begon eindelijk Gosti.
„Dat is zoo, heer graaf," luidde h->t kalme
antwoord.
„En u zult wel verwachten, de redenen mijner
komst te vernemen
„Natuurlijk."
Kunt u zelf niet denken, waarom ik gekomen
ben
„Tot heden niet."
Wederom ontstond een pauzen De korte ant-
woorden van den Delegaat maakten het Gosti
moeilijk tot zijn doel te geraken. Eindelijk begon
hij weder„U zult echter wel kunnen denken,
dat ik gekomen ben om het geschil tusschen ons
bij te leggen."
ENGELAND EN LOCARNO.
Gistermiddag heeft de Britsche minister van
Buitenlandsche Zaken Chamberlain, in het La
gerhuis zijn aangekondigde Verklaring over het
Verdrag Van Locarno afgelegd.
Hij diende de volgende motie in
„Dat het Lagerhuis de ratificatie goedkeurt
vaïi het Verdrag van wederzijdsche garantie op
gesteld to Locarno op 16 October en als bijlage
gevoegd bij het eind-protocol op dien dag gepa
rafeerd."
Chamberlain zeich, dat d'- motie, welke aan
het Huis word! voorgelegd, verplichtingen brengt
welke naar voorgesteld wercl, de regeering zou
aanvaarden, voor zij den koning zou adviseeren
het verdrag te ratificeeren. Het Verheugde hem
op te merken, dat geen der beide amendementen
op de motie, door de oppositie-partijen ingediend
critiek uitoefende op de overeenkomst te Locar
no bereikt, of de politiek bestreed der regeering,
die de beperkte verplichtingen aanvaardde door
het Verdrag opgelegd. Beide amendementen
wenschen te Verklaren, dat het te Locarno ver
richte. werk onvolledig is, tenzij het gevolgd
wordt door Verdere stappen naar algemeeno pa
cificatie.
Chamberlain sprak er zijn voledoening oVer-
uio, bij vroegere besprekingen te hebben vast
gesteld, dat de politiek, die door de tegenwoor
dige raadgevers van de kroon wordt gevolgd
door alle paitijen was aangenomen. De huidige
iegeeiing had zich in zijn politiek gebaseeid op
de fundamenten dooi haar voorgangers gelegd.
De regeering heeft de taak, die haar voorgangers
niet konden verwezenlijken, voortgezet met den
zelfden wensch om Europa in een betere atmos
feer te helpen, waardoor alleen de basis voor den
toekomstigen vrede kan worden gelegd.
Het is een Voornaam punt geweest Voor cle
huidige regeering, dat de kwestie der repa
raties niet meer aanleiding tot geschillen kon
geven, reeds vóór dat zij werd geroepen om over
den internationalen toestand te onderhandelen.
Ook heeft spreker geluk gehad met zijn col
lega's, met wie hij in Locarno had te werken.
Al spoedig kon spreker er zich van overtuigen,
dat de Duitsche afgevaardigden bezield waren
door denzelfden wensch naar vrede en verzoe-
zoening, die geheel estW-Europa bezielde.
De gevoelens van alle afgevaaidigden, toen zij
van elkaar afscheid namen, waren, dat hoewel
hetgeen verricht was een keerpunt beteekende
in de historie Van Europa en misschien in die
van de geheele wereld, het slechts een voor
teeken was van den nieuwen internationalen
geest en de betrekkingen welke tusschen hen
in den loop der jaren zouden groeien en ont
wikkelen.
Er werd tenslotte in het Lagerhuis stemming
POLEN.
De pogingen van Skrzynski, een eoalititieka-
binet te vormen zijn mislukt. De rechtsche par
tijen hielden vast aan haar eisch, dat generaal
Sikorski ook in het nieuwe kabinet minister van
Oorlog moest blijven, terwijl de sociaal-demo
craten en andere linksche partijen hun deel
neming aan de regeering er van afhankelijk
stelden, dat Sikorski niet benoemd werd.
Men neemt aan, dat thans de voorzitter van
den Landdag Rataj opdracht zal krijgen, een
kabinet samen te stellen. Indien echter de par
tijen in de Sikorski-kwestie even hardnekkig-
blijven als tot dusver, zal waarschijnlijk daar
door de mogelijkheid van een coalitie-kabinet
schipbreuk lijden.
SPANJE EN DUITSCHLAND.
Gister is een modus vivendi tusschen Duitsch
land en Spanje tot stand gebracht en ondertee-
kend. De tarieven-oorlog met Duitschland
daardoor geëindigd.
POLITIEKE VECHTPARTIJ.
Op een vergadering te Chemnitz der nationaa 1-
socialistische partij ontstond gister tegen midder
nacht een woeste vechtpartij met communisten,
waarbij men elkaar met stoelen, tafels, etc. te
'ijl' ging, Er zijn bij deze vechtpartij niet minder
dan 1000 bierglazen, 500 kopjes en schote'tjes,
600800 stoelen en tafels, alle lampen en alle in
lood gevatte ruitjes van de groote vergaderzaal
vernie'd, of beschadigd. De eigenaar Van de
zaa1 heeft een schade Van 15.000 mark, die niet
door Verzekering wordt gedekt.
Toen de po'itie de zaa' binnenkwam, v1 licht
ten de communisten door de vensters en spron
gen van een hoogte van zes meter in den tuin.
De po'itie s'aagde er echter toch in, de voor
naamste raddraaiers te arresteeren, daar dezen
zich in het gebouw verscho'en hie'den. Velen
hadden ploertendooders, boksbeugels en andere
wapenen bij zich. Een der gewonden is reeds in
het ziekenhuis overleden.
Iets derg: lijks moest het wel zijn."
,Nu, dan zijn wij reeds op weg om dit tot
tand te brengen," ging graai' Gosti voort. „Ik
bun inderdaad gekomen om u een Voorstel te
doen en vertrouw dat het ons beider tevreden
heid zal wegdragen."
„Aan mijn her, idwi"igheid za' het niet ont-
breken. indien uw voorstel slechts met mijn
beginselen overeenstemt.
thans wierp de graai een loerenden blik op
het ernstige, onbewi ge ijke gelaat Van zijn tegen
stander. Een oogeublik overh gde hij niet, dan
zei hij sne' „De smokke'handel is een zeer voor-
deelig bedrijf. Een bende var tien mah kan in
een cnke'en nacht duizenden verdienen."
„Daarvan ben ik overtuigd. Doch waarom
zegi gij dat aan mij Wat heeft deze modedee-
ling uit te staan met de oplossing van ons ge
schil
„O, zeer veel."
„Ik begrijp u niet. Ik ben niet bij machte, den
zin uwer woorden te vatten."
„H'm, wellicht wilt u nietik zal daarom dui
delijker spreken. Wat dunkt u van tien pro
cent
„Tien procent Hot raadsel wordt mij hoe
langer hoe ingewikkelder."
„Nu, dan, ik bied u tien procent aan van de
zuivere winst en verlang daarvoor slechts, dat
u somtijds een oog toeknijpt en uw ambtenaren
op de dagen, waarop onze mannen hun slag slaan
zoo bazig houdt, dat zij ons niet in den weg tre
de 1."
Nogmaals liet de graat zijn sluwen blik rusten
op het gelaat van den Delegaat, doch het was
hem onmogelijk, daarop iets te lezen. Zijn trek
ken verrieden niets van wat er in zijn gemoed
omging slechts werd zijn gelaat wat bleeker
dan gewoonlijk en zijn gestalte scheen nog rij -
ziger, toen hij langzaam van zijn zetel opstond en
daardoor den bezoeker dwong hetzelfde te doen.
„Is deze aanbieding het eenig doel van uw
bezoek, heer graaf vroeg hij na een korte wijle
„Ja, graaf Pecci. Wij zijn gisteravond op een
vergadering in mijn slot overeengekomen, om u
dit voordel te doen en aldus onze wederzijdsche
belangen te behartigen. Tien procent van de
zuivere winst vertegenwooroigt een aanzien
lijke som, die zonder eenige inspanning van uwen
kant in uw zak glijdt, indien u slechts tot de
kleine, u medegedeelde inschikkelijkheid kunt
besluiten."
„En gij gelooft, dat ik uw voorslag zal aan
nemen
„Ik houd uw voor slim genoeg om hem metaf
te wijzen."
„Dan heeft u zich vergist, heer graaf, want.
ik ben geen schurk
Een toornige blik schoot uit Costi's oogen op
den Delegaat, die daar rustig vóór hem stond
zijn vuisten balden zich en woedend riep hij
u-jt„Gij wijst mijn voorstel dus af
FRANKRIJK.
De finantiën.
Gistermiddag zijn in de Fransche Kamer de
algemeene beschouwingen over de financieele
ontwerpen voortgezet.
Het merkwaardigste van het debat Van eer
gisteren is geweest dat alle vijf sprekers zich
voor een voorafgaande stabiliseering van den
franc uitspraken.
Gister was daarentegen het woord aan de
oppositie.
De voornaamste spreker van gister is Boka-
nowski geweest, de Vroegere rapporteur-generaal
van de begrooting en minister in het tweede ka-
binet-Poincaré.
Maar vóór hem had Lamoureux, de tegen
woordige algemeene-rapporteur van de finan
cieele commissie, het woord gevraagd, om de
ontwerpen te verdedigen. Volgens Lamoureux
zijn er drie problemen de monetaire stabili
satie, het begrootings-evenwicht en de amortisa
tie.
Het probleem der wisselkoersen moet ten
spoedigste geregeld worden, maar alvorens daar
toe te kunnen overgaan, moet het probleem der
intergeallieerde schulden opgelost worden en
moet Frankrijk zich buitenlandsche credieten
verzekerd hebben.
„Goed, dan moogt gij ook de gevolgen dragen.
Ik zeg u evenwel, dat ei een uu, zal komen,
waa-in het u bitter zal berouwen, niet anders
gehandeld te hebben.
Die gevolgen zal ik weten te dragen. Intus-
schen zoudt gij mij niet meer kunnen krenken en
beleidigen, dan mij, een priester en beambte,
zulk een voorstel te doen."
„Dan zoudt gij u toch zeer vergissen, heer
De egaat," riep Gosti op honenden toon.
Pecci liet lette niet op de geheime bedreiging,
die in deze laatste woorden lag opgesloten. Hij
liep met snellen pas een keer door het vertrek
en bleef dan voor den graaf staan. „Ik houd onze
bespreking voor geëindigd, mijnhcei", zei hij
kalm. „Indien ik echter niettegenstaande uw
beleedigend voorstel nog eenige woorden tot u
richt, dan geschied zulks, wijl ik u den mensch,
het evenbeeld Gods beschouw, dat in gevaar ver
keert door zonde en schande bezoedeld te wor
den. En derhalve vermaan ik u, steunend op
mijn waardigheid van priester, ga niet verder
op het-pad, dat gij tot nu toe hebt betreden,
keer terug, nu het nog tijd is. Uw zieleheil,
is in groot gevaar, keer het slechte gez ilschap
waarin gij Verzeild zijt geraakt den rug toe en
werp u in de armen uwer Moeder de H. Kerk."
(Wordt vervolgd)
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
is
„Ja."
