r ll|fc,W nttRi^DVOOR SCHIEDAM EH OMSTREKEM. pgmiLETOW. De zegepraal der zachimoediyiietó. V. LUXE DOOS V. gQSSil'S WAK ~N Vrijdag 20 November •Si* 54400 JP ,v a» W*A Adv«rt»ntilni 1—5 regel# f 1.75, «Ik# regel itnw%n K O EMARKT 4. Telefoon ÏjaiescomuinuoaS «8085 Postbus 39. Ab'o nnementen per 3 maanden /2.70, per week 20 cent, franco per post 3-per kwartaal. Afzonderlijke nummers 4 cent. Zaterdagavondnummer met Officieel Kerkbericht 10 ets Advarttntiln: 1-5 regel# f 1.75. elke regel daarboven 30 nt 3 n*.l plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden msdedeeimg.n c p#r regel Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteartn. Taneyui worden op -anvraag toegezonden. Incassokosten worden berekend. met Officieel Kerkbeiicht 10 ets. r Tmat f 2Ü0 lOT dood i 1100 bij VfflflieS 'VS,a ®(M? Sraös-Ongevallenverzekerinfli 500 bij levenslange geheele invaliditeit200 bq jei-liesi van x 'Mjrb(wd jS.jriolLA3gem.Verz.. baak 8ehieda« daim? f 00 bij verlies van een wijsvinger; 115 bij verlies van elkwnamleireft^^ -«"• Tekenend Z zelatricen en zelateurs, Voorjde levende en de tegenstanders. Van deze la; Een brokstuk geschiedenis van Schiedamsche Missieactie. (S/of volgl Omstreeks 1855 steeg een noodkreet op uit Syrië, uit het gebied van den Libanon, waar de katholieke Maronieten door de Muzelman- sche Drusen werden vervolgd, hun have en goed werd geroofd, hunne kerken werden verwoest, hunne priesters verjaagd, mishandeld en ver moord. De Syrische patriarch Mgr. Samhiri, stak de zee over om persoonlijk hulp te zoeken voor zijn verslagen kudde. Niet het minst vond hij die hulp in het Haarlemsche bisdom. Oudere geestelijken, die destijds te Warmond studeerden, konden met opgetogenheid verhalen van den eerbied, waarmede zij den heiligen Belijder op het groot-seminarie ontvingen, met welk een edelmoedigheid de theologanten den heelen inhoud van hun studentenportemonnaie voor de Syrische geloofsgenooten offerden, zich rijk be loond achtend met den zegen van den vrijwilli gen banneling. Namens Mgr. van Vree, door den toenmaligen secretaris van ons Bisdom, den Eerw. heer Vregt, schriftelijk aanbevolen, kwam van Delft, uit de Syrische prelaat op Nieuwjaarsdag 1856 te Schiedam. Met open armen door pastoor van Ewijk ontvangen, genoot hij maandenlang in de pastorie aan de Hoogstraat gulle gastvrijheid. Getroffen door het voorbeeld van genoemden herder wedijverden alle katholieken onzer stad om den eerbiedwaardigen patriarch met mi de aalmoezen te beschenken. Daar de Schiedamsche charitas toen geen grenzen kende, kwam een kapi tale som voor de verdrukte Syriërs bijeen. Die charitas klom tot zóó hooge geestdrift dat de reederij waarvan de heer J. H. van Gent boek houder was, een bark, die juist op de werf van H. Lindeman van stapel zou loopen, door den Oosterschen Bisschop met den naam van „Pa triarch Samhiri" liet doopen. Onder duizend zegeningen verliet de Kerkvorst de liefdadige stad, en dat Schiedam in zijn oog de kroon span de blijkt uit den dankbrief, door Zijne Zaligheid later aan den Provinciaal der Hollandsche Domi nicanen gericht voor de hospitaliteit in diens onderhoorige huizen genoten In dien dankbrief schrijft hij woordelijk „soyez aussi bon, tres honoré Père, pour remercier de notre part 1 incomparable Curé de Schiedam" d.w.z. „wees zoo goed, H.Eerwaarde Pater, uit mijn naam dank° te zeggen aan den onvergelijkelijken Pastoor van Schiedam. Geen wonder dat later nog menig missionaris, ook uit Syrië, Schiedam met een bezoek kwam vereeren. Die liefdadigheid jegens de behoeftige mede katholieken in de Missiën was ongetwijfeld aan bleef tot in hoogen ouderdom. Teekenend is het, dat de aftredende mej. Walrave werd op gevolgd door mej. Apollonia Rozestraten, die hoe nederig en bescheiden ook, met rechtmatigen trots vertellen kon dat zij na de boven gemelde doopplechtighe.d aan het Hoofd, met Mej. Cato Meijer, de hooge eer deelde om aan Mgr. den Patriarch de koffie te serveeren. Wie zal benaderen welke reusachtige sommen mej. Rozestraten voor de heidenkind ertj es bijeen beeft vergaard. Vijftig jaren lang zag men „Paulientje", gelijk zij in de wandeling genoemd werd, iedere week de stad doorkruisen van Gorze tot Singel, van Warande tot Lange Haven, door weer en wind aankloppen bij arm en rijk, gaarne gezien door iedereen, niet het minst geliefd door de kinderen, daar zij in den zin, door OnzenHeer bedoeld, aan hen gelijk was. Met de jaren en de uitbreiding der stad werd haar taak te zwaar en te gecompliceerd zoodat zij in haar liefde voor het apostolische missiewerk pastoor Verhoeven voorstelde een zijner kape laans tot Directeur te benoemen.Dit geschiedde. Middelerwijl had de Hoogwaardige Generaal der Predikheerenorde, Pater Frürwirth, thans kardinaal en Groot-Penitencier, den „Sim Domi- nicuspenning" in het leven geroepen met het doel dringend noodige hulp te brengen aan de missiën der Dominicanen. Bij al ,hun Veelzijdige werkzaamheid hebben deze de missiën altoos als hunne Voornaamste arbeidsvelden beschouwd Voor een vierde gedeelte zijn zij missionaris. De grootste en talrijkste provincie, die der Philippijnen, is uitsluitend een missiegebied. Een provincie staat bij de Generale Curie niet in aanzien, wanneer zij geen missie bedient. Zoodra dan ook de door Reformatie en Revolutie bijna weggestorven Hollandsche provincie tveer begon op\e leven, wierp zij op 's Pausen woord hetnet uit in de Caraibische zee. De geheele West- Indische eilandengroep, die onder Holland' souvereiniteit ressorteert, werd haar nnssie- terrein, maar hiermede niet tevreden, legde zij beslag op het Amerikaanschc Portorico en later nog op het Deensche Bornholm. Al zouden om alleen van Holland te spreken de Dominicanen enkel zorgen voor hun eigen missiën, dan hadden zij missiewerk genoeg. Meer dan vijftig paters van wie een groot deel geen financieelen steun van rogeeringswege ontvangt, komen ten laste Van de Hollandsche provincie. Daarbij heeft zi„ zelve te zorgen voor de kostbare opleiding en voeding barer fraters, zeven jaren lang Voor de sommen verslindende uitrusting harer missio narissen, die zij .telken jare gerpgeld uitzendt, voor hun onderhoud bij ziekte of om andere redenen, die hen doemen tot werkeloosheid De opbrengst nu Van den Sint Dominicus penning is voor de missiën der Hollandsche Dominicanen cn Dominicanessen bestemd. De contributie Van het lidmaatschap bestaat min stens uit een cent per week. De Voordeden voor zelatricen en zelateurs, Voor'de levende en de overledene leden van den Sint Dominicuspennmg zijn le jaarlijks een H. Mis op het feest van Sinl Dominicus of onder het octaaf in alle kerken van de Paters Dominicanen in Nederland (19 H- Missen), 2e. op dien feestdag of onder het oktod een H. Mis in alle kerken der Missies (26 H.H. Missen), 3e. elke maand een H. Mis (12 H.H. Missen) en elke week in de maand November en in de groote vasten (10 H.H. Missen), 4e. ontvangen de leden om op de hoogte te blijven met het nieuws uit onze Missiën viermaal pei jaar een boekje van 32 pagina s druk met vei halen en berichten uit onze Missiën. pfr. A. v. DIJK O.P. Bnitenlanéseh M'Jenwe. leiding, dat een geregelde missieactie binnen Schiedam werd op touw gezet. Van 15 Januari 1856 dateert de oorkonde van de oprichting eener afdeeling van het Genootschap der H. Kinds heid in de kerk van den H. Joannes den Dooper. Eerste hoofdzelatri.ee was mej. H. Walrave, later Algemeene Overste der Dominicanessen van Voorschoten. De geregelde inzameling der bekende maandelijksche contributie bezorgde de Missiën 'n vast inkomen. Zóó groot was de sym pathie der Schiedammers voor dit Genootschap, dat men, eenmaal lid zijnde, lid van deKindsheid 3 Een oogenblik scheen het, alsof die woorden indruk maakten op Costi's gemoed, doch reeds in het volgend oogenblik was deze zachtere stem ming verdwenen en met een hoonlach wendde hjJ Voor mifu zïleheil behoeft gij niet bezorgd te zijn, mijnheer," riep hij onder het heengaan, „en om uwe priesterlijke waardigheid bekommer ik mij ook geenszins, even zoo mm als om uwe ver maning. Zorg maar voor u zeiyen gij hebt meer bescherming noodig dan ik en mijne getrouwen Wijl ook ik evenwel niet ongevoelig voor uw heil ben," zoo ging hij voort, zich op den drempel nog maals omkeerende, „zoo vraag ik u voor den laatsten keer Volhardt gij m uwe onverstan dige weigering?" Uwe vraag is eene nieuwe beleediging voor mij' en ik ben niet voornemens daarop nogmaals te antwoorden. Wees zoo goed u te verwijderen de Heer moge u genadig zijn. Na deze woorden nam de Delegaat een boek van zijne schrijftafel en begon daarin te lezen zonder nog eenige notitie van den bezoe er e nemen. Costi toefde nog eenige oogenblikken en ver iet, dan het vertrek met de woorden „Wees op uwe hoede, mijnheer de Delegaat, wie het laats St. Ni co lam-Cadeau Inhoud Milo en Poorters Toeback f 1.70 cn f 1.20 per doos. 3965 11 DUITSGHLAND EN LOCARNO. In de gkte gehouden bijeenkomst d' r Duitich ministerpresidenten der landen met het kai.iiu is bijna algemeene instemming verkregen mei d wetsontwerpen 'n zake Locarno en Du'tsch- lands toetreding ton den Volkenbond. Naat het „Berb'ner Tagcblatl" Verneem; heeft een minister-president zijn mstemmin; niet gegeven. Het blad zegt, niet ver van cl waarheid af te zijn, wanneer het aanneemt, dat de opponeerende premier' de minister-pre sident van Brunswijk is. Heden ontvangt de rijkskanseTcr de 'eider an de achter de regeering staande partijen en daarna de leiders der democraten, sociaal democraten en Duitsch-nationalen om hen op d hoogte te stellen Van de gister genomen bes'is- sing en de binnenlandsche politieke situatie bespreken. In een rede te Mülheim heeft de candida der rechtgche partijen Voor de rijkspresident verkiezingen, Van Maart j.l., dr. Jarres, de hou ding der regeering in zake Locarno goedgekeurd Volgens het „Berliner Tageblatt komt d,i voormalige' staatssecretaris van Buitenlandse h Zaken, Von Külilmann, in aanmerking voor ch functie van vertegenwoordiger van Duitscbland in den Volkenbond. Als directeur van de juri dische afdeeling van den Volkenbond in plaats van prof. van LIamel, wordt genoemd de zooi van den president van hot rijksgerechtshof Leipzig, dr. Simons. Bij de behandeling Van het Verdrag van Rc carno in den Rijksdag, die a.s. Maandag 'J- aanvangen, zal. eerst dr. Luther Verklaringen afleggen over de buitenlandsehe politick. Na hem zal Strèsemann de resultaten van Locarno uiteenzetten. De groote debatten, welke hierop zullen volgen, zullen minstens twee dagen duren. Men Verwacht dat vóór Maandag ooi nog een Witboek zal worden uitgegeven, dat de belangrijkste documenten betreffende Lo carno zal bevatten. FRANKRIJK. Gistermiddag heeft de Kamer de algemeene be schouwingen over de saneeringsontwerpen vooil- gezet zonder deze nog te beëindigen. De eemte spreker was Malvy, voorzitter van de financieeié commissie, die speciaal tot taak gekregen had, den aanval van Bokanowski te beantwoorden tweede Loucheur. ITALIË. Hevig gevecht in de Kamer, De Kamerzitting Van gister begon met de reeds Verwachte botsing tusschen de fascisten en hun tegenstanders. Van deze laatsten waren, al leer de communisten Verschenen, uit wier naam Maffi een verklaring trachtte af te leggen. Toen hij begon „De Kamer-demonstratie van Woensdag is niet in overeenstemming met de gevoelens Van de meerderheid van het, land,, sprong Farinacci onmidde"ijk op, stortte zie op Maffi en schreeuwde„Dat verdient de Duce niet 1", waarbij hij zijn vuist op Maffi 'iet neerdalen. Maffi trachtte zich te verdedi gen, maar reeds waren ongeveer 20 fascisten van hun zete's opgesprongen en 'ieten een regen Van s'agen, stompen en trappen op Maffi neerkomen. De communist Repossi werd van de trappen in de zaa1 ges'eept. Daarop wer den Maffi en Repossi in den nek gegrepen en terwij1 men hen voortdurend afranselde, naar buiten ges'eura. Het tumult hield eerst op, toen Mussolini de zaai betrad. Intueschen wiide de communist Ficelli, die zich had Verlaat, het parlement, gebouw bin nenkomen. Hij werd echter herkend en op straat met knuppels afgeranseld, zoodat hij in een ziekenhuis moest worden opgenomen. De Popo- lari hebben ingevolge de bedreigingen der fascis tische partij er van afge.ien naar het pailement terug te keeren. Ook een journalist, die op de perstribune protesteerde tegen de ruwe behandeling, den communisten aangedaan, werd door fascistische collega's de zaal uitgeslagen. MAROKKO. In tegenstelling met het bericht, dat Abd-el- Krim vredes-gvneigdluid zou toonen, meldt.de „Petit Marocain", die te Casablanca verschijnt, dat Abd-el-Krim besloten heeft den strijd tot het uiterste voort te zetten. Hij zal alle middelen aanwenden om zijn autoriteit ondei de stammen te versterken. Abd-el-Krim betoogt, dat het Rif slechts één vijand heeft, n.l. Frankrijk, en hij zegt, dat hij de wapens zal blijven voeren. „Geeft ook uw laatsten druppel bloed, want, ik 'word geleid door de hand van God", aldus besluit Abd-el-Kiini. SAME. De Jouvenel heeft gisteravond op het ministe rie van Buitenlandsehe Zaken te Londen een onderhoud, dat anderhalf uur duurde, gehad met Chamberlain en Amery. Na afloop deelde hij den vertegenwoordiger van Reuter mede, dat hij zeer voldaan was over de resultaten \an zijn besprekingen, die de grensafbakening tusschen Syrië en Palestina en tusschen Syrië en Irak be troffen. Hij zeide, dat het mogelijk was, dat hij later nog naar Angora zou gaan om de kwestie van de afbakening der Turksch-Syrische grens te bespreken. RUSLAND. Dh Russische volkscommissariaten van Bui tenlandsehe en Binnenlandschen Handel zijn tot een commissariaat samengesmolten. CHINA. Belangrijke gevechten hadden plaats op 18 en 19 November ten Zuiden van Pao-tmg-foe, dat door troepen van het nationale Honanleger is ge plunderd. De troepen van Tsjang-tso-lin trokken terug. Volgens berichten uit Moskou is te Moekd|n de staat van beleg afgekondigd, als gevolg van den terugtocht van Tsjang-Tso-lin. Bankiers en lacht lacht het best." Pecci slaakte een diepen zucht, toen de graaf zich eindelijk had verwijderd, terwijl zijne lippen zachtkens prevelden „O God, wees deze arme ziel genadig!" Eenige uren later bestegen twee mannen, die het geestelijk kleed droegen, een der prachtige, met groen begroeide heuvels, die de stad Bene- vento in een wijden krans omgeven en vanwaar men bij den bijna immer-helder blauwen hemel een verrukkelijk uitzicht geniet op de stad en hare naaste omgeving. Op het platvorm des heuvels aangekomen, bleven beiden een weinig toeven om wat uit te rusten. „Hoe schoon is toch Gods natuur," begon de een, terwijl hij het heerlijk panorama beschouwde dat'zich aan zijne voeten ontrolde, „en hoe ge dachteloos leven wij, menschen, dikwijls voort hoe weinig dankbaar toonen wij ons jegens God, die zooveel heerlijkheid voor ons heeft geschapen. „Dat is helaas! 's werelds loop," antwoordde de "ander „ondankbaarheid is immer het eigen aardig karakter der wereld geweest, doch meer dan ooit is dit het geval met de tegenwoordige menschheid." „Gij ziet te donker, Boccalier zijn ook thans nog goede en dankbare menschen." „Ja, doch zij zijn maar al te zeldzaam. Of wilt gij beweren, dat uw bezoeker van dezen morgen ook tot deze goede en dankbare menschen be hoort „Misschieri wel. De man kan verleid, op een dwaalspoor geraakt zijn." „Verleid, op een dwaalspoor geraakt Als hij gemeene zaak maakt met misdadigers, uit heb zucht, uit lage, erbarmelijke hebzucht?" „Ja, hebzucht heeft hem verblind, daar hebt gij volkomen gelijk in want kunt gij in het hart van dien man lezen Weet gij zeker, dat onder de asch der wereldschgezindheid en dei- zonde nog niet een vonkje gloeit van liet edele en goede „Ik wist het wel, Pecci, dat ook deze ervaring u 'nietslimmer zou maken," riep Boccali lachend uit„gij zijt en blijft de man, die altijd door de vingers ziet en verontschuldigt. Nauwelijks had hij deze woorden gesproken of op e énigen afstand vandaar weerklonk een spottend gelach uit een boschje en bijna op het zelfde oogenblik vloog een kogel dicht langs Pecci's hoofd. Dan volgde een geruisch in het struikgewas, alsof zich iemand met moeite een weg baande. Met snellen oogslag had Boccali zich ervan overtuigd, dat Peccin iét gewond was dan liep hij recht op de plaats af, vanwaar het schot was gevallen en zette den struikmoordenaar achter na. Tevergeefs riep Pecci hem nog toe dit niet te doen. Zonder acht te slaan op het geroep, drong Boccali voorwaarts en men hoorde, dat hij den vervolgde dicht op de hielen moest zijn. De Delegaat had zich spoedig van den schrik hersteld hij was er de man niet naar, om spoedig uit het veld geslagen te zijn. Terwijl hij den blik omhoog sloeg, fluisterde zijne bevende stem „Mijn God, mijn God, ik dank u Dat was alles, wat getuigde van zijn inwendige ontroering.Reeds na eenige oogenblikken greep hij met zijn ge wone kalmte naar zijn hoed, die hem was af gevallen, en volgde in het struikgewas Boccali's voetspoor. Hij behoefde niet verre te gaan. Reeds spoedig hoorde hij een onderdrukt vloeken, zwaar ademhalen en, toen hij uit de struiken op eene kleine open plek kwam, zag hij, hoe Boccali zijn tegenstander, die blijkbaar over den wortel van een boom was gestruikeld, met reuzenkracht vasthield en verhinderde om op te staan. Met een sprong was Pecci beiden genaderd. Hij bukte zich en zag den misdadiger in het gelaat, doch van ontzetting deed hij eene schrede achterwaarts bij den aanblik van het door woede verwrongen gelaat van graai' Costi. „Aha, thans komt de andere ook," knarse tandde 'de graaf, die tevergeefs beproefde zich uit de sterke armen van Boccali los te wringen. „Ja, ik kom, doch niet als uw vijand," ant woordde Pecci kalm. Niet als mijn vijand grijnsde Costi. „Noemt gij het misschien vriendschap, wanneer gij mij thans naar Benevento voert, mij daar een proces aandoet en dan misschien voor geheel mijn leven in de gevangenis laat begraven Ilians hebt gij de macht over mij in handen en gij zoudt wel dwaas zijn er geen gebruik van te maken. Welnu, doe dan, wat gij niet laten kunt, doch vloek, driewerf vloek over u en over gansch uw aan- Wordt vervolgd). NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT DOS» j /j>if U» t j bUCgvzivU.ui"'»*» katnoueiveii m

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1925 | | pagina 1