DE ECHO. DAGBLMB VOOR SCHIEDAM £Hf OMSTREKEN. WEEK-REVUE. 49ste Jaargang. Zaterdag 13 Maart 1926. No. 14503 Gratis-Ongevallenverzekering f 500 bij levenslange geheele invaliditeitf 200 duim; 60 bij verlies van een wijsvinger; f 15 bij verlies van eiken anderen vinger bij verlies van een hand, voet of oog f 200 bij dood f 100 bij verlies van een De verzekering wordt trewaarbonrd donr de N Holl. Algcm. Verg bank Schiedam Dit nummer bestaat uit 2 bladen TWEEDE BLAD. Gemengd Nieuws. NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT Bureau :g KOEMARKT 4. Telefoon Intercommunaal 68085 Postbus 39. Abonnementen per 3 maanden 2.70, per week 20 cent, franco per post 3.per kwartaal. Afzonderlijke nummers 4 cent. Zaterdagavondnummer met Officieel Kerkbericht 10 ets. Advert entiSns 15 regel* f 1.75, elks regel daarboven 35 ni, 3 maal plaateen wordt 2 maal berekend. Ingezonden medsdselingan 75 o psr regel. Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteersn. Tarievan wordan op aanvraag toegezonden. Incassokosten worden berekend. Binnenland. In een onzer vorige overzichten schreven we, dat de blijkbare onmogelijkheid om een oplossing in de regeeringscrisis te vinden, wel eens een ministerie kon doen scheppen, samengesteld naar het recept van „God zegene de greep." Zóó'n kabinet lijkt ons het bestuur, dat thans onder leiding van Mr. de Geer is geconstitueerd. Het steunt op geen parlementaire meerderheid, doch bouwt alleen op verhoopte welwillendheid en de ongewisheid van een andere oplossing. Wat de welwillendheid betreft, die zal haar deel zijn, zoolang de politieke kopstukken er voordeel in zien, want dat is voor de meeste partijen de maatstaf, waarnaar in het parlementaire leven geoordeeld wordt. Maar de onzekerheid of een andere en betere oplossing te vinden zal zijn, biedt het ministerie-de Geer inderdaad eenige levenskans. Erg prettig is haar positie intusschen niet R.K. zoowel als A.R., Vrijzinnigen en S.D.A.P.- ers dansen om de nieuwe bestuurders heen, onder het zingen van „We leven vrij, wij leven blij." Op den weg, dien het kabinet-de Geer te be wandelen krijgt, liggen vele hindernissen en het zou ons niet verwonderen, als de nieuwe bestuur ders reeds bij het „nemen" van de eerste ver sperring het gezantschap bij het Vaticaan te vallen kwamen. We lazen eens een boek van een Duitschen kapitein op de „groote vaart", die'vele misbrui ken onthulde, die in de dagen van den overgang van zeilvaart naar stoomvaart bestonden. On danks het bestaan van vrij nauwkeurige voor schriften en bepalingen omtrent zeewaardigheid van het'schip, diepgang en - in verband met het laatste - toelaatbare hoeveelheid of zwaarte van in te nemen lading, waren de reederijen er steeds op uit om de kapiteins te dwingen méér te hergen aan lading of kolen, dan volgens de bepalingen toelaatbaar was, teneinde de reis zooveel mogelijk financieel voordeel te doen opleveren. Niet met opzet werd aldus met menschenlevens gespeeld, maar terwille van de duiten werd met een luchthartig gebaar de moge lijkheid van droeve gevolgen onderschat. En toch liep de zaak, blijkens de ervaringen van be doelden schrijver, dikwijls verkeerd uit. Hij zelf verzette zich, doch zijn karaktervastheid bleek een bezwaar om hem in dienst te houden, waarop hij den strijd voortzette met de pen. De meeste der geschetste misbruiken zijn verdwenen, eens deels door de actie van dien kapitein,maar ook, doordat het stoomwezen de groote scheepvaart in handen van machtige maatschappijen bracht, die zulke „kleine" middelen niet behoefden. Op de riviervaart echter zijn de toestanden nog wat primitiever en een verscherpt toezicht is daar zeer gewenscht. Wie geen vreemdeling is in. onze groote havensteden, weet dat daar met de bestaande bepalingen omtrent toe- aatbaren diepgang, hijschvermogen van kranen e.d. nog al luchthartig wordt omgesprongen. Als ketels en dergelijke zware vrachten in een „goedkoop* schip geladen kunnen worden, dan wordt dikwijls met een krakend papiertje het bezwaar van den schipper weggewerkt, dat de beschikbare hijschinstallatie niet van voldoende capaciteit is hij moet het maar „wagen." Als de lading uit een zeeboot in een drietal rivier schepen overgeladen kan worden, maar 't blijkt in twee ook te gaan, mits men een oogje dicht knijpt, als de waterlijn verdwijnt, nou dan zijn de middelen wel bekend om dat oogje te doen sluiten. Zóó kunnen ongelukken gebeuren, als deze week weer opj de Mags, midden in Rotterdam. Een Rijnaak van bijna 1500 ton, een rivierkasteel was zóó zwaar met kolen geladen, dat eerstens de luiken niet gesloten konden worden en twee- dens het schip zóó diep lag, dat het water in de ruimen stroomde, toen het een beetje hard waaide Het „stormde" zegt men, goed, maar zelfs storm geeft op zoo'n binnenwatertje nog geen meter- hooge golven. Het is schande, dat schepen, ten gevolge van een te zware lading zinken moe ten, zoo gauw een beetje abnormale golfslag op de rivier staat. De schipper komt er in zoo'n geval nog wel eens goed afhij staat steeds kort bij het aanhangende bootje, maar de gezinsleden, die in de roef huizen, worden de dupe van de s bevrachters spaarzaamheid in dit geval ver dronken een jonge vrouw en drie kinderen. Nog dienzelden middag zonk een andere Rijnaak op de rivier, waarvan de bemanning gelukkig gered kon worden, maar er gaat geen dag voorbij haast, of in ónze havensteden vallen menschenslachtoffers. „Wéér een mijn-ongeval" heet het verwijtend in de bladen, als een der delvers van het zwarte goud door het noodlot achterhaald is, maar in het zilte nat onzer Neder- landsche havens komen tien maal meer menschen om dan in de ingewanden der aarde van Limburg' kolenbekken. Een verscherpt toezicht op de riviervaart is noodzakelijk, zeker thans, nu de vrachtprijzen zóó laag zijn, dat de schippers de last tot het uiterste trachten op de voeren om den reis nog loonend te maken. De vaak harde strijd om het bestaan, doet vele de waarde van een inenschenleven wel eens onderschatten. Ook in de berechting van straf zaken echter spreekt vaak een hoogere waar deering van stoffelijk bezit van datgene dan, wat voorheen liet hoogste goed geacht werd het leven. Vermogensdelicten worden soms zwaar gestraft, „jaren" krijgen de daders voor een „kraakje". De Hongaarsche valsche munters, in ons land gearresteerd, schijnen er ook niet genadig af te zullen komen straffen van 9 en 7 jaar werden tegen hen geëischL. We kunnen er vrede mee hebben, want lieden, die het er op toeleggen om anderen te ruïneeren, verdienen een gevoelige straf, maar toch valt het op, dat de gevraagde straffen in geen verhouding staan tot die, welke wegens misdrijven, tegen het leven worden opgelegd. Geen week gaat er voorbij of men leest meerdere gevallen van moord of doodslag. Beging de moordenaar zijn daad bij een twist of in dronkenschap, dan schijnt dat als een excuse te gelden, want in zoo'n geval komt hij er met één of twee jaar af. Al die straffen zullen wel naar de regelen der Mijnheer Winkels, een der meest, populaire mannen van Leeuwarden, had als fabrikant een aardig sommetje weten te vergaren, hij had zijn fabriek overgedaan en was met vrouw en twee huwbare dochters zich in zijn geboorte plaats komen vestigen, een dorp in de provincie Gelderland, hetwelk hij een goede dertig jaar geleden, zonder een cent op zak, verlaten had. Hij had een uitgestrekt landgoed gekocht en bewoonde nu een villa, die hij naar de laatste eischen des tijds had laten inrichten. Hij ont ving vrienden en kennissen en had door zijn aan genamer! omgang aller sympathie verworven. Maar zijn geluk was niet volmaakt het land goed naast het zijne behoorde aan een rijk ge worden bankier, baron Van Lugteren, en diens park was door de natuur met een prachtige echo begiftigd. Winkels hoorde er onophoudelijk van spreken; hij gaf-geen diners, ontving geen be zoeken of telkens moesten zijn gasten er een lofrede over houden. Heb je de echo van baron van Lugteren gehoord Uw park is heerlijk, maar wat is het jam mer, dat er geen echo in is, zooals bij mijnheer van Lugteren. Dót kwelde den heer Winkels. De baron was trotscher op zijn echo dan op zijn rijkdom en sprak er met iedereen over; ook de kranten maakten er melding van. Dat ging zoo niet langer, dacht de fabrikant en hij besloot zich een echo aan te schaffen, welke gom hij ook besteden moest. Hij ontbood een juridische kunst bepaald worden, maar in de oogen van een niet-juridisch mensen is een inenschenleven kostbaarder goed dan Fransche bankbiljetten en de moordenaar staat in het aanzien van ordelijke burgers nog ver bij den valschen munter achter. Zooals gezegd echter in de wettelijke berechting is geen weerspiegeling van dat populair rechtsgevoel te vinden. Buitenland. De strijd om de raadszetels van den Volkenbond duurt verbitterd voort. Nu door de toewijzing van zoo'n zetel aan Duitschland, het principe geschapen lijkt, dat groote mogendheden in den Volkenbondsraad vertegenwoordigd behoo- ren te zijn, achten meerdere mogendheden zich geroepen om te demonstreeren, dat ze ook groot zijn en derhalve „recht" op een zetel kunnen doen gelden. Zelfs China, dat no» nimmer in staat was om orde op eigen zakeifte houden, meent nu door aanwezigheid in den Volkenbonds- raad aan het wereldbestuur te moeten deelne men. En Spanje dreigt zelfs uit de Volkenbond terug te treden als het haar zin niet krijgt. De Volkenbond is een organisatie, die den wereld vrede moet helpen verzekeren, maar de regeer ders blijken zelfs nog geen offert je aan hun ij del heid voor dien vrede over te hebben. In Frankrijk was 't voor de zooveelste maal ministercrisis. Briand zond men heen Briand kwam ook weer terug met een paar nieuwe kabi netsleden. Hoe lang zal dit spel nog duren. Dit spel aan den rand van den financieelen af grond Niets doen ter bescherming van de franc zal tenslotte nog heel wat duurder uitkomen, dan wanneer men door middel van nieuwe belastin gen, het budget in evenwicht bracht, want een daling van de franc kost onnoemelijk kapitalen. Die daling zal nog bevorderd worden door de voorgenomen actie op groote schaal tegen de Syrische opstandelingen. In Marokko moet Frankrijk een groot leger ter been houden en nu heeft het weer 230.000 man aan troepen ge concentreerd tegen de Syriërs, Legen wie blijkens een officieel communique nu opgetrokken moet worden, omdat zij elke gedachte aan vrede onmogelijk gemaakt hebben door het stellen van ongehoorde eischen. Die eischen kwamen neer oponafhankelijkheid voor Syrië. Zóó'n eisch klinkt ongerijmd in de ooren der Franseheri, die zelf gedurende meer dan vier jaren een bloedgen krijg voerden omhun vrijheid. In China schijnt de burgeroorlog zich te ont wikkelen in het voordeel van den Mandsjoerij- ■schen dictator Tsjang-tso-lin en den met hem verbonden Woe-pei-foe, beiden voorstanders van een sterk centraal gezag en tegenstanders van den ,,christên"-generaal Feng-joe-sjang, die van Sovjet-neigingen verdacht wordt. De christen-generaal handhaaft zich nog met zijn legers in en om Peking en Tientsin, beide steden naar Chineesche begrippen kort bijeen gelegen maar zijn machtsgebied wordt voortdurend kleiner onder de succesvolle aan vallen van zijn tegenstanders, zoodat te voorzien is, dat de burgeroorlog eindelijk eens uitgevoch ten raakt door een volkomen nederlaag van een der strijdende partijen. Dan zal het mogelijk zijn een centraal gezag te vestigen, tenzij de overwinnaars, Tsjang en Woe, er de voorkeur aan architect uit Amsterdam en droeg dezen op hem, koste wat het koste, een ongeëvenaarde echo te leveren. De architect bezocht het landgoed err besloot haar te plaatsen op een hollen weg, die aan het einde van het park gelegen was. Hij maakte eene teekening, liet een grot bouwen en omringde deze met rotswerk, dat hij zich tegen niet ge ringe kosten uit Namen liet toezenden. Toen alles voltooid was, ging men over tot het onderzoeken van de grot, doch men kree°' "een echo. De architect maakte nieuwe bereke ningen, ging over tot het afbreken van hetgeen hij had opgetrokken en bracht de rotsen naar eene andere plaats over, alles evenwel zonder resultaat. Winkels was woedend, zond den architect terug en wilde zijn plan tot het uiterste door drijven hij moest en zou een echo bezitten. Eindelijk had hij raad gevonden. Hij begaf zich naar het dorp, zocht een wakker boertje en bracht hem voor het park. Weet je wat een echo is? vroeg hij hem. Jawel mijnheer. - Heb je er al eens een gehoord Ja, die Van baron van Lugteren - Ik dacht het wel, riep de fabrikant uit. Zou je die kunnen nabootsen De jongen begon te lachen. Neen, ik spreek ernstig, hernam de fabri kant. Ik geloot het wel, was het antwoord dat zal zoo moeilijk niet zijn. Probeer het eens en herhaal de woorden, die ik ga uitspreken: Blijft het weer goed? Daar weet ik niets van, mijnheer, zei ons boertje. Je moet niet antwoorden, je hebt slechts den zin te herhalen. Ah, nu begrijp ik u Blijft het weer goed De fabrikant herhaalde deze eene oefening zoo lang, tot de jongen eindelijk begrepen had wat men van hem verlangde. Wanneer je de echo goed nabootst,.zal ik je dikwijls laten roepen en telkens een gulden geven ben je daarmee tevreden Mijnheer, zei het boertje, voor een gulden doe ik, wat je wilt. Na verloop van een maand wist de jongen op onberispelijke wijze de echo na te bootsen. De heer Winkels gevoelde zich hierover zóó voldaan, dat hij zijn vrouw van de genomen proeven in kennis stelde en haar tot het bijwonen eener repetitie uitnoodigde. Mevrouw Winkels vond de handelwijze ori gineel, doch moest eenige aarzeling onderdruk ken. Denk er wel over na, zei ze, als je niet slaagt, maak je je belachelijk. Je kunt er zelf over oordeelen mijn machi ne lacht de echo onberispelijk na. De jongen had intusschen als naar gewoonte achter de rots plaats genomen. Bonjour echo 1 riep de fafrikant. De jongen herhaalde vier maal den zin, terwijl hij t.rapsgewij ze den toon verzwakte. Het is in één woord wonderlijk,riep mevrouw Winkels uitindien ik me niet hier bevond, zou ik zweren, dat het een natuurlijke écho was. Ben je er nu van overtuigd vroeg haar echtgenoot op zegevierenden toon. Ik hen de echo, schreeuwde hij lk hen de echo, klonk prompt vier malen. geven om nog uit te vechten, wie van hen de sterkste is, welk gebeuren voor China volstrekt niet verwonderlijk zou zijn. Over het christendom van generaal Feng is in de laatste dagen wat meer bekend geworden. Hij behoort niet tot een bepaald kerkgenoot schap, maar heeft een christen-leer naar eigen model vervaardigd, steunende in hoofdzaak op het „Onze Vader" en de Bergrede. Dagelijks worden groote. leger-godsdienstoefeningen ge houden in het open veld en ongeveer 30 van zijn troepen zijn overtuigde en fanatieke aan hangers van des leiders leer. Feng zelf is een man zonder veel ontwikkeling, die zich van ge woon soldaat heeft opgewerkt tot maarschalk geen buitengjoorig leven leidt doch geheel leeft naar zijn strenge en sobere levensopvattingen. Rooken, drinken, dansen zijn immoreele dingen, waaraan hij zich niet bezondigt, doch die hij evenmin in zijn leger duldt. In zijn leger heerscht bij andere Chineesche korpsen vergeleken een goede discipline maar zelfs dit „goede" zegt in China nog niet veel. Onbegrijpelijk is het intusschen hoe zoo'n man in bolsjewistisch vaarwater verzeild is geraakt. Misschien een gevolg van zijn gebrek aan alge- meene ontwikkeling, wat hem niet weerhouden heeft om een kundig maarschalk inChina te worden, maar dat hem toch genoeg „wereld wijsheid" te kort deed komen om zich te laten verlokken door de zoete tonen van den sluwen en internationaal geschoolden bolsjewistischen vogelaar de welluidende klank der Russische roebels zal eveneens tot dit resultaat meegewerkt hebben. De Amerikaansche million airs in angst. De krach op de New Yorksche beurs, waarbij in drie dagen meer verloren is, dan in zes maanden werd gewonnen, werkt verder door dan alleen in New Yorksche zakenkringen Een ware uittocht is begonnen uit Vacantie- oorden voor Amerikaansche millionnairs. De treinen uit het zomerzonnige Palmbeach naar het Maartsche-kille New York zijn overvuld en een der scheepvaartmaatschappijen, die den dienst op Bermuda onderhoudt, heeft éxtra- schepen ingelegd om de door de krach getroffenen uit dit vacantie-oord weg te voeren. Vele grond en huizenspeculanten in Florida zijn door de krach in New York medegesleept en honderden zakenlieden, die hierin meer winst zagen dan in hun eigen bedrijf, zijn weer vertrokken, om te trachten elders de geleden verliezen gotd te maken. Een kuiten prikker te Amster dam? Eergisteravond voelde een dienstmeieje, dat in de Plantage Middenlaan te Amsterdam liep, opeens een lichte pijn in de kuit.Aanvanke lijk sloeg zij er geen acht op, maar thuis bemerkte zij, dat zij een bloedvlek in de kous had. Zij bleek een kleine wonde in het been te hebben. Hoe zij die gekregen heeft, en wie haar die heeft toege bracht, weet zij niet. Ze heeft niets anders be merkt dan een prikje, en heeft niemand in haar nabijheid gezien. Van het raadselachtige ge val werd aangifte gedaan aanhetpolitiebureau op het Jonas Daniël Meycrplein. De commissaris van politie zond het meisje naar het Binnen- Gasthuis, teneinde den aard der verwonding te laten vaststellen. Van eenigszins ernstigen aard is diet niet. De echo van mijnheer Winkels hernam de fabrikant. - De echo van mijnheer Winkels, klonk het door het luchtruim. Uitstekend riep Winkels luid. Uitste kend, uitstekend, uitstekend, uitstekend Het is wonderlijk Wonderlijk, wonder lijk, wonderlijk, wonderlijk Het is nu genoeg, zei de fabrikant, je kunt je schuilplaats verlaten en nogmaals legde hij zijn acolyte een diejr stilzwijgen op. t Donderdag, zei hij, heb ik gasten, je moet alsdan vroegtijdig je plaats innemen en voor de echo zorgen. Ik zal zorgen op mijn post te zijn, mijnheer. De gasten kwamen en natuurlijk was de echo van mijnheer van Luchteren weer gauw het onderwerp van het gesprek. Toen nu de heer Winkels meedeelde in zijn tuin een plaats ont dekt te hebben, waar de echo hét gesprokene niet driemaal, zooals bij Van Lugteren, maar vier maal herhaalde, was de verbazing groot en gretig werd de uitnoodiging aanvaard voor de proef ni het diner. Wat zal mijnheer van Lugteren jaloersch zijn, merkten de dames op. Ik hoop het van harte, dacht de fabrikant bij zich zeiven. Na het diner volgden allen naar buiten. Zij bevindt zich heel in de verte, zei hij tot de ge- noodigden, die hem niet schenen te willen geloo- ven. Eindelijk bleef de heer Winkels staan, waar na de dames en heeren een kring om hem vorm den. En nu dames en heeren, opgelet Echo, ben je daar En de echo antwoordde: Zeker, mijnheer, jk zit hier al twee uur te wachten

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1926 | | pagina 5