OMSTRES€EN> WEEK-REVUE. DAGBLAD VOOR&GHÊE.&A M 49ste Jaargang. Zaterdag 14 Augustus 1926, No. 14632 Bureau KOEMARKT 4. - Telefoon Imteïconarauiiasl G8085 Postbus 38. Abonnementen per 3 maanden 2.70, per week 20 cent, franco per post f3.per kwartaal. Afzonderlijke nummers 4 cent. Zaterdagavondnummer met Officieel Kerkbericht 10 ets. Advirtintiini 1—5 regel* f 1.75, elks regs! daarboven 35 nt, 3 aiaal plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden msdsdeeliugin 75 c per regel. Speciale conditiën voor herhaaldelijk advërteersn. Tarieven worden op aanvraag toegezonden. Incassokosten worden berekend. Gratls-Ongevalieaverzekering s 500 bij levenslange geheele invaliditeitf 200 bij verlies van een band, voet oi oog f 2@ü bij dood1100 bij verlies van eeo dnim; <60 bij verliegj^aneenw^svinger^MSbq^erliesvanelkenjnderen vinger.De verzekering wordt gewaarborgd doeg d$ N.fïolI.Algem.Veya. baak Scbieda» TWEEDE BLAD. Sport-adel. 't Geval-Moeskops houdt de gemoederen van velen nog in beweging. Men weet, dat deze land genoot bij hel jaarlijksche verrijden der wereld kampioenschappen, ditmaal te Milaan, voor den vijfden keer de primus inter pares bleek te zijn, welk succes echter voorafgegaan werd door een incident, dat door velen als een blamage voor ons land wordt aangemerkt. Een ^lag- incident" is het gebeurde genoemd, maar mag men de lezing gelooven, die dc lieer Moeskops aan de bladen gedaan heeft en er is geen reden om zulks niet te doen dan is er van een vlag- incident geen sprake en heeft de heer Moeskops, toen hij tijdens het rijden van de voorstellings ronde met een aan een stok gebonden doek zwaaide, slechts een grapje bedoeld hij wilde n.l. te kennen geven, dat hij zich gewonnen gaf en daarom de witte vlag heesch. Dat hij weigerde oxn bij die voorstellingsronde de nationale vlag te dragen en deze aan Leene overgai, sproot ook niet voort uit revolutionnaire gevoelens, zoo zegt li% maar dal, deed hij, omdat hij zich niet in staat gevoelde om de nationale kleuren op de baan te verdedigen. Noch hij, noch zijn ouders zijn socialist, zegt de heer Moeskops. In ieder geval mogen we thans aannemen dat de heer Moeskops met zijn „grapje" te Milaan geen opzettelijke beleediging van de Nederland- sche vlag bedoeld heeft, maar dan blijft nog slechts één conclusie over en die is, dat deze „vertegenwoordiger onzer natie" in den vreemde een ontstellend gemis aan verstandelijk inzicht gedemonstreerd heeft, een gemis ook aan beschaving en goede manieren, een gemis ten slotte aan verantwoordelijkheidsgevoel. En dat is voor iemand, die nu al jaren lang door duizen den sportverdwaasden in den lande als een „nationale held" gevierd wordt, een droevig figuur. De zaak zou ons zooveel woorden niet waard zijn, als we ze geen geschikte vermaning achtten voor het opkomend geslacht. Sport is goed en gezond, al wordt ten deze dan ook vaak overdreven. Maar sport is geen doel van het leven en sport kan het leven niet vullener zijn veel hoogere en belangrijker zaken na te streven. Sport is voor velen een passie geworden, die tot verwaarloozing van verdere levensplichten leidt. Ieder mensch heeft, gelukkig, een zeker gevoel van eigenwaarde en streeft er naar om zich in een of ander opzicht te onderscheiden. Dat doel wordt gewoonlijk slechts bereikt na vele jaren van ingespannen arbeid. Nu is het 't verleidelijke van de sport, dat roem en eer er weggelegd zijn voor de jon geren en dat men er het applaus van de massa en, niet te vergeten, de huldiging in dé pers reeds bereiken kan op een leeftijd, dat men in eenig ernstig maatschappelijk beroep pas de eerste zelfstandige treden begint te zetten. En als dan de toejuichingen uit duizenden kelen den jongen held bereiken, dan meent deze in het leven reeds alles bereikt te hebben, wat t.e behalen was en worden wetenschap, ontwik keling en beschaving geen aandacht waard ge keurd. Is het echter al mogelijk om langs de ladder der sport snel naar boven te komen, op de bovenste trede is slechts plaats voor jonge en. lenige figuren. En eensklaps, als de glorie nog niet zoolang geduurd heeft en men zich nog volkomen jong waant, staat men op z'n retour, jongere snaken zijn voorbijgestreefd. Het pu- blicK, die duizendkoppige hartelooze menigte'is u al vergeten, men beeft den held niet meer noodig, want er is een andere held. Dan ziet de jonge man zich plots voor de nood zakelijk hcid gesteld om een anderen maatschap pelijk en weg te bewandelen, maar daarop is hij niet getraind. Hij is slechts eenzijdig spor tief ontwikkeld de tijd en gelegenheid om zich kennis, bekwaamheid, beschaving te verzekeren, heeft hij ongebruikt laten voorbijgaan. Meerdere groote sporthelden in ons een land treurig hebben door die omstandigheid levenseinde gevonden. Het kan aan de jeugd daarom niet genoeg zaam worden ingeprent, dat sport geen doel van het leven kan of mag zijn, maar beschouwd moet worden als een nuttige ontspanning, die lichaam en geest in staat kunnen houden om ten behoeve van onzen maatschappelijke!! arbeid in eene behoorlijke conditie te blijven. En we achten het een plicht der ouders om gestreng op te treden, wanneer hun kinderen de beoefening der sport tot een onredelijke passie laten verworden. binnenland. Het tractaat met België geniet weer volle belangstelling in de Nederlandsche Pers, nu de Belgische Kamers hel met zoo goed als algomee- ne stemmen hebben aanvaard. In ons land is cr tot heden een scherpe oppositie tegen geve eed en scheen het een oogenblik, dat het toch zou worden aanvaard, doordat een deel der sociaal democratische tegenstanders na de mooie woor den van hm* Belgischen partijgenoot, minister Van der Velde, was bekeerd, thans blijkt, dat het verzet ook onder de S.D.A.P.-ers nog lang niet geluwd is. De Sociaal-democratische Partij voorzitter, de heer Henri Polak, publiceerde dezer dagen nog ,,'n artikel op pooten" tegen het genoemde verdrag. Een deel der pers tracht de actie te bezweren door er op te wijzen, dat we dit verdrag dank baar aanvaarden kunnen, omdat het zooveel minder offers van ons vraagt dan de Belgische annexinonistcn in de dagen na den oorlog eisch- ten. Zulke redeneering lijkt ons al weinig steek houdend. Het nieuwe Verdrag biedt ons land niets, behalve dan de vriendschap van België, voor zoover men een gekochte vriendschap een voordeel kan noemen. Daartegenover staat dat België machtige voordeden verwerft-, in het bijzonder door de mogelijkheid tot aanleg van nieuwe kanalen, ons land doorsnijdende en voor een groot deel door ons te betalen, teneinde aan Antwerpen betere verbindingen te verleenen en ....onze havens, in 't bijzonder Rotterdam, concurrentie te kunnen aandoen. En nu moeten we nog dankbaar zijn, omdat de Belgen vroeger méér geëischt hebben Stel eens liet geval ge hebt twee buren, die ruzie met elkaar krijgen en elkander bevechten. Ge bemoeit U niet met het geval, maar als de pen is neergeslagen, komt de ander bij U aan bellen en „eisclit" op grond van zijn overwin ning op den derden bewoner een stuk van Uw tuin op. Natuurlijk wijst ge zoo'n eiscli af. Uw buurman een beetje moe van zijn eerste vecht partij, laat 't. er dan maar bij. Maar over een poosje komt hij terug, doet erg vredelievend, geeft U z'n woord, dat hij nooit meer een stuk van uw tuin zal opeischen, maar vordert nu „alleen maar", dat hij een duren uitweg uit zijn woning over uw grond heen naar de andore buren krijgt en dat ge dan rnaar zoo goed moet zijn om de kosten van het aanleggen van dien weg te betalen. Dón moogt ge, volgens de opvatting van sommige mensehen, niet meer weigeren. De man vraagt immers minder dan de eerste keer Politieke logica is dikwijls niet te vatten door menschen met een normaal goed verstand. Een commissaris van politie is een gemeente lijk functionaris hij is er om de gemeentenaren binnen de lijntjes van de wet te houden en de gemeentenaren mogen hem betalen. Maar be noeming en ontslag geschieden door de Konin gin dus door dè Regeering. Die toestand is aanleiding, dat men in som mige gemeenten wel eens opgescheept zit met een commissaris, dien men liever kwijt dan rijk was, maar van wien men eenvoudig niet af kan komen. Daar heeft men b.v. het geval in 's-Bosch. De Commissaris daar was een heel strenge baas. Uit het politiecorps rezen telkens klachten over overdreven contrölc en ook in de Pers werd critiek uitgeoefend over het optreden van dien ommissaris, toen bleek, dat hij agenten berispte, omdat ze te weinig processen verbaal hadden ingeleverd, hij eisehte eenvoudig van zijn man nen binnen een bepaalden tijd een zeker aantal, overtredingen te constat,eeren. De Bosschenaren moesten iüeL niets ontziende hand worden aan gepakt. lot, opeens bleek, dat de kas met gemeente gelden, waarover deze strenge heer beschikte, niet klopte. Het tekort in den loop van enkele jaren ontstaan, bedroeg circa 5000 gulden. De Commissaris erkende, dat hij alleen over de kas ging, maar hoe het tekort ontstaan was, dat. was een mysterie voor hém. De Commissaris kreeg „ziekte-verlof" en ondertussclien onder zocht de Justitie de zaak. Nu heeft het Gerechts hof eindelijk beslist, dat er géén rechtsvervolging den Commissaris zal worden ingesteld. Hij dreigt dus weer op zijn post terug te komen maar in Den Bosch, waar zich een met-onduide lijke publieke meening over liet geval gevormd heeft, is men met dien terugkeer allerminst in genomen. Men kan den man evenwel niet. kwijt. De Minister is in de zaak gemengd, maar 't is te bezien, of die een uitweg zal weten te vinden. Men kan hier dus voor het geval komen te staan, dat een gemeente wordt of blijft, opge scheept met een Commissaris van Politie, die bij de bevolking geen respect bezit en toch ge roepen is om daar wet en recht te beschermen. Een zelfde toestand bestaat, in Gulemborg, waar een commissaris als dc paladijn van Vrouwe Justitia fungeert, terwijl de justitioneele autori teiten nog kort geleden op niet onduidelijke wijze gedemonstreerd hebben, dat ze den man in staat achtten, op een of andere wijze betrokken tc zijn in zake een luguberen roofmoord. tegen Natuurlijk kan men zulke menschen, als cr geen wettig bewijs tegen hen te leveren valt, niet. zonder meer heenzenden er zou een gel delijke regeling met hen getroffen moeten wor den. Maar in geen geval zijn ze te handhaven op een post, welke een onbeperkt vertrouwen en het geloof in een onkreukbare eerlijkheid ver- eischL. Die „onafzetbaarheid" van den functionaris is in zulke gevallen dus geen waarborg voor een goed recht, als hoedanig de maatregel toch is bedoeld. In Dnitschland blijkt dezelfde moeilijkheid op 't oogenblik met het geval-Haas, den Jood- schen industrieel, die óf door een bekrompen anli-seniitisme óf door volstrekte onbekwaam heid van een rechterlijk ambtenaar 8 weken lang in voorrarrest heeft gezeten op een on houdbare beschuldiging van moord. Weken lang eisehte de Pers, eischten volks vertegenwoordigers de invrijheidstelling van het slachtoffer, maar de betrokken ambtenaar negeerde volstrekt de publieke meening. En hij trok op vaeantie, Lerwijl hij zijn slachtoffer in de cel achterliet. Hij was immers toch onafzet- baar. Dat gocd-bedocldc instituut van onafzetbaar heid van poliLioneele en justitioneele autori teiten vraagt wel dringend eenige herziening. Buitenland. De berichten uit den Balkan klinken wel erg onheilspellend't is of daar oorlogsgevaar dreigt. De Joego-Slaven (Serviërs) klagen dat ze voortdurend te lijden hebben van invallen van Bu.Igaarsché henden en nu dreigen ze die benden op Bulgaarscli gebied te zullen achter volgen, als de invallen niet ophouden. De groote mogendheden treden bemiddelend op. We ineenen, dat de toestand niet zoo dreigend is, als hij lijkt. Bulgarije speelde vóór den groe ten oorlog een belangrijke rol op den Balkan. Het was een noodlottig besluit van de Regeering om de zijde van Oostenrijk te kiezen, want mét dat land leed liet de nederlaag en groote brokken gebied gingen bij den vrede aan Griekenland en Servië, die Macedonië opslokten en aan Roeme nië, die de Dobroedzja annexeerde, verloren. Nu is Bulgarije economisch kapot gemaakt en het is een gemeenschappelijk belang van de drie omliggende vriendelijke buren, Griekenland, Joego-Slavië en Roemenië om het land er onder te houden. Nu zijn er eenige aanwijzingen, dat het den laatsten Lijd in Bulgarije een beetje beter ging en de regeering was op het punt in Engeland een leening van 24- millioen pond af te'sluiten ten behoeve van de honderdduizenden vluchte 'ingen uit het vroeger Bulgaarsche gebied. De buren vreezen, dat Bulgarije de gelden niet alleen voor het aangewezen doel zal aan wenden, maar ook voor het economisch herstel en daarom trachten ze Bulgarije t.e compromit- Leeren door aan het bendewezen,dat op heelden Balkan altijd welig getierd heeft, een overdreven beteekenis Loe te kennen en in Engeland vrees te wekken voor de veiligheid der te leenen mil- lioenen. Dat schijnt de ondergrond der Balkan-gc- schillen. De Nationale eendracht houdt in Frankrijk, nu reeds eenige weken aan. De regeeringsmaat- regelen zijn ook in eene vereenigde zitting van Kamer en Senaat goedgekeurd en dc franc houdt zicli voorloopig nog kranig. Maar de Franschen voelen wel, dab een herstel uit zal blijven, zoolang de drukkende oorlogs schulden een financieel evenwicht onmogelijk maken. Met aandrang wordt sinds jaar en dag een beroep op Amerika gedaan om de schulden uit den oorlog kwijt te schelden en zelfs de oude heer Clemcnceau, de Tijger, die zich in dc een zaamheid had teruggetrokken, heeft getracht Uncle Sam's hart te verteederen door nog eens te wijzen op al hetgeen Frankrijk reeds aan goed, maar vooral aan bloed in oorlogsschuld hecl't afgedaan. Amerika is echter nog afwijzend. Zaken zijn daar zaken en bloed is geen gangbaar be taalmiddel. Mag men de berichten uit Duitschland en de Óostzeestaten gelooven maar dat is niei het geval dan gebeurt er heel wat in Rusland revolutie, burgeroorlog, vonnissen, verbannin gen enz. Mag men de berichten der Russische regeering gelooven maar dat is evenmin hel geval dan is het volstrekt veilig in het land. Flet beste is dus om nog maar geduld te heb ben. La vérité est en mare he, rien ne l'arrêtera De waarheid is op weg en niets zal haar tegen houden Zóó luidt een spreekwoord, maar eer de waarheid de Russische grenzen gepasseerd is, gaan cr gewoonlijk een paar maanden over heen. ROMEINSCHE KRONIEK. Rome, 9 Augustus 192G. De Ver. Staten eu Mexico. Herhaaldelijk hebben de katholieken van Amerika en in het bijzonder de met apostoli sche vrijmoedigheid vervulde Aartsbisschop Gurley van Baltimore, erop gewezen, dat de regeering der Vereenigde Staten aan de vervol ging der katholieken in Mexico mede schuldig waren, daar ze ook zonder een directe tusschen- konist of inmenging in dc Wnnenlandsche aangelegenheden van Mexico middelen genoeg ter barer beschikking had om de Galles-Regee ring tof matiging en rechtvaardigheid tegenover de katholieke kerk aan te sporen. Deze meening bracht nu een hoogere rechter in den Staat New- York op ondubbelzinnige wijze tot uiting. Rech ter Alfred J. Talley, die tegelijk voorzitter van het katholieke comité van dezen Staat is, legde de volgende merkwaardige verklaring af: „Sinds meer dan drie maanden probeert de Mexicaansche regeering te experimenteeren, hoever zij met haar bolsjewistische onderdruk king in Mexico gaan kan zonder met de regeer ring van den heer Coolidge in moeilijkheden te geraken. Daar zij echter ziet dat ons Ministe- terie van Buiteniandsehe zaken in het geheel niets doet om de beloften te doen handhaven met tot betrekking godsdienstvrijheid, de belof ten die destijds gegeven werden, toen de Ver eenigde Staten de regeering van Mexico offi cieel erkenden verder noch iets doet om het recht der Amerikaansche burgers of de eer van ons land te beschermen, zoo gaat Galles zonder omzien op zijn weg verder en overtroeft Rus land in de verkrachting van den godsdienst op een wijze die in den modernen Lijd baars gelij ke nog niet gevonden heeft. Eén enkel waarschuwend woord van de Ver. Staten zou voldoende geweest zijn om de ver volging te verhinderen. Eén enkel energieke waarschuwingsnota van een president Coolidge of van den Minister van Buiteniandsehe zaken Kellog, zou heden aan de vervolging een einde maken. Daar echter de Mexicaansche regeering, steeds met een schuin oogje naar onze regee ring, tol do ontdekking gekomen is dat zij zich alle denubare gewelddaden tegen de mensche- 1 ij ie e vrijheden en rechten ongestraft mag ver oorloven, concludeert zij thans en wel met recht, dat ze ook ongestraft steeds nog verder zal kun nen gaan. Onze iegeering weet - ging Tajley verder - dat heden in Alexico onder den dekmantel eener re- pub liex zuiver absolutistisch despotismeheerscht en wel met een door den argeloozen toeschou wer niet bemerkte ondersteuning en bescher ming der huidige regeering in Washington. Dit stilzwijgen en werkloos toezien wordt door Galles met recht als een dulden en een goedkeu ring opgevat Een regccriuj/ als vei'valselicr in geschrifte. De regeering van Mexico had ter rechtvaar diging der uitwijzing van den pauselijken gede legeerden, Mgr. Garuana, dezen beschuldigd van onder valsche geschrifte het land te zijn binnen gekomen. Hij zou n.l. hebben aangege ven een gehuwd protestant te zijn. Om deze fabel geloofwaardig te maken werd zijn schrif telijk gedane aanmelding bij de grensbeambten langs photografischen weg verveelvoudigd en door den Mcxicaanschen consul vlijtig in de Ver. Staten verbreid. Aartsbisschop Caruana verklaarde deze be schuldiging voor leugen en was in de gelegen heid de fotografische afdrukken geheel van hun bedriegelijkeu schijn te ontdoen. Hij legde n.l. eenige dezer afdrukken aan twee zeer vooraan staande handsehriftgeleerden ter onderzoek voor, terwijl beiden niets van elkander afwisten. Bei den gaven echter dc verklaring af, dat er dui delijk uitwissc.fiingen en overheen schrijvingen herkenbaar waren. Teneerste was de handtee- kening „Caruana" in 't geheel niet van den Aartsbisschop. Onder het woord „gehuwd" is duidelijk eén wegschrapping merkbaar en het vroegere woord „ongehuwd" duidelijk te onder scheiden. Evenzoo had er in plaats van „pro testant" eerst „katholiek" gestaan. Het ge schrift zoo verklaarden tezamenvattend beide deskundigen eensluidend, is een zoo duidelijke cn klare vervalsching, dat geen enkel gerechts hof der Vereenigde Staten het als echt zou er kennen. De (lansverboden. In de jongste voltallige zitting van den 111 schert landdag, werd o.a. een wetsvoorstel aan- génom n, volgens welke openbare dansge g heden in den Adventtijd, eersLen Keretdag en Lusschen het tijdsverloop van As<'^^dag tot en met den eersten Paasclidag ges ten zijn en het openbare dansen verboden is. Pauselijk na#lagogisch instituut voor kloostervrouwen. Dc Katholieke Universiteit m Mailand (de Universiteit van het H. Hart van Jezus) bezit NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT JS

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1926 | | pagina 5