Tweede Blad
Donderdag 17 Januari 1929
Pagina t
I
NOG STEEDS DE KWESTIE-VER AART
HOOGER BEROEP OP DEN PARTIJRAAD
GODSDIENST EN
SOCIALISME
WAT WEENEN LEERT
MGR. P. STROOMER
DE STORM OP ZEE
DE OPVARENDEN VAN DE
„VALKA" AAN BOORD VAN DE
„KONINGIN WILHELMINA".
DE WEDERWAARDIGHEDEN
VAN HET LEVEN
UIT DE R. K. STAATSPARTIJ
REPLIEK VAN T HAAGSCHE KRINGBESTÜUR AAN HET PARTIJBESTUUR
>óA
Voor lien die nicenen, dat liet socialisme
zooals list zich op het vasteland van Europa
ontwikkeld heeft, niet gevaarlijk is voor het
geloof, spreken de cijfers over den gods-
dienstafval in Ween en een duidelijke taal.
Trots alle schoono leuzen als „godsdienst
i3 pnivaatzaak", staan wij ook in ons land
voor het niet te loochenen feit, dal och chris
ten, die zich aansluit bij het socialisme, het
gevoel heeft afvallig van zijn godsdienst te
worden. En dat dit gevoel geen inbeelding
is, bewijst de rauwe ondervinding, die aan
toont, dat al de katholieken die naar de
S. D. A. P. overgingen ook zij, die dit
deden, lang voor bisschoppelijke voorschrif
ten in Nederland verschenen hun geloqf
hebben verloochend.
Deze twee feiten staan zoo vast als een
huis en daaraan veranderen alle woorden
niets.
Dat de afval daar veel erger la, waar het
socialisme sterker is en het burgerlijk be
stuursapparaat in handen heeft, bewijst het
„roode" Weenen.
„Het Volk" juichte op 3 Januari 1.1. dat in
1928 door de S.D.A.P. te Weenen 2-4.811 le
den" werden gewonnen, waarvan ruim
20.000 vrouwen. Wij vragen nu niet welke
terreur-middelen dit ledental hebben opge
jaagd; wij willen alleen wijzen op een an
der feit, dat samenhangt met deze, wat het
soc. dem. orgaan noemt, „prachtige groei".
Eenigen tijd geleden publiceerden de
Weensche bladen cijfers over de zgn. Kerk-
uittredingen van katholieken, die een mach
tige echo verwerken in heel de internatio
nale pers. Het heeft acht dagen geduurd
eer dat. het Weenscho hoofdorgaan der
sociaal democraten zich over deze cijfers
uitliet. De socialistische leiders in Oosten
rijk staan voor heizelfde vraagstuk als hun
Neder! andsche partijgenooten: hoe krijgen
wij, door de verovering van de geloovige
arbeiders, een meerderheid?
Zij zwaaien weer verbazend met de leuze
„godsdienst is privaat-zaak" en trachten de
waarheid van die leus te bewijzen met een
beroep op het bestaan der zgn. religieus-so
cialisten.
ïntusschen, een partij die in Nederland
uitsluitend afvallige katholieken onder haar
leiders en, leden telt en die, regeerend in
Weenon, er in slaagde binnen tien jaar een
150.000 rnonschen los te rukken van de Kerk
eri vroeger daarover hij herhaling jubelkre
ten aanhief in haar pers, ook in „Het Volk1'
ten onzent, kan toch werkelijk niet met sta
len gezicht volhouden, dat zij godsdienst als
privaat zaak beschouwt.
De socialistische propagandist, die beweert
dat zijn partij niet, tegen den godsdienst is,
zal eens mooten vertellen hoe dan toch wel
die afval hier, in België en in Weenen ver
klaarbaar is.
Het moge nu waar zijn dat do meeste af
valligen, ook in Weenen, vooral naam Ka
tholieken waren, dat hun formeel heengaan
een laatste uiterlijke handeling was, dat
zij „dorre bladeren" waren; hun heengaan
is toch het schier onherstelbare slot van
een geestelijke en;wikkeling (of ziekte) die
niet alleen hun ;vif, maar vooral hun na
komelingschap aangaat.
Dn oude, zgn. hervorming in Oostenrijk
kon door de ware hervorming gestuit wor
den; waar dit niet geschiedde, volgde een
scheuring tot nu toe. In de toekomst zal
ook hot Oostenrijkscho volk voor dit ramp
zalig feit staan.
En hoe beschouwt nu het Weensche soc.
dem. orgaan dit feit, dat al zijn schoons
leuzen logenstraft?
Het is niet de partij, het is een deel der
partij, de vrijdenkers, die de afvalbeweging
propageeren, schrijft het blad. De partij kan
dat niet beletten: zij wil alle arbeiders om
vatten.
Dat klinkt heel onschuldig, maar wij
staan voor het feit, dat deze vrijdenkers
juist de élite der partij vormen; ;zij be
heerschen haar en haar pers van boven tot
onder en een der functionarissen, Max Win
ter, de voorzitter der socialistische organi
satie „Ivinderfreunde" heeft gezegd, geschre
ven en laten drukken, dat de partij droomt
binnen een eeuw Weenen totaal ontkerstend
te hebben.
„Georganiseerde vrijdenkers", aldus het
soc. dem. hoofdorgaan uit Weenen, „beston
den er altijd in de sociaal-democratie zoo
lang zij bestaat en zij zijn overal, waar de
sociaal-democraten zijn".
Men kan geen overtuigender bewijs voor
'den innigen samenhang tusschen socialisme
en ongeloof leveren.
Trouwens heit blad erkent, dat het de af
valpropaganda bevordert door te schrijven:
„De Kerk heeft zich in Oostenrijk met de
christelijk-sociale partij zoo eng verbonden,
dat breede volksmassa's tusschen beide niet
meer kunnen onderscheiden".
Maar do waarheid is, dat de christelijk-
sociale partij de Kerk verdedigd heeft te
gen haar vijanden. Dat konden de sociaal
democraten ook doen. Waarom deden zij
het niet?
Het soc. dom. orgaan gaat dan voort in
grove aanvallen op de christelijk-sociaïen
;en vooral op den leider bondskanselier Sei-
pel, den priester, die tegenover revolutionair
gedoe vastberaden zei: „Verlangt van rnij
geen mildheid".
Welja, men zou mild moeten wezen te
gen lieden, die een wereldstad op stelten
jzeitteni een gerechtshof in brand steken,
ROME EN DE ANGLO-ïiATHOLIEKEN
RUIM 118.000 BEKEERLINGEN IN 10 JAAR
Geen groepsbekeeringen te verwachten.
De bekende Engelsche Jesuletenpater Wood-
lock, deelde In zijn jongste Zondagspreek in
de Jesuietenkerk aan de Farmstreet te Lon
den mede, dat er sinds de Oxford-be1.veging bijna
duizend geestelijken hun positie en hun mid
delen van bestaan hadden opgeofferd om als
leeken naar de Katholieke Kerk over te gaan.
In de afgeloopen 10 jaren waren er 118.5C0
-bekeerlingen In de Katholieke Kerk opgeno
men.
Pater W'oodlock zeidé verder, dat hij niet
langer een noemenswaardige groepsl>ekeeri!ig
der Anglo-Katholieken verwachtte.
Het Anglo-Kathoiicisme, aldus de kansel
redenaar, schijnt bereid om tot overeenstem
ming te komen met het modernisme. Dit zou
echter aan nog meer personen de oogen openen
en lelden tot individueele bekeeringen tot de
Katholieke Kerk.
De toestand van mgr. P. Stroomer, deken
van Amsterdam, was gisterenavond iets gun
stiger. De patiënt bracht een rustlgen dag door.
ZUSTER MARIA ANDREO. t
In het St. Starrislaus-gesticht te Moergestel,
overleed in den ouderdom van 87 jaren de
Eerw. Zuster Maria Andreo (in de Wereld mej.
Antonia Maria Pennings, geboren te Oss).
EXGELSCH SCHIP AAN DEN GROND
GEVAREN.
Het Engelsch tankstoomschip ,,E1 Oso",
dat gistermorgen van Rotterdam naar Hull was
vertrokken, is bij Hoek van Holland, tusschen
„rood" I en II, aan den grond gevaren.
Later is het schip evenwel op eigen kracht
wees1 vlot gekomen.
LICHTSCHIP VERDREVEN.
Het lichtschip „Noord Hinder", dat gesta-
tionneerd is voor de Schelde, is tijdens den
hevigen storm Dinsdagnacht vier mijlen in
Zuid-Oostelijke richting van zijn station ver
dreven.
DRIE SCHEPEN WEGGEDREVEN.
Ook op Schiermonnikoog lieerscbte in oen
afgeloopen nacht een hevige sneeuwstorm. Drie
daar thuisbehoorende vrachtscheepjes van J,
Visser, K. Boersma en W. Veninga zijn losge
slagen en weggedreven.
DE URKER POSTBOOT AANGEKOMEN.
Men meldt ons uit Urk:
Gisterenmiddag half vier bereikte de post
boot „Jlir. von Geusau", na een zeer moeilijken
tocht met de post van drie dagen aan boord,
het eiland Urk.
SCHEPEN TERUGGEVONDEN.
Men meldt ons uit Schiermonnikoog:
De drie alhier door den storm weggeslagen
vrachtschepen zijn op het Frlesche Wad te
ruggevonden en trachten op eigen kracht het
eiland te bereiken.
WEER EEN ROOFOVERVAL.
In de woning van twee oude mcnschen
Drie gemaskerde bandieten zijn te Geffen
bij avond binnengedrongen in de woning van
het bejaarde echtpaar H.
H. werd, toen hij zich verzette, met een
stuk lmut mishandeld, terwijl de vrouw met
een revolver werd bedreigd. De dieven door
zochten het bed en vertrokken met een bedrag
van 20.
de regeering isoïeeren cn tot aftreden willen
dwingen.
Het is duidelijk, dat via de katholieke
staatspartij de Kerk wordt aangevallen: het
is precies dezelfde methode welke bijvoor
beeld de lieercn Kleerekopcr en de Roode
in „Het Volk" toepassen.
Natuurlijk, er zijn meer oorzaken voor den
afval in Oostenrijk: hot gebrek aan kerken
en priesters in de snel-groeiende grootstad,
do daaruit voortspuitende onwetendheid van
velen, de verschrikkingen van den oorlogs-
en na-oorlogtijd, de verarming van het land,
de drukkende vretevoorwaarden, de aan
vallen der anti godsdienstige pers en de
actie der anti-Kerkelijke machten, dfe de
S.D.A.P. in Uen zadel hielp'; hot. nieit bereid
zijn der katholieken, het ontbrekon vooral
van een goed katholiek volksdagblad, dit
zijn allemaal mede-oorzaken van den afval
in Weenen en elders, maar dat de leidende
figuren in de S. D. A. P., vooral in Oosten
rijk, den afval van duizenden hebben helpen
voorbereiden, doorvoeren en ook, vooral
door hun pers, toejuichen, dat is onloochen
baar voor ieder eerlijk toeschouwer en dat
onomstootbaar feit bewijst de voosheid van
de leuze waarin braaf verkondigd wordt,
dat voor de S. D. A. P. godsdienst privaat
zaak is.
De feiten bewijzen, dat de afval gelijken
tred hield met de groei van het socialisme;
dat de afvalligen zoo goed als allen vol
slagen godsdienstloos werden; dat de af
valligen bijna uitsluitend voorkomen onder
de arbeiders en winkel- en kantoorbedien
den; dat zij vooral gezochit moeten worden
in de zgn. „roode" buurten van Weenen.
De feiten bewijzen overal maar wel het
schrikkelijkst in Weenen den waren aard
van liet. socialisme.
Het bestuur van de R. K. Kiesvereenlging
Rijkskieskring 's Gravenhage heeft liet volgende
schrijven geizonden aan het dagelijksch bestuur
der R. K.' Staatspartij
Door bijzondere omstandigheden met name
een sterfgeval was ons bestuur niet èer in
de- gelegenheid, zijn antwoord op uw schrijven
van 24 December, dat in do vergadering van
29 December wérd vastgesteld, U toe te zenden.
Het Rijkskleskrlngbestuur 's Gravenhage
heeft, om vorm en inhoud, van uw schrijven
met do grootste verbazing kennis genomen.
Wai de vormkwestio betreft, het is ons be
stuur een raadsel, hos uw bestuur kan uitspre
ken, dat het zich onbevoegd acht van de door
ons bestuur aanhangig gemaakte zaken kennis
t,e nemen en tevens dat ons bestuur in zijn ver
zoek niet ontvankelijk is. Bij eenige overweging
zal u tocli blijken, dat deze loeide uitspraken
met elkaar in strijd zijn.
Nog een andere vormkwestie: terwijl one
bestuur ziek op niet anders beroept dan op art.
21 van hot Partijreglement, worxlt in uw schrij
ven van 24 December j.l. veel aandacht gewijd
aan art. 5 van het Kiesreglement, dat door ons
beat uur in het geboet niet aan do orde werd
gesteld.
En thans, wat den materieelen inhoud van
uw schrijven aangaat het volgende:
Art. 21 van het Parüjreglement Zégt:
„Indien eenig orgaan der R. K. Staats
partij (daaronder begrepen de studieclubs en
propagandaelube) handelt in strijd met be
palingen van dit Reglement of met besluiten
van den Partijraad.... is het Dagelijksch
Bestuur dor Partij bevoegd terzake de maat
regelen te nemen, die het noodlg acht."
Uw bestuur beweert, dat deze bepaling
opgenomen ter verzekering van de tucht in de
Partij bulten werking zou worden gesteld
door de afzonderlijke regelingen, die in art.
22 van het Partij reglement voor de candidaat-
stelling voor de Tweede Kamer der Staten-
Generaal zijn gegeven. Zulk een uitspraak ver
klaren wij niet te begrijpen.
Het Centraal College, bedoeld in art. 7 van
het Kiesreglement, is immers krachtens de uit
drukkelijke bewoordingen van dat Artikel, een
orgaan der R. k. Staatspartij.
Het Kiesreglement is een besluit van den
Partijraad.
Genoemd orgaan hoeft gehandeld tegen let
ter en geest van het Kiesreglement, dus tegen
een besluit van den Partijraad.
Bij eenig nadenken zal het u duidelijk zijn,
dat art. 22 met zijn©tóch voor bijzondere rege
ling ten aamden van Kiesreglement in geen
enkel opzicht de bepalingen van art, 21 opheft.
Er is tusschen art. 21 on art. 22 van het Partij
reglement geen enkel ander verband dan dat
ook het Kiesreglement een besluit van den
Partijraad is en dientengevolge valt onder
art. 21.
In nw schrijven van 24 December j.l. wordt
verder gezegd:
„dat ook op lid 1 van art. 21 Partijrégie-
ment geen beroep kan worden gedaan;
dat immers vaststaat, dat goedkeuring van
de beslissing van het Centraal College door
het Dagelijksch Bestuur niet is voorgeschre
ven en dit bestuur dus niet bevoegd is, die
beslissing goed of af te keuren."
Het is alweer «en raadsel, wat uw bestuur
hiermede bedoelt.
Wij weten zeer goed, dat het Dagelijksch Be
stuur der R. K. Staatspartij de beslissingen van
het Centraal College, zooals zoovele andere be
slissingen, niet heeft goed te keuren. Het Da
gelijksch Bestuur heeft ook niet goed te keu
ren de beslissingen van studieclubs en andere
organen. Maar het Dagelijksch Bestuur heeft
wel de verplichting handachtig toe te zien,
dat door eenig orgaan niet wordt gehandeld
in strijd met besluiten van den Partijraad.
Dat voorschrift geeft art. 21, eerste lid; dat
voorschrift wordt do.or geen enkele andere be
paling opgeheven.
En daar het vaststaat, dat het Centraal Col
lege in strijd met geest en lebter van een be
sluit van den Partijraad, het Kiesreglement,
heeft gehandeld, had dus het Dagelijksch Be
Stuur de taak „maatregelen te nemen."
Dit is zeer duidelijk voor ledereen, die liet
Partij reglement geheel aaar ge€öt en !etter
- wil zien uitgevoerd-
Iu het vervolg van zijn schrijven verdiept
uw bestuur zich in gissingen.
Het zegt:
„dat, immers niet is aan te nemen, dat art.
8 van het Kiesreglement uitgaat van de ge
dachte, dat do besluiten van het Centraal
College door het Dagelijksch Bestuur zouden
kunnen worden vernietigd, terwijl de gevol
gen van zoodanige vernietiging niet zijn ge
regeld."
In art. 21 van het Partijreglement hot
eenige artikel waarop wij ons beroepen wor
den in het geheel geen gevolgen geregeld. Er
wordt slechts gesproken van het nemen van
maatregelen, die het Dagelijksch Bestuur noo
dlg acht. Het was niet oiize taak, aan te geven,
welke maatregelen kunnen worden genomen,
al zou het ons niet moeilijk vallen, u te zeg
gen, - welke maatregelen ons inziens noodig en
mogelijk waren.
In de volgende alinea van de uitspraak van
uw bestuur maakt het zich al weer los van het
geschreven recht der Partij, om zich in ver
onderstellingen te verdiepen. Uw bestuur
schrijft:
„dat lag die gedachte aan art. S van het
Kiesreglement wèl ten grondslag, een zoo
belangrijke aangelegenheid in haar gevolgen
ongetwijfeld zou zijn voorzien."
Ons antwoord hierop is, dat, waar van te
voren nooit is te zeggen, op welke wijze eealg
orgaan van een Partij tegen het recht van do
Partij zal handelen, de gevolgen van zulke
rechtsoverschrijdlngen ook nooit zijn aan te
geven.
Het is ons bestuur daarentegen zeer goed
bekend, dat de Reorganisatie-commissie, be
grijpende, dat allerlei organen op allerlei
w:ijzen overtredingen van het recht konden
doen, bij haar redactie van art. 21 van het
Partij-reglement wèlbewust niet verder meende
te moeten gaan dan do uitdrukking' „maat
regelen te nemen".
Verder schrijft uw bestuur:
„dat aan hot dagelijksch bestuur niet énkel
op grond van lid 1 van art. 21 Partij
reglement de bevoegdheid kan worden toe
gekend, de beslissingen van het Centraal
College te vernietigen, omdat het zich dan
zonder meer zou stellen in de plaats van
een College, .dat door het Kiesreglement
met een z6ó belangrijke bevoegdheid is
bokleéd".
hierop.,.antwoorden wij, dat, hoe gewichtig
het Centraal Collega ook is, dit orgaan, zoo
goed ais andere organen, inzake de handhaving
van het recht der Partij, aan hoogere organen
is onderworpen. Die hoogere organen zijn,
alweer krachtens het geschreven recht der
Partij, het dagelijksch bestuur en de Partij
raad. Het aou trouwens zonder geschreven
recht reeds duidelijk zijn, dat de algemeen©
vergadering der Partij, dat is de Partijraad,
de hoogste macht ten aanzien van alle over
tredingen van het recht bezit. Daarvan kan
onder geen mkele omstandigheid afstand
worden gedaan, wil een organisatie niet de
anarchie naar binnen halen. Gesteld eens, dat
het Centraal College op nog éclatanter wijze
tegen letter en geest van het Kiesreglement
was ingegaan, dan was het toch ondenkbaar,
dat de organisatie daarin zou moeten be
rusten en op die wijze het r-echt der organisatie
zou mieten laten ondermijnen.
Nu het echter vaststaat, dat van uw bestuur
niet is te verwachten de toepassing van art.
21 van het Partij-reglement, blijft aan ons be
stuur liet anders ver, dan pogingen aan te
wende:: bot het bijeenroepen van het hoogste
orgaan der R. K. Staatspartij: den Partijraad,
omdat wij vertrouwen, dat dit lichaam niet kan
dulden, dat door eenig orgaan in strijd met
zijn besluiten wordt gehandeld.
BIJ DEN TANDARTS GEWEEST
Hevige bloeding met ernstige gevolgen
Te Lieshout liet. mej. v. d. B. een tand trek
ken. Zij kreeg weldra hoofdpijn en daarna een
zoo hevige bloeding, dat haar de H.H. Sacra
menten der Stervenden moesten worden toege
diend.
APENLIEFDE, De bezorgdheid schijnt ook
dex-ën apen-vader uit den- dierentuin t«
Philadelphia ingeboren
Deu heelen nacht werden noodseinen gegeven
DE „PRINS DER NEDERLANDEN" 1
DRIJVENDE GEZIEN
Hot Persbureau Vas Diaz meldt uit Stellen,
diam:
Hedenmorgen omstreeks zes uur Is de motor
reddingboot „Koningin Wilhelmina", die gis.
teren op de Garnalenplaat vastraakt, bij hoog
water vlot gekomen. De reddingboot keerde
naar Stellendam terug en ls tegen acht uur
hedenmorgen, na benzine te hebben ingenomen
weer uitgevaren.
Van het stoomschip „Valka", dat op de»
zelfde plaats is blijven vastzitten, waar hot
gisteren is gestrand, werden gedurende den
heelen nacht noodseinen gegeven. Het schip
is zeer waarschijnlijk niet gebroken, doch
schijnt, voor zoover van hieruit valt waar te
nemen, lets to zijn weggezakt.
Tegen acht uur vertrok de „Koningin Wil
helmina" weer naar zee en tegen 10 uur heden,
morgen kou van hieruit worden waarge
nomen dat de „Koningin Wilhelmina" met dff
vlag in top terugkeerde, waaruit men opmaakt
dat zij de opvarenden van de „Valka" aan
boord beeft.
Do geredden worden nog voor twaalf uui}
Uier verwacht.
Wij vernemeu verder, dat het bericht, betrefr
fende hot vinden van twee lijken der beman
ning van de „Prins dei- Nederlanden" nog
niet wordt bevestigd.
Do „Koningin Wilhelmina" kon voor de op.
varenden van de „Prins der Nederlanden" niet*
meer doen. De ©misgeslagen reddingboot ta
drijvende gezien en drijft waarschijnlijk bet
zeegat In.
Treffende gebeurtenis op een politiebureau
NA VIER JAREN VAN SCHEIDING
Op het politiebureau te Roermond speelde
zich de volgende gebeurtenis af:
Zekere W., wonende te Dusseldorf, Neder
lander en afkomstig uit Roermond, werd voor
vier jaar wegens werkloosheid ingevolge het
vestigingscontract uit Duitschland uitgewezen.
Op zoek naar werk trok hij naar Frankrijk
waar hij omzwierf in den Elzas en Lotharin
gen. Zijn vrouw en twee kinderen bleven voor»
loopig te Dusseldorf, tot bij werk zou gevon
den hebben.
Dit lukte echter maar steeds niet en van
schrijven aan zijn vrouw kwam ook weinig.
De man verloor den moed en bleef aan het
dolen. Vier jaren lang!
Zijn vrouw, die ingevolge haar huwelijk met
W. van Nellerlandsche nationaliteit geworden
was, (zij was geboren Duitsche) werd door
het Duitsche rijk voorloopig ondersteund. Ten
slotte begonnen de Dusseldorfsche autoriteiten
echter aan de goede bedoelingen van haar man
te twijfelen en daar zij thans Noderlandscha
was, werd ook haar ten slotte te kennen gege
ven, dat zij het land verlaten moest. Aan hot
grenscommissariaat verklaarde zij naar Roert
mond to willen gaan om van daaruit navraag
to laten doen naar haar man.
Via Venlo arriveerde ze dan ook Dinsdag-
avond te Roermond, waar de Commissaris van
Politie zich met het onderzoek belastte. Het
was duidelijk, dat het Nederlandsche Rijk
voor haar moest opkomen. Men zou een ondert
zoek instellen naar het verblijf van haar man.
Terwijl de vrouw, die in tamelijk verwaar
loosden toestand verkeerde, met haar twee
kleinen van 10 en 4 jaar, nog bij den Commis
saris vertoefde, meldde zich beneden in het
bureau een man aan, die verklaarde W. te hee-
ten, en al heel spoedig bleek het, dat hij da
man was, dien men wilde opsporen. Een con
frontatie zou het bewijzen.
Toen men hen beiden samenbracht, speelde
zich lu het bureau in het bijzijn van den com
missaris een hartroerend tooneel af. De man
kon het maar niet vatten, dat liet werkelijk
heid was, hetgeen hier gebeurde. De vrouw, die
veel geleden had, brak in snikken uit, evenals
het oudste kind, dat zijn vader herkende en op
wiens gezichtje vreugde en angst te lezen
stond. Ook de omstaanders geraakten onder
den indruk van dit onverwachte treffende
weerzien na vier lange jaren van omdoling.
Door eenzelfde gedachte geleid trok de een van
uit Duitschland, de ander uit Frankrijk op, en
beiden troffen elkaar op het oogenblifc'dat bel
den elkaar ver weg waanden.
Het gezin is voorloopig bij familieleden on
dergebracht.
DL"/ BOCEBIES-SISIZOEE is in DuiUehland weer in vollen gang. In vale kringen wordt;*
dit- koog-seizoen voor het versch-gebrouwen bier met 'ongeduld verbeid. Onze foto teohty,
een paar schenksters, die, gewapend inet eeu flinken voorraad Bockbier, de bestorming derf*
dorstige clientèle afwachten.
