FEUILLETON
DE VIJFDE VINGER
D'NSDAG 22 JANUARI 1929
TWEEDE BLAD
PAGINA 2
UIT DE S. D. A. P.
ERNSTIGE VECHTPARTIJ
IN DEN NACHT
DE STRANDING VAN DE
CHRÏSTIAAN MICHELSEN
DE MUIDERTOL
EEN AVONTURENVERHAAL.
HOOFDSTUK XII.
DE MAN, DIE TE VEEL VROEG-
DE VERDEELDHEID IN LIMBURG
Eon vcikJevifcg van deu heer v. «I. Ploeg in
dsn Hcerlenscheti Raad.
t Sister eömiddag te de Heerlenscbe gemeente-
rra-d begonnen met de behandeling van de- ge-
mecnrebegrootïng voor 1929. Bij den aanvang
der algemeene beschouwingen legde de heer
v. d. loog (soc.-dem. volkspartij.) een verkla
ring af. Spr. zsifte daarin, dat de leden der
b.D.A.r. In Limburg niet wiser het beschik
1 iagwecht hebben, dat een sociaal-demoeraat
v ,-.r gfah mag opsisehen. Tot een partij, die
srheidersktesse in onmondigheid houdt,
i wekte spr. niet te behooren. Spr zal met
cm heer .lansen de zetels in dsn rand blijven
b -wtión. Waar liet hoogste aantal leden der
S D.A-P op 30 Juni 1928 bereikt te Heerlen,
3K3 bedroeg, en aldaar thans reeds tot de
F D.V.P. 1M leden zijn toegetreden, daar bleek
v vans spr. wel, dat do verhouding van 2,tot
r. bi d-_' n raad vrijwel don vonrloopigcn toe
s' nrt dt'Biinstreerde,
ion 'h« r Huizinga IS.D.A.P.) deed liet leed,
fi het tot een splitsing was gekomen.
dt' zotels door de hoeren v. d. Ploeg en
a bezet, zijn zetels door de S.D.A P ver-
rd. Het had daarom noch sprekers bewon-
ring, noeh zijn waardeering, dat genoemde
h- ©ran de zetels zouden blijven bezetten. Ver-
tl'T ging spreker in den raad niet op deze
kwestie in. Het zou den tegenstanders maar
P ii>r verschaffen
!)e hoor Dekker, ten slotte, heeft ©en breed-
v. ig betoog gehouden, otn aan te tonnen,
«ut zijn zitting nemen in den raad, terwijl hij
an t voorkeurstemmen op de R.K.-lijst was ge
kozen, gerechtvaardigd zou zijn.
De algem-ecne beschouwingen werden voort-
DE ONTV LUCHTING UIT DE
STRAFGEVANGENIS TE SCHEVE KIN GEN.
Door het U. M. bü de Haagsche Rechtbank
hcoger beroep aangeteekend in de zaak
tegen den gevangenbewaarder K.
Naar wij vernemen, is in de strafzaak tegen
den gevangenbewaarder E. A. K., van de bijzon
dere strafgevangenis te Scheveningen, die voor
d? Haagsehe rechtbank heeft terecht gestaan,
els verdacht behulpzaam te zijn geweest bij de
ontvluchting van vier gedetineerden uit die ge
vangenis, doch door dat college Is vrijgespro
ken, door het Openbaar Ministerie bij de recht
bank dat, naar men zich herinneren zal,
eveneens vrijspraak had gevraagd intnsschen
liooger beroep aangeteekend.
DE DOODELIJKE MISHANDELING TE
SITTARD.
Acht jaar gevangenisstraf
Het Gerechtshof te 's-Hertogenbosch deed uit
spraak in de zaak tegen den arbeider J. D., te
Sittard. die wegens mishandeling van den café
houder Salden en van diens vrouw, welke on
middellijk overleed, door de Rechtbank te Maas-
tracht veroordeeld was tot vijf jaar gevangenis,
sr - De advoeaat-generaal had 12 jaar ge-
'1.
Hof veroordeelde D. wegens voortgezet
n. irtrjff van mishandeling op Salden en mishan
deling den dood ten gevolge hebbende op vrouw
Salden met vernietiging van het Maastrichtsche
vonnis tot acht jaar gevangenisstraf met aftrek
mot het voorarrest.
Twee politie-agenten door Haagsch grauw
aangevallen.
DE AANSTICHTERS GEARRESTEERD.
Zondagnacht heeft er in het WeBteiade :te
's Hage een ernstige vechtpartij plaats ge
had tussehen de politie en een aantal personen,
die onder drankinvlöed verkeerden.
Tegen 1 uur liepen in het Westeinde in de
richting naar de Loosdiiinsche brug de 25-jarige
koopman P, T. en de 23-jarige los werkman
C. H-, beiden wonende in de Sirtemaetraat en
bij de politie bekend staande als vechters
bazen.
Tof. sluitingstijd hadden zij in een café ge
zeten en eenige glaasjes bier gedronken. In
een luidruchtige stemming liepen zij door het
Westeinde en zongen samen het hoogste lied
uit.
Voor het, ït.K. ziekenhuis bleven zij staan
en maakten groot lawaai. Twee surveilleeren-
de agenten, die op het gezang kwamen aan
snellen, verzochten de zangers door te loopen.
\Hieraan werd geen gehoor gegiven. De agen
ten wezen er op, dat zij voor een ziekenhuis
etonden en het dus hoogst ongepast was om
in den nacht zoo te keer te gaan.
Toen liepen de beide mannen door. 't Ging
wel niet erg vlug, maar langzamerhand scho
ven zij het ziekenhuis voorbij Op het rumoer
waren inmiddels uit de verschillends dwars-
stralen van het Westeinde vele nieuwsgierigen
gekomen, die algemeen de zijde van de zangers
kozen en hen aanmoedigden nog een liedje
te zingen. Hieraan werd maar al te graag
gehoor gegeven en spoedig weerklonk weer
hst dronkemansgezang door het stille West-
einde. De agenten drongen toen wederom aan
op doorloopen maar het eenige resultaat was,
dat zij werden uitgejouwd. Uit de troep werd
geschreeuwd: „Er zijn er pas in Groningen
vier opgeruimd. Zoo iets moest ook hier maar
eens gebeuren". Toen meenden de agenten, dat
het lang genoeg geduurd had en trachtten zij
de beide belhamels te arresteeren.
Dit ging echter niet gemakkelijk. Van alle
kanten werd op de politie ingedrongen en
op e:u gegeven oogenblik raakten zij onder
den voet. Hun kleeren werden aan Harden ge
scheurd en een der agenten de oudste
viel en werd door eenige mannen naar den
kant van Se straat gesleept en daar op een
dusdanige wijze afgeranseld, dat hij bewuste
loos bleef liggen. De andere politieman zag
kans zijn revolver te trekken en loste eenige
schoten tn de lucht.
Een voorbijganger had In dien tijd echter het
posthuis bij den Loosduinschen weg gewaar
schuwd. De vertrapte helm van den agent had
hij meegenomen en hij verzocht 'dadelijk om
assistentie
Een aantal agenten trokken er zoo snel
mogelijk heen om hun kameraden te ontzetten.
Toen de ruziemakers dit zagen, waren zij
in een oogwenk verdwenen.
De beide aanstichters van het relletje konden
echter niet ontkomen. Zij werden gearresteerd
en naar het hoofdbureau overgebracht.
De twee agenten werden naar den Centralen
Post van den Geneeskundigen Dienst overge
bracht en daar verbonden.
VERGIFTIGD DOOR CHOCOLADE?
Drie kinderen ongesteld .geworden
In de Van der Veldestraat, te 's Gravenbage
zijn in een gezin drie kinderen ongesteld ge
worden na "het gebruik van chocolade. De ziek.
teverschijnselen gingen gepaard met brakingen.
De kinderen werden door den Geneeskundigen
Dienst naar het ziekenhuis overgebracht.
De overgebleven chocolade en het braaksel
worden onderzocht.
Behandeling voor den Raad voor de
Scheepvaart.
BE BELOODSINGSKWESTIE.
Het onderzoek gesloten, de uitspraak
komt nog
De Raad voor de Scheepvaart stelde gisteren
een onderzoek in naar de oorzaak van de stran
ding van het Noorsche stoomschip „Chrlstiaan
Michelsen" op 25 November op het Noorder
hoofd van den Nieuwen Waterweg.
Voorgelezen werd een verklaring van den
gezagvoerder van het Noorsche schip waarin
o.m. wordt gezegd:
Het Noorsche s.s. „Chrlstiaan Michelsen"
was op rei3 van Antwerpen naar Rotterdam.
In Vliasingen kwam de loods C. Spuy aan
boord. Na gedurende den nacht van 24 op 25
November qp de reede van Vliasingen gewacht
te hebben op beter weer, vertrok bet schip 25
November 5 u. v.m. naar zee. Het schip was in
lKLllast.
Eerst na bet vertrek ontdekte de gezagvoer
der dat de Vlissingsche loods niet voor alle
Hollandsche havens was geadmitteerd, gelijk
hij had gedacht. Te 11 uur v.m. was men bij de
gasboei N.R..W. Plet weer werd slechter. De
wind ruimde van Z.W. naar N.W. Van de loods
boot ter plaatse (No. 17) vernam de kapitein,
dat deze loodsboot „afgevlucht" was en hij voor
een loods naar den Westpost moest stoomen.
Desniettegenstaande voerde loodsboot no. 17
de vlag.
Daar het weer hoe danger hoe slechter werd,
besloot men te ankeren. 4 mijl N.W. van den
seinpost liet de kapitein te 2 uur n.m. B.B.
anker vallen, te 2.30 S.B. anker. Achter het
anker stoooinde mea „volle kracht vooruit".
Om 4.30 uur n.m. brak R.R. ankerketting en
achter het S.B. anker ureéf het schip naar
lager wal.
Om sleephulp en reddingsboothulp werd. ge
vraagd. Om 6 uur n.m. kwam de reddingsboot
langszij. De „Chrlstiaan Michelsen" was rnog
vlot. Bij het reddingswerk zijn drie menschen,
waai'onder loods Spuy, verdronken. Enkele
manschappen, waaronder de kapitein bleven
aan boord. Om G.40 uur stootte bet schip en
werd het boog op bet strand geslagen, 'tusscheD
strekdam 3 en 4.
Bij zijn verhoor door den Commissaris van
het Loodswezen sprak de kapitein er zijn ver
wondering over utt, dat de loodsboot niet naar
hem toe is gekomen, toen hij ten anker lag,
om hem voor te stoomen. Al's getuige werd
gehoord de loodsschipper van loodsboot nr. 17.
Deze verklaarde o.m. dat het In den morgen
van den 25en November buiig weer was; geen
stormweer. Get. lag aan den zoogenaamden Qost-
post. Zestien schepen waren voor den middag
beloodst. Tussehen 10 en 12 uur kwam de
„Michelsen" In zicht. Dij schip vroeg een'loods,
maar ook een Engelsch schip. Er was toen nog
een loods aan boord. Deze ging naar het En-
gelsche schip. Aan de „Michelsen" werd toen
geseind, dat een loods moest worden gevraagd
aan den Westpost. Aan boord van de loods
boot nr. 17 waren toen getuige met 3 loods-
leerlingen, die wacht hadden en beneden de
stuurman met. 4 loodsl»ef!fngen, die geen
wacht had-den. Bovendien waren er nog eenige
binnenloodsen, die van uitgaande schepen
waren afgehaald. Toen de laatste loods was
weggegaan is ook de blauwe looösvlag gestre
ken.
Op «dat oogenblik werd een binnen-Ioods met
een jol gehaald van de „Stad Zalt Bommel".
Deze jol ging langs de „Michelsen". Hij heeft
nog gespróken met Spuy en 'hem er op gewe
zen, dat de loodsvlag was gestreken en dus een
loods moest gevraagd worden aan den West
post. Men 'had echter daar aan 'boord Öoor
buien den Westpost niet gezien. Er waren eeh-
Het vonnis van den kantonrechter door den
■Hoqgen Raad vemtietigd.
AFSLUITING VAN DEN WEG
GEOORLOOFD.
Be.Hooge Raad hebft-gisteven'arrest geweven
inzake bet cassatieberoep van den ambtenaar
van het O. M. te Hilversum contra G. Z. C.
Kau-derer, gewezen tol wachter te Muiden, tegen
wlen op '14 September j.l. proces-verbaal was
opgemaakt ter zotte van het zonder verlof van
het .bevoegd .gezag belemmeren van (het verkeer
op een landweg. .De tolgaarder (had n.l. de bo-o
men van den tol gesloten, gehouden toen een
automobilist geen tol wilde -betalen. De kanton
rechter had den verdachte -ontslagen van -rechts
vervolging omdat geen tar.iovon waren vast
gesteld voor auto's, -alleen voor „wagens, karren
en sjeezen".
.Ds Hooge .Raad vernietigde dit vonnis weg-ens
onvoldoende motivesering en .verwees de zaak
naar de rechtbank te Amsterdam. Daardoor
werden slechts twee cassati-amiddelen, die In
zak© het recht van al-sluiten van den wog,
onderzocht. De Hoo-ge Raad sprak als zijn mee
ning uit, dat het recht van tolheffing, dat het
betreffende hoogheemraadschap hezat, met zich
bracht het recht om bij uist-betAl.ing wan 'tol
geld, d-an weg af '.te sluiten, wélk recht 'ook:
uitdrukkelijk erkend werd in Kon. Besluiten
van 29 October 1S33 en 5 Mei l'SSO.
ter ook nog andere schepen, die beloodst moes
ten worden. Daze schepen hebben, naar dé
schipper van de loodsboot mededeelde,-alle een
loods gekregen, van den Westpost. De loods
boot nr. 17 ging tegen 12 uur naar binnen.
Hot weer was toen nog goed. Op -een vraag of
de loodsboot niet had kunnen doorvaren, ant
woordde de schip-per bevestigend. Echter aan
bieden vond hij niet noodlg, want hij was dun
verantwoordelijk voor de gevolgen en er waren
bovendien nog loodsen buiten.
Da schipper-gctuige legde ook nog uit, dat
de binnenloodsen geen schepen naar binnen
mogen brengen. Er zijn ook loodsen, die binnen
en buitenloods zijn. Onder de binnenloodsen
die aan boord van hot loodflvaar.tuig nr. :17
waven, bavonden zich dergelijke loodsen niet.
Toen de loodsboot naar binnen ging bestond
er geen gevaar voor de „Michelsen."
Ook de directeur van het loodswezen werd
nis getuige gehoord om den Raad voor ,te lich
ten omitrenf -enkele technische bijzonderheden..
Ook deze getuige verklaarde, dat binnenlood
sen alleen schepen naar buiten mogen brengen.
Op een vraag van den voorzitter of een bin
nenloods in bijzondere gevallen geen schip naar
binnen mocht brengen, deelde de getuige mede,
dat in geval van lioogsn nood .alles moet ge
daan worden, maar hier was het weer nist
slecht en het schip niet in nood. De „Michel
sen" lag voor anker.
Wat het voorstoomen betreft, zegt getuige,
dat «dit een lapmiddel is. Het wordt nooit aan
geboden'; bovendien -waren er nog 'loodsen aan
den Westpost.
De inspecteur voor de Scheepvaart, de heer
Pook, zeide dat de rapporten het er over eens
zijn, -dat pas 2 uur 'Bmiddage het slechte weer
kwam. J5r was 'voor dien tijd geen (enkel 'be
zwaar, ook ui at voor een .'schip in hallast, zoo-
als de „Michelsen" was, om behoorlijk tte ma-
'noeuvreeren. Het ts dus begrijpelijk, dat de
schipper van de loodsboot niet gedacht heeft,
dat :er moeilijkheden konden ontstaan voor de
„Michelsen". Ook .de binnenloods, die van de
„Zaltbonunel" kwam, had ,geen enkele reden
om dadelijk te helpen. De oorzaak van de ramp
is een samenloop van ongelukkige omstandig
heden. Het aanstellen van binnen- en buiten-
loodsen is .gebeurd voor een vluggere bediening,
maar deze vluggere bediening, waardoor een
binnenloods niet tevens zeeloods is, heeft hier
de veiligheid in gevaar gebracht.
Hét onderzoek werd gestoten; de Raad zal
later uitspraak doen.
DE TWEEDE KAMER-VERKIEZINGEN.
R. K. Volkspartij.
Vrijdagavond vergaderde do afdeeling Am-
Sterdam van -de RIK. Vólkerpartij. Qe agenda
vermeldde onder meer 'het stellen <der candi-
daten voor de groslijst der sais. Tweede-Kamer-
.verkiezingen.
Overeenkomstig het hesluit van het buitan-
gewoon partij-congres, op II November 1.1. Te
Utrecht gehouden, zal het land verdeeld
worden In drie kierkringgroepen A. Amsterdam
enz., B. -Utrecht enz,,-E.'Middelburg en Tilburg
enz.
Voor de groep A. stelde de al'deeling de vol
gende 12 .candidaten in alphabe.tieche volgorde:
Th. Aalders, 'Doetinchem; P. M. Arts, 'Tilburg
aftred.; P. M. Beyersbergen van Henegouwen,
Amsterdam; G. J. Bouman, Nijmegen; F. Don
ders, Tilburg; P. J. Goes, Den Haag; Hendriks,
Zwolle; M. J. G. Kuy.pers, Rotterdam; mevr.
E. M. II. Robert Ae Wolf. Amsterdam; W. C.
Setteur, Utrecht; J. Schaar, Zaandam.
De Vrijheidsbond
Geméld wordt
Te Amsterdam vergaderde Zaterdag j.l. de
partijraad van de Liberale Staatspartij „De
Vrijheidsbond". Alle kieiskringen waren ver
tegenwoordigd. Als politiek advies -voor de
'definitieve combinatie :van kandidatenlijsten
werd gageren: Graningen Leeuwarden
Assen: Arnhem Nijmegen; Amsterdam
-Helder Haarlom Zwolle Maastricht;
Dordrecht -Zeeland; Rotterdam Leiden
Utrecht Tilburg 's-Hertogenbosch's-'Gra-
venhage.
Besloten werd de algemeens'vergadering, waar
de candidaten'ijeten definitief 'zullen worden
vastgesteld, te ihrmd-an te Arnhem op -6 en 7
■April 'ais.
De A. R;-Paf<lj
In de te HeLaden gehouden vergauering 'van
de 'A. 'R. 'Partij in den 'Kaïmet-kieskring
'Den Bosoh 'te, maar het „Hgz." mel-dt,
vastgesteld de lijst van 15 namen voor
de verkiezingen voor de Tweede Kamer,
nik: 1. 3d. tOolijn, 2. Chr. v. <d. Heu vel, 3. L. T.
Dwymaer sv. Twist, 4. :mr. J. de Wilde, 5. jnr.
Th. .Heemskerk, G. J. Schouten, 7. J. .J. C. van
Dijk, 8. dr. E. J. B-e-umor, 9. -mi. H. Bijleveld,
10. H. A. Leenstr-a, dl. .prof. H. V-isscher, 12. C.
Smee-nk, 13. A. Zijlstra, 14. dr. J. Severjjn, 15.
mr. H. .Damtbrink.
Aan het Centraal Comité werden voorgesteld
de heer.en mr. J. A. de Wilde en als plaat»-
vervanger Clxr. v. d. Heuvel.
VAN ARNHEM NAAR SCHEVEN3NOEN
Niet afls uatiëirt beschouwd, doch als f|
weerspannige
Een -gevangene, -die w-esens diefstal in da>
strafgevangenifl te Anthem w«s opgesloten
werd naar de 'bijzondere strafgevangenis t»
Schevcningen overgebracht, nadat on hem 'ver
schillende dwangmaatregelen waren toegepast
Hij werd hfl zjju opsluittng fgadegef:lagen en
het bleek, dat hij zich aan hat vernielen van
het meubilair van zijn col schuldig maakte.
Niet dan met groote moeite was hij in bedwang
te .houden. In verband mat zijn toestand werd
hij naar Scheveningen gezonden. Vandaar hoer
de 'hij als hersteld terug, öpnienw bleek la
Öe ATübemsche gevangenis, 'dat het niet moge
lijk was, hem zonder bijzondere 'maatregelen
baas te blijven. Men heeft hem -echtor -niet;
beschouwd als een patiënt die geestelijke af
wijkingen vertoont docih als een weerspannige
en hem o.a. in een donkere cel opgesloten. Po-
Kingen om hem in de bijzondere isteafgevan.
gents opgesloten te krijgen, 'hadden aanvanke
lijk geen resultaat, omdat mea: 'te 'Schevenlngeu
niet bijzonder op zijn aanwezigheid gestteld
bleek. Door tusfichemlkomst van idem minister
van Justitie is ten -slotte ,zön qpneminc in
die gevangenis -gelast.
naar het Eaelscb van WILLIAM ,LE QUEUX.
2j.)
Toen stak hij den ander over tafel ineens zijn
hand toe en zei:
Neville, we waren vroeger samen op Marl
borough en toen waren we vrienden. Laat ons
ook nu nog vrienden blijven. Ik zal jou niets
meer vragen over Lady Langton, indien jij me
met rust laat over Madame Bollond.
De twee jonge mannen stonden van tafel op
en liepen samen de breede trap af. Het was
twee uur in den morgen, maar de club scheen
geheel verlaten. Er waren nog enkele plakkerB
in tie kaartzaal boven. De portier en zijn Jeug
dige assistenten waren verdiept in een hazard-
sj ?tje van hun eigen soort.
ueVille pikte een krant op van een tafeltje
en as de vervaarlijke koppen betreffende den
diefstal van de diamanten van markiezin
WiHlcsford.
Hij stak de krant in zijn zak en opnieuw
kwam hem de geschiedenis met de verloren go-
rankte bloemen van Lady Irene voor den geest,
waar de diadeem iu was verborgen geweest, het
kostbare stuk, dat zij gedragen had, op haar
eerste bal in Buckingham Palace.
Waar was het bloemstuk? Waarom had
Lady Irene het zonderlinge denkbeeld gebad
om zulke kostbare steenen in bloemen 'te ver
zenden? Waar waren deze gestolen diamanten?
Zou Madame Bollond zeOnmogelijk! En
toch
Hij stond eigenlijk 'n beetje te suffen, terwijl
hij zich eelf met clcse vragen pijnigde. Hu, dat
ellendige geldgebrekzijn geldgebrek, wat
voor anderen weelde beteekond zou hebben. Toen
nam Collet heb bij den arm en voerde hem
naar eeu wachtende taxi en samen reden ze
naar Neville's kninera in Jcrrayn Street.
Er was weer een slappe tijd in het schokken
de wereldnieuws aangebroken. Allerlei ongeluk
ken van do tweede aoort werden nu met even
schreeuwende koppen vermeld nis anders over
stroomingen en dergelijke. Echtscheidingen,
boksmatches en zelfmoorden waren wel 't hoog
ste, dat men aan de markt wist te brengen en
bij gebrek aan beter, werd liet alles op belache
lijke wijze uitgebuit.
De publieke opinie word echter de laatste
dagen geheel in beslag genomen door een be
richt, dat met schreeuwende letters op-de eer
ste pagina weid vermeld en dat telkens weer
handelde -over den diefstal van de juweelen van
de markiezin van Whlttlesford.
De verschillende bladen liepen nog al uiteen
in de waardeering der vreemde kostbaarheden,
maar in ieder geval was nu toch komen vast
te staan, dat de markiezin .ze achter gelaten
had in haar houdoir te Marchcombe Castle in
het Noorden van Schotland, terwijl ze haar man
vergezeld had op een autotocht.
De bezittingen van den markies lagen voor
het grootste gedeelte in het graafschap Banff.
We kunnen er wel-aan toevoegen, dat dit graaf
schap zelf zich hoofdzakelijk uitstrekt over een
afstand van vijftig mijlen ten westen van Aber
deen. Zooals men dat in Schotland echter wel
meer tegenkomt, zijn er nog verschillende ver
wijderde gedeelten van Banff, buitenbezittingen
als het ware, die in dit geval zich over een
groot gedeelte van het graafschap Aherdeen
uitstrekken tot aan de Oostkust bij Peterhead.
Zoo komt hét, dat een tocht door-de uitgestrek
te bezittingen tenslotte enkele dagen in beslag
nam en eerst toen men terug kwam werden
de juweelen vermist.
De markiezin van Whlttlesford was al een
oude dame, die zoo .langzamerhand wat aan
het aftakelen was. De groote schok van dit ont
stellende nieuws, had haar dan ook een ernsti-
gen zenuwaanval bezorgd, die welhaast met een
kleine beroerte gelijk gesteld kon worden, zoo
als dit met menschen op zeer hoogen -leeftijd
wel vaker het geval is. Daardoor kwam het ook,
dat haar relaas aan de politie telkens verschil
de meest betrokkene lijnrecht tegen over elkan
der stonden.
Zooveel wist men toch wel vast te stellen, dat
verschillende juweelen en -kleine sieraden ver
vreemd waren. Een scherp onderzoek der po
litie van het geheele kasteel en al het personeel
bracht tflt, dat sinds langen tijd het listige sy
steem van kleine vermissingen was toegepast
en dat men er in geslaagd was uit alle deelen
van het kasteel telkens kleine kostbaarheden te
ontfutselen. Zoo waren er bijvoorbeeld uit het
studeervertrek van den markies enkele kleine
maar zeer waardevolle pastels ontvreemd en dat
deze niet eerder werden vermist, is alleen toe
te schrijven aan de weinige bezoeken, die de
markies aan dit heiligdom der wetenschap
pleegdo te brengen. Verschillende Lonöensche
kranten schatten tenslotte de totale verliezen
rond de zestig duizend pond.
Heel deze spannende geschiedenis overleefde
do spreekwoordelijk geworden negen -dagen,
want ook daarna was er niets, dat tegen dit
nieuws opwoog.
De gestolen armband in het Louvre, de ju-
weelenroof van Eaton Square en enkele andere
minder belangrijke gebeurtenissen zagen kans
het even in de schaduw te stellen, maar als die
heel vlug voorbij was, trok aller aandacht zich
weer samen op het Whittlesfard-geval. De po
litie is reeds lang vertrouwd geraakt met dit
opduiken, weggedrongen worden en weer opdui
ken van een geval en in den regel is ze er niet
rouwig om, indien het groote publiek zijn be
langstelling .heel spoedig op Iets nieuws richt.
Het stelt hun immers in staat veel rustiger te
werk te gaan. hun langzaam maar zeker appa
raat werkt dan voort, ongestoord door allerlei
invloeden van buiten. Hun beroemde systeem
van afleiden en ophouwen uit dó langs alien
kant verschafte gegevens voert menigmaal
vlugger tot de eenlg -juiste oplossing, dan de tel
kens in allerlei sensationeele berichten geian-
ceerde nieuwe .kijken qp het geval. Geen oogge
tuigen, geen schoensmeerders of kamermeisje
hebben zij noodig. Zij werken wetenschappelijk
en de wetenschap heeft steeds behoefte gehad
aan tijd en rust.
Ook Betty had een krant gekocht met de
schreeuwende feqppen over den juweelendiefstal
van Whlttlesford. En met het papier in de hand
trad ze de hall van het Piccadilly-restaurant
binnen, waar ze met den Inca .zou komen di-
neeren. Daarna, toen ze weer van de Club -der
Rusteloozen waren teruggekeerd, las ze thuis
al het nieuws op haar gemak door. Aanvankelijk
meende ze niat, dat er eenige overeenkomst
kon zijn iussóhen het geval van 'de zonderling
verdwenen bloemen en dezen roof. En toch,
waarom had NeviHe TyneviUe zich zoo leelijk
in de kaart laten kijken. Waarom was hij zoo
doodsbenauwd geworden, toen het bleek dat het
bouquet onherroepelijk was verloren en waarom
had hij er zoo klemmend op aangedrongen, dat
zij alles in het werk zou Btellen om de bloemen
koste wat het koste tterng te krijgen. En wie
was die Irene, die dat briefje aan Neville had
onderteékend. Betty was werkelijk handig ge
noeg om te weten, in leder geval te vermoeden,
dat de naam, dien hij hu ar had opgegeven "fik-
tief was. En -daarom vroeg ze Zich zelf af
Welke bedoeling had hij daarmede? Sinds
haar terugkomst uit Zuld-Amerika had zij zoo
veel transacties gehad met dien Jongen man en
alle waren ze op de meest openlijke wijze af
gehandeld. Waarom dan nu die terughoudend,
held, om niet te spreken van achterdocht?
Steeds was hij eerlijk voor den dag gekomen
met den naam, de motieven en de bedoeling
van den verkoopcr. Ditmaal kwam hij langs
allerlei omwegen met dit meer dan kostbare
diadeem afzetten.
De kleine pendule op den schoorsteenmantel
sloeg drie. De melodïeuse tonen van het 'Wie-
nersiagwerk werden gevolgd door drie beschei
den slageu, die zacht maar sonoor hun trillin
gen in .elkander deden overgaan, tot .ze uitvloei
den in de stilte. Het was dus reeds morgen en
toen ze opstond om naar bed te gaan, bekeek ze
zich even onderzoekend 1n den spiegel. Die was
weer hersteld sinds dien .fatalen ochtend, dat
Jim Franklyn bij haar was binnen gediongen
met den opzet om haar utt den weg te ruimen.
Ze dadhtweer aan het schimmetje van een kans
waarmede ze als Steeds, aan dien moorden
den kogel was ontsnapt, die -nn via haar sche
del op den spiegel was geketst.
Tenzij 1 ze daar weer over -stond te denken,
draaide ze haast werktuigelijk een 'lamp aan ©n
■toen -bestudeerde :ze zich heel nauwkeurig voor
het verlichte -glas. Het resultaat 'was niet van
de onaangenaamste voor liaar «n bet Iidteelaen
op haai- voorhoofd Was nauwelijks nog zicht
baar.
Over .het algemeen was ze niet -ontevreden
over de lijnen, die -het leven In .haar bestaan
had getrokken. Die liepen zoo langzamerhand
naar een behoorlijke hoogte, al vertoonde -het
diagram heel wat -inzinkingen. Ja, Betty Bol
lond was een avonturierster van het meest ge
slepen soort. 2e-sprak bij zichzelf:
Was .het niet dwaas .van me, om dien jon
gen Cólleit zoo af te snauwen'? Het is in 'ieder
geval een meesterlijke vent.
Terwijl zij 'haar japon Uitdeed, dacht ze weer
Verder:
'En oók ik ben een meesterlijke vrouw....
en.enfk heb geen tijd om aan 'liefde te
deiiktmnu tenminste nog niet!
Den volgenden morgen keek ze weer van baar
venster in de straat, een Jgewoonte, die ze zich
bad eigen gemaakt, toen haar aandacht werd
getrokken door een man die aan den overkant
op .het trottoir zoekend heen en weer liep. Hij
droeg een golfpet, die -hem diep over bet voor
hoofd stond en bij ,had een pince-nez <jp zijn
neus. Een overjas hing over zjjn arm.en hij was
gekleed .iu -een blauw serge pak. Door een aan
drang van nieuwsgierigheid, waar we ons zoo
•vaak geen rekenschap van kunnen -geven, volg
de Betty den man in al zijn bewegingen, totdat
hij plotseling verdween in -de richting van Hyile
Park.
Zij haakte de telefoon los en vroeg een num
mer aan in Aldgate.
Is mr. Aronson daar? vroeg ze.
U spreekt met Aronson, was het antwoord.
Betty trok haar wenkbrauwen op en toen sprak
ze toornig:
Neen, neen, u bent mr. Aronson niet! Ik
wen sell mr. Aronson te spreken.
Ilt ben zijn zoon. Kunt u de boodschap niet
aan mij doorgeven?
Neen. 'ik wensch uw vader 'te spreken.
Waar is hij? vroeg ze erg ongeduldig.
Ik weet het niet. Wie bent u? vroeg do
.-ander nu zeer brutaal, terwijl men duidelijk
aan het andere eind van .den draad hoorde
lachen.
Zij sloeg mót een riik de 'tólefoon weer aan
den haak en vloekte:
Onbeschaamde rekel'!
Betty, de meesterlijke vrouw, leidde heel wat
zaken op geheimzinnige maar zeer succesvolle
wijze. Daardoor had ze het in zoo 'korten tijd
tot een financieele hoogte weten te brengen, die
loodrecht stond op den meer dan penlbelen'toe
stand waarin ze zich bevond op dien bewusien
avond in Londen. Hoe was hét 'toch mogóttJk,
fdat zjj, die toen veel kans,gehad (had -om bü -de
politio aan te moeten kloppen voor een onder-
•dak, of zich anders tevreden had moeten stel.
'len met 'het minder verkieslijke verblijf in een
werkhuis, zióh nu vólgens tien 'gangbaren term
baadde in weelde?
iDoor haar wispelturig karakter had ze-aattter
niet minder goede kansen om zich nog moer
-geld en macht te veroveren schandelijk laten
ontglippen, en meer dan eens had ze onnoodig
haar leven gewaagd. Het voorval aan de tele
foon had haar zoo aangegrepen, öait ze vóór
een oogenblik haar masker van onaantastbaar
heid voor ifaetom van hulten nl'wierp en seven
onlogisch handelde als alle andere vrouwen, die
haar zelfbeheersching hebben .verloren, wat
meestal een .uitvloeisel is van een nieuw hoedje
op het hoofd van haar 'intiemste vriendin
2e stuurde per 'telefoon -een telegram uwar
Raslar, waarin ze mr. Avery orders gaf on- haar
dien middag om twee uur in hat George Hotel,
Marlow. te -ontmoeten. Nadat -ze zich met haar
gewone omzichtigheid had gekleed, liet ze haar
wagen voorkomen en beval ze Glover om haar
naar :STough te rijden. 'Toen ze vertrdklcen "wo-
Ten, "kwam de man 'dien BCtty -dien morgen
needs vanuit het raam heen on weer rhad aien
loopen, .d© straat overgestoken. Hü -belde-aan.
Is Madame Bolland thuts.? vroeg hij.
Nee, meneer, die is juist Uitgegaan, ant
woordde Seymour.
Wat een pest! Waar is 'ze naar toe? Zal ze
lang weg blijven? Ik (heb een zeer dringende
boodschap voor haar, -Bei -de vreemdeling -met
v©el overtuiging, terwijl hij ean ;zaer gewichtige
lmuding aannam.
(Wordt vervolgd,)
