'Kr
FEUILLETON
NU DE DOOI INVALT.
KONING MANDRIJN
DONDERDAG 7 MAART
1929
DERDE BLAD
PAGINA 2
DE IJSDAM BIJ WERKENDAM
SPORT EN SPEL
VOETBAL
NEDERLANDSCH ELFTAL-
WESTERLIJK ELFTAL
EEN BEDROEVENDE VERTOONING
MARKTBERICHTEN.
PUBLIEKE VERKOOPINGEN
RIVIERTIJDINGEN.
if 1! f
ii
U I
DE DOORBRAAK DER IJSMASSA'S-
Brullend en kreunend verricht de „Siberië
zijn moordend werk.
la aansluiting aan ons bericht van Dinsdag
6rond over de explosies op Zaterdag en Zondag
JJ. volgt hier een kort verslag betreffende de
werkzaamheden en resultaten van Maandag en
Dinsdag j.l.
Het resultaat der ijsbreking in deze dagen is
in één woord schitterend, dank zij de harmo
nische en alleszins deskundige samenwerking
tusschen de uitvoerende lichamen, den Water
staat en den torpedodienst te Gorinchem. Wa
terstaat heeft de leiding. Dinsdag waren de
heeren Schönfeld, hoofdingenieur en Kraayen-
hoft-v. d. Leeuw, arrondissementsingenieur,
zelf bij het werk tegenwoordig en gaven hun
aanwijzingen vanaf den ijsbreker „Christiaan
Brunnings''. De torpedisten werkten weer on
der de leiding van kap. Mussert. Het resultaat
is schitterend, hoewel voor de torpedisten de
werkzaamheden moeilijker geworden zijn. Daar
is vooreerst de onbetrouwbaarheid van het ijs.
vooral langs den Noorder oever en langs de
kribben. Dit maakt het betredes van het ijs ge
vaarlijker. Het water is hier sind3 Maandag
J.l. ongeveer een halven meter gestegen, waar
door juist langs den oever water op het Ijs
etaat. Tevens schuurt het water, dat midden In
bet rivierbed door den geweldig dikken ijsdam
geen plaats vindt en naar de oevers geperst
wordt, onder het ijs door. langs den Noordoever
en langs de kribben, zoodat het ijs daar onbe
trouwbaar wordt. De stuwkracht van het water
is geweldig.
Nu het ijs juist langs den oever losgebroken
wordt, kan men zien, met welk een onstuimig
geweld het water zich voordringt. In het ge
heel is de ijsdam, tot Dinsdagnamiddag half
5 uur, tot op een lengte van 1200 meter door
achtereenvolgende explosies middendoor gebro
ken, zoo te verstaan, dat de door de explosies
gevormd7- trechters telkens aaneen sloten. Maan
dag en Dinsdag zijn zwaardere trotylmijnen ge
bruikt dan te voren. De trotylmijnen werden
niet. zooals Zondag slechts een halven meter
diep in het ijs gelegd en dan tot explosie ge
bracht. Kap. Mussert heeft de laatste twee da
gen diepe putten of gaten in den ijsdam laten
maken met lange steekijzers en de ijspap eerst
zoo goed mogelijk er uit laten verwijderen.
Daarna zijn de veel zwaardere mijnen zoo diep
mogelijk in het ijs neergelaten en dan tot een
explosie gebracht. Het resultaat was niet alleen
schitterend, maar zelfs veel grooter, dan men
eerst eigenlijk vermoedde.
De dikte van den ijsdam neemt hoogerop wel
èenigszlns af, maar niet heel veel. Doordat het
uithakken der diepe gaten of putten veel meer
ttjd vordert, zijn de pauzen tusschen de opeen
volgende explosies van zelfsprekend veel lan
ger, maar het resultaat der explosies is veel
grooter dan Zondag.
V
Twee ijsbrekers, de „Christiaan Brunnings"
en de „Siberië", zijn sedert Maandag j.l. aan
bet werk en completeeren het vernielingswerk.
De „Siberië" is van Piet Smit, de „Christiaan
Brunnings" v. d. Rijkswaterstaat. Het moet met
Spijt geconstateerd worden, dat het jammer is,
dat eenige jaren geleden het zusterschip van de
„Christiaan Brunnings". namelijk de „Caland"
aan de bezulnigingswoede ten offer gevallen Is
en door Waterstaat van de hand moest gedaan
worden. Want deze twee booten waren model-
IJsbrekers, indertijd gemaakt volgens het sche
ma der beste buitenlandsche modéllen.
De ijsbrekers hebben tót Dinsdagnamiddag
half 5 uur de halve rivier (de Noorde
lijke helft) over een lengte van ongeveer 400
meter losgemaakt en den ijsdam weggebroken.
Het is werkelijk een imposant gezicht als de
IJsbrekers stuk voor stuk den ijsdam afbreken
en afvreten. Het is een titanenstrijd tusschen
het rotsvaste ijs en het menschelijk vernuft.
Dinsdagnamiddag zagon we nog hoe de
„Chr. Br.'' full speed op de Noorderflank van
het ijsveld invoer. Maar telkens weer schoot do
kranige ijsbreker niet door, maar op- en over
het ijs heen, zoodat hij schuin op de ijsmassa
kwam liggen. Langzaam zakte hij dan weer
van het ijs en het was. of hij dan met zijn kiel
de ijsmassa doorsneed, want grooto ijsschollen
en bonken raakten los en dreven snel in Wes
telijke richting weg.
Het opereeren van de „Siberië" tusschen de
wegdrijvende ijsschollen was hoogst interes
sant Ongelooflijk snel weet die niet groote,
maar van kracht en energie getuigende boot
aich te bewegen tusschen de ijsschotsen, om de
al te groete stukken te verbrokkelen. Op een
afstand gezien lijken die wegdrijvende ijsmas
sa's met hun omhoogstekende schotskoppen wel
op kudden .angstig en dicht op elkaar gekro
pen schapen. Als een zwaTte reuzenwolf schiet
de „Siberië" er tusschen en brullend en kreu
nend verricht hij zijn moordend werk. Tegen
deze moordpartij protesteert niemand. Integen
deel! Laten we hopen, dajt het aan de kranige
leiding van den Watertaat en den torpedisten-
dienst moge gelukken, het bij dooiweer drei
gend ijs- en watergevaar tot een minimum te
beperken. Tot nu toe is het weTk uitstekend
geslaagd.
DE TOESTAND OP DE RIVIEREN.
Omtrent den toestand aan de voornaamste
rivierovergangen werd gisteren nog het vól
gende gemeld:
Cuijk: Het geheele ijsdek in de Maas is ver
dwenen. Het verkeer over de rivier per pont
en roeiboot is weder geheel normaal.
Grave: Overtocht per motorboot en pont.
Hedel: Overtocht bij dag met veerpont.
KeizersveerOvertocht per roeiboot voor
voetgangers en wielrijders door geul.
Moerdijk: Veerdienst ongeregeld.
Nijmegen: Veerdienst gestremd.
Zalt Bommel. Overtocht gestaakt.
Gorcum-Heeswijk; Overtocht per schouw,
geen rijwielen.
Dordrecht-Zwijndrecht; Overtocht regelma
tig met stoompont.
Arnhem: Overtocht voor alle verkeer.
Culemborg: Overtocht alleen voor voetgan
gers.
Doesburg: Overtocht per motorboot van 5
uur 45 voorin, tot middernacht.
Katerveer; Pont veerdienst gestremd.
HET IJS IN DEN RIJN
Er komt werking
Gisterenmiddag tegen half drie heeft, naar
uit Emmerik gemeld wordt, het ijsdek zich
over ruim een K.M. in beweging gezet, tenge
volge waarvan verscheidene schepen van hun
ligplaatsen werden gerukt. Eén schip werd
zelfs met lading en al op den wal gezet. Vele
boomen, waar de schepen aan gemeeTd lagen,
knapten eenvoudig af. De verschuiving duurde
slechts een kwartier.
De Maas loopt.
De Maas van Venlo tot in de nabijheid van
Nijmbegen loopt. Aangezien op dit gedeelte de
ponten den dienst konden hervatten ia de ver
binding van Oostelijk Noord-Brabant met
Noord Lintburg on Zuid-Gelderland weer her
steld.
Het verkeer over de Waal.
De Waal is in het laatste etmaal 7 c.M. ge
wassen. De stand is op het moment 5.81 M.
boven N.A.P. Het ijs zakt. Het verkeer over het
ijs kan niet plaats hebben.
De Waal bij Eek en Wiel is 10 c.M. gewassen.
Het verkeer voor voertuigen is gestremd.
Kanaal door Zuid-Beveland.
Het kanaal door Zuid-Beveland is gisteren
middag opengebroken door de sleepboot „Waal"
van de N.V. Stoomsleepdienst v.h. P. Smit Jr.
te Rotterdam.
DE VAARWEG AMSTERDAM EOTTERDAM
Heden opengebroken
Gelijk reeds gemeld, wordt heden de vaar
weg Amsterdam-Rotterdam, via Leiden, 's-Gra-
venhage, Delft, Schiedam en Vlaardlngen open
gebroken. Naar wij nader vernemen, geschiedt
dit werk met steun van de gemeente 's-Graven-
hage, de Kamers van Koophandel te Amster
dam en Den Haag, diverse industrieels- en han
delsondernemingen en het ijscomité van de
binnenvaart. Met breken zal worden begonnen
te Amsterdam en te Rotterdam.
EEN VERBODEN TOCHT
Een auto door het ijs gezakt-
HEBBEN DÈ INZITTENDEN ZICH
ZELF GERED?
Gisterennacht te half een vervoegden zich
eenige personen met een auto aan het veer
huis te Wijk bij Duurstede. Zij wenschten met
hun auto den overtocht over de Lek naar de
Betuwe te maken, hetgeen de veerman hun
verbood. De mannen stoorden zich er niet aan
en reden de Lek op. Wat te verwachten was
geschiedde: de auto zakte door het ijs. Van de
inzittenden werd niets meer vernomen. Daar
de portieren van den weggezakten anto open
stonden, vermoedt men dat zij zich gered
hebben.
De Westelijken winnen inet 40
We zijn er al zoo zoetjes aan gewend, dat het
Nederlandsch elftal in oefenwedstrijden nooit
of althans bijna nooit een goeden wedstrijd
speelt. Maar wat we gisterenmiddag op Span
gen te zien hebben gekregen van onze nationale
ploeg, was wel zeer bedroevend. Nu moeten we
hier direct aan toevoegen, dat voor het falen
talrijke verzachtende omstandigheden zijn aan te
voeren. In de eerste plaats werd de ploeg uit
haar verband gerukt zoo er tenminste van
een verband sprake kan zijn, nu het elftal met
enkele nieuwe spelers „verrijkt" is door het
niet kunnen uitkomen van van Heel, van Nellen
en W. Tap; en in de tweedo plaats dient men bij
de beoordeeling van het geleverde rekening te
houden met het feit, dat de spelers door de
langdurige gedwongen rust, ongetraind in het
veld kwamen.
W. Tap werd door zijn broer vervangen, voor
van Heel kwam de A.D.O.'er Breitner uit en
Verheek van Feiienoord nam de plaats van van
Nellen in, waardoor we op den linkervleugel
een Fetjenoord-clubmootje kregen.
Het terrein van Sparta lag er goed bij en
was alleszins bespeelbaar, zoodat behoorlijk
voetbal zeer wel mogelijk ware geweest. De pu
blieke belangstelling viel mee.
v. d. Meulen heeft aan de vier doelpunten
niet veel kunnen doen: mogelijk heeft hij eenige
schuld aan het derde, dat Sinke inkopte, maar
voor den Haarlemmer behoeven we ons niet be
zorgd te maken.
Van Kol deed bet kalmpjes aan, en gaf blijk
zijn plaats volkomen waard te zijn. Van Zwie-
teren's spel Is wat te onbesuisd en hij deed
ons geen oogenbllk den fijnen tact van Denis, die
helaas niet beschikbaar is voor den wedstrijd
tegen Zwitserland, vergeten.
De verdediging lijkt ons intusschen nog het
beste deel van de nationale ploeg. De midden
linie was verzwakt door het uitvallen van van
Heel. Het kwam ons voor, dat de Hilversummer
van Dolder op de rechtsmlddenplaats meer zorg
aan het aangeven van den bal zal moeten be
steden wil hij in internationale wedstrijden suc
ces hebben
Breitner kunnen we gevoeglijk onbesproken
laten, hij deed zijn best, maar kan aan van Heel
niet tippen, die vooral de kunst verstaat zijn
voorhoede door goed voeden in actie te houden.
Thans de voorhoede van de nationalen. Ja, het
Is waar G. Tap en Verbeek waren Invallers, doch
of we, wanneer W. Tap en van Nellen ln deze
linie zijn opgenomen, dan een geheel ander beeld
zullen te zien krijgen, staat nog te bezien. On
getwijfeld zal dan de voorhoede aan kracht win
nen, maar een sterk vijftal, tot groote kracht ji-
staat, wordt het o.I. toch niet. Gerritsen op den
uitersten rechtervleugel zal goed doen zich te
gaan oefenen in het nemen van hoekschoppen,
want daarin is h;j lang geen held en Baren-
drecht stelde wel bijzonder teleur en voorspelt
ons niet veel goeds voor den komenden strijd;
zijn schieten was bepaald slecht. Bakhuis is en
blijft een gevaarlijk middenvoor, ook al heeft
hij daar gisteren niet veel bewijzen van ge
leverd.
Veel bijzonders kunnen we dus niet van ons
Nederlandsch elftal zeggen, maai- wat oefening
kan nog veel goed makeh.
In het Westelijk elftal zaten vele nuttige
spelers. Zoo vormden o.a. v. d. Zalm en de Bruin
'u hechte verdediging, die heel lastig te pas-
seeren bleek; v. d. Bergen onder de lat had er
goed het oog In en is altijd nog een zeer bruik
bare kracht. Wat de middenlinie betreft, deze
behoefde zeer zeker niet onder te doen voor
die van de nationale ploeg; v. d. Broek en Sehefr-
fers zaten er goed tusschen en Roelfsema was
een behoorlijk tralt d'union.
In de voorhoede van de Westelijken was
vooral de Xerxaan Frenk, die in zijn vereeniglng
gemeenlijk ln de achterhoede speelt, zeer bedrij
vig en vooral zijn opstellen was niet slecht. In
deze linie zat ook veel meer verband dan in die
van het Nederlandsch elftal.
Wij laten hieronder de ploegen, die in het veld
kwamen, volgen.
NEDERLANDSCH ELFTAL
v. d Meulen
(H.F.C.)
van Zwieteren van Kol
(Sparta) (Ajax)
van Dolder Halle Breitner
('t Gooi) (Go Ahead) (A.D.O.)
Gerritsen G. Tap Bakhuis Barendregt Verbeek
('t Gooi) (A.D.O.) (Z.A.C.) (Feijen.) (Feijen.)
O
Huysman Jansen Frenk van Kesteren Sinlie
(Excelsior) (H.V.V.) (Xerxes) (H.B.S.)- (Feijen.)
v. d. Broek Roelfsema Scheffers
(Xerxes) (H.V.V.) (H.D.V.S.)
v. d. Zalm de Bruin
(V.UX3.) (HJ3.V.S.)
v. d. Bergen
(V.O.C.)
WESTELIJK ELFTAL.
Tenslotte geven we hieronder nog een kort
beloop van het spel:
Het Westelijk elftal in het wit gestoken, on
derneemt don eersten aanval, doch weldra ant
woorden de nationale roodhemden met den eer
eten hoekschop. De Westelijken toonen zich al
direct heel wat bedrijviger dan hun tegenstan
ders en na 5 minuten spelens kopt Jansen uit
een voorzit van Sinke goed naar van Kesteren,
die met een goed geplaatst schot van der Meulen
passeert. Rood herstelt zich nu eenigszins en
forceert twee hoekschoppen, die slecht genomen,
geen resultaat opleveren. Het Nederlandsch elftal
komt nu enkele malen in het offensief, doch v. d.
Zalm en de Bruin geven geen krimp. Een tweede
goede voorzet van Sinke heeft weder een doel
punt tengevolge als Frenk hard inschiet en het
leder via den zijpaal en van der Meulen's handen
in het net verdwijnt. Met een voorsprong van
2—0 voor het Westelijk elftal komt de rust.
Na de hervatting krijgt van den Bergen het
eerst werk als hij een schot van Bakhuis moet
stoppen. De Westelijken zijn ook nu weer actie
ver dan de rooden. Bij een aanval van de witten
grijpt van der Meulen, die uit zijn doel is geloo-
pen, in, doch het leder komt bij Sinke terecht
die ln lastige positie met een mooien kopbal hs
verlaten doel treft (0—3). De voorhoede val
het Nederlandsch elftal kan niet voldoend
kracht ontwikkelen om tegen de hechte verdedi
ging van de tegenpartij op te tornen en voort
gaan door slecht schieten van Barendregt ei
Bakhuis kansen verloren. Uit een goed aange
geven bal van Jansen scoort Frenk door eei
goeden omhaal het vierde doelpunt. Even vooi
tijd krijgt Tap gelegenheid oin de eer van d
nationale ploeg te redden maar hij weet er geel
gebruik van te maken.
IN ENGELAND.
De bekerwedstrijden.
Gisteren ziin de wedstrijden van de zesde beker,
ronde, dio den vórigan Zaterdag een gelijk spo
opleverden, overgespeeld. De resultaten waren
Bolton WanderersBlackburn Rovers 2
Huddersfleld TownW. Bromwich Albion 2
De bekerhoudster Blackburn Rovers is du
gewipt.
In den halven eindstrijd komen nu op 23 Maar
tegenover elkaar:
Aston Villa—Portsmouth te Highbury en Bol
ton WanderersHuddersl'ield te Liverpool.
ROTTERDAM, G Maart. (Veilingsvereeniging
Vrije Aardbeienveiling Cliarlois) Spruiten le srt
32—45, 2e art 20—23, 3e srt 10—16, kippen
ƒ12—17, uien 11.90—14.70, kroten 7.20—8.90,
2e srt ƒ3.604.50, witlof le srt 40—45, 2e srt
3036 per 100 kg., veldsla 2.402.90 per kist,
eieren ƒ9.80—10.70 per 100 stuks.
ZWIJNDRECHT, 6 Maart. (Groenten en Fruit
veiling) Andijvie 2.10 per kist, boerenkool 6.50
9.30 por 100 kg., knolselderij (1 bos v. 5 st.)
24149, per 100 bos, kroten 37.70 per 100
kg., prei 3.606.80 per 100 bos, roode kool 22
—38 per 109 stuks, selderij 32—85 ct per dozijn,
spruiten le srt ƒ23—38, losse 2—18, veldsla ƒ43
111, uien 1415.40, winterpeen 6, witlof 38,
wortelen (nfbreekpeen) 11.30—24.10 per 100 kg!
TE ROTTERDAM. I
In het Notarishuis aan de Geld. Kade.
Op Woensdag 6 Maart, des namiddags ten 2 uur.
EINDAFSLAG.
Dubbel pand en erf, Veerhaven 12a, c. In bod
op 49.500.
Pand en erf. Veerhaven 13a, b. In bod op
24.900. Tezamen voor 74.410 opgehouden.
Pand en erf, Noordmolenwerf 15a, b. In bod op
3050. Niet doorgegaan.
Het schaftlokaal met woning, Thomsenstraat
15, met het recht .van erfpacht op den grond
waarop het Is gebouwd. In bod op 19.800. Daar
op opgehouden.
Kantoorpand, Wijnhaven 123. In bod op
32.000. Daarop opgehouden.
Kantoorpand, Wijnhaven 121. In bod op
20.800 Uit de hand verkocht.
Kantoorpand, Wijnstraat 120. In bod op 16.000
Uit de hand verkocht.
VOQRLOOPIGE AFSLAG.
Huis en erf. Boompjes 19 (Maashotel). Trek
geld ƒ210.000.
Pand en erf, Leuvebrngstéeg 17, hoek Sehie-
damschedijk 112. Trekgeld 35.500.
Perceel bouwterrein met daarop in aanbouw
zijnd complex gebouwen Gaesheekstraat hoek
Wleklrechtstraat Trekgeld 34.000.
Twee door brand beschadigde panden en erven
Leuvehaven 65 en 67. Trekgeld 33.000.
Dubbel pakhulspand en erf, Sint Joris, Schie-
damsehedijk 74a b. Trekgeld ƒ40.400.
Pakhuispand en erf, Sint Joris, Schiedamsche-
dijk 78, Trekgeld 20.400.
HANSWEERT, 6 Maart. 1
De volgende schepen passeerden:
Baden 11, Laubach; Baden 12, Junker, beide
Rotterdam: Carnegie, Verberght: Noordster 5,
V. d. Bosch; Diabolo, Janssen voor België.
JE en voorspel tot de Fransche Revolutie,
door MAY WYNNE
(Geautoriseerde vertaling).
i
1
8).
Raoul de Pontenac was nog geen vier en twin
tig uur van zijn ballingschap teruggekeerd of
hij had reeds moeten ondervinden, dat Mada
me de Pompadour een uitstekend geheugen be
zat. Zij had hem zelfs laten blijken, dat niets
haar ontsnapt was van de reden, waarom hij
destijds naar zijn kasteel in Normandië was
gezonden. Zij had dan ook niet de gelegenheid
laten voorbijgaan om hem op de meest krenken
de wijze te kennen te geven, dat het haar verre
van aangenaam was. dat deze vermaarde duel
list weer in de kringen van Versailles was op
genomen. En Lodewijk, wiens leven slechts een
afschaduwing waB van de nukkige invallen van
zijn mooie, hartelooze geliefde toonde zich on
middellijk ruw en ongenaakbaar tegenover den
nieuwen hoveling. De Pontenac werd met een
ver toord gezicht ontvangen, niettegenstaande
de raaf de Rocheford hem had Ingeleid als
den redder van de Moulins.
Lodewijk had de bulging van dezen onwelko-
men jongeling nauwelijks beantwoord.. Dat was
het gevolg van een vrouwenmemorie.
In ieder geval heeft u getoond, zoowel op
zwaard als op dolk een meester te zijn, voegde
hij hem even toe.
Daarna kon de Pontenac heengaan.
De jongeman droeg zijn lot met zorgeloos
heid, die hem onmiddellijk in aanzien deed stij
gen bij de jonge generatie. De ouderen hadden
reeds groote sommen verwed over den datum,
dat hij weer naar Normandië zou worden terug
gezonden.
Het was iu ieder geval een pijnlijke injectie
voor een Normandiër, wiens trots even befaamd
als berucht is. Maar de laatste druppel in dezen
bitteren beker kwam uit de handen van Louise
de Didereau. Toen ze bemerkte dat ze haar
sympathie wat te vlug aan hem had vermorst,
schrok ze niet voor terug den jongeman
openlijk te negeeren en ging ze zelfs zoover,
hem telkens zoo pijnlijk te treffen ln zijn zwak
te piek, dat hij zich genoodzaakt zag de krin
gen te mijden, waar zij was of kwam.
Op den vooravond van dezen dag had zo de
^onbetamelijkheid zelfs zoo ver gedreven, dat ze
ïen graaf de Frêscines een grap te zijnen koste
in het oor had gefluisterd, wat dezen luidruch
tig had doen schaterlachen.
De Pontenac zocht nu naar een goede ge
legenheid om met M. le Comte een ruzie uit te
lokken en bad al zijn schutsheiligen om een
middel om die hatelijkheden van Mademoiselle
de Didereau met een degenstoot te beantwoor
den.
Later op den avond was hij naar de speel
zalen gekomen en tot zijn groot genoegen zou
de Frêscines zijn tegenstander worden.
Slechte wenschen komen echter vaak tot een
tegengestelde vervulling.
In zijn verlangen om het fortuin van M. le
Comte te zien wegvloeien in zijn eigen zakken,
bracht de Pontenac reeds twee uur door met
het wegschenken van het zijne.
En het ongeluk zat hem doodelijk tegen. De
oude markies de Grémont was al lang wegge-
dribbeld met zijn nieuwe pruik in den vorm
van duivenvleugels, om het hof te maken aan
de achttienjarige Mademoiselle Dauvemey. En
zelfs de onverstoorbare gokker de Rochefort
was opgestaan met de woorden:
Heeren, het is meer dan bedtijd.
Maar de Frêscines zat nog steeds naar de
dobbelsteenen te zien. Telkens liet hij 'n nieuw
papier in zijn zak glijden, waarop de Pontenac
afstand deed van een deel van zijn bezittingen,
ten behoeve van den graaf. Het was werkelijk
een alleraardigste tijdpasseerlng. Juist een kolf
je naar de hand van de Frêscines. Maar ten
slotte zijn er aan alle dingen grenzen.
De Pontenac stiet enkele verschrikkelijke
vloeken uit om het verlies van geheel zijn ver
mogen en ging toen met het nog steeds onbe
wogen gezicht heen.
Nu had eindelijk de Sleur de Frêscines gele
genheid om ook eens te geeuwen. Maar al spoe
dig kwam er een glimlach op zijn gezicht. Want
vlak voor hem werd door de mooiste hand van
Frankrijk een gordijn opgelicht. Even later viel
het neer achter de bekoorlijke gestalte van
Louise de Didereau. x
Ze liet zich bewonderen door iemand, wlen
het geluk dien avond zeer goed gezind was.
Ondertusschen verdween Raoul de Pontenac
in een verschrikkelijke stemming door een deur
die achter in een zijgang toegang gaf tot den
tuin.
Hij stond niet eens stil om er zich over te
verwonderen dat die deur op dat ongewone uur
nog open was. Er waren wellicht reeds anderen
geweest, die de zwoele atmosfeer van het pa
lels moordend vonden voor hun zenuwen.
Parbleu, wat deed hem dat goed, die frlssche
avondlucht met volle teugen naar zijn longen
te zuigen, ze door te laten dringen tot in de
kleinste cellen. Want er moest een geheele zui
vering plaats vinden. Hij onderging reeds een
aanmerkelijke verbetering van zijn gemoeds
toestand en maakte zich op zijn overwegingen
van wat er nu stond te gebeuren zoo kalm mo
gelijk uit te werken.
Het was nu eenmaal gebeurd, er viel niets
aan te veranderen. Hij zou een middel moeten
vinden, om opnieuw in zijn onderhoud te voor
zien.
Dwaas, driedubbele dwaas, die hij was ge
weest. Maar ja, dat was allemaal mosterd na
den maaltijd.
Was tenslotte de verveling op het Chateau
de Pontenac niet veel beter geweest, dan deze
korte pret met zijn funest gevolg?
Dat oude kasteel, van buiten behangen met
het mos van eeuwen, van binnen bekleed met
de herinneringen aan zijn flinke voorvaderen,
waar hij gekend had een onbezorgde jeugd. Het
kwam hem dubbel dierbaar voor den geest in
deze stilte die hij zocht, nadat hij in enkele
uren dat kostbaar familiebezit had verdobbeld.
Een vrouw zou in dit geval vast en zeker ge
scholden hebben op Madame de Pompadour als
de raison d'être van deze catastrofe.
De Pontenac was een man en ondanks zijn
eigenzinnigheid, w-ierp bü olie schuld op zich
zelf.
Driedubbel overgehaalde idioot, die ik
was om naar dit vervloekte Versailles terug te
keeren, schold hij zichzelf. Zijn er dan geen an
dere gelegenheden, waar een kerel zijn alle-
daagsche bestaan op een vaderlijk kasteel kan
ontloopen? Er valt toch altijd wel ergens te
vechten. Voor een tiende gedeelte van mijn ver
lies had ik enkele jaren de wijde zeeën op ge
kund op zoek naar avontuur. Nu rest me dit
vooruitzicht, maar met deu schralen troost dat ik
mijn positie van eigenaar zal moeten verwisse
len met die van koksjongen.
En toch is het wellicht de eenige uitkomst.
Wat blijft er anders voor me over? Een plaats
ln het leger is moeilijk te verwerven voor een
jongeling, die ais eenige aanbevelingsbrieven
kan toonen, den haat van de Pompadour en
een totale afwezigheid van geldmiddelen.
Ik ben er heel wat erger aan toe dan ik twee
jaar geleden het advies kreeg, het toezicht op
mijn bezittingen in Normandië persoonlijk te
leiden.
De Pontenac maalde verwoed met zijn tanden
op zijn onderlip en zocht naar het beste middel,
om aan deze fatale ontduiking te ontsnappen.
Duizend plannen kwamen op om even snel
weer verworpen te worden. Tenslotte besloot hij
zich maar tot den hertog van Orlêans te wen
den en hem een of ander baantje te vragen, net
eender welk, indien 't maar buiten Parijs was.
Daar zou hij zich dan terug trekken en heel
bescheiden verder kunnen leven.
Maar de trotsehe, hooghartige jongeling ver
wierp ook deze veronderstelling. Hij lachte om
Jtiet denkbeeld alleen, dat Raoul de Pontenac
als ambtenaar des konings, in een of ander pro
vinciestadje geregelden arbeid zou verrichten,
met als eenige verpoozing een kaartavondje
met den maire of 'n bal bij den kasteelheer van
een of ander slot, waar hij vroeger als vriend
zou zijn ontvangen.
Hij wilde zijn groote mogelijkheden om iets
moois, iets krachtigs, iets gevarieerds van zijn
leven te maken, niet laten verwelken in een
dergelijken staatsdienst.
Maar wat restte hem dan?
Een huwelijk!
Hij sprak het halfluid, met die mengeling van
hoop en spot. De avonturier zag zich weer in
het bezit gesteld van ruime geldmiddelen,
de edele deinsde terug voor den prijs, die be
taald moest worden. Alle oprechte sympathie
diende gesmoord, alle natuurlijke rechten moes
ten teruggedrongen, om te kunnen besluiten tot
dit alternatief.
Even liet hij de verschillende candidaten de
revue passeeren.
Madame de Grinout, de weduwe van een
rijken zijdefabrikant uit Lyon. Het gerucht
gaat, dat ze evenveel goud meebrengt als
vleescb. En jiet laatste baalt ver over de hon
derd kilo. Wat een idee van zoo'n menBch om
met alle geweld een grafelijke kroon boven den
troonhemel van haar extra versterkte ledikant
te willen hebben. Maar och, als ik er mijn groo
te leven door zou kunnen handhaven, waarom
eigenlijk niet?
Dan is er nog Mademoiselle de Beaupré, zoo
mager als een uitgehongerde galeiboef en even
kwaadaardig. Ongenaakbaar, vertelde gisteren
avond de jonge de Moulins, die haar op een
middagfeest had ontmoet. Maar 'n bruidsschat,
waar je je vingers aan af zou likken.
Kiezen of deelen, jó, vleesch of beenen? lach
te liij tenslotte beide plannen weg.
Ik laat me nog liever binden door een stevig
stuk hennep, dan door die burgerlijke gouden
kalveren. Liever in vrijheid een droog stuk
brood, een dronk uit eeu bron en een leger van
stroo, dan smulpartijen, drinkgelagen ten koste
van mijn trotsehen naam en onbesmette eer
Zijn gedachten namen dan ook een beslisten
keer en speurden naar een middel, dat hem di
recter en eervoller kon herstellen van den val.
Maar niet lang nog had zich dit proces in wer
king gesteld, toen een korte en scherpe kreet
klonk uit de schaduw van een acaciaboom, die
zijn bladerdak ruim spreidde over bet ingeslui
merde grasveld.
De nachtmerrie van vette weduwen en brood
magere oude vrijsters als eenig redmiddel tegen
hongerdood of een noodlottig avontuurlijk ein
de, verdween even snel als de meer gedegener
voornemens naar een andere oplossing.
De Pontenac stond recht en gespannen te
luisteren.
De maan was melkbleek. Toch viel er voldoen
de licht rond een aardig stukje natuur. Eeu
hoekje bestemd voor een dier amoureuse avon
tuurtjes, die Veriaine dichtte en Watteau in da
verf zette. Melancholiek en teer van stemming
en stilte, daar neergelegd door de verweekelijk-
te Venus van dezen tijd, wier kinderen in ver
fijning nabootsten, wat de voorvaderen fel ea
moedig hadden beleefd. O ja, hier wilden de
boomen wel luisteren naar het gelispel van een
verleidelijke minnaar, hier lieten zich vrouwen
en meisjes gaarne wegwiegen naar een droom,
waaruit het ontwaken heel benauwend kon zijn.
Zooals ditmaal.
Wie zou hebben vermoed, dat op dit idyllisch
stukje tuin, waar Pierrot zijn levensonmacht
kon hebben uitgesnikt, of verwijfde hovelingen
bun herdersspelen konden opvoeren, de harts
tochten fel zouden oplaaien?
Statige terrassen, keurige bloembakken, kun
stig gevormde bedden met bloemen, die des te
zuiverder geurden, na de zwoele atmosfeer der
speelzaal, schitterende boomgroepen, of char
mante heestergroepen, met een fijnzinnig ver
borgen rustbank voor hen, die na een aange
name wandeling langs de uitgestrekte gazons
het resultaat van een geanimeerd gesprek in
een liefdesscène wenschten vast te leggen.
Dit resultaat was gevraagd, geschonken
en bespied.
Dat maakte de Pontenac tenminste op uit het
snikken van een vrouw, het schreeuwen van
twee vertoornde mannen en het kruisen van
zwaarden.
En de kreet?
Zoo scherp was die geweest, dat de luis
teraar overtuigd werd, dat er onmiddellijk en
snel hulp gevraagd werd achter de tusschen hen
liggende heesters.
In een oogenblilc was de ontstuimige jonge
ling dan ook dwars door een perk rozen, dat
hij met twee sprongen overstak en beschadigde
in het beruchte Ueesterboschje aangekomen. Hij
schoof juist bijtijds enkele takken weg om te
constateeren, dat een der acteurs van dit drama
trois het tooneel in allerijl wensclite te ver
laten.
Pardi! riep de Pontenac uit. Hij zop er
een eed op hebben durven doen dat het donkere
gezicht van den graaf d'Orguiet was geweest
Maar wie de kerel ook mocht zijn, hij gat
geen antwoord. Integendeel. Hij rukte zijn jas
los uit den greep van den plotseling opdagen-
den jongeling, stiet dezen ongewenschten getui
ge ruw opzij en verdween in een van de talloo-
ze zijpaden, die den tuin van Versailles tot een
doolhof maken.
(Wordt vervolgd.), j
