FEUILLETON
ONREGELMATIGHEDEN.
KONING MANDR1JN
MAANDAG 11 MAART 1929
DERDE BLAD
PAGitMA 2
BEDEVAART NAAR LOURDES.
Z. D. H. JIGS. J. D. j. AENGENENT,
A.'-i. Donderdag 14 Maart, viert Z. D. H. Mgr.
J. D. J. Aengenent, bisschop van Haarlem, zijn
SGsten verjaardag.
Naar wij vernemen, zal er op dien dag van 11
tot 12 uur voor leefcen, austere en broeders en
van 12 tot 1 uur voor de priesters gelegenheid
zijn om Mgr. te felïclteeren.
MGR. B. MUTSAFRS.
De operatie, welke MgT. B. Mutsaers beeft
ondergaan, is goed geslaagd. De toestand van
Mgr. is zeer bevredigend.
PASTOOR H. HERFKENS.
De zeereerw. heer H. Herfkens, pastoor te
Etten (Geld.) is naar het „O. D." meldt, voor
zien van de laatste H.H. Sacramenten.
EERW. ZUSTERS MELA NI A EN TEKELA t
In het St. Agnetaklooster Plakstraat, Sittard,
(Zusters van het Kostbare Bloed) zijn vrij plot
seling overleden de Eerw. Zusters Melania en
Tekeia.
H.H. WIJDINGEN.
Z. D. H. Mgr. A. F. Diepen, Bisschop van
's-Hertogenbosch. zal, naar „St. Janski. meldt",
op Zondag 17 Maart a.s. In de kapel der St.
Paulus Abdij te Oosterhont aan drie klooster
lingen van genoemde abdij bet H. Subdiaconaat
en aan ëên het H. Diaconaat toedienen.
Blijkens een advertentie in ons blad van
beden gaat de Nationale Belgische bedevaart
van pastoor Swalua te Brussel in Mei weer
naar Gourdes.
JUBILEUM-PROCESSIE.
De processie van Holzweiler (D.) die telken
Jare te voet naar het genadeoord 0. L. Vrouw
In 't Zand te Roermond trekt, zal dit jaar baar
honderd jar tg bestaan vieren.
I
f KAPELINZEGENING.
Op den derden Paaschdag, 2 April, zal, vol
gens „St. Janski.", het nieuwe klooster en de
nieuwe kapel der Eerwaarde Fraters te Den
Bosch worden ingezegend door Mgr. Diepen, die
dan tevens het hoofdaltaar bij wijze van altare
protatile zal consacreeren.
OPHEFFING KLOOSTER.
De Algemeene Raad van de Orde der Ursull-
nen van de Romeinsche Unie te Rome heeft be
sloten om met goedkeuring van den Bisschop
van 's-Hertogenbosch te gelegener tijd over te
gaan tot de opheffing van het klooster „Sancta
Ursula'» te Eindhoven, aldus meldt „St. Janskl".
NIEirW KEOOSTER.
De Bisschop van 's-Hertogenbosch heeft, vol
gens „St. Janskl.", aan de Algemeene Overste
der Zusters van Liefde te Tilburg verlof ge
geven, om in de parochie „Besterd" een nieuw
klooster te bouwen voor de Zusters harer con
gregatie, die werkzaam zijn In de scholen van
genoemde parochie.
NAAR DE MISSIE
A.s. Woensdag 13 Maart vertrekt de Zeer
eerw. pater M. Huisgens O.P. per ss. „Rijn
dam" wederom naar zijn Missie in Porto Rico.
GOEDE WEEK EN PAASCIIVIERING
Op de Heilig-Land-Stichting
Met bijzondere plechtigheid zal dit jaar op
de Heillg-Land-Stiohting gevierd worden: De
gedachtenis van 's Heeren Lijden en Verrijzenis.
Vanaf Woensdag 27 Maart zal de Z. E. Pater
Lohuls O.F.M. door een reeks lezingen de groote
Geheimen belichten, die de Heilige Kerk her
denkt en hare liturgie van dezen tijd verklaren.
Op Goeden Vrijdag zal de Z. E. Pater Stoks
C.S.S.R. een zeer interesante conferentie houden
over zijn bezoek aan de gestigmatiseerde van
Konnersreuth.
AI de Kerkelijke diensten van de Goede Week
worden in de Cenakel-kerk met bijzondere plech
tigheid verricht
Bovendien hebben er nog bijzondere oefenin
gen plaats:
Op Witten Donderdag: bezoek aan Gethsema-
nie met lezing van het H. Evangelie. Op Goeden
Vrijdag: Plechtige Kruisweg. Op Paaschdag:
Processie nuaar het Heilig-Graf.
HET PRIESTERCOLLEGE VAN
S. M. DELL' ANIMA TE ROME
Zeventigjarig stichtingsfeest
Dinsdag 19 Maart, feestdag van den H. Jo
zef, zal het 70-jarige stichtingsfeest van het
priester-college van Santa Maria dell' Anima,
waarin ook Holland rechten heeft, gevierd
worden.
Migr. J. Olav Smit zal dien dag in de kerk
van Santa Maria deitl' Anima een plechtige
pontificale H. Mis eed ebree ren met Te Deum.
Des avonds om 5 uur zal in de groote feest
zaal der stichting een grootsdh feestconcert
gegeven worden.
DE APOSTOLISCHE DELEGATUUR
VAN SYRIë.
Palestina, Transjordanië en Cyprus gaan over
naar de Apostolische Delegatuur van Egypte.
De Paus heeft op herhaalde voorstellen be
paald, dat van de Apostolische Delegatuur van
Syrië de gebieden van Palestina, Transjordanië
en Cyprus worden afgescheiden en aan de
Apostolische Dèlegatuur pro tempore 'van
Egypte worden toegevoegd.
Door decreet van de H. Congregatie voor de
Oostersohe Kerken van 2 Maart bepaalt de
Paus, dat van nu af de Apostolische Delegaat
pro tempore van Egypte zal zijn en zich zal
noemen Apostolisch Delegaat van Jerusalem,
Palestina, Transjordanië en Cyprus.
De Apostolische Delegaat van Egypte strekt
derhalve al zijn rechten over dit gebied uit en
verkrijgt ook alle faculteiten van een Aposto
lisch Delegaat, die over genoemde gebieden bin
nen alle daar vertegenwoordigde Katholieke
riten het oppertoezicht voert, en hun toestand
den Paus geregeld rapport moet uitbrengen.
SOCIALE STUDIEDAGEN.
Het gunstig verloop van den eersten Socialen
Studiedag, einde 1927 in Huize Loyola te Vuoht
georganiseerd door de Dioc. Commiissie van
Samenwerking in het Bisidiom 's Bosch, deed
deze Commissie besluiten in den zomer 1929
„twee Sociale Studiedagen" te houden en wel
op Maandag 19 en Dinsdag 20 Augustus, in het
St. Jozefötudietmis te Tilburg.
EEUE-PROMOTIES VAN SIR HENRY
DETERDING EN C. F. STORK.
Z. K. H. de Prins is voornemens Woensdag
middag 13 dezer te Delft de eere-promoties
bij te wonen van Sir Henry Deterding en van
den heer C. F. Stork.
Te Onstwedde
EEN GEMEENTE-ARCHITECT
STAAT TERECHT
Terwijl in Mei van het vorige jaar in de ge
meente Onstwedde een raadscommissie een on
derzoek instelde naar onregelmatigheden, die
in de bedrijven zouden zijn voorgekomen, deed
de justitie huiszoekingen ter secretarie der ge
meente en ten huize van een raadslid te Stads
kanaal. Daarbij werden verschillende boeken
en bescheiden in beslag genomen en de ge
meente-architect werd in preventieve hechte
nis gesteld, terwijl een Instructie tegen hem
geopend werd.
Verdachte, dia inmiddels als gemeente-ar
chitect werd ontslagen, wer,d ongeveer drie
maanden In voorarrest gehouden en toen op
vrije voeten gesteld. Het onderzoek werd voort
gezet en Vrijdag stond hij terecht wegens
valschheid in geschrifte.
Het O. M. van de arrondissementsrechtbank
te Winschoten legde hem ten laste het verval-
söhen van loonstaten, waarop gebaseerd waren
de daarbij behoorende bevelschriften tot beta
ling der gemeente Onstwedde over het dienst
jaar 1924, terwijl daaruit nadeel kon voort
vloeien voor den Staat.
De ambtenaar van het Q. M. wees erop, dat
er in Onstwedde heel wat is gebeurd, dat het
licht niet kon zien. Hij trok het in twijfel, of
de webhouders voor hun taak beTekend zijn.
Zij teekenden wat hun werd voorgelegd. Het
college van B. en W. is te herleiden tot den
burgemeester, die aansprakelijk moet worden
geacht voor d« daden van B. en W. Een groot
deel van de schuld rust op de schouders van
den burgemeester, die echter niet strafrechte
lijk te treffen is.
Tegen verdachte werd negen maanden ge
vangenisstraf geëisöht, met aftrek van pre
ventief.
Uitspraak 22 Maart.
DE INBRAAK IN DE LEKSTRAAT.
TE 'S-GRAVENHAGE
Do verdachte naar het Huis van Bewaring
geb acht.
Vrijdag is ter beschikking van de justitie
gesteld en in het Huis van Bewaring ingeslo
ten de 30-jarige D., die verdacht wordt van ver
schillende inbraken en muntmeterdiefstallen
van den laatsten tijd.
Dt had zich in den nacht van Woensdag op
Donderdag toegang verschaft tot een huis in
de Lekstraat. In den gang werd hij aangetrof
fen door den bewoner. D. ging er vandoor
maar werd door een politie-agent achtervolgd.
Op de in de nabijheid zijnde spoorbaan werd
hij aangehouden en naar het politie-bureau
overgebracht. Een onderzoek met een politie
hond wees nog uit, dat de verdachte verschil
lende valsche sleutels eu een zaklantaarn weg
geworpen had. Uit een sloot werden deze voor
werpen opgehaald.
HET GRAF VAN TUTANKHAMEN.
LUXOR, 9 Maart. (R.O.) Negentig kisten met
kostbare voorwerpen, gevonden In het graf van
koning Tutankhamen, zullen hedenavond, on
der goede bewaking naar Cairo worden verzon
den.
De Engelsehe Egyptoloog Howard Carter
heeft 2 jaar aan de restaureering der voorwer
pen gewerkt.
WEER IN WERKING.
De stroocartonfabriek der firma Hooites
Beukema te Hoogezond is weder opnieuw in
werking gesteld.
DE PRIESTERROEPINGEN EN DE PATERS
SALESIANEN.
Het Maartnummer van het „Bulletin
S a I e s i en" bespreekt o.a. het vraagstuk der
priesterroepingen om dan in een statistiek o.m.
het aantal novicen in en buiten Europa weer
te geven. Tegenover een getal van 554 in
Europa in 1927 staat een cijfer van 654 voor
1928 onderverdeeld als volgt: Italië (9 provin
cies), 324 novicen, Duitsehland-Oostenrijk 88,
Polen 74. Spanje (3 provincies) 58, Hongarije
en Joego-Slavië elk 24, België 22, Frankrijk (2
provincies) en Engeland ieder 20. Het tijd
schrift wijst dan op het veel zeggende feit, dat
Frankrijk met een van de oudste stichtingen
nog komt na Hongarije en Jcego Slavië, nog
achterstaat hij het kleine België, eigenlijk min
stens moest gelijk staan met Spanje, doch zich
slechts beweegt op hetzelfde niveau als het in
het geheel niet katholieke Engeland.
Polen maakt als Jonge provincie een goed
figuur, Duitechland en Oostenrijk geven als
nog jongere gewesten een nog beteren indruk,
terwijl wordt geconstateerd, dat na Italië en
misschien Polen, Duitschland de laatste jaren
de meeste missionarissen heeft geschonken.
Het getal 654 novicen voor Europa vertegen
woordigt twee derde van het totaal-aantal novi
cen over de geheele wereld. Want buiten Europa
bezitten de Paters Saleeianen nog 15 provin
cies met een noviciaat, waarvan de meeste In
Zuid-Amerika zijn gelegen. Alleen de 3 pro
vinciën van Argentinië schonken het vorig jaar
101 novicen. In Zuid-Amerika zijn ook van de
591 huizen 226 aldaar gevestigd. Blijft de aan
was als in Europa, dan zullen dit jaar waar
schjjnlijk bijna duizend mannen en jongelingen
als novice hun intrede doen in de verschillende
kloosters der Congregatie in en huiten Europa.
EMIGRATIE NAAR Z.W. ONTARIO.
De R. K. Emigratie-Vereeniging deelt het
volgende mede:
Den laatsten tijd komen herhaaldelijk berich
ten in de pers voor over de werkzaamheid van
den Z.Eerw. heer R. H. Dignan, Pastoor te
Chatham (Ont., Canada) tijdens diens verblijf
hier te lande. Teneinde misverstand te voor
komen, dient men te weten:
a. dat het voornaamste doel van Pastoor
Dignan's bezoek aan Nederland was, om hier
een paar Nederlandsche priesters te vinden
voor de uitoefening der zielzorg onder de Ne
derlandsche immigranten in het C&nadeesche
bisdom London;
b. dat Pastoor Dignan na zijn aankomst in
Nederland een paar malen een onderhoud heeft
gehad met den voorzitter onzer Vereeniging,
waarbij hij dezen van het doel zijner reis op
de hoogte heeft gesteld en hem tevens gevraagd
heeft of de R. K. Emigratie-Vereeniging er be
zwaar tegen had, indien hij aan hen, die zulks
wensebten, objectieve inlichtingen verstrekte
over emigratie naar het gebied van het bisdom
London (Zuïd-West-Ontario)
c. dat de voorzitter onzer Vereeniging daar
op aan Pastoor Dignan heeft medegedeeld, dat
er geen bezwaar bestoud tegen het geven van
objectieve inlichtingen, evenwel onder voor
waarde, dat hij degenen, die hij aanvankelijk
geschikt zou bevinden voor Z. W. Ontario, zou
verwijzen naar de R, K. Emigratie-Vereeniging,
zoodat deze Vereeniging in samenwerking met
de Ned. Vereeniging „Landverhuizing" de uit
eindelijke keuring der gegadigden zou kunnen
verrichten
d. dat derhalve indien deze afspraak
eerlijk wordt nageleefd de gegadigden zich
in verbinding behooren te stellen met de R. K.
Emigratie-vereeniging (Juliana van Stolberg
laan 113, Den Haag), welke hun zuiver en al
leen in hun eigen belang advies zal geven om
trent hune geschiktheid voor emigratie in het
algemeen en hunne eventueeie vooruitzichten
in Z.W. Ontario in het bijzonder.
NED. HANBELSHOOGESCEOOL.
Eerste Hoogeschocldag.
Zaterdag is te Rotterdam de eerste Hooge
schooldag gehouden der Nederlandsche Har
delshoogeischool.
In den namiddag werd om half twee in d>
eerste plaats een vergadering belegd van afge
studeerden der N. H. H. S. onder voorzitten
schap van dr. J. A. Nederbragit, voorzitter vaj
den üoogeschoo'lraad, bij welke gelegenhett
zich een geanimeerd debat ontwikkelde over di
vraag: Wat heeft de Handelshooge&chool eigen
lijk voor de afgestudeerd eu bateekeed?
Een onderwerp, wel in staat de algemeen/
belangstelling te trekken en waarvan de be
handeling op belangrijke resultaten voor di
toekomst doet hopen.
Om 3 uur werd vervolgens de openbare bij
een/komst gehouden iu de aula vau de Hooge
school, die geheel gevuld was met een schar*
belangstellenden, ook van buiten de Hooge
school.
Dr. J. A. Nederbragt opende deze bijeen
komst met een inleidend woord, waarin hi;
eraan herinnerde, dat er eeu jaar geleden in
den Hoogeschool raad besloten is, middelen U
beramen om de Handelsboogeschooil nader tof
het Nederlandsche volk te brengen en om een
nauwer contact onder de afgestudeerden te be
werkstelligen. Deze immers zouden een groote
steun voor de Hoogeschool kunnen zijn. Daarom
werd besloten een Hamdelshoogesdliooldag te
organ is «eren. Door de besturende colleges der
Hoogeschool is dit idee met sympathie be
groet.
Het doel dezer dagen is tweeledig, nl. te or ga-
niseeren eeu vergadering van afgestudeerden,
waarbij niet openbaar studie-belangen zouden
kunnen worden besproken en voorts te beleg
gen eens per jaar eeu algemeene vergadering,
waarin een onderwerp van algemeen belang in
het openbaar zou kunnen worden behandeld.
Als eerste spreker als zoodanig is uitge
nood igd Prof. mr. G. Bruins, die d<eze wit-
noodiglng met genoegen aannam.
Daarna verleende spr. het woord aan prof.
mr. dr. G. W. J. Bruins te Berlijn, oud-noog-
leeraar deir N. H. H. S., tot het uitspreken van
een rede over ..Samenwerking tues-öhen circu
latiebanken".
Na afloop van de rede, die luide toegejuicht
werd, sprak dir. Nederbragt nog een dank
woord, waarna nog het woord gevoerd werd
door mr. R. Mus, voorzitter van den Raad van
Beheer der N H. H. S.
's Avonds vond nog in het Parkhotel een wel
geslaagd diner plaats.
HULDIGING BURGEMEESTER
STULEMEIJER.
Naar wij vernemen zal op Woensdag 13 Maart
a-3- burgemeester Stulemeijer, die benoemd Is
tot burgemeester van Schiedam, door de bur
gerij van Bergen op Zoom worden gehuldigd.
J. H. VAN LOON
In den ouderdom van 84 jaar is te Arnhem
overleden de heer J. H. van Loon, volgens de
N. R. Crt. de laatstilevende van de bemanning
der Medusa. -het Nederlandsche corvet, dat op
1 Juli 1863 onder commando van kapitein-lui
tenant ter zee jhr. de Casembroot, toen Japan
met verschillende landen in oorlo-g was, de
Japansdhe zeeëngte van Simonoseki passeerde.
BURGGRAAF FINLAY f
Zaterdagavond wei\j te Londen hekend, dat
de bekende jurist, burggraaf Finlay, lid van
het permanente Hof van arbitrage te 's-Gra-
venhage en lid van het Permanent Hof van
Internat!oale Justitie aldaar in den ouderdom
van 86 jaar is overleden.
Een voorspel tot de Fransche Revolutie,
door MAY WYNNE
(Geautoriseerde vertaling).
11.)
Toen schoot doorheen zijn troostelooze stem
ming een harde lach.
Neen, Raoul de Pontenac behoorde niet tot
het slag moederskindjes als zijn vriend Gaspard
de Moulins, die bij eiken tegenslag onmiddellijk
op de knieën vielen. De hooghartigheid dei-
aristocratische vrijdenkers had ook in hem het
oude geloof ondermijnd. Hij. die in geen jaren
meer de knieën had gebogen, de handen gevou
wen, weigerde nu trots zich door het leed te
laten knechten, te laten binden tot een dee
moedig kind Gods.
Daarvoor was hij tenslotte te oprecht. De
plotseling opgedoken wolk die zijn uiterlijk
leven kwam verduisteren, had zijn innerlijk on
beroerd gelaten. En dat innerlijk was door hof-
en krijgsleven niet meer ontvankelijk voor de
,lnv rking van het. moedergeloof. Nu kon hij
get gevoelens voorwenden, die niet door zijn
overtuiging werden gevoed.
Sinds Raoul de Pontenac vergeten had God
te zien als het begin en eind van ons leven,
God te zien als eerste oorzaak van al het
zijn, stelde hij zich tevreden met de cynische
opmerking, dat het noodlot hem den rug bad
toegedraaid en dat het nu zijn eerste taak moest
worden, het weer gunstig voor hem te stem
men.
Daarnaast nam hü 't het noodlot geducht kwa
lijk, dat 't zijn beste vrienden dermate had be
roerd, dat deze hem om beurten den rug hadden
toegedraaid. En een oogenblik later vloekte hij
zijn haat en woede uit tegen hen, die zich er
steeds op beroepen hadden zijn makkers te zijn
en te blijven. Doch" die nu. alleen uit angst voor
die eene vrouw, die ze vol minachting La Pom
padour noemden, alle beloften van trouw had
den vergeten.
Raoul de Pontenac rekende met menschelij-
ke oorzaken en meuschelijke beweegredenen.
Het gevolg was, dat hij zich voor goed aan
Ben anderen kant van de kloof voelde. Dat haat
Jxet besite woord was voor de stemming, waar
mede hjj aansluiting ging zoeken bij de ver
drukte a.
Eh bien! Nu hij dus aan de tegenovergestel-
do zijde stond, zou hij niets nalaten om hen,
die spottend aan den anderen kant toezagen,
tot zijn verklaarde tegenstanders te rekenen.
Hen aanvallen en belagen waren de twee slag
woorden. die voorloopig zijn toekomst moesten
beheersehen.
Het denkbeeld lachte hem dermate toe, dat
hij zich nu voorgoed oprichtte. Niet naar de
zon staken juichend zijn handen. De vingers
kromden zich tot een vuist en die wees drei
gend naar waar Versailles nu nog rustte
Vergelding eischen we, riep hij sterk en
hard door de stilte. Brood om ons te sterken.
Brood om verder te leven, om op te groeien tot
een volk van haat, van wrekers, van herstel
lers van het onrecht. Wat gij aan de vaders
dezer kinderen hebt ontnomen, zal aan uw kin
deren worden ontroofd: het leven!
Welke duivelsclie inblazingen sprak hij daar
uit?
Hij wist het niet. Besefte nauwelijks wa/t hij
deed. Kende niet de draagwijdte van dezen
stap.
Het was niet dezelfde meer die daar stond.
Had het leven zijn gewonen gang gegaan, was
het vrij gebleven van den vervloekten invloed
der vrouwen, had het niet de roekèlooze avon
den gekend aan de speeltafels, dan zou hij nog
Raoul de Pontenac zijn. Sleur de Pontenac,
met groote, uitgestrekte bezittingen in het vet
te Normandië en een naam, dien hij wenschte
verder te dragen door den tijd, onbesmet en met
eer getooid.
En nu woeien eer, stand, geld, bezittingen en
naam voort op den wind.
Wat kon het hem nog schelen?
Hij was nu vrij!
Hij luisterde naar het vroolijk, veelstemmig
lied der vogels, zag naar de lichtschakeeringen
in de hoornen, zoog de frissche lucht in, die nu
reeds gevoed werd door de geuren der ontlui
kende bloemen. Eekhorentjes wipten op het
pad, maar zochten schuw het bosch weer op,
toen ze daar een dier groote menschen zagen
staan, die hun tot heden toe niet veel goeds
hadden gebracht.
Bosch, wat ben je moot zei die hoveling,
door de omstandigheden gedwongen er anders
te verblijven en op een uur, dat hij er vroeger
gewoonlijk nog eens over nadacht om op te
staan. Vrouwe Natuur, sta me toe dat ik u mijn
bewondering betuig voor het heerlijke kleed,
waarmede gij u dezen ochtend hebt getooid.
Voor uw fijn melodieuze stem mijn achting,
en op mijn woord als edeïman, pardon als
mensch. Legros mag bij u wel eens in de leer
komen voor de kunst van het schikken in kleur
en paitroon.
Toch zouden al deze woorden me nog
vlotter van de lippen komen, merkte Raoul wat
sarcastisch b(j zichzelf op, indien ik tegelijker
tijd dien onverdraaglijken honger wat kon stil
len. Maar dat zal niet zoo gemakkelijk zijn.
Hij deed enkele stappen in de richting van
waar hij het murmelend geluid van een beekje
meende te hooren en jawel, even later goot hij
zich uit de kom van zijn handen het heldere,
koele water in den dorstigen mond. Maar toen
het water te snel afdaalde naar de leege maag.
werd het hongergevoel des te feller.
Ditzelfde gevoel moest Jean de Moisset dus
ook voortdurend hebben gekend. Ditzelfde ge
voel was de ochtendgroet voor duizenden, en
hun avondgebed tevens. Arme duivels! Hij
vroeg zich verbaasd af, of zij eigenlijk nog wel
eenig belang stelden in het leven. Dat wist hij
wel. Indien hij ooit deze ellende langer dan
drie dagen zou moeten doorstaan, zou hij een
korter weg naar de uitkomst vinden, dan het
trage tergende uitsterven wat hij bij Jean de
Moisset had meegemaakt.
Maar toen Raoul zijn zonnig plekje .weer op
zocht en zijn haat tegen het hof versterkte,
vergat hij, dat ditzelfde Fransche volk alleen
steunde op de kracht van het Evangelie, dat
door enkelen nog zuiver werd bewaard, dat
leerde, dat het zalig kon zijn verdrukking te
lijden en het leven door God werd bepaald.
Geen mensch mocht daar een ontijdig einde
aan maken, ook al werden de lasten ondraag
lijk zwaar.
Het schemerde reeds, toen hij weer wakker
werd. De honger stak nu zoo fel dat hij, hoe
zwak hij ook was en ondanks het voortdurende
gevaar herkend en opgesloten te worden, moe
dig voortstapte met slechts een leidende ge
dachte; de hoop voedsel te vinden, waar en hoe
het ook mocht zijn. Ditmaal waren de omstan
digheden, die hem naar dezen ondergang had
den gedreven weer wat gunstiger. Ze dreven
hem die zich nu willoos naar hun willekeur
liet richten, In het gezelschap dat hem op deze
oogenblikken het meest welkom moest zijn.
Hij hoorde fluisteren in het kreupelhout. Een
kreet van een boschbewoner en het ritseleD
van bladeren. Dit alles maakte Raoul spoedig
duidelijk, dat hü niet de eenige mensch was,
die beschutting had gezocht in dit uitgestrekte
bosch.
De ontdekking gaf hem een heele verlich
ting. Met den fatalen moed van een mensch,
die toch niets slechters of beters van het leven
meer verwacht dan den dood, baande hij zich
een weg door het kreupelhout.
Daar was hij de onverwachte stoorder van
een kleine groep mannen, die hun avondmaal
gebruikten.
Uit de halfgesmoorde verwenschingen, de
woeste blikken der wilde gezichten, die tege
lijkertijd vrees en dreiging uitdrukten, viel wel
op te maken dat hö een allesbehalve'welkome
gast was.
Maar de Pontenac verwachtte betrekkelijk
niets anders en liet zich aan deze onvriendelijk
heden al heel weinig gelegen liggen. Al of niet
vriendelijk, dis hij maar brood kreeg. Als die
razende honger maar kon worden gestild. Hij
dreigde door uitputting tegen den grond te
slaan, moest steun zoeken tegen een boomstam
en stiet er toen heesch en begeerig uit:
Brood, ter liefde Gods brood
Hij kwam niet verder, voelde zich wegzinken,
zijn buis langs den boom schuren.
Het was een stuivertje op zijn kant, dat de
anderen hem niet smeerden. Ze waren anders
genoeg op hun dood voor een edelman, die daar
op het onverhoeds in hun midden verscheen in
een hofdracht van de fijnste zijde, al waren
buis en broek behoorlijk gehavend. De kant
van zijn kraag hing verslonst om zijn hals. De
jonge man zag er naar uit, alsof hij den vori-
gen dag bijna verdronken was en zich in de
zon had laten opdrogen.
Het ruwe medelijden van een der mannen
overwon echter de afwachtende rust der ande
ren. De Pontenac opende even later zijn oogen
en kwam tot de ervaring, dat men hem tegen
den boom had gezet en nu druk bezig was
een scheut wijn in zijn mond te gieten.
Toen klonk weer die eene noodkreet: Voed
sel, brood! brood!
Glimlachend zagen ze toe, toen hij begee
rig naar het brood zag, dat een der mannen in
lange reepen sneed. En met eenige bevreem
ding ontdekten ze, dat een hoveling ook sma
kelijk kan bijten in eenvoudig brood, een kost
je, dat zijn verwende maag toch wel te zwaar
moest zijn.
Maar ze spraken geen woord.
Ze pasten er wel voor op. Verbeeld je als
hun tongen een geheim loslieten. Wie was hun
borg, dat deze hoveling, die er nu wel uitzag
als een hond. die drie nachten geen huis heeft
gezien, tenslotte geen spion was van M. Ie Mar
quis de St. Hérêm, den kapitein van het Bosch
van Fontainebleau? de schrik van alle stroo-
pers in deze koninklijke domeinen?
Toen de Pontenac gegeten en gedronken had,
was hij weer heeiemaal de opgewekte jonge
man. Er scheen nieuw leven door zijn aderen
te varen. Hij zag op zijn gemak om zich heen
met die gespitste belangstelling- in het doen
en laten dezer mannen, die hun van begin af
aan vrees had ingeboezemd.
Dank je vrienden, hartelijk dank voor die
hoognoodige gastvrijheid, zei hij warm. En toen
wat bitter; Jammer, dat ik me ditmaal voor het
eerst van mijn leven tot zulke woorden moet
bepalen.
Met een-comi-tragisch gebaar spreidde hij zijn
beide handen uit.
Maar de kerel, die het dichtst b(J hem op den
grond zat, stak even zijn hand ut2 en beroerde
argwanend en met wat vrees de zijde van zijn
buis.
Mijnheer is van het hof, voegde Mi de
Pontenac ruw spottend toe.
Hij liet den verweerden vinger zakken. Maav
de woorden hadden hun effect niet gemist. In
aller oogen stond strakker de argwaan voor
dezen vreemdeling, die hen zeker met mooie
woorden wilde paaien om hun geheimen los te
krijgen. Het zou hem niet gelukken. Een uitge
hongerde kon wat brood krijgen. Een slok wijn
misgunden ze hem evenmin. Ofschoon de lief
dadigheid In Versailles geen droog brood te eten
kreeg.
Ja, hij is van het hof, sprak een jonge
man, met zeer revolutionnaire oogen nog eens,
maar dreigender dan zijn voorganger.
Wës van het hof, is nu van het bosch en
zal spoedig van de Bastille zijn, als ze me hier
te pakken krijgen, antwoordde de Pontenac. Hij
had al bijna spijt van zijn openhartigheid, want
een nieuwe onderzoekende blik in dit raar ge
zelschap bewees hem, dat ze er maar heel wei
nig van wenschten te geiooven. Er werd ge
mompeld. Anderen loerden met den angst en da
kwaadaardigheid van een hyena naar den adel
lijken vrijbuiter. De jonge man hitste zijn buur
man op, met woorden waarin La lanterne, guil
lotine, représailles, verrader veelvuldig voor
kwamen.
De toestand was uiterst kritiek en zooveel
menschenkennis had Raoul wel opgedaan, dat
het hem duidelijk werd, dat deze mannen niet
als een Louise de Didereau moesten worden be-
streeld mei vleierige zinnetjes.
Mannen, luistert, ging hij in versterkt ver-
trouwelijken toon verder. Jullie hebben je een
prachtstel vrienden in den nood getoond. Wat
zouden jullie er van zeggen, indien we die
vriendschap eens voor goed beklonken? Ik heb
geen andere verlangens dan in dit bosch mijn
verdere leven te slijten. Als schuilplaats komt
het mij heel geschikt voor. Er is volop gelegen
heid om eens na te denkeu over de mistoestan
den van Frankrijk. Ik geloof dat hier tevens
wel middelen te vinden zijn om van tijd tot
tijd wat rechtvaardigheid te betrachten tegen
over hen, die dat woord uit hun leven hebben
geschrapt.
Die woorden misten hun tweezijdige uitwer
king niet.
Dat is mannentaal, riep de groote donkere
kerel, die het eerst een beroep gedaan had op
wat medelijden met dien uitgehongerden armen
drommel.
i (Wordt veerolgd.) j
