NEDERLANDSCHE NATIONALE BEDEVAART
NAAR ROME.
r
Tweede Blad
DE AUDIËNTIE BIJ Z. H. DEN PAUS.
Dinsdag 30 April 1929
Pagina 1
f SOLIDARISME.
PONTIFICAAL JAARGETIJDE
EEN TOESPRAAK VAN MGR. H. VAN DE WETERING TOT Z. H.
DEN PAUS. Z. H. SPREEKT DE PELGRIMS
OP HARTELIJKE WIJZE TOE
DE PELGRIMS IN HET VATIC AAN.
EEN. ENTHOUSIASTE STEMMING.
DE AUDIËNTIE BIJ Z. II. DEN PAUS.
HET PAUSELIJK GEZANTSCHAP
HET GOUDEN PRIESTERFEEST
VAN DEN PAUS
DE EERSTE STEEN VOOR HET t
ALTAAR IN DE SAN CARLO
DE K. R. O.
OFFICIEEL HOFBERICHT
PRINSES JULIANA
Do parlementsredacteur van „Het Volk",
kwam verleden week voor den dag met
gedachten over Christendom en socialisme,
ontleend aan een boekje waarvan de in*
houd al vijf en twintig jaar geleden weer
legd werd door mgr. Aengenent, toen deze
Eog leeraar op het klein-seminarie was.
Dezelfde schrijver heeft nu een ander boek
ta pakken; hij las een opstel over „Soli-
éarisme of dé Grondslagen der Volkshuis
houdkunde" van pater Heinrich Pesch S.J.,
fele, zooais men weet, een wezenlijke veran
dering cisclit van de innerlijke inrichting
Cvr vólkshuishouding waarin aan den ar
beider de hem toekomende plaats moet be
zorgd bij de voortbrenging en de verdee
ling der goederen.
Het is er ver af, dat liet ideaal van pa
ter Pesch verwerkelijkt is. In de wereld
waarin wij leven, is de arbeider dikwijls
middel en geen doel van de voortbrenging;
zijn eerste rechten worden vaak bestreden
en vertreden.
Wij weten zeer goed, dat dit zoo is; er
is niemand onder ons, die daar geen eind
aan zou willen maken. Het ideaal van een
solidaire samenwerking tusschen arbeiders
en patroons is er nog lang niet.
Maar, nu komt de parlementsredacteur
van „Het Volk" ons verwijten, dat het
onze schuld is, dat. dit solidarisme nog
niet verwezenlijkt is.
Alsof men dergelijke idealen in tien jaar
kont en klaar tot werkelijkheid maakt.
Heeft de S. D. A. P. in de dertig jaar
van haar bestaan soms al haar idealen
kunnen verwerkelijken? Zij had niets
kunnen verwerkelijken zonder de hulp van
andere partijen.
Alle idealen, die katholieken verwerke
lijkt zouden willen zien, zijn nog niet ver
vuld.
Voor „Het Volk" is de zaak zeer eenvou
dig: „als de Katholieke Staatspartij dat
met ons krachtig had geëischt."
Ja, dan waren er drie dingen mogelijk
geweest: onze partij zou uit elkaar zijn ge
sprongen; de eischen zouden toch niet zijn
verwerkelijkt; of zij zouden wèl zijn ver
werkelijkt en de socialisten zouden hard
hebben beweerd, dat zij 't hadden gedaan
Als wij „Het Volk" moge gelooven, schijnt
hot blad voor de theorie van Pesch wel
iets te voelen; het zegt er niet bij, dat
Pesch zijn theorie alleen te verwerkelijken
acht hij meinschen, die, in onderwerping
aan Gods' wil, zelf ook van goeden wil zijn.
Waar het een en het andere ontbreekt,
is alleen klassenstrijd mogelijk. Wij weten
zeer goed, dat er katholieke werkgevers zijn
bij wie den goeden wil ontbreekt. Waar
schijnlijk, omdat zij niet inzien, wat God
eigenlijk van bezitters eischt. Dit is echter
niet een gevolg van hun geloof maar van
hun onwetendheid en van de sfeer, waarin
zij, dank zij een eeuwenoude theorie, door
de - Kerk veroordeeld, hebben geleefd.'
Solidarisme en solidariteit zijn natuurlijke
vruchten van goed-begrepen naastenliefde
en naastenliefde is een Christelijke deugd
en geen socialistische. Het moge dan waar
zijn, dat meer dan één katholieke werkge
ver deze deugd niet altijd in den hoogsten
graad beoefent, ja, haar meermalen schendt
Wordt daardoor de onjuistheid van het be
ginsel zelf bewezen? Of kan men er alleen
uit aantoonen, dat oude dwalingen nu
eenmaal niet gauw worden uitgeroeid?
De zaak is voor „Het Volk" duidelijk: er
kan geen samenwerking tusschen de klas
sen bestaan; er moet klassenstrijd wezen.
Wij zijn nu eenmaal van ander gevoelen;
sterker, wij hebben op dit punt een andere
overtuiging.
Klassenstrijd is voor ons anti-christelijk; een
maatschappij zonder klassen of standen, een
samenleving, waarin alle menschen in al
les gelijk zullen zijn, is een utopie. Zij strijdt
met de mensohelijke natuur.
Ons ideaal is: samenwerking tusschen
- alle menschen, omdat allen elkander noo-
dig hebben, niet alleen om op aarde te le
ven rnaar, in zekeren zin, ook om in den
hemel te komen.
De socialist houdt geen rekening met den
hemel; voor hem schijnt de politiek wel
zoovee! als de Voorzienigheid te zijn.
Daarom juist vreezen wij die politiek zoo
veel te meer; wij vreezen haar, zelfs als zij
stoffelijke geschenken brengt.
Daar zit de heele knoop van het verschil
tusschen socialisten en katholieken en alle
kunstmatige opwinding over „klassenstrijd"
die onder katholieken zou „woeden", zal
ons er nooit toe verleiden waan en waar
heid zoo te vermengen, dat wij, uit het
bestaan van maatschappelijke conflicten
tusschen katholieken, een blij venden, nog wü
noodzakelijken strijd zullen gaan maken.
Integendeel: solidarisme blijft onze leus
en vredelievende samenwerking va.n alle
sta.nden ons ideaal.
Voor de zielerust van Mgr. A. J. Gallier
Gistermorgen had in de Kalhedrale Kerk te
Haarlem bet Pontificaal jaargetijde plaats
voor do zielerust van Z. D. H. Mgr. A. J. Cal-
lier, Bisschop van Haarlem, die Zondag een
jaar geleden overleed.
De H. Mis van» Requiem werd opgedragen
door Z. D. H. Mgr. J. D. J. Aengenent, Bis
schop van Haarlem.
Het geheel Kathedraal Kapittel was bij de
plechtigheden tegenwoordig en had plaats ge
nomen in de Kanunnikenbanlcen.
Men seint ons uit Rome d.d. 29 April:
Het is moeilijk, om alle indrukken te ver
werken, die een verblijf van acht dagen don
pelgrim naar Rome verschaft. Zelfs de kerken,
die bijzondere aandacht vragen, zijn hier tal
rijk en ze behooren in een Rome-reis betrok
ken te worden. Maar de kans is zeer groot, dat
door het overstelpend vele en interessante, dat
men "ziet de herinneringen door elkaar zuiien
loopen. Hedenmorgen zou eerst een autotocht
naar Tivoli worden ondernomen, doch op het
laatste moment werd deze afgelast en een tocht
ondernomen naar de historische kerk van St.
Clemens, waarin de groei van het Christendom
zoo duidelijk weerspiegeld is en waar de in
richting van de kerk uit de eerste Christen
tijden wellicht het zuiverst i3 bewaard. Een be
zoek werd ook gebracht aan de rotonde van St.
Stephanus, waar de geschiedenis der vervol
gingen uit de eerste Christeneeuvven langs de
wanden is geschilderd. Een kort bezoek werd
gebracht aan de Mamertijnsche gevangenis, het
Forum, den tempel van Vesta en aan de kerk
van St. Maria in Cosmedin daartegenover. Het
laatst aan de beurt was de kerk van St. Sabina,
waarna het om reden van tijd en van ver
moeidheid noodig was de verschillende tioiels
weer op te zoeken.
Hedenmiddag werd vrij gegeven en de di
verse winkeis voeren daarbij wèl.
Tegen vijf uur kwamen de auto's voor om de
reizigers te halen voor de Pauselijke audiën
tie. Te voren werd natuurlijk de gebruikelijke
groepsfoto genomen van alle deelnemers, waar
bij behalve Mgr. v. d. Wetering en Mgr. Diepen
ook Mgr. Smit eu Mgr. Eras zich gevoegd
hadden.
Daarna begaven allen zich naar het Vaticaan.
Tegelijkertijd werd ook audiëntie verleend
aan de pelgrims, die met pastoor Offermans
naar Rome gekomen zijn.
Nadat de nationale bedevaart in de eerste
en de groep-Offermans in de aangrenzende zaai
hadden plaats genomen, bega? het comité van
de bedevaart en het bestuur van Rotala Neer
landica zich naar de paramentenzaal, waar zich
reeds de Bisschoppen bevonden. Een gejuich
steeg op toen ook twee Nederlandsche zouaven,
de heer Louwers uit Amsterdam met het Men-
tanakruis getooid en de heer Royakkers uit
Helmond in de paramentenzaal werden uitge
nood igd. In het midden van deze zaal stond de
eerete steen, van het Nederlandsch .college, die
Donderdag gelegd zal worden. Eveneens was
daar aanwezig een album van het Apostolaat
des Gebeds, dat den Paus door Mgr. v. d.
Wetering werd aangeboden. Deze Broederschap,
dio op groote schaal de vereering van bet
Goddelijk Hart bevordert, heeft in niet minder
dan 175 talen prentjes laten drukken. Van al
deze is een exemplaar in het album aanwezig.
Het is uitgevoerd in folio met wit perkamenten
band.
Toen Z. H. de Paus de paramentenzaal nfn-
nentrad, voorafgegaan door de Palatijnscne
edelwacht en geëscorteerd door de Nederland
sche kamerheeren Ernest Laane en Heijmoijer,
werd Z. H. begroe't door onze Bisschoppen en
werd Z. H. het bovengenoemde album aange
boden.
Vervolgens werden alle comitéleden tot den
handkus toegelaten en meerderen aan den Paus
voorgesteld.
Toen Z. H. bij de twee zouaven gekomen was,
informeerde hij belangstellend naar hun naam
en leeftijd en legde hun zegenend de hand op
het hoofd. Daarna zegende de Paus den eers'en
steen van het Nederlandsch college en gaf Mgr.
v. d. Wetering een medaille in étui, welke In
den steen zal worden ingemetseld,
neütrad werd Hij onder daverende toejuichin
gen ontvangen en nadat allen tot den handkus
waren toegelaten vereenigden allen zich voor
den Pauselijken troon, waarop Z. H. zich neder
zette. Rechts van hem stonden de maestro di
camera Mgr. Caccea, Mgr. v. d. Wetering en
Mgr. Eras, links van hem Mgr. Venini, kamer
heer des Pausen, Mgr. Diepen, Mgr. Smit en
daarnaast de comitéleden van de bodevaart.
Mgr. v. d. Wetering hield toen in het Fransob
de volgende rede:
Rede van Mgr. H. v. d. Wetering.
H. Vader.
Te midden der talrijke scharen, welke dit jaar
uit alle deelen der wereld naar de Hoofdstad
der Christenheid stroomen, hebben de Katho
lieken van Nederland het zich tot een gods-
dienstigen plicht gerekend zich bij deze aan
te sluiten om ook getuigenis af te leggen van
den diepen eerbied en de vurige kinderlijke
liefde, welke hen aan de verheven Persoon van
Uwe Heiligheid verbinden.
Inderdaad, II. Vader, ik aarzel niet te ver
klaren, dat ik de tolk ben van hun innigste
overtuiging, als ik Uwe Heiligheid verzeker,
dat allo Katholieken van Nederland in volle
overeenstemming met hun herders, zich door
drongen voelen van de levendigste vreugde bi)
gelegenheid van de twee heerlijke gebeurtenis
sen welke de wereld ontroerd hebben: Uw gou
den priesterjubilé en de gelukkige schikkingen,
welke ten doel hadden de Romeinschë kwestie
op te lossen.
Naar aanleiding van deze zoo belangrijke
gebeurtenissen hebben wij' ons gedrongen ge
voeld naar bier te komen om aan de voeten
van Uwe Heiligheid neer te leggen de verzeke
ring van onze kinderlijk-eerbiedige gevoelens
en om Haar in naam van alle Katholieken van
het land van den H. Willibrordus onze beste
we/ischen aan te bieden als waarborg van hun
kinderlijke liefde.
H. Vader, wij danken den goeden God voor de
onuitsprekelijke weldaden, waarmede Hij Uwe
Heiligheid in do uitoefening Harer heilige
functies overladen heeft sinds den dag, welke
door de H. Priesterwijding in Haar leven als
het keerpunt van Gods wonderbare leiding ge
kenmerkt is en wij wenschen Uwe Heiligheid
geluk met al het goed, dat Haar priesterlijke
ijver gedurende vijftig jaar op de meest ver
schillende gebieden van het Christelijk apos
tolaat heeft kunnen verrichten. Moge de goede
God nog zeer lang Uw voor dé Kerk zoo kost
baar leven behouden, opdat Uwe Heiligheid
kunne blijven voortgaan met veel heilzame wer
ken voort te brengen zoowel voor de eer van
God als voor het heil der Kerk en van de ge-
heele wereld.
Wij danken voorts den Hemelschen Vader,
dat Hij Uwe Heiligheid de wijze leiding inge
geven heeft, welke tot de oplossing van ten
crisis geleid heeft, waarvan de gevolgen, tot
levendige droefheid van Uw Vaderhart en van
al Uw kinderen, zich ernstig deden gevoe'en
tot nadeel van de harmonie tusschen Kerk en
Staat en vooral ten nadeele van de onafhan
kelijkheid van Uw geestelijke souvereinitelt.
Wij bieden Uw Heiligheid onze oprechte ge-
lukwenschen aan bij de gunstige beëindiging
van dezen noodiottigen toestanden wij smee-
ken den Heer, dat Deze U de blijde voldoening
schenke de herstelde harmonie te zien ver
eeuwigen en er heilzame gevolgen van waar te
nemen in het godsdienstig leven der geheele
samenleving.
H. Vader. Evenals de Nederlandsche Katho
lieken, eenige dagen geleden te Utrecht onder
leiding van hun Bisschoppen vereenigd, in
tegenwoordigheid van Zijn Excellentie den
Apostolischen Internuntius, getuigenis van hun
kinderlijke gevoelens jegens Uw Persoon heb
ben afgelegd, zoo durf ik nu voor den troon
van Uw Heiligheid verzekeren, dat zij steeds
zal mogen rekenen op hun aanhankelijkheid en
hun onwankelbaar geloof.
Wij zullen bereid zijn om steeds Uw wijze
voorschriften op te volgen, ons steeds onvoor
waardelijk naar Uw raadgevingen en leiding te
schikken en met geheel ons hart de belang
stelling te beantwoorden, welke Uw Vaderlijk
welwillendheid steeds voor onze instellingen
getoond heeft.
Ik zou in mijn plicht tekort schieten, In
dien ik Uwe Heiligheid niet bedankte voor die
geheel bijzondere sympathie, welke Zij voor
ons vaderland, vooral inverband met de hoo-
gere studiën, getoond heeft. Is het niet waar,
dat onze Katholieke Universiteit te Nijmegen,
welke onlangs zoo heerlijk haar eerste lustrum
gevierd heeft, van baar stichting af het voor
werp van Uw Vaderlijke welwillendheid ge
weest is
En als, in de schaduw zelf van den Apostoli
schen Stoel, binnenkort een centrum van boo-
gere studies voor de Nederlandsche priesters
door de stichting van een College zal verrijzen,
zal dit kunnen geschieden dank zij Uw aan
moedigingen, maar vooral dank zij Uw edel
moedigheid.
Ter eeuwige herinnering aan het groote aan
deel, dat Uwe Heiligheid in deze stichting ge
had heeft, hebben wij gemeend het nieuwe in
stituut onder den uaain van Uw verheven per
soon te moeten plaatsen.
Mogen dan de studenten, in afwachting, dat
het onderscheidingsteeken van hun kleeding als
een embleem vastgesteld zij-, zich allen, in de
oogen der geheele wereld, onderscheiden door
de uitstraling van hun wetenschap, door de
schittering van hun godsvrucht, maar vooral
door hun toegewijde liefde voor den Plaatsver
vanger van Jesus Christus.
Mogeu zij aldus, het hooge Beschermheer
schap waardig, ais de leerlingen, die aan het
College Pius XI verbonden zijn, herkend kun
nen worden.
Toespraak van Z. H. den Pans.
Toen het applaus op deze rede verstomd was
sprak Zijne Heiligheid de Nederlandsche pel
grims ongeveer als volgt toe:
Met genoegen heb Ik geluisterd naar uw
Aartsbisschop, die de welsprekende en harte
lijke toik was van deze menigte en Ne ben ge
troffen door de sympathieke gevoelens van mijn
kinderen uit Holland. Ik heb respect voor alles,
wat door u gedaan wordt op sociaal gebied,
voor de hoógere studiën en bovenal op gods
dienstig gebied en ik hoop, dat gij ook in de
toekomst dezelfde kinderlijke liefde en het
zelfde vurig geloof zult bewaren en altijd een
zelfde aanhankelijkheid zult betoonen jegens
de H. Kerk en den Paus. Van alle kanten ont
vang ik de gelukwenschen bij- mijn priester
jubilé. Ook thans van Holland en die geluk
wenschen zijn mij dierbaar.
Ik heb niet anders dan woorden van lof over
Holland en deze vergadering in tegenwoordig
heid van zijn bisschoppen is mij een bewijs van
zijn medeleven met den Paus.
Bij mijn rondgang onder de pelgrims heb ik
de bewijzen ervan gezien hoe dit alles geen
schijn maar werkelijkheid is. Weest dan wel
kom in deze stad als ieden der groote katho
lieke familie, als lieden van geloof, van gods
dienstzin, aanhankelijkheid en toewijding jegen3
den plaatsbekleeder van Jesus Christus. Van
ganscher harte hopen wij, dat deze pelgrims
reis u stichting moge brengen. Moge dit uur
er een kostelijke herinnering aan zijn.
Wij brengen eer aan Holland voor deze mooie
pelgrimage, voor zijn geloof en kinderlijke toe-*
wijding jegens mijn persoon en jegens onze
Moeder de Heilige Kerkl
ik ben tevreden over het brave Holland, over
zijn eerbare kieeding, over zijn onderwijs en
de opleiding zijner geestelijkheid, over de
universiteit van Nijmegen, die onlangs zijn
eerste lustrum heeft gevierd. Door de ontwik
kelingsgeschiedenis van al deze factoren loopt
een gouden ketting, die Holland met Rome ver
bindt. Gij toont een levendige belangstelling
voor alles wat de kerk betreft en daarom eer
aan Holland. Altijd hebt gij geluisterd naar den
Paus, wat er ook .gebeurde. Gij zijt hier dan ook
als geliefde kinderen in ons huis.
Ik wil u hartelijk zegenen met uwe priesters,
die voor u werken en uwe bisschoppen die u
leiden Gij representeert hier ook degenen, die
zijn achtergebleven en daarom zult gij terug
gaan met een zegen ook voor hen.
Ik zegen ook uwe familieleden, uw kleine
kinderen, die uw hoop zijn en een bijzonderen
zegen ook voor uwe zieken en ongelukkigen.
Bij mijn rondgaan heb ik ook nog een paar
oude mannen ontdekt, die zich vrijwillig ter
beschikking van den Paus hebben gesteld. Ik
zegen hen, u en al mijne dierbare Hollanders.
As een toewijs van mijne erkentelijkheid stel
ik ér prijs op een souvenir aan mijn priester-
jutoiïé voor u persoonlijk aan uw Aartsbisschop
te overhandigen.
Een geweldig appiaus brak los na deze woor
den.
De rede van den Paus was meermalen door
luide juichkreten onderbroken en na den pau
selijken zegen klonk een herhaald hoerageroep
en de kreet „leve de Paus", tótdat onder het
in Den Haag
BESTAAT MORGEN HONDERD JAAR
De eerste, in 1584 door Paus Gregorius XIII
voor Noord-Europa opgerichte nuntiatuur in
Keulen, moest tevens voor de belangen van den
Katholieken godsdienst in de Nederlanden zor
gen. Deze Keulsche nuntiatuur, werkte krachtig
mee tot de instandhouding van het Katholicisme
in Noord-Nederland.
De pauselijke gezanten te Keulen oefenden
van 1G86 tot 1721 geestelijk toezicht uit over
ons land, waar zich geen bisdommen meer
bevonden.
Van 1721 tot 1794 waren de nuntii te Brus
sel onder-overste van de, nog altijd ongeorgani
seerde, zonder bisschoppen levende Nederland
sche Katholieken.
Z. Exc. Mgr. L. Schioppa
Toen de Nuntiatuur te Brussel in 1794 opge
heven werd, werd Mg*. Luigi Ciamberlani tot
onder-overste (niet tot internutius) der Katho
lieken in Nederland benoemd. Onder de moei
lijkste omstandigheden heeft hij dit ambt be
kleed gedurende bijna 35 jaren. Van 1806
1810 verbleef hij te Amsterdam. Tijdens de in
lijving van ons land bij Frankrijk, vertoefde
hij in Duitschland. Sedert 1815 had hij zich
metterwoon in Miiuster gevestigd van waar hij,
door tusschenkomst der aartspriesters, de
Nederlandsche Katholieken bestuurde. Het was
tijdens zijn bestuur dat naar Oost- en
Wesit-Indië weer missionarissen gezonden
werden, in 1808 naar Java, in 1817 naar Suri
name, waar weldra apostolische prefecturen
werdeu opgericht.
Pogingen om het bisschoppelijk bestuur
te herstellen
•Onder het bestuur van Mgr. Ciamberlani
waren meerdere pogingen aangewend om het
bestuur der Katholieke Kerk in deze gewes
ten op normale wijze te regelen, vooral omdat
de staatsregelingen van 1798, 1801, 1805 zich
niet daartegen verzetten. Onder koning Lode-
wijk Napoleon kwam zelfs het ontwerp van
een nieuwe kerkregeling tot stand, maar het
aftreden van den koning verhinderde de uit-
vertrekken van Z. H. eem enthousiast „Aan U,
Koning der eeuwen" door de zalen van het
Vaticaan klonk.
Hierna gingen allen hoogst voldaan en be
geesterd weer uit het Vaticaan weg.
De audiëntie had ruim een uur geduurd.
Bij Mgr. Eras op bezoek.
Zaterdagavond waren Mgr. v. d. Wetering,
Mgr. Diepen, Mgr. Smit eu Mgr. Heijien de
gasten van Mgr. A. B. Eras.
Baron van Wijnbergen bij Mussolini.
Mr. A. Baron van Wijnbergen heeft een invi
tatie van Mussolini ontvangen, om hem een
bezoek te brengen.
Particuliere audiënties bij Z. II. den Paus.
Men seint ons uit Rome d.d. heden:
Hedenmorgen om half elf is Z. D. H. de Aarts
bisschop Mgr. H. v. d. Wetering in particuliere
audiëntie bij Z. H. dein Paus ontvangen. Om elf
uur had Z. D. H. de Bisschop van 's-Hertogen-
bosch Mgr. A. F. Diepen een particuliere audiën
tie bij Z. H. Beiden boden den Paus aan de op
brengst van de collecte voor het Pausfeest in
hun bisdom. De Aartsbisschop stelde Monseig
neur dr. G. Bauduin, Vicaris-Generaal van het
Bisdom Roermond voor, die de opbrengst van
de collecte van het bisdom Roermond aanbood.
Het gebouw van de nuntiatuur te 's Hage
voering; eveneens had 'n ander ontwerp.orga
nisatie van een door Napoleon ingestelde com
missie geen resultaat door den ondergang der
keizerlijke regeering in 1813. Toen in 1815 ook
een Nederlandsch gezantschap bij den H. Stoel
gevestigd werd, knoopte do Nederlandsche Re
geering te Rome onderhandelingen aan over
het sluiten van een Concordaat, waarbij dan
de kerkelijke hiërarchie zou geregeld worden.
Pius VII benoemde in 1815 Mgr. Ciamberlani
tot buitengewoon gezant bij het Hof der Neder
landen, maar de Nederlandsche Regeering wilde
hem als zoodanig niet toelaten.
Overdreven eischen van Willem I
Willem I erkende in 1823 Mgr. Nasalli ala
pauselijk gezant. Maar, de te Rome gevoerde
onderhandelingen wilden niet vlotten, vooral
omdat Willem I de benoeming der bisschop
pen voor zich opeischte en de opleiding der
geestelijkheid aan zich trok, wat Rome niet
wilde en niet kon toestaan aan een protes-
tantschen vorst.
In 1826 knoopte de Nederlandsche Regeering
weer onderhandelingen aan met den Paus,
en zond daartoe als gevolgaehtigd ambassadeur
graaf de Visscher de Celles naar Rome. Dit
maal gelukte het, tot een gunstig resultaat te
geraken: 18 Juni 1827 werd een concordaat
gesloten en door de bulle' van 17 Augustus
1827 zou de normale toestand op kerkelijk ge
bied in ons land weer worden hersteld; twee
bisschoppelijke zetels zouden worden opgericht
te 's Bosch en te Amsterdam en deze zouden
onderhoorig zijn aan het aartsbisdom Mechelen,
dat toen nog bij Nederland behoorde, daar
België zich pas in 1830 afscheidde.
Tot regeling van de uitvoering van dit con
cordaat zond de Paus op verlangen van Willem
I In „vertrouwelijke zending" Mgr. Capaccini,
die reeds in Rome met de Celles aan de onder
handelingen over het Concordaat had deelge
nomen en dus van alles op de hoogte was.
De koning vraagt den Pauselijken gezant
Koning Willem I wilde gaarne de „vertrou
welijke zending" van Mgr. Capaccini in een
„diplomatieke" veranderd zien. Pius VIII be
noemde Capaccini daarop tot internuntius en
gaf hem een „diplomatieke zending".
In zijn hoedanigheid van Internuntius, ver
tegenwoordiger van Zijne Heiligheid bij het
Nederlandsche Hof, werd Mgr. Capaccini op 1
Mei 1829, te 3 uur 's namiddags, door Willem I
in plechtige audiëntie ontvangen, met al de
eerbewijzen aan gezanten van vreemde mogend
heden verschuldigd, om zijn geloofsbrieven aan
den Koning te overhandigen.
1 Mei 1829 is dus de stichtingsdatum van
het pauselijk gezantschap in Den Haag.
Kardinaal Locatelli heeft hedenochtend den
eersten steen ingeweid voor het altaar in de
basiliek van San Carlo aan het Corso, dat da
Paus als internationaal geschenk zal ontvangen
Een groote vermeerdering van het ledental
Naar wij van den IC R. O. vernamen is het
ledental van dezen Omroep tusschen Zaterdag
namiddag 8 uur en Zondagmiddag 5 uur met
ongeveer tienduizend vermeerderd.
De buitenlandsche reis van de Koningin
en den Prins
II. H. de Koningin en Z. IC H. de Prins stel
len zich voor Donderdag 2 Mei naar Zwitser
land te vertrekken voor het gebruikelijke ver
blijf van eenige weken in het buitenland.
De Prinses zal zich aan haar studies te Lei
den blijven wijden en de vrije dagen op het
einde der week bij II. M. de Koningin-Moeder
doorbrengen.
Heden herdacht H. IC. H. Prinses Juliana
liaar 20sten verjaardag.
Van de openbare gebouwen en van vele par
ticuliere huizen woei de nationale driekleur.
REEDS TWEE R. K. VOLKSPARTIJEN-
Te Tilburg is naast de „oude" R. K. Volks
partij (Arts) een tweede R. K. Volkspartij op
gericht. Zij zal ook aan de a.s. Kamerverkie
zingen d-eelnemen. Hare candidaten zullen zijn
de heeren J. van Nunen en P. Vuerlings.
D.). J
