DE WERELD ROND
GOUDEN HARTEN
BE „GRAF ZtHMT HEEFT ZIJN REIS OM DE
WERELD AANVAARD.
A
FEUILLETON
'#R!JDA^ 10 AUGUSTUS 1929
TWEEDE BLAD
PAGINA 2
HET LUCHTSCHIP BOVEN RUSLAND.
DE START.
HET EERSTE BERICHT YAN BOORD
VAN DE „GRAF ZEPPELIN".
DE „GRAF ZEPPELIN" WORDT
NAAR SPANJE VERKOCHT.
AAN BOORD VAN DE ZEPPELIN.
RADIONIEUWS
aü
o®3
De menschcn, die twijfelden, hebben, onge
lijk gekregen. Preciea, zooals vooraf werd aan
gekondigd, heeft de „Graf Zeppelin" zijn wereld
reis aanvaard.
Er was overigens wel eenige reden tot twij
fel voorhanden. Want deze wereldreis ia een
geweldige onderneming en niemand zou het
dr. Eckener kwalijk genomen hebben Indiei
hij zich bedacht had en gewacht, tot het nieuwe
en heter uitgeruste luchtschip gereed zou zijn
Maar het getuigt temeer van het vertrouwen,
dat dr. Eckener in zijn luchtschip stelt, dat hij
vastbesloten is geweest, de gevaren van een
reis rond de wereld te trotseeren.
Thans heeft het luchtschip den formidabele»
tocht van tienduizenden kilometers reeds in
gezet en de Berlijnera hebben het al hun ge-
lukwenschen mede kunnen geven.
En met dezelfde zekerheid als de vorige ma
len koerst de Zeppelin op haar doel af.
Men heeft er zich rekenschap van gegeven,,
dat de weg met minder prettige ervaringen al»
noodlandingen etc. geplaveid zou kunnen zijn.
Althana een telegram van de „United Press" uit
Friedrichshafen meldde ons, dat het luchtschip
een aantal geweren en een flinke hoeveelheid
amunitie ingeladen heeft, alsmede een gewonen
provisïevoorraad voor zeven dagen en een re
serve voorraad levensmiddelen, die voor veertien
dagen toereikend zal zijn en die hoofdzakelijk
bestaat uit hllklten gecondenseerde melk, cor
ned beef etc. Natuurlijk Is er ook een apotheek
aan boord, terwijl er voorts rekening mede ge
houden werd, dat de opvarende van het lucht
schip in geval van nood het al» ballast meege
voerde drinkwater kunnen gebruiken. Dit laat
ste eventueel in de onherbergzame streken,
waaraan Siberië rijk fs, geen overbodige
weelde blijken.
Officier Schiller van de „Graf Zeppelin" ver
klaarde met de nootfige voldoening, dat de be
manning en passagiers Indien noodig, vele
weken van dezen voorraad kunnen leven. Hij
voegde er echter aan toe, dat hij hoopte dat
men een dergelijke krachtproef niet zon be
hoeven af te leggen.
Het vertrek van de „Graf Zeppelin"" heeft
zonder Incidenten plaats gevonden. Ditmaal, hel
is zeker de vermelding waard, was er geen
blinde passagier
Omstreeks vier uur vannacht verzamelden de
passagiers, van wie er velen te twee uur
reeds aanwezig waren, zich in. de hangar, ter
wijl de bemanning de verschillende bedienings-
posten bezette. Even over vieren waren allen
aan boord van het luchtschip en toen werden
de motoren aangezet waarna, de „grondbeman
ning" in actie kwam. Het. luchtschip werd lang
zaam naar buiten gebracht in den helderen
nacht. Te half vijf begon de grondhemanning
op het terrein ta manoeuvreeren. De „Graf
Zeppelin" werd met den neus in den wind ge
bracht. Op dit ©ogenblik klont dr. Eckener als
laatste aan boord, het sein van vertrek gevend!
De Zeppelin zweefde nog eenige minuten aan
de touwen, en werd daarop losgelaten.
Onder een Indrukwekkende stilte rees het
luchtschip langzaam omhoog een geringe hoe
veelheid ballast uitwerpend. Het leek, alsof het
stijgen moeilijk ging en slechts met krachtsin
spanning de noodiga hoogte bereikte.
De belangstelling voor het vertrek van de
„Graf Zeppelin" is ditmaal buitengewoon groot
geweest, waartoe ook het feit bijdroeg, dat het
vandaag Zondag is, zoadat de bevolking, van
Friedrichshafen en de plaatsen uit" de omgeving
vrij, heeft.
Max Geisenheyner, die als journalist de
wereldvlucht van de „Graf Zeppelin" mee
maakt, seinde hedenmorgen, dat het luchtschip
te half zes over Ulm vloog. De middeleeuwsche
huizen lagen als slapend om den machtigen
dom gegroepeerd.
Dan verschijnt vader Eckener fn een grijs
tomercostuum. Onze fotografeerende collega
gaat nu aan het werk en begint te filmen. Wat.
hij nu opneemt, mJet met de post boven Berlijn,
worden uitgeworpen.
Berlijn,.™. We naderen de hoofdstad van het
rijk. Onze reisgeaooten geniete» van hat pa
norama, dat. ziek aan hun oogen ontrolt Maar
wij moeten, werken...™ Lady Drummond Hay,
die ook een collega van ons is, zit driftig op
haar schrijf machine te rammelen. Ze is er aï
mee begonnen toen het luchtschip tien meter
in de lucht was
(Copyright by Frankfurter Zeitung, De Maas
bode and King Features Cy, New York, nadruk,
ook in excerpt verboden).
Naar onze speciale berichtgever, Max. Geisen
heyner, ons meldde, heeft hij uit betrouwbare
bron vernomen, dat een groot Spaansch ban-
kierseonsortfum beslaten heeft, de „Graf Zeppe
lin" na het volbrengen van de wereldvlucht,
aan te koopen. Het ligt in de bedoeling, een ge-
regelden dienst tussehen Sevilla en Buenos
Aires in te stellen. Er zijn reeds onderhande
lingen over den aankoopsprijs geopend.
De „Graf Zeppelin" zet zijn wereldreis op
regelmatige wij ze voort. In een gestadige volg
orde ontvingen we de telegrammen uit de,
diverse steden, die het schip op zijn tocht ia
gepasseerd. Te twaalf uur tien verscheen het,
gelijk wij. reeds gemeld hebben, boven Stettin.
Daarna sloeg het den voorgenomen koers in
naar Danzïg. Deze stad bereikte het te twee
uur vijf en vijftig minuten in den namiddag,
nadat het den Paolschen corridor overgevlo
gen was. Te vier uur vijftien minuten werd
het boven Koningsbergen gezien en ten slotte
meldden de telegrammen, dat het de grens van
Litauen had gepasseerd. Dit geschiedde ter
hoogte van Tauroggen en te kwart over vijven.
Aangezien het geheel de vastgestelde route
bleek te volgen, werd het daarna boven Duna-
borg verwacht. Het is deze grensplaats ook om
half aeht 's avonds gepasseerd. Intussthen
verkeerde men toen in het onzekere of de
„Graf Zeppelin" over Leningrad zou vliegen.
Uit Leningrad werd te verband hiermede ge
meld, dat daar toch groote belangstelling be
stond voor de wereldvlucht van de „Graf
Zeppelin", toen bekend werd', dat het lucht
schip waarschijnlijk Leningrad zou passeeren.
Op het militaire vliegveld t!e» Leningrad wer
den alle voorbereidingen om het luchtschip te
ontvangen, getroffen, terwijl de garnizoens
commandant zelfs maatregelen heeft genomen
voer bet geval, dat Dr. Hugo Eckener te Lenin
grad mocht willen landen.
Gezien de gunstige, weersgesteldheid zal hier
van echter wel niets komen en zal de Zeppe
lin direct op Moskou afstevenen.
Onze speciale berichtgever zond ons nog
eenige indrukken, die we hier laten volgen.
v-
MW:
H Mi iïtiQ
Max Geisenheynerhoofdredacteur van „Das
lllustrierte Blatt",. die de voereldreis vm» den
Graf Zeppelin" meemaakt en als speciale
berichtgever onze lezers van all)e bijzonderheden
op de hmgtg houdt.
(Van een s pedalen berichtgever aan
boord van het luchtschip).
Op die impressies, die Max Geisenheyner ons
gisteren reeds van hoord van de „Graf Zep
pelin" zond, laten we hier nog het één en
ander volgen. Deze beschrijving geeft de in
drukken weer, die direct na. den start volg
den. We laten onzen berichtgever hier weder
aan bet woord
Dit bericht, deze reeks; van indrukken, wordt
met den postzak te Berlijn naar beneden ge
worpen. Het meest int.us3chen een zak berich
ten op zich zijn, zóóveel hehben we reeds be
leefd.
Om half vijf rolden de propellers en zóó
zaten we aan den anderen kant van het meer
vam Cofflstanz. De walken hangen als wijde
nevelsluiers en de zon lekt als een
róode bal tegen het uitspansel. En. we
suizen voort Onze gedachten gaan
echter nog sneller dïm de „Zeppelin". Tokio
is sterker in ons hoofd dan Rusland, omdat het
de eerste halteplaats is. Rusland is voor mij
op het oogenblik niet meer dan een groote
landkaart, met ontzettend ver uit elkaar lig
gende steden en wouden. De woorden van
mijn Russischen medepassagier klinken mo
nog in de ooren: Wanneer we in Siberië naar
beneden zouden gaan, zeide hij, moeten we
een 1000 K.M. wandelen, voordat we aan het
dichtstbijzijnde station, zijn. Een zeer fatsoen
lijke marsch
Op het oogenblik zitten we nog boven
Duitschland. We- zien de ééne stad en het eene
dorp na het andere. In het Oosten en het
Westen blinken de glinsterende rails der spoor
lijnen. Waar of we bier ook naar beneden
zouden gaan, we zouden niet lang behoeven tie
loopen, om hij het. eerste station te komen
Maar we willen heel'emaal nret naar bene
den. We willen voort, steeds voort.
Nu ik dit schrijf, weet ik nog steeds nïet,
welke richting we zulten nemen. Ulm, Neuren
berg liggen reeds achter ons en het eompas
wijst te de richting van Leipzig. Het hangt
echter geheel van den wind af, wat we zulten
doen. De vlucht over Duitschland is overigens
slechts, kinderspel. Als deze woorden in de
krant staan, hebben we Duitschland reeds Vang
verlaten.
De Amerikanen hebben het zich hier aan
boord huiselijk ingericht. Ze strekken de bes-
nen eens uit, stroopen de mouwen op en ver
zenden zoo radio-telegrammen. Met mijn mede
passagier Wiegand' heb ik een lang, gesprek
gehad. Wiegand is een geroutineerde lucht
vaarder en nu nog vindt hij het jammer, dat hij
de noodlanding te Cuers niet mee heeft ge
maakt.
Hij is er vast van overtuigd, dat Eckener uit
Amerika zooveel geld zal krijgen, dat hij den
bouw van Zeppelins te het groot kan beginnen.
De laatste snelle terugtocht van Amerika naar
Europa heeft reeds meerdere groote financieele
aanbiedingen tot gevol'g gehad, maar de Ame
rikanen willen toch nog meer zien. Daarom is
deze schepping der Duitsche industrie zulk een
grooten sprong in de toekomst, niaar tevens een
groot risico.
Er fa wel een uiterst gemengd internationaal
gezelschap aan boord. Bij het ontbijt vanmor
gen zater er aan mijn tafel een Japanner, een
Rus, een Spanjaard, en een Duitscher. Er wordt
Duitsch, Fransch en Engelsch gesproken.
Er heerseht een zekere spanning aan boord.
Iedereen voelt zich eenigszins, plechtig, want
dit zal de eerste Zeppelin-reis om de aarde
zijn, een reis, die in mond en oor van de ge-
heele wereld, ligt.
De Japansche, marme-ofieier ziet er flink uit.
Hij heeft diepzwarte, bliksemende oogen. Hij
spreekt voortreffelijk Duitsch. Da Rus is. heel
stil.
Die kijkt met groote, kinderlijke oogen naar
de rijkelijk gedekte ontbijttafel.
Wanneer we ontbeten hehhen, zetten we de
gramofoon weer aan.
Maar we luisteren onwillekeurig naar een
veel indrukwekkender melodie, den zang der
motoren, die door het eigenaardige lied der
schroevende propellers begeleid wordt
En we gaan dan maar weers eens een praatje
met onze medepassagiers maken. Kapitein
Joejirjosi van het marinestation, ta Tokio heb-
bij we al genoemd. Men zal wellicht den naam
van den Spanjaard willen weten, die aan mijn
tafel zit. Het is Dr. Megias, de lijfarts van
Spanje's koningin. Dr. Kauder van het Ull-
stein-Verlag is mijn slaapgenoot en een ideaal
concurrent. Rosendakl, de Amerikaansche
luchtschipcommandant, slaapt samen in één
hut met den vertegenwoordiger van de Hearst-
pers. Het blijkt, dat alleen Lady Drummond
Hay een cabine voor zich alleen heeft.
Ik kan intusschen nog niet alle passagiers
voorstellen. Want verschillende hunner ken ik
slechts oppervlakkig en daar ze meerendeels
het één en ander hebben te doen of in span
ning naar beneden turen, is er weinig ge
legenheid, nader met hen kennis t-e maken.
B ervfï
At A PI.
Mi 'r O.
(LakghurjrtJ
A T \- At H {T.—Mad«
tos Angefc
Sar*
Kanar. t«"
v«rd.fi*.
2iff o
«MER» KA.
ZATERDAG 17 AUGUSTUS.
Hilversum (298 3f„ na 6 uur 1071 M./
TBtsluitenö KKO-uitzeudhigen; 11.30—12,
dienstig halfuurtje;. 12.151.15 KRO-trio; t-15"";
Graanofoonmuziek; 23.15 Kinderuurtje.; 55.®
GranvofbonimizieX5.456 Journalistiek week
overzicht; 67.30 Cancer,t tot de Chicago-bios
coop te Eind-hoven.-; 7..308 Dr. IL Hobe ov^
„Da mogelijkheden en vormen van de hbn
811 Cöneert, orkest, tenor en bas; 9.30 N'icVWS*
berichten; 11'13 Concert.
Huizen 1875 M.) 12.152. AVRa-kwinteL
22.30 Fikn.praatje door Max Tak; 2.30 *.3^
Aanel. van het Tuseftinski-theater, Amstezd®0;,
3.30—4.30 Kurhaus Sctoevoningen, The-dau®1^
56 Gramofoontnuziek; 6,017.45,
J. van Duuren bariton.
Daventry (1554 M.) 1.20—2.20 OrkefiG
3.58- Orkest, T. Bariton, B. Partridge vl°ob
5,6'5- Orgelconcert; 5.35 Kindermrrtje;
1.3°
Nieuwsher.7.05 Piano-recital door L&fSMte;
Lsatag; 7.35 Sportvensiag door ooggetuige.
"Match EngelandZuid-Afrika; 7.50 Codcer"
Militair orkest,. A-, Volc-i-maiinc» teiwv; 8-50 Vaudc*
ville10.00 Niemvsber.; 10.20 Verslag do°r
getuige van de T. T. Motor-races op het circ"^
van, Ards By Belfast; 10.33 Pianomuziek;
12.20 Dansmuziek.
P a r ij s („Radio-Paris" 1725 M.) 12.50 G1®"
mofatwimuiiek4.05 Dansmuziek; 6.55 Grom0'
foonmuzfek; 8.35 Concert. Gevarieerd program1"
ma. Optreden van snel,teekenaar.
Langenbarg (473 M.) 7.2'ü—7.5Q Gram"*
foonmuziek; 7.50-8.50 Orkest; 10.3512.10 Gra-
mof oenmuziek12.20 Gramofoonmuziek; 1.2^""""
2T.S.0 Orkest; 5.556.50, Orkest; 830
avond. Concert- en Jazzsynrphonie-orkest Da3*"
na tot 1.20 dansmuziek.
Z e e s e n (1635 M.) 6.10—5.20 Lezingen; 5.»®
6.20 Concert; 6.20—8.15 Lezingen;. S.20 Orke*1
en vocale solist. Daarna tot 12.50 dansmuziek-
Brussel (508.5 M.) 5.20 Trio met roedek-
van vocale solist; 6.5-0 G'ramofóoizmuziekr 3
Concert, kwartet; 9.201 Orkest.
H a m h u r g (372 M.), 4.35 Orkest en sopra®1^
5.20 Operette-ouverturen, orkest; 6.35 Muziek °P
verzoek; 7.20 Liederen door M. Nol teDasektr®,
orkest; 8.20 Orkest. Politiemuziekteürps; lO'.fd
12.20 Orkest
De route, volgens welke Dr. Eckener zieh voorgesteld heeft *¥n tvemldwluchi te maken.
Doch dit zal wel spoedig gebeuren. En (^aJ1
hoop ik fets naderd" te vertellen over dl* 0,1
bekenden, wier naam alleen zoo weinig zegt'
Er is ook geen tijd meer voor bespiegel!®!?*®'
want we naderen Berlijn. Ik heb reeds te e°'
kale woorden geseind, dat we Berlijn naderde"'
Er Is dus werk aan den wfnkel. Ik moet zie°'
hoe die hoofdstad! van het rijk ons ontvangt ea
het zoo aanschouwelijk mogelijk vertellen-
Ik. kijk met spanning uit, als alle anderen
mij heen.
Hoera, daar is Berlijn. Voordat w* ons Van
onze verbazing herstellen ligt de stad al ots3et
de ZeppeMn. Het fs het groote en sehoone W'
lijn, zooals ik het reeds sinds' mijn jeugd
tot in de hoeken en gaten. Ik kijk naawlette*^
toe, trachtend, dit groote gebied met mij» bete0
oogen te omvatten.
Hoe wonderlijk harmonisch doen de rij*®
rechtlijnige straten aan. En hoe dicht en-
liggen de uitgestrekte wijkeu tegen elkaar. A®0
punten, waarop de Rerlijners zoo tratsch
zijn van boven af duidelijk herkenbaar. H1*
staat das Brandenburger Tor, daar de dom
verderop loopt het snoer van d.e Linden1.
zoek alle straten af ea geloof; dat ik den
vind, dien ik eens zoovele trialen gpgaa® h*0'
naar school toe
Daar, waar het wemelt van mensclien, sta3
vast en zeker ook vrienden en bekenden,
zich de oogen uitkijken, wetend, dat ik niet o
„Graf Zeppelin" meereis. Misschien bevind*^
zich onder die duizenden ook mijn moeder
mijn zuster. Ik voel hun gedachten naar w0 0111
hoog zweven en weet, wat ze nu toewensche"'
Welk een gewemel is het toch op de plete^i
en in de straten. En op de daken der hu*461
plekken de menschen als bonte, exotisch0
gels. Overal wordt er mei vlaggen en
gazwaaid. Het gehuil der fabriekssirenen
snijdt, den tot ons doordringenden jubel-
aanstormende, golven komt het gejuicht van
massa beneden ons op ons af en de begeestert0"
.van al die onbekenden slaat elkeen aan bo01^
in haar ban. Bewogen blikken we naar
en. roepen en schreeuwen, maar onze stem®10
gaan tussehen het gedreun der motoren
loren.
Zoo trekt Berlijn ons voorbij en voor w0
beseffen, is de metropool reeds uit het gea®
verdwenen- Een enkeling tracht haar nog fta
den horizon ta ontdekken, maar hij tuurt te**
geofs
Wè zijn nu weer met ons allen tezamen,
de passagiers' en de bemanning van het ivc
schip. Ver weg praten za echter over ons
spoedig wellicht zal er weder een andere B1®*
voor onze oogen opdoemen. Stettin
(Copyright by Frankfurter Zcitu"^
Da Maasbode and King Features
New York, nadruk, ook in eseetr'
verboden.)
ROMAN VAN I. EDIK®.
Uit het Duitsch vertaald dooT
J. M. v. H.
2»)
Het was oen wonderschoone maarnd April,
die gem grillen vertoonde, maar waarin dei
zon warm an weldoende haar stralen over dei
aarde uitgoot.
O» het perron vaa het station Steinach lie-
pea de umwui- van Hellda en Alice Stiller
been en Ttner in, een. levendig gesprek gewik
keld.
"Wat ka» hst toch vreeiaè gaeaa: te de
Wereld, btebt* hfj opgewekt; wile zou nu tien
TU&amten gwiedan gezegd hebber!, dut ik mijn
tomsnaügr retegeaeéUu team» als »ljn ver
loot® seon opwachten?
I-tefidx keek door de vensters van de wacht
kamer.
Freule vou Kalkreutii, neit zooals ik dacht.
Dio 's usiiTvrUjk nieuwsgierig naar mijn ver
loos®.
I» freule von Kalkreuth in het station?
Alice keek schuin naar de wachtkamer. Dat
is ook toevallig!
Wel neen, hiet Is niets dan nieuwsgierig
heid. Ik vind het "best. Ik heb gisteren op de
club openlijk verteld, dait Ruth vandaag zou
komen.
Waarom is mijn nichtje toch niet direct
na haar verloving bij ons gekomen? Wij had
den (haar toch ultgenoodlgd i
Een lichte schaduw gleed over Hellda's ge-
sicht.
De stiefzuster van mijn verloofde is daar
wel voornamelijk êe schuld van. Nadat ik. bij
mijn vader on ook Mj mijn zuster zoote onver
wacht hevigen tegenstand tegen onze verloving
ontmoette, was ik wel genoodzaakt mijn plan.
om Ruth bij mij zuster te brengen, op te geven,
hoewel heit mij eirg speet. Dat andere plan,
om Ruth te- een instituut omder te brengani
leed schipbreuk doordat Anna er tegen was..
Zij stond er op, daar wij in verband met mijn
vermogensk westiea ons huwelijk tot dezen,
zomer mossten uitstellen, dat Ruth naar dr.
Brenner zou gaan, waar dTe zoogenaamde*
dokter Otto haar te een en ander zou onder
richten. Dat ia zoo'n bleeks, haast doorzichtige
man, dien ik op het eerste gezicht al niet.
sympathiek vind. Maar toen ik merkte, dat het,
beetje, dat Ruth wist, te danken was aan dien.
dokter Otto en zij; erg op hem. gesteld te, vond.
ik het goed, zooals Anna het verlangde en
ook omdat Ruth dan niet haetemaal van haar
stiefzuster gescheiden zou zijn. Eigenlijk zou
ik haar liever hier gehad hebben. Enfin, lk.
ben in dien tussehen tyd, zoaals j« weet, heel
dikwijls in Berlijn geweest ea» ik heb met Rurth
vaak theaters en concerten, bezocht. Ik denk
wel, dat alles in orde zal homea, als eij maar
niet altijd zoo beroerd eenvoudig gekleed was.
De oorzaak daarvan' sal wel zijn, dat baar
stiefzuster altijd nog al krap bij kas fs, maar
het heeft mij toch moer dan eens pijnlijk ge
troffen, want het was werkelijk e®n groote
teleurstelling soms tussehen haar en haar om
geving. Juffrouw Alice, misschien kont n er
in Slagen mijn verloofde te bewegen, wat van
mij aan te nemen; al mijn verzoeken fn die
richting zijn tot nog toe zonder resultaat ge
bleven; ik kan niets bereiken, niet door vra
gen en niet door Vleten. Mijn hulpmiddelen
om haar over te halen zijn uitgeput.
Een fijn lachje speelde om Alice's mond.
Houid u dan zoo van mooie kleeren?
Dat is wei wat te veel. gezegd, ik hcud
er van, dat con dame zich kleed t volgens den
stand, waartoe aa behoort. Rntli. zal eens mijn
vrouiw woreteia en. daardoor komt ze in een
hoogoren stand, dan. waart» ze. tot heiden ver
keerde. Het spreekt dus van aelf, dat ik haar
gekleed wil zien volg0110 haar veranderde
omstandigbedien. Ik most met haar voor den
dag kunnen komen, dat begrijpt u wel. Voor
het oogenblik zouden een paar vroolijke zomcr-
toiletjes al voldoende zü®- Als a daar nu eens
voer zorgde, juffrouw Stiller, u zegt maar
hoeveel het kost, het komt er niet op aan
hoeveel en als u nu kunt bewerken, dat Ruth
aannam; ze behoeft natuurlijk hedemaal
nieit te weten, van wten Z9 eigenlijk komen.
Alias schudde het hoofd.
Ik geloof, dat gü u vargist. Rutli fs niet
zoo gemakkelijk te behandelen, als u wel
denkt. Maar ik zal het in. teder geval pro
beerem. Anna wil «x zeker atets, va» hocaren?
Dat is zoo'n eigenaardig mensch. Zij be
handel! me HieeiemaaJ, of ik baars, gelijke ben,
zoo zelfs, dat ze me allerlei moederlijk» ver-
maudngen
Anna te toch niog altijd bij re.bert?
Helaas ja; xij. wil niet and*ss, al had ik
het ook graag. Die man ifl' een. poosjje- ziek
gewenast, tengevolge van een of andere ©pwta-
c.fnw, die nog al vaak schenen voor te komen.
Wat bet eu preclee geweest is of waar het om
ging weet ik niet waar kart goed, ge
durende dte' ziekte heeft Anna zijn toestem
ming voor het huwelijk van Ruth en mij weten
af te bedelen. En ui't dankbaarheid daaïvoor
blijft Anna bij hem.
In die verte werd het sissende geluid van
het naderende locaal treint je hoorbaar en
nieuwsgierig wendden beide jongelieden zich
naar den kant, vanwaar het kwam.
Juffrouw Stiller wilt u hier op mij wach
ten?
KaSita SEsldfe al langs do lans® r.' rtmi-
gen, terwijl zijn oogea zoekend a'! es p 3
doorzochten. Toen. rukte hij plotseling een
portier ©ja» nog voor ès ccndactsux daar ge
legenheid vocir gehad had.
Welkom, lieve. Ruth, welkom!
Hij tild-Q de skuvke.- meisjesgestalte; in een
donker leden costuum gekleed, uit den wagen,
alsof ze zoo licht was als een veertje; vlug
vatte hij bij elkaar wat ze aan bagage of pakjes
bij zich had em klapte de deur weer dicht van
den. derde klasse eoupé met zijn harde banken.
Gearmd liepen zij over het perron.
Ginds wacht jë nicht op Je, Rufh.
Da assessor wees m de richting waar Alice
etomd.
Eeia ocggnbük, Kurt. Zie je, daar staat
weer dia gele poet wagen, weet je nog wel?
®a jongeman lachte.
Die heeft ons voor. het eerst te zamen
gebracht, nietwaar kletee Ruth?
Hij boeg sijn hoofd ©ver haar heen en kuste
de trissdhe rooda lippen van zij» bruid.
Ditmaal heb lk ©en rijtuig van den opper
houtvester geleend. En wij hehben een ver
trouwden koetsier, want Ik zolf rijd mijn geluk
naar huis,
Onverschoten vreugde- klonk door te Hellda's
stem. Freule ven KaSkieuth was vergeten;
toen die echter met veel beweging vlak langs
hem heen Hap, groette hij baar vormelijk door
zijn hoed af te nemen, en zei, terwijl hij Ruth
aankeek
Die koert er ook bij, die mag niet ont
breken, waat weet je- nog wwl, dat wij judet
om haar in gesprek kwamen en dat ik je toen
leerde kennen afis een echte dochter van Eva?
Alice omarmde, haar nicht hartelijk.
En hoe maakt Anna het? vroeg ze na
de begroeting, meer uit beleefdheid dan uit
belangstelling.
Ruth's lachende gezicht werd een oogenblik
Anna is nog thuis maar zij heeft 0
moeten beloven, nog voor de bruiloft naar
toe te komen-
Zij vatte Hellda's hdnd. Je vindt het
wel goed, lieve Kurt?
Ik vind alles goed, wat jij wilt, Ia'
déze overgelukkig. Zij oogen. hadden de
tod*
ebt®
derende blikken van het treinpersoneel S04^
di® zijn mooie bruid golden hb fcbvrea S
i.xfeüheid toekende zich af op zijn
Spoedig zaten zij in den wagen. Ktein®
wolkje* warden opgeworpen, schier dei
remdörBateudO wielen. Ruth opende haar
parasol, zoodat ©en tweede Efhadaw over
hoofd en schouders viel.
Ik vind, dat j© er niet. zoo goed
als toen je- hier vandaan ging, zei Alice-
wat voorewer buigend.
Do lucht ln Bevitte schijnt mij riIe<
goedi te» bekomen. o, lk ben zoo reu®*c
blij, dat ik weer de. boseehen terug
heerlijk© boseh met zijn fldssche,
luctot
Je suit een juiste vrouw ward-0-
r**r
Wtbi®
iemand, die in. het bosch moet won®1-
de asBénsor. Je schijnt voel van au zo b0*®
te houdesn.
Ja, heel ved.
Meier dan van mij? schertste HfiW®' p
De verlegen bruine oogen keken an?3
heit stralend gezicht van dein jongeman-
Ik woat bet niet, stotterde zij- nadll--
Die is goed! H-ellda lachte overm^t_
Je blijft voor mij precies he:zsif<le radeacü
dat Je was op onaen eerstea toch OP ppr
weg. Ik zal dus, nu we wei al ooa„ z 1'^
verloofd zijn, moeten beginnen i®st J
te wfeimen. ïo-ri).
(Wordt vervolS"'
