BIJ HET GOUDEN JUBILEUM VAN DE GLOEILAMP u n MEER LiCHT w r lil, ZEN BROKJE HISTORIE. MEER LICHT MEER GELUK. HOE DE KOOLDRAAD-GLOEI- LAMP WERD UITGEVONDEN. HET GROOTE OOGENBLIK. DE TOOVENAAR VAN MENLO PARK. EDISON'S LABORATORIUM TE MENLO-PARK. DE LICHTENDE HULDE. DE SCHOONHEID VAN HET LICHT. 'i Meer licht Er zijn menschen, die dezen kreet in diepe vertwijfeling slaken. De tegenwoordige tijd vraagt meer licht in de geweldige geestelijke duisternis, die alom heerscht. Meer licht is do uitroep van zoo menig zoekende naar de waar heid. Maar er was een tijd, dat er een andere reden was, die dwong tot een algemeen „meer licht", meer licht in een ander opzicht. In de tweede helft van de negentiende eeuw maakte de techniek reusachtige vorderingen. Het maatschappelijke leven werd steeds inge wikkelder, het tempo sneller en de behoefte, van den nacht dag te maken, immer nijpender. Het algemeen vermechaniseerde leven had sterkere lichtbronnen noodig, dan het bezat. De arbeid was intenser, nauwkeuriger, precie- ser en vooral de machine eischte een betere en veiliger verlichting. De wetenschap vroeg om krachtiger licht. Kortom, in de tweede helft van de negen tiende eeuw, waarin de schemering viel van het materialisme, het rationalisme en het agnosticisme, was het verlangen naar en do noodzakelijkheid van meer licht grooter dan ooit. Onder de menschen, die trachtten hier uit komst te brengen en met de middelen van het moderne weten zochten naar een oplossing, was Thomas Alva Edison een vooraanstaand man, wat hij intussehen tot op den huidige a dag gebleven is. Thomas Alva Edison vond de gloeilamp uit, het glazen ballonnetje met den gloeienden kool- draad, dat thans gemetamorfoseerd is in de lamp, die het zonlicht pretendeert te benaderen. Wat Edison, wiens naam aan elk kind on verschillig waar in de beschaafde wereld be kend is, ons gegeven heeft, laat zich niet zoo gemakkelijk beschrijven. Doktoren, technici, ingenieurs, maar eigen lijk ieder mensch ondervindt dagelijks de voor- deelen van de electrische gloeilamp. Het uiter lijke aspect onzer steden is er volkomen door veranderd, althans in het nachtelijk uur. Hier is het onopvallend, dkkr brengt het den toeschouwer echter in een ware extase. De talrijke feestverlichtingen, die we ook in ons land hebben medegemaakt, hebben eenig Idee gegeven, van wat er met gloeilampver lichting voor schoons kan worden bereikt, De schoonheid van het licht is een geheel Bpart probleem geworden en een geheel apart onderdeel van de schoonheid eener stad. Wie eens de geweldige verlichtingsobjecteri der metropolen aanschouwde, heeft eenigszins een indruk van de mogelijkheden en de eigen aardige en verrassende eigenschappen er van. Heit nachtelijk asipect van een New-York- echen Broadiway, het Doraden se he Piccadilly Circus, den Eerlijmschen Kuirfürstendamm en de Parijsche boulevards rondom die Opera en Momtmartre, om slechts ©nskele bekende triom fen dier modisme lichtreclame te noemen, spre ken voldoende voor ziich en blijven onverge telijk. Even onvergetelijk als de duizenden lichtjes van een Oceaanstoom-ers, wanneer men dien in vollen zee passeert en het lijkt, of ex 'n berg van licht uit de diepzwarte zee omhoog rijst. En welk een fraai effect weet men met de verlichting van gebouwen te bereiken. Do gloeilamp heeft een omwenteling teweeg gebracht, één der vele van den modernen tijd Ook in de industrie is ze revolutioniseerend opgetreden en zélf heeft ze het aanschijn gege ven aan een geweldige internationale industrie, waarin de Nederlandsche onderneming van Philips te Eindhoven Nederland's naam hoog houdt. Op 21 October a.s. zal het vijftig jaar geleden zijn, dat Thomas Alva Edison een practisch bruikbare electrische gloeilamp uitvond. Edison's uitvinding is de sleutel geweest, welke den toegang tot een „lichtende" toekomst heeft ontsloten, is de kern geweest, waarom zich de vrucht der moderne verlichtingstechniek heeft gezet. Uit de eenvoudige kooldraadlamp van Edison, waarvan de sterkte van 8, 16, 32 kaarsen do poneurreutie met den gasbrander verraadt, welks sterkte eveneens 8 kaarsen bedroeg, zijn de huidige lampen voortgekomen; de metaal draad- en de wolfram-, de gasvullingsiampen. De groöte beteekenis van Edison's werk komt in Gen helder licht te staan, wanneer wij de geschiedenis der verlichting in het kort nagaan. Een eeuw geleden, ten tijde van Napoleon, moest men zich nog behelpen met kaarsen ea olielampen. Daarvóór bezigde men voor ver lichting vlammende, harsachtige houtsplinters, fakkels, primitieve vet- en olielampjes, enz. Men vertelt zelfs van een zeer oude methode, die in Zuid-Amerika werd toegepast, waar men vuurvliegjes en glimworpjes in een kooitje mededroeg. Een fraai resultaat van modernen bouwstijl en moderne verlichting: het gebouw van „De Volharding" te 's-Gravenhagc. In de laatste honderd jaar kwamen gas en petroleum in de mode en thans triomfeert de electriciteit. Tientallen van eeuwen leefde men, wanneer de duisternis was ingevallen bij een schemerig schijnsel, dat een zeer gebrekkige en geheel onvoldoende verlichting gaf, totdat in één enkele eeuw een snelle evolutie werd door gemaakt, waardoor inderdaad de nacht in den dag is herschapen. Wat heeft de betere verlichtingsmethode den menschen gebracht? We zouden deze vraag kunnen beantwoorden door een tweede vraag te stellen: Kunnen we ons eigenlijk het moderne leven en speciaal het moderne verkeer, bat trein-, scheepvaart-, post-, automobiel- en vlieg verkeer wel denken zonder electrisch licht? Het kunstlicht heft de verschillen in. de lengte der dagen op, legt den noodzakelijken grondslag voor de regelmaat onzer maatschap pelijke samenleving en hierdoor tevens voor het snelle tempo, dat het intense leven van het hedcndaagsche geslacht kenmerkt. Het is hierdoor, dat een geregeld internatio naal verkeer mogelijk wordt gemaakt hetgeen een eerste voorwaarde is voor een bloeiend economisch leven. Het electrisch licht draagt voorts voor een groot deel bij tot het comfort, dat de interna tionale treinen en de enorme zeekasteelen bie den. Een goede verlichting der perrons, der kaden, waaraan de schepen meren, is boven dien voor de veiligheid oen eerste vereisehte. Het automobielverkeer bij nacht zou zonder autolampen, die den weg tot op grooten afstand helder verlichten, levensgevaarlijk zijn, zij vormen eveneens een noodzakelijk element voor de veiligheid, speciaal die van het nach telijk vliegverkeer. En het maken van nachtvluchten vereisclit zoowel voortreffelijke vliegtuiglampen als een doelmatige verlichting der landingsterreinen. Het lijdt geen twijfel, of in de toekomst zal het nachtvliegen meer en meer beoefend wor den. We denken in dit verband ook aan het afleggen van lange trajecten; b.v. Holland Indië-vluchten, welke over eenige jaren in een vijftal dagen zullen kunnen worden gemaakt. Zonder electrische verlichting zou di%natuur- lijk een onmogelijkheid zijn. Het electrisch licht biedt echter niet alleen zijn diensten aan ten behoeve van de ontwikke ling van het snelverkeer. Wellicht zal men het een eenigszins boute bewering achten, waa neer er wordt gezegd, dat het electrisch licht het leven der menschen verlengt. En toch is Eet gouden jubiló van de gloeilamp wordt te Atlantic City in den staat New-Yersey gevierd. ff, f n,et ware een °*!>ie van licht worden georganiseerd. De beste verlicht ingstechmci verleenen hun medewerking aan de geweldige illuminatie. Hier ziet men eenige lichtstandaards op een verkeersweg, die een eigenaardigen aanblik opleveren hier veel van waar. Een eeuw geleden gingen de menschen des avonds over het algemeen veel vroeger ter ruste dan tegenwoordig. Door het zwakke licht van kaarsen en olielamp werden hun oogen spoedig vermoeid. Van wer ken kon al heel weinig komen. Als geen gasten verpoozing brachten, kwam uit de grijze sche mering de grauwe verveling aangeslopen. Thans is het tijdstip, waarop men zijn leger stee opzoekt minstens eenige uren verschoven. Men kan des avonds werken, lezen, zich ont spannen, zonder dat men zich over zijn oogen ongerust behoeft te maken en zonder dat men een verlammend gevoel van moeheid onder vindt. Wij leven dus inderdaad langer, kunnen langer van het leven genieten dan voorheen. Die betere verlichting heeft verder den ge zinsband versterkt, doordat de gezelligheid in huis verhoogd werd, een waar „home" werd geschapen, waardoor meer geluk aan de menschheid is gebracht. Maar daarnaast, dat weten we allen, is die verlenging van den avond velen noodlottig geworden Er is echter alle reden, hulde te brengen aan Edison's genie, dat definitief een einde heeft gemaakt aan een lange periode van be trekkelijke „duisternis"; en niet alleen aan zijn genie, maar ook aan zijn volharding en stalen ijver. Schier bovenmenschelijk is de in spanning van den uitvinder. Immers, Hij streeft naar het verkrijgen van iets, dat tot dusverre niet bestond en onmogelijk te verwezenlijken schijnt. Hij leeft dus boven de werkelijkheid Toen men in het begin van de negentiende eeuw iets meer van de eigenschappen van electriciteit te weten begon te komen, waren er verscheidene geleerden, die eon methode zochten, om de electriciteit voor verlichting te benutten. Voordat Edison het vraagstuk van de electrische verlichting In studie nam. was men reeds een vijftigtal jaren aan het experi- menteeren, echter steeds zonder succes. Welis waar slaagden enkele natuurkundigen er in, een kostbaar apparaat samen te stellen, dat. gedurende korten tijd eenig licht gaf, doch deze apparaten bleken in de practijk niets te be- teekenen. Thomas Alva Edison begon zijn eerste stu dies met betrekking tot dit vraagstuk in don herfst van 1877. Reeds verscheidene belangrijke uitvindingen, zooals een methode om vier telegrammen tegelijkertijd langs één lijn te zenden, de kool-microfoon en de phonograaf, waren vóór dien tijd door hem gedaan, zoodat men ook met belangstelling zijn proefnemingen op het gebied der electrische verlichting tege moet zag. Edison begon mot de experimenten van zijn voorgangers te bestudecren en hun fouten nauwkeurig na te gaan. Om zijn proefnemingen op grootere schaal mogelijk te maken, organiseerde Edison in 1878 een vennootschap. Verschillende vooruit strevende Amerikanen namen aandeelen in deze vennootschap, die den 17en October offi cieel opgericht werd onder den naam Edison Light Company. Het aandeelenkapitaal be droeg 300.000 dollar. Later is deze vennoot schap in een andere maatschappij opgegaan, Na een diepgaande studie over de wet van Ohm, die door de meeste electro-technici van dien tijd slechts zeer oppervlakkig gekend werd, kwam Edison tot de conclusie, dat een gloeilamp, om een goed practisch resultaat te kunnen geven een hoogen inwendigen weer stand moest hebben. Hij besloot daarom in zijjn lampen een langen en dunnen platina-draad te gebruiken. Hij bevestigde dezen gloeidraad aan eon voetstukje van pijp-aarde, en overtrok den draad met een laagje zirconium-oxyde, om tegen te gaan, dat bet platina zou oxydeeren. In Februari 1879 werd voor deze lamp pateat aangevraagd, hetgeen verkregen werd in Mei 1880. Deze lamp was echter in de practijk onbruik baar. Nog verscheidene andere proefnemingen had den plaats met lampen met een platina-gloei- draad, maar steeds bleek het dat de resultaten in de practijk onbruikbaar waren. Edison had reeds uitvoerige proefnemingen gedaan met koolstof in verband met zijn uitvin ding van de kool-microfoon. Daardoor was hij uitstekend op de hoogte met de eigenschappen en gedragingen van koolstof. In den herfst van 1879 begon Edison er over te denken, of men niet een gloeidraad zou kun nen gebruiken, die uit koolstof bestond. Reed3 verscheidene van zijn voorgangers hadden dit met negatief resultaat beproefd en de natuur kundigen waren algemeen van opinie, dat het benutten van koolstof voor een gloeidraad een onmogelijkheid was. Edison deelde deze mee ning echter niet. Zoodoende begon hij proef nemingen te doen met een kool-gloeidraad. Il'j berekende, dat een dergelijk draadje een dia meter van ongeveer l/26ste cM. moest hebben, en gebruikte hiervoor in den beginne draadjes dik naaigaren, die hij in een luchtdicht kolfje verkoolde. De draadjes waren ongeveer 15 cM. lang, en werden zoo in het kolfje bevestigd, dat ze er als U-vormige gloeidraadjes uitkwamen. Later gebruikte hij in plaats van verkoolde draadjes naaigaren verkoolde bamboevezels. Na verscheidene proefnemingen slaagde Edison er in een dergelijken gloeidraad te pro- dueeeren. De uiteinden werden bevestigd aan een tweetal piatina-draadjes. Ook dit kostte veel moeite, daar bet kooldraadje makkelijk kon breken. Vervolgens werd de gloeidraad ia een ballonnetje geplaatst. Tenslotte moest het ballonnetje luchtledig gemaakt worden, terwijl men tegelijkertijd de gassen uit den gloeidraad dreef, hetgeen ge schiedde, door een zwak electrisch stroompje door den gloeidraad te zenden, terwijl het ballonnetje luchtledig gepompt werd. Den 21sten October 1879 was het groote oogenblik aangebroken, waarop de eerste kool- draadgloeilanip beproefd zou worden. Niemand had echter veel vertrouwen in het experiment. Terwijl er een groot aantal belangstellenden om hem heen stond, schakelde Edison de lamp langzaam in. De gloeidraad gaf een zwak licht, en brak niet. Plotseling werd de volle stroom ingeschakeld; de lamp verspreidde een helder, Vit licht, en de gloeidraad bleef heel! Zoo bleef deze lamp twee dagen achtereen doorbranden, waarna ze den geest gaf. Doch met dit experiment was aangetoond, dat Edison den goeden weg had ingeslagen. De kooldraad-gloeilamp werd voor bet eerst toegepast voor de verlichting van een stoom schip, de „Columbia". Er werden vier dynamo's op het schip geplaatst, en elke dynamo leverde stroom voor zestig lampen. De installatie vol deed goed en werd gedurende vijftien jaar gebruikt. Toen Thomas Alva Edison 21 October 1S79 de practisch bruikbare gloeilamp uitvond, was hij twee en dertig jaar oud. Zijn jeugd was bard geweest; toen de knaap zeven jaar oud was, verloor zijn vader al zijn geld en werd het gezin in armoede gedompeld Thomas Alva, die aanvankelijk een zwak kind was, moest al vroeg mee verdienen en reeds op zijn twaalfde jaar verkocht hij ooft en snoepe rijen langs den trein. Daarna werd hij kranten- verkooper en reisde daartoe in den trein mede. Dat er wat in den knaap stak bleek, toen bij met behulp van een zetkast je en een druk pers jé in den bagagewagen, zijn eigen trein krant uitgaf, d:« hij vulde met nieuws, dat hij telkens can da stations oppikte. De oplage van dit blad bedroeg ongeveer 300 exemplaren eu de jeugdige journalist, drukker, uitgever ver diende 40 dollar per maand. Na deze periods word Edison spoorwegteie- graftel,in deze functie moest hij elk half uur een contrölesein aan het naburig station geven, doch Edison construeerde een telegrafische wekkerklok, die zijn werk overnam, zoodat hij zelf kon sl udeeren Wij naderen hiermede het tijdperk der uit vindingen. Een electrische stemmenopnemer en een electrische koersaanwijzer bewijzen, dat Edison de beide groote machten: parlement en beurs bi-trien zijn gezichtskring heeft go- trokken. Dan vindt hij een methode uit, om over écnzelfden draad in twee richtingen te telegra-feeren. Het begin van zijn financieel succes. De on flerneming, die aan de New-York sche beurs de koersen telegrafisch uitzendt, bad op een kv/adoa, oE beter gezegd, een goeden dag het ongeluk, dat haar zendapparaat defect raakt' Natuurlijk heerschta er juist dien dag een wilde stemming op de beurs. De abonné's wer den ongeduldig en meenden, dat ze met een true van speculanten te doen hadden. Temid den der grootste opwinding bood Edison aa:i om binnen hot uur het toestel te herstellen, van welke moeilijke taak hij zich uitstekend wist te kwijten. Als gevolg hiervan kreeg hij een vaste aanstelling op 300 dollar per maand. Toen hij dan een automatisch telegraaf- apparaat uitvond, waarmede duizend woorden per minuut konden worden overgeseind. wa3 zijn naam als uitvinder voor goed gevestigd. Edison is ruim bij kas en hierdoor in staat, een lievelingswensch van hem te verwezen lijken. Te Menlo-Park, op 40 K.M. afstand van New- York liet hij een groot laboratorium bouwen met bibliotheek; moderne fabrieksgebouwen verrezen en woonhuizen enz. In 1876 hield de 29-jarige Edison zijn intocht in Menlo-Park. Hij was gehuwd-, vader van drie kinderen en had bovendien de verantwoordelijkheid te dragen voor zijn vrij talrijk personeel van assistenten en arbeiders. Te Meulo-P-'+rk is enorm hard gewerkt. Edison zelf gaf het voor- beel, toonde de juistheid van zijn definitie, dat het genie voor 1 proeent in- en voor 99 pet. tianspirat-ie is. Meermalen arbeidde hij tot drie of vier uur in den morgen en soms vond men hem bij bet aanbreken van den dag in slaap gevallen op een tafel van het laborato- rium. Hij had slechts enkele uren rust noodig. Legde hij zich neer, dan scheen de slaap op zijn bevel te komen. Een record vestigde bij, door vijf dagen en nachten achtereen door te werken. Vaak was het middernacht vóór het eten voor Edison en zijn staf werd bin®en° bracht. De leider wist zijn medewerker® begeesteren en te inspireeren door zij® v0°. beeld. De verhouding te Menlo-Park moet eenigszins patriarchaal zijn geweest, im®e wanneer een succes bereikt was, toog met zijn staf uit visschen. Edison is een 8* duldig hengelaar; de legende vermeldt, dat eens twee dagen en twee nachten heeft visschen, zonder beet te krijgen. In Menio-Park heeft Edison zijn gr0' .otst« uitvindingen gedaan. Hij vond de micro' uit en voerde op 20 Augustus 1879 te Sora' ifooO .tog* --- - M in het openbaar liet eerste storingsvrije foongesprek. Zelfs het bekende „Hallo! V 11 door Edison ingevoerd. Het is geen dat Menlo-Park „het Huis van den Mag'6 werd genoemd. De verlichting met gloeilampen brengt tentoonstellingenkermissen, etc. vaah verrassend aspect teweeg. Dit is een nacht11 v kiekje van het beroemde Luna Parh Coney Island te New-York. Het is begrijpelijk, dat men in Amerika voerige voorbereidingen heeft getroffe" den grooten uitvinder, aan wien de wereld veel te danken heeft, op indrukwekkende ,v te huldigen. Reeds gedurende de maanden, voorafgaan aan den grooten feestdag, aai uit* oi» difl jie® pi» in de Vereenigde Staten toonen, dat me® groote mannen weet te waardeeren, n'aar|Ka den 21sten October zelf zal heel Noord-Affler één groot feest van licht zijn. -nH Het plan voor de feestelijkheden is voor groot deel opgemaakt door de „Ediso® neers" een club van uitvinders, die Edis°n steynd en geholpen hebben bij zijn ce'A experimenten. Ieder jaar ontmoeten de 'el r der „Oude Garde" elkaar op Edison's verj®^ dag, om hun vroegeren „baas" te huid'® Bij de laatste ontmoeting, op 11 Februar' 'f heeft men een plan opgemaakt om het ..g°a_.u. feest van het licht" op grootsche wijze te dl ren. Vele van de „Edison Pioneers" zij® zelf leiders van groote industrieën iD eerste plaats moeten we hier Edison's boe»6 vriend Henry Ford noemen en hieruit wel, dat de feestelijkheden den grootst b'0^ lijken steun zullen ondervinden van de ^®e kaansche industrie. Van de eerste dagen van Juni af is Atla11 tl' ■o"11 City, waar het jubilê gevierd wordt, op t>r sche wijze geïllumineerd. De nieuwste viI11',- gen der verlichtingstechniek worden toegeP»e( als tooverpaleizen rijzen de groote gcb<-'llV' op in het klare licht der „floodlights". V'o«r® staande Amerikaansche licht-experts vel'^ef den medewerking bij het aanbrengen dei" lichtingsinstallaties. Op den 21sten October zal in de eerste P® de inwijding plaats vinden van de „j' School of Technology". Dit belooft een iD(lr wekkende plechtigheid te worden. al®' 's Avonds biedt Henry Ford in een der a»" van deze school een diner aan Ediso® waaraan vele vooraanstaande Amerika®1'11^ natuurlijk ook de „Edison Pioneers" zU deelnemen. Na het diner zullen de gasten zich ®aarica oude laboratorium begeven, waar 8C dezelfde sfeer zal beerschen als vijftig leden. Het vertrek zal slechts verlicb1 door olielampen. Op de werktafels zij® eC #1 electrische kooldraadlampen geplaatst, 7,0 J ze in 1879 door Edison werden geconstflie 'Edison zal de oude generatoren opnic"^,- werking brengen, en hij zal wederom d® pen inschakelen. Alle aanwezigen zullen groote oogenbiik kunnen voorstellen, ,v93jja Edison's eerste kooldraadgloeilamp vo°r i eerst haar licht in het vertrek verspreidde' Een kijkje in den nacht van een Metropool. Ilct is dc Broadway te New-York, zijn tallooze en telkens afwisselende lichtreclames een buitengewonen indruk maaht daardoor voor velen onvergetelijk blijft. t

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1929 | | pagina 8