Pagina 1
Het Hazewinje van mevrouw
Merkwaardige vogels in
het Volksleven
ESSffiC5533E
Rillie Drummers zat met een bedrukt, ge
zicht in de keuken, waar zijn meisje bezig
een tulband voor haar moeder te bak
ken, en plukte nadenkend aan de glimmende
knuopen van zijn keurige grijze uniform. Hij
zag niet, hoe de zon vonken spatte uit do
blonde lokken van zijn meisje, zag baar bio-
zonde gezichtje met de volle roode lippen
Wet. Hij staarde somber voor zich uit. en
bromde half voor zich heen:
Ik weet niet wat het is, het lijkt wel of
rïe zenuwen ml te pakken hebben. In drie
Waanden tijd heb ik drie aanrijdingen ge-
bad En dat, terwijl ik nog wel op proef
reed a|a chauffeur op de nieuwe autobus.
Re chef beeft gezegd, dat ik er uitvlieg als
bet nog eens gebeurt. En van een vaste aan
stelling als chauffeur schijnt op die manier
heelernaa.1 niets te komen. Het ziet er Le-
ro,'rd uit Ik weet niet wat ik beginnen
bloot De burgemeester is woedend op me,
heeft de chef gezegd. Want de nieuwe auto-
bus-lijn is in de stad het stokpaardje van
hen burgemeester. Hij heeft het doorgedre-
Ven En hij wil dat de mensciien er z'ch
volmaakt veilig in voelen. Als ik nog één
keer eon vlieg dood rijd, lig ik er uit?
-- Onzin, zei het meisje absoluut, veegde
haar met meel bestoven handen af, g:ng
recht voor Billie staan en zei met een niet
bepaald indrukwekkend vingertje waarschu
wend opgeheven:
- Dat is allemaal onzin, Bill, je hebt geen
aanrijdingen meer en je overrijdt niets, en
ie doet je examen als mecanicien, met tien
Sulden opslag in de week, en dan gaan we
trouwen en daarmee uit.
Ik mag het lijden, zuchtte Bill en ging
heen
Het was feest in het stadje. De gemeente
bad pas weer drie nieuwe autobussen aar.go-
kocht en dien Zondagmiddag bad er een
soort „vlootrevue" plaats. Alle autobussen
totaal ongeveer vijftien in-getal, glimmende
br meeste nog van nieuwigheid met keurig
Pcuniforunde conducteurs on chauffeurs, zou-
d'n op de markt demonstratie geven, vaor
hr gemeenteraadsleden, autoriteiten van
ba bijgelegen stadjes en belangstellenden
Een uur van te voren was de nood.ge
fuinite reeds door politie afgezet en stroj u-
hen de belangstellenden al toe. Het meisje
van Billie Drummers stond in de eerste
rijen stralend van hoop. Want Billie zou
hén van de nieuwe bussen besturen en er
allerlei manoeuvres mee maken om er de
aanwezigen de gemakkelijke bestuurbaar
heid en veiligheid van te toonen Dit was
Rh lie's kans
Vijf minuten voor hel vastgestelde uur
kwam de auto van meneer de burgemeester
aangereden en stapte statig en trotscb als
altijd mevrouw de Burgeineestersche uit, met
trillend akelig mager hazewindhondje
°nder haar arm. Meneer de Burgemeestet
volgde in de achterhoede. Hij mochl nu wel
burgemeester van de stad zijn, dat nam niet
Wi-k. dat mevrouw in huis de baas was
ii de demonstratie begon. De menigte
keek toe. klapte af en toe, bij oen kranige
Prestatie geestdriftig in de handen en juichte
de keurige autobestuurders toe. Billie Drum
mer's beurt kwam. Vaardig en snel, her
haaldelijk toegejuicht, volbracht hij zijn
manoeuvres, kranige figuu>- achter het
propte stuurrad. En hij was bijna gereed
overtuigd een goede beurt te hebben ge
blaakt. toe'n het miezerige hazewindje van
bievrouw de Burgemeestersche een vriendje
°bidekte aan den overkant van dc markt,
li' h wild losrukte en het in een ren over
stak. Het volgende oogenblik remde Billie
drummers uit alle macht, zoodat het piepte
eb knarste van belang. Doch het was te
laat. Het. Hazenwindje van mevrouw de
burgemeestersche was al uit dit aardsche
tranendal heengegaan. Een politie-agect
V(!&gde het vormelooze hoopje bijeen en even
'ater kwam 'n vuilniskar en werden de
bosten van het hazenwindje weggereden
Rleek kwam Billie Drummers achter hot
stuurrad vandaan. Nu was alles voorbij.
Rat was het einde. Alles had hij kunnen
°verrijden, of aanrijden, de grootste stom
miteiten had hij kunnen maken, maar dit
^as het ergste. Dit beteekonde zijn ontslag.
6 obef had hem niet eens hoeven te zeg-
eeb> dat hij straks bij den burgemeester
jboest komen. Ilij begreep het wel. Die wilde
ebi persoonlijk den bons geven en eerst nog
eens goed uitkafferen.
Rot meisje van Billie had met tranon in
6 °ogen het feesterrein verlaten, toen zo
^aP, dat meineer en mevrouw de burgemees-
Is heengingen, blijkbaar zoo onder den
de Uli Van 6ebeurcle, dat ziJ 'l 0inde van
e demonstratie niet eens wilden afwachten,
was mis. Hopeloos verloren.
L Ik zal er zeker wel uitgegooid worden?
VAN DE WERF DER KON. MIJ. DE SCHELDE is Vrijdagmiddag het motorschip Poeleu
Tello, groot 17.450 ton, gebouwd voor rekening van de Stoomvaart Mij. Nederland, te water
ge) aten
vroeg Billie, teneergeslagen aan den chef,
toen hij, na het einde van de demonstralie,
in de bussen-garage van zijn wagen stapte
Ik zul niet veel zeggen, antwoordde de
chef. Maar de burgemeester heeft me daar
net door de telefoon nog gezegd, dat je de
volgende maand niet meer bij ons zem zijn
dus
Mistroostig ging Billie heen. Met loodon
schreden liep hij het pad naar de burge
meestersvilla op, liet zich aandienen en werd
na eenige oogenblikken in de kamer van
den burgemeester gelaten, waar deze indruk
wekkend achter een groot schrijfbureau zat.
Zoo, zei de burgemeester en keek hem
streng aan. Dus jij bent de man, die 't. ha
zenwindje van mevrouw heeft doodgereden.
Ja meneer de burgemeester, het spijt
me ontzettend, maar.
D'r is niks te maren het dier is dood,
en daarmee uit.
De burgemeester zweeg Billie Drummers
zweette bloed. Nadat de burgemeester lang
zaam een sigaar had aangestoken, vervolg
de hij.
Ben je getrouwd? of verloofd?
Verloofd meneer.
Zoozoo, knikte, de burgemeester. Mijn
vrouw heeft verklaard dat zij nooit van haar
leven een anderen hond wil hebben.
Het spijt me verschrikkelijk meneer, maar-
ik kan het heusrb niet helpen.
Zoozoo, spijt je dat? Hm, zoo.
Ik heb gehoord meneer, dat U me ont
slaan wilt uit den dienst meneer,, gaarne.
aldus deed Billie nog een laatste poging.
Wie heeft dat gezegd? viel de burge
meester scherp uit.'
De chef, meneer, die zei, dat ik de vol
gende maand wel niet meer bij hem zou
zijn
De burgemeester stond op liep naar een
tusschendeur, die toegang gaf naar een aan
grenzend vertrek, deed die voorzichtig open,
keek even naar binnen, en zei dan zeer luid,
terwijl bij de deur bleef staan: „Natuur
lijk de chef heeft gelijk. Je wordt ontslagen
op staanden voet. En je weet deksels goed
waarom! Onmenscb die je bent om het ha
zewindje van mevrouw te vermoorden,
neen zwijg, kom me miet met praatjes aan,
dat je het niet kon helpen. liet kan me
niet schelen. Jij maakt geen deel meer uit
van het corps autobusbestuurders van deze
stad, begrepen!
Daarna sloot de burgemeester zachtjes
de tusschendeur, glimlachte opeens vroolijk
tegen Billie Drummers en zei zacht: Hier
jengen, steek een fijne sigaar op, hier stop
je zakken er maar vol mee, toe maar, ge
neer je niet. En wacht even, dan zal ik
een glaasje inschenken!
Stom verbaasd keek Billie Drummers den
burgemeester aan. Toe nou, wees niet zoo
stom, man, vooruit, neem zooveel sigaren
uit die kist, als je maar bergen kunt En
hoor eens, heb je ooit van Botersdarn ge
hoord?
Jawel meneer, dat is dat stadje onge
veer twintig kilometer bier vandaan.
Nau dan, heb je dan niet gehoord, dat
ze daar ook een autobusdienst in de stad
gaan organiseeren? En dat ze mij gevraag!
hebben of ik die voor hun in elkaar wou
zetten, op dezetfde wijze, als ik bet hier
heb gedaan.
Ik heb zoo iets gehoord meneer. Maar
ik begrijp niet.
Maar man, je snapt toch zeker wel,
dat ze daar een chef noodig hebben, een
bekwaam chauffeur-mecanien! Nou dan, ik
zcu hun zoon chef bezorgen. En dié nieu
we chef van den autobusdienst van Boters
darn. dat ben jij
Billie kon geen woord uitbrengen. De
burgemeester vervolgde:
Ja, natuurlijk, snap je het nn nog
niet? Maar ze moeten een getrouwd man
hebben, dus je weet wat je te doen staat
hè? Maar denk et om Drommels, geef je
vrouw nooit een hond. Dat vervloekte dier
van mijn vrouw is nou dood. Gelukkig, liet
beest was zoo teer en kostbaar, dat niemand
van 't personeel hem mocht uitlaten. Dat
heb ik altijd moeten doen! Maar dank zij
jou, ben ik daarvan nu mijn heele verdere
loven bevrijd! Dus denk erom domkop, dat
je gaat (rouwen zoo gauw mogelijk, maar,
geen honden hoor!
Ik zal er voor zorgen meneer, zei Billie
Drummers En de nieuwe chef van hef
autobuscorps van Botersdarn verliet dolge
lukkig het huis van den burgemeester.
De koppensnellers der Naga-stammen die
in het district ten Oosten van het Hima-
laije-gebergte en boven Birma wonen, hou
den er een zeer merkwaardige rechtspraak
op na die des te merkwaardiger is omdat
hij zoo eenvoudig is.
Alvorens éen Naga-lid een aanklacht
indient moet hij onder eede verklaren, dat
hij de zuivere waarheid zeggen zal. Dan
begint het proces waaraan bepaalde gees
ten deelnemen, die dan als aanklagers en
verdedigers optreden en een zeer gehe'rri-
zinnigèn rol spelen. Onder deze geesten
staan Ngaza en Nagti in zeer hoog ai.maor:
De eene booze geest treedt op voor do-ncope
die de aanklacht heeft ingediend, de au hi
re demon voor den beklaagde en de puruj
wiens onzichtbare vertegenwoordiger de
grootste macht, bezit wint het proces
Lonapong en Nokuinpohen. twee dappere
Naga's hadden twist over een stuk vee. Zij
hadden reeds veel ruzie gemaakt en wier
pen de zaak ten laatste voor liet gerecht.
Beide partijen gingen riu naar een be
paalde plaats waar altijd de terechtzittin
gen gehouden worden Daar werd beslist
dat over enkele dagen liet vonnis zou ge
veld worden. Beide tegenstanders moeston
alsdan op een te voren aangewezen plek
hun lans in den weeken grond steken. Bo
ven aan de scherpe punt van hun speer stak
een gekookt ei. Wanneer 's anderen daags
een der lansen omgevallen is dan heeft de
eigenaar daarvan het proces verloren. Maar
"1 gebeurt natuurlijk ook dat beide lansen
blijven staan en dan wordt de rood geverfde
speer voor den dag gehaald. Beide partijen
brengen een vijzel met rijst naar de ge
rechtsplaats, schudden de rijst flink door
elkaar, en kiezen dan drie korreltjes uit die
ze in hun mond nemen, om ze oven vochtig
te maken; dan leggen ze de drie korrels ieder
in een afzonderlijk blad, terwijl aanteeke-
tnug wordt gehouden hoe de korrels werden
weggelegd De beide bladen worden zorg
vuldig gescheiden in een mandje gelegd en
du mandje wordt dan aan een gaffelvor
mige stok opgehangen, zoodat de wind hec
in beweging kan brengen. Midden in de
gerechtsplaats wórdt een roodgeverfde speer
in den grond gestoken waarom heen zicli
de vrienden der beide partijen verzamelen
cm te zien wat de wind zal doen. Wanneer
et geen wind is dan worcit de zaak op de
lange baan geschoven en later worden de
blaadjes zeer voorzichtig geopend en dege
ne bij wien de rijstkorrels van ligging ver
anderd zijn heeft hel proces verloren. De
Nagi's gelooven dat de geesten belichaamd
zijn in den wind en de eene geest waait van
uit hel Westen en de ander van uit het
Oosten. De roodgeverfde speer vervult in
dit proces een gewichtigen rol. Hij waar
borgt de geesten vrijen toegang, zoodat zij
ongestoord hun plicht kunnen doen
Na afloop van de terechtstelling offeren
alle deelnemers enkele hanen om zich te
gen den verderfelijken invloed der booze
geesten te vrijwaren.
<4>f -
EEN ERNSTIGE GRAND HEEF1 GEWOED
Berlijn. Bij bet blasschingswcrk werden
in een buis aau deu liurfiirstendamm te
zes brandweerlieden ernstig gewend.
Het onderscheid.
De beroemde componist Johann Sebastian
Bach bad een broer Christiaai, die ook com
poneerde. Maar hij bepaalde zich tot lichte
muziek, die hij gemakkelijk neer schreef en
zoo spoedig mogelijk van de hand zette.
Want hij hield van een vroolijk leven en hal
veel geld noodig.
Toen hij op een keer gewezen werd op het
voorbeeld van zijn grooten broer die alleen ern
stige muziekwerken schreef, antwoordde Ctins-
tiaan: „Mijn broer leeft om te componeer*!!,
maar ik componeer om ts leven."
De Klauwier, Scholekster, Negen*
dooder, Vinkenbijter, Kleino Valk,
Roode Wurger, Wachter, Waldheer,
Tuinekster, Dorendraaier, Tuinvalk,
Vogels, die veel verschillende namen
dragen, zijn gewoonlijk van groote hcfeeke-
nis voor het volksleven. Daarvan zijn vele
bewijzen te geven Omdat de bovenstaande
vogel naar zijn aard een roofvogel is, (naar
vorm en stem een zangvogel) draagt hij
den naam van Vinkenbijter (naar
/ijn klauwen is hij de Klauwier), K 1 e i-
i e Valk, Roode Wurger, Tuin
valk, Schatekster verklaart da
een om zijn schat(erend) geluid, de ander
omdat hij, naar 't volksgeloof, een schat-
aanwijzer zou zijn. Omdat het oude volk te
vens meende, dat hij altijd eerst 9 dieren
moest gedood hebben, voor hij begon to
eten, noemde het hem Negendooder,
Wachter heet men hem. omdat hij zoo
geduldig in een top van een boom of struik
de wacht kan blijven lioudon, en dan met
zijn scherpe oogen uitkijk houdt naar groo
te insecten, muizen, hagedissen en kleins
zangvogeltjes. Wald- of Woudheer
duidt op de autoritaire eigenschappen, die
hij, naar het volksgeloof, onder de collega's
in 't woud bezit Tuinekster op het
feit, dat hij zich van tijd to-t tijd ook
waagt in tuinen, waar vooral groote insec
ten zich ophouden. Zijne met lange, sterke,
kromme klauwen gewapende pootcn komen
hem als roofvogel goed te pas, maar om de
slachtoffers bij het verscheuren vast ts
houden, deugen ze toch niet. Daarom spietst
hij de gevangen dieren op groote dorens,
om er dan stukken af te scheuren. Vandaar
den naam Dorendraaier. Men vindt
hem dan ook veelal in streken, waar aan
doornige struiken geen gebrek is. Maar hoe
schoon gebouwd en hoe sierlijk zijne bewe
gingen ook mogen wezen, zijn mooi geve-
dc-rte bedekt toch een kwade natuur. Want
van ouds is hij een ongeluksvogel en oen
heksendier.
Toen Christus stierf, lieten alle vogels het
hoofd hangen, doch de Ekster zette zich
krijschend en snaterend boven Zijn Hoofd.
Daarom is hij ten eeuwigen dage vervloekt
en zal hij zijn leven lang moeten snateren
Daaraan zal het ook wel toe te schrijven
zijn, dat, zooals het volk zeide, het wijfje,
vóór dat het een ei legt, zich negen maal
aan een tak ophangt, en dat een Ekster-
paar het nest verlaat, wanneer men in
den boom, waarin het kunstmatig getim
merd is, een kruis snijdt. Schreit hij bij onze
Oostelijke naburen voor een huis, dan komit
daar op denzelfden dag nog twist en oneenig-
heid.
Berucht is hij ook wegens zijn diefachtige
natuur. Ilij lijdt aan kleptomanie, en haalt
gaarne blinkende voorwerpen weg.
De Ekster was ook de cneige vogel,
die niet met Noach in de Arke ging, maar
z^ich op het dak zette en aanhoudend van
ongeluksgevallen zwetste.
In Engeland kruist men de duimen, als
men eene Ekster ziiet, en zegt dan daarbij:
I cross the magpie
The magpie crosses me,
Bad luck to the magpie.
And good luck to mo.
GERII. KB.
