BIJ Z. EM. W. M. KARDINAAL
VAN ROSSUM OP AUDIËNTIE.
INï RUKKEN VAN ZiJN TRIOMFTOCHT
Zaterdag 21 September 1929
Tweede Blad
Pagina 1
DANKWOORD VAN Z.EM. W.'M. KARDINAAL
VAN ROSSUM.
te- mêmmmÊml
mmm
f MAASTRÏCHTSCHE
FEITFN
t MISLEIDER OF
MISLEIDE
DE VOORUITGANG VAN ONS KATHOLIEK VOLKSDEEL EN
V/AT DAARAAN NOG ONTBREEKT
WINDHOOS TE TILBURG.
DE ALASTR1M.
BESMETVERKLARING INGETROKKEN.
Wij hebben al een paai' keer geschreven
over de staking aan de Maastfichtsche zinic-
witfabriek, die een socialistisch-communas-
tiech karakter heeft gekregen en ontaard
in een terreur tegen de Katholieken, zóó,
dr-s de burgemeester den kleinen staat van
aeiog heeft afgekondigd.
Het krankzinnige feit doet zich voor, dat
in een katholiek gewest, waar de socialisten
bij de laatste verkiezingen nog zware klap
pen opliepen, honderden werkwillige katho
lieke arbeiders zich, wegens de roode ter
reur, binnen de fabrieksmuren verscholen
houden.
Dit feit alleen is voldoende om alle socia
listische praatjes over zwarte terreur in
Limburg te weerleggen; in werkelijkheid
toch blijken de terroristen rood en mei-
zwart te zijn.
De roode pers probeert uu deze socialis
tische terreur te loochenen: zij» maakt aan
haar lezers wijs, dat de katholieke werkwil
ligen onderkruipers" zijn. Zoo heeft ook
de lieer Kupers, voorzitter van het socialis
tische N.V.V. de katholieke arbeiders te
Maastricht genoemd.
Laten wij nog eens de juiste feiten vast
leggen
Werklieden staken wegens het ongemo
tiveerd ontslaan van mede-arbeiders. Dez
staking wordt algemeen rechtvaardig geacht.
Mt-. Aalberse, rijksbemiddelaar, trad be
middelend op en hot resultaat was, dat do
directie de rechtmatige eischen inwilligde.
Dus de staking was ten einde? Ja, voor
iedereen, behalve voor den socialistische!!
vakbond die nieuwe eischen begon te stel
len. Deze houding was in. strijd met de ge
zonde vakvereenigingstaktiek.
De nieuwe eischen werden niet ingewiligd:
toen zetten de-socialisten de staking door
die dus een wilde staking was.
Voor den rijksbemiddelaar bestaat er geen
staking meer: dat is door mr. Aalberse uit
drukkelijk verklaard.
De slachtoffers die gemaakt worden, val
len dus in dienst der socialistische agitatie.
De beslist-on verdedigbare houding dor
socialistische vakbondleiders te Maastricht
is door den heer E. Kupers, voorzitter van
het N.V.V. niet slechts niet afgekeurd maar
huldigend verdedigd!
De heer Kupers poogt die huidetaai te ver
dedigen met de bewering: „van een wilde
staking kan in dit geval niet gesproken wor
den"
Dit is in strijd met de feiten.
Iedereen te Maastricht weet, zoöals de heer
Kupers erkent, dat zestien arbeiders het
werk hebben gestaakt omdat een zevental
collega's ontslagen werden. Onder deze zes
tien stakers waren er, die de arBeiders van
de middagploeg aanspoorden, niet in de
fabriek te gaan. Dit ging buiten iedere arbei
ders-organisatie om; het was dus een wilde
staking. En deze wilde staking is tegen de
goede vakvereenigingstaktiek in, nadien
door de socialisten erkend.
„Op Woensdag 24 Juli, dat is dus drie
dagen nadat het ontslag had plaats gehad,
ging de staking in", vertelt de heer Kupers
in „T-Tet Volk".
Dit is onjuist, want: reeds Maandag 22
Juli staakte een groot aantal arbeiders; een
dag later het meerendeel; den dag daarop
Woensdag 24 Juli werd, mede door bemid
deling van da katholieke organisatip, de
strijd beëindigd.
Nu verwijt de heer Kupers aan de Katho
lieken, dat zij niet met de socialisten samen
gingen. Maar, hij vergeet, dat de socialisten
ai twee dagen voor de Katholieken, ook op
eigen houtje, het conflict wilden oplossen.
Natuurlijk was dat om dan met branie te
kunnen zeggen: dat hebben wij geleverd; de
Katholieken loopen na.
De heer Kupers schrijft nog, dat de socia
listische vakbond, reeds vóór het uit
breken van het conflict, besloten had „een
aktie voor de verbetering der arbeidsvoor
waarden" te voeren
Ei, ei, hoe moest die „bond" dat doen,
terwijl hij, vóór het uitbreken van het con
flict in de Zinkwitfabrieken een 40 leden
had onder hét ruim 400 man tellende fa-
briekspersoneel? En waarom repte deze
bond, in den, op 26 Juli aan de directie van de
Zinkwitfabriek geschreven brief, dan met
geen woord over de loonen?
De heer Kupers is blijkbaar misleid door
een van zijn Maastrichtsche broeders, wier
leider, de heer Paris, in dén Gemeenteraad
betoogde: „Wanneer er strijd uitbreekt, zijn
alle arbeiders verplicht, desnoods met ter
zijdestelling hunner principes, mede te strij
den".
Waar zulke onzin in ernst wordt gede
biteerd door „leiders", wat moet men daar
van de misleiden verwachten?
De „leiders" te Maastricht hebben fout op
fout gemaakt. Zij hebben de nederlaag ge
loden en willen zich wreken door schunnige
verhaaltjes als dat over den pastoor van
IL. rgharon, die met het heilig crucifix voorop
e-h gevolgd door 6 mindere geestelijken, de
v' rkwilligen naar de fabriok brengt!
Als men nu weet, dat Borgharen bijna een
t loopen van Maast richt ligt en dat er
0 *eer> één pastoor woont, begrijpt men wel,
^op er „f. "nimzuigd" wordt.
EEN BELANGWEKKEND INTERVIEW
Van onzen redacteur.)
W i 11 e m, 19 September 1929.
Op den laatsten dag van het verblijf in
Wit teute klooster, welke evenals de vorige
heel weinig had van de rust, welke Zijne
Eminentie hier zou nemen, verleende de Kar
dinaal ons nog het voorrecht van een parti
culier interview, waarin wij in de gelegenheid
werden gesteld Zijne Eminentie eenige vragen
te stellen over de indrukken van zijn triomf
tocht door Nederland.
Nu wij hier voor eenige oogeublikken naast
den Kardinaal waren gezeten in de voor hem
gereserveerde kamer van het klooster, viel
het ons op, hoe de Kardinaal nog zoo hijzon
der opgewekt en krachtig is, hoe in de i'U
door'grijze wenkbrauwen overschaduwde oogen
nog altijd hetzelfde jeugdige vuur straalt, het
vuur van den man met groote idealen en da
den.
Toen wij den Kardinaal opmerkten, dat van
de rust in Wittem niet veel was gekomen, zei-
de Zijne Eminentie:
„Ja, eigenlijk waren deze dagen in Witlcm
bestemd geweest om wat op verhaal te komen
van de vermoeiende rondreis door Nederland,
maar voor die rust heb ik nog geen oogenblik
tijd gehad. Die zal ik echter wel vinden in
het klooster Ingenbohl, waar ik dan werke
lijk eenige dagen ware rust hoop te vinden,
alvorens naar Rome terug te keeren."
„Om daar opnieuw gehuldigd te wordeir,
Eminentie?", zoo lieten wij er op volgen.
„Ik weet daaromtrent niets. Maar ik ver
moed, dat er daar in het college van de Pro
paganda wel iets zal geschieden. Kent u dat
college? Daar zijn honderd studenten van alle
volkeren bijeen, vertegenwoordigend niet min
der dan 19 nationaliteiten. Er wordt momen
teel gebouwd aan de groote uitbreiding van
het college. Volgend jaar, hoop ik, dat deze
nieuwbouw onder dak zal komen en dan zal
ik er plaats hebben voor 250 studenten. Dan
zullen daar bijeen zijn alle stammen, talen en
rassen van de geheels wereld. Weet u wat het
schoonste daar is? De jongelui komen daar
zonder elkaar ooit gezien te hebben en toch,
na een paar dagen maar, zijn ze als broeders
onder elkaar. Dat doet het bezit van dezelfde
idealen.
Toen Zijne Eminentie sprak over zijn ge
liefd college van de Propaganda, was zijn blik
ver, als zag zijn oog weer de Eeuwige Stad
en het verwonderde ons dus niet, dat de Kar
dinaal ons ook ging vertellen van het a.s.
Priesterfeest van den H. Vader, dat iets
later valt dan het zijne.
„In het begin van het jaar, zoo verhaalde
Zijne Eminentie, heb ik den H. Vader gevraagd
om de feestelijkheden te doen eindigen met
een Academie van de Propaganda. Met dit
plan was de H. Vader zeer ingenomen. Op de
Piazza San Dainaso wordt dan een troon cp-
geslagen en daar zal de H. Vader waarlijk
door alle nationaliteiten en in alle talen van
de wereld worden gehuldigd als de algemeene
Vader des Christendoms."
Een oogenblik zweeg de Kardinaal.
„Maar Eminentie", zoo vervolgden wij, „U
spreekt over het feest van den Paus, maar
zwijgt over Uzelf."
De Kardinaal lachte eens en herinnerde ens
aan den schoonen brief, welken hij van den
H. Vader hij gelegenheid van zijn priester
feest heeft ontvangen.
„Dat men in Nederland mijn feest zou vie
ren, had ik verwacht, maar, zoo heb ik den
H. Vader geantwoord, in Rome moet nu alles
plechtmatig gericht zijn op het gouden feest
van den H. Vader zelf. Maar?
„Eminentie", zoo" vervolgden wij, ,„hebt U
als U Uw indrukken van voor 16 jaar en van
nu vergelijkt, veel vooruitgang mogen con-
stateeren bij óns Nedsrlandsche volk en bij
ons Katholiek leven?"
De cultuur sterk omhoog,
„O", zoo was het antwoord als een explana-
tie, „wat is er in die jaren veel veranderd op
allerlei gebied. De cultuur van ons Nederland-
sche volk is sterk omhoog gegaan en het ver
wonderde mij dan ook niet, dat bij het bezoek
aan den Internuntius, meerdere leden van het
diplomatieke corps mij hetzelfde verzekerden
en met groote waardeering spraken over het
beschavingspeil van ons Nederlandsehe volk.
Katholieke Universiteit en pers.
En vooral ons Katholiek volksdeel heeft
dien vooruitgang gekend, nu krachtig gesteund
door onze Katholieke Universiteit, welke de
kroon zette op het streven naar hoogere ont-
Men vertelt ook, dat een oude vrouw door
de politie tegen den grond is geslagen.
Dat is treurig maar waar. Men vertelt er
echter niet bij, dat deze zich tussclien de
politie wierp en een man van 26 jaar, die
de politie wilde arresteeren.
De soc. pers moest wat minder brallen en
wat eerlijker de feiten weergeven. Dan kwam
men heel wat verder.
1 wikkeling. Dat danken wij ook voor een zeer
•groot deel aan de Katholieke pers van Neder
land.
Standbeeld voor dr. Poels.
Wat ook mij zoo bijzonder heeft getroffen
en mij zoo bijzondere voldoening heeft ge
schonken is, dat het Zuiden van ons land, het
schoone Limburg, behouden is vopr Christus.
Grooten lof komt daarvoor toe aan Mgr. Schrij
nen, den bisschop van Roermond. Hij heeft
doorschouwd dat het groote middel was ae
oprichting van parochies en overal heeft hij
religieuse ordes te hulp geroepen en haar de
leiding toevertrouwd. Dat was een blik in de
toekomst.
Prachtig hebben de Limburgsche priesters
gewerkt en ik denk daarbij in het bijzonder
aan een man als Dr. Poels. Zoo'n man moest
hier een standbeeld hebben! Want dat hier het
volk in Zuid-Limburg godsdienstig is gebleven
en daardoor gehoorzaam aan het gezag van
Kerk en Staat, dat is een succes, buitengewoon
bewonderemswaard. De mijnstreek, welke ik in
de laatste dagen eenige malen heb doorkruist,
is een rijk land, maar wat zou dit alles zijn,
als deze streek ten prooi was gevallen aan het
socialisme. En dat dit niet is geschied, ik her
haal het, het is te danken aan den bisschop,
aan da geestelijkheid, seeulieren en regulieren,
aan het zegenrijke werk der honderden paro-
chie-retraiten en niet op de laatste plaats aan
Dr. Po-els.
Wat onze taak moet zijn.
Maar, zoo vervolgde Zijne Eminentie, er is
hier in Nederland nog heel wat te verrichten
In het bijzonder op intellectueel gebied. Celijk
ik in Nijmegen heb gezegd, er zijn in de maat
schappij nog veel plaatsen te vervullen, waarop
wij naar onze sterkte recht hebben, maar die
wij niet kunnen vervullen, omdat wij niet de
geschikte mannen daarvoor hebben. Dit geldt
op alle gebied, op stoffelijk, op medisch ter
rein en ook in de financieele wereld. Op al die
gebieden staan wij katholieken nog niet op de
hoogte, welko ons eigenlijk in het maatschap
pelijk laven toekomt:
En daarbij nog .dit .—„zoo;, vervolgde Zijne
Eminantio met grooten nadruk, terwijl hij als
het ware elk woord nog met een handbeweging
wildé versterken die groote plicht1 van ons
katholieke volk tegenover1 do koloniën.
Tot nu toe gold het nog t& veel al3 gewoonte,
dat voor Indië een gebroken carrière nog goed
genoeg was. Mat die opvatting moet radicaal
worden gebroken. Wij hebben voor onze kolo
niën noodig eorsteklas-mann.en van talent en
energie, heldere geesten, stoere werkers, om
daar op alle gebied werkzaam te zijn. Daar zijn
nog veel plaatsan te veroveren, waar velen van
ons, ook in stoffelijk opzicht, een schoone car
rière kunnen maken. Moge de goede God dat
alles aan Nederland geven.
En djan weer terugkeerend op -het eigenlijk
•onderwerp van ons interview, den cultureelen
vooruitgang van Nederland in de laatste de
cennia, wees Z.Em. er op, dat ons land daarbij
veel te danken heeft aan het wijze beleid vau
H. M. de Komnigim
Groot toonde Nederland zich ook door het
asylrecht staande te houden in de kwestie van
den Duitschen keizer, niet omdat hij zulks ver
diende, doch omdat het recht en de fierheid
van het Nederlandsehe volk zulks vorderde.
Het kleine Nederland heeft zich onder het
wijs bestier van H. M. de Koningin getoond
een groot volk ta zijn-
Zoo eindigde Zijne Eminentie en terwijl wij
dan afscheid nkmen en, neergeknield aan de
voeten van Zijne Eminente, namens onze cou
rant hem toewensohten goodie gezondheid, om
straks in de Eeuwige Stad zijn hooge taak
weer op te nemen, dan liield Zijne Eminentie
onze hand omklemd, dieze schuddend met de
hem eigen hairteilijkibedid, onderwijl een lieel
bijzon,tleren zegen uitsprekend over de Direc
tie, Redactie en alle medewerkers van ónze
courant.
En toen wij de kamer van Zijne Eminentie
hadden verlaten, bemerkten wij, dat wij weer
op onze beurt veel te lang beslag op den tijd
van den Kardinaal hadden gelegd. Alles stond
weer gereed voor de audiëntie.
VERDUISTERING.
Zes maanden geëischt
Het O. M. bij de rechtbank te Assen eischte
•gisteren tegen P. A. F- te Utrecht, ontslagen dl.
recteur van de arbeidsbemiddeling te Emmen,
wegens verduistering 6 maanden gevangenis
straf.
MISHANDELING EN BEROOVING.
Tot 9 maanden veroordeeld.
De rechtbank te Middelburg heeft den 23-
jarigen werkman J. A. J. M„ uit Goes, die den
aannemer Wolse mishandelde en beroofde, ver
oordeeld tot 9 maanden gevangenisstraf.
AANGEHOUDEN.
Door de Nijmeegsche recherche is. te Arnhem
aangehouden een zekere G„ verdacht van ver
duistering in dienstbetrekking van 600 gulden.
G. Is woonachtig te Nijmegen.
Bij liet verlaten van den vaderlandsclien bodem voel ik mij gedrongen
nogmaals mijn inuigen en hartelijksten dank uit te spreken voor "alles wat
de Katholieken van Nederland mij in deze gedenkwaardige weken met zoo
veel verblijdende liefde en oprechte aanhankelijkheid geboden hebben.
Het heeft mij diep getroffen, dat alle standen der katholieke samenleving
hnnne sympathie en hun medeleven met deze feestelijkheid op zoo ondub
belzinnige wijze hebben willen toonen. Dat is voor mij een waarborg, dat
het katholieke leven steeds in bloei zal toenemen, omdat allen zich zoo
één gevoelen in de gemeenschap van eenzelfde denken en voelen en bemin
nen. Dat is dan ook de groote en troostvolle gedachte welke ik als een
geurigen bloemruiker medeneem uit mijn vaderland, dat er een groote.
immer groeiende liefde bloeit voor ons Geloof en voor de H. Kerk, voor
het kerkelijk gezag en deszelfs Dragers en dat deze liefde machtig is om
alles tot stand te brengen, wat de tijdsomstandigheden en de maatschap
pelijke behoeften vorderen, om de katholieke beginselen tot alle onder
deden van het openbare en huiselijke leven door te doen dringen.
Mijn hijzonderen dank aan de leden van het Uitvoerend Comité en aan
de Katholieke Pers, die zich zoozeer hebben ingespannen om aan deze
onvergetelijke dagen allen mogelijken luister bij te zetten.
Wittem, 26 September 1929.
W. M. KARD. VAN ROSSUM.
H.H. WIJDINGEN.
In het Bisdom Haarlem.
Z. D. H. de Bisschop van Haarlem heeft
Vrijdagavond in de kapel van het Groot-Semi
narie te Warmond de Tonsuur toegediend aan
de volgende Eerw. Heeren: J. Abbo, Th. v. d.
Beek, J. v. d. Boogerd, L. Brabander, M. Burg-
houwt, N. Buurman, G. Corsten, D. Dekleer-
maker, H. Diederich, A. Diepenbrock, J. Franse,
J. v. d. Gaag, J. Groenen, J. Groot, Th. Hil-
horst, A. Hollenberg, F. Holthuyzen, Th. Klaas-
sen, C. Klaver, J. Kluijn, C. Kroon, J. Lange-
meyer, A. Oeverhaus, E. Paap, L. Pennock, G.
Regeer, A. Ruhe, N. van Ruiven, L. Schinkel,
H. Schouten, L. Sluijs, C. v. d. Sman, J. Sij:n,
L. van Teijlingen, L. van Vugt, C. Watervis
en C. Willemse.
Heden en morgen ontvangen dezelfle E.E.
Heeren de vier kleine H.H. Wijdingen. Heden
ontvingen de H. Wijding van het Diaconaat
de E.E. Heeren: J. Blankers, J. Buljsman, C.
Campfens, Th. Dekker, E. Determeijer, B.
Drost, R. van Ginkel, J. Greitemann, J. Groot,
H. v. d. Ham, B. Henning, N. Hoek, B. Keijer,
H. Koopman, W. van Lammeren, A. Leenders,
J. Metzelaar, W. Minnebo, W. Mulder, H. Rem
mer, J. Simon, M. van Steijn, Th. Strouss. J.
Tesselaar, A. v. d. Togt, J. van Tol, F Tonino,
alsmede E. Langenhorst.
ST. JüSEPHGESTICHT TE ALPHEN
AAN DEN RIJN.
Het 40-jarig bestaan.
Ter gelegenheid van het 40-jarig bestaan van
hét St. Josephgesticht te Alphen aan den Rijn
zal op Woensdag a.s. door den Zeereerw. heer
j. M. Hellegers, deken van Alphen aan den Rijn
des morgens te 10 uur in de parochiekerk een
plechtige Hoogmis worden opgedragen.
Van 121 uur zal er voor de jubileerende
Eerw. zusters in het gesticht een receptie wor
den gehouden, terwijl haar te 3 uur een zang-
hulde zal worden gebracht. De gevel van het
gesticht zal des avonds geïllumineerd zijn en de
R. K. Harmonie „Leo XIII" zal des avonds in
den verlichten tuin een concert geven.
STOOMSCHIP GESTRAND.
OP DE ZUIDEPIER TE HOEK VAN
HOLLAND GELOOPEN.
In den Noordwesterstorm, die, gisteren
avond woedde, is het uitgaande voor Napel»
bestemde Italiaansche stoomschip „Disciplina'
even buiten den Nieuwen Waterweg te Hoek
van Holland ter hoogte van rood 1 en 2 bij d«
Zuiderpier aan den grond geloopen.
Daar het schip eenige malen S.O.S.-seinen uit
zond, zijn de slee.pbooten „Witte Zee" en „Blan
kenburg" ter assistentie uitgevaren. Tenge,
volge van het slechte weer konden zij eehtet
geen verbinding met het schip tot stand bren
gen.
Omstreeks 12 uur hedennacht seinde de „Dis
ciplina", dat men op dat oogenblik nog geer
onmiddellijke hulp behoefde. Door de h°°Se
zeeën was de positie van het schip intusschen
aanzienlijk slechter geworden. Het zat met het
voorschip vast op de steenen van de pier.
In verband daarmede was de reddingboot te
Hoek van Holland dan ook in gereedheid ge
bracht om als het noodig mocht worden op
het eerste sein uit te varen.
Hedenmorgen om vijf uur zou men hij hoog
water pogen het schip vlot te brengen. Indien
het weer voordien zou bedaren, verwachtte men
dat dit zou gelukken.
De bemanning van het Italiaansche schip
wil van boord.
Alvorens het Italiaansche stoomschip „Dis-
cipllina" vlot gebracht kan worden moet eeu
gedeelte van de lading, bestaande uit kolen,
gelost worden.
De bemanning van de Disciplina wil het
schip verlaten. De motorreddingsboot vertrekt
Geen vaccinatie wegens gevaar voor
encephalitis.
Naar de burgemeester vau Zwollerkerspel
mededeelde, hebben de gemeenteartsen van
Zwollerkerspel bezwaar gemaakt de verant
woordelijkheid te dragen voor inenting van kin
deren, die nog niet eerder gevaccineerd zijn,
in verband met het gevaar voor encephalitis.
Te Delft.
Hedenmorgen waren te Delft 14 nieuwe ge
vallen van alastrim. In totaal zijn thans 131
gevallen vastgesteld, waarvan 12 genezen.
Ook te Zutphen.
Te Zutphen heeft zich gisteren het eerste
geval van alastrim voorgedaan. Het betreft
hier een kind, dat nog niet was ingeënt.
De minister van Arbeid, Handel en Nijver
heid heeft naar aanleiding van een ingekomen
ambtsbericht ingetrokken de beschikking van
zijn ambtsvoorganger van 11 Juli j.l. waarbij de
haven van Aden besmet werd verklaard we
gens pokken.
Kerk gedeeltelijk ingestort.
GEEN PERSOONLIJKE ONGELUKKEN.
Vrijdagmiddag omstreeks half twee heeft een
windhoos de in aanbouw zijnde R. K. Kerk
van de H.H. Antonius en Barbara aan het
Groeseind te Tilburg gedeeltelijk vernield. Alle
dakpannen en het overige houtwerk stortten
naar beneden. Dikke balken braken als lucifers
stokjes af. Alleen de muren hieven overeind.
Persoonlijke ongelukken kwamen niet voor,
omdat de werklieden even te voren wegens den
hevigen regen waren gaan schuilen. De mate-
rieele schade is vrij aanzienlijk.
FRATER FLORENTIANUS. t
Donderdag overleed in het Fratershuis te Til
burg, na een langdurige ziekte, de Eerw. frater
Florentianus (in de wereld P. Janssens).
PASTOOR J. J. JACOBS f.
Gisternadht is te Puiflijk plotseling overleden
de zeereerw. heer J. J. Jacobs, pastoor aldaar.
ZEPPELIN BEZOEK AAN ONS LAND.
Uit Hamburg wordt gemeldt, dat op 20 Octo
ber a.s. de „Graf Zeppelin" een vlucht van 14
uur over Nederland zal ondernemen. De route
is nog niet vastgesteld.
I *- -j.: -.T a
JOHN UODGDON, DE AMERIKAANSCHE V ITVINDER, presenteert hiér een combinatie
van Zeppelin en vliegtuig, \va arvan hij veel' succes verwacht. j
