EENHEID IN HET R.K. JEUGDWERK
MEER SOLIDARITEIT
DE NIEUWE TELEFOONTARIEVEN
VISSCHERIJ.
ZATERDAG 21 SEPTEMBER 1929
TWEEDE BLAD
PAGINA 2
DE TWEEDE KAMER KRIJGT
VOLDOENDE WERK.
IDEALISME EN PRAKTIJK.
HOPELOOZE VERSNIPPERING
GEVREESD.
HET ADRES VAN ANTWOORD OP
DE TROONREDE.
DE STREEKNETTEN.
MR.
R. H. v. SCHAIK.
DE NIEUWE VOORZITTER.
Verschillende interpellaties.
Gisteren legde de nieuwe Tweede Kamer de
laatste hand aan haar toilet. Ze kan nu voor
goed aan den slag.
Nu H. M. de Koningin de keuze der Kamer
bekrachtigde, vond de vergadering als eerste
taak de installatie van den nieuwen president.
De heer Schaper maakte zich daarbij onge
twijfeld tot toük van zeer vellen zijner mede
leden, als hij verklaarde, dat mr. van Schaik
de aangewezen man was om de zware taak
van Kamer-praeses op de schouders te nemen.
Aan bekwaamheid en ijver paart hij toch
ervaring, waardoor hij de Kamer kent in haar
zwakheden en haar kracht.
Terecht ook mocht de heer Schaper er op
wijzen, dat het vertrouwen, waarmee de be
noeming van den heer van Schaik werd be
groet, niet mocht worden afgemeten naar het
aantal stemmen op hem uitgebracht.
Inderdaad had de escapade van de anti
revolutionaire en christelijk-historische fracties
niet de bedoeling, door een enkelen zwartkijker
daaraan gehecht. Voor zoover daaromtrent nog
twijfel mogelijk was, heeft de benoeming van
de voorzitters en tweede-voorzitters der afdee-
lingen duidelijk doen uitkomen, dat het over
leg ter rechterzijde, hetwelk Woensdag even
haperde, alweer hersteld mag worden geacht.
Nog veel minder zou het op eigen avontuur
uitgaan der beide Protestantsche fracties bij
de voorzitterskeuze mogen beschouwd worden
als gericht tegen den persoon van den heer
van Schaik.
Dat intusschen ook onder de roode broeders
de voorzitterskeuze bijzondere instemming
vond, blijkt wel uit de extra-complimenteuze
manier, waarop de heer Schaper er aan herin
nerde, dat de Kamerredevoeringen van den
nieuwen praeses altijd in „de uiterste hoeken"
weerklank hadden gevonden.
Met een romantische ontboezeming als waar
toe wij den streng zakelijken jurist niet in
float achtten, nam praieses van Schaik afscheid
van zijn „eenvoudige groene bank" en der-
zelver „landelijke atmosfeer", om met een
overigens weer heel serieus speechje zijn ver
schijnen op den voorzittersstoel te markeeren.
Wij stippen hier uit aan de nuchtere visie
van den nieuwen voorzitter op het probleem,
dat velen tot ernstige bezorgdheid stemt: den
nabijen ondergang van het parlementaire
stelsel. De heer van Schaik wil in dit verband
eigenlijk van geen ziekteverschijnselen weten,
en heeft diensvolgens in genezingspogingen
Weinig vertrouwen. Hij schijnt de politiek te
volgen: alles komt van zelf op z'n pootjes
terecht. Het betreft hier een ontwikkelings
periode van ons maatschappelijk en staat
kundig leven, die voorloopig nog niet schijnt
afgesloten en waarin nieuwe vormen groeien
de zijn.
Als de Kamer 15 October weer bijeenkomt
intusschen moet de begrooting bestudeerd
worden, die 1 October in de afdeelingen wordt
onderzocht heeft ze alvast werk in over
vloed. Behalve eenige kleinere ontwerpen staat
op de agenda de in de vorige zitting wegens
gebrek aan tijd van de agenda afgevoerde
Regeling van den rechtstoestand der ambte
naren.
Dr. Kortenhorst meende, dat ook de wet op
de winkelsluiting nog wel kan behandeld wor
den voor de Kamer met de begrootïng aan
vangt.
De heer Wijnkoop dacht op zijn beurt, de
agenda nog wel te kunnen belasten met de
interpellatie van zijn vriend de Visser, zelf
niet aanwezig. Of het zuivere vriendschap was,
die hem hewoog foor den verdediger der
Indische gezag-onder mijners in de bres te sprin
gen, durven we niet uitmaken. Mogelijk legde
ook eenig gewicht in de schaal het feit, dat
hij zelf twee interpellaties tegelijk aankondig
de, étn over het optreden tegen de stakers
in het Noorden, aan de Zaan en te Maastricht,
de andere over de verhouding tusschen Neder
land en de sovjet-republiek en het dus
hem zelf niet koud laat, al3 Louis wat kan
voort maken.
Behalve de beide communisten is ook de
heer Duys al aanstonds van wal gestoken met
het aanvragen eener interpellatie over de
moordzaak van Giessen-Nieuwkerk.
De Kamer weet dus voorloopig, wat ze te
doen heeft.
FEESTEN: EEN GELEGENHEID VOOR
INBREKEN.
Drie mille ontvreemd uit een brandkast.
Inbrekers hebben in de feestelijkheden van
het driehonderd-jarig bestaan van den polder
Heer Hugowaard een gunstige gelegenheid ge
zien om hun slag te slaan. Gisterennacht is
een brutale inbraak gepleegd bij den heer C.
Overtoom, kassier van de Boerenleenbank te
Heer Hugowaard Noord. De inbrekers hebben
in den muur van de kamer, waarin de brand-
k"-t stond, een gat gemaakt, de brandkast
heirdoor naar huiten gebracht en deze op de
helften van een gebroken bezemsteel naar
bet wagenhuis gereld. Daar is een wand van
de kast geforceerd en voor ongever 3000
eruit genomen.
De heer Overtoom, die reeds ter ruste was
gegaan, heeft wel gestommel bij zijn woning ge
hoord, maar weet het aan feestrumoer. Een
buurvrouw moet de inbrekers aan het werk
gezien hebben. Uit angst heeft zij echter niet
durven waarschuwen.
Van de daders is nog geen spoor ontdekt.
„ONZE KRACHT LIGT IN ONZE VERSCHEIDENHEID".
'li
,,De jongeren kunnen niet warm
Icopen voor grootheden, die
ze niet bevatten".
„IM WESTEN NICHTS NEUES".
In Italië verboden.
De uitgave in ItaJiaanscke vertaling van
Ihet bekende boek van Remarque, „lm Westen
oichts Neues" is d-oor de Italiaansche regee
ring verboden. De uitgave was reeds tegen
midden September door den uitgever Mondadori
(te Milaan aangekondigd, toen de maatregel
bekend werd.
Ongetwijfeld zullen velen met belangstelling
de rede hebben gevolgd, die de Weleerw. Secre
taris van de Interdiocesane Jeugdveveeniging,
kapelaan G. J. Suetens Vrijdagavond 13 Sept.
voor den microfoon uitsprak.
Of echter al die luisteraars volkomen
acooord gingen met het gesprokene, komt ons
zeer twijfelachtig voor. Het is ons namelijk
allerduidelijkst gebleken^ dat verscheidene
practisch-werkzame jeugdleiders de meening
van kapelaan Suetens al te idealistisch achten
en hij doorvoering van zijn plannen zoo niet
een echec dan toch een hopelooze versnippe
ring der Katholieke jeugdbeweging voorzien.
De Idee van den Eerw. Spreker komt in
groote lijnen hierop: één nationale Katholieke
Jeugdvereeniging, onverdeeld in diocesane af
deelingen, weer onderverdeeld in dekenale
groepen en ten slotte gesplitst in parochiale
clubs. Deze laatste staan onder het presidium
van den pastoor of een door hem benoemd
priester, bijgestaan door vertegenwoordigers
van elk der parochiale jeugdgroepen. De paro
chiale vereeniging heeft n.l. allerlei onder-
afdeelingen (jeugdgroepen, die bestaan uit
de parochiaal gesplitste groote jeugdorgani
satie van thans). We komen dan tot de con
clusie dat we de thans bestaande jeugdorga
nisaties zien gemetamorfoseerd in schakeerin
gen van de ééne en êénige parochiale jeugd
vereeniging.
Dit ideale plan hotst al terstond tegen de
praktijk door de onmogelijkheid om groote
verbanden als b.v. de Sint Jozefsgezellen, het
Sint Franciscus-Llefdewerk, de Adspiranten-
vakorganisatie, parochiaal in te deelen. Juist
door centralisatie zijn deze in staat hun doel
te verwezenlijken en alle kracht en macht zoo
juist bij een parochiale decentralisatie gebro
ken worden.
„Ik verwacht, dat men op 1 September meer
de overtuiging heeft gekregen, dat de jeugd
niet zweren moet hij het vaandel van haar
eigen speciale afdeeling of boni, maar dat
zij boven alles zweren moet bij het vaan
del van de eene onverdeelde Katholieke jeugd
vereeniging van Nederland", zegt kapelaan
Suetens. Ieder practisch-werkzaam jeugdleider
zal glimlachen bij deze vaststelling van zijn
toekomstige taak: de jeugd warm te maken
voor een dergelijk imaginair ideaal.
De kracht van onze jeugdbeweging ligt nu
eenmaal in haar centralisatie in eigen rich
ting en niet in parochiale decentralisatie.
Juist omdat ieder barer onderdeelen volkomen
vrij en zelfstandig gecentraliseerd staat (en
geen denkbeeldige „vrijheid" heeft) is voor
ieder de gelegenheid zich een eigen milieu te
kiezen, waarin hij zich geheel thuis kan ge
voelen. Maar dwing In 's hemelsnaam niet
ieder, in de ééne onverdeelde ideale parochie-
vereeniging, want men moet zijn wereld
kennen juist dit zal velen afschrikken van
het lidmaatschap. Wie scherp rond zich ziet
weet dat bij verwezenlijking van sprekers
ideaal men zou verkrijgen: de ééne onverdeel
de „officieele" Katholieke jeugdorganisatie en
duizend-en-één somi-katholieke vrijgevochten
clubjes van hen, die zich niet in die eene
officieele vereeniging laten dwingen.
Reeds nu bestaan in onze onmiddellijke om
geving verscheidene van dergelijke vereeni
gingen en clubs, doch sprekers plannen zou
den bij verwezenlijking wel in staat zijn, het
getal daarvan aanmerkelijk uit te breiden.
Vervolgens: zou die ééne president (de pas
toor of een door hem aan te wijzen geeste
lijke) wel evenveel liefde betoonen voor de
eene schakeering als voor de andere We kun
nen ons voorstellen dat de pastoor, die zoo
stevig ijverde voor zijn Mariacongre-gatie,
daarvoor wel meeir hart zal hebben dan voor
den Jozefsgezellen-tak zijner vereeniging. Of de
geestelijk-adviseur der Katholieke tooneelver-
eeniging, die daaraan voorheen al zijn orga
nisatorische krachten wijdde, zal- wellicht zijn
acteurs meer attentie wijden dan zijn drank-
bestrijders-afdeeling, zijn verkennersgroep of
zijn patronaatAl heeft ook iedere vereeni-
gingstak zijn eigen leider, want deze blijft
toch steeds afhankelijk van den voorzitter,
die door hem slechts „bijgestaan" en geadvi
seerd wordt, 't Zijn allemaal nuchtere, echt-
menscbelijke bezwaren die we onder de oogen
moeten zien, juist.omdat ze zoo echt-men-
sehelijk zijn en eren practisch zijn gesteld als
kapelaan Sneten3' rede idealistisch
Een nieuw practisch bezwaar Met een
voorbeeld toegelicht.
'De Jeugddag op 1 September j.l. is ontegen
zeggelijk qua betooging en manifestatie prach
tig geslaagd. En toch werden aan zeker 60 pet.
der deelnemers te hooge eischen gesteld wat
betreft uithoudingsvermogen en onvermoei
baarheid. In die mate zelfs dat verscheidene
jeugdleiders wel bewust van hun verant
woordelijkheid ook voor het lichamelijk welzijn
der jongens ons verzekerden: is er wéér
zoo'n dag énze jongens zijn niet van de
partij
Stel nu het geval, dat het bestuur der ééne
Katholieke Jeugdvereeniging zich gedrongen
gevoelt, weer zulk een jeugddecmonstratie te
organiseeren.
Er zijn nu verscheidene vereeniglngen ge
weest die van deelname afzagen om practische
redenen (we noemen slechts de vele turnver-
eenigingen, die geen kans zagen het program
mer voor „Houtrust" voldoende te preparee
ren). Welnu, zijn alle vereenigingen parochiaal
gesplitst en in één organisatie ondergebracht,
dan ontstaat de verplichting het consigne van
het bestuur dier vereeniging op te volgen en
men krijgt in het gunstigste geval een deel
name zonder animo of in het minder gunstige,
doch meer waarschijnlijke geval een algemeene
desertie uit de gelederen der Katholieke Jeugd
vereeniging. Het bestuur der Katholieke Jeugd
vereeniging zal dan tot zijn schade moeten
ondervinden dat „qui trop embrasse, mfH
étreint" En dit komt ons zeer slecht van
pas in de Katholieke jeugdbeweging. Want ons
streven is per saldo toch maar om de jeugd
te hébben, vast te houden, omdat wij de juist
heid van het wel zeer afgezaagde woord: wie
de jeugd heeft, heeft de toekomst, maar al
te goed begrijpen.
Wij moeten niet aankomen met het voorstel:
wil je in onze parochiale jeugdvereeniging.
Ja, word dan maar lid, of: Neen Dan hebben
we niets anders voor je en blijf je er maar
buiten.Neen, onze kracht ligt in onze ver
scheidenheid, in den volkomen vrijen uitgroei
onzer prachtige vereenigingen. Daarvoor wer
ken wij. Wij zoeken ons ideaal, al naar onze
persoonlijke gesteltenis, in een gespecialiseer
de volkomen vrije jeugdorganisatie. Maar poog
de jeugd niet het ideaal te laten zien in de
Katholieke Jeugdvereeniging en „boven alles"
te laten zweren bij het vaandel van die eene
vereeniging. Dan geeft ge blijk de jeugd niet
aan te voelen. De jongeren kunnen niet warm
loopen voor geweldige grootheden die ze niet
terstond overzien en bevatten.
Men besluite uit dit alles niet, dat wij ons
richten tegen parochiaal verband. Zoo ligt het
in den aard der patronaten, parochiaal in
gedeeld te zijn evenals iedere congregatie haar
eigen parochie heeft. Doch wij wenschen den
nadruk te leggen op de bezwaren tegen onder
brenging van alle vereenigingen in de paro
chie, hoewel wij met kapelaan Suetens meenen,
dat „de meest officieele vereeniging ook voor
onze jeugd is en blijft: de R.K. Parochie".
Tevens spreekt het vanzelf, dat ook wij ten
sterkste aandringen op meerdere solidariteit,
die zslfs plicht is.
We zijn immers op elkaar aangewezen al3
inwoners eener stad. Maar die stedelingen
voelen toch maar het meest voor hun eigen
huisje, dat ze zelf naar eigen keuze wenschen
te meubileeren.
De door kapelaan Suetens voorgestelde ver
plichte kazernewoningen hebben voor hen
weinig aanlokkelijks.
DE SENAAT.
Afschaffing aanstaande.
EEN NIEUW TE VOLGEN GEDRAGSLIJN?
Sinds in 1906 de Tweede Kamer besloot,
voortaan de formaliteit van het Adres van Ant
woord op de Troonrede achterwege te laten,
gingen er ook aan de overzijde van het Bin
nenhof gaandeweg meer Btemmen op, welke
aandrongen op afschaffing van deze beleefd
heids-geste, welke verder eigenlijk zonder
eenigen zin was, daar zij louter met de betui
ging van meer of minder instemming herhaal
de, wat H'. M. de Koningin door de Troonrede
had laten weten aan de Staten-Generaal.
Op den nuchteren toeschouwer maakt dit
nabouwen van het koninklijk woord onwille
keurig een ietwat komischen indruk en het is
niet geheel onbegrijpelijk, dat amti-monarchale
elementen er geregeld een object in vonden
voor hun critiek en bijtenden spot ten opzichte
van het koningschap. Van den andaren kant
leidde de graagte, waarmee men in de kringen
der anti-dynastie-gezinden afgaf op dit door de
omstandigheden geheel verouderd instituut, er
van zelf toe, dat volbloed Oranje-getrouwen
des te hardnekkiger aan het Adres van Ant
woord meenden te moeten vasthouden.
Toch komt langzamerhand ook hier kente
ring. Reeds een en andermaal heeft de Senaat
zich onder den aandrang der uiterst-linksche
grdtepen expresselijk met de vraag van al of
niet handhaving moeten bemoeien; en in de
zitting van gisteren is thans, zoo mag men
wel zeggen, een geduchte bres geschoten in deze
oude „costume".
Niet alleen, dat de thans vastgestelde redac
tie van dit mogelijke laatste Adres van Ant
woord tegenover de uitvoerige passus der
Troonrede den indruk maakt flink te zijn be
snoeid wat volgens verklaring van mr. Men-
dels inderdaad het geval i3 Eeweest; de socia
listische senator gewaagde van een „compro
mis" maar de Kamer schijnt bovendien tot
de overtuiging te zijn gekomen, dat zij beter
doet, de kwestie eens en voor goed te regelen.
Vandaar dat nu reeds, ook van niet-socialis-
tisehe zijde, proefballonnetjes opgelaten wor
den voor het volgen eener nieuwe gedragslijn.
Terwijl natuurlijk de socialist Men dels nog
eens kwam betoogen voor algeheels afschaffing
ontbrak het ook aan <3en anderen kant niet
aan stemmen (van katholieke, christelijk-his
torische en anti-revolutionaire zijde), die op
het vasthouden aan de traditie prijs stelden.
Beluisterden wij de stemming in de Kamer
echter goed, dan zien we de oplossing van baron
van Voorst tot Voorst in het nu begonnen zit
tingsjaar verwezenlijkt en zal vóór de volgen
de Troonrede in het zicht komt, een ;xpresse
behandeling van het geval door den Senaat
aan de strubbeling rondom dit ietwat delicate
punt een einde maken.
IN WERKING MET INGANG VAN
1 JANUARI A.S.
DE KRAKATAU.
Nieuwe uitbarstingen.
BATAVIA, 20 September (ANETA) De Kra-
katau is gisternamiddag opnieuw begonnen te
werken. Geconstateerd werden uitbarstingen
tot 150 Meter hoogte, door schokken voorafge
gaan.
Voor de locale telefonie het zuivere
gesprekkentarief als tariefsvorm
aanvaard.
Vanwege het hoofdbestuur der P. T. en T.
ontvingen we het volgend communiqué
De eindvoorstellen van het hoofdbestuur der
P. T. en T., betreffende wijziging van de locale
en interlocals telefoontarieven zijn Koninklijk
goedgekeurd. Ds nieuwe tarieven zullen met
ingang van 1 Januari 1930 in werking treden.
Voor de locale telefonie is het zuivere ge
sprekkentarief als tariefsvorm aanvaard met
grendbedragen van 24 tot 48 en een prijs
van 2% cent voor elk uitgaand gesprek. In
gevoerd is een reductie van 25 pot. resp. 50 pot.
boven een bepaald aantal gesprekken per jaar.
De reduetiegrenzen liggen dusdanig, dat de
voordeelen daarvan in het algemeen reeds op
treden vóórdat het bedrag, dat volgens het be
staande tarief verschuldigd zou zijn, wordt be
reikt.
De interlocals tarieven vermelden uitbrei
ding van het 10 cents tarief tot .afstanden van
10 K.M., terwijl voor afstanden van 10 tot 15
K.M. een tarief van 0.15 is vastgesteld. Van
15 tot 35 K.M. zal een tarief van 0.35 gelden
en voor afstanden boven 35 K.M. is 0.50 ver
schuldigd.
Wat het districtstarief betreft zal niet star
worden vastgehouden aan vastgestelde afstan
den indien innig economisch verhand tusschen
bepaalde plaatsen bestaat en zal worden nage
gaan of voor zoodanige aanwijsbare gevallen
een voor de betrokkenen gunstige regeling kan
worden getroffen.
Tenslotte is het tarief voor de huur- en mar
lijnen verminderd en, van 18.000 per jaar,
voor afstanden boven 35 K.M. (de bestaande
huurlijnen overschrijden bijna alle dezen af
stand) teruggebracht tot 16.000 per jaar.
Vergelijking van de aanvankelijke voorstellen
met de definitieve regeling toont aan, dat aan
de meest op den voorgrond gestolde bezwaren
der belanghebbenden in ruime mate aandacht
is geschonken en getracht is met behoud
van den ook door velen hunner „principieel"
niet aangevochten tariefsvorm daaraan zoo
veel mogelijk tegemoet te komen. Hot overleg
met belanghebbenden kon uiteraard niet be-
teekenen, dat hun op dit gebied zeer uiteen-
loopende inzichten volledig zouden worden ver-
v/iezenlijkt; het nut daarvan lag hierin, dat
het bedrijf een indruk verkreeg van een reeks
belemmeringen, welke het groote zaken- en be
drijfsleven en ook de middenstandskringen als
ernstige nadeelen voor handel en Industrie
vreesden en welke op bepaalde onderdeelen van
de' voorstellen sterk algemeen tot uiting kwa
men. Op deze punten heeft het bedrijf de voor
stellen in beteekenende mate herzien, waar
door met reden mag worden verwacht, dat de
gevreesde nadeelen aanmerkelijk zullen worden
getemperd.
De prijs van de gesprekseenheid.
Velen zijn de meening toegedaan dat de ver
deeling van de totale Kosten door het P.T.T.
bedrijf over het vaste recht (grondbedrag) en
de opbrengst van het gesprekkentarief een vol
komen willekeurige zou zijn.
Zulks is geenszins het geval.
Het bedrijf toch schept in elk lokaal centrum
(net) een telefonische spreekmogelijkheid door
het inrichten en het onderhouden van een be
dieningscentrale, het aanleggen van telefoon
geleidingen, het beschikbaar stellen van per
soneel, enz. Ieder ingezetene die in deze ge
meenschap wil worden opgenomen, behoeft
daartoe een telefoontoestel, dat binnenshuis
en ook voor een deel daarbuiten aangesloten
moet worden op het telefoonnet en waarvoor
tevens een geleiding moet worden binnenge
bracht in de centrale. Deze werkzaamheden en
het be-schikbaarstellen van toestellen en gelei
dingen veroorzaken zekere kosten, waarvoor de
belanghebbende zich dus alleen de mogelijk
heid verzekert om van de gelegenheid tot spre
ken gebruik te kunnen maken.
Dit is het vaste recht (grondbedrag).
Door toepassing van-het beginsel, dat de ver
schuldigde vergoedingen zooveel mogelijk even
redig behooren te zijn aan de diensten welke
men van het telefoonbedrijf verlangt, wordt toe
neming van het aantal aansluitingen ver
wacht, een uitbreiding van spreekmogelijkheid
dus welke een belangrijk voordeel zal op
leveren voor alle aangeslotenen.
Het bedrag van de proportioneele kosten nu
is verkregen door van de totale opbrengst van
de locale telefonie welke bekend is, af te trek
ken de becijferde totaal opbrengst der groudbe-
dragen. Dezr- uitkomst gedeeld door het aantal
locale gesprekken, zooals dit bij de tariefstudie
uit de verkregen gegevens oVer het geheele
land met een zekere mate van nauwkeurigheid
kon worden vastgesteld, geeft de vergoeding
van 2 y2 ct. per gesprek.
Be meervoudige telling.
Ten onrechte wordt nog wel beweerd, dat
de Administratie op technische grondeii aan
een gesprekkentarief van 2% cent gebonden
zou zijn, wijl men meent dat de tellers niet
meer dan viervoudig tellen. Zonder te beweren
dat elke willekeurige telling practisch uitvoer
baar is, staat het vast, dat hij invoering van
een gesprekkentarief van bij 7. 2 cent voor het
districts-verkeer van 0.10 met dezelfde tellers
5 maal kan worden geteld. Zoowel deze mee
ning als de veronderstelling dat de adminis
tratie reeds door de tellers gebonden zou zijn,
is onjuist.
Streeknetten.
Men veronderstelt, dat het handhaven van
streeknetten in den zin zooals deze thans wordt
verstaan, door den opzet van de tariefsher
ziening niet mogelijk zal zijn.
Opgemerkt moet worden, dat de gekozen
tariefsv o r m en de bestaande automatisee-
ringsplannen hiervoor echter geen beletsel vor
men; de zaak is deze, dat nu het vaste abonne
mentstarief dat voor de streeknetteó we
gens bijzondere faciliteiten veelal met een ze
ker bedrag werd verhoogd in de nieuwe
tariefsregeling is vervallen, nog nader moet
worden onder oogen gezien op welke wijze
het gesprekkentarief in de streeknetten zal
worden toegepast. De tariefsvorm laat zoowel
enkelvoudige- als meei'voudige telling toe.
BE NIEUWE TWEEDE KAMER
VOORZITTER.
Na op voordracht van de Kamer door H. M.
do Koningin .te zijn benoemd tot voorzitter
van de Tweede Kamer der Staten-Generaal
heeft ma'. J. R. H. van Schaik gisteren tl020
eervolle, maar tevens hoogst verantwooi delijke
functie aanvaard.
Geboren te Breda op 31 Januari 1SS2 is de
nieuwe voorzitter dus thans 47 jaar oud en
daardoor op een na de jongste president In de
rij zijner illustere voorgangers op dezen stoei.
Tot heden is nog steeds jhï. mr, O. van Nispen
tot Sevenaer, die op 45-jarigen leeftijd die
functie vervulde, de jongste president geweest.
Na het gymnasium te 's-Hertogenhosch te heb
ben bezocht, studeerde de heer van Schaik aan
de universiteit te Utrecht, waar hij in 1905
promoveerde, waarna hij zich als advocaat te
Arnhem vestigde.
Reeds dadelijk bekleedde hij aldaar een voor
aanstaande plaats in het Katholieke vereenl-
gingsleven op allerlei gebied.
Zijn drukke advocatenpraktijk te Arnhem,
die hij deelde met twee compagnons, bïoek op
den duur o«vereenigbaar met het lidmaatschap
van de Kamer, zoodat hij zich te 's-Graven-
hage vestigde en daar de praktijk voortzette
in een nieuw door hem gesticht kantoor, flat
zich nu ook in een uitgebreide rr alt tijk mftS
verheugen. In de Kamer trok het nieuwe
reeds spoedig de aandacht door ziju gror-4#
juridische kennis en zijn helderen betoogtrant»
zoodat hij daar reeds geruimen tijd behoort tet
de meest gezaghebbende leden, naar wiens
woorden de heele Kamer luistert. Een groöt
redenaar of juister woordkunstenaar is hij niatf.
Kort en zakelijk en zonder galmend gerucht
zet hij zijn gedachten uiteen, maar wat
zegt is steeds het aanhooren waard, want zijn
niet overvloedige woorden zijn niet alleen gned
overwogen, maar ook inhoudvol.
Een veelvuldig spreker is de heer van
Schaik nooit geweest. In de laatste jaren nam
hij zelfs niet meer deel aan de bcgrootings-
debatten, maar gaf zich geheel aan wat wij
zouden willen noemen het opbouwende werk,
als er bepaalde, bijzonder juridische of sociale
wetsontwerpen aan de orde waren. In dit ver
band mogen we in 't bijzonder wijzen op de door
hem voorgestelde redactie van het artikel voer
de bedrijfsvereenigingen in de onlangs aange
nomen Ziektewet en zijn werkzaam aandeel
aan de tot standkoming van de Psyehopathen-
wet.
De heer van Schaik had reeds lang minister
kunnen zijn. In de formatie Limburg in Febr.
1926 was hem een portefeuille aangeboden,
maar deze formatie mislukte juist doordat er
niet voldaan werd aan door hem gestelde
eischen ten opzichte van het gezantschap btl
den H. Stoel. Ook in het tegenwoordige kabinet
is, zooals bekend, hem een portefeuille aange
boden. De gronden waarop hij- gemeend heert
deze te moeten weigeren pleiten ongetwijfeld
voor de inzichten, die hij over deze functie*
heeft en toonen aan, dat hij de hooge waardi'
heden niet begeert om deze alleen.
Thans is de heer mr. van Schaik voorzitter
van de Tweede Kamer. Voor de Katholieke
fractie en het practisch Kamerwerk is dit on
getwijfeld een verlies, want daar de voorzitu"
als regel nooit aan de debatten deelneemt to
len we voortaan zijn deskundige vooriichtin
bij de voorbereiding en behandeling van ve
schillende wetsontwerpen missen.
De heer van Schaik heeft zich tot heden i
ieder debat steeds kunnen beheersehen en b
schikt over een benijdenswaardige rust e
kalmte, een gave of is het een zich doe
strenge zelftucht eigen gemaakte kunst -
die hem in zijn nieuwe functie zeer van pr,
zal komen.
Bovendien verstaat de heer van Schaik, zoi
als reeds in tal van gevallen in en buiten d
Kamer gebleken is, op uitnemende wijze d
kunst om door overleg partijen tot elkando
te brengen.
Hij zal ongetwijfeld een voorzitter zijn, di
van a 1'werken houdt, dat heeft Hij in de jare:
van zijn Kamerlidmaatschap wal bewezen, «x
dat hij ook de goeds gewoonte van zijn vooi
gangers om de begrootingen voor Kerstmis a
te werken wel zal handhaven.
KON. NED. HOOGOVENS EN STAAL
FABRIEKEN.
Uit de winst- en verliesrekening, van de Kot
Ned. Hoogovens en Staalfabrieken blg-kt. da
over het boekjaar 1928'29 na afschrijvingen eel
netto-winst blijft van f 452.605 (v j. f 210.568) h
samen met het onverdeelde winstsaido vorig j» 3
f 484.617. Van deze winst kan 4 pet. (onv.'
dividend ove-" het preferente aar.deeienkapitaa
worden uitgekeerd, terwijl aan de statutaire rs
serve f 42.760 (3556) kan worP'TÏ toegevoegd
De balans per 31 Maart vermeldt als
Activa: fabriek, terreinen en installaW'
f 14.495.940 (15.303.825), grondbezit en woningt'
f 1.133.422 (1.444.265), deelnemingen in aanver
wante ondernemingen f 11.122.691 (1 1.508.927)
voorraden f 2.747.574 (2.305.5161, debiteur."
f 2.810.401 (3.119.592), kas en ka-siers f 542 66
,43.893), en als
Passiva: aandeelenkapitaa f 30.125 OC
(onv.), statutaire reserve f 14.004 '10 448). op?-"
nomen gelden f 200.000 (2.2S9.157). -rediteu
f 1.610.393 (1.5.30.548) herstellingsfonds f417.171-
(160-701), onafgehaalde dividenden f 1400, sale
win-st f 484.617 (210.568).
HET BIOSCOOPCONFLICT IN HET
TUIDEN.
Te Venlo had Donderdagavond in het
Theatre een protestvergadering plaats, uhs0
schreven door den Nederlandschen biose
bond naar aanleiding van de sluiting der h:.
copen in het Zuiden.
De heer Peters, hoofdbestuurslid van
bond, te Venlo, leidde de vergadering.
Als sprekers traden op de heeren A. de Hooi
administrateur van -den Ncderla*:dscht:i bie3'
coopbond, Amsterdam; M. C. de Hut, hoofd
bestuurslid van den hond, Dord echt; D. Ham
burger Jr., voorzitter van den hond, Utrecht-
Als attractie werdc ;i eenige verkeersfikns S0"
draaid.
VLAARDINGEN, 20 September Binnen var.
haringvis-scherp VL 180 met 34, VL 194 met
VL 114 met 20 en VL 29 met 20 last.
Heden werd betaald voor: volle haring No"
23.49—24.60, dito Zuid 18.30—22.90, maatje3"
haring Noord 18.2018.60, dito Zuid 18.1»^|
19.20, tJte haring Noord 13.10—13.90, mak**5"
f 10.1012, alles per kantje.
