Limburg en de Katholieke grootpers Een vergissing hersteld ÖINSDAG 31 DECEMBER 1929 TWEEDE BLAD. PAGINA 1. V NOG EEN KEER: HET HUWELIJK KARDINAAL VINCENZO VANNUTELLI MENSCHEN EN MEENINGEN Wilton-Fijenoord PRINSES JULIANA A. W. GROOTE TWEE WERKLIEDEN VAN LADDER GESTORT EEN EEN HUNNER AAN DE GEVOLGEN OVERLEDEN Weer een gevangene ontsnapt WAARSCHIJNLIJK VAN GEHOLPEN BUITEN ongelukkige'val. NOODLOTTIG AUTO-ONGELUK Die artikeltjes over het huwelijk, over de ^•tholieke opvatting, leer, aangaande die lter ernstige, die gewetenskwestie, hebben *1® aandacht getrokken. Men vraagt ons, een beetje verder de lijn Coor te trekken en eens tan te geven, hoe de Staat zich hier eigen- Hik behoorde te gedragen, om katholieken Wet in ongelegenheid, in gewetensnood ie bfen gen- Het huwelijk is voor een katholiek een godsdienst, een gewetenszaak. Daar helpt Seen praten aan. Oaar moot door den Staat tekening mee gehouden worden. En niets Wag de Staat doen, wat daarmee in strijd komt. Over het algemeen vermijdt de Staat Zorgvuldig de gewetens in het nauw te brengen, en brengt ze uitzonderingen aan *oor degenen, die het ernstig meenen. Vooral ®ls het geen katholieke ei&chen betreft, past 4a Staat erg op zichzelf. Bij dienstweigeraars bijv.uit beginsel, bij het afleggen van eed of belofte, bij de te Semoetkoming van Israëlieten in het leger. Dat zou de Stant ook moeten doen ten opzichte van het huwelijk bij katholieken Dus alleen voor katholieken. Natuurlijk vra gen wij niet, dat de eischen voor katholie ken zonder meer worden toegepast op nier katholieken. Zoodat er geen Indianengehuil ®angeheven behoeft te worden, dat anders denkenden onder het juk door moeten, of •Jat „Rome" hier baas is. „Rome" vraagt dit: dat haar Roomsche Sewoten ontzien wordt. Hoe zou dat kunnen? Eenvoudig zoo: dat de katholieke .geeste' lijke, die het huwelijk sluit, dus de pastoor 4er parochie of zijn plaatsvervanger, door 4e daad zelf optreedt als ambtenaar van den burgerlijken stand; m.a.w. dat een katholiek Slechts dan gehuwd is, wanneer hij katho liek gehuwd is, want anders kan hij niet huwen. Dat dus ook, als een katholiek om Welke reden ook, scheiding heeft gekregen ?an tafel en bed, wat ook volgens de katho lieke leer kan, zoo iemand ook wettelijk niei kan hertrouwen. We zouden wel eena willen hooren, wat 4aar toch op tegen zou zijn. Al wat de we ^erlangt: dat zoo'n huwelijk ook wettelijk Geregistreerd wordt, kan ze zoo even goed verkrijgen, als wanneer het op het stadhuis tQoet gebeuren. Of zou de Staat de trouwlustigen aan een 'ormaliteit op het stadhuis willen onder- Werpen, dat ze dan daaraan niet het karak ter van een huwelijk geve, en zeker niet den eisch stelle aan den katholieken priestei, Piemand te „mogen" trouwen vóór die for maliteit. Dat is gewetensdwang. FEESTELIJK BEZOEK UIT DE MIJNSTREEK AAN DE MAASBODE .^BINNENKORT OMWISSELING DER AANDEELEN. De directie der N.V. Dok- en Werf M. Wil ton-Fijenoord, deelt mede, dat de 5 pet. obliga ten ten laste der N. V. Wilton's Machinefabriek en Scheepswerf, welke stukken zullen worden Uitgereikt aan de houders van cumulatief prefe rente winstdeelende aandeelen die daartoe den Wensch te kennen geven, voor de helft van hun °minaal bezit dier aandeelen, binnenkort zullen Worden uitgereikt onder bijbetaling van de coupons per 1 Juli 1929 en 1 Januari 1930. Bij elke 500 obligatie ontvangt men dus 25 in contanten. De voor de wederhelft dezer pre ferente aandeelen uit te reiken nieuwe aandee- bo, deelende in de winst over 1929, zullen even eens binnenkort verkrijgbaar worden gesteld. Het eere-doctoraat in de Ietteren en wijsbegeerte verleend De Senaat der Universiteit te Leiden heeft ®an H. K. H. Prinses Juliana het eere-doctoraat In de Letteren en Wijsbegeerte verleend. Als promotor is aangewezen de hoogleeraar Dr. J. Huizinga, decaan van de faculteit der letteren en wijsbegeerte. Gisteren heeft H. K. H. met goed gevolg baar laatste tentamen in het „Volkenrecht" afgeiegd. Vele geestelijke en wereldlijke autoriteiten uit de mijnstreek hebban gisteren een bezoek gebracht aan het „Maasbode -bedrijf te Rot terdam. Reeds vele bezoeken van dien aard aan onze courant zijn voorafgegaan, maar dit jongste is wellicht het meest sympathieke, dat in onze annalen mag worden opgeteekend. Voor dag en dauw moesten de Limburgsche Maasbocle"-bezoekers gistermorgen uit de voeren. Met het oog op den grooten afstand was het uur van vertrek uit Heerlen reeds op 6.37 uur bepaald. Uit Kerkrade, Terwinselen, Tree beek, Simpelveld, Eygelshoven en andere mijn- gemeenten moest men derhalve nog veel vroe ger opbreken om tijdig het Btatlon Heerlen te hereiken, waar de gereserveerde spoorwagen gereed stond voor de lange reis naar de Maas stad. Per auto werden de gasten in het vroege morgenuur uit de verst afgelegen gemeenten naar Heerlen gebracht en daar was, terwijl de mijnen nog omhuld waren door het grauw van den nacht, de Limburgsche groep van geeste lijken, burgemeesters der beide groote mijn- steden en vertegenwoordigers van het Lim- burgsch Dagblad en de Zuid-Limburger hijeen, die gisteren cmze bureaux te Rotterdam met een bezoek kwam vereeren. Er heerschte een ge zellige drukte. Nauwelijks baddeu allen zich op hun gemak in de gereserveerde comparti menten geïnstalleerd of de Limburgsche humor kwam los en spitste men zich op de verrassin gen die deze dag zou brengen. Wij gingen onderwijl kennis maken met onze gasten en noteerden zoo hier en daar een enkelen naam. Dc gansche mijnstreek was vertegenwoordigd. Er was een groep Heerlen, waar wij aan troffen Mgr. P. Nicolaye met den pastoor van den Molenberg, den zeereerw. heer P. Wind- hausen en verder kapelaans en rectors, oa. de directeur der R. K. H.B.S. te Heerlen, de zeer eerw. pater RomboutB O.F.M. De deken van JCerkrade had zijn kapelaan, den weleerw. heer J. Colaris als vertegenwoordiger gezonden, ter wijl Mgr. dr. Poels aan den deken van Heerlen had bericht verhinderd te zijn aan het bezoek deel te nemen, wijl hij in den namiddag een conferentie moest bijwonen, die reeds eenmaal te zijnen behoeve was uitgesteld. Wij merkten er verder op den burgemeester van Heerlen, den heer M. v. Grunsven, den burgemeester van Kerkrade, den heer G. Habets, pater Stanislaus v. d. Berg van de Minderbroeders Conventueelen uit Treebeek, de pastoors van Terwinselen, Nieuwenhage, Simpelveld, Sehandelen en Eygelshoven met, pater Bezems van Schaes- berg e.a. Terwijl zachtjes het morgenlicht door brak, werd de reis door het schoone Lim burgsche landschap gemaakt. Door de goede zorgen van de Spoorwegen behoefden onze gasten gedurende de reis hun compartimenten niet te verlaten, doch werd ons rijtuig te Sittard en Eindhoven gerangeerd en aan de daar gereedstaande treinen naar het Noorden aangehaakt. Het was een genoeglijke tocht, vol afwisse ling en jolijt, slechts even onderbroken door brevier-gebed en het gebruiken van een koffie- broodje, hetgeen een goede voorzorgsmaatregel bleek te zijn bij deze lange reis. Om 10.31 uur arriveerde het gezelschap aan het station Beurs te Rotterdam, waar de secretaris der directie op het perron aanwezig was om de gasten te begroeten. Men begaf zich naar onze bureaux, waar de pauselijke en vaderlandsche vlaggen vroolijk uitwapperden, en de gasten in de receptie zaal door den directeur en den hoofdredacteur ontvangen werden. De directeur, de heer Henri KuljpeirB, heette hen hier hartelijk welkom na de verre reis, reeds in den vroegen morgen ondernomen, om het Maasbode-bedrijf te leeren kennen en, naar spr. hoopte, ook te leeren lief hebben. Nadat de directeur vervolgens mededeeling had gedaan van het programma van het be zoek aan Rotterdam, werd den bezoekers aller eerst koffie aangeboden. Er volgde dan een bezichtiging van het Maas- bode-bedrijf onder leiding van de chefs van de redactioneele en de technische afdeeling, waar hij, zooals begrijpelijk is, de bezoekers hun be wondering niet voor zich hielden voor de ge weldige uitgebreidheid van de Maasbode-bu- reaux, voor haar grooten staf redactieleden en voor haar ultra-moderne technische uitrusting. EERSTE KAMER Huldiging bij zijn 70sten verjaardag EEN KONINKLIJKE ONDERSCHEIDING De heer A. W. Groote, de uitvinder van het bekende kortschriftstelsel, dat zijn naam draagt is gisterenmiddag ter gelegenheid van het be reiken van den 70-jarigen leeftijd gehuldigd °P een receptie in „Hotel de l'Europe" te Am sterdam. In de -met autoriteiten, vrienden en bekenden gevulde zaal werd de jubilaris aller eerst toegesproken door den voorzitter van het buldiglngscomité den heer W. Drees, wethou der van Den Haag. Deze wees op het werk ran beteekenls, dat door den jubilaris was tot atand gebracht Vervolgens wees spr. op de groote resulta- fen die met dit door den jubilaris uitgevon den kortschrift zijn bereikt, en zeer zeker kan de jubilaris daar met vreugde op terugzien. Namens zeer velen ook uit Indië werden daarop gezinsgeschenken aangeboden. Dr. S. Elzinga, Inspecteur van het Middel baar Onderwijs te Haarlem, die den minister ran Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen ver tegenwoordigde herinnerde er aan dat het gees teskind van den jubilaris een moeilijke geboorte eh een zware jeugd heeft gehad. Nu is het kind rolwassen en heeft zeer veel Invloed, terwijl de Sfeer zich nog steeds uitbreidt. Aan het Ne- deirlandsche volk zei spr. hebt gij een Neder- 'andsch kortschriftstelsel gegeven. Daardoor bebt ge het Nederlandsche volk, het Neder landsch bedrijf, het onderwijs aan U ver- Wicht De Rijksregeerlng wenscht zich daarom nier onbetuigd te laten en heeft U benoemd tot Officier in de Orde van Oranje Nassau (applaus). De heer Ed. Polak sprak hierna namens hat Atnsfendamsche Gemeentebestuur. De heer Groote dankte daarop m welgekozen Voorden. Hierna kregen de aanwezigen gelegenheid Aan jubilaris persoonlijk de hand te drukken. OFFICIEELE ONTVANGST HET STADHUIS OP Na deze bezichtiging van het bedrijf, werden de Limburgsche Maasbode-gasten gereden naar het stadhuis, waar de deken van Heerlen en de burgemeesters van Heerlen en Kerkrade door den burgemeester van Rotterdam mr. P. Droogleever Fortuyn werden ontvangen, terwijl wethouder F. L. D. Nlvard de overige bezoe kers verwelkomde. Op deze vriendelijke ontvangst volgde een rondgang door het stadhuis, voor welks inte rieur de gasten groote bewondering hadden. Dan stonden de auto's weer voor om de gas ten, na een rondrit door de stad, diie toch ook op een dag als gisteren wel bekoorlijk was, te brengen naar de dekenale pastorie aan de Nieuwe Haven, waar het Limburgsche gezel schap van geestelijke en wereldlijke autoriteiten werd ontvangen door den Hoogeerw. heer J. W. van Heeswijk, deken van Rotterdam. In de fees telijk versierde zaal waren ook de Eerw. heeren kapelaans van de St, Laurentiuskerk ter be groeting aanwezig. Het hartelijk woord van welkom werd beant woord door Deken Nicolaye van Heerlen, die namens alle Limburgsche gasten deken van Heeswijk dank bracht voor zijn vriendelijke woorden. Nadat de gasten nog lenigen tijd op de pas torie hadden doorgebracht, werd wederom per auto gereden naar den Coolaingel, waar in café restaurant „Tivoli" de maaltijd werd gebruikt. Aan den disch, waar behalve de Limburg sche gasten ook aanzaten Deken J. W. v. Hees wijk en Wethouder F. L. D. Nivard, werd het openingswoord gesproken door den heer Henil Kuijpers, die vanaf deze plaats over Kerkrade en Heerlen heenblikte naar Rome en den eer sten dronk wijdde aan onzen roemrijk regee renden Paus Plus XI in het gouden Jaar van Zijn Priesterschap. Tijdens den maaltijd, welke hoe kon dit ook anders bij zooveel oer-echte Limburgers in zijl midden een hoogst aangenaam verloop hai, werd bij tusschenpoozen ook de welsprekend heid van gasten en gastheeren In ruime mate beoefend. De hoofdredacteur, dr. J. Witlox, verklaarde met groote voldoening dit illustere gezelschap uit Zuid-Limburg te hebben ontvangen. De rij van Limburgsche sprekers werd dan geopend door dei) Deken van Heerlen, dea Hoogeerw. heer J. Nicolaije. De doorsnee Lim burger, aldus begon spr., en ook de priesters, met de zielzorg belast, de paters dan wellicht uitgezonderd, zijn min of meer hokvast Een reis naar gene zijde van den Moerdijk Is voor hen een heel karwei. Toch hebben wij, aldus spr., gemeend gevolg te moeten geven aan de vriendelijke uitnoodiging om te Rotterdam en in het hijzonder hij de Maasbode een kijkje te komen nemen. En waarom 7 Om de groote sympathie voor de Maasbode. Uw courant heeft overal een goeden naam, ook buiten ons land. Zeker uit aller naam spreek ik, wanneer ik verklaar, dat wij die invitatie zeer gaarne hebben aanvaard. Wij hopen, dat uw zegen rijk werk zal worden voortgezet tot welzijn van kerk en vaderland. De burgemeester van Heerlen, de heer M. van Grunsven, die hierna het woord voerde, wees er op, dat de Maasbode al veel autoritei ten heeft ontvangen, die een rol hebben gespeeld in het wereldgebeuren. Ik kan mij voorstellen, aldus spreker dat dit een eer was voor de Maasbode. Maar ik kan mij niet voorstellen, dat dit bezoek van de „poten taatjes uit de Mijnstreek" nu zoo'n eer is voor haar! Daarom meende spr. ditmaal de eer dan ook alleen aan de zijde der gasten te moeten zoeken. Waarom zijn wij, vandaag zoo een drachtig naar Rotterdam getrokken? Om de Maasbode te steunen. Daar zijn twee redenen voor. Op de eerste plaats zegt ons dit het ver stand. Wij hebben maar één blad als de Maas bode. En vooral de jongeren, waartoe spr. zich mag rekenen, zullen diep doordrongen zijn van deze waarheid, alleen de Maasbode is In staat om als katholiek blad het hoofd te bieden aan de groote neutrale pers. En vervolgens zegt ons dit het hart, want onze liefde, die hebt gij reeds lang. Ik wensch u dan ook toe, dat u blijft behouden de unieke plaats, welke gij be kleedt en dat die unieke mijnstreek u zal ge ven, wat gij vraagt. De heer Kuijpers dankte voor deze hartelij ke woorden, herinnerde aan de sympathie, welke de Maasbode bij haar kruistocht in Lim burg dadelijk bij den Heerlenschen burgemees ter had gevonden en stelde onder algemeenen bijval een dronk in op de verloving van den jongen burgemeester. De burgemeester van Kerkrade, de heer G. Habets, verwijzende naar het woord van Dr. Witlox, merkte op, dat de gasten vandaag wel onder een soort dwinglandij werden gesteld, maar een dwinglandij van zoo aangenamen aard, daar kon wel niemand bezwaar tegen hebben. Spr. dronk daarom op de zegepraal van den kruistocht en op het welzijn van directie en medewerkers. Toen men, zoo sprak vervolgens de heer Reuser, hoofdredacteur van het Limburgscb Dagblad, vernam, wat wij vandaag gingen doen, vroeg men ons af: wat gaan jullie nu be ginnen? Daarom hier deze verklaring: wij doen in liefde voor de katholieke provinciale pers niet onder, maar van De Maasbode behoe ven wij geen concurrentie te vreezen, wijl zij de provinciale pers niet wil en niet kan ver dringen. Maar, als het de Maasbode in Lim burg goed gaat, dan zal het ook ons goed gaan. En als wij in Limburg het zoover konden brengen, dat de neutrale grootpers, met name de Telegraaf, verdrongen werd door de Maas bode, welnu dan was daardoor ook onze positie sterker geworden. Daarom kan de Maasbode op onzen steun rekenen. Deze woorden werden door den heer Kuij pers geheel ondenschrevn. Als oud Rotterdammer sprak vervolgens de weleerw. pater de Leeuw O.F.M. In het sappig Llmburgsch plat werden hier na door eenige geestelijken nog speeches afge stoken. De Maasbode, aldus Rector Ritten van Eygelshoven ls de harteklop van Nederland. Limburg ls de arm van Nederland en Zuid- Limburg de vuist, in den pols nu voelt men het duidelijkst den harteklop. Daarom leve Lim burg en leve de Maasbode. Volgende sprekers waren Rector GUlssen en Rector Thomas die bedden eveneens het Zuid- Limburgsch dialect in ai zijn welluidendheid aan den feestdisch onder de schaduw van Rot terdam's Stadhuis lieten weerklinken. Rotterdam en Limburg hadden elkaar ge vonden In verband met het vastgestelde uur van vertrek naar Limburg moest het dejeuner toen worden opgebroken. Toen werd nog een kort bezoek aan De Maasbode gebracht waar men nog juist ge tuige kon zijn van het afdrukken van het avondblad. En zoo, met de versclie courant in den zak, vertrokken onze gasten, aan den Ingang van ons bureau uitgeleide gedaan door den directeur en den hoofdredacteur. En op het station D. P. vingen zij hun- lan ge terugreis aan uit de Maasstad naar het verre Zuiden waar het Limburgsche heuvel land de Maas begroet in ons kleine vaderland Gisterenmiddag omstreeks twee uur waren twee werklieden bezin op het gebouw van do rijwielfirma Vermeer aan den Wijkerstraatweg te Velzen een reclamebord op te hangen. Toen de twee arbeiders, die werkzaam zijn in dienst van de Amsterdamsche firma E. van Ravens- berg, boven op de ladder stonden sloeg deze door een rukwind plotseling om, waardoor bei den van een aanzienlijke hoogte op straat vie len. Een van hen, D. Stolk, wonende te Amster dam, bekwam een ernstige schedelbreuk. De ongelukkige werd overgebracht naar het Roode Kruiszlekenhuis te Beverwijk, waar hij spoedig aan de bekomen verwondingen overleed. De andere arbeider kwam met den schrik vrij. EEN SCHIPPER VERDRONKEN IN DE LOOSDUINSCHE VAART Omstreeks twaalf uur trok het gisterenmid dag do aandacht van voorbijgangers dat lm de Loosduinsc-he Vaart ter hoogte van de Zuider- parklaan een schuit onbeheerd ronddreef. De politie werd gewaarschuwd en na een paar uur ter plaatse te hebben gedregd, werd uit de vaart opgehaald het lijk van een man vermoe delijk de schipper Van de schuit. Door de zorg van den Gemeentelijken Hulpdienst werd het lijk overgebracht naar het Ziekenhuis aau den Zuidwal. Naar wij voorts vernamen bevond de mau de ongeveer 30-jarige C. wonende in het Weeteinde, zich alleen op de schuit. Hij is ver moedelijk door uitglijden te water geraakt. Verschillende wetsontwerpen MET EEN „GOED UITEINDE" GINGEN DE SENATOREN WEER HUISWAARTS Er waren nog eenige wetsontwerpen af te doen, die voor den aanvang van het nieuwe jaar kracht van wet behoorden te hebben ver kregen. Daarom had de voorzitter zich genood zaakt gezien den Senaat den voorlaatsten dag van het jaar bijeen te roepen. Weliswaar waren niet alle leden voor die paar uur vergaderen uit alle hoeken van het land naar den Haag gekomen, maar we telden toch al spoedig, be halve die van de ministers en griffiers, 35 neuzen in de vergaderzaal, zoodat er ondanks de niet overmatige belangstelling toch ruim schoots voldoende leden aanwezig waren om wettige besluiten te kunnen nemen. Het eerste punt van de agenda was de stem ming over het wetsontwerp tot verlaging van de tijdelijke opschorting van den vaccinatia- dwang. Voordat tot stemming werd overgegaan vroeg minister Verschuur nog even het woord om een vergissing te herstellen, welke hij otj de discussie over dit wetsontwerp ln den Senaat bad begaan. Hij had toen namelijk gezegd, dat bij het gebruik van entstof uit Lausanne zich één geval van encephalitis met doodelijken afloop had voorgedaan. Dit bleek achteraf niet juist te zijn; het encephalitis geval had een vrij gunstig verloop gehad met kans op volledig herstel. Pour acquit de conscience meende de minis ter deze vergissing, die hij in zijn stenogram reeds had gerectificeerd, vóór de stemming nog te moeten verbeteren ofschoon zij geen wijzi ging bracht in zijn betoog. Met dit laatste was dé heer Rink, die zich den vorigen keer reeds een verwoed voorstan der van de vaccinatie had getoond, het heeie- maal niet eens. Hij meende, dat door het niet volgen van den dood op dit encephalitis-geval aan het betoog van den minister de feitelijks grondslag was ontnomen. Maar hij zag over het hoofd, dat na het gebruik van de Zwltsersche entstof toch in ieder geval zich encephalitis had voorgedaan en dat deze ziekte, al had zij dezen keer geen doodelijk gevolg gehad, toch zeer gevaarlijk is voor het leven. De meerderheid van de Kamer bleek de zaak wat nuchterder in te zien dan de liberale sena tor en nam het 26 tegen 9 stemmen het wets ontwerp aan. Tegen stemden, de heeren Ossen- dorp, Mendels, Smeenge, Fock, Oudegeest, Po lak. Kranenburg, Moltmaker en Rink. Een viertal 'kleinere wetsontwerpen gingen vervolgens zonder discussie of hoofdelijke stem ming onder den hamer door, toen we op den post van 25.000 vergoeding aan den Post dienst voor betaling van belasting op postkan toren plotseling stuit -n. Twee sprekers voerden hierbij het woord n.l. de heer "VVibaut, die meende, dat de regeling door de aanneming van het amendement-Bak ker in de Tweede Kamer niet ver gfenoeg ging, en de heer van Sasse van Y'sselt, dia den mi nister van Financiën waarschuwde om vooral niet verder te gaan en op het platteland toch het instituut der ontvangers te behouden. De ontvangers zijn In belastingzaken de raadge vers van de bevolking ten plattelande, betoogde de. heer van Sasse, die ook het argument van deu.ïujnlster, dat de postkantoren het innen van belasting best bij hun gewone werkzaam heden konden uitoefenen zonder op drukke kantooruren overbelast te worden, meende in twijfel te moeten trekken. t Minister de Geer stond in deze kwestie heel wat dichter bij den socialistischen dan bij den katholieken senator. Uitbreiding van de gele genheid tot betaling van belasting op postkan toren ook op het platteland, zal er zeker moe ten komen, meende hij op grond van de gun stige ervaringen daarmee in Noord-Holland opgedaan. Het is een kwestie van efficiency, van welker noodzakelijkheid men langzamer hand zoo sterk overtuigd zal worden, dat zij evenmin ls tegen te houden als men kan pro- beeren met een bokkewagen een auto in te halen of met een brandspuit den dageraad tegen te houden, zei de minister. Nog een ander grappig beeld gebruikte mi nister de Geer, van wien bekend is, dat hij humor in de politiek niet versmaadt. De heer van Sasse van Ysselt had den bewindsman ge waarschuwd, om met het opheffen van ont vangerskantoren geen oude schoenen weg te werpen, voordat hij nieuwe had. Hierop ant woordde de minister, dat hij de nieuwe schoe nen al drie jaar lang als lichtend voorbeeld ln Noord-Holland had gehad! Die lichtende nieuwe schoenen maakten zoo'n indruk op den Senaat, dat niemand stem ming vroeg en het voorstel zonder hoofdelijke stemming werd aanvaard. Bij het wetsontwerp tot wijziging van de L.O.- wet deed de heer de Jong nog een poging om de voorgestelde verlenging van de bepaling, welke het oprichten van bijzondere scholen bemoei lijkt, af te wimpelen. Andere bezuinigingsmaatregelen zijn met het oog op een beteren toestand van 's lands finan ciën Ingetrokken. Waarom nu ook deze niet, zoodat da financleele gelijkstelling tusschen openbaar en bijzonder onderwijs volledig tot haar recht komt, vroeg de katholieke senator terecht Maar minister Terpstra had daar geen ooren naar. De beperkende bepalingen werkten vol gens hem niet zoo erg belemmerend dat men de voorstellen van de Staatscommissle-Rutgers, welke spoedig te verwachten zijn, niet zou kun nen afwachten om dan met een definitieve regeling te komen. Als het rapport der com- missle-Rutgers te lang mocht uitblijven, zou de minister bereid zijn met een eigen ontwerp te komen. Bij deze toezegging legden de tegenstanders van de verlenging der belemmerende bepalin gen zich maar neer, zoodat ook dit wetsont werp zonder hoofdelijke stemming den hamer kon passeeren. Nadat ten slotte de heer v. Emhden nog wat had gesputterd tegen het ter elfder ure indie nen van een suppletolre onderwijsbegroting, waarbij maar eventjes 5 millioen werd ge vraagd, en de minister beterschap had beloofd in zooverre, dat hij voortaan de benoodigde cre- dietaanvragen niet meer zou opsparen, maar ze eventueel elk afzonderlijk, zoodra de gegevens beschikbaar waren, bij de Staten Generaal zou Indienen, was de agenda afgehandeld. Met een „goed uiteinde en een ln alle op zichten gezegend nieuwjaar", hun door den voorzitter toegewenscht, ging de senaat tot den avond van 7 Januari naar huls toe. EEN MERKWAARDIG FIGUUR Ontwijfelbaar zeker is het, dat kardinaal Vannutelli behoort tot de merkwaardigste figu ren der Kerk en van hare geschiedenis. Gekomen op den leeftijd van 93 jaren, waarop hij eene uitstekende gezondheid geniet en van de gebreken des ouderdoms nog wei nig laat merken; bijna 70 jaar priester (23 December 1860), bijna 50 jaar bisschop (20 Januari 1880), 40 jaar met het purper be kleed, overziet Vincenzo Vannutelli een stuk kerk- en wereldgeschiedenis van zulke ruimte en beteekenls, als voor weinigen weggelegd is, UIT DE SUIKERINDUSTRIE nam deze kardinaal deel aan het wereld bestuur der Kerk in eene mate, ais slechts voor enkelen voorbehouden. Geboren onder Gregorius XVI, werd hij priester onder Pius IX, om onder Leo XIU bisschop en kardinaal te worden en dan de Kerk te dienen onder Pius X, Benedictus XV en Pius XI. Hij zag ondergaan 's Pausen souvereiniteit onder Pius IX in 1870 hij was toen audi teur van nuntiatuur te Brussel en deze herleven 59 jaren later onder Pius XI als deken van het H. College. Maar ook hoeveel landen zag de kerkvorst in zijn lange leven geheel van gedaante ver- andereu. Zoo o.a. was hij 's Pausen vertegen woordiger bij de keizerskroning van Alexan der III van Rusland te Moskou en thans heerscht in die oude residentie al jaren het anti-monarchale en anti-godsdienstige boi- schewisme. Portugal sloot tijdeus zijne diplomatieke zending te Lissabon inzake het protectoraat der Kroon over de katholieke missies in Indië het concordaat van 1 September 1S86, om later als republiek het los te laten (1913) en daarna ophieuw te regelen 1928, 1929. Frankrijk aanschouwde hij als pauselijk le gaat op het eeuwfeest van Frêdëric Ozanam (19123) geheel gescheiden van Kerk en H. Stoel, om thans voortdurend zijn ambassadeur te Rome te ontmoeten. Als auditeur van nuntiatuur diende Vannu telli den H. St-oel te 's-Gravenhago (18631866) het ridderkruis van de Orde van den Ne- derlandschen Leeuw zegt het ons maar hoe was Holland veranderd, toen hij er in 1908 wederkeerde: de katholieken geëmanci peerd en sommige protestanten, zoo mogelijk nog meer anti-roomsch en anti papistisch ge worden. Naar het oordeel van het Vaticaan drukte de kardinaal in zake de Romeinsche kwestie bij gelegenheid van het door hem ingezegende huwelijk der prinses Odescalchi zich eenigs- zins onvoorzichtig uit de kerkvorst was een groot voorstander der verzoening eu thans is de Romeinsche kwestie geen kwestie meer. Zijn broeder Serafino en hij zaten samen fn het H. College, ja, waren samen deken en onderdeken wel een unicum! terwijl de eerste kardinaal, die in kardinaalsjaren hem volgt, werd gecreëerd in 1901 d.i. 12 jaar later. Er mogen in deze drukke tijden voor den H. Stoel dan deze, dan die kardinaal al eens op zijn post ontbreken, meen niet, dat veelal Vannutelli tot hen behoort. Deze Eminentie is zelden afwezig. Grooter vitaliteit zag men zelden. GOULMY. Den Dungen, December 1929. XLVI. Goed vóórgaan, doet goed volgen. Katholieken en anti-rebolutionnairen heb ben heel wat over gehad voor de eigeix. school: een gewetenszaak voor hen. Die gewetenskwestie heeft niet veel meer dan spot ontmoet bij degenen, die zoo erg op vrijheid gesteld zijn, voor alles vrijheid hebben en vragen, behalve voor katholieken. Nog altijd hebben de deftige heeren het over sekte-scholen. Ook sociaal-democraten deden daar dap per aan mee: die katholieken, die katholie ken deden niets dan overal hekjes plaatsen allemaal eigen bonden, de jeugd zelfs werd al in sektegeest opgevoed. Heel en jal Maar dat goede voorbeeld heeft ingeslagen. Ze loopen al een heel tijdje in het spoor der katholieken. Zelfs de schoot na al hun vereenigingen, ook voor de jeugd, gaat dien weg op. Ons best! En se gaan het met de school probeeren in Limburg en Heerlen. Dat geval kwam in den gemeenteraad. Heel die raad stond versteld over hel geval, dat de sociaal-democraten daar een bijzon dere school gingen stichten; jg een bijzon dere openbare school. Waarom die verbazing? Wel, daar waren, nooit klachten vernomen, geen enkele klacht omtrent de bestaande openbare school. TFcl ke klacht bestond er dan wel? Niemand wist het! Tot het sociaal-democratische raadslid kwam zeggen: het bezwaar bestond dat op de openbare school gebeden werd Let wel: daar werd gebeden. En dat kun nen sociaal-democraten niet gebruiken. Al weer: ons best; ieder doet naar eigen over tuiging. Maar ook over dat bidden waren geen klachten binnengekomen! Het zit in ieder geval raar. Maar ons goede voorbeeld; dc kinderen in eigen richting op te voeden, heeft weer eens navolging gevonden. We kunnen ge rust zijn: bekeeringen zijn nog niet onmo- gelijk. Die opvattingen zuiveren de fuch-t en doen het eigen beginsel duidelijk uitko men. Een raamspijl doorgezaagd en hö was vrij 1) Geboren te Genazzano in het suburbl- caire bisdom Palestrina 5 December 1836. Priester 23 December 1860. Beneficiant van de Patriarchale Vaticaansche Basiliek 1861. Auditeur van nuntiatuur te 's-Gravenhage 1863. Auditeur van nuntiatuur te Brussel 1866. Substituut van de pauselijke stae.tssecretarie en secretaris van het cijferschrift 1875. Auditeur van de H. Roomsche Rota 1878. Titulair-aartsbisschop van Sardes en aposto lisch delegaat te Constantinopel 1880. Internuntius te Rio-de-Janeiro, welke be stemming hij niet volgde, 1882. Buitengewoon ambassadeur te Moskop 1882. Nuntius te Lissabon 1882. Kardinaal-priester „in p e 11 o" 1889. Bekend gemaakt 1890. Pronuntius te Lissabon 1890. Ontvangt den hoed met den titel van den H. Silvester „in C a p i t e" 1891. Suburbisair bisschop van Palestrina 1900. Prefekt van de H. Congregatie van het Con cilie 1902. Lid van de Pauselijke commissie tot codifi catie van het Kerkelijk Recht 1904. Prefekt van de Apostolische Signatuur 1908. Dat&rius van Z.-H. 1914. Bisschop van Ostia en deken van Het li. College 1915. Prefekt van de II. Congregatie van het cere- moniëel 1915. Pauselijk legaat op de internationale eucha- ristissche congressen te Doornik (1906), Metz (1907), Londen (1908), Keulen (1909) en Mon treal (1910), alsmede op het eeuwfeest van Ozanam te Parijs (1913), om te openen en te sluiten de Heilige Deur in de patriarchate Liberiaansche Basiliek (1899, 1900, 1924. 1925). DE MAN HAD NOG MER JAAR TE GOED EN IS EEN GOEDE BEKENDE VAN DE ROTTERDAMSCHE PO "THE In den nacht van Zaterdag op Zondag j.l. wederom een gevangene uitgebroken nit co cellulaire gevangenis te Schevenlngen. Bij het ochtendappel te 7 uur werd Zondag ontdekt, dat de man uit zijn cel verdwenen was, en dat hij blijkbaar door verbreking van een spijl in een der ramen het gebouw had weten te verlaten. De uitbreker is de bijna 34-jarige Adrianus Dijkmans, een Rotterdam mer ,die nog ongeveer vier jaar „te goed" had. Het vermoeden ligt voor de hand, dat hem bij zijn ontvluchting hulp van buiten af is ge boden, bijvoorbeeld in den vorm van werktui gen, waarmede het doorzagen of doorvijlen van den dikken ijzeren spijl kan zijn geschied. De uitbraak is geschied op de eerste etage. Na door de spijlen te zijn gekropen, die na de verbreking van één dezer juist genoeg ruim te bieden om iemand van niet te grooten om vang door te laten, moet de uitbreker laags den muur naar beneden zijn gegleden, vervol gens over een binnenplaats, daarna weer over een muur en een buitenringplaats zijn gegaan en tenslotte over den vier meter hoogen bui tenmuur geklommen. In de cel werden overigens weinig teeke nen van de ontvluchting gevonden; vooraoo- ver deze aanwezig zijn, worden zij door het college en regenten en door de politie geheim gehouden wel kunnen we mede deelen, dat het bed van den ontsnapte, het z.g. „wolletje" door elkaar was gehaald- Per extra-pollüefT&dio- bericht ls Zondagochtend 10 het volgende door gezonden „De Commissaris van politie afd. C. t# 's Gravenhage verzoekt opsporing en aanhou ding en voorgeleiding van Adrianus Dijkmans, geboren te Rotterdam, 10 Januari 1895, die 28 of 29 December uit de strafgevangenis te Schevenlngen is ontvlucht. Het signalement van ontvluchte luidt: 1.75 M. lengte; donker haar, donkerbruine oogen, donkere wenkbrau wen, ovaal gezicht, tenger postuur, litteeken op de rechterhand, kleeding onbekend". Tot op het oogenblik ls men den uitbreker nog niet op het spoor. De politie die de mede werking van haar collega's in alle plaatsen heeft ingeroepen, is intusschen ijverig doende om te trachten den man, die een bekende van de Rotterdamsche politie is en die wegens inbraak was veroordeeld te achterhalen. Een record De campagne aan de Coöp. Suikerfabriek en Raffinaderij „Dlnteloord" te Stampersgat ls geëindigd. Gedurende deze campagne, welke 25 September is begonnen, werd aam dezs fabriek een kwantum van 321.000.000 kg. bieten ver- werkt; dit is het grootste kwantum, dat ooit ln een Nederlandsche suikerfabriek verwerkt werd. Aan de Iterklaan te Heemstede, ls gistermor gen de 57-jarige arbeider P. H. bij het rooien van boomen naar beneden gestort en zwaar ge wond. LUK GEVONDEN. Bij het visschen ln de Znld Willemsvaart te Weert werd aan de noordzijde van het Eassin, het lijk opgehaald van de sedert 20 dezer ver miste 17-jarlge dienstbode C. V„ die bij het waterscheppen blijkbaar uitgegleden en ver dronken Jg, IN VOLLE VAART VAN DE KADE GESTORT Drie dooden en drie zwaar gewonden. Door het licht misleid ia Zaterdagavond bfl het havenhoofd te Emmerik een auto ln volle vaart van de Rijnkade gestort. De wagen bleef op de lagere kade half boven de rivier bangen. Van de zes inzittenden zijn er twee, een dou ane-beambte en zijn verloofde, terstond gedood, de vier overigen werden zwcar gewond naar het ziekenhuis vervoerd. In den loop van den dag ls Zondag nog een derde slachtoffer Frau B., overleden. BROODFABRIEK AFGEBRAND. Gistermiddag te 12 uur ls een uitslaand» brand uitgebroken ln de Stoom-Broodfabriek „De Korenschoof', te Eindhoven. Het pand is grootendeels vernield. Verzekering dekt de schade. VERDRONKEN Door de duisternis misleid, is Zaterdagavoftd te Oude Pekela (Gron.) de arbeider Nsnntag* verdronken. Het Wk js reeds opgehaald*

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1929 | | pagina 5