INDRUKKEN UIT IERLAND
DE STRIJD TEGEN DE VERDOOVENDE MIDDELEN
DE MEREN VAN KILLARNEY
'a
ZATERDAG 4 JANUARI 1930
DERDE BLAD.
HET BAZELSCHE HEROINE- EN HET ZÜRICHSCHE COCAINE-
SCHANDAAL
PAGINA 2.
THE DEW OF THE MOUNTAINS
DOOR WEIGEREN DER REMMEN
ALS MANNEN DWAALWEGEN
INSLAAN
f
De dorst naar nieuws
f,4
1 v'
n'
(Van onzen correspondent
G e nè v e, December 1929.
In de laatste weken hebben achtereenvol
gens Joego-Slavië, Griekenland en Italië de
tweede Geneetsche opiumconventie van Fe
bruari 1925 geratificeerd, zoodat deze volken-
bondseonventie nu door 31 staten is gerati
ficeerd, waaronder vrijwel alle staten, wier
medewerking bij de toepassing dezer conventie
van bijzondere beteekenis is. Deze verblijdend
talrijke ratificatie eener conventie, wier in
werkingtreden eerst gedurende ruim drie jaren
Tertraagd werd door het onvoldoend aantal
ratificaties, is een fraai succes voor de opium
commissie van den volkenbond, die met groote
taaiheid voortdurend weder bij de volken
bondsstaten met meer dan gewonen nadruk de
noodzakelijkheid eener ratificatie dezer con
ventie zou onder het oog brengen.
Deze voldoening over het groote aalital rati
ficaties dezer Geneefsche conventie met haar
weldoordacht systeem van toezicht op den na-
tionalen en internationalen handel in verdoo-
vende middelen, opdat deze alleen voor recht
matige (medische en wetenschappelijke) doel
einden gebruikt worden, behoeft echter geens
zins gepaard te gaan met het vertrouwen, dat
nu alles zich ten goede keeren zal en dat nu
aan den niet te ontkennen sluikhandel in
morfine, cocaine en heroine een einde zal ko
men. Er zijn er velen, die de jarenlange vol
kenbondsactie voor de uitroeiing van het de-
moraliseerende en de gezondheid vernietigen
de kwaad der verdoovende middelen met de
grootste belangstelling gevolgd hebben en
thans zoowel als voorheen van overtuiging
blijven, dat met het toezicht op den handel in
verdoovende middelen, zooals dit door de Ge
neefsche oonventie gevorderd wordt, zal moe
ten verbonden worden een nieuwe internatio
nale overeenkomst tot het zoodanig beperken
der fabricatie van morfine, cocaine, heroine,
enz., dat de totale jaarlijksche wereldproductie
daarvan niet veel meer zal bedragen dan de
totale jaarlijksche wereldbehoefte voor medi
sche en wetenschappelijke doeleinden. Ook de
tiende volkenbondsvergadering bleek in Sep-"
tember j.l. deze meening te zijn toegedaan,
zoodat de opiumcommissie in haar zitting van
de volgende maand een plan tot beperking van
('e wereldproductie van verdoovende middelen
en van de rantsoeneering van de verschillende
fabriceerende landen zal moeten voorbereiden.
Voor die leden der opiumcommissie, die, zoo
als de Italiaansche gedelegeerde senator Ga-
vazzoni. met vreugde deze nieuwe taak van de
inperking der wereldproductie van verdooven
de middelen zullen aanvaarden, is het in zeke
ren zin een buitenkansje, dat juist thans twee
nieuwe „schandalen" weder zoo overduidelijk
de onvoldoendheid van de toezichtmaatregelen
dar Geneefsche conventie hebben aangetoond.
Het heroine-schandaal van Bazel en het co-
caine-schandaal van Zürich hebben weder
doen blijken, welk een wijd arbeidsgebied er
nog voor de sluikhandelaars over blijft, zoo
lang de verdoovende middelen in den tegen-
wóordigeu omvang, die minstens tien maal
grooter is dan de wereidbehnefte voor recht
matige doeleinden, vervaardigd blijven wor
den. (Wanneer ik hier spreek van de schanda
len van Bazel en Zürich. dan bedoel ik eeens-
gsr.s aaardoor een bepaalde smet op de Zwlt-
sersche autoriteiten te werpen, aan wier nauw-
gSOette onderzoek, zoodra zij eenige aanwijzin
gen van overtreding der Geneefsche opiumcon-
ventie gekregen haddeu. juist de ontdekking
van het internatinale complot te danken is)!
Het Bazeische heroine-schandaal is aan het
licht gekomen door den speurzin der douane
ambtenaren van Alexandrië, die ontdekten, dat
een belangrijke hoeveelheid „koude lijm", die
uit Bazel naar een te Alexandrië wouende-n
Roemeen gezonden was, in waarheid heroine
was. Daar er in Egypte tegenwoordig niet min
der dan 500.000 burgers tot de verslaafden aan
verdoovende middelen behooren en de regee
ring tegenwoordig zich volkomen bewust is van
de verslappende werking, die van deze giffen
op den mensch uitgaat, houden de douaue- en
politie-ambtenaren thans een zeer streng toe
zicht, dat niet onder de een of andere valsche
benami-g de verboden waar wordt ïgevoerd.
Terstond nadat de valsche aangift» van lie-
Urine al3 „koude lijm" ontdekt was <u* de Roe
meen in verzekerde bewaring was genomen
(met het gelukkige gevolg, dat de consulaire
rechtbank hem tot niet minder dan 6 maanden
gevangenisstraf veroordeelde), wendde de Egyp
tische politie zioh tot Bazel met het verzoek de
zaak verder te onderzoeken, hetgeen met goed
succes dan ook is geïdhied. De expediteur te
Bazel schijnt te goeder trouw te zijn geweest
en heusch geloofd te hebben, dat zich koude
lijm in het door hem naar Egypte verzonden
pak bevond. Dank zij dezen expediteur kwam
ds Bazeische politie echter achter het adros
van den waren schuldige, een te Bazel wonende
Duitseher, die de directeur van een Bazeische
cheinisohe fabriek is. Het napluizen der boeken
van dezen heer leidde toen tot de ontdekking
van een groot aantal medeplichtigen, zoodat
dank zij de goede samenwerking die tegenwoor
dig op dit gebied tusschen de poütie-autoritoi-
ten der verschillende landen bestaat (en waar
toe de opiumcontmissie van den volkenbond
ongetwijfeld veel heeft bijgedragen), binnen
enkele dagen arrestaties konden volgen in Bel
gië, Italië en Oostenrijk en natuurlijk ook nog
in Zwitserland, n.l. te Zürich, Genêve en Luga
no. Men had aldus een wijdvertakte internatio
nale smokkelorganisatie in verdoovende midde
len ontdekt. Voornamelijk werd in heroine ge
handeld, hetgeen ook niet verwonderlijk is, als
men verneemt, dat die Duitseher te Bazel in zijn
chemisehe fabriek meer dan 3000 kilogram he
roine had gefabriceerd, terwijl de geheele recht
matige behoefte van heel Zwitserland niet meer
dan 9 K G. per jaar is! Doch ook in cocaïne
werd natuurlijk sluikhandel gedreven. Uit de
verklaringen van de te Triest en Genua aange
houden medeplichtigen deT Bazeische fabriek
hebben de Italiaansche autoriteiten afgeleid,
dat door de hulp van deze Italiaansche handlan
gers ongeveer 150 K.G. cocaine uit Zwitserland
over de Italiaansche grens is gevoerd. Wanneer
men nu weet, dat 1 K.G. cocaine in den sluik
handel, clandestien verkocht in porties van en
kele grammen, ongeveer 15.000 Zwitsersehe
francs pleegt op te brengen, terwijl de normale
vekQopprijs voor 1 K.G. oocaine niet meer dan
1.000 francs is, dan begrijpt men, welke reus
achtige geldelijke belangen bij dien clandestie-
nen verkoop van 150 K.G. over de Zwltsersch-
Italia&nsche grens in Italië binnengesmokkelde
oocaine betrokkken waren en welke winsten
de smokkelaars maken. Dan begrijpt men te
vens, dat voortdurend ondanks alle strafrech
telijke risico's aan het ongure bedrijf verbon
den, toch weder gewetenlooze tusschenhande-
taara tot dezen sluikhandel bereid zijn, die na
tuurlijk vaak aan het wakend oog der politie
ontsnappen, omdat de bannen te smokkelen
waar zoo nietig van omvang is en dus zoo ge
makkelijk in kleine hoeveelheden kan verborgen
worden.
Er bestaat een ernstig vermoeden, dat die
150 K.G. Italië binnengesmokkelde cocaine af
komstig zijn van een kleine chemische fabriek
te Zürich, waarvan bewezen is, dat die met de
heroinefabriek te Bazel in nauwe samenwer
king stond. Toch is het niet hierom, dat men
van een Zürichsch cocaine-schandaal naast een
Bazelsch heroine-schandaal spreekt. Men heeft
.echter in deze zelfde dagen, toen te Bazel die
fabricatie van 3000 K.. heroine ontdekt werd,
te Zürich een zekere centrale opslagplaats van
cocaine ontdekt, welke cocaine vandaar via
jonge vrouwen van losse zeden haar weg vond
naar fuivende jongelui in Zürichsche caiEé's en
bars. De ontdekking gelukte dank zij een for-
meele razzia van de Zürichsche politie, die er
niet tegen opzag des middags om zes uur een
inval te doen binnen een café, dat verdacht
werd gelegenheid te bieden tot clandesti.enen
verkoop van cocaine. Niet minder dan 22 ar
restaties werden dien dag gedaan, waaronder
ook die van den houder der cocaine-centrale,
die kilogrammen cocaine, vooral uit het bui
tenland (men mompelt ook over zendingen uit
Nederiandontving en ze dan in détail aan
Zwitsersehe verslaafden Het verkoopen. Het
was een goede vangst, die wel opweegt tegen
het protest der Zürichsche caféhouders tegen
razzia's, die den naam van Zürich in opspraak
brengen.
Al deze ontdekkingen, die weder bevestigen
het nog steeds voortduren van een smokkel
handel op groote schaal ook in landen als
Zwitserland, die de Geneefsche conventie reeds
geratificeerd en de nationale wetgeving aan de
conventie aangepast hebben, versterken nar
tuurlijk de overtuiging, dat de volkenbond niet
mag stilzitten, zoolang niet een eind zal zijn
gemaakt aan die schandelijke overproductie
van verdoovende middelen, welke overproductie
de bron is van den smokkelhandel, dien de
politie onder de tegenwoordige omstandigheid
wèl zoo goed mogelijk bestrijden, doch niet
doeltreffend uitroeien kan.
land den geallieerden geen moeilijkheden zal
veroorzaken. Doch in de eerst© plaats is het
Duitschland, dat belang heeft bij een spoedig
in werking treden van het Yonngplan. Aan de
behandeling van de kwestie der sancties zal
men zeker niet kunnen ontkomen.
Het blad meent, dat wanneer Duitschland
tracht zich opnieuw aan zijn verplichtingen te
onttrekken, de schuldeiscbers ongetwijfeld po
litieke en militaire middelen moeten hebben,
om pressie uit te oefenen. Het blad vraagt
echter „wat er dan van het beginsel van de
commercialisatie der schuld en van de groote
gedachte van het Younplan overblijft. De mo
gelijkheid van een in gebreke blijven van
Duitschland had in de statuten van de Bank
van Internationale Betalingen voorzien moeten
worden. Van dit punt zal het succes der confe
rentie afhangen".
De radicaal-socialistische „Republlque"
spreekt haar twijfel uit over de internationale
bank en waarschuwt tegen overhaasting bij de
besprekingen te den Haag. Conferenties onder
den druk van steeds dreigende afbreking leve
ren onzekere resultaten op.
BOEREN TUT SARDINIË in het schilderachtig costuum, waarin zij zullen
verschijnen te Rome tijdens de feesten bij het huwelijk van den Kroonprins
Vernielde eèn tramwagen een auto
ERNSTIGE GEWONDEN
Donderdagmiddag is in de Leipzigerstrasse te
Dresden een personenauto van de rijksweer
tengevolge van het weigeren der remmen in
botsing gekomen met een tramwagen.
De auto werd volkomen vernield. De chauf
feur en een andere inzittende werden met ern
stige schedelblessuren naar het ziekenhuis ver
voerd.
Ook de tramwagen is ernstig beschadigd. Een
vrouw, die op het voorbglcon had gestaan,
kreeg een zenuwtoeval, hetwelk overbrenging
naar het ziekenhuis noodzakelijk maakte.
STAAN ZIJ AAN CHANTAGE BLOOT
Afpersing door particuliere detectives
BERLIJN, 3 Januari. (W. B.) Onder de ver.
denking van afpersing zijn de particuliere de-
tectiven Hpffeld en Mayer gearresteerd. Zij
hadden aan den Potsdaramerplatz en in de
Friedrichstrasse systematisch jacht op echte
lieden gemaakt, die blijkbaar op doolwegen
waren geraakt.
Nadat zij de adressen der betrokkenen had
den vastgesteld, wisten zij hun slachtoffer on
der bedreiging met onthullingen geld af te
persen.
Hoffeld, die vroeger in dienst der Fransche
crimlneele politie moet hebben gestaan, hield
een particulier detectivebureau en verklaarde,
in opdracht der vrouwen van de betrokken
manngn gehandeld te hebben, hetgeen echter
onjuist bleek.
Londen, December 1929.
Killarney heeft vele bijnamen. Eén daarvan
getuigt van Oostersche verbeeldingskracht en
zoetvloeiendheid: „De weerkaatsing des He
mels".
Ik heb gereisd in Zwitserland, in Italië en
In Spanje, maar nöch in de Alpen, nöch in de
Apenijnen, nöch zelfs in de Pyreneeën heb ik
iets gezien, dat Id romantische schoonheid
wedijveren kan met Killarney.
Dat ik niet erin slagen zal, een indruk van
die schoonheid te geven, weet ik. Spencer heeft
het vruchteloos beproefd, Wordsworth heeft het
vruchteloos beproefd, Austin heeft 't vruchte
loos beproefd, zelfs Macaulay heeft 't vruchte
loos beproefd.
De schoonheid van Killarney is verbijsterend.
Het heeft een Innerlijke grandeur, waarhij de
glorie van Zwitsersehe meren, tien maal zoo
uitgestrekt als het Lough Leane, verbleekt. De
toppen der bergen reiken niet half zoo hoog
als die der Pyreneeën, maar
Ik weet nu, welken indruk de meren van
Killarney op mij gemaakt hebben, en ik val
dus mijzelf in de rede ten einde dien indruk
vast te houden. Zóó heb ik mij altijd voorge
steld een landschap op een vreemde planeet, op-
de maan, op Mars, op Saturnusals daar
landschappen zijn. Zóó voelde ik mij daar ook,
niet op onze gewone, prozaïsche, door het
menschdom zoo gemartelde aarde, maar op een
andere planeet.
En vreemd: die gewaarwording heb ik in
Ierland, buiten de groote steden, mèèr gehad.
Zóó dicht hij Engeland, zóó dicht hij Europa en
toch zoo eindeloos ver af. Niet in afstand, niet
in tijd, maar in stemming, in mentaliteit. En
d'erin moet het geheim schuilen van de aaa-
biddellijke schoonheid van het Iersche berg- en
merenT!andschap, en van de onweerstaanbare
bekoorlijkheid der Iersche kusten.
Maar aan de oevers van Lough Leane culmi
neert de schoonheid van heel Ierland. Hier
laait zij op tot het verbijsterende, het geheim
zinnige en hierdoor bijna beangstigende. Hooge,
grillig-gekartelde bergketenen rijzen grimmig
op rondom het meer dat niets heeft van de
sentimenteele zoetheid der Zwitsersehe en Ita
liaansche bergmeren, maar door een bijna
dreigende physionomie schijnt te getuigen, dat
het God hooge ernst was met Zijn Schepping,
En is dat niet de geest, dien wij alom waar
nemen in Ierland In de overvolle kerken van
Dublin, in de groene vlakten van Kildare en
Tipparary, in de armelijke straten van Lime
rick, en hier, in den vorm van een 'overweldi
gend natuurmonument, in het bergland van hef
oude koninkrijk Kerry.
Misschien is bet juist die strenge, en aan de
oevers van Lough Leane haast onverbiddellijke
levensernst, waardoor Ierland den waan op
wekt, dat men zich ver, fantastisch-ver verwij
derd bevindt van elk ander land; zóó ver, dat
men de aarde, gelijk men die kent, vergeet, en
mijnuvt over een andere wereld, een ander
hemellichaam.
En het is niet zoo héél lang geleden, dat Kil
larney en heel het Zuidwesten van Kerry nog
een andere wereld was. Eerst twee eeuwen ge
leden werd dat land door de „moderne bescha
ving" ontdekt, en het waren stoutmoedige man
nen, die durfden doordringen in die woestenij
van ontoegankelijke dalen, honderden meters
diepe afgronden, en zich een weg haanden door
het kreupelhout, dat den doortocht door da
maagdelijke bosschen versperde.
In de rotskloven zoogde de wolvin haar wol
ven, en in de rotskloven huisden de half naakte
wilden of in den loop der eeuwen verwilder-
aÉFsSSiïE
den die zich voedden met de wortels der
gewassen.
Aldus getuigen de kroniekschrijvers, en ik zal
de laatste zijn, om het getuigenis van zeven
tiende- of achttiende-eeuwsclie „ontdekkings
reizigers" al te woordelijk op te vatten, maar
ik kan de verleiding niet weerstaan, iets, en
zelfs veel ervan te gelooven, want zooals ik
Killarney gezien heb, met zijn rotsblokken, die
eerst gisteren in de meren, op de heuvelruggen
en op de dalen schijnen te zijn neergesmakt,
met zijn bruisende bergstroomen en waterval
len, met zijn over-weligen plantengroei, met
zijn ravijnen en zijn barre spelonken wil ik
geloo-ven, dat dit heerlijke land nog niet ver
van zijn natuurstaat verwijderdal weet
ik beter, en al vertellen de eeuwenoude bouw
vallen zijner machtige abdijen en kasteelen een
geheel ander verhaal.
Maar zóó heeft men dat wonderland te aan
vaarden en te genieten, opdat men bekoord
worde door zijn onuitputtelijke mysteries.' Ik
geloof in de ondoordringbare wildernis, in den
chaos van ontoegankelijke ravijnen en berg-
spleten, in de huilende wolven en in de half
naakte barbaren, zooals ik ook geloof in de
puinen van de kloosterkerken en in de sinds
eeuwen reeds bemoste muren van vervallen
burchten; eerstgenoemde zijn fantasie en le
gende; laatstgenoemde zijn de tastbare en
zichtbare waarheid, maar de waarheid heeft in
deze streek een mysterie, dat wij niet kunnen
doorgronden, doch slechts in den vorm van
fantastische legenden kunnen bezingen.
Dat deden de reizigers van twee eeuwen ge
laden. Bewust of onbewust onthulden zij aldus
het nooit-geheel te onthullen geheim van het
koninkrijk Kerry.
Een orkaan daverde over het meer en stort
regens deden de bergstroomen zwellen. De wol
ken, doorboord door de toppen der .nabije
bergen, verdiepten het Ijzingwekkend mysterie
van het landschap, en het nog steeds ondoor
dringbare loover der boomen scheen door een
onheilspellend gebrul tegen den geeselenden
storm zijn woede te uiten. Het was onuitspre
kelijk mooi, maar tevens ontzettend. Ik zoek
een ander woordheroïsch
En terwijl de orkaan bleef razen en de
regen in tropische overdaad bleef storten
ging het langs de rijkbegroelde bergwanden
door holle wegen, onder eindelooze tunnels van
ioover door, van het eene landschapswonder
naar het andere, en wij bereikten een hut, te
midden v.-n een Calabrische palmenglorie, die
klnderachrig leek in die streek die met <?en
storm mede ontketend was.
„The Dew of the Mountains", zei een onzer
vrienden nit Killarney, terwijl wij, van het
terras vóór de hut af, ons overweldigen lieten
door he^ landschap, den orkaan en den zond
vloed.
„The Dew of the Mountains vroeg ik.
„Ja, het regent hier nooit. Maar soms geven
de hergen wat dauw af".
Ik durfde zelfs niet te glimlachen.
Aanbiddelijk Ierland
DIPLOMATEN-JOURNALISTEN WERK
BET AMAGNET18CBE BOUTEN ONDERZOEKINGSSCBIP „CARNE-
GIE", wond door brand vernield en ging geheel verloren.
DE MISSIE VAN LUANFU.
China is nog steeds het door oorlogen en
hongersnood geteisterde land. Artikelen, tele
grammen en missionaris-brieven hebben zulks
in bet afgeloopen jaar in ruime mate aange
geven.
De missionarissen zetten echter ondanks alle
geestelijke en materieele hindernissen het uit
breidingswerk voor Christus' Tijk door, zooals
een statistiek aantoont, die we aantreffen in het
Januari-nummer van het Franciscaansche altijd
interessante en kostelijk maandschrift „St.
Antonius".
Deze statistiek hrengt een overzicht van den
arbeid in het Luanfu-district van Zuid-Chansi.
We ontleenen daaraan de volgende gegevens:
Nederlandsehe missionarissen 41 en Chineesche
priesters 13, leerlingen groot seminarie en
klein seminarie reap. 21 en 58, voorbereidende
school 34, kerken en openbare kapellen resp.
74 en 254, doopsel van volwassenen en katho
lieke kinderen resp. 1314 en 1269, biechten
meer dan 150.000, H. Communiën meer dan
275.000, jongensscholen 150 (2436 leerlingeh)
meisjesscholen 97 (2022 leerlingen) heiden kin
deren gedoopt, opgenomen en onderhouden
resp. 1778, 583 en 906, catechismus onderwij
zers en onderwijzeressen 209 en 136, christian!-
teiten 566, aantal christenen 38.564, catechu
menen 5193.
De overige cijfers betreffen de weeshulzen
en andere liefdewerken onder leiding van de
Eerw. Zusters en geven een overzicht over den
arbeid voor de kinderverzorging, de verpleging
van ouden van dagen, alleen het aantal con
sultaries te Luanfu beliep het getal van 27.904,
ziekenverpleging tehuis en in de inrichtingen
„In Parijs spreken de visschen; in Berlijn
zijn zelfs de papegaaien stom"
De Haagsehe Conferentie is na de pauze
aan het tweede bedrijf.
Veel vertegenwoordigers van vorsten, ko
ningen en keizers zijn er niet, tenzij de tal
rijke paladijnen van de koningin der aarde.,
de pers; en deze tellen even goed mee als
ministers en staatslieden, indien zij al au fond
niet voor vóller worden aangezien.
Want zij zijn het, die niet alleen de publieke
opinie maken, maar zelfs met al de vrijpostig
heid van hun beroep de grootsten der wereld
om hun vingers winden. En dat ai van oudsher.
't Was een journalist, Frederic Greenwood,
die in November 1875 met de boodschap kwam,
dat de Khedive geld noodig had, en die door
Disraeli en weliswaar door Rotschild Engeland
de Egyptische aandeelen van het Suez-kanaal
in handen speelde.
't Was een journalist, die door een artikel
in de „Times" van 6 Mei 1875 de Engeisch
Russische interventie bewerkte in de hoogst
ernstige oorlogscrisis tusschen Duitschland en
Frankrijk van datzelfde'jaar.
En deze journalist was het ook, die hij Bis
marck kwam, den Turkschen sultan interview
de, en in het privévertrek van Paus Leo XIII
doordrong, nadat hij twee dagen tevoren, twee
dikke sigaren bij koning Humbert van Italië
had gerookt.
Deze in die dagen, de meest beroemde en
waarschijnlijk meest benijde aller journalis
ten, was mijnheer Oppert, zich noemende
Henry Stephen de Blowitz, genaturaliseerd
Franschman, geboren 28 December 1825.
En dat hij niet bij al deze personages van
allerhoogsten rang, visites afstak om vragen te
stellen, en om te luisteren, maar integendeel
om zijn opinies te „opper"en en naar zijn
meening te lóten luisteren, dat moge eener-
zijds blijken uit de mémoires, die hij kort voor
zijn dood publiceeren liet, en anderzijds bijvoor
beeld uit de geschriften van vorst Hohenlohe.
die tijdens de periode zijner ambassade te Pa
rijs om de haverklap noteert: Blowitz meent
zus, Blowitz houdt het er voor, en Blowitz is
het niet met mij eens, en Blowitz is ervan
overtuigdetc.
Met dat al was de Blowitz hijster goed op
de hoogte van alle mogelijke diplomatieke
actualiteiten; zooals de journalisten first class
momenteel ook hijster goed op de hoogte zul
len zijn van alles wat smeult en brandt
Op het Berlijnsch congres heeft de Blowitz
de grootste triumfen gevierd, „the greatest
journalistic feat on record" bewerkt.
Bismarck had met duidelijke woorden ge
zegd, dat de journalisten de kans niet mochten
krijgen authentieke informaties naar hun
kranten te zenden. „In Parijs spreken de vis
schen, in Berlijn zijn zelfs de papegaaien stom",
noteerde de Blowitz.
Plet gebeurde dat na een speech van Gort-
schakow, waarover Bismarck niet zoo tevre
den was, de kanselier op de eerstvolgende zit
ting het tafellaken optilde en zei; „Ik kijk, of
Blowitz er niet onder zit".
Maar een paar dagen later dineerde de Blo
witz bij Bismarck en van af dien avond kwa
men de diplomaten en de informaties van heel
Berlijn op dezen correspondent van de
„Times" af.
Dé „Titnes"-lezers konden genieten van con
gresverslagen, die ln nauwkeurigheid voor de
officieels protocollen niet onderdeden. Van
10 uur 's avonds tot 8 uur 's morgens was de
telegraaflijn naar Londen afgehuurd voor do
„Times".
Blowitz' grootste eerzucht was ook, het eind-
tractaat het eerst te kunnen publiceeren: „als
Ik de keus had tusschen alle orden en decora
ties der wereld, en het tractaat, ik zou het
laatste kiezen", zei hJJ.
Hij bofte geweldig, omdat een bevriend di
plomaat hem beloofde hem het tractaat daags
voor de slotzitting ter hand te stellen.
Er bleven echter moeilijkheden over.
De eindzitting viel op een Zaterdag. De Vrij
dag tevoren was reeds voor de Blowitz te laat.
's Zondags verscheen de „Times" niet; en
's Maandags zou de geur van de primeur af
zijn. Bovendien wilde de Blowitz de eenigste
zijn, terwijl het gevaar niet denkbeeldig was,
dat Bismarck de eer aan dtf Duitscliers zou
gunnen.
De eerste moeilijkheid werkte hij weg, door
den Beiglschen gezant te vertellen, dat men
plannen maakte om een nacbtelijken telegraaf
dienst BrusselLonden in te voer n, en hem
te verzoeken den telegraaf-directeuï te Brussel
opdracht te geven een lang bericht van de
Blowitz over te seinen ter berekening der snel
heid van nachtelijke berichtgeving. De gezant
voldeed aan dit verzoek.
Om het tweede bezwaar te omzeilen en om
zich ervan te verzekeren, dat hij het tflleea
zou bezitten, liet hij toch door Hohenlohe Bis
marck om het tractaat vragen. Hij redeneerde:
„krijg Ik het, dan krijg ik het als belooning
alleen; zoo niet, dan moet Bistnarck het aan
anderen ook weigeren".
Hohenlohe zou den 12den antwoord geven.
Dien morgen half negen ontving Blowitz het
tractaat op de laatste 2 artikelen na en daar
van de considerans. Om 10 uur, met het docu
ment in den zak, ontving hij Blsmhrcks wel
gering.
Hierop veinsde de journalist een heftige ver
ontwaardiging, zóó heftig, dat hij zelfs vóór de
„JUDGE".
De artist ontvoert
zijn geliefde.
plenaire slotzitting Berlijn veriaten wou. HIJ
pakte woedend zijn koffers, betaalde zijn reke
ning en bestelde een oompartiment in
trein 12.30.
Hij snelde nog even naar den Franschen ge
volmachtigde om hem de considerans van de
laatste artikelen te vragen; deze liet zich na
lang aarzelen overhalen deze althans langzaam
voor te lezen.
Blowitz vertrok. Bulten Berlijn dicteerde hij
het gehoorde aan zijn secretaris. Zijn uitbun
dige vreugde wa3 hierbij de zoetste belooning
van zijn werk.
Verder ging alles, zooais het moest. De te-
legraaf-directeur werd uit zijn bed gehaald, om
de doorzending van het tractaat van het Ber-
lijnsche congres je sanctioneeren.
En op hetzelfde uur, Zaterdag 13 Juli, dat
het verdrag te Berlijn werd onderteekend,
meldde een Lxrdensch telegram, dat de
„Times" al de 64 artikelen gepubliceerd had,
met een Engelsche vertaling.
„Wanneer ik dit geschreven heb", zoo ein
digt de Blowitz, „dan is dit, opdat het pu
bliek moge weten, met welk een moeiten, of
fers en moeilijkheden en ten koste van welk een
angst, een journalist somtijds er in slaagte zijn
dprst naar nieuws te lesschen.
ST. JOSEPH-ZIEKENHUIS TE HEERLEN-
In het St. Joseph-Ziekenhuis te Heerlen wer-
den in het afgeloopen jaar in totaal opgeno
men 5775 (5777) patiënten met 164.971 (171.153)
verpleegdagen en wel op de afdeellng voor in
wendige ziekten 712 (878) mannen 662 (593)
vrouwen 274 (247) kinderen en 402 (3lJ)> zul
'gelingen. Óp die voor chirurgische ziekten 8e<
(803) mannen 766 (761) vrouwen 375 (35EJ kin
deren en 50 (78) zuigelingen. Op die voor keol-
neus- oor- oogziekten 119 (178) mannen 103
(75) vrouwen 503 (527) kinderen en 15 (1Z)
zuigelingen, op die voor besmettelijke ziekten
27 (11) mannen 36 (33) vrouwen 318 (309) kin
deren en 22 (17) zuigelingen, op die voor huid
en geslachtsziekten 112 (111) ma-nen 67 (69)
vrouwen 41 (46) kinderen en 19 (16) zuige
lingen en op die voor ongevala^selkunde 350
(339) mannen.
In hot geheel werden ontslagen 5404 (5782)
patiënten.
Er overleden in totaal 341 (303) patiënten:
117 (88) mannen 100 (63) vrouwen 63 (73) kin
deren en 61 (79) zuigelingen. 2056 (2172) ope
raties van meer uitgebreiden aard werden ver
richt. Er hadden 159 (147) bevallingeu plaats.
In het Róntgen.Laboratarium werden 6673
(6652) photo's vervaardigd. De %anderinrich-
ting en het Instituut voor physische therapie
werden bezocht door 440 (467) mannen 142
(154) vrouwen en 182 (176) kinderen met te
zamen 41.359 (40.138) behandelingen. Op het
Laboratorium verden 10511 (9390) klinische
ea 404 (325) hisjolngische onderzoekingen ver
richt.
In 291 (240) gevallen werd eerste hulp bi)
ongelukken verleend.
De tusschen haakjes geplaatste getallen heb
ben betrekking op het jaar 1928.
EXAMENS VOOR VERPLEGING VAN
ZENUWZIEKEN EN ZWAKZINNIGEN.
Bij beschikking van den Minister van Staat,
Minister van Binnenlandsohe Zaken en Land
bouw, d.d. 2 Januari 1930, zijn alsnog aange
wezen als Regeeri ngsdeskundigen voor Let bij
wonen van de in 1930 af te nemen examens
ter verkrijging van het diploma voor de verple
ging van zenuwzieken en krankzinnigen (di
ploma B)J. A. van Trotseniburg te Grave en
dr. Ch. F. Engelhard te den Dalder.
„DE WEERKAATSING DES BEHELS". De
vloeien. (Foto yan dé
meren van Killarney, waar de wateren
Ir;sh Tourist Association)
