HET KATHOLIEKE POLEN a STENOGRAFIE H FEESTVOORSTELLING f f f 0 f j 2 noils. 4 SlWfifl PMe 35.- - 2 UMMüSeiiiis, 4 Stto Riei Tri 79.-- Dressoir 32.50 W. A. VERWAIJEN Onze Kabouters. EUAS" TWEEDE KLERK groote Opruiming Voorloopig kosteloos. Flinke Halfwas DRAAIER LiUtttS!«5.- - TYPEN f 10.-. EEN ADVERTENTIE DOET GEDENKEN. LEGENDE EN VOLKSVEREERING OEH COUPONS Linoleums, Gordijnen enz. bloemenmagazijn „QöRöHA" Hoogstraat 75 maandag 6 januari 1930 TW^Ê. H BLAL. PAOTNA CZESTOCHOWA, DE HEILIGE STAD. DE MADONA KONINGIN DES RIJKS VERLOOFD: VERLOOFD: CHICAGO IN MODDERSCHOENEN EEN NIET DENKBEELDIG GEVAAR DE PRINS VAN WALES DIE GEEN WOORD ENGELSCH KENDE S GETROUWD: ra r. w, VERLOOFD: VERLOOFD: marie j. van de geijn VERLOOFD: marie MADELEINE MARSê Mr. MAURITS MARIA BROUWER ANCHER, H- C. M BROUWER ANCHER TH. BROUWER ANCHER AGATHA SOPHIA JOHANNA MiNDEROP, BERN. TH. ST0VERINCK, HELENA ALIDA CLARA WiERDELS. J. W. H. Wieffcring. B. TH. ST0VERINCK, 51MD5 EEN EEUW RMKHUIS&ZONENOIST NET DAGMEISJE R.K. Aankomend BEDIENDE Vana? Zaterdag 4 Januari DINSDAG 7 JANUARI C. v. WIJNGAARDEN Nieuwe Haven 29. van: Dekens - fatrassen - Karpetten, Kleedjes - Locpers - Vitrages, Linoleum en Vloerzeil - Behang, Groote partij Meubelen. Pull-overs - Truien - Kousen, PemolÈ. - Tricot - Schorten, enz Zie de belangrijke koopjes in de etalages IETS NIEUWS ZIE EENS HIER HOOGSTRAAT 186 - bij ds Markt TAPIJTEN - MEUBELEN - BEHANGERIJ - STOFFEERDERIJ DENKT OM DE KABOUTERS „De laatste hand," die aan Ontbijt- en Koffie-tafel gelegd wordt, zet SrELDERSCIlE ROOK WORSl gereed Dan is 't „af" Kruiskade 123 INSTITUUT PONT Telefoon 15394 NET BURGER MEISJE GEVRAAGD EEN BESCHAAFD MEISJE HULP IN DE HUISHOUDING ETERNITPLAAT VRIENDIN NET PERSOON HEEREN KAPPERS OPLEIDING EXAMEN HEEREN COIFFEURS vr°otnlieid-van liet devote Polen vindt loogtepunt in de stad, wier eenige glo- ie r]e vereering van Maria is. Czestochowa is aai naam, die naam kan u bekend zijn uit menig Poolschen volksroman; ook uit ge schiedenis van het land. Geen Pool, of hij lioudt van dezen naam d£ hem heilig is; van deze stad die leunt tegen een heiligen heuvel; van deze marktstad, van deze industrieplaats met haar levendige markt, met haar 100.000 inwoners, waar alle geluid verdrinkt in de voortdurende hymnen ter eere van de moeder Gods aangestemd; waar alles op de tweede plaats staat, wat niet van Maria is, waar de- Madonna troont als koningin in den tempel haar ter verheerlijking gebouwd, met den zwier en de „grandeur" van een vorstelijk paleis en van een versterking; waar Maria's gewijde heuvel, de „JaBna Gora" al het andere ln ae scnaduw stelt. sta? bestaat hoofdzakelijk uit één lange, e straat. Naar de eene zijde voert deze txff Marktplein. Daar leefde het bonte tarereel der marktdrukte in al zijn schilderach- igheid. Honderden paarden stonden er uitge spannen, saamgegroept tusschen de opgesla- Sen karren en wagentjes, die liet rumoerig 'oópvolk gebracht hebben naar het wijde plein, omzoomd met de kleine donkere Joden- winkeltjes. Daar blonken de uitstallingen op den grond, op kramen ook, onder gespannen doek. De vrouwen in hun bonte optuiging za ten er in drommetjes neer, tusschen de kra men en de paarden, op het barbaarsch plavei sel dat gaandeweg al vetter en vetter werd. He joodjes in hun zwarte flodderjassen, met den tragischen trek in het bleek gezicht, onder de kortgeklepte, zwarte pet en 't lange krul haar, baardig en bedrukt, zwermden er door heen als horzels. Uit Iedere winkelopening ka kelde geluld en rumoerige drukte. Roepen, kreten, aanprijzingen en 't heele marktlawaai van het Slavische koopmansbedrijf, onder den beheerschenden gevel eener dubbelgetorende, renaissancistische kerk, zooals die er in Polen overal verrijzen. Alles wemelend luid en ka kelbont. Maar dit geheel was er maar een on belangrijke, onbeduidende bijkomstigheid, in een bij-wijk van de stad. Want de hoofdstraat droeg naar do andere, naar de tegenovergestel de zijde haar betere aspiraties heen, haar de vote verlangens en haar strakke streving: haar de Jasna Gora; naar het heuvelig-gekoe- peld terrein-verhoog, vanwaar boven de hoo rnen die langs de straat processie trekken met hun groene kruinen, de spitse torennaald der Maria-veste, de hoogste kerktoren van heel Polen, met vromen vinger ten hemel wijst. Langs de straat aan deze zijde staan de voornaamste winkels gereld; maar aan de winkels alleen al erken je Czesochowa hier als een pelgrimsoord. De massa der „articles reli. gieus" neemt nog toe, naar mate de straat be gint te stijgen. Dan opeens zijn er geen win kels-' meer. Hier beurt de heuvel zijn zachte roh4|ng. Hier spannen alleen nog TOaar wat boomen hun scherm. Eu dan staat er in zijn breede samengesteldheid, veelgeropt en ver sierd, het statig complex voor je, dat de heu velkoepel omslingert als een steenen kroon, met de hooge torennaald in top. Vesting, klooster, palels: dit gebouwen-com plex was dit alles samen en is het nog. De grachten werden tuin; de versterkingen, de muren werden espiaanaden; de tinnen ter ver dediging werden pinakels en torentjes. Van bulten werd, tegen het hoofdschoor der kloos terkerk zelf, het wonderbeeld der Madonna na geschilderd, zichtbaar uit de verte, omgeven door een troon, door groene palmboompjes en engelenfiguren tusschen bloeiende heesters. En om deze imitatie van het eigenlijke al, werd de heele heuvel als heilig. Want niet zoodra zijn de duizenden pelgrims hier aangeland, op de breede esplanada voor dit front, waar zij aldus een glimp der Madonna ter verwelko ming ontwaren, of heel de volksmenigte werpt er zich ter aarde, en verèert met kussen en ge beden hier den grond die Maria's tempel draagt. Massa's, menigte? Weet, dat dit Polens grootste heiligdom is. Andere bedevaartplaatsen des lands, twee o.a. in de Karpathen, tellen de eene 20.000, de an dere 150.000 pelgrims op haar grootsten feest dag. Maar Czestochowa overtreft ze allen. H^er verzamelen zich den 15den Augustus zoowel als den Sstèn September jaarlijks naar schat ting wel 300.000 bedevaartgangers uit het heele land. Stel u voor, dat de „vreemde heerschers" der laatste eeuw het in hun hoofd kregen, om op datzelfde plein het standbeeld op te rich ten van een meneer, die zijn rug keerde naar liet heiligdom! Natuurlijk verdween het, toen Polen weer bevrijd en zich zelf geworden was. Bij den grooten ingang herkent men het vestingkarakter van het heiligdom duidelijk. Nu bestrijken' groote Renaissance-poorten de vroegere doorgangen tusschen de sterke muren en wallen, over de slotgracht. Ge staat op het binnenplein voor de kerk- en kloosterpoort, met den sierlijken gevel. De oude Poolsche koningen hadden er een paleisgevel naast ge zet voor hun verblijf, als zij hier ten bezoek kwamen. Na hen maakten de vijanden van Polen er een kazerne van, waar zij hun boI- daten legerden. Eens was het een vesting ge weest, door de Hussieten overvallen. Deze onverlaten hadden zelfs het paneel geschon den, waarop Sint Lucas de Madonna gemaald had; en de sabelhouwen zijn daarop nog zicht baar. In 1655 bestormden de Zweden de Maria- vesting. Toen verdedigde prior Kordecki ze met goed gevolg. Het verleden leeft nog in die zware muren, op dit mïddelèeuwsch binnen, plein, dat een latere eeuw; versierde, maar waar krijgsknechten even goed voor uw ver beelding staan als vreedzame monniken. Doch het heden lieeft er eeii laatsten toets aan ge geven. Ge ziet-er de biechtstoelen tegen den buitenmuur van kerk eu klooster geschaard; hoe zou er anders voldaan kunnen worden aan den drang van het toegestroomde volk. Eu zóó boven alle mate groot was het aantal dér H. JACQ. PHILIPPUS en KEES KLINKHAMER Scheveningen, 4 Januari 1930. Harstenhoekweg 181. Ilaarlemschestraat 10. Geen ontvangdag 5 08794 8 ETTY WIESMAN en A. W. A. A. ELLERBECK Jur. Cand Ileerenstraat 24. Utrecht, Communies op de drukke dagen hier uitge reikt, dat er een afzonderlijke gaanderij voor gebouwd werd, een vierhoek, met overdek ten ommegang, in den vorm van een pandhof, waar de pelgrims ter H. Tafel gaan in de open lucht bij duizenden en duizenden. De kerk zelf ls groot en ruim, typisch Poolsch, vol altaren en sieraad, verguld en kostbaar. Maar zij is niet anders dan een door loop. Want alles dringt naar de kapel daar naast, die het eigenlijke heiligdom is. Ik denk maar niet aan het gedrang dat hier moet zijn, als er duizenden menschen zich verzamelen. Het seizoen is ten einde. Er zijn hier nu nog maar enkele honderden aanwezig. En zelfs nu is er een persen en dringen om door den nau- wen doorgang in het heiligdom te geraken. Een groote kapel, donker van kaarsenwalm, donker tusschen de hoog-aangebrachte, licht- looze vensters, blauwig-doorschemerd en zwoel van wierook, van menschen- en waslucht. Ik zie er het groot altaar rijzen, van ebbenhout, met veel zilveren sieraad. De krukken en ex-voto's van genezenen en dankbaar-verhoor den omgeven het. Porfierzuilen, twee aan elke zijde, dragen den kop van de retabel, die ein digt in een koningskroon, door engeltjes om- zwierd. Twee in zilver gevatte .spiegels omge ven het geheel, met tallooze lampen. Maar ein delijk blijft mijn oog rusten op de ikoon. Het is een groot paneel, geheel met zilver beslagen, fonkelend van louter juweelen, de madonna en het kindje belden gekroond met een gloed van edelsteen. Het gelaat van Maria zie 'k maar vaag. Het is geheel zwart, nog donkerer tus schen het zilver en de diamanten, die branden en wemelen bij den kaarsenscbijn. En niet dan vaag voel ik den glimlach der „Matka Boska".over mij heenzweven, der Moeder Gods hier sinds eeuwen vereerd. Maar wie zou hier niet aangegrepen worden door een krachtige ontroering? Dit paneel is de heiligste schat van dertig millioen men schen, die het als hun hoogste geluk beschou wen ten minste éénmaal in hun leven, hun oog daarheen te mogen wenden. Een nevel van le genden omwaart de beeltenis: uit de kruis tochten zou zij gekomen zijn, door konings handen naar Polen gedragen. Zoo hoog en hei lig was dit beeld, dat geen schenner 't gewaagd heeft daarop de hand te leggen, zelfs niet hij Polens uiterste verval. En het was of de Ma donna van Czestochowa zelve het bewustzijn van een zelfstandig en onverdelgbaar Polen schragen bleef. Hield haar raadselachtige blik, haar donker oog, dat droevig kijkt, zonder traan maar ook zonder glimlach, hield het bloe dende lidteeken op haar wang de menschen als geboeid met een magische kracht? Wie een maal in dien blik geschouwd heeft, vergeet dien niet meer. Polen vergat hem nooit. Deze Ma donna bleef de koningin van het Poolsche volk, óók toen het al zijn naam met zijn land verlo ren had. Maria's blik hield als het ware de ziel van Polen zelf vast, als zwevend hoven alle miserie en ellende, opdat die niet zou verloren gaan: Czestochowa's Madonna, koningin van Polen. En toen het land dan ook weer bevrijd was van zijn onderdrukkers en het volk zelf souve- rein binnen de oude landsgrenzen, wijdde het zijn „Matka Boska" een scepter en een rijks appel van zuiver goud, als aan een echte, wer kelijke vorstin: en heide insigniën zie 'k er naast de beeltenis aangebracht. Genoeg is 't, een blik te slaan op de enkele tientallen menschen hier aanwezig, om de hei ligheid te bevroeden die deze plek heeft voor dit volk. De uitdrukking in het gezicht dezer biddende pelgrims, is aangrijpend; oogen die in extase zwijmen, als staarden zij in den he mel;, van smart verwrongen gezichten die bid den in een sidderenden aandrang, waarbij 'k be- schaa-n"' m^n oogen afwend. Mannen en vrou wen liggen er plat ter aarde gestrekt; anderen, op den grond geknield, steunen de ellebogen op de steenen. Daar wordt halfluid gepreveld, maar ook gezucht en gesnikt. Een oud man naast me grijpt het kind, dat hem vergezelt, plotseling in zijn armen en kijkt daarbij de Madonna zóó smeekend aan, dat 't me koud langs den rug loopt.' Dag aan dag is 't hier hetzelfde schouwspel Altijd zijn er biddenden, altijd zijn er pelgrims. Vandaag zijn er „zorals" uit de Karpathen in hun schitterende volksdracht, tegelijk met een processie uit het midden des lands, een paar duizend menschen, waarvan de vrouwen alle in overheerschend rood gekleed gaan, met lin ten en parelsnoeren opgetuigd: zij kwamen eerst later op den dag, met schetterend koper, met al hun vaandels, en met de gereedschappen van hun arbeid, spaden en rieken, spinrokken en weefstoel, met bloemen versierd, die zij de Ma donna ten geschenke geven. En tusschen de biddenden door, weer telkens gaanden en komenden; een priester, tegen een pijler gezeten, hoort er blecflit- tusschen het volk in. En aan het altaar volgen de missen elkander op, zoolang er geestelijken zijn: in liet drukke seizoen duurt dat voort tot vaak drie uur 's middags. Te vijf uur 's morgens, wanneer er de eerste mis .begint, speelt het orgel telkens het tradi tioneel choraal, samen met zilveren bazuinen, en lichte trommels. En bij deze muziek wordt ,jan het beeld onthuld. Want het is overdag en 's nachts bedekt door een luik, beslagen met zilver, dat dan heel langzaam omhoog trekt. Als de laatste mis geëindigd is, wordt de ikoon weer evenzoo weggesloten. En zoo bleef ik tot het einde der laatste mis die er dien dag gelezen werd. De priester had het na-gebed gebeden op de trappen van bet altaar. Toen zette het orgel in. De bazuinen schetterden. De kapel vulde zich met. de tra- glsch-trage, weeke muziek. Enreeds begon het zilveren rolscherm zachtjes te zakken voor de beeltenis. Toen steeg er een pijnlijk gekreun op uit de knielende schaar in het ronde. Maria ging dus weer aan hun oogen onttrokken wor den. Een dame naast mij barstte pötseling in heftig snikken uit. Ook anderen weenden luid, als ontroostbaar. Al wie ter aarde uitgestrekt had gelegen, kwam overeind en hief de handen naar de Madonna op. En luider werd het snik ken, bet weenend verzuchten, hartstochtelijker liet'heffen der handen, het jammerend klagen, naarmate het zilveren soherm al dieper zonk en de muziek zich voortsleepte naar het smar telijk einde. De trommels roffelden, de zilve ren instrumenten haalden nog eenmaal hoog uit, met snijdende doordringendheid. 'Opnieuw wierpen er zich menschen luld-snikkend als overmand en machteloos in hun leed, ter aarde; vro' wen beurden baar kinderen naar 't vonke lend altaar op; kreten, krampachtig handen wringen, wuivende gebaren in een snóartelijke, laatste overgaveReeds was het beeld .on zichtbaar gewórden, weggesloten achter de zil veren deur die glinsterde ln het licht der lam pen. En de muziek zweeg. Dit was het einde. Het had mij zelf ontroerd en machtig aangegrepen als ik weet niet wat voor 'n dramatisch slot van een schoon ver toon. De menigte verspreidde zich nu weldra. Er werd -nagebeden in de eigenlijke kerk, en alles bewonderd. Maar ook de sacristie stroomde nu vol met menschen die allerlei te vragen had den: deze een zegen die een wijding van me dailles en scapulieren, éen ander misschien wel weer een biechtvader. Die was tevreden wan neer hij er maar- een priester vereerend de hand kon. kussen. r* ----- - - En het was ongemeen schilderachtig, dit druk en bont beweeg bi: nen de donker-bruine betimmering der geweltua, donkere zaal, met de witte pijen der paters daartussohen. Maar mij, een gast van ver, werd de zwaar gegren delde deur ontsloten van de schatkamer. Hier was allee binnen glazen muurkasten in tref fende orde gerangschikt. Doch wat al niet! Overstelpende rijkdom. Want geen koning heeft het paulijnenklooster te Czestochowa bezocht zonder er rijke geschenken achter te laten. Gouden vaatwerk, geheel met parels bestikte misgewaden, kanten sluiers en met goud door weven gordels, diademen en halssnoeren, ketens en ringen, ook Saksisch porselein en misboe ken: niets was er groot in Polen of het heeft Maria alhier de bewijzen zijner liefde gebracht. En dan zijn er duizenden borstspelden oorrin gen-, kettingen en armbanden en allerlei sie raad van het kleinere volk, geofferd in den loop der eeuwen. Het is verbazingwekkend. Ik betuig den witten pater die mij alles ge toond heeft, mijn bewondering en zeg hem hoe zeer ik door dit alles getroffen werd. Dan glimlacht hij met den glimlach van een wijze: „Gevoelsuitingen kunnen aangrijpend zijn, meent hij; doch cijfer daarom het sterk geloof van Holland niet weg: komen wij niet het verst met een rotsvaste overtuiging die zich niet laat ompraten? En daarin overtreft uw land ons volk met zijn gevoeligheden." Mogelijk; maar niettemin was 'k door al deze indrukken ontroerd, overstelpt. Het type van de sovjet-grootstad In 1830 was Chicago nog maar een klein dorp van 12 huizen met 70 inwoners. In 1848 telde het 2.000 zielen; in 1870 300.000; In 1900 bijna 1.7 millioen; in 1928 3,2 millioen cijfers, cijfers. Chigaco is de stad, waar de negers een be langrijke, in Amerika geen ongevaarlijke plaats innemen. Chicago is de stad derTnisdadigers, Omstreeks 1840 werd het het eindpunt van het Illinois-Michigan-kanaal. Dat was het be gin. In Siberië is er een Sib-Chicago in wbrding. 1-Iet eindpunt van de spoorbaan Alexandrowsk is bet begin geweest. Als Nowö-Nikolajewsk werd het nog ln den tsarentijd een kleine han delsplaats. .De sovjet heeft het in Nowo-Siberiek omge doopt en is met man en macht aan het werk om er een nieuw Chicago van te maken. Het groote getal Chineezen, die er de markt beheerschen vormen er een niet denkbeeldig geel gevaar. De beruchte klnderenhorden, deze bitterste der bittere Sovjetvruchten, voorspellen een op groeiend geslacht misdadigers, waar het Ame- rlkaansche Chicago nog bij ter hoogeschool kan gaan. Deze vergelijkingen- hebben Nowo Sibirsk om gedoopt hl Sib-Chicagó. De stad telt reeds meer dan 130.000 inwoners. Men beweert dat de Sovjet beoogt er een toonbeeld van de grootstad van te maken, mid den ln de uitgebreide, onmetelijke vlakten van Aziatisch Rusland. Het wordt in den modernen, naakten beton bouw opgetrokken; groote, gladde vlakken, ruime, lichte ramen. Een gekleed nieuw kwartier is toegewezen voor de regeeringsgeboüwen, de banken en an dere openbare instellingen. Er ts eed reusachtig hotel modern ingericht. met lange gangen, en stroomend water op alU kamers dat in Siberië Men springt er over de periode heen. van d« tram en wringt zich in de autobus. De sovjetgevangenis is er voorbeeldig ver tegenwoordigd, evenals de bioscoop. Nog is ^e stad half beton en half hont, half- oud-Siberisch en half Amerikaansch, nog lig gen er groote stukken braak en modderig en hij den bijnaam „Sib-Chicago" is toegevoegd: het Galoschen-Chicago. De Galoschen zijn de gummie-overschoenen, die er op de straat verkocht worden. Nog is alles in wording, maar het moet het type van de sovjet-grootstad worden. Panaïr Istrati is een bolschewiek pur sang, en hij heeft de sovjet-republiek bezocht en is van Odessa gereisd naar Moskou en van Moskou naar Moermansk aan de Noordelijke IJszee, vandaar naar Kern en de eilanden van Solovki, waar de politieke gevangenen verzuchten en vervolgens drieduizend kilometer lager naar de autonome sovjet-republiek van Moldavië en naar Nisjni-Novgorod, Balakhna, Stallnegrade en Astrakan, de Wolga langs, en wanneer hij weer in Moskou terug is, klaagt hij niet alleen over het ongedierte, maar schrijft deze anar chist brieven, die hem volgens zijn vrienden rijp maken om naar Siberië verbannen te wor den, en vooralsnog niet naar de modelstad Novo-Sibirsk. In Ëuropeesch Rusland schijnen de modelsteden nog ver te zoeken, en alleen in de plannen en in de propaganda te bestaan.... (-) EEN PRIVILEGE De tegenwoordige prins van Wales is een po pulaire persoonlijkheid, en in den tijd, dat hij de gewoonte had minstens eens per maand van een paard te vallen, kende hem iedereen, dank ook de plaatjes-pagina's ln de kranten. Ieder weet ook, dat de Engelsche troonopvolger de „Prins van Wales" is, en omgekeerd. Maar hoe komt hij aan dien titel Toen Eduard I Wales veroverd had, resideer de hij eenigen tijd in dat gewest. De bewoners, en met name de adel, bleven echter den nieu wen heerscher lang vijandig gezind. De koning zocht de oorzaak daarvan in de oude barden, de zangers en de volksdichters, die de herin nering aan den roem en de dapperheid van de voorvaderen der overwonnenen levendig hiel den, en beval deze dragers van de nationale gedachte te dooden. De bedreigden vluchtten of werden door de bewoners verborgen gehou den. Het volk evenwel kwam tot het inzicht, dat het zich aan den overwinnaar had te on derwerpen, en zocht in vereenlging met de edelen zoo gunstig mogelijke voorwaarden te verkrijgen. De koning was tot toegevendheid geneigd en beloofde zelfs, dat hij hun een stad houder zou geven, die een geboren Inwoner van Wales zou zijn, en geen woord Engelsch zou verstaan. Dat was meer dan de overwonnenen hadden durven verwachten. De ontgoocheling bleef echter niet uit, toen Eduard I hun mee deelde, dat hij tot dat ambt zijn eigen zoon had benoemd, die juist In het slot Carnarvon geboren was en natuurlijk geen woord Engelsch verstond Maar de titel „Prins van Wales" is sinds dien tijd het uitsluitend privilege van den oudsten zoon van den Engelschen koning geworden en gebleven. A. K. WREESMANN en BEP NYDAM. De lieer en Mevrouw WREESMANNNYDAM bedanken hiermede voor de bewij zen van belangstelling bij hun huwe- lijk ondervonden. Toekomstig adres: Villapark 4 nel den (O-) 68766 11 Witlevrouwenstraat 26 bis Thuis: Zondag 5 Januari Ileeren straat 24, 3.30—4.30. 68797 10 IIELLA BODEWES en ALBERT VAN DE BILT. Canisiussingel 17. «Omegen, Barbarossastraat 76. Januari 1930. Geen ontvangdag. 68793 en WIM JUTTE. Persionshaven lila. Stieltjesplein 10. 6 Januari 1930. 68776 7 en Mr. J. W. A. DE GOEY. Tilburg, Tuinstraat 94. Ben Haag. Jul. v. Stolberglaan 190. Driekoningen 1930. Geen ontvangdag. 68774 8 Heden overleed tot onze groote droefheid, voorzien van de H.H. Sacramenten der Stervenden, in den ouderdom van 72 jaar. onze geliefde Broeder en Behuwdbroe- der, de Edelachtbare Heer Oud-Kantonrechter te Oss. Oss, 1 Januari 1930. s-Gravenhage: geb. Woltman Elpers Oosterhout: Mr. F. M BROUWER ANCHER L BROUWER ANCHER Beb. Baronesse van Oldeneel tot Oldenzeel P®.Plechtige Uitvaart zal plaats ben op Zaterdag 4 Januari uur in de R K paro- ;i tale kerk van Maria Onbevlekt y ntvangenis te Oss. waarna ter aardebestelling aldaar. Volstrekt eenige en algemeene kennisgeving. Heden overleed tot onze diepe droefheid, voorzien van de H.H. I Sacramenten der Stervenden, anze geliefde Zuster, Behuwdzus-[ Ier en Tante, Mejuffrouw in den ouderdom van 69 jaar. P. J MINDEROP R. MINDEROP—Vroomans en Kinderen B. KAVELAARS—Minderop W. M. KAVELAARS J. TH M. MINDEROP L. MINDEROPVroomans. Rotterdam, 3 Januari 1930. Mauritsweg 16. Geen bloemen. loe Mei De Uitvaartdiensten worden ge houden Dinsdag 7 Januari as. in' de Parochiekerk van het Allerh. Hart van Jezus, v. Oldenbarne- veltstraat De H.I1. Missen ten riA, 7, 7 A 8 en ten 9y2 uur de! olechtige gezongen II. Mis van' Requiem, waaronder 2 stille H.H. Missen, daarna de begrafenis van' uit de kerk op het R. K. Kerkhuij in Crooswijk. Hiermede vervullen wij den droe- vigen plicht kennis te geven, dat na een langdurig lijden, meer malen Voorzien van de H.H. Sa cramenten der Stervenden, in het St. Antonius-Ziekenhuis te Sneek zacht en kalm in den Heer is overleden, ruim 38 jaar oud, de WclEerw Heer benoemd Rector van het St. Eli - «abeth-Ziekenhuis te Amersfoort. Tot 4 Sept. 1929 kapelaan te Sneek. Wij bevelen den overledene in Lw H.H. Missen en gebeden aan Het Kerkbestuur van den H Martinus te Sneek J. v. GALKOM, Deken en Pastoor CARL J. STOCKMANN L. LAMPE J M. v. d. WERF A. v. d. KALLEN De Metten zullen worden gebe den Dinsdagavond te 8 uur Woensdagmorgen le half 10 do Lauden, te 10 uur de plechtige d""" Sneek, 4 Januari 1930 Heden overleed, zacht en kalm, na een langdurig en smartelijks 'ijden, voorzien van de H.H. Sa-| cramenten der Stervenden, in den v ouderdom van 77 jaren, mijn mnig geliefde Zuster, Mevrouw Weduwe van den WelEd. Heer Mevr. Wed. Dr W. ZUUR— Wicrdels. Voorburg, 3 Januari 1930. Oosteinde 94. Bezoeken worden niet afgewacht. Geen bloemen. Bidt voor haar Dc H..JI. Uitvaartdiensten zullen gehouden worden in de II Sa cramentskerk (Spoorlaan 84) Den Haag, op Dinsdag 7 Januari a.s., te 7.30 en 8.30 uur de stille H.H lissen en te 10 ure de plechtige Requiem waarna de begrafenis van de kerk uit op het St. Bar- bara-Kerkhof aan de Binckhorst, laan. I-Ioden overleed in het St. Anto nius-Ziekenhuis te Sneek, na een smartvol, langdurig lijden, meer dere malen voorzien van da H.H Sacramenten der Stervenden, in den ouderdom van 38 jaar, mijn beste Vriend, de Weleerw Heer oud-Kapelaan te Sneek, benoemd Rector van het R. K. Ziekenhuis, te Amersfoort. Ik beveel de ziel van den over ledene in Uwe godvruchtige ge beden aan Amsterdam, 4 Januari 1930 Keizersgracht 101. J. WIEGER1NCK, Exec. Test. De plechtige Uitvaart zal plaats f I hebben a.s. Woensdag om 10 uur j in de parochiekerk te Sneek. In plaats van kaarten. FABRHVAAT IET OP MET LOODJE TIET OEtl MMT1 levraagd. Aanmelden: Mevr. BIT TER. Tuinlaan 20, Schiedam, des avonds na 8 uur. 6050S 5 Voor direct gevraagd op groot han delskantoor Vlijtig en accuraat en goede getuig schriften vereischte Brieven onder nq- 68950MVS Maasbode, R'dam- GEMENGDE ZANGVEREENIGING „POLYHYMNIA" Eere-Direoteur: B. JURGENS Directeur PAUL v. d. PUTTEN CONCERT op Donderdag 9 Januari a-s. 'q avonds 7\\ uur in den R-K- Volksbond. Oratorium van F. MENDELSSOHN BARTHOLDY, met orkestbegeleiding vleugel en. orgel. Solisten: Mevr. IIENRIëTTE SALA, sopraan. Mej. JO IMMINK, alt, en de Heer en KEES MULDERS, tenor, WILLEM RAVELLI. bas. Aan den vleugel Mevr. N. BERCK-FELTZER. Orgel de Heer W. A- HOUTMAN. Plaatsbewijzen h ƒ1.(sted. hel- inbegrepen) verkrijgbaar bij Van Leeuwen's Boekhandel; Brocrsvest, fa. Revgersbergen. Si. Liduinastr-, fa. A. Hoorman, Hoofdstraat en des avonds aan de zaal- Plaatsbespreking A 10 cenis, op den dag van het concert, van 121 uur in den foyer v- d. R-K. Volksbond. Bij de Gemeente Technische Bedrij -- Van enri worden geplaatst. Aanvangsaiaiis ƒ1000.per jaar. Schriftelijke sollicitaties worden voor ZateTÜag 11 Januari a.s. ingewacht. DE DIRECTEUR. 6053S 10 begint de van restanten prima Schoenwerk V Alleen deze week. Ongekende lage prijzen. Profiteert van deze gelegen heid maar wees er vlug bij. 6048$ 16 GROOTE UITVERKOOP Bij vonnis der Rechtbank te Rot terdam van 3 Januari 1930 is in staat van faillissement verklaard J- H- DIJKMAN wasscber en strijker, wonende te Schiedam. Nieuwe Haven 81, met benoeming tot rephter-commissarïs van dan Heer Mr- Dr. G. L- VAN OOSTEN SUNG ELAND, en tot cura tor van Mr. F- BORDEW1JK Schiedam, 4 'Januari 1930. GEVRAAGD SCHIEDAMSCHE WERKTUIGEN- EN MACHINEFABRIEK Noordvesl 109 0052S 12 1 wanneer gij in eeniger- iei zaak hulp of bijstand noodig mocht hebben (VERVOLG) 60».S 50 ■met'loodje -{gem* Anton Hun ink. HofleverancierDeventer) Ö5TU Speciaal adres voor Uw Eruidsbcisquet, Bioemmanden Bo.quetten, Grafkra een en Graftakken Aan afwerking wordt de meeste zorg besteed 488 SI VOOR DE NEDERL. EN DE MODERNE TALEN BOEKHOUDEN - TALEN - HANüELSCORRESP. CLUBLESSEN ƒ2.50 PER MAAND Inl. en inschr. 9—12, 1.30—5. 7—10 uur. 68910MVS 26 Biedt zich aan 30 jaar, als hulp in de huishou ding, flink kunnende werken, ko ken en naaien, voor enkele heele of halve dagen por week Brieven onder no. 1793SG bureau Nieuwe Schied Courant, Koemarkt 4, Schie dam. Op een kantoor wordt voor de bediening der telefoon en lichte kantoor-werkzaamheden. Brie ven met verlangd salaris, leeftijd enz. onder no. 1794SC bur. Nieuwe Scied. Crt., Koemarkt 4,. Schiedam. ter viering van het 12% jarif bestaan der Vereenhing tot Bescherming van Znigelingen alhier, op Zaterdag 18 Jannari 1930 des avonds te 8 u. in den R.K. Volksbond. Kaarten A 1.50 en 0.75 (Sted. bel. inbegrepen) te verkrijgen bii de leden van het Comité. 6051S 20 HET COMITÉ. 604CS Rri Gevraagd wegens huwelijk der te genwoordige een flinke genogen alle huiswerk te verrich ten, bekend met koken, in klein ge zin. Mevr. v. 't Hoff, Lange Haven 102a, Schiedam. 1795SC op uw aanrecht, onder uw gasstel, kookstel en geen last meer van vuile boel. Th. J. L. v. d- Berg, Makker straat 8, Schiedam. 1797 Nete H. K. jonge dame zoekt dito Leetliid 20 a 24 jaar. Brieven no. 1800. bur. N. Schied. Crt-, Koemarkt 4. Schiedam. Biedt itioh aan voor het incasseeren van kwitanties en dergelijke. Brieven no. 1799, bur. N. Sohied. Crt., Koemarkt 4, Schie dam. Gevraagd eerste bediende, tweede bediende en halfwas- Hoogstraat. 24. Schiedam. 1798 Engelsche en Nederlandsche Han delscorrespondentie. C. P. v. Huiten, Aleidastraat 74a, Schiedam. 1796 Gevraagd een halfwas, bpvrn 18 iaar- Adres: H. G. Nfiring. Broers- vol£ 1Kr H i 11 1801

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1930 | | pagina 7