I VAN GROOTTE DADEN EN GROOTE PERSONEN. ONZE DERTIENDE PRIJSVRAAG. DONDERDAG 2S JANUARI 1931 WEETJES l JOHANNES BKAHMS MET ONDANK BELOOND ff ft a f cutx,cL-Sa-fy '-n c ONS NIEUWE LETTER* SERIE. ui. WAT DE ITALIAAN ZEGT. HUISDIEREN DER MIEREN. NAAR HET DAK DER WERELDi r NIET BUIZELEN NIEUWE LEGPUZZLE. I Des winters, als het wintert. Ziet alles anders uit f «•1 HU I\ ll-ll/ vfyfföjTh {foflifijtSri jp', Wat 'n genot om ook in dezen wintertijd door bosch en veld te dwalen! Vooral als de boomen wit berijpt te pronken staan o£ de sneeuw als 'n witte wade over de aarde ligt! Koukleumers kruipen dan rond de gloeiende koonen van de kachel, maar Jan Kordaat taalt daar niet eens naar, en trekt er op uit! Weg, uit de steenen woestijn der steden. Geen ge snerp van claxons meer. geen vrachtwagens als rijdende schavotten, geen gejacht, geen ge haast, alléén de kalme stilte van het winter- bosch, waar de boomen zich voorbereiden op het festijn der lente! Nu de bladeren weg zijn, wordt menig ge heim openbaar! Groote nesten in de toppen der boomen, waar je 's zomers langs liep zonder iets te merken! Ook kleinere schuilplaatsen, welke tusschen al het groen niet zoo dadelijk in de gaten liepen! Na honderd tot honderd vijftig maal da®' geholpen te zijn, leerden kikkers den weg d 'n doolhof te vinden! Slecht smakende rupsen worden door kens maar eenmaal opgepikt en zelden tweede maal aangeraakt. Ik denk hier aan bastaard-satijnvlinder en ringelrups-vlinder, 'n paar geduchte vijanden vooral van de appel- en pereboomen! De rups van den eerste wordt de laatste jaren hoe langer boe brutaler, vreet heele lanen kaal en tracht zelfs tot in de buizen binnen te dringen! De vlinder zelf is fraai wit, alleen zijn aohterlijf is met roestkleurige, glanzende haren bedekt. De rups is grijsbruin van kleur, heeft lange, roodachtigen bruine haren op zijn lijf en twee roode strepen op z'n rug. Een tel kens afgebroken witte lijn zie je aan weers kanten van die strepen. Op den negenden en volgenden ring van zijn lijf zit 'n hel-roode wrat. De eitjes deponeeren de vernielers 't liefst aan eikeblad. De roestkleurig'! achterlijfswol blijft er op achter en dan lijkt 't net, of er een stukje zwam zit. (Zwam, daar stak je groot vader vroeger zijn pijp mee aan, met behulp van vuursteen en vuurslag!Uit die eitjes komen tegen 't einde van den zomer de rupsjes, die zich voeden met bladmoes. Mieren begeven zich om voedsel te verz len zelfs op langen afstand uit hun nest vinden dit toch altijd weer terug. Dit doordat ze geleid worden door hun reuk. 'n Snoek werd in een deel van 'n aqual'ul' gehouden, dat door een glaswand van het a grenzende deel was gescheiden. Juist io - 10* las* plaat. Dit ging zoo drie maanden door. nam de plaat weg, maar in de voorntjes had roover geen trek meer! Van de ongeveer 5000 soorten van in'6'^ zijn er geen twee, die dezelfde instiP®1 toonen. deel zwommen voorntjes. Telkens als de SD°' er op af schoot, stootte hij zich legen de S 'n Hond kan zuren ruiken in verdunnü van één billioen en meer! Hij ruikt stoffen, voor ons geen reuk hebben. Het geheel is de naam van een zeer stoU1 dig, Bourgondisch hertog. totoê- 11 13 1—2 1 3—4 5—6 7—S 9—10 11—12 13—14 15—16 17—18 19—20 21—22 23—24 2 1 X 3 X 4 5 X 6 7 f, X 9 «t 8 9 41 R m X 4 R R 10 i R H X 4 R 9 M 9 X 4 4 ff 4 «I ft X m 17 a 41 X 4 P a 18 19 4 X 20 21 X 22 23 X 24 X 2 Voornaam en bijnaam. 12 16 li 2 pond., jonge stier, adelaarsnest, uitspansel, steigers, stellingen, soldaat op waclit. bekrompen (menschen). groote loopvogel in Afrika, op en neer loopen van kou. ander woord voor couplèt. eenvoudige hut. of ik schiet! 5e letter van het a. b. c. WAT IS DAT? 'n Ongeluks-getal voor 'n prijsvraag, 13 Bijgeloovige deelnemers aan het dozijntje vorige zouden déze misschien daarom laten zwemmen? Wel, dan heb 'k dadelijk 'n oplossing bij de hand: de éérste prijsvraag van den tweeden jaar gang der Jeugdcourant Of ook: de éérste van het nieuwe jaar 1931 Daarmee kan 'n elk genoegen nemen, natuurlijk We willen den mopperaars óók den wind uit de zeilen nemen: géén rekensom, géén moei lijkheden, 'n Heel gewoon huis-, tuin- of keuken lcruis- raadsel, waar iedereen zijn krachten gerust op zetten kan Om 't nog makkelijker te maken, geef 'k voor één rijtje zélf de oplossing aan Ik zeg maar zoo: wèl voorgaan, doet goed volgen. De letters moeten worden ingevuld IV DE LEEGE VAKJESt Op de zwarte vakjes komt niets, daar heb je dus vast geen hoofdbrekens mee 'n Voorbeeld? Het vijfde rijtje van boven ^naar beneden wordt: adat, adat De donkere hokjes vermijd je dus. Tja, maar nu zijn er nog 'n paar „lastige" gevallen by Lieve deugd nog t.oe, wou je zoo'n raadsel dan binnen 1, 2, 3 klaar hebben? Dan was 't geen raadsel meer, maar 'n flauwe mop, bóógstens Pak 'n woordenboek, 'n atlas en dan heb je èlles wat je noodig hebt Afgesproken L Oplossingen te zenden aan: „JEUGDREDACTEUR, De Kruisberg Doetinchem". Tijd tot 10 Februari e.k. Ondertusschen loopt óók de aardrijkskunde- wedstrijd op zijn eind. Wie dat liever doet, kan de oplossing daarvan bij die van de 13e prijsvraag Insluiten. Maar het mag óók ieder apart, net zooals je wilt Wij hopen natuurlijk, dat de deelname weer net zoo enorm zal wezen als den vorigen keer, toen we héél de krant ermee vol hadden Was dit even fijn Toe, zetten jullie allen je schouders er eens onder, hè? 'n Teeken-ioedstrijd is er /hans niet bij, het onderwerp geeft er te weinig aanleiding toe. PRIJZEN. Er zijn 5 prijzen en één troostprijs. OPLOSSING. De oplossing verschijnt in het op 10 Februari volgend nummer. De uitèlag in het nummer dat daar weer op volgt. Ziezoo, ik heb nu het mijne gezegd, het woord is thans aan jullie Vooruit, daar gaatie TOELICHTING. Van links naar rechts: I Een gast, die altoos welkom Is. II Iets, wat je graag lust. III Iemand, die met grappen aan den kost kwam. IV Een bijwoord. V. Iets, waar alle jongens en meisjes der lezers van „De Maasbode" het éérst naar uitzien. VI Een Zuidvrucht, VII Een lastig onkruid, groot tuinmansver- driet! VIII Voorzetsel. IX 'n Vreemd woord. Wie dat is, hoeft voor besmetting niet te vreezen. X 'n Gezonde groente. Van hoog naar laag: I Indische houtsoort. II Badplaats voor zwemvogel. III Heel de woordenschat van Salomon's kat. IV Heeft, zegt men, honderd oogen! V Oost-Indisch gewoonte-recht. VI Een blinkend wapen. VII Zoo noemen ze je, als je verlegen bent uitgevallen! VIII Plaats in Algerië, N.-Afrika. IX Bijwoord. X Ho! Je bent al te ver!! Is door mij reeds ingevuld!! Wie langzaam loopt, loopt verstandig; wie verstandig loopt, loopt lang De leugen daalt nog met ons mee in 'tgraf. Erger dan sterven is een verachtelijk lcdig- gaan. De mieren houden er 'n soort van kevers op na als huisdieren. Deze diertjes, symphilen, brengen een vocht voort, waar de nijvere mie ren veel van houden Hoewel deze snoeperij duur betaald wordt de symphilen vreten vaak het broedsel der mieren op, zuigen hun bloed af of leggen eieren in de mieren-larven worden de symphilen steeds met veel zorg behandeld en vertroeteld Wie heeft er zin om 'n uitstapje mee te maken naar 't dak der wereld?'t Wordt, natuur lijk, n heele klim, vooral, omdat wij hier in Holland maar erg laag-bij-den-grondsche men schen zijn Wie tegen 'n beetje spier-inspan- ning opziet, doet heusch beter thuis te blijven en wie niet over 'n ijzersterke body beschikt, doet óók beter te passen. Koukleumers, die 'n 20 30 graden onder nul 'n vervelende tempe ratuur vinden, of die bang zijn voor 'n vrachie sneeuw heel onverwacht op bun bol of 'n zwie rend ijsblok, maken geen zweem van kans. Er is, overigens, geen liaast bij, want we kunnen niet eerder met de klauterpartij beginnen dan einde Mei, begin Juni, Immers van midden Juni af tot aan September toe woeden daar ginder sneeuwstormen, waar geen ruenschenziel tegenop zou kunnen tornen. Dat maakt de beklimming juist zoo moeilijk, de korte tijd, dien men tot zijn beschikking heeft. We zouden ai vast kunnen beginnen onze voorbereidende maatregelen te treffen En dan maar denken wat óók de Franschen zeggen qui ne risque rien n'obtient rien wie niet waagt, wie niet wint De reis gaat naar Azië Daar bevindt zich, in het onherbergzame Tibet, waar de gebed molens ter eere van Boeddha hun eeuwig „Om mani padme hoem" ruischen o het kleinood in de Lotosbloem. Amenhet dak der wereld, de berggroep van den Mount Everest. Gek hè, dat zoo'n Aziatisch gebergte 'n Engelschen naam draagt Dat die hoogste berg aan Beieren's onvergetelijke Königssee „Watz- mann" beet het landvolk daar noemt hem „Wotzmann" is te begrijpen „Mont Blanc", het Dak der Aarde worden geklommeo op 't komt nou het dak der aarde aan 'n Engelschen naam Wel, toen de berggroep, die meer dan zeventig toppen van 7300 M. telt iedere top dus hóóger dan het hoogste punt der Zuldamerikaansche Andes, op één na het hóógste geberget der wereld en rond elf honderd van 6000 M., en die van Calais tot aan de Kaspische Zee zou reiken, in kaart werd gebracht, stond dat onder zoek onder leiding van den Engelschen opper- landmeter voor Indië, meneer G. Everest. Voor dien hoogen top nu, konden ze géén Indisehen naam te weten komen, die scheen er niet te zijn. Nou, toen noemden ze liem, zoo onder het meten door, bergspits no. XV. Drie jaar later werden de becijferingen pas verwerkt en zoo gebeurde 't, dat één der rekenmeesters bij zijn chef, meneer A. Waugh, kwam binnenhollen met de onthutsende boodschap „Meneer, ik heb den hoogsten berg der wereld ontdekt Gelijk had-ie De metingen waren verricht met 'n theodoliet, 'n soort van kijker, zal 'k 't maar noemen. De hoogte bleek te zijn 29.002 Engel- sohe voeten (1 voet is 0.3048 M.). Als gemiddeld cijfer van verschillende metingen neemt men voor het dak der wereld aan 'n hoogte van 8882.2 M„ het kan er aardig mee door, vinden jullie óók niet 't Wordt 'n heele tippel Later bleek, dat in het land der Lama priesters, Tibet, wel degelijk 'n naam voor het J: S De Tschomo.Loengmo, de „Godenmoeder aller bergen". De beroemde toondichter Johannes Brahms (1833—1897) was de zoon van 'n Hamburg- schen muzikant. Zijn groote beschermer de componist Schumann. Brahms vertelde graag in den kring zijner vrienden, wat hem eens te Weenen was overkomen: Tijdens 'n stormachtigen winternacht ging hij met zijn vriend Epstein door de nauwe straten van Oud-Weenen. Opeens bemerken zij, langs 'n muur 'n net gekleed man, klaarblij kelijk van z'n stokkie gevallen! Regen en sneeuw waaien in zijn wit gezicht en niets is begrijpelijker, dan dat de twee vrienden er dadelijk op uit zijn hem hulp te bieden. „Laten we dadelijk 'n agent roepen!" ad viseerde da toonkunstenaar. ,Ben je betoeterd!" vermaande Epstein „dan moet hij mee naar de wacht en intus- schen zijn ze bij hem in huis doodelijk onge rust!" Nee, dat zaakje zullen we zélf wel op knappen!" De zieke wordt overeind getild. „Waar woont u?" informeert Meister Jo hannes. De bleeke lippen stamelen nog net hoorbaar den naam van een ver afgelegen straat en het huisnummer. Vooruit dan, aanpakken! De wei-doorvoede Brahms en de boone- stakige Epstein nemen den zieke onder den arm en, na een haast eindeloos gestrompel, wordt straat en huis bereikt., 't Was lang niet meegevallen, Brahms hijgde als 'n loco motief. Gebeld en nog eens en nog eens; 't werd luider! 'n Slaapdronken portier der kazerne-woning verschijnt. Meister Johannes: „Portier, hoort deze me neer hier thuis?" „Ja, die woont op de vierde verdieping!" Epstein: „Portier, je zult mee moeten hel- toppie bestond, en wel het zoetvloeiende „Tscho- moloeugmo" in zuiver Hollanascb overgezet zijnde wordt dit de „Godinmoeder aller bergen". Dat klinkt stellig romantischer dan dat nuch tere „Mount Everest" (spr. Maunt è-vrest). Zelfs in de maand Mei kan het er geweldig koud zijn. De Engelsche expeditie van 1924 teekende 'n temperatuur aan van 31 gr. onder nul op 'n hoogte van 6500 M. Dat was in den nacht van 22 op 23 van de „lieve Mei 't Is heel vreemd, maar deze Himalaya-streken, op 'n 150 a 200 K.M. van de schroeiende vlakte in Indië gelegen, kennen temperaturen lager dan 's zomers aan de Zuidpool voorkomen 'n Boertje van den Mount Everest is een der heerlijkste bergen der Himalaya-groep, de Gauri- sankar, 7144 M., dien men langen tijd voor de „Tschomoloengmo" heeft gehouden Op oudere kaarten komt die vergissing nóg wel voor. „Tschomo Tsering" hebben de Tibetaners hem genoemd en hij is zeer heilig, naar hun mee ning óók het dal aan zijn voet men mag daar geen vee slachten, dat moet dan maar ergens ai.ders gebeuren, waar de natuur niét zoo heilig is So Het klimmen op groote hoogte, waar de lucht erg dun is, valt om den drommel uietmee Dat juist maakt het bereiken van den top zoo moeilijk. De weg op zichzelf valt voor Alpen klimmers aardig mee, maar die. hoogte, die hoogte Tot pl.m. 6500 M. géit het nog voor menschen van het vak. Verderop loopt het mis De eetlust neemt af, aan slapen valt niet meer te denken, en, zijn de 7000 M. gepasseerd, dan kost de geringste daad al ongehoorde in spanning. Het aantrekkèn van 'n schoen in die sterk verdunde luoht zou te veel van de krachten kunnen vergen Moet over rotspartijen naar het Dak der Aarde word engeklommen op 't laatst, dan zal daartoe misschien geen enkel mensch in staat wezen Het meenemen van zuurstof-bussen is óók geen aangename vracht De Engelsche expeditie van 1922 had zich daar van voorzien. De bergstijgers droegen 'n mom bakkes, dat door gummi-slangen met die cylin ders verbonden was. Zoodoende hadden ze geen last van de te ijle lucht, maar ademden zuivere zuurstof in, die hun weer nieuwe kracht ver leende. Waar, door gebrek aan zuurstof, in het lichaam minder wordt verbrand, wordt ook minder energie gevormd, zoodat men onder het klimmen gaandeweg achteruit boert, waarbij dan nog wind en koude tegenwerken, Gevaar lijk zijn ook de ultra-violette stralen der zon op die belangrijke hoogte. Om sneeuwblindheid tegen te gaan, moet voortdurend 'n sneeuwbril worden gedragen. De luchtdruk Is niet, ^boals bij ons, 76 c.M., maar 30Daardoor kookt water (gesmolten sneeuw) verbazend vlug nabij het Dak der Aarde Water kookt immers, als de spanning van zijn damp even sterk is geworden als de d: ukking der lucht Nou, in het „kokende" Himalaya-water kan je je band gerust wagen hoor, dat doet geen zeer Met de Engelsche expeditie van 1922 is het slecht afgeloopen. De Everest heeft dien aanval op haar blanke geheimen afgeslagen. De koene klimmers hadden een hoogte van 27.300 voet bereikt, toen ze niet meer verder konden. Ze keerden dan terug naar liet kamp op 26.000 voet. Van daaruit hebben ze nog één poging gewaagd om den fieren reus onder den knie te dringen. Wéér gingen ze omhoog, Eugelschen geven iets niet zoo heel gauw op! Ze werden besprongen door 'n schrikkelijke sneeuwstor- ting (lawine). De Engelschen werden meege sleurd, maar kwamen met den schrik vrij. Zeven dienaren verloren hun leven, 'n Gedenkteeken werd voor hen opgericht. De Moedergodin der Bergen had gezegepraald. Over de laatste expeditie 'n volgende maal. pen, die man is ziek, zooals je ziet, en met z'n tweeën spelen we dat niet klaar!" Portier: ,,'t Spijt me, heeren, maar ik mag volgens de voorschriften volstrekt m'n post niet verlaten! Ik heb heel den nacht dienst aan de deur!" Tja, dau moesten de heeren het vrachie zélf maar naar boven hijschen! Er zat niks anders op. Geweldig gestommel, 'n Paai treden hoo- ger, dan weer een omlaag maar: 't schoot toch op! Ze naderen de vierde verdieping reeds Plotseling, verrassend snel, het opensmij- ten van een deur. Aan de trapleuning ver schijnt 'n „dame" in groezelig nachtgewaad, fladerende haren, 'u kaars in de eene, 'n lui wagen in de andere hand! Als 'n furie ziet ze er uit! „Aha!" snerpt ze zijn jullie die nette jongens, die m'n armen man opstoken te drin ken en halve nachten drinkgelagen met hem vieren! Wacht, ik zal jullie eens opfrisschen, leelijk gespuis!" De luiwagen komt in beweging, 'n lawine van scheldwoorden stort zich uit over den pianist en den grootmeester der muziek! „Meister Johannes" weet de bijbehoorende accoorden niet zoo gauw te vinden. Zooveel zijn buikje hem veroorlooft, rent hij naar be neden, gevolgd door Epstein, prestissimo! wiens spillebeenen nog rapper werken dan zijn handen aan de piano! Buiten adem ont snappen beiden aan de wraak der Megaera! Brahms was de eerste, die in 'n lachbui uitbarstte. Dat werkte aanstekelijk op z'n ka meraad! 'n Nabije toren liet 'n donderend „Eén" hooren. Zullen we ergens nog 'n bakkie koffie gaan drinken?" stelde Brahms gemoedelijk voor, en stak 'n versche sigaar op!! UIT DE SCHOOL. Onderwijzer: „Wie ran jullie kan mij zeggen, wat dauw is?" Na een oogenblik ateekt kleine Bram z'n vinger op en zegt: „Do aarde draait zoo vlug, dat zij ear op 't laatst van begint te sweeten!" De bladeren spinnen ze onderhand heel los jes aaneen. Togen den winter maken ze ge zamenlijk een nest van 'n paar blaren, dat door een taal, dicht, grauwwit spinsel wordt bijeengehouden. Dat nest valt nu In dezen tijd gemakkelijk op. Maak je het open, dan merk je pas goed hoe heerlijk de rupsen zich ingeba kerd hebben. Zoo kunnen ze 'n stootje van den vorst velen! In 't voorjaar verlaten de deug nieten bun schuilhoeken en zwermen over heel wat boomen uit! Schrap je appels en peren dan maar van je verlanglijstje! Zie dus die nesten thans ta verwijderen!! Den ringelspinner vind je niet makkelijk. Kijk naar 'n manchetje van eitjes om 'n takje! 't Geeft dat duidelijk genoeg aan. De vlinder is geel met roodbruine banden aan de vleugels. In Juli verschijnen ze, maar de rupsen al in 't voorjaar, wanneer het blad ontluikt. Ze blijven 'n poos bij elkaar en spin nen een diioht nest, liefst daar, waar twee takken bij elkaar komen. De rupsen worden wel vijf c.M. lang en zijn duidelijk te kennen aan de witte, blauwe en oranje strepen. De kop is grijs en vertoont twee zwarte vlekjes. Ze zijn kort behaard, en lusten alle houtsoorten, waar door zij in boomgaarden nu niet bepaald de gezienste gasten zijn. De ringetjes wegsnijden lijkt nog bet afdoenste afweermiddel, 'n Be spuiting met bijtende stoffen moeten de arme rupsen vaak ondergaan, als straf voor bun vraatzucht. Het vernietigen der ringetjes schijnt nochtans juister. De aarde doorloopt haar .iaarlijksche baan om de zon met een snelheid van 30 K.M. per seconde of 1200 x zoo vlug als 'n sneltrein! De zon beweegt zich door de sterren heen met een snelheid van 20 K.M. per seconde. Het licht van de dichtst bij staande ster heeft ruim 4 jaar noodig om tot de aarde te komen. D« snelheid van het licht is iter se conde 300.000 K.M. Bijgaand vinden jullie no. Ill van de Aard' rijkskunde-serie, voorstellend een wereld-b®' kend gebouw in Holland. Nu nog twee, en dan inzenden. Stel uit deze zorgvuldig bijeengegaarde brok' stukken de figuur van 'n ouwerwetsch tyP® samen

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1931 | | pagina 6