HET PAASCHKRUÏS IN T STADION
BIJ HET PORTRET VAN
ONZEN AARTSBISSCHOP
De „Tribune" schrijft
DINSDAG 7 APRIL 1931
EEN TINTELEN DE FEESTDAG
DE TOLLENKWESTIE
EEN NABESCHOUWING.
hulp aan lichamelijk gebrekkigen
inbrekers aangehouden
v
X>e tweede Paaschdag is een tintelende
feestdag geworden voor heel Katholiek Ara-
sterdam en voor de talloos velen die van
buiten, tot zelfs van over de grenzen naai e
ihoofdstad waren getogen om getuige te zijn
van een eenig schouwspel, de uitvoering van
het massale spreekkoor „Het Komn ij
Paaschkruis" door twee en een half duizend
Graal-meisjes in het Stadion. Het was c e
eerste maal, dat „de Graal" op deze wijze in
het openhaar is opgetreden, het was ook de
eerste maal, dat een Katholiek spreekkoor in
Nederland door duizenden meisjes werd ver
tolkt. Dank zij de ijverige studie, de geestdrift
en de toewijding der deelneemsters is deze
manifestatie niet alleen geslaagd maar is zij
tevens geworden een veelbelovend begin voor
een hoopvolle toekomst.
Geslaagd is deze uitvoering, omdat de be
doelingen van „De Graal" op een gelukkige
■wijze tot verwezenlijking zijn gebracht, een
veelbelovend begin was zij omdat hiermede
door de Graal een daad is gesteld die het
begin zal zijn van een gansche reeks van da
den, die wij nog van onze krachtige en fris-
sche jonge.vrouwenbeweging mogen verwach
ten en omdat de Graal door deze uitvoering
een zeer groote en niet te onderschatten er
varing heeft opgedaan, waarmee zij hij vol
gende gelegenheden zeker haar nut zal kun
nen doen. Waar nu de uitvoering op sommige
momenten steeg tot een climax van ontroering
en jubel, zal men l,ater zonder al te groote
moeite dezen climax kunnen perfectionneeren,
•waar de uitvoering tbans inzinkingen en
zwakke momenten toonde, zal het nu ver
kregen inzicht in de toekomst een veilige gids
eija om te komen tot die stralende en zwierige
harmonie, welke de uitdrukking moet zijn van
de levende Katholieke gemeenschap en welke
„de Graal" ongetwijfeld weet te vinden. Aan
het einde van dezen dag mogen wij dus met
blijdschap oonstateeren, dat wij door deze
daad van „De Graal" veel gewonnen hebben,
op de eerste plaats aan besef dat het zeer wel
mogelijk Is om op deze wijze aan onze kerke
lijke hoogfeesten nieuwen luister hij te zetten
en deze zoodoende weer te maken tot echte
■volksfeesten, op de tweede plaats gewonnen
aan inzicht op welke wijze dit het heat ge
schieden kan.
De eerste Paaschdag hield niet veel echoone
beloften in voor den tweede. Regen en koude
«naakten het onmogelijk om de laatste repe
tities op het Stadion te houden en menigeen
zag met eenige vrees den dag van de uitvoe
ring te gemoet.
Doch „De Graal" heeft geluk gehad. Maan
dagmorgen veegde de wind dan betrokken
hemel schoon en het zonlicht deed de stad
feestelijk glanzen. Zoelte en lentegeuren
bpacht de wind over de stad. „De Graal kon
haar werk beginnen zonder bevreesd te hoeven
zijn, dat de weersgesteldheid aan haar pogen
den glans zou ontnemen.
De dag begon al vroeg. De morgen-treinen
die omstreeks tien uur het Centraal Station
binnenzoomden brachten honderden opge
wekte Graal-meisjes in de hoofdstad. Op haar
komst was reeds gerekend. Een heele rij
auto's en autobussen brachten de deelneem
sters in minder dan geen tijd naar het Sta
dion. Daar kwamen ook de honderden bijeen,
welke den nacht in de graalhuizen hadden
doorgebracht, alsmede natuurlijk het leger van
Amsterdamsche Graalmeisjes, die gedurende
de laatste weken zulk een ijverige en enthou
siaste propagandisten voor haar beweging en
voor haar uitvoering zijn geweest. Niet op de
■laatste plaats was het aan haar te danken, dat
in de middaguren het Stadion met dertig
duizend toeschouwers was gevuld.
Ja, Amsterdamsche Graa.l-meisje», jelui
hebt de laatste weken goed en moot werk
verricht, je hebt duizenden menschen in geest
drift gebracht voor je prachtig ideaal, jelui
hebt er door ,je eendracht, je oprecht en een
voudig geloof en door je warme menscben-
liefde toe bijgedragen misschien meer dan
je zelt -w-ei vermoedt om de wereld te be-
keeren en God te doen triomfeeren over veel
imenschenharten, dien je de boodschap van het
Paaschkruis hebt verkondigd.
En ja, vroeg in den middag reeds kwamen
de belangstellenden uit alle deelen van de stad
naar het Stadion. Reeds vóór één uur was er
dn de trams nauwelijks een plaatsje meer te
veroveren en op den Amstelveensehen weg
wemelde het van de menschen.
Bijzonder druk was het op het Stadion,
plein. Alles kwam daar bijeen. Telkens voer
den trams en autobussen nieuwe drommen
aan en in dichte rijen schreden de duizenden
OP het Stadion aan.
Feestelijk woei een groote Graal-vlag van
den Marathon-toren en ook op de muren
waren de mooie kleurige vlaggen van de clubs
V0n1 gW f
Statig dreven de groote witte wolken als
harken van een ontzaglijke vloot langs den
blauwen hemel en in het tintelende zonlicht
scheen heel dit tafereel nog dieper en fonkelen-
der getint te worden.
Langzamerhand vulden zich de reuzen-
groota tribunes van het Stadion. Rij na rij
vulde zich op de overdekte tribunes en het
duurde niet lang of ook de óverige tribunes
Waren geheel bezet.
De intocht van de leden der mannelijke
jeugdorganisaties, die fier hun vaances mee
droegen, verleende aan 't schouwspel nieuwen
luister. De Graal stond niet alleen.
Rond om de duizenden meisjes, hadden zien
vertegenwoordigers van alle kringen der ka
tholieke samenleving geschaard en onder de
duizenden die het spreekkoor uitvoerden en
de duizenden, die deze uitvoering met gespan
nen aandacht en stijgende begeestering gade
sloegen, leefde slechts een gemeenschappelijke
overtuiging, aan allen deelde zich dezelfde
ontroering mede.
Midden op het Stadionveld tevenover de
eere.tri'bune was een vijftien meter hoo:
kruis opgericht. Alle graalleden hadden zich
daarom heen geschaard. Allen droegen een
zelfde kleed, waarop de kruisbalken zichtbaar
waren. Slechts de kleuren verschilden. Die
het dichtst rond het kruis stonden droegen een
Tood-kruis en 'n broeden rooden band om het
hoofd. En om deze groep, die in het Spreek
koor de stem van Christus vertolkte hadden
zich de overige groepen, ieder met een eigen
kleur geschaard. Van hoven gezien vertoonde
de opstelling een roosvorm, waarvan het hart
werd gevormd door het Paaschkruis,
Een uitbundig gejuich klaterde van de
tribunes op en echoode onder de overkapping
aan de overzijde, toen op de eere-tribune de
gestalte van Z.H. Exc. Mgr. J. D. J. Aengenent
zichtbaar werd. Vriendelijk .wenkend groette
Z.H. Exc. de belangstellenden op de tribunes
en de wuivende graal-meisjes op het midden.
»eWL
Z. H. Exc. was vergezeld van Z. Exc. Jhr.
Mr. Dr. Ch. Ruys de Beerenbrouck, minister
president, Z. Exc. Mr. T. Verschuur, minister
van arbeid, handel en nijverheid, Mr. A. Ba
ron van Wijnbergen, de hoogeerw. hoeren L.
Westerwoudt, plebaan van het Haarlemsche
kapfittel en Dr. G. C. van Noort, diaken vlam
Amsterdam en den zeereerw. heer H. J. M.
Taskin, president in het groot-seminairie. Van
de stedelijke autoriteiten merkten wij o.a.
op den wethouder voor de arbeidszaken, mr. G.
C. J. D. Kropman.
Onmiddellijk nadat dit Illustere gezelschap
had plaats genomen op de eere tribunie, kon
digde trompetmuziek het begiiin der uitvoering
aan. In twee lange rijen kwamen de leidsters
in haar verschillende en uitstekend gekozen
uniformen met de kleurige, wijd u it wtaai end e
schoudermantels het terrein op en namen haar
plaatsen in voor iedere rij van meisjes. Nog
een oogemMife van atilte en toen hief op de
verhooging bij het kruis de graalpresidenlte
mej. L. van Kersbergen de gekleurde vaantjes,
waarmede maat en rhythme der volzinnen wer
den. aangegeven, omhoog en die vijf-en-twimtig
honderd die om haar heen stonden verkondig
den luid en schallend wat de Graal wil, wat
zij kan en wat zij hoopt. Dilt gebeurde met
vuur en met overtuiging en heel het stadion-
véld trilde en gaf een doffen klank, wanneer
vastgeradJen de voeten stampten bij het refrein.
„De wereld moet bekeeren
en God zal triomfeeren".
Hierbij vooral werden wij er onfei plotseling
en zeeT fel van bewust welk een suggestie er
van een spreekkoor kan uitgaan.
De zilveren stoot der bezuinen trilde weer
over het wijde veld en eenparig stemden allen
geknield het praohtige „wij aanbidden en loven
U Christus, omdat Gij door uw kruis de wereld
verlost hebt" aan, dat met een zeker entrain
en daardoor ook met een groote losheid en
natuurlijkheid werd gezongen.
Dan wiselden de massale koren elkaar af in
regelmatigen „zang en tegenzang" wanneer wij
dezen term hier tenminste mogen bezigen. De
tekst van het spreekkoor was zeer slimpel en
klaar en toch was er vooral Sn het tweede be
drijf waarin de samenspraak wordt uitge
beeld tusschen Christus en den memsch een
sterke climax.
Wij noemen hier reeds dadelijk het tweede
bedrijf, omdat In vergelijking daarmede het
eerste eenigszins Vlak aandeed. Dit kwam o.i.
hoofdzakelijk omdat het eerste bedrijf iets te
lang gerekt was en omdat het de sterke be
wogenheid miste van het tweede.
Het eerste bedrijf dat ongeveer vijftig mi
nuten duurde, bestond uitsluitend uit de beurt-
spraak en samenzang der koren. Waar de tekst
van het eene koor niet essentieel verschilde van
dien van het andere zoodat men eigenlijk
niet spreken kon van een dramatisch conflict
moest de verscheiidenlhieid, dite in de aanklee
ding dor deelneemsters op buitengewoon ge
lukkige wijze werd gemanifesteerd, in den tekst
gesuggereerd worden door een telkens her
haalde wijziging van rhythm iek en toonhoogte,
Dit leverde weliswaar een schoone eenheid op,
doch af en toe leek die eenheid iets te star.
„De Graal" vond voor deze moeilijklbeüd in het
tweede bedrijf zelf de oplossing. Daarin toch
werd een belangrijk deel vertolkt door een be
trekkelijk klein koor, waardoor het geheel aan
ïhytmische bewogenheid won.
Uiteraard'was in het tweede bedrijf onk de
climax veel sterker, omdat de koren daarin
tenslotte sa men stern den in het driewerf her
haalde „alleluja" en het prachtige magnificat
van PiasiClien.
Voor ons was dit moment wel het hoogtepunt
van heel de uitvoering.
Het derde bedrijf bracht, jammer genoeg,
een kleine inzinking. Het miste den statigen
gang der volzinnen van het eerste bedrijf en
eveneens de vloeiende bewogenheid vtan onze
reedis eerder uitgesproken conclusie, dat wij
met groote vreugd© op deze daad vau de Graal
terug zien en van haar nog r&ei goeds en
schoons verwachten.
Een défilé van leidsters en leden voor het
hooge gezelschap op de eeretribune besloot den
middag en zelden heeft hert Stadion zoo geda
verd van enthousiaste toejuichingen als gedu
rende deze laatste oogenblikken.
NIEUWE VERGUIZING
De Tribune heeft natuurlijk het Paaschfeest
benut om met een walgelijk-stuitende plaat
even te demonstreeren, dat het in voorbereiding
zijnde ontwerpDonner geen overbodige weelde
Is. Wij spreken dan nog niet van een artikel
met den titel, die eigenlijk een orkaan van
verontwaardiging los moest slaan: „Weg met
het Paaschfeest". AVij vinden het alleen be
denkelijk dat er nog niet-bolsjewiki zijn, die
meenen dat zooiets zelfs in de openbare lees
zalen moet worden toegelaten, omdat de
Tribune" eenpolitiek blad is.
Is de vlag der politiek zoo diep gezonken
dat zij voortaan elke lading dekken mag?
Wij volstaan met dit sober woord van protest
en met een bede aan onze lezers om een acte
van eerherstel aan den verrezen Christus.
Wanneer men pas 's Heeren liefdelijden over
woog treft dergelijke verguizing nog grievender
en schrijnender.
En wij denken onwillekeurig aan de bede:
.Vader vergeef het hun, want zij weten niet
wat zij doen."
Moge de groote Duider van Calvarië zelfs
dezen verblinden genadig zijn.
Te Jutphaas en Vreeswijk
„Vn portrait n'a de valeur au
point de vue de l'art, qui s il se
met en pleine lumière et dans
son véritable milieu Vème, l esprit,
le caractère l'homme moral tout
entier".
F. A. GRUYèRE.
Voor de historische galerij der Doorluchtige
Aartsbisschoppen van Utrecht heeft de scholder
Jacques Zwijsen uit Eindhoven dezer dagen het
portret voltooid van Z. H. Excellentie J. Jan
sen, den huidigen Aartsbisschop van Utrecht.
't Is wel een toevallige speling van het lot,
dat een naneef, die denzelfden naam draagt
als de eerste Aartsbisschop van Utrecht, na het
herstel der Bisschoppelijke Hiërarchie in Ne
derland, de onvergetelijke Mgr. Zwijsen, nu
ook tot de vereerende opdracht werd geroepen
de figuur van den tegenwoordigen Aartsbis
schop en jongsten opvolger van Utrecht's eer
sten Primaat in beeld te brengen.
Jacques Zwijsen heeft als kind van zijn tijd
de kleurenoverdaad van gefonceerd hermelijn,
purper, karmozijn en van rood doorschemerde
kant wel overmoedig aangedurfd, en heeft toch
daarbij een mate van zelfbeheersching betracht,
zóó dat de zuivere psyche van de persoonlijk
heid, die hij uit te beelden kreeg, het totaal
domineert.
Anderzijds heeft Zwijsen zich weer niet als
de oudere portretschilders laten verlokken tot
een al te precieuse stofuitbeelding, waartoe de
uiteraard rijke materie van het pontificaal ge
waad zich zoo verleidelijk leent.
Het portret van den Aartsbisschop draagt
Onlangs heeft weer eens de boude
bewering liet hoofd opgestoken, dat kunst
nooit uit de maésa kan ontstaan. En "We meen
den waarlijk, in alle onnoozelheid, dat de tijd
voor zulke apodictische uitspraken en dogmata-
op-de-verkeerde-plaats voorbij is. Waar en hoe
kunst ontstaat, is eigenlijk voor de kunstenaars
en de kunstgevoeligen, een mysterie: vanwaar
komt dit eerste zoete waaien van den geest,
óf in het hart van den enkeling, óf fn de beziel
de en ontvlamde schare? Aan al zulke geschil
len, die wereldbreed schijnen te zijn, ligt echter
soms een simpel misverstand ten gronde. Zoo
hier de verwarring tusschen massa, grauwe en
vormlooze opeenhooping, die niets gemeenzaams
meer heeft dan de negatie van è,l en de dompe
verlangens der horde, met de schare, die zich
aaneenreit en bezield wordt, groeit tot groep,
groeit tot volk.
Om nu met de deur in huis te vallen: „De
Graal" kan zulk een schare samenbrengen, en
aan die schare een bezieling schenken. Dat is
de groote winst van dezen middag. Een groote
winst boven artistieke tekorten en technische
onvolkomenbeden uit. Toen we het wijde veld
zagen onder het gewemel van wolken en zon
licht met de vijf-en-twintig honderd meisjes...
Als een veld vol bloemen, die even wiegelen in
de zon, als een tuipveld. Zacht rood en fel rood,
paars en zeegroen, oranje en geel, stuwend
rond het schamele Kruis in het midden waar
het rood liooger van toon wordt, als bloed. Dit
was 't allermooiste. Wanneer dit veld te spre
ken begint, wanneer de bewegingen kalm en
zacht glijden, dan is 't in 't eerst of we wat
verliezen. En eerst langzaam keert de spanning
van dien eersten indruk weer, want hier golft
meer dan een veld vol bloemen, een veld vol
menschen, vol levende menschen.
En mijn indruk, en mijn meening, en mijn
critiek? Och, lieve lezer, op één zeer belangrijk
en principieel punt na, willen we dat nu maar
al of niet met uw goedvinden laten rusten. Het
massaal spreekkoor is slechts een der vele
uitingen van het massaspel, dat onweerstaan
baar in onze wordende cultuur omhoog dringt,
en dat 't meest gelijkt op een samensmelting
van een dynamische beeldende kunst met een
groepsdramaturgie. Een saambinding en een
samensmelting, die voor ons ontzaglijke mo
gelijkheden opent en ons ook voor geweldige
problemen plaatst. Ik voel de mogelijkheden
meer aan dan 36 nu reeds te tien, en ik over
peins de problemen zonder aanstonds een op
het karakter en heeft den stijl van den tijd,
waarin zoowel de geportretteerde als de schil
der leven.
Hij heeft de persoonlijkheid van den Aarts
bisschop goed gezien, naar waarheid ontdekt
en naar voren gebracht.
De artistieke naneef van Mgr. Zwijsen heeft
ook in Mgr. Jansen vóór alles den Aartsbis
schop willen zien en geven, het hoofd der
Katholieke Kerk in Nederland.
En zóó staat en leeft de Aartsbisschop dan
ook op dit gevoelige doek, recht en fier, zich
bewust, waardig, vol imponeerende rust in de
verworven evenwichtigheid van het groote,
sterke ervaren priesterhart.
y In de forsche doorwerking van den kop heeft
hij de kracht willen geven van de ongewilde
majesteit en hot toch bewuste prestige van
dezen geroepen Opziener der zielen.
Uit dit forsche portret spreekt tot ons liet
karakter, ademt de geest, de ziel, de wil en de
durf, heel het actief levende wezen van dezen
wijzen levenservaren eenvoudigen opperpries
ter, maar die zich tevens bewust weet van de
hooge en verantwoordelijke taak, waartoe God
hem in de late jaren van zijn beproefd leven
heeft geroepen.
Dit portret zal zijn eigen plaats zoeken tus
schen de beeltenissen van zijn voorgangers, en
wie in later jaren op dit doek den naam van
den schilder Zwijsen spelt, hem zal, niet alleen
om het kunstwerk als zoodanig, wellicht ook
de herinnering door het hoofd spelen aan den
eersten Aartsbisschop van Utrecht, die ook een
maal dien geprezen naam droeg
KRACHTDADIG MIDDEL, OM HET
VERMEENDE RECHT TE DOEN
ZEGEVIEREN
In dezen tijd, waarin het gezag een crisis
doormaakt, tracht men op velerlei gebied het
vermeende, recht door krachtdadige middelen
te doen zegevieren. De moderne tolbestorming
is hier wel een sprekend bewijs voor. Zoo
komt* het ook, dat de automobilisten die ge
regeld hinder ondervinden van de beide ob
stakels op den weg Utrecht—Vreeswijk niet
volstaan willen met hun argumenten van
his-torischen aard maar ter bereiking van hun
doel al tweemaal een drastische manifestatie
op touw hebben gezet.
Evenals den vorigen keer was ook Zaterdag
middag de belangstelling langs toet Merwede-
kanaal -buitengewoon groot, zoodat niet alleen
de protesteerende automobilisten het de poli
tie erg lastig maakten maar ook de omstan
ders geregeld op gebiedende wij-ze opzij moes
ten worden gedrongen. Wat de taktiek van de
gezagdragers betreft, indertijd was het devies
betalen of wachtenthans echter gelastte men
den autorijders die door hun talmen een op
stopping zouden veroorzaken, zonder betalen
hun rit te vervolgen. Zoo was de aardigheid
-er gauw af en verwaterde de opzet naarmate de
middag vorderde. Toch werd nog een drietal
automobilisten die zich niet naar de hevelen
der politie in Jutphaas gedroegen, gearres
teerd. Ook nu weer concentreerde zich de
grootste drukte in de kom van de gemeente
Jutphaas, waar de burgemeester, mr. Hamers,
eassisteerd door politie van dorp, stad en
rijk. de handen vol had om de gevolgen van
da actie zoo gering mogelijk te maken.
JEAN JULES VERNE, een kietazoou van den
groeten Jules Verne, en mevr. Willdns bij den
doop -van den Pool-enderzeeer „Nautilus
Tweede internationaal congres
Het tweede Internationaal Congres voor hulp
aan lichamelijk gebrekkigen, M
te Genève in 1929 voorafging, zalte Den H
^international Society the Care of Crippted
Children Inc. te Detroit (MmMganL^Het con
vres wordt ontvangen door de Cen-U-
eentging voor Lichamelijk Gebrekkigen wdker
^©1 is te Arnhem, doch die als centrale orga
nisatie voorinstellingen ten bate van lichame
lijk gebrekkigen over heel ons land haar t\ei«c
za&inhed^ü uitstrekt.
Tiet heeft H. M. de Koningin-Moeder en
7 K. H den Prins der Nederlanden behaagd,
Icongres onder Hun hooge bescherming
te nemen. De Regeering is bereid Se^^^e
lossing uit den zak te tooveren. Misschien
gaat 't Mia van der Kallen en de haren even
als wijDan zullen we er ons gezamenlijk
niet voor schamen, want „l'art est une longue
patience" en de Katholiek die meent, dat onze
cultureele -emancipatie alléén ovei rozen gaa„
is nog niet aan de a dier emancipatie toe.
Enkele overwegingen dus, die zoo bij ons op
kwamen, en dan één enkel belangrijk onder
werp. AVij gelooven, dat wij ons in de spreek
koren möeten hoeden tegen een t-e veel zien
over de Oostergrenzen, waar altoos èen onge
regelde voorkeur heerscht voor massaliteit, die
dikwijls valsche resultaten geeft. Voor onze
Katholieke spreekkoren en massaspelen schijnt
ons conflict, wrijving, wisseling en verhouding
tusschen enkeling en gemeenschap meer en
heter. Wij moesten daaraan denken bij het be
gin van het tweede deel (het meest geschakeer
de en het beste), toen Christus' stem in koor
werd gezegd, en wij dachten één cogenblik aan
de stem-als-muziek van Paul Huf, onderbroken
door de exatische en golvende uitrqepen van
het koor.
Zoo gelooven wij, dat de harmonische koren
op den duur heter zullen voldoen dan de „uni-
sono"-gezegde, die èn bij de taal van Vondel
èn bij die van Roland Holst slecht passen. De
taal van een dichter is altoos bewogen, is een
muziek van vallen en opstaan, van uitvloeien
en aanstroomen, opsteigeran en weer zacht
wegkabbelen. Hier moeten de harmonische
koren helpen ter vertolking, de „unisono"-
koren zijn 't sterkst in enkele woorden, in één
enkelen feilen zin, één enkel geluld: prachtig-
krijgs'haftig klonk hier éven het stampen d.i
voeten
De menschheid moet bekeeren.
En God zal triomfeeren.
En nu dat. enkele principieels belangrijke
punt, waarover we toch niet. willen zwijgen
In onze zoekende en tastende cultuur-bewegmng
lc-open we steeds gevaar in uitersten te ver-
loopen. Beducht voor een cultuur als elite-
beweging. of liever als aesthetische verstar
ring eener élite gedacht; zoo zijn wij oojc be
vreesd voor een-e cultuur, die louter organisa
torisch (wat volstrekt nog niet organisch is)
zou worden bezien. De organisatie meent dan
't is heel menschelijk en heel begrijpelijk
om 't huiselijk te zeggen, 't wel alleen af
te kunnen, en alles tot de dichtkunst incluis
wordt ,in eigen atelier" vervaardigd. En nu
zouden'wij hier willen waarschuwen voor de
te gemakkelijke meening, als zouden groote
cultureei-hervormende daden, anders dan maat
schappelijke hervormingen, kunnen worden be
reikt zonder samenwerking van soms zeer uit.
eenloopende factoren. Cultuur-hervormende
daden kunnen alleen daar ontstaan, waar deze
zeer uiteenloopendc factoren zich rangschik
ken naast elkander onder één groote, bezielen
de en stuwende liefde, Niét alsof oodt de |v»k-
vereeniging van stucadoors een opdracht zou
geven aan de vakvereeniging van dichter^ on
der de zinspreuk ,,het vers vereent", en er
dan een gezamenlijke commissie deze
eeuwige Hollandsche hebbelijkheid.— zou wor
den benoemd tot het „ontwerpen" van een
bondslied voor de stucadoors. Doch in den zin,
waarin cultuur een samenwerking van geüjk-
bezielde krachten vraagt.
Ten deele moesten we hier een verzuimde
gelegenheid boeken. Daar toch waar het spreek
koor overgaat in een poëtisch-gewild antwoord,
aan kinderen van dezen tijd", werden de in
drukken vager en zwakker. AVij betwijfelen of
't goed gedacht is, een „responsorium aan
Nederland's grootste vrouw hier in te lasschen
-zulke dingen worden bij o-ns zoo spoediig
polemisch doch een beantwoording dezer
dichteres ware slechts mogelijk geweest in ea-
men werking met de beste dichters van Katho
liek Nederland. Naast het hijgend stijgen en
grootsch uitademen in het rhythme der groot
ste dichteres van Europa, kwam nu te staan
een gestremd en amechtig, moeizaam vastge
houden geheel van woorden, met soms pijn
lijke woordverbindingen, zooals ze in zekere
bizarre Nijmee-gsche school schijnen te
staan. AVij zwijgen er nu verder over:
zal ons gereedelijk verstaan.
ont-
men
En verder?Verder zat een oude tooneel.
rot, die bij honderden premières naar het
vo-etliOht tuurde, nu eens te zien naar zulk
een enkel rank figuurtje, als verloren in de
menigte en dat speelde en sprak en zong met
een toewijding, een overgave, een vervoering
soms Het zwakste hiér kwam nog uit diep
ten der ziel. En bij alle conflicten en disputen
tusschen ouderen en jongeren stond dit weer
bij mij vast: zij, deze opgroeienden en nauw-
ontlokemen, zijn beter dan wij.
Een geroutineerd en berucht duo
DOOR ZICH VOOR TE GEVEN ALS EEN
BEAMBTE VAN EEN NACHTVEILIG
HEIDSDIENST, AAN ARRESTATIE
ONTKOMEN
In verband met de in de omgeving van de
Laan van Meerdervoort te 's Gravenhage ge
pleegde diefstallen door middel van braak en
opensluiting, zijn aangehouden de bij de po
litie bekende 20-jarige stoffeerder A. AV. H.
en de 19-jarige machinebankwerker AA7. C. J.
van AV. Bij de arrestatie van A7an AV., die zich
's nachts op verdachte wijze ophield, trof een
agent van de hondenbrigade een schroeven
draaier, een Iooper en een electrischen zak
lantaarn in diens bezit aan. Op grond hiervan
werd een huiszoeking gedaan bij Van AV.,
waarbij verborgen achter een met punaises aan
den muur bevestigde plaat, een envelop inhou
dende effecten ter waarde van 1700, werd
gevonden. Deze envelop met inhoud bleek op
19 Maart te zijn gestolen uit een perceel aan
de Sneliiusst.raat 4, ten nadeele van mevrouw
G., bij wie toen een inbraak door middel van
opensluiting wa.s gepleegd. Deze ontdekking
was voor de politie voldoende aanleiding om
tot aanhouding van Van AV's „medewerker H.
over te gaan.
De aanwijzingen tegen beide jongelui zijn
van dien aard, dat het vermoeden gewettigd
is, dat hier twee reeds geroutineerde en be
ruchte inbrekers in handen van de politie zijn
gevallen, zij het ook, dat beiden ontkennen aan
eenige inbraak schuldig te zijn. Beiden zijn
ingesloten in bet Huis van Bewaring.
Voorts vernemen wij omtrent de aanhouding
van den 27-jarigen H. G. P. terzake insluiping
in een woning aan de Ampèrestraat nader het
volgende:
Toen mevr M. T. Woensdagavond omstreeks
elf uur haar woning in de Ampèrestraat wilde
binnengaan, bevond zij, dat de deur met de
knip aan de binnenzijde was gesloten. Even
daarna kwam een man naar buiten, die zich
snel verwijderde. Bij onderzoek bleek, dat de
muntmeter waarin evenwel geen geld aan
wezig was was verbroken. Daar mevr, T.
den man van aanzien kende, was het de po
litie spoedig mogelijk, den verdachte aan te
houden; P. werd door haar herkend.
A'erschillende opensluitingen moet P. op zijn
geweten hebben; steeds had hij echter, door
zich voor te geven als beambte van een nacht
veiligheidsdienst, die de deur open had gevon
den en het 'ncodig had geoordeeld even naar
binnen te gaan, aan een arrestatie weten te
ontkomen.
Zaterdag is hij Voor den officier van Justitie
geleid.
dit wereldcongres onder Hun hooge bescherming
te nemen. De Regeering is bereid gevonden, de
Ridderzaal ter beschikking der congressisten
te stellen.
Vóór de opening op Maandagmorgen 28 Juni
zal des Zondagsavonds den leden geiegenhei
tot wederzijdscbe kennismaking worden gegeven
door een bijeenkomst in de „Tent" m het Bosch,
daartoe welwillend door het Bestuur d^ Nieuiv
of Litteraire Sociëteit beschikbaar gesteld. Het
congres zal op 28 Juni worden geopenddoor
Hon P. King, eerste ondervoorzitter der Int.
Society'voornoemd. Daarna zal Mr. T. J. Ver-
scimuu Minister van Arbeid, Handel en Nijver
heid, de leden toespreken. Na verdere verwel
koming door andere autoriteiten zal de vooi-
zitter der International Society, Mr. Edgar
Allen een rede houden over de ontwikkeling
van de hulp aan lichamelijk gebrekkigen over
heel de wereld. De middagzitting zal gewijd
zijn aan beschouwingen over het congres te
Genève, zijn lessen en de uitkomsten (in te
leiden door Dr. Corver, Engeland). Voor Dins
dagmorgen staat op het programma :_liet stelsel
van particuliere hulp aan lichamelijk; gebrek
kigen waarover Miss Shelley Barker zal spie
ken. Des middags zal den congresleden gelegen
heid worden gegeven tot een boottocht door e
Rotterdamsche havens. De Woensdagochtend
en -middagzittingen zullen bestemd zijn voor
referaten over de hulp van overheidswege, haar
werking en vooruitzichten; daarna over de ver
schillende nationale stelsels voor de verpleging
van lichamelijk gebrekkigen; deze onderwerpen
zullen door sprekers uit onderscheidene landen
worden behandeld, waarvoor reeds toezeggingen
uit Duitschland, Tsjecho-Slowaklë en Zweden
zijn ontvangen.
Des Donderdags zal alleen des morgens wor
den vergaderd. Alsdan zal door Dr. Murk Jan
sen uit Lelden en door Dr. E. C. Braekett mt
Boston het thema voorkoming van lichame
lijke gebreken, worden ingeleid. Des namiddags
hebben de congressisten gelegenheid een der
niet ver van 's-Gravenhage gelegen instellingen
voor lichamelijk gebrekkigen te bezoeken. (Lei
den, Katwijk, Hillegersberg of Scheveningen)
De heer en mevrouw S. van den Bergh AA il-
ling hebben zich welwillend bereid verklaard,
daarna den congresleden een t'hee aan te bieden
op hun buitenplaats „AViltzanck" te AVassenaar.
Des avonds gemeenschappelijke maaltijd in den
Dierentuin.
Het congres zal des Vrijdagsmiddags worden
gesloten, nadat des morgens door verscheidene
sprekers uit verschillende landen het onder
werp: „special training" en daarmede samen
hangende aangelegenheden zal zijn behandeld.
Ter gelegenheid van het congres zal in de
welwillend door H. M. de Koningin daartoe
beschikbaar gestelde Gothische Zaal een ten
toonstelling inzake hulp aan lichamelijk ge
brekkigen worden gehouden.
Een uitgebreid eere-oomité is samengesteld.
Het bureau van het congres is gevestigd
Princessegracht 12, Den Haag.
„PASSING SHOW".
Een klein soupertje In de goochelaarsclub,
GEVAARLIJK SPEL.
De 13-jarige wielrijder P. B., te Broek op
Langendijk, die zich door een snelrijdenden
auto liet voorttrekken kwam toen het voor
wiel van zijn fiets tegen een verhoogden kant
van den weg aanreed, zoo ernitig te vallen
dat hij in hoogst bedenkelijke^ toestand moest
worden opgenomen.
INBRAAK IN EEN STADHUIS
Zaterdagnacht is ingebroken in 't gemeente
huis te Maastricht, De dief heeft 1300, welke
gelden daar tijdelijk waren opgeborgen, mee
genomen.
COMMISSIE VAN BEROEP IN HET
BISDOM HAARLEM.
„St Bavo" bevat het volgend besluit van
Z. H. Exc. Mgr. J. D. J. Aengenent, bisschop
van Haarlem:
Krachtens No. IV 30 van de bepalingen om
trent bouwwerken, welke worden uitgevoerd
door rekenplichtige besturen in het Bisdom
Haarlem, door Ons vastgesteld den 22en
Januari 1931, hebben Wij ingesteld een Com
missie van Beroep en benoemd: tot voorzitter
van deze Commissie: den weleerw. heer pas
toor L. J. Boogmans, Amsterdamstraat 59,
Haarlem; tot rechtskundig lid: den weled..
gestr. heer mr. dr. F. A. Bijvoet, Ged. Oude
Gracht 54, Haarlem; tot lid en plaatsvervan
gend lid namens de groep: „Bouwkunst" van
de Alg. R.K. Kunstenaarsvereeniging resp. de
heeren: P. G. Buskens, Mathenesserlaan 264a,
Rotterdam, en ir H. Thunnissen, Graaf van
Bijlandtlaan 6, Den Haag; tot lid en plaatsver
vangend lid namens de afdeelingen in het Bis
dom Haarlem van den Ned- R.K. Bond van
Bouwpatroons resp. de heeren: H. J. L. Klein
Schiphorst, Zijlweg 198, Haarlem, en F.
Sehuurmans, Vondelstraat 158, Amsterdam;
tot lid en plaatsvervangend lid namens de
afdeelingen In het Bisdom Haarlem van de
gezamelijke R.K. Bonden van onderaannemers
resp. de heeren: A. J. van Rest, Poeldijk, en
J. H. van Langen, Oostsingel 48, Delft.
Het secretaxiaait is gevestigd:. Ged. Oudé
Gracht 54, Haarlem,
i
