1
Tsr
m
Een kleine held in het groote huis
ifïiliit
1
WOENSDAG 20 MEI 1931
MACHTEN, WAARMEDE DE
POLITIE TE KAMPEN HEEFT
Enkele conclusies
spfi
Hippn
M
ALGEM. R. K. AMBTENAREN-
VEREEN1GING
CONGRES UNION DER VOLKENBONDS-
VEREENIGINGEN TE BOEDAPEST
EEN OUD ZEER. HET MES MOET
ER DIEP IN
(Van onzen H.-correspondent.)
N 0 w Y o r k, Mei 1931.
De grootste vijand van de politie is het geld
der groote „gangsters". We hébben reeds her
haaldelijk gezegd, dat de misdadigers zich door
omkooping en door het stelsel der borgtoch
ten, aangevuld door de elasticiteit van het
hooger beroep, heel vaak buiten de gevangenis
weten te houden. De clandestiene dramkindu-
strie blijft door het geld, dat ze voor omkoo
ping uitgeeft, voortbestaan en dit in vele ge-
vailen onder de bescherming van de een of
andere politieautoriteit. Misdaad en onder
wereld handhaven zich door hat geld, dat
kwistig wordt rondgestrooid en omkoopbare
advocaten en rechters alle mogelijlke middelen
te baat doet nemen, om onwettige daden met
behulp van de wet ongestraft te doen laten.
De wet, een instelling, welke ten doel heeft
eerzame burgers te beschermen, is in de Ver
een igde Staten in belangrijke mate een insti
tuut geworden, dat den kwaadwillende de
gelegenheid geeft, allerlei dingen te doen
welke verboden zijn.
Gewoonlijk echter roept de onderwereld de
wet en haar dienaren pas te hulp, als het ge
zagsinstrumeat bij uitnemendheid, de politie,
niet te bewerken valt. Veelal behoeft ze even
wel niet verder te gaan dan het politiebureau
of het woonhuis van een functionaris. De
reusachtige sommen die ze -tot haar beschik
king heeft, geven haar al gauw de overwin
ning. Ais we hier een voorbeeld willen geven,
kunnen we ons weder tot Capone bepalen, die
Volgens de 'berekeningen van in de materie
deskundigen ongeveer twee millioen dollar
per week, ja per week, aan omkoopgelden op
zij kan leggen. (In een vorige correspondentie
hadden we het over billioenen. We bedoelden
hiermede Aimerikaansche billioenen, d.w.z. mil
Harden).
Ziethier, hoe kolonel Robert Isham Randolph,
voorzitter van het uit Oh-icagosche zakenlie
den gevormde geheime comité van zes, tot dit
getal gekomen is. Volgens de onderzoekingen
van door hem uitgezonden tellers zijn er in
Chicago twintig duizend lokalen, waarin hei
melijk hier geschonken wordt. Deze twintig
duizend lokalen worden door Al Capone be
diend. Hij heeft hiertoe twee duizend man aan
het werk. Vijf vaten bier Chicago is de
stad van de bierdrinkers als gemiddeld per
week voor elk lokaal aannemend komt men op
een omzet van honderd duizend vaten per
week, wat voor een bevolking van bijna vier
millioen zielen verre van overdreven is. Het
bier moet Capone ongeveer 1.80 dollar per
vat kosten en transportkosten enz. brengen dit
bedrag op drie dollar. Maar de eigenaars der
speakeasies betalen eventjes vijf en twintig dol
lar per vat. Aan de „gansters'', die het bier
vervoeren en de rekeningen in de s-peakeasies
innen, betaalt Capone gemiddeld bonderd tot
honderd vijftig dollar per week. Doch deze
salarissen spelen geen rol in vergelijking met
de bedragen, die worden besteed voor het om
boopen van de politie. Deze bedragen eischen
ongeveer twintig dollar per vat en daardoor is
het mogelijk dat politieins-pecteurs vijf en
twintig honderd dollar in de week kunnen ver
dienen, door eenvoudig een oogje dicht te knij
pen, wanneer er een verdachte truck passeert
en tevens, door hun ondergeschikten opdracht
te geveu, ditzelfde te doen, op straffe, bij wei
gering naar het andere einde van de stad ver
plaatst te worden. Het ligt voor de hand, dat
de agent die zijn inspecteur in een auto ziet
rondrijden, er het zijne van denkt en er naar
handelt. En voor hem vormen de speakeasies,
waar men altijd vrijgevig is in het weg
schenken van een glas bier of een
borrel, nog wel de grootste, dagelijkscbe
bekoring waarvoor hij meestal bezwijkt, temeer
omdat het niet zijn taak, maar die der federale
agenten is, de prohibitdewet te handhaven.
Door Oapone's millioenen is de politie van
Chicago, vrijwel machteloos gemaakt. Welke
stad kan een Inspecteur vijf en twintig honderd
dollar per week betalen? En waar Is bet mo
gelijk dat agenten tienduizenden op de bank
hebben staan, zooals in de jongste schanda
len te New York gebleken is? Het geld maakt
de politie juist daar, waar ze het eenige ver
weermiddel van de geordende maatschappij is,
tot een instrument van de onderwereld. Juist
dan, wanneer de maatschappij geen ander ver
weermiddel heeft, n.l. in gevallen van onwettige
handelingen, cultamneerend in moord en dood
slag.
Tegen dezen aanval van het geld helpt geen
perfecte materieele organisatie. De New York-
aohe politie is schitterend georganiseerd. Ze
beschikt over de modernste hulpmiddelen en is
in één woord perfect, als ze het verkeer moet
regelen, vermisten moet opsporen, bij branden
en ongevallen moet optreden. Ze -beschikt over
drie vliegvelden, panteermotorfietsen en pant
serauto's, radiozenders en radio-ontvangers. Ze
bestaat, alles meegerekend, uit een goede twin
tig duizend man, die per jaar ongeveer drie
honderd duizend arrestaties verrichten en in
totaal ruim zestig millioen dollar per jaar
kosten. Maar 97 procent van de moorden blijven
onopgehelderd en de groote banken hebben
haar eigen politie als de Burns, en Holmerpa-
tTols en in moeilijke zaken moeten de Pinker-
tons er bij komen. Het geld beeft den goeden
wfl gedoofd bij velen, die het goede wilden.
Zoo Is het in Chicago, zoo is het in New York
én zoo is het in alle steden van beteekenis.
In Los Angeles werden van 1 Juli 1929 tot 30
Juni 1930 zeventig moorden bedreven, terwijl
er sledhts negen veroordeelingen wegens moord
plaats vonden. Er waren 1522 roofovervallen
te hoeken en 122 veroordeei-ingen wegens dit
vergrijp. In dezelfde periode deed de politie
5743 aanhoudingen wegens landlooperij, loo-
pen op het gras, onordelijk gedrag etc. En in
hetzelfde tijdvak ging de magistraat Keys-es we
gens corruptie de gevangenis in.
Kort geleden hebben een paar van Capone's
mannen het bestaan, de prohibitieambtenaren
Buld en Copely toen ze een speakeasy wilden
binnendringen, op te pakken en naar een po
litiebureau te brengen, waar ze als lastige be
zoekers werden afgeleverd en pas bun identi
teit bonden bewijzen, toen de „gangsters" al ge
vlogen waren. Dit zou uiteraard niet moge
lijk zijn, indien alles bij de politie in orde
was. Maar deze verleent vaak hand- en span
diensten aan de misdaad
Eventueele opheffing van de prohibitie zal
toch de huidige wantoestanden slechts ten
deele kunnen verbeteren. Het kwaad van de
corruptie is door de drooglegging wel in om
vang toegenomen, maar het is een oud kwaad
en ook het „gangster"-wezen is dit. De „racke
teers" leven niet alleen van sterken-drankhan-
del. „Captain" Willem se vertelde ons, dat er
in New York zeven en zestig rackets bestaan,
die in allerlei takken van industrie opereeren
tn van tallooze .winkeliers schatting eischen,
EEN STANDBEELD VOOR CLEMENOEAU
in wording in het atelier vam den Franscben
beeldhouwer Deon Cogrnet
terwijl de slachtoffers geen kik durven geven.
Het is dezelfde toestand, die tijdens de ter
reur van de beruchte „Mafia" op Sicilië
heerschte. Deze geheime organisatie van moor
denaars, veedieven en brandstichters beeft,
door als eerzame en vooraanstaande burgers
levende hoofdmannen geleid, het eiland hon
derden jaren geterroriseerd. Eerst Mussolini
vermocht aan deze- tyrannie een einde te ma
ken. Hij zond er een klein, tot de tanden ge
wapend leger op af, een leger van soldaten, die
Sicilië nooit gezien hadden. In den zomer van
1927 hebben we met eigen oogen aanschpuwd
hoe in de hoofdstad van een sinds menschen-
beugenig door de „Mafia" beheerschte provin
cie, Girgenti, dagelijks transporten van vier
of zes zwaar geketende „Matiosi" werden bin
nengebracht, als gevangenen, in een geregelden
guarillaoorlog, een oorlog zonder pardon, ge
maakt. En thans nog worden de monsterpro
cessen tegen honderden „Maffiosi" geregeld
behandeld, dank zij het feit, dat Sicilië een
politi-eprefect heeft gekregen, die de misdadi
gers aandorst en zich niet aan bedreigingen
stoorde en nog minder voor omkooping vat-
baar was.
Een dergelijk radicaal optreden is de eenige
mogelijkheid, om in Amerika's groot© steden
orde te scheppen. Deze steden gaan mank aan
het bezit van een bestuur, dat wel geschikt is
voor een rustig provinciestadje, maar niet
voor metropolen. Ze zijn te groot, om volgens
de gewon© normen bestuurd te worden en ook
haar bevolking is daartoe te verscheiden
van een te bijzonder gehalte.
Moet men het leger te hulp roepen? De ver
houding tusschen de federale regeering en die
der afzonderlijke staten maakt dit heel moei
lijk. En bovendien, Amerikaansche metropolen
verschillen eenigszins van een eiland a-ls
SiciliëEn het probleem van misdaad en
onderwereld is te ingewikkeld en daardoor
bijna hopeloos. Toch zal er door de een of
andere instantie moeten worden ingegrepen.
Want het is werkelijk te bar. Men wandelt in
Amerika's groote steden tusschen de misda
den door. Dit is werkelijk geen overdrijving
Hier in New York - geschiedt bijna lederen
dag een moord. En er zijn dagen, waarop meer
dere menschen een ontijdigen dood vinden.
Het is waar, men ziet in New York de dooden
niet vallen en men hoort er de kogels niet om
zijn ooren fluiten. Men wandelt, zooals gezegd,
tusschen de misdaden door. Wat ons betreft,
we bezoeken 's middags het groote Paramount
theater op Times Square en lezen den vol
genden dag in de krant, dat er 's avonds een
holdup" is gepleegd, waarbij een zwaar ge
wapende bandiet zich van eenige duizenden
dollars heeft meester gemaakt, 's Morgens
flaneeren we op Lexington Avenue en enkele
uren daarna vindt er een schietpartij plaats,
waarbij twee dooden vallen. In de buurt waar
ik woon, is eenige nachten geleden een „gang
ster" doodschoten gevonden. Bij een Ame-
rlkaansch-Hollandsch echtpaar, waarmede ik
kort geleden kennis maakte, hebben twee
„gangsters" en een politieagent werden doode-
de denr -het met de politie „uitgeschoten". De
„gangsters' en een politieagent werden doode-
lijk getroffen. Het bloed lag een heelen dag
op het trottoir. En voor het restaurant, waar
ik wel eens het middagmaal gebruik, is verle
den week een „gangster" met machinegeweer
vuur vermoord. De facade van het pand ver
toonde een tiental kogelgaten. Tenslotte op den
bovengrondschen spoorweg, die me af en toe
naar het centrum van New York City brengt,
heeft een schietpartij tusschen twee „guftnen"
en een politieagent plaats gevonden. Niemand
werd getroffen, maar onder de reizigers ont
stond een ware paniek.
Men ziet, wanneer men maar precies ergens
is, waar de onderwereld boven den grond
komt, loopt men een kans bij een geschil van
meening betrokken te worden. En de raad, dien
elke New "iorker een nieuw aangekomene
geeft, die den wensch kenbaar maakt, door de
stad te gaan zwerven, is zich zoodra hij hoort
schieten te „dekken" want „gangsters" noch
politie kijken op een kogel.
Wij voor ons zijn van journalistiek standpunt
gezien, tot dusverre vrij onfortuinlijk geweest
en de kans. om daadwerkelijk met het groote
probleem van misdaad en onderwereld kennis
te maken, te trouwens niet groot in een stad
van zeven millioen inwoners. En men moet
al heel erg „bad luck" hebben, wanneer men
juist het kind van de rekening wordt. Ten
minste, indien men het gevaar niet opzoekt.
Maar het blijft een feit, dat men in New-
York tusschen de misdaden door wandelt en
wie de s-entatieblad-en bijhoudt, kan zich ver
lustigen in kogelgaten en plassen bloed.
Dit zal zoo lang duren, tot er moedige men-
sclien opstaan, die schoon sehfp durven hou
den, die voor geld noch macht buigen, die zich
door niets laten beïnvloeden, die de meest
uitgebreide volmachten krijgen, die volkomen
eerlijk en onbaatzuchtig zijn. Uncle Sam zal
'het mes diep in stinkende wonden moeten zet
ten en het hardste is nog, dat hij zijn eigen
heelmeester moet zijn. Dat valt nooit mee
HERINNERINGEN AAN 'N VREESELIJK
DRAMA IN DEN SNEEUWSTORM
„VADER, WE GAAN ALLEMAAL DOOD"
TJT ET is billijk in de werklieden hun
persoonlijke waardigheid te eer
biedigen, welke nog veredeld is door
hetgeen genoemd wordt het christelijk
karakter. (Rerum Novarum)
Bryan Untiedt is bij den president in het
Witte Huis uit logeeren geweest. En hij is
er precies eender behandeld geworden als alle
hooge bezoekers van den president. Toen hij
zich aanmeldde, wierp een statige lakei de
groote deuren voor hem open en werd hem
een kamer aangewezen, waarin heel wat hooge
personages hun gerespecteerde hoofden te rus
te hebben gelegd.
Een officieel bezoek bij den president is
iets, waarvan de gemiddelde Amerikaan-met
ambities sinds zijn prille jeugd droomt. Voor
Bryan Untiedt is da droom al werkelijkheid
geworden en hij is toch pas dertien jaar.
Maar ofschoon pas dertien jaar, hij heeft zich
als een heid gedragen; hij is de held van
het autobusdrama in Colorado, waarbij een
man en vijf kinderen om het leven kwamen.
Men zal zich misschien uit de telegrammen
herinneren, dat in Maart een autobus met
schoolkinderen in den ergsten sneeuwstorm
raakte, dien Colorado sinds veertig jaar heeft
meegemaakt, in een z.g. „blizzard". De chauf
feur ging na urenlang op hulp gewacht te
hebben, den storm in, om een farm te be
reiken. Hij werd echter later in de sneeuw
gevonden, doodgevroren, een tiental kilome
ters van de farm, waar hij hulp had willen
vinden.
Toen hij den wanhopigen tocht aanvaardde,
beval hij de twintig kinderen, tot God om
redding te bidden en te trachten, elkander
door wrijven warm te houden. De storm had
toen reeds een dag aangehouden en de chauf
feur, Carl. Miller, acht en twintig, was niet
in staat geweest, een van stukken hout van
zijn chauffeurbank gemaakt vuur aan te hou
den. Alle schoolboeken van de kinderen wa
ren al opgebrand en er was geen hout meer
dan dat aan de tochtige en halfopen bus, die
telkens vol dreigde te sneeuwen.
De kinderen hadden niets te eten. Wat ze
voor eetbaars bij zich hadden, was met tas-
schen en al aan den vloer vastgevroren. En
Bryan Untiedt, door den chauffeur met de
zorg over den kinderen belast, zag zich om
ringd door schreiende schoolmakkertjes, meis
jes en jongens. De oudste meisjes stonden
hem dapper in zijn taalt bij. Ze lieten de klei
neren dansen en springen, zooveel als dit in
de beperkte ruimte mogelijk was en wekten
hen op, niet in slaap te vallen, daar ze anders
zeker zouden doodvriezen. De kleinsten kre
gen de jassen van de grootsten, maar dit ver
hinderde dat, terwijl de kinderen baden, één
twee, drie, vier, vijf kinderen langzaam maar
zeker doodvroren.
Bryan kon dit langzaam wegsterven niet
aanzien. Hij wilde nu ook zelf om hulp uit
gaan. Den eersten keer ging hij alleen en
moest terugkeeren. De tweede maal vergezelde
een van de oudste meisjes hem, doch ook dit
maal bleken ze niet tegen den storm op te kun
nen. Ze moesten terugkeeren. Herhaaldelijk
werden de verkleumende kinderen door droom
gezichten gekweld. Nu eens hoorden ze de
claxons van hulpbrengende auto's dan weer
was het, alsof ze werkelijk menschen zagen.
Bryan en de oudste meisjes hadden handen
vol werk met het bewerken van de bevrie
zende handen en voeten der anderen. En dit
werk hield hen gelukkig op de been en ze
hebben er ongetwijfeld een aantal levens mee
gered. Zo wreven tot ze geen kracht meer
hadden, vielen dan even ademloos neer, om
dan weer op te staan, omdat ze voelden, hoe
ze zelf verstijfden. Ondertusschen raasde en
woedde de ijskoude sneeuwstorm.
Terwijl Bryan en zijn helpsters de wanhoop
nabij waren en stellig meenden, dat ze niet
lang meer zouden leven, waren de ouders van
de ingesneeuwde kinderen druk in de weer
met reddingspogingen. Er was echter geen
doorkomen aan, de storm bleef aanhouden.
Men kon door de sneeuw geen hand voor zijn
oogen zien.
In de bus wisten de kinderen, dat de chauf
feur dood moest zijn. Ze hadden hem ook ge
waarschuwd, niet van hen weg te gaan, en
„wanneer ik jullie niet meer zie, vaartwel
dan", waron zijn laatste woorden geweest.
Bryan sprak de ouderen geregeld moed in
Hij "ontdeed zich van zijn jas en vest, om
zijn stervend broertje te bedekken, ging toen
weer naar buiten, keerde echter moedeloos,
terug, met de zekerheid, dat ze allen zouden
moeten sterven, indien er niet spoedig hulp
kwam. Ze bevonden zich reeds zes-en-dertig
uur in den storm.
Die hulp kwam onverwacht, nauwelijks twin
tig minuten na Bryan's laatste vergeefsche
poging. Hij hoorde opeens paardengetrappel
en rag zijns vaders gespan naderen. Toen was
zijn moed ten einde. „Vader, we gaan alle
maal dood", riep hij huilend. Zoodra echter
zijn vader van den wagen sprong, schepte 5
hij opnieuw moed. Haal de anderen maar
eerst uit de bus", zei hij „ik ben warm ge
noeg". Vader Untiedt, door andere redders
geholpen, haalde de kinderen één voor één
uit de bus en legde ze in warme dekens in
zijn wagen. Drie kinderen waren dood, twee
anderen stierven een paar uur later. De
dokter, die zich bij de reddingsbrigade bevond
en de kinderen direct behandelde, zag onmid-
delijk, dat er aan zijn eigen dochtertje niets
meer te doen viel.
Twee uit een naburige stad ter hulp ge
zonden vliegmachines brachten de verkleum
de kinderen naar een ziekenhuis. Aldus maak
te ook Bryan Untiedt zijn eerste luchtreis.
Hij lag op bed, met de mogelijkheid, dat zijn
beide beenen geamputeerd zouden moeten
worden, toen hem de uitnoodiging, van den
president bereikte. De president, in de krant
over de bustragedie en Bryan's dapper gedrag
lezend, had tot zijn secretaris gezegd, dat die
jongen een jongen was, om eens kennis mee
te maken.
De dagen duurden voor Bryan te lang.
Maar het kwam er toch eindelijk van. Hij
bofte niet, want juist op den dag van zijn
bezoek was ook de koning van s5am bij pre
sident Hoover te gast. Die ging natuurlijk
voor. Er waren allerlei offieieele recepties,
waarbij alleen officieel© personen tegenwoor
dig mochten zijn. Hoover heeft even
wel toch tusschen diners en toespraken door
gelegenheid gevonden voor een gezellig praat
je met den kleinen held uit Colorado. En
Bryan heeft samen met Mevrouw Hoover Was
hington's bezienswaardigheden bezichtigd. En
toen hij 's avonds in het Witte Huis naar bed
ging, was nog wel zijn grootste voldoening, in
het bed te kunnen kruipen, waarin ook zijn
held Charles Lindbergh geslapen heeft, toen
die na zijn oceaantocht bij den president te
gast was.
I
44
*- r
TIJDENS DE INWIJDINGSPLECHTIGHEID van het Nederiamidsch College te Rome; de
stoet geestelijken op een der loggia's
Tweedaagsch Congres
New-York
H.
NEDERLANDERS IN DEN VREEMDE
De tentoonstelling in Padua
Aan de internationale tentoonstelling voor
gewijde kunst, welke 4 Juni a.s. wordt geopend
te Padua, ter gelegenheid van het Vile eeuw
feest van St. Antonius, zal van Nederlandsche
zijde worden deelgenomen door de schilders:
A. van Os, A. Molkenboer en J. Collette, de
architecten P. Buskens, J. Cuijpers, J. Kayser,
J. Stuijt, A. Kropholler, H. Thunnissen, E.
Kraayvanger, L. Sengers en C. van Moorse! en
de edelsmeden J. E. en Leo Brom.
Een mooi succes voor onze penningkunst
Het comité van de „Salon International de la
Medaille 1931" te Parijs, heeft de „Koninklijk-
Begeer" te Voorschoten uitgeuoodigd, voor deze
teutoonstelling in te zenden het stambooinpa-
neel met 24 bronzen penningen van het Huis
Oranje Nassau met het bijbehoorende boek-etui
met 24 zilveren penningen, welke zij ter ge
legenheid van den 50st.en verjaardag van H.
M. de .Koningin in 1930 heeft uitgegeven.
Deze stukken, welker transport door de goede
zorgen van het Fransche Ministerie van Buiten-
landsche te Parijs langs diplomatieken weg
is geschied, vormen thans de clou van de ten
toonstelling, zooals de „New York Herald" van
6 Mei j.l. schrijft.
Op Vrijdag 22 Mei a.s., zal op uitnoodiging
van het bestuur onze gezant te Parijs, Jhr.
Loudon, vergezeld door een aantal te Parijs
woonachtige Hollanders de tentoonstelling
bezoeken.
Annie Woud in Duitschland
De zangeres Annie Woud is uitgenoodlgd om
op den Duitschen Katholiekendag in Augustus
te Neurenberg de altpartij te zingen in Sursum
Corda van Arthur Piechler, welk werk door
liet Münchener Damekor onder leiding van
prof. Berberlch zal worden uitgevoerd. Ook
zingt Annie Woud in November te Neurenberg
in hetzelfde werk onder leiding van dr. Hirsch-
man.
NEDERLANDSCHE BANK
Geringe Credietcontractie
KRACHTIGE KASPOSITIE VAN
HET RIJK
De weekstaat brengt dezen keer al zeer wei
nig nieuwe gezichtspunten, of het moest dit
zijn, dat de zeer ruime kaspositie van het
Rijk de vooruitzichten voor de geldmarkt nog
steeds weinig belovend doet schijnen.
Terwijl het Rijk reeds een bedrag van meer
dan veertig millioen gulden op de call-markl
heeft uitstaan, en de rente van call-geld we
derom op 1 pet. is teruggevallen, beschikt het
eveneens over een andermaal grooter rekening
courant saldo van tot bijna 13 millioen gul
den. Bovendien zal in Juni de storting op de
jongste Staatsleening moeten plaats vinden,
waartegenover de verplichtingen tot aflossing
van kortloopende schulden slechts zeer gering
zijn.
De eenige verandering van beteekenis is ge
durende de afgeloopen week de vermindering
van de buitenlandsche saldi geweest, waartoe
de mogelijkheid was geschapen door een lichte
verheffing van de wisselkoersen.
BESTRIJDING VAN DE SCHURFTZIEKTE
BIJ VRUCHTBOOMEN.
Na de bespuiting met Bordeauxsche pap
vóór den bloei is het, om schurftvrij fruit te
kweeken, noodzakelijk na den bloei nog eenige
malen de boomen te behandelen.
Ofschoon koperhoudende middelen tegen de
sohurftziekte de beste resultaten geven, kun
nen de meeste na den bloei niet meer aange-
wend worden, omdat zij, vooral bij appels, maar
ook bij sommige peren, te veel beschadiging
veroorzaken.
Voor de bespuitingen na den bloei gebruikt
men daarvoor in den regel Califomische pap
of daarmee gelijkstaande middelen (Solbar).
Een 2'A oplossing (verdunning 1 40) is de
moest gebruikelijke, bij sterk zonnig weer ge-
bruike men een 2 oplossing (verdunning
1 50).
De tweede bespuiting (eerste bespuiting na
den bloei) kan tevens benut worden voor be
strijding van de wormstekigheid en tegen blad
vretende insecten (rupsen, bastaardrupsen en
kevers). Aan de californische pap moet dan
loodarseuaat toegevoegd worden per 100 L. 300
gr. (3 ons) poedervormig of 500 gr. (5 ons)
pasta vormig loodarsenaat.
Wil deze bespuiting tegen wormstekigheid
effect hebben, dan moet binnen één week na
bet afvallen der -bloemblaadjes gespoten zijn.
In plaats van spuitmiddelen begint men in
ons land ook stuif middelen tegen de seliurft-
ziekte te gebruiken.
Op het oogen-blik zijn daarvoor alleen nog
maar beschikbaar kolodust (zeer fijn zwavel-
poeder) en kolotex (fijn zwavelpoeder, ver
mengd met een arsenicumverblndlng).
Voor een gelijktijdige bestrijding van de
scliurftziekte en wormstekigheid moet kolotex
gebruikt worden. De bestuiving dient dan ook
direct na den bloei plaats te hebben. Voor de
latere bestuivingen kan men kolodust gebrui-
ken.
Verdere inlichtingen worden verstrekt door
den Plantenziektenkundigen Dienst te Wage-
ningen en door de bij dezen Dienst op verschil
lende plaatsen werkzame ambtenaren.
HET is de taak der patroons er zorg
voor te dragen, dat de werkman
op behoorleken tijd zijn godsdienst
plichten kan vervullen
(Rerum Novarum)
OFFICIEELE ONTVANGST TEN
STADHUIZE
Maandagmiddag half één is te Bergen-op-
Zoom het twee-daagsche A.R.K.A.-congres ge
opend.
Bij den aanvan% der vergadering sprak na
een kort gebed, de heer Sarolea,'een welkoms-
woordt tot dé congressisten.
Openingswoord van den voorzitter
De heer Bulten dankte den heer Sarolea
voor zijn welkomswoord en zegt buitengewoon
getroffen te zijn door de goede regeling en
de prettige ontvangst in Bergen-op-Zoom. Na
eenige woorden van welkom tot burgemeester
Blom, de pers en de afgevaardigden zegt spr.,
dat Pastoor Jansen thans 10 jaar het bonds-
adviseureschap heeft bekleed. Spr. sluit zich
aan bij de dankwoorden, die in het orgaan
A.R.K.A. en de R.K. centrale tot Pastoor Jan
sen zijn gericht. Hij wijst daarbij op de volle
medewerking en de goede samenwerking en
toewijding, die steeds door Pastoor Jansen is
betracht. Daarop worden gelukwenschen ge
bracht aan den heer Schevilihoven, voorz. van
de afd. Utrecht en president van het Onder
steuningsfonds, die zijn 70sten verjaardag
vierde. Het verheugt spr. dat het Z. H. den
Paus het heeft behaagd hem het gouden eere-
Kruis „Pro Ecclesia et Pontifice" toe te ken
nen.
Het werk van den heer J. Heijtveldt, d-oor
wiens toedoen het Centraal Bureau tot stand
is gekomen wordt door den voorzitter met een
bijzonder woord vermeld.
Op 31 December 1930 kon met vreugde wor
den geconstateerd, dat het ledental met ruim
750 was toegenomen. Spr. vertrouwt echter,
dat spoedig alle nog niet georganiseerde R.K.
Ambtenaren, als lid der vereeniging zullen toe
treden. Besproken werden dan de rechtspositie
van den ambtenaar, het totstandkomen van
het Rijks-ambtenaren-reglement en de model
verordening, die aan de gemeenten is verzon
den. Voor wat betreft het ministerieel antwoord
ten aanzien van de financieele positie van de
ambtenaren, waarbij overleg zal worden ge
pleegd met de centrale commissie, behoeft, er
ofschoon bet antwoord nog niet is binnenge
komen, geen re-den tot ongerustheid te zijn
De agenda
Na dit openingswoord werd met het afwer
ken van de agenda begonnen. Allereerst kwam
aan de orde bet voorstel van het hoofdbestuur
om nog niet over te gaan tot aansluiting der
A. R.. IC. A. bij heit R. K. Werkliedenverbond of
den werknemenden Middenstand. Deze mede-
deeling gaf geen aanleiding tot debat.
Nadat de notulen ongewijzigd waren goed
gekeurd werd het verslag van de controlecom
missie, betreffende bet financieel beheer onder
dankzegging goedgekeurd en de penningmees
ter gedechargeerd.
Uit het jaarverslag bleek dat het totaal aan
tal leden 4532 bedraagt, verdeeld over 51 af-
deelingfen en 12 groepen. Eenige afgevaardig
den gaven uiting van ontevredenheid over de
houding van de R. K. Kamerfractie, inzake de
salarisactie. De kwestie van „St. Paulus" over
opname in de organisatie van Verplegend Per
soneel werd ook behandeld. Door toe te geven
heeft A. R. K. A. volgens den afgevaardigde
van den Haag een nederlaag geleden. De voor
zitter de diverse sprekers beantwoordend,
zeide dat hij op de politieke beschouwingen
niet wenschte in te gaan. Voor wat de kwestie
van „S,t. Paulus" betreft, is het hoofdbestuur
evenmin voldaan. Het bestuur zal dan ook
steeds op zijn standpunt blijven staan, dat het
verplegend personeel bij A. R.- K. A. dient te
worden ondergebracht. Het jaarverslag werd
daarop goedgekeurd.
Van de gelegenheid om algemeene beschou
wingen te houden over de begrooting 1932
werd een ruim gebruik gemaakt, waarbij o.m.
aangedrongen werd op krachtige actie en pro
paganda voor wat betreft de salarisregeling.
Hierna werd de vergadering geschorst en
begaven alle congressisten zich naar het ge
meentehuis, alwaar de officieel© ontvangst
door het gemeentebestuur plaats vond.
Na de ontvangst ten stadhuize werd per auto
n tocht naar de Wouwsche plantage gemaakt,
welke tocht was aangeboden door de V. V. V.
te Bergen op Zoom.
s Avonds had een feestavond plaats in „De
Holl^ndsche Tuin".
De tweede dag
Toen de v-oorzitter Dinsdag de vergadering
te Bergen op Zoom heropende, deed hij aller
eerst mededeelin-g van een telegram, dat was
ingekomen van Z. H. Exc. Mgr. P. A. W. Hop
mans Bisschop van Breda, waarin deze, naast
woorden van oprechten dank voor de hulde en
volgzaamheid, zijn zegeu gaf aan hot congres.
Bij de algemeene beschouwingen worden tal
van vragen en opmerkingen gemaakt, die door
den voorzitter worden beantwoord. Pastoor
Jansen, de algemeene bondsadviaeur, licht
daarna het standpunt van het bondslbestuur
ibij een eventuee-le aansluiting bij het werklie
denverbond in den breede toe.
Als met algemeene stemmen de geheele be-
grooting 1932 ongewijzigd is goedgekeurd
wordt het prae-adrviea van. het hoofdbestuur
ter zake van de salarisactie door alle afdeelin-
gen aangenomen, waarna de on-twerp-statnten
en het huishoudelijk reglement zonder ingrij
pende veranderingen worden vastgesteld.
Herkozen worden tot lid van het hoofdbe
stuur de heeren L. Lintjens, L. Mocmen, p. v.
Oostveen, H. Velzen en A. Frijssen terwijl ge
kozen wordt de beer P. Clement uit EJi-ndihoven
in de vacature van den heer G. Eggink. Deze
laatste werd met 49 stemmen gekozen, terwijl
de heer Luxemburg 46 stemmen verkreeg.
De geestelijke adviseur, Pastoor Jansen hield
daarop een rede, die in hoofdzaak gewijd was
aan het 40-jarig jubileum der Encycliek Rerum-
Novaxum.
Met 59 tegen 33 stemmen werd verworpen
het voorstel Doefinchem, dat het voorzitter
schap van Arka niet veTeenigbaar zou zijn met
het lidmaatschap van de Tweede Kamer.
De afdieeling Helmond deed het voorstel om
in principe te besluiten aan tijdelijk of op ar
beidscontract aangesteld personeel in over
heidsdienst na bekomen ontslag, een uitkeering
te geven uit de op te richten weerstandtskas of
het onderetminingsfonds. Dit voorstel werd met
algemeen© stemmen aangenomen.
Hetzelfde geschiedde met het yoarsfetl-Eind-
'hoven om aan de gehuwde arbeidscontracters
met een ibrnto jaarwedde van f 3000 een kor
ting van 50 pet. op de contributie te gewen.
Verder wend goedgevonden, dat het hoofdlbe-
stuur onderzoeken zal, op wélke wijze men kan
komen tot stichting van een ondersteunings
fonds, als vast instituut vedbonden aan Arka.
Een commissie voor deze aangelegenheid sa
mengesteld, zal hierover rapport uitbrengen i-n
1932. Nadat nog eenige punten van d-e agenda
waren afgevoerd of in handen gesteld van het
hoofdbestuur wend de vergadering met een spe
ciaal woord van dank aan de afdeelang Bergen
op Zoom voor de goed© "voorbereiding met den
Christelijken groet gesloten.
Nederlandsche delegatie
Van 22 tot en met 29 Mei zal te Boedapest
het jaarlijkseh congres van de „Union Interna
tionale des Associations pour la Société des
Nations", die de Volkenbondsvereenigingen in
de verschillende landen omvat, plaats hebben.
Aan dit congres, waarmede de jaarlijksche
bijeenkomst van het comité Fédéral der Coope
ration Européenne samenvalt, zal door de
„Vereeniging voor Volkenbond en Vrede" wor
den deelgenomen met een delegatie bestaande
uit mr. J. Limburg, lid van den Raad van
State, tevens voorzitter dor delegatie; mej. L.
G, A. van Eeghen lid van het hoofdbestuur der
vereeniging; H. Ch. G. J. van der Mandere,
algemeen secretaris der vereeniging; mr. dr.
A. van Rijckevorsel, commissaris der Koningin
in Noord-Brabant en lid van het hoofdbestuur
der vereeniging. Luit.-kol. J. J. G. baron van
Voorst tot Voorst, Nederlandsch deskundig ge
delegeerde in de commissie van voorbereiding
der ontwapeningsconferentie, mr. Chr. p. van
Wijngaarden, oud landsadvocaat in Ned. Indië,
secretaris van de Haagsche afdeeliag, terwijl
mr. A. A. Reepmaker 2e secretaris der vereeni
ging voor Volkenbond en Vrede, als secretaris
der delegatie optreedt.
Gelijk bekend mag worden verondersteld, is
nrr. J. Limburg tevens president van de Union,
zoodat het congres ouder zijn leiding zal plaats
hebben.
Verschillende recepties en feestelijkheden,
ook excursies in de omgeving van Boedapest
zijn door de gastheeren voorbereid.
Zonder RECLAME geen
omzet, geeri winst; de
DRUKINKT is de krach!
van 't huidige zakenleven
MARIE SCHIPPERS zond in de kamer van
den A'damschen wethouder Polak een vredes
groet naar Engeland, hij gelegenheid van den
„GoodwHl-dafc"
