wm
&-M
VAN HET INDISCHE LEVEN.
.V
- «r -l
pp
Negentig jaar geestigheid I
'1
#l||f
OP TIJD
GRATIS VERZEKERD
ZATERDAG 18 JULI 1931
A ...If'**"-' K
OOSTENRIJKS SANEERING,
VERKLARINGEN VAN DEN BONDS
KANSELIER.
40 GRADEN.
FEESTEN TE QSTENDE
MUTATIES IN LIET SOVJET.LEGER.
PARTIJRAAD EN PARTIJDAG DER
IND. KATH. PARTIJ.
REMMEN MET LUCHT
DRUK.
DE REMMER EXIT.
sterke werkelijkheidspolitiek
wil voeren, moet ook stoute
droomen kunnen koesteren.
STRESEMANN.
TEEKENT HET
ONTWAPENINGS-PETITIONNEMENT.
De werkzaamheden aan den sluitput voor de nieuwe sluis XVI bij Weert, die voor
het Scheepvaartverkeer op dp Zuid-Willemsvaart van groote foeteekenis zal zijn.
DE„ wereldoorlog heeft Europf
alleen maar verzwakt; de toe
komstige oorlog zou aan Europa den
doodsteek geven. Wie zijn volk lief
heeft moet, met het oog op de poli
tieke en technische mogelijkheden
van een Eurdfceeschen oorlog, paci
fist zijn. Voor den nationalistischen
heethoofd, die zijp volk ophitst tot
nieuwe oorlogen, in de meening dat
volk te dienen, is de eenige veront
schuldiging: onwetendheid en kort-
zichtigheid.-
COUDENHOVE—KALERGI.
teekent het
ONTWAPENINGS-PETITIONNEMENT.
DE OVERBRUGGING VAN HET
HOLLANDSCH DIEP.
„In standing"
WAAR HET SUCCES-GEHEIM SCHUILT
Het valt den met verstand en geest begaat-
den mensch niet mee, om negen minuten lang
gezond-, echt-, intens geestig te zijn. Maar wien
bet lukt, mag rekenen op een reniommé van
jaren. Dat neemt niet weg, dat iets of iemand,
die een ongerepte faam van geestigheid, een
ongeëvenaarden roem van humor geniet en
daarmee zijn negenstigsten verjaardag ban
vieren, aanspraak mag maken op 'n bizonder
(hartelijke felicitatie, gepaard aan 'n bizon der
geestdriftig „Lang zal ie leven", temeer wan
neer men in aanmerking neemt, dat de jubi
laris met diezelfde geestigheid op de waereld
kwam.
De feesteling heet eenvoudig „Punch", een
voudig, zonder eenige pretentie, zonder eeuig
snobisme. Maarwat de „Times" is onder
de kranten, dat is Punoh onder de weekbladen;
Punch geeft humor in standing, bijna 'n eeuw
lang
Zooals de geboorte van bijna alle groote
mannen en ondernemingen, zoo is die van
Punch ook 'n duchtig bestreden onderwerp.
In 1832 had Philipon het levenslicht gegeven
aan 'n humoristisch periodiek, geheeten „Paris
Charivari Dit blad floreerde nog al en kreeg
al gauw een Engelsch broertje, „London Cha
rivari dat door de zorgen van niet minder
dan den beroemden Thackeray, en door die
van .Terr-old en Orrin Smith gekoesterd werd.
Dit blad nam niet zoo op, wat niet wegneemt,
dat Ebenezer Landell, 'n graveur en kranten
man, vast overtuigd was, dat 'n netjes, fatsoen
lijk geredigeerd grappenblad in móest slaan.
Na veel vergeefsohe pogingen dat spreekt
van zelf vond hij een drukker Joseph Last
en n redacteur, 'n zekeren Henry Mayhow, die
al voor 'n erkend humorist gold. Eu deze laat
ste koos zich een programma en voerde dat zóó
intensief uit, dat het „Punch"-blad in die
dagen een flinke dosis levensvatbaarheid mee
kreeg, en al is Mayhow dan niet de stichter,
hij moet da.n toch de bouwer genoemd worden.
BI W'''"
Het titelblad, zooals het dateert van
1849 af.
Zijn prospectus 'beloofde den lezers voor dirie
Pence die beste moppen ter wereld met betrek
king tot de politiek, mode, sport, kunst, het
hof, ambtenaren, clubs etc., en op Zaterdag 17
Juli 4511 kwamen er twee oplagen van 5000
exemplaren van Punch, met den ondertitel
„London Charivari" van de pers.
Over den titel „Punch" wordt nog heftiger
gediscussieerd, dan over de rest; maar vast
staat wel, dat de naam kwam, nadat de uit
gave vast stond, wat nliet altijd de gewone
gang van zaken is.
Verder dan 6000 abonné's kon Punch het
evenwel niet brengen, zoodat Last, de uitgever,
van boosheid en ergernis zich de .haren uit het
hoofd trok. Hij probeerde de aandacht te trek
ken met eon „Almanac", die in October uit
kwam, en waarvoor Mayhow met een mede
redacteur in één week vijfhonderd moppen
moest uitdenken. Deze almanac kreeg niet
minder dan 90.000 Jézers en bewonderaars, 200-
dat met dit succes ook de kwade dagen van het
weekblad geteld waren.
Reeds het volgend jaar kwam Punch in luim
den van andere uitgevers, Bradbury en Evans,
die 'hun weekblad organisatorisch en admini
stratief goed op pooten zetten. Bradbury's
aoon trouwde zich bij de firma Agnew in en
Evans' zoon legde het bijltje er bij neer, en
zoo kwam Punch in 1872 bij Agnew en Co., die
er het oude, voorname cachet aangaven, en
die het nog in hun bezit hebben.
Het is typisch, maar in dat uitzonderlijke
schuilt waarschijnlijk het geheim van het suc
ces dat men hier spreken moet over het
voorname, het traditiioineetle cachet van een
grappenblad.
TraditioneelDe omslag, gelijk wij dien
kennen, bestaat zoo al van 1849, en in een niet
veel gewijzigd ontwerp van deu teekenaar
Richard Doyle, dateert het zelfs van eenige
jaren vroeger.
Het blad heeft zich waarlijk op alle terrei
nen begeven, die in het prospectus van May
how voorspeld waren, en op al die terreinen,
wist het geest en ziel te blazen in satire en
caricatmir. Het heeft met de grapjes heiligen
ernst gemaakt, 't Wilde voozen leeghoofden van
grappenmaker geenszins 't geld uit den za,k
lokken, maar wel degelijk beïnvloeden, zoowel
artistiek, als sociaal, zoowei politiek als mo
reel. Een programma in dien geest van den
nar „Punch" werd verkondigd in 't eerste ar
tikel en men heeft die troonrede niet naar den
eiseh van wufte tijden en zoutelooze perioden
willen herzien.
Duidelijk blijkt, dat uit zijn caricaturen, die
nooit iets hebben van yalsohp, ongekarakteri-
seerde apotlïeelden.
Het wist daarmee de beste koppen van het
land aan zich te binden, en 't wist zich daar
mee ook onmisbaar te maken bij de hoogere,
leidinggevende kringen, die 't vooral om zich
wist te verzamelen bij de wekelijksche „Puneh-
Dinners" bij Badbury in de Bouvariestreet.
Dat het zich bij al zulk getimmer aan den
openbaren weg, in po-liticis of in an-deire zaken
wel eens vergiste, spreekt van zelf. Carlyle is
in zijn tijd bijvoorbeeld miskend, en de Iersehe
opstand is nooit in zijn waarde beoordeeld.
Maar deze fouten in 't I-even van een negen
tig-jarige worden hem niet te zwaar aange
rekend. Dat hij de honderd halen zal, is, men-
sohelijkerwijze gesproken, wel zeker.
ABESSINIë KRIJGT EEN GRONDWET.
Een nobel keizerlijk gebaar
De keizer van Abessinië heeft den waarnemen,
den secretaris-generaal van den volkenbond.
Dufour-Féronce, telegrafisch medegedeeld, dat
hij uit eigen beweging en uit vrijen wil op 16
Juli, op plechtige wijze Abessinië een grond
wet heeft gegeven.
De waarnemende secretaris-generaal van den
volkenbond heeft, in antwoord op deze mede-
deeling, den keizer van Abessinie telegrafisch
gelukgewenecht.
Rijks president von Hindenburg arriveert
in verband met den crisistoestand weer te
Berlijn.
„Met gespannen aandacht volgen wij het
ingrijpen der groote mogeldheden"
WEENEN, 17 Juli. (\y. B.) Bij den aanvang
van de laatste zitting van den nationale® raad
vóór het reces wijdde de bondskanselier, dr.
Buresh, een korte beschouwing aan die werk
zaamheden in de afgeloopen zittingsperiode.
Heel de toestand is nog onzeker, verklaarde
hij, en met gespannen aandacht vo-lgen wij het
ingrijpen der groote mogendheden, waardoor,
zoo hopen wij, aan het Europeesche economi
sche 'even de zoo dringend noodzakelijke rust
en consolidatie zal worden gegeven.
Tot zün voldoening constateerde de bonds
kanselier, dat men er in overleg met alle par
tijen in geslaagd is, een gemeenschappelijke
basis te vinden, waarop het s'ane&ringswerk kan
worden opgebouwd. De reconstructie van de
Orediitanstalt zeide de bondskanselier, is ze
ker geen ideale oplossing. De wet mag daarom
geen doode letter blijven en de mannen, die
met (ia do- awoering ervan belast zijn, moeten
zich steeds van hun verheven zending bewust
zijn.
Verder wees de bondskanselier er op, da-t be
halve bet reeds góed-gekeurde handelsverdrag
met Hongarije ook de handelsverdragen met
Joego-Slavië, Tsjecho-Slowakië en Italië reeds
zoover gevorderd zijn, dat men kan verwachten,
dat zij in de naaste toekomst zullen worden ge
sloten.
Ook de onderhandelingen over een handels
verdrag met Ro-emenië, zeiide de bondskanse
lier maken goeden voortgang en ook met Polen
zijn besprekingen aangeknoopt.
Tenslotte sprak de bondskanselier de hoop
uit, dat de tot nu toe dopr de bevolking be
waarde rust ©n haar vertrouwen in de goede
bed-oeflingen den autoriteiten zal blijven voort
duren.
Hittegolf veroorzaakt groote schade in
Joego-Slayië.
WEENEN, 17 Juli (W.B.) Op heel den Bal
ken heerschte de laatste dagen -een buitenge
wone hitte.
Te Belgrado werd een temperatuur van 40
gr. in de schaduw geregistreerd.
In verscheiden deelen van Joego-Slavië heeft
de hitte groote seliade aangericht. Op verschil
lende punten ontstonden dorpsbranden en bosch-
branden, die wegens het gebrek aan water,
sdechts moeilijk bedwongen konden worden.
Vele boeren zagen hun bezittingen in vlam
men opgaan, terwijl ook uitgestrekte boschge-
bieden een prooi der vlammen werden.
Koninklijk bezoek aan Ostende,
De Panne en Furnes.
BRUSSEL, 16 Juli (B.T.A.) Te Ostende, De
Panne en Furnes zullen Zondag a.s. groote
feesten plaats hebben.
De koning en de koningin zullen een bezoek
brengen aan De Panne, waar zij zioh naar de
koninklijke kapel zullen begeven der Priesters-
Oblaten, die dien dag den vijf en twintigste®
verjaardag vieren van de stichting van hun
huis te De Panne.
Te Furnes zal vervolgens een receptie ten
stadhuize plaats hebben, waarna de koning en
de koningin de gedenkplaat zullen bezichtigen.
Te Ostende zal het koninklijk echtpaar het
standbeeld van Leopold II onthullen.
Na een vlootparade zal vervolgens een défilé
van schoolkinderen en oud-combattanten plaats
vinden. Verder staan nog versoheiden andere
feestelijkheden op het program.
Uit Moskou wordt gemeld, dat de volkscom
missaris van oorlog, Woroschilow, in overleg
met den oppersten oorlogs- en revolutieraad,
de volgende mutaties in het roode leger be
oogt.
De voormalige voorzitter van de maatschappij
Ossoaviachim, Fischman, wordt benoemd tot
chef van alle militaire instellingen in de sovjet
unie. Tot plaatsvervangende chefs van de Rus
sische militaire luchtvaart worden 2 oud-offi
cieren van den Russischen keizerlijken genera-
len staf, Naumow en Mescheninow, benoemd.
Bovendien worden nieuwe chefs benoemd
voor zes legercorpsen, die aan de Russisch-
Poolsche, Russiseh-Roemeensche en Russisch-
Fin&che grens In garnizoen liggen.
Van onzen K.-correspondent)
Het voornaamste werk, dat tot stand kwam
onder het kortstondige I.K.P.-presidium van dr.
Schmutzer, wiens heengaan uit Indië een nog
dagelijks gevoelde leegte gelaten heeft, was de
reorganisatie der partij. Over die reorganisa
tie kan ik kort zijn. De grondslagen en richt
lijnen ervan werden geheel ontleend aan de
organisatie der Katholieke Staatspartij in Ne
derland, met welke dr. Schmutzer steeds zoo
groot mogelijke concordantie nastreefde, ook
in doelstelling en programma, die dan ook
overal waar het kon gelijkluidend zijn aan die
der Staatspartij,
Naast het Partijbestuur staat dan ook in de
Indische Katholieke Partij als adviseerend col
lege de Partijraad, gevotmid uit de afgevaardig
den der afdselingen naar den Partijdag plus
vertegenwoordigers van verschillende lichamen
en instellingen. Zoo hebben o.a. zitting in den
Partijraad vertegenwoordigers van den Cen-
tralen Raad der Kath. Soc. Bonden, van de
Missie, van de schoolbesturen, van den Kath.
Onderwijzersbond, van het dagblad „De Koe
rier".
Gewoonlijk worden, vanwege kosten en af
standen, de vergaderingen van Partijdag en
Partijraad gecombineerd, in dier voege, dat
deze vergaderingen eenmaal in het jaar op
twee achtereenvolgende dagen plaats hebben.
In 'het afgeloopen jaar werd voor het eerst
een extra Partijraadsvergadering gehouden, o-p
28 en 29 December 1930. Onderwerpen waren
de Poenale Sanctie en de Onderwijsherorde-
ning, waarvan vooral laatstgenoemde kwestie
toen zeer urgent was. Gelijk men weet is echter
inmiddels het betreffende voorste-l-Sehrieke
teruggenomen. Dit uiterst lastige vraagstuk
blijft voor het nieuwe 'bewind gereserveerd-
Met de jongste Pinksterdagen vergaderden te
Soerabaja achtereenvolgens de Partijraad en de
Partijdag der I.K.P. Voor den Partijraad stond
op liet programma de behandeling van drie
praeadviezen, die alle drie een gemeentelijke
kwestie behandelden, als detailbeschouwimgen
voor het opstellen van een gemeenteprogram
door de I.K.P. Het doel hiervan is eenheid van
streven en gedragslijn tot stand te brengen
voor de Katholieke fracties in de verschillende
gemeenteraden. Tot dusver zijn al die verschil
lende fracties geheel op zichzelf aangewezen,
zonder eenigerlel contact of onderling houvast.
De bezwaren hiervan hebben zioh ook in an
dere fracties doen gevoelen: ook in het Indo-
Eur. Verbond en de Ghr. Staatk. Partij wordt
naar het ontwerpen van een gemeente-program
gestreefd.
De praeadviezen luidden achtereenvolgens:
De Gemeenten en de Volkshuisvesting door H.
J. Drost, wethouder der stadsgemeente Serna-
rong; De Gemeente en het Kampongvraag-
stuk door mr. J. J. M. ten Berge niet te ver
warren met het gewezen Volksraadslid A. B.
ten Berge lid van den stadsgemeenteraad
Malang, en De Gemeente en Bedrijven door
mr. P. H. M. Hildebrand, wethouder der Stads
gemeente Batavia. De 7de stelling van het
eerste praeadvies bevatte een ook in Europa
welbekend Katholiek desideratum: Meer dan
tot nu toe dient bij de volkshuisvesting het
groote gezin de aandacht te hebben. Het twee-
de praeadvies wees vastberaden den weg door
deze vol met typisch Indisoh-pplitieke voetan
gels en klemmen liggende materie. Bij het
derde kwamen natuurlijk de onvermijdelijke
discussies over het al of niet-toelaatbare vau
bedrijfswinst, over de boe-grootheid hiervan,
over eventueele progressie in waterleidingprijs
(het groote gezin!) enz. enz. aan de orde. Dat
alles is in Europa al tallooze malen in bespre
king geweest. Ik zwijg er vender over en ver.
wijs belangstellenden naar de praeadviezen, die
als publicatie no. 2 van de Ind. Kath. Partij
zijn uitgegeven. Als conclusie uit de gevoerde
besprekingen moge ik nog als mijn meening
uitspreken, dat het nog wel een poosje duren
zal, eer er een Katholiek gemeente-program is.
Op den lsten Pinksterdag werd 's morgens de
Partijdag geopend door den voorzitter, den
heer Pastor. In zijn openingsrede bracht hij
0.a. post'hume hulde aan de afdeeling Soera
baja voor haar houding tegenover de Vad. Club
en het Indo-Europeesch Verbond tijdens de
jongste gemeenteraadsverkiezingen-campagne.
Deze beide organisaties hadden resp. niet
minder, verklaard dan dat de Katholieken ter-
wille van het Geloof Indië los willen maken
van Holland en dat de Missie en de I.K.P. het
ongeluk van de I.E.V.-ers zouden willen. Meer
dan één aanwezige keek bij deze huldebetui
ging vreemd op, zich herinnerend, dat het
hoofdbestuur der I.K.P, vóór en tijdens den
verkiezingsstrijd noch op de felle besehuldi
gingen van de Vad. Club (de bovenvermelde
was niet de eenigste), noch op die van het
1.E.V. met een enkel woord reageerde en zioh
ook niet met een enkel woord achter het afdee-
lingsbestuur van Soerabaja plaatste. Juist in de
dagen, dat een huldebetuiging waarde zou
hebben gehad; toen de I.K.P. en dr. Sohmut.
zer op de grofste wijze verdacht werden ge
maakt door de ongerijmdste beschuldigingen,
heeft geen Katholiek een spoor kunnen ontdek
ken van het bestaan van een hoofdbestuur der
I.K.P.
Het psychologisch moment van deze partij-
dagsvergadering kwam reeds dadelijk na de
opening. Toen deed n.l. mr. Feddema als af
gevaardigde van de afdeeling Soerabaja het
voorstel, drie punten aan de agenda toe te voe
gen, waarvan het voornaamste luidde: Nieuw
onderzoek naar de juistheid van het hoofdbe-
stuursmanifest over de artikelen van den heer
Kersten s.
Voor den niet ingewijden lezer zij eraan her
innerd, dat sedert een jaar een heftige ver
deeldheid de eenheid van de I.K.P. bedreigde.
Oorzaak was het volgende: Begin vorig jaar
schreef „De Tijd", naar aanleiding van de be
kende rede van Mgr. Aengenent voor den Haag-
schen Volksbond, eenige artikelen waarin die
rede in politiek perspectief werd geplaatst, in
zooverre ook duidelijk gezinspeeld werd op de
mogelijkheid van Roomsch-Roode samenwer
king. Welnu, in het Indische Katholieke dag.
blad „De Koerier" werden de „Tija"-artikelen
door den politiekein medewerker, den heer P.
Kerstens, toegelicht en gecommentarieerd in
zuiver inforanatorisohen zin.
Op 1 April 1930 versoheen in „De Koerier''
een manifest van het hoofdbestuur der I.K.P.
waarin o.a. verklaard werd, dat de door den
heer Kerstens geschreven artikelen in strijd
waren ipet punt 1 van het Volksraadsprogram.
Dit omschrijft als doel der Kath. politiek de
„voortgezette voorbereiding tot zelfstandigheid
ran Ned. Indië binnen het rijksverband". Tegen
dit punt nu had de heer Kerstens gezondigd,
omdat de S.D.A.P. onmiddellijke losmaking van
den band tusscken Nederland en Indië wil!
Herhaalde sommaties aan het hoofdbestuur der
I.K.P., zoowel van de zijde der Koerier-redactie
als van den heer Kerstens, om deze bewering
waar te maken, bleven onbeantwoord. Het
hoofdbestuur verwees naar den eerstvolgenden
partijdag. Om deze kwestie zaten nog vele
andera heen gewikkeld, die hier niet allemaal
aangeduid zullen worden. De hoofdzaak is, dat
da heer Kerstens de partij verliet en met hem
ook anderen; andere ontevredenen bleven lid
van de partij.
Met de verkiezingen voor de gemeenteraden
en den Volksraad in het vooruitzicht, werden
toen op den vorigen partijdag geen beslissende
uitspraken in .zake het inmiddels vermaard ge
worden manifest gedaan. Maar velen waren
ontevreden over den gang van zaken. De heer
Kerstens had inmiddels ook zijn medewerking
aan „De Koerier" opgezegd.
Het bovenstaande is het minimum van wat
men weten moet, om ten eerste de verdeeld
heid in de I.K.P. en vervolgens het boven ver-
melde voorstel-Soeraibaja te begrijpen. Niette
genstaande het hoofdbestuur met klem het
voorstel-Soerabaja afried en dit door twee zij
ner leden trachtte te motiveeren, werd, nadat
ook de heer Kerstens, die eenige dagen tevoren
weer lid geworden was, het woord had gevoerd,
het voorsted met 50 tegen 14 stemmen aange
nomen. Onmiddellijk daarna werd de vergade-
'flng geschorscht. Tijdens de voortzetting werd
op voorstel van eenige afgevaardigden een 0001-
ferentie gehouden door het hoofdbestuur en
den heer Kerstens, die tot resultaat had, dat
de volgende verklaring werd afgelegd en later
onder afzonderlijk hoofd in „De Koerier" werd
gepubliceerd: „Het Hoofdbestuur van de In
dische Katholieke Partij, in nadere besprekin
gen geboord, hebbende, dat het nooit de bedoe
ling van den heer Kerstens is geweest met zijn
artikel®11 ^Katholieke Politiek in het Moeder
land'' ®n „Ophelderingen", onder de toenma
lige en thans nog goldende omstandigheden
rood-roomsche samenwerking te propageer en,
trekt zijn verklaring (is manifest) van 1 April
1930 in". Deze verklaring werd met gejuich
en met het zingen van het I.K.P.lied ontvan
gen, waarna eenige afgevaardigden het hoofd
bestuur en den heer Kerstens dank zegden
voor de gebrachte offers!
Bij de verkiezingen voor het hoofdbestuur
werd den heer Kerstens een zetel aangeboden,
die echter door dezen geweigerd werd. De heer
Monod de Froideville, die door de meeste en
grootste afdeelingen candidaat was gesteld voor
het voorzitterschap in plaats van den heer
Pastor, trok deze candidatuur in, om zelfs ge
heel uit het hoofdbestuur te treden. Zoo bleef
de heer Pastor als partijvoorzitter gehand
haafd.
Deze partijdag, die door velen met groote
betorl>(Hiekl was tegemoet gezien en waarop
het er meermalen ook warm toeging, eindigde
tenslotte in de beste stemming en bracht groote
opluchting in de politieke atmosfeer der Indi
sche Katholieken.
De Kunze-Knorr onder de goederen
treinen.
Steeds meer handen worden door machines
vervangen. Volgens optimisten zou dit be-
teekenen, dat onze beschaving vooruit gaat en
iedere arbeider op den duur maar een paar
uur per dag zal moeten arbeiden, om zijn plicht
te doen jegens zichzelf, de zijnen en de maat
schappij. Wij willen ons in de vraagstukken
der rationalisatie niet verdiepen, maar, hoe
wij er' ook over denken, allen zullen wij wel
eens met weemoed van iets, dat vroeger een
karakteristiek stuk leven was. maar later als
n i -
mm
w mm
Hij, die sterven gaat, groet U
verouderd en onbruikbaar terzijde werd ge
steld, afscheid hebben genomen. Wij aanvaar
den de volmaaktheden en gemakken der tech
niek, maar denken toch nog met ontroering
terug aan de langzame hulpmiddelen, waarmee
wij het eens hebben moeten stellen. Een Haar-
lemsche trammaatschappij vierde onlangs haar
gouden bestaansfeest en gaat trotsch op haar
flinke, vlugge wagens, maar kon toch niet
nalaten, op den verjaardag zelve weer een
oud paardentrammetje over haar rails te laten
rollen.
Het is dus niet zonder eenige triestigheid,
dat wij thans onze aandacht wijden aan de ver
vanging van de remmers, die nog op een groot
deel van de goederentreinen der Ned. Spoor
wegen werkzaam zün, door een vernuftig stuk
techniek: de Kunze-Knorr-rem.
Als de machinist zijn stoomfluit tweemaal
liet gieren, moesten de remmers In hun huisjes
op de wagens de remmen aandraaien, om die
bij een drievoudig signaal weer los te maken. I
Men fluistert, dat de lieeren dikwijls niets
hoorden, al floot de machinist ook als een
nachtegaal. Maar dat was hun eigenlijk niet
euvel te duiden; want zij kregen volop gelegen
heid om te zitten soezen. Ledigheid is des
duivels oorkussen, zegt de moralist, en dat
zelfde kussen was hun vaak een prop op de
ooren, wanneer zij plotseling tot actie werden
geroepen.
Vooral de los-rempiers vormden (wij ge
bruiken maar den verleden tijd, want het ge-
heele remmers,corps ligt toch op sterven) een
zeer eigenaardig volk in de spoorwegwereld.
Zij waren „los", maar men had er nimmer ge
brek aan. Op de meest ongelegen oogenblikken
kon men over hen beschikken. Uit alle lagen
der maatschappij kwamen zij voort, zoodat er
zelfs enkelen in hun hokje konden zitten
droomen van den tijd, dat zij nog op roode
kussens reden en nog veel rustiger mochten
dutten.
Gelukkig verdreef de techniek hier geen
handwerk vol adel en kunst. Want, al vinden
velen remmend werk een der moeilijkste ver
richtingen en al verklaart Schiller, dat zich
in het beperken juist de meester topnt, bij
zondere keunis of vaardigheid werd, zooals men
reeds geconcludeerd zal hebben, van de rem
mers niet gevergd en dat zij een rembriefje
kregen, waarop eenige wenken waren gezet,
wilde nog niet zeggen, dat zij allemaal een
„a" van een „b" konden onderscheiden.
De Nederlandsche Spoorwegen zijn nu dus
bezig de remmers of de „opstappers", zooals
zij ook wel werden gedoopt, door de Kunze-
Knorr-rem te vervangen. Dat is een rem, die
met luchtdruk werkt, zooals alle moderne
remmen dat doen. Ook dat krukje in de coupé s,
waarnaar zij hoopt te kunnen grijpen, wanneer
een gemoedelijk handelsreiziger zich als een
meedoogenloos bandiet zou ontpoppen, ook dat
krukje staat met een luchtdrukrem in verbin
ding; het zit dus heelemaal niet vast aan een
langen draad, die zijn einde zou vinden aan
een alarmeerende bel in de locpmotief. De
machinist wijkt ganschelijk af van een bad
meester, die ijlings toesnelt, wanneer men
eenmaal krampachtig een vinger naar het
drukknopje aan den celwand heeft gebracht;
maar in dep trein remt en redt men zelf-
Voor de personentreinen zijn dus al sedert
langen tijd luchtdrukremmen in gebruik. Aan
die voor het goederenvervoer moeten echter
veel hoogere eischen worden gesteld, omdat
dit zich van veel langere treinen bedient.
Zooals gezegd, is als mechanische rem-
methode voor onze goederentreinen de Kunze-
Knorr gekozen. De belangrijkste voordeelen van
deze doorgaande rem zijn de volgende:
De veiligheid van het bedrijf wordt er aan
zienlijk door verhoogd. De machinist behoeft
immers niet meer op remmers te vertrouwen,
hij heeft nu de alleenheerschappij over den
trein, en hij kan hem bovendien op veel
korteren afstand tot stilstand brengen, zonder
dat dit schokken (afbreken van den trein) ten
gevolge heeft.
Verder kan de snelheid der goederentreinen,
die thans op ongeveer 40 K.M. per uur is ge
steld, zonder bezwaar tot 60 K.M. worden opge
voerd. Dit geldt zelfs voor de langste treinen.
Wat zou het een geld kosten, wannepr men, om
de snelheid te kunnen verhoogen, het aantal
meerijdende remmers zou gaan uitbreiden 1
Dan moeten wij nog een gewichtig voordeel in
het verdwijnen van de remmers zien.
En wie zal becijferen, hoeveel rangeer- en
transportkosten zullen worden vermeden, wan
neer niet meer slechts een klein deel der aan
wezige wagens in treinen met luchtdrukrem
kan worden opgenomen? Al deze voordeelen
doen verwachten, dat de passiva der aan
schaffing en montage ruimschoots gedekt zul
len worden.
Met het toepassen van een luchtdrukrem op
goederentreinen zijn Duitschland en Zweden
ons land al vooruit geweest, terwijl Frankrijk,
België, Zwitserland, Oostenrak, Italië, Dene
marken en Hongarije evenals wij met de her
vorming bezig zijn.
Een nationaal belang en dringende
eisch van het verkeer.
Wij hebben dezer dagen vermeld het adres
'der Kameirs van Koophandel in Noord-Bra
bant, Noordelijk Limburg en Westelijk Zuid-
Holland. aan de regeering, waarin met klem
werd verzocht bevorderen dat de bouw van een
brug bij Moerdijk zoo spoedig mogelijk wordt
tor hand genomen.
In de „R. K. Werkgever" betuigt A. J. R.
zijn warme instemming daarmede: Hij schrijft
o.m:
Het behoeft geen betoog dat de A. R. K. W.
V. zulks van harte toejuicht, want niemand
(heeft meer dan zij, gestreden om aan de schei
ding van het land in een deel beneden en biy
ven den Moerdijk, die zoozeer in strijd is met
onze nationale bedingen, een einde te maken;
niemand heeft zooveel gedaan om de vriend
schapsbanden van de twee door groote stro
men gescheiden deelen van het vader hechter
te doen worden.
Is het niet meer dan treurig, dat de meer
dan een eeuw 'bestaande toestand (toen de
landen beneden den Moerdijk niet behoorden
tot de zeven Provinciën, die toen de Nederlan
den vormden) nog steeds in het buitenland
geacht wordt als voort te bestaan en men in
België slechts als Nederland beschouwt, de
landen die boven den Moerdijk liggen
Alleen een vaste verbinding over het Hol«
landsch Diep,, waardoor men zonder belemme
ring dag en nacht, bij weer en ontij, van Noord
naar Zuid, e.o. kan trekken, kan hierin veran
dering brengen en de nationale eenheid (ook
tn de praktijk) (bevorderen.
Dat dit de wenscTi is van Noorcl zoowel ala
van Zuid-Nederland, blijkt uit het adres der
elf Kamers van Koophandel en Fabrieken uit
het Zuiden des lands en uit het onmiddellijk
daaraan grenzende Noorden.
Jaar op jaar zien wij het verkeer zich uit
breiden en vooral het vervoer per auto neemt
'hand over hand toe.
BI Ij fit zooals het zich laat aanzien het auto
verkeer toenemen, dan behoeft men geen pro
feet te zijn om met zekerheid te voorspellen
dat over vier jaren de belemmering, die
Zuiden naar het Noord-Westen ondervindt
nog ondraaglijker en nog kostbaarder zal zijn.
Het is dit beangstigende vooruitzicht dat d.
Kamers van Woopbandel en Fabrieken van het
industrierijke Zuiden en het havenrijke Noor-
aen tezamen heeft gebrachtdeze Kamersf
die elk in hun gebied de wettelijke vertegen!
woordigers voor Handel, Nijverheid, Landbouw
en Scheepvaart zijn en die geacht mogen wor-
aen beter dan wie ook de levensbehoeften en
evensbetengen hiervan te kennen, kwamen
éénstemmig tot de overtuiging dat zij niet
mochten zwggen, doch met alle kracht moesten
aandruis®® op de verbetering van de verbin
ding tusscken Noord en Zuid door een brug
over net Hollandsoh Diep; zij meenden met ge
rustheid te mogen zeggen dat voor alles op
net program moest gezet worden de bouw
van die brug.
De bouw van een nieuwe Moerdijkbrug zal
ongeveer 12 millioen gulden kosten; de uit
gifte van dit bedrag, aangevraagd in deze tij
den waarin 's lands financiën geenezins roo».
kleurig zijn, wordt door sommigen onverant
woordelijk geacht.
Men dient echter hierbij niet te vergeten
dat er geen beter tijdstip is om over te gaan
tot 't bouwen van deze brug5 dan juist indezen
tijd van groote werkloosheid, waar toch, met
uitzondering van het geen betaald moet wor
den voor een deel der grondstoffen, het f?9-
heele bedrag in Nederland blijft en ten goede
komt aan Nederlandsche aannemers, Neder-
lansohe industrie en Nederlandsche arbeider3-
Daarbij moet jn overweging genomen wor-
den, dat sedert den oorlog de prijzen van het
ijzer nooit zoo laag geweest zijn en hierdoor
enorme bedragen bespaard zullen kunnen v. or
den tegenover den bouw van een brug 'hls
dat 's Rijks schatkist heter gevuld i's-
tijden van hoogconjunctuur.
De A. R. W. W. V. kan dan niet anders dan
zich volkomen aansluiten bij de wensc. en iu
het adres der elf Kamera van Koophandel
Uitgedrukt.
Moge de Regeering in deze ni« aarzelen en
tegemoet komen aan de vervac .ingen van
millioenen Nederlanders in No0** el' Zuid, tot
heil van Handel, Nijverheid, Landbouw ea
Scheepvaart, die hierdoor in een ruime
matg zullon geholpen worden.
VOLDOET UW
GIJ ZIJT DAN EERST
BEWAART UW KWITANTIËN
