ONBESUISD,OVERIJLD EN VOORBARIG
BERICHTEN GEZONDEN
Zr'»s*
ZESDE R K PAEDAGOG
Rustig de verdere ontwikkeling afwachten!
BONDFRDAG 27 AUGUSTUS 1931
HET ONDERWIJS BIJ
DE SOVJETS
DE ONDERZOEKINGEN
VAN DR. BENDIEN.
reisindrukken van heleen
ANKERSMIT.
KOLONIALE TENTOONSTELLING
TE PARIJS.
MGR DR. W. H NOLENS.
R. K. UNIVERSITEIT.
PASTOOR A. F. TEURLINGS.
BROEDERS VAN DEN H. FRANCISCUS.
R. K. SANATORIUM „HELIOMARE".
HET KLEIN-SEMINARIE TE
CULEMBORG.
De tentoonstelling.
PASTOOR MELKERT AANGEREDEN.
Feestavond der KJ.V.
DERDE ALGEMEENE
VERGADERING.
NIJVERHEIDS-ONDERWIJS EN
BUITENGEWOON LAGER
ONDERWIJS.
Derde dag.
En de houding van de pers.
EEN INTERVIEUW.
Geestelijke verblinding
overal hetzelfde: men begint met het buiten
sluiten, in naam der opvoedkunde, van den
Almachtigen en Algoeden God: men eindigt
met het binnenhalen, in naam van den klas
senstrijd, van den satan van het ongeloof en
den broederhaat.
En de lofprijzing van dit verfoeilijk systeem
door een „nuchtere" Hollandsche schrijfster be
wijst eens te meer, wat ons te wachten staat,
als deze denkbeelden hier ooit zouden triom
feeren
R. L.
De vroegere socialistische schrijfster Heleen
Ankersmit die onlangs tot het communisme is
bekeerd", geeft —wij stipten het reeds aan
'in een brochure van 32 compres-gedrukte blad
zijden een reeks beschouwingen over „Het we
zen der school in Sovjet-Rusland, zooals het
uit den arbeid der kinderen tot ons kwam".
(Uitgave Etn. Querido, Amsterdam).
Van het begin tot het einde is deze brochure
een dithyrambe op de nieuwe Sovjet-school, zóó
zichtbaar opgeschroefd en overdreven, dat men
bij de lezing een glimlach nauwelijks weerhou-
den kan.
Blijkbaar heeft men vanwege de Sovje-t-re-
geering aan de ar gel oo ze vreemdelinge een
aantal model-scholen laten zien, zooals kei
zerin Catharina II op haar reis door de Krim
werd vergast op het gezicht van een reeks mo
del-dorpen, die door haar gunsteling, minister
Potemkin, opzettelijk waren ingericht en op
gesierd, om ze aan zijn gebiedster in vollen
glans en luister te kunnen vertoonen. E-n even
als de Czarina uit de achttiende is ook de So-
cialiste uit de twintigste eeuw opgetogen van
haar reis teruggekeerd, om haar geestdrift te
ontboezemen in een serie hooggestemde lof
uitingen, waaraan elke zweem van kritiek
vreemd ls.
En zoo vernemen wij, dat de schoolkinderen
1-n Rusland niet gewoon hun lessen leeren en
hun schrijfwerk maken, maar dat zij „maat-
sohappelijken arbeid", en tevens „cultureelen
arbeid van hooge waarde" verrichten, dat de
school ginds „in het volle leven" staat, dat de
kinderen zelf hun eigen bestuurders kiezen,
vergaderingen beleggen, notulen maken en een
schoolkrant uitgeven.
Zoo worden zij rechtstreeks klaargestoomd
voor hun werkzaamheden in de fabriek, den
landibouw en.... de politiek; zij nemen een
actief deel aan de nationale en internationale
feesten, zij leeren strijden tegen den alcohol
den godsdienst en het militairisme en desniet
temin voeren zij een krachtige propaganda
voor de gewapende verdediging der Sovjet-unie
met evenveel overtuiging als succes, „waarvan
meerdere oorlogsvliegtuigen, door de scholen
het roode leger aangeboden, getuigenis afleg
gen".
En in dien trant gaat het verder, bladzijde
na bladzijde; het is verbijsterend van argeloos
heid, ontstellend van naiveteit en lachwekkend
van vrouwelijke inconsequentie.
Zelfs partijgenoot R. Kuyper, die in het po
pulair wetenschappelijk bijvoegsel van „Het
Volk" het hoekje van zijn geestverwante be
spreekt, is gesöhrokken van dit meedoen der
schoolkinderen aan de politiek en de landsver
dediging, maar vooral van hun strijd tegen den
godsdienst.
„Reeds de overweiging, dat kind-eren niet over
vraagstukken van levensbeschouwing kunnen
oordeelen, moest van zulk een jeugd-bederf te
rughouden", zegt ICuyper, die goeddeels scep
tisch staat tegenover de al te fraai-voorgeste-lde
resultaten der Sovjet-opvoeding, zooals die b.v.
zouden moeten Wijken uit het werk der „school-
pionniers" tot..bevordering der kiippenteelt!
En inderdaad hij de beschrijving van dit bij
uitstek practiseh boerenwerk stijgt de naive
teit van de stadsche schrijfster tot zulk een
toppunt van onnoozelheid; dat iedere platte
lander, die zelf kippen houdt en welke plat
telander doet het niet? in een gullen scha
terlach schiet, als hij verneemt, dat schoolkin
deren zichzelf contractueel verplichten, „in
den loop van vijf jaar* 5000 collectieve kinder
kippenfokkerijen te stichten met 5000 collec
tieve kippenstalien en 5000 kuiteenhuizen".
Vervolgens verbinden deze „pionn-iers" zich
het aantal kippen in ieder boerenbedrijf met
twee goede kippen te vermeerderen". „Dat geeft
het land 50 millioen kippen en vijf milliard
eieren"; en tenslotte waarborgen zij het in
richten' „van 500.000 zelf gemaakte controle
nesten, om hleTdoor de legkracht van twee
millioen kippen te controleeren en van die twee
millioen er 20.000 uit te kiezen, die niet min
der dan honderd eieren per jaar leggen,^ ten
einde deze aan de proefstations te geven
Honderd eieren per jaar! Zelfs als men re
kening houdt met den strengen Russischen
■winter, is dit geen maximum, maar een scha
mel minimum. Hier te lande gaat iedere kip,
die dit minimum niet bereikt onherroepelijk
den soepketel in! Want een stel behoorlijk ver
zorgde boerenhoenders brengt het gemakkelijk
tot 150, en een toom raskippen zonder veel
moeite tot 200 eieren per dier en per jaar.
De school is in Rusland reeds tot één ge-
'-,"1 gebroeid met de samenleving", zegt de
schrijfster op bl-z. 8 van haar brochure. Maar
als de resultaten op elk ander gebied even
schraal zijn als op dat der „rationeele kippen-
teelt", dan weten wij waarlijk niet wie erger
te beklagen is: de samenleving of de school!
Na het voorafgaande behoeven wij zeker
niet uitvoerig te betoogen, dat het heele beeld,
hetwelk Heleen Ankersmith van de Russische
Bcbooltoestanden schetst, dóór en dóór valsch is.
Onlangs heeft de weduwe van Lenin op last
der sovjet-re-geering een rapport uitgebracht
over ditzelfde onderwerp. En daaruit blijkt,
dat er nog millioenen kinderen in het voorma
lig tsarenrijk van alle onderwijs verstoken blij
den; dat er doorloopend gebrek is aan leer
krachten; dat de onderwijzers (wellicht mede
in verband met den steeds dieper zakkenden
roebelkoers) veel te karig worden bezoldigd,
en zoodoende alle ambitie verliezen; maar
vooral dat het oude en bet nieuwe school
systeem op vele plaatsen door elkaar worden
gehaspeld, tot groot ongerief voor de onderwij
zers en tot onherstelbaar nadeel voor de kin
deren.
Brochures als deze hebben slechts één goede
zijde. Zij leeren tot welk een mate van geeste
lijke verblinding het dweepen met een bepaald
politiek en economisch stelsel de aanhangers
en erger nog de aanhangsters brengen kan.
En zij bewijzen, dat de communisten, die den
godsdienst als ongeschikt voor de kinderziel
uit de school willen verbannen, het ongeloof
met open armen welkom beeten. Men leze de
veelzeggende bladzijden 14 en 15, waar met een
schrijnende openhartigheid wordt verteld, hoe
de kinderen op school worden opgehitst tegen
hunne „nog in wonderverhalen geloovende"
ouders.
„De dogmatiek van het Christendom gaat
boven het begrip van de jeugd" zoo beweren
de socialisten bij elke gelegenheid.
Maar het schijnt, dat de dogmatiek van Marx
en Lenin een bij uitstek geschikt geestesvoedsel
is voor de jonge hersenen! Het blijft altijd en
De toestand van Mgr. Dr. Nolens wa.s gister
avond in hooge mate ernstig.
De missiologische leerstoel.
De missiologische colleges aan onze Univer
siteit te Nijmegen werden, zoo lezen we in de
Augustusaflevering van „Het Missiewerk", in
het eerste jaar gevolgd door gemiddeld twaalf
studenten behoorend tot verschillende missio-
neerende Orden en Congregaties alsmede een
paar le-ekestudenten.
Dit aantal j:s betrekkelijk zeer hoog, zoowel
wanneer we het vergelijken met de studenten,
die te Nijmegen de andere leervakken in de
theologische faculteit volgen als wanneer we
hooren, hoe elders over het gebrek aan stu
denten in de Missiologie geklaagd wordt.
Terwijl in het afgeloopen jaar een reeks col
leges een inleiding op de missiewote-nsclhap gaf
en een andere den tegenwoordigen toestand
der missies in Afrika schetste, zijn voor het
volgend jaar twee nieuwe reeksen aangekon
digd n.l. Theologie en missiologi-e alsook Mis-
siekunde omtrent Azië.
De Z.eerw. heer A. F. Teurlings, pastoor der
parochie van 't Heilig Hart van Jesus te Hel.
mond, is voorzien van de H.H. Sacramenten
der Stervenden
De Eerw. Broeder Jozef, algemeen overste
van de Congregatie der Arme Broedei s van
den H. Franciscus te Bleijerheide, is van zijn
visitatie-reis in Amerika in het Moederhuis te
Bleijerheide teruggekeerd. Midden October
gaat de algemeene overste zich te Aken ves
tigen.
De Missie in het nieuwe Ned.
Paviljoen.
In het Koloniaal Missietijdschrift" schrijft
prof. P. G. Groenen, dat de Missie ook m het
nieuwe Nederlandsche paviljoen te Parijs niet
ontbreekt, al moest zij zich dan met een ge
ringere ruimte tevreden stellen en al ontbrak
de tijd om werkelijk iets groots te maken.
Op 11 Juli werd aan de firma Hypsos te
Amsterdam de opdracht gegeven en op 28
Juli leverde zij aan het Koloniaal Instituut
een kaart af van 2.10 x 1.50 M. Deze kaart is
permanent verlicht en daarop worden de ver
schillende voorstellingen als volgt weer
gegeven.
De kaart zelve, welke door de fijne uitvoering
opvalt, zal in ieder geval een heel aardig
beeld geven van wat de Missie in ons Indië
tot stand heeft gebracht.
Van den vrijen middag, waarop de excursies
werden gehouden, maalt ten ook vele deelne
mers aan de paedagogisohe studiedagen te Til
burg gebruik om de tentoonstelling van leer-
•i 'ukiianm an 'n afarbeid I middelen te bezoeken. De vluchtige kennisma-
Een zilveren jubileum en n afschel openinssdag spoorde hen voorze-
Naar het „Centrum" verneemt zal op 8 Sep- ker aan nog eens terug te keeren naar dit rijke
ternber a.s. het feit herdacht worden, dat het arsenaai Van jeugd- en schoolboeken, van hmp-
Klein-Seminarie te Culembo-rg 25 jaren be- middeien bij het onderwijs op alle gebied,
stierd wordt door de wereldgeestelijken. Deze expositie toont de evolutie van het la-
Op 8 September zal het Seminarie aan den ger on,derwijs in de latere ja-ren en geeft een
rier-us van het Aartsbisdom een feestmaaltijd jn<jrUE van de zorg die men allerwegen ziet om
aanbieden, om bet heugelijke feit te herdenken. het jeUg,donderricht zoo vruchtdragend en
T ter volgt nog een feest voor de studenten, doeltreffend mogelijk te doen zijn
Het zilveren herdenkingsfeest op 8 Septem- D,e tentoonstellingscommissie bestaande uit
her wordt tevens een afscheidsplechtigheid,
want zooals men weet. wordt bet Klein-Smina^
rie verplaatst naar Apeldoorn. De plannen
vL den nieuwen bouw zijn reeds ver gevor
derd.
de heeren H. J. v. d. Zanden, Bezems, W. de
Graaf, Fr. van VuCht en H. Burgers, allen on
derwijzers, verdient een woord van lof voor
hetgeen zij heeft tot stand gebracht.
De toonaangevende frima's voor school- en
jeugdboeken, leermiddelen en schoolbehoeften
Het feest te Culemborg zal worden vereerd
met de tegenwoordigheid van Z. H. Exc Mgr. zijn aHe vertegenwoordigd.
J. H. G. Jansen, aartsbisschop van Utrecht. Er is te kust en te keur.
Maandag komen de eerste
patiënten.
De bouw van bet groote R.K. Sanatorium
„Heliomare" te Wijk aan Zee, een stichting
van de R.K. Ve-reeniging van Herstellings
oorden voor Longlijders en zwakke kinderen,
waarvan het secretariaat te Amsterdam ge
vestigd is, heeft zulke snelle vorderingen ge
maakt, dat reeds a.s. Maandag 12 patiënten
kunnen worden opgenomen. Ze zijn thans tij
delijk ondergebracht in het R.K. Sanatorium
„Dekkerswald" bij Nijmegen van dezelfde in
stelling en in het O. L. Vrouwe Gasthuis te
Amsterdam.
Enkele zusters van de congregatie van den
H. Carolus Borromaeus uit Maastricht, die
voor de verpleging zullen zorg dragen, hebben
reeds haai' intrek in liet sanatorium genomen.
In Dotober zal het aantal patiënten reeds
tot 35 kunnen worden uitgebreid. Wanneer het
sanatorium geheel gereed is, zal bet aa.n 150,
en in het uiterste geval zelfs aan 200 patiën
ten plaats kunnen bieden.
Waar zooveel van het beste is bijeengebracht,
kan men vergelijken en dit heeft deze tentoon
stelling tot een „onderwijsbeurs" gemaakt, van
groot belang voor de opvoeders der jeugd en
voor den handel in schoolbehoeften en leer-
middelen.
De excursie naar de huizen van de K.J.V.
te Breda, vond des avonds een waardige be-
Uit voorzorg bediend.
Men meldt ons uit Amsterdam:
Gistermiddag is de Zeereerw heer A. J Mel- feestav0lM, die d6 TnbUrg-
kert, pastoor van de kerk van 't H. Hart in de KJV m6t medewerking van een groepje
Vondelstraat, toen hij op den Overtoom bij de j-y.eTs uit Breda aan de deelnemers
Gerard Brandtstraat den rijweg overstak, door paeda,gogische week aanbood,
een fietser aangereden.
pastoor Me-lkert kwam te vallen en wel zóó
ongelukkig, dat hij met het achterhoofd tegen
het plaveisel terecht kwam.
In bewusteloozen toestand werd hij naar her
der
De zaal der Kon. Liedertafel in de Willem
II-straat bleek te klein om al de belangstel-len
den i-n het sehoone werk der K.J.V. te bevat
ten,
Door d-e meisjes in haar sportieve uniform
werd een gevarieerd pro-gram uitgevoerd van
Wilhelminagasthuis vervoerd. Daar stelden de I zang deciamatie en dans.
gen-eesiheeren vast, dat de pastoor een ernstige
gezinsverpleging te zijn, voral niet, wijl men
tie beschikking niet heeft over observatiehui
zen, waar behoorlijk is na L gaan, welke ab-
normale kinderen voor gezinsverpleging in aan
merking komen. Aan het internaat zijn welis
waar bezwaren verbonden, doch deze gelden
niet in gevallen, waar aan de zedelijke en gods
dienstige vorming hooge eischen worden ge
steld.
Na daarop een aantal geestelijke afwijkingen
te hebben nagegaan, besloot spr. met er op te
wijzen, dat de persoonlijkheid van den opvoe
der een groote rol in het op voed ings vraagstuk
speelt, omdat de jeugd steeds bet haar voorge
houden ideaal tracht te verpersoonlijken.
Na de pauze werd de derde algemeene ver
gadering gehouden met als inleider dlC. F.
Kortenhorst, psychiater te Vu-ght, die het on-
oerwerp beton,de,lde:
Voorlichting bij moeilijk opvoe-
hare kinderen.
Spreker begon zijn inleiding met de con-
Êtateeren, da.t de brug nog niet geheel is ge
bouwd, waarover geneesheer en paedagoog el
kaar gemakkelijk kunnen ontmoeten.
De wetenschap, die bij de opvoeding te hulp
moet geroepen, om voorlichting te geven is de
psychopathologie, of de ervarmgs wetenschap
van de geestelijke afwijkingen. Deze afwijkin
gen zijn op tweeërlei wijze te beschouwen n.l.
als verschijnselen van een levend organisme
d i natuurwetenschappelijk pychopatlhologie en
van uit het gezichtspunt der geesteswetenschap
pelijke psychopathologie, die belang stelt m het
biologisch karakter der geestelijke afwijkingen.
Spreker wijst er op, boe het materialistisch
p©oriënteerde orgaan-specialisme ziöhtot een
empirische wetenschap heeft ontwikkeld, waar-
ra bii de onderscheiden factoren nagaat,
hersenschudding had opgeloopen.
Hoewel er geen onmiddellijk levensgevaar
bestaat, is de patiënt gisterenavond uit voor
zorg bediend.
Zijn toestand was des avond-s om elf uur
zorgwekkend.
4
Een proef werd gegeven van een groepleid-
stersvergadering, waardoor men een-ig Inzicht
kreeg in de methode van het K.J.V.-werk.
Prof Scheermakers, liet de meisjes op boei
ende wijze door hun eenvoud ontroerende lied
jes zingen zoodat al de aanwezigen zich dank
baar toonden voor hetgeen zij te hooren en e
2d en kregen.
Directeur Frencken hield er de stemm
in dooT den vaak herhaalden „drieklap
't Werd een geslaagde avond.
Van onzen medischen medewerker).
Onze lezers zullen zich herinneren, dat ik,
terstond na het verschijnen van enkele artike
len in de pers, eenige woorden gewijd heb aan
de wijze, waarop men bezig was de zaak te
bederven. Het verloop der gebeurtenissen moge
het bewijs zijn, dat ik goed gezien heb. De
grootste verwarring heerscht tusschen de beide
partijen, welke zich gevormd nebben; het is
vóór of tégen Bendien, alsof man in een zaak
als het opsporen van de oorzaak en het vinden
van een geneesmiddel tegen kanker vóór of
tegen kon zijn. Dat is natuurlijk onmogelijk
en er moet dis een misverstand zijn, waarbij
men personen en zaken verwart
Inderdaad is zulks het geval. Men meent dat
dr. Bendien een geneesmiddel tegen kanker
heeft gevonden en dat de geneeskundigen van
Nederland (men spreekt gewoonlijk van „de
officieele geneeskunde" ofschoon niemand weet
wat men daaronder eigenlijk te verstaan heeft)
daarvan niets willen hooren. Ton van Tast
teekende in de Haagsche Post zelfs een welis
waar geestige, maar hoogst onware plaat.
Van den anderen kant ontkennen sommige
deskundigen de waarde van de onderzoekingen
op grond van bespiegelingen, waaruit alleen
reeds blijkt, dat zij wél kennis genomen hebben
van Bendiens onderzoek.
Van de eerstgenoemde zijn er die zich met
de meest ongemotiveerde klachten over Ben
diens vermeende tegenstanders tot allerlei
speculatieve beweringen laten verleiden. Een
voorbeeld daarvan is dr. Bynen, die in een
ingezonden stuk schrijft, dat detijdschriften
artikelen van Bendien natuurlijk geweigerd
hebben, want, dat hij die nergens beeft gelezen.
Wat hiervan waar is, zullen wij hieronder vaa
dr. Bendien zelf hooren.
Van de vertegenwoordigers der „officieele
geneeskunde" (s. v. v.) zijn er, die wel op een
betere wijze aan en over dezen onderzoeker
hadden kunnen schrijven.
Daar wij van oordeel zijn, dat de geheels
verwarring in hoofdzaak moet geschoven wor
den op de debetrekening van een deel der pers,
die onmiddellijk begonnen is een zaak naar
voren te brengen, waarvan zij niet op db
hoogte was en kritiekloos verwachtingen
wekte, die zeer zeker niet zouden worden
vervuld, heb ik terstond in mijn eerste artikel
in dit Blad gewaarschuwd tegen ovlerijling
en gezegd, dat een dergelijk ondeskundig en
onoordeelkundig geschrijf de zaak veel schade
deed.
Om te weten, wat dr. Bendien zelf over dit
alles daclit, heb ik hem persoonlijk bezocht,
langen tijd met hem gesproken en veel wetens
waardigs van hem vernomen.
Daar op de tafel, tusschen de vracht pape
rassen, geen plaats was zelfs niet voor mijn
kopje thee, maakte ik op mijn knie enkele
aanteekeningen.
Schrijf asjeblieft niks op, collega, zei dr.
Bendien haastig, ik heb al zooveel gepubliceerd
gezien, waartoe ik geen verlof had gegeven dat
ik bang geworden ben.
Wees voor mij niet bang, zei ik, wij zul
len niet over uwe methode spreken; ik be
studeerde uw boekje....
Ja, ik las uw artikel daarover.
Dat is het eerste wat ik graag van u wilde
weten: acht gij het juist, wat ik schreef, dat
overijlde en reclame-acktige publicaties in de
pers de zaak kwaad doeu?
Zondei twijfel, antwoordde dr. Bendien,
en men heeft mij zell's verweten, dat ik mijn
werk aan de publieke pers heb gegeven ot -
laten geven. Maar ik ben toch niet meer de
meester over wat anderen weien of hooren.
Mijn boekje kan ieder lezen; en wat ik in ge
sprekken meedeel kan iedei publiceeren; ik
stel mijzelf in geen enkel opzicht verantwoor
delijk voor vorm noch inhoud van de publica
ties, die terstond in de bladen opdoken.
De brieven van den Engelschen journalist
waren mij totaal onbekend; en toen ik daarvan
kennis kreeg, heb ik hem dringend verzocht
niet over mij te schrijven. Maur ik kon niet
tegenhouden, wat een ander buiten mij om
over mij schrijft.
Zij schreven weinig 0j niet 0ver da
diagnostiek; meest over de behandeling. Ter
wijl u daarover nog niets hebt gepubliceerd
Juist Ik ben niet verantwoordelijk voor
wat zij zeggen ondervonden te hebben, noch
voor de perspectieven, welke zij meenen te
zien. Ik betreur het zeer, dat men mij niet
in de gelegenheid gesteld heeft mijn werk af
te maken, zooals ik mij dit voorgesteld bad.
Ik ben ervan overtuigd, dat het onverkwikke
lijke strijdgeschrijf dan niet zou hebben plaats
gehad.
Het Leitmotiv van de persartikelen is wel
een verwijt in alle toonaarden tegen de „offi
cieele geneeskunde" gericht. En is de veronder
stelling van collega Bynen juist, dat publicaties
van uw hand door de Nederlandsche medische
tijdschriften zouden zijn geweigerd?
Geen kwestie van! Ik heb nooit artikelen
ingezonden. De eerste publicatie is mijn boek
je. Laat men dat eerlijk bespreken; dan komt
vanzelf alles aan de orde wat voor de zaak
van belang is. Medewerking van de Nederland
sche medische autoriteiten heb ik niet veel
gehad. U weet evengoed als ik, collega, dat het
voor een medicus in de praktijk haast ondoen
lijk is een wetenschappelijk onderzoek in eigen
laboratorium en met eigen middelen te onder
nemen en door te zetten. Als privé persoon kan
men zulks ten slotte ook niet meer financie
ren. Iemand, die geen laboratoriumwerk ver
richt heeft, weet niet, dat dit enorme sommen
kost. Men begrijpt zelfs niet hoe dit mogelijk
is. Voor het controleeren van de resultaten
van mijn behandeling kwam het er op aan een
aantal patiënten in een ziekennuis te behan
delen gedurende eenige maanden wat duizen
den en wellicht tienduizenden guldens zou gaan
kosten. Ik kan u niet anders zeggen dan dat
ik hij mijn pogingen daartoe te geraken niet
ben geslaagd, niet alleen niet in Nederland
maar ook elders niet.
Ik heb gehoord, dat de directeur van een
ziekenhuis u wel' in de gelegenheid had wil
len stellen patiënten in dat ziekenhuis te be
handelden, mits hijzelf de gelegenheid zou heb
ben alle maatregelen te treffen, die een zeer
nauwkeurige controle van de diagnose moge
lijk maakten.
Daarover kan ik u moeilijk inlichtingen
geven. Wél wil ik u vertellen dat ik veel moei
lijkheden en onaangenaamheden heb meege
maakt en dat ik zelfs éénmaal op een verzoek
aan een instituut mijn methode te mogen uit
werken (het was ditmaal een buitenlandsch
instituut) niets anders dan het woord „neen"
tot antwoord kreeg. Het ;ing er bij mij uitslui
tend om de bevestiging van mijn diagnostische
methode al duidelijker te doen uitkomen en
tevens een voortzetting te kunnen ondernemen
van de behandelingsmethode, die ik op de
diagnostische methode had opgebouwd, maar
waarover ik nog niets heb gepubliceerd. Ik
begrijp heel goed, dat men over het algemeen
sceptisch staat tegenover nieuwe methoden
van kankerdiagnostiek en kankerbehandeling
omdat er voortdurend methoden opduiken om
weer onder te gaan. klaar ik kan niet zeggen
dat men het een onderzoeker gemakkelijk
maakt, wanneer hij niet behoort tot de kringen,
die over instituten en ziekenhuizen beschik
ken.
Dat de British Empire Cancer Campaign
aandacht schonk aan mijn methode, is niet,
zooals Deelman het in zijn stuk in het tijd
schrift van Zaterdag wil doen gelooven, geboren
uit een pressie, die er van de leekenwereld
uit op dit Engelsche Instituut is uitgeoefend.
Terstond na het verschijnen van mijn boekje
dat tegelijkertijd aan de meeste wetenschappe
lijke bladen en groote dagbladen ter recensie
is aangeboden, heeft dit Instituut zich met
mij in verbinding gesteld, zooals u mag blijken
uit dezen brief, die van 11 Mei is gedateerd.
Thans sta ik ook met den Gezondheidsraad
in verbinding..
Denkt u het nog zoo ver te brengen, dat
een geregelde samenwerking met de Instituten
van Nederland en met onze eigen ziekenhuizen
tot stand komt
Dat zal niet van mij afhangen. Ik ben
te allen tijde bereid mijn methode te demon-
streeren. Maar u zult toch moeten toegeven,
dat ik van vele zijden ben aangevallen en dat
vele brieven nu juist geen heel vriendelijke
stemming ademen. Zoodra ik met den Gezond
heidsraad heb geconfereerd, zult u daar waar
schijnlijk wel meer over hooren. In ieder geval
zal ik de relaties met de British Empire Cancer
Campaign voortzetten omdat ik van oordeel
ben, dat zij zich tegenover mij in alle opzichten
buitengewoon bereidwillig hebben betoond.
Wanneer men in het algemeen van oordeel is,
dat men zich sceptisch tegenover nieuwe publi
caties op dit gebied moet gedragen, dan heeft
dit Instituut toch ook niet tegen dezen regel
gezondigd. Men heeft niet terstond gejuicht,
a:sof ik het kankervraagstuk had opgelost,
maar heeft terstond een ernstig onderzoek naar
de waarde van mijn methode ingesteld. Het
instituut heeft geen termen aanwezig geacht
cm met mij in relatie te treden, alvorens ik
bewees, dat mijn diagnostische methode recht
op onderzoek had. Daarom heeft men mij de
bekende twintig buisjes ter onderzoek gebracht
en, zooals u weet, bleek de diagnose in alle
gevallen juist te zijn. Hoe dus Professor Storm
van Leeuwen durft zeggen, dat ik niet in staat
ten de kankerdiagnose vroeg te stellen, is mij
een raadsel.
Wij hebben Dr. Bendien bedankt voor zijn
vriendelijke ontvangst en voor de bereidwillig
heid, waarmede hij (vermoedelijk voor de zoo-
veelste maal) het onderwerp opnieuw wilde
entameeren.
Toen wij thuis nog eens rustig over alles
nadachten en de verschillende knipsels uit de
couranten doorsnuffelden, konden wij niet
anders dan tot de onpartijdige conclusie komen,
dat deze episode in de geschiedenis van het
kankervraagstuk-onderzoek weer eens duidelijk
belicht, hoe verkeerd het is en tot welke animo
siteit het aanleiding geeft, wanneer over medi
sche en in het algemeen over wetenschappelijke
zaken onbesuisd, overijld en voorbarig berich
ten aan de dagbladen worden ingezonden.
Na hetgeen over het resultaat van de eerste
controleproeven is bekend geworden kunnen
wij rustig de verdere ontwikkeling der gebeur
tenissen afwachten. De methode zal door onge
motiveerde reclame van ondeskundigen heusch
geen waarde krijgen, maar evenmin door onge
motiveerde kritiek de waarheid kunnen worden
teniet gedaan. Daarom is een ernstig onderzoek
zonder twijfel aangewezen en ik zie niet in.
waarom de Nederlandsche deskundigen hieraan
niet in de eerste plaats zouden meedoen. Tot
beden heb ik alleen maar gelezen over een
gedeelte van de methode (de uitvlokkings-
teactie)over het spectroskopisch onderzoek
las ik niets. Gelukkig laat Steemsma in het
Nederland-sch Tijdschrift voor geneeskunde
thans een heel ander geluid hooren; en, daar
dezen onderzoeker zeker geen deskundigheid
kan worden ontzegd, geloof ik, dat wij nu eerst
in het goede stadium zijn ingetreden. Nu begint
de wetenschap werkelijk te spreken. Laten dan
de niet-deskundigen zich voorloopig afzijdig
houden.
Tilburg, 26 Augustus 1931.
Wegens de buitengewoon groote deelneming
werden de cursussen van den derden dag ge
geven in de groote zaal der N. K. Harmonie in
plaats van in het conservatorium der R. K.
Leergangen, dat den vorigen dag te klein was
gebleken.
De eerste bijeenkomst van dezen druk bezet
ten cursusdag ving om half tien aan en stond
onder leiding van prof. dr. Th. Rutten. Als
inleider in deze sectie: M. O.; U. L. O., Nijver
heidsonderwijs en Vorming der rijpende man
nelijke en vrouwelijke jeugd, voerde de zeer-
eeuw. Pater J. L. Jansen C.s.s.R., hoogleeraar
te Wittem het woord over:
De psychologische waarde der
bovennatuurlijke genademidde
len voor de zedelijke vorming
der rijpende jeugd.
Na een algemeene inleiding van het onder
werp kwam pater Jansen tot een bespreking
van de zielkundige genademiddelen, die de
rijpende jeugd gebruiken moet tot een vol
maakte onderhouding der zedewet.
Als het eerste genademiddel wees spr. op de
kennis van God, een der natuurlijke middelen
om Zijn wet te onderhouden. Vervolgens op
het lidmaatschap der Katholieke Kerk, om
daarna meer in het bijzonder de genadewerking
uiteen te zetten der H. Sacramenten: de H.
Eucharistie en de biecht. Een uitvoerige be
spreking wijdde spr. aan de heilzame werking
van het gebed, terwijl hij er in een slotbetoog
op aandrong, dat de opvoeders een ruim ge
bruik der genademiddelen door de rijpende
jeugd zullen bevorderen, wijl de bovennatuur
lijke genademiddelen van zeer groote psycho
logische beteekenis zijn voor de zedelijke vor
ming.
Buitengeivoon Lager Onderwijs.
De volgende les werd gegeven door dr. G,
Janssens, geneesheer-directeur van het Genees
kundig gesticht „Voorburg" te Vugbt.
De president-curator der R.K. Leergangen,
mr. A. baron van Wijnbergen, die zich inmid
dels onder de deelnemers had geschaard, werd
door den rector der Leergangen, mgr. Goos-
sens, verwelkomd. Daarna werd de leiding
overgedragen aan den voorzitter der sectie,
Pater Pascliasius, O.M.C., van Langeweg, die
met een enkel woord de behandeling van het
onderwerp aan de orde stelde.
De zedelijke vorming der abnor
male jeugd.
Dr. Janssens lichtte zijn reeds gepubliceerde
stellingen over dit onderwerp nader toe.
Met zedelijke vorming, zeide spr., bedoelt men
de opvoeding naar vaste regelen. Bij deze ze
delijke vorming moet men uitgaan van de om
geving, die een sterke suggestie teweeg brengt.
Toch beantwoordt in onze samenleving en
in onzen tijd niet alles aan dit princiep. Men
moet zich afvragen, of er nog van vaste begin
selen sprake is, vooral als mem de ziekelijke
uitwassen ziet, die de tegenwoordige verken
nersbeweging in Duitsehland, maar ook elders,
aankleven. Die veckennersibeweging verlengt
voor velen de puberteitsjaren. Mem wil te lang
jong blijven e-n men krijgt niet voldoende wer
kelijkheidsbesef.
Dit is, zegt spr., verkeerd en leidt tot exces
sen. In de Duitsche jeugdbeweging wordt dat
mi#t voldoende gevoeld, want men vergeet
daarbij, dat bij elke opvoeding der jeugd het
conservatieve element sterk vertegenwoordigd
moet zijn.
Bij ons Katholieken, liet spr. hierop volgen, is
de jeugdbeweging door de geestelijke overheid
iin goede banen geleid.
Daarna werd aan de hand der stellingen uit
eengezet, wat de opvoeder wil bereiken.
Het doel van den opvoeder is tweeërlei n.l.
hij wil het inleven in de maatschappelijke ver
houdingen vergemakkelijken en hij zal zooveel
mogelijk vormend op het karakter inwerken,
zich richtend naar het .toekomstbeeld.
Uitvoerig stond spr. daarop stil bij de milieu,
verhoudingen en behandelde in dit verhand de
wenschelijkheid van gezins- en gestichtsver-
pleging. Spr. verklaarde geen bewonderaar van
zich doen gelden en waarmede de psyoho-pa^a-
o-oog te maken heeft n.l. genetische factoren
van den aanleg en den biologlsohen grondslag
tij de geestelijke vorming van bet kind.
Bij de toelichting zijner 2e stelling n.l. dat de
ervaring met moeilijk opvoedbare kinderen in
linnen- en buitenland heeft geleerd, dat het
allergrootste deel dezer kinderen binnen de
„reuzen van het normale valt n.l. 80 pet
bracht inleider de cijfers naar voren van
oonsultatieibnreaux in binnen- en buitenland en
gaf een inzicht in de werkzaamheid dezer bu
reaux waarbij de verschillende systemen ter
snrakè kwamen. In het vervolg van zijn betoog
drong spreker aan op de stichting vanconeub
tatiebureaux. opdat naast de
de feestelijke volksgezondheid weeiklank vin
aard omdat door het toevoegen van de
i v-rie en de psychopathologie aan het
psycholo^i -—Mi-ik der geneesheeren me-
onderwu-s en de praktij K aei
diseihe paedologen worden gevoini
arts niet uitsluitend raad geven J
afwijkingen, maar
die tevens medisch opvoeder
de kinderen zullen zijn. Na er opge-wezen
te hebben dat het bezit
ter van groote sociale waar ^elegen jSf
het eminent belang aan. da toekomSit ook
wanneer de gezinsar-ts de.^^d „e-
paedologisch is geschoold Stokho3im
sloot, spreker van het congres t in
vindt een uitnemende vertolking ten «went n
een artikel van Broeder
die schrijft: Welk een weldaad W
onze plattelandsgemeenten zijn als de mm*
daar ook psychiatrisch onderlegd o*^pvoed
kundig geschoold waren. Menig ^n
daar later een bëlastimg voor het regelma
gemeensdhapslevan» komt ten - pnPT1 voelt
Staatszorg, omdat men zich met.
helpend in te grijpen. Zulk een
heil van zoo'n stumperd, die ^e11.1011
kan leven, de Minde ouders
maken, hun den weg kunnen wijzen naar eem
nog bereikbaar levensgeluk voor hu-n kin
door Broeder Prudentius zoo juist gev
kort in de opleiding ran den medicus, zoo A
digde spreker, zou aangevuld h t
door een speciale® cursus te door
door Prof. Rutten voorgestel-de
zou de eerste stap kunnen zijn voor destichting
van een medische faculteit te Nijmegen.
CURSUS SPELLEIDING
Door het -bestuur van het R. K. Juvenaat in
het bisdom Haarlem is een driedaagschecur-
sus in spelleiding georganiseerd te Hilversum
voor de jeugdleiders.
In den namiddag van den eersten dag wer
den een 30-tal deelnemers hartelijk ontvangen
door de Eerw. Fraters van de Kweekschool
te Hilversum.
De Zeereerw. heer Lucassen, deken van Be
verwijk, had de geestelijke leiding oip zich ge
nomen. Hij interesseerde zich buitengewoon
voor dezen cursus en heeft hem met de groot
ste aandacht geheel gevolgd.
Na -het Lof begaven zich de deelnemers naar
het schitterende gemeentelijke sportpark, waar
met den eigenlijken cursus begonnen werd,
waarvoor de heer Dekker, directeur van het
sportpark, zijn helanglooze medewerking ver
leende Gedurende den geheelen cursus heeft
hij zich een subliem leider getoond, die uit de
deelnemers wist te halen wat er in zat en die
hun een kijk op verschillende halspelen heeft
ge-geven, die zeker niet zal nalaten vruchten
af te werpen in de toekomst wanneer de jeugd-
sport zal zijn ondergebracht bij de verschil
lende patronaten.
De morgen van den tweeden dag werd be
steed aan spelleiding, waarna 's middags een
excursie volgde,door de prachtige omstreken
van Hilversum.
De avond werd wederom aan spel besteed.
Tot slot van dezen dag werd een voet hal-wed
strijd gehouden.
Tijdens het middagmaal van den derden dag
werd door de-n nestor der deelnemers, den heer
W. Heideiman uit Leiden, een hartelijk dank
woord gericht aan deken Lucas sen en aan
de Eerw. Fraters.
Na het middagmaal begaven de cursisten
zich naar het R. K. Jongelingen-Vereenigings-
gebouw van de St. Vitusparochie, waar practiseh
bewezen werd hoe de nieuwe richting in da
patronaats-beweging kan worden doorgevoerd,
vooral met het oog op groeps-indeeling en
het vrije clubsysteem. Onder leiding van de
patronaatsheeren-cursisten J. Jansen en Th.
Terlinden werd hier het Volley-spel gedemon
streerd en door de heeren cursisten beoefend.
Daarna werd op de kweekschool onder leiding
van den heer Dekker een honkibal-wedstTijd
gehouden waarmede het practische gedeelte
van den cursus beëindigd was.
Tenslotte heeft de de-ken zijn dank betuig*
aan de heeren cursisten, aan den heer Dekket
voor zijn tactvolle leiding en aan de Eernfc
Broeders voor hun onverdroten zorg.
