JOt) Lhoifr cs fiets
PHILIPS „ARGENTA
2.12
Dam en
Geeft hem een
Bervoets-Ulster!
B. EIJSBOUTS
FRED. FRY's Taaiinstituut
I
DAMEN
1.35 2.20
1.25 2.22
1.35
VOOR IETS
GOEDS NAAR
Uitverkoop van prinsengoed
2 90 eyj 00
tot L
TORENUURWERKEN
UI.
GEKLEURD VELVET
AFGALAINE
BOUCLÉ RUITEN
MANTELSTOFFEN
1
DINSDAG 29 SEPTEMBER 1931
DE DERDE INTERNATIONALE
KATHOLIEKE WEEK VAN
GENEVE.
Opnieuw een stijgend succes
De volkenbond en de Christelijke
GROOTE BRAND TE NEW-YORK.
LAVAL'S BEZOEK AAN HOOVER.
Zullen hij en Bruening samen
reizen?
jonge oogen die hun huiswerk
moeten doen bij onvoldoende
of te schel licht - vrouwenoogen
die bij slecht licht turen op naai
en verstelwerk - mannenoogen
- oogen die vóór hun tijd
oud dreigen te worden.
Spaart Uw oogen - Uw kost
baarste bezit! 100 Watt is het
minimum voor het middenlicht
van Uw kamer: maar een 100
watt Philips Argenta met
den ballon van melkwit glas, die
de oogen tegen de schelle stralen
van den gloeidraad beschermt.
9 Leest of schrijft uitsluitend bij
het licht van een Argentalamp.
van minstens. 100 watL
VANAF
28 HOOFDSTtEG 31.
ROTTERDAM
Wat zal Uw jongen zich
gelukkig voelen in zoon
fijne jas van Bervoetsl Het
is net een model naar zijn
zin, een beetje sportief, en
U bent er zelf óók gelukkig
mee, want de ongekend
lage prijs is in dezen tijd
een aangename verrassing
JONGENS-ULSTERS
van
KINDER-JEKKERS
1 90 «SO 50
van I. tot IO.
ASTF.N
NEDERLANDSCHE FABRIEK VAN
ANGELUS LUIDWERKEN
KLOKKEN EN CARILLONS
VRAAGT PROSPECTUS EN PRIJSOPGAVE
COOLSINGEL 127 ROTTERDAM. TELEF. 53606.
Bekende MERCURIUS - Spoedcursussen.
OPLEIDING INSPECTEUR VAN POLITIE,
llll'
Als de advertentie het best is,
is de redding het meest nabij
llli
ilH1
Van onsen correspondent).
Genève, 24 September 1931
De jcatholieke Unie voor Internationale
Studies heeft ook dit jaar weder ter gelegen
heid van de volkenbondsvergadering een inter
national Katholieke week georganiseerd, waar-
ju gezaghebbende Katholieke staatslieden en
geleerden verschillende Internationale vraag
stukken van Katholiek standpunt besproken
hebben.
Het was voor don derden keer, dat een der
gelijke Katholieke internationale week te
Genève heeft plaats gevonden en het opnieuw
stijgend succes van het door die Katholieke
Unie voor Internationale Studies genomen ini
tiatief doet voorzien, dat de Internationale
Katholieke Week een permanente plaats op het
Uitgebreide program der internationale bijeen
komsten tijdens de volkeubondsvergadering
zal innemen.
De eerste Internationale Katholieke Week,
in 1929 alhier gehouden, behandelde de vraag,
•welke oplossing op grond van de Katholieke
beginselen aan de groote actueele internatio
nale vraagstukken behoorde gegeven te wor
den. De tweede week, in het jaar 1930, gaf
ons een beeld, hoe do Katholieke gedachte In
de belangrijkste landen der wereld in dienst
van den vrede werkzaam is. Dit jaar werd in
deze derde week nagegaan, in hoeverre de be
ginselen, die aan het volkenbondswerk op ver-
Bohillend gebied ten grondslag liggen, alsmede
de toepassing van deze beginselen met de
Christelijke gedachte in overeenstemming zijn.
Evenals in die vorige jaren werden de zes
avonden, waarop deze vraag behandeld werd,
telkens door een talrijk, zeer belangstellend
publiek bijgewoond. Het succes van 1929 en
1930 had de initiatiefnemers ertoe bewogen de
voordrachten in een grootero zaal te houden.
Desondanks was ook deze steeds bijna geheel
gevuld en het verblijdende welsprekende telt
deed zich hierbij voor, dat naar gelang de
dagen voortschreden het publiek steeds tal
rijker werd. De roep, dat men in de „zaai
Carry" hoogstinteressante beschouwingen over
volkon bonds vraagstukken te hooren kreeg,
bleek zich meet; en meer door de volkenbonds-
Btad te verbreiden.
Da traditie werd wederom met groot succes
gevolgd, dat lederen avond een ander bekend
persoon als voorzitter der bijeenkomst optrad,
om den deskundige, die de voordracht hield,
bij het publiek te Introduceeren. Professor
Gonzague de Reynold, voorzitter van de Katho
lieke Unie voor Internationale Studies en het
Zwitsersche lid dei' volkenbondseommisse voor
Een aanta lieden der „Katholische Lehr-
verein uit het Rijnland, op bezoek in het
Roermondsche Schoolmuseum.
intellectueels samenwerking, leidde op den
eersten avond (Maandag 14 September) prof.
George Renard, hoogleeraar aan de universdtedt
te Nancy in, die hierop de „wijsgeerige grond
slagen van het internationale recht" uiteen
zette. Professor de Holeckd, professor aan de
hoogeschool te Warschau, werd op den tweeden
dag, toen deze Poolsche geleerde „de histori
scha rol der Kerk in de pacificatie der volke-
ren" besprak, ingeleid door den bekenden leider
der internationale unie voor de hulp aan kin
deren Mackenzie, voorzitter van den Katholie
ken kring alhier.
Op den derden avond, 16 September, was de
Freiburgsche minister Bernard de Weck de
president der bijeenkomst, waar Pater Delos
(wiens hoogstaande rede uit het jaar 1929 nog
niet vergeten was!) ditmaal het vraagstuk
der nationale minderheden besprak en de nood
zakelijkheid van een internationale bescherming
der minderheden met warme overtuigings
kracht bepleitte. Op den vierden avond 18
September (nadat op den tusschen liggend en
dag de jaarlijksche maaltijd van den Kafcho.
lieken Kring te Genève 120 der meest bekende
op dat oogenhlik te Genève aanwezig zijnde
Katholieke staatslieden en ambtenaren van het
volkenbondssecretariaat en van het Interna
tionale arbeidsbureau vereetuigd had) leidde de
Belgische oud-minister-president graaf Carton
de Wiart de besprekingen in over de intellec-
tueele samenwerking waarbij prof. de Reynold
een indrukwekkend beeld gaf, van hetgeen de
volkenbond op dit gebied reeds heeft bereikt
en nog nastreeft. Op 19 September was de
Italiaansche senator Cavaazoni de voorzitter
der bijeenkomst, terwijl Pater von Nell-Breu-
ning, professor aan het Instituut St. George
te Frankfurt a/Main, die economische volken
bondsvraagstukken van Katholiek standpunt
belichtte. En eindelijk werd de reeks voor-
draoht-avonden op den laatsten dag. Zondag
20 September, door niemand minder dan mgr.
Besson, Bisschop van Lausanne, Genève en
Fribourg gepresideerd. „De volkenbond en de
Missievraagstukken" was het onderwerp der
besprekingen, die door een voordracht van
mgr. Beaupin, voorzitter van de Katholieke
'commissie voor intellectueels samenwerking,
werden ingeleid.
Honderden personen hebben deze Derde In
ternationale Katholieke Week van Genève bij
gewoond. Onder hen, die herhaaldelijk van
hun warme belangstelling blijk gaven, behoor
den, behalve natuurlijk de bovengenoemde voor
zitters en sprekers op de zes avonden, de Zwit-
sersche minister van huitenlandsohe zaken
Motta, Pater Yves de la Brière, ondervoorzit
ter van de Fransehe groep der Katholieke
Unie voor Internationale Studies, en onze land
genoote mevrouw Steenberge-Engeringh, voor-
zitster van de Internationale Unie van Katho-
lieke vrouwenvereenigingen. De geheele strek,
king van de redevoeringen was voor het vol
kenbondswerk zeer gunstig. De sprekers toon-
den bij de behandeling der zes verschillende
vraagstukken steeds aan, hoe het streven van
den volkenbond geheel in de lijn der Katho
lieke gedachte zich beweegt en hoe ook oe
toepassing, die de volkenbond aan het desbe
treffende beginsel tracht te geven, over het
algemeen den steun der Katholieken waar
dig is.
De Internationale Katholieke Week was
weder, evenals in 1929 en 1930 het geval was,
voorafgegaan door een hoogst indrukwekken
de Pontificale H. M-, opgedragen door mgr
Besson, in de kathedraal van Onze Lieve
Vrouwe. Deze kerkelijke plechtigheid werd o.a
bijgewoond door sir Eric Drummond, tal van
ambtenaren van het volkenfoondssecretariaat en
van het Internationale arbeidsbureau en door
leden van de delegaties ter volkenbondsverga
dering van Belgie, Canada, Duitschland, Frank,
rijk, Hongarije, Ierland, Italië^ Oostenrijk,
Polen, Portugal en Zwitserland. Ook tal van
Zuid-Amerikaansohe gedelegeerden waren aan
wezig. De Nederlandsohe delegatie telt zooals
men weet, in de laatste jaren nimmer meer een
Katholiek lid. Voor zoover ik mij herinner,
zijn de nog steeds betreurde Professor
Struycken en de oud-voorzitter der tweede
kamer jhr. van Nispen tot Sevenaer de eendge
Nederlandsohe Katholieke gedelegeerden ter
volkenbondsvergadering geweest.
Mgr. Besson besprak ln zijn toespraak ook
de aanstaande ontwapeningsconferentie. Wij,
Katholieken, zedde de bisschop van Lausanne,
zijn op dit puinit „vastbesloten optimisten",
want niemand, die in de Voorzienigheid ge
looft, kan een pessimist zijn. Maar tevens zijn
wij tegenstanders van utopistische gedachten,
zooals eenzijdige ontwapening. Mgr. Besson
haalde verschillende uitspraken van Leo XIII,
Benedictus XV en Pius XI aan, om aan te
toonen, dot het de plicht der Katholieken is
tot het succes der ontwapeningsconferentie
naar de mate hunner krachten hij te dragen.
„Laa.t ieder van ons, overeenkomstig de plaats
die God hem gegeven heeft en de mogelijk
heden van zijn roeping zich met zijn gansohe
ziel aan de bevordering van den vrede, zoowel
onder de volken als onder de individuen,
wijden!", was de peroratie waarmede mgr. Bes-
son zijn ontroerende toespraak besloot.
Zijn bezit verloren en leelijk in schulden
DES ROODEN PRINSEN LAATSTE GANG
Maar licht een trouwen poedel heeft
om op zijn graf te schreien" Zoo zong van
Zeggelen in een optimistische bevlieging ver
eenzaamden vrijgezellen eens bemoedigend toe
en aan dat woord werd men even herinnerd,
Vrijdagavond j.l., om vijf uur, toen prins
Frederik Leopold von Hohenzollera in een
triesten motregen ?ijn laatsten gang op dit
ondermaansche deed, zijn gang naar een ver
eenzaamd graf onder den kerkhofmuur van
zijn slotpark.
Prins Frederik Leopold was de zoon van
prins Frederik Karei von Hohenzollera, die
zich tijdens zijn levensdagen op diverse slag
velden met onverwelkbare lauwerkransen ge
tooid heeft. Hij werd streng volgens de
tradities van genoemd vorstengeslacht opge
voed en ontving aldus op tien-jarigen leeftijd
zijn patent als luitenant. Acht übar later begon
hij dienst bij de Gardegrenadiers te doen en
daarna raakten de poppen al .poedig aan het
dansen. Hij huwde een zuster van de keizerin,
werd daardoor zwager van den keizer, met
wien hij in het eene conflict na het andere
raakte.
In den winter van 1896 kwam de latente
afkeer, welke de verhouding tusschen beide
mannen kenmerkte, bij gelegenheid van een
ongeluk, dat de vrouw des prinsen tijdens het
schaatsenrijden had, tot uitbarsting. De keizer
stelde den prins voor gezegd ongeluk ver
antwoordelijk en diende hem daarover een
scherpe berisping toe. De hierover woedend ge
worden prins brak daarop zijn degen in
tweeën en wierp de stukken voor de voeten
van den verbouwereerden monarch. Prins
Frederik Leopold werd van het hof verbannen
en moest al zijn militaire charges neerleggen,
maar om al te vee] schandaal te voorkomen
werd de zaak later door middel van een uiter
lijke verzoening weer bijgelegd. Men wilde
den gevaarlijken en driftigen man echter
kwijt zijn en daarom maakte men hem, op
Mexicaansch voorbeeld, eerst generaal, om hem
vervolgens een heel eind weg te sturen en
wel naar de slagvelden van Mandsjoerije,
waar men hem verzocht den RussischJapan-
schen oorlog van dichtbij te bekijken.
Van deze reis kwam prins Leopold weer
levend in Potsdam terug, waar hij van tijd tot
tijd nog wel eens onaangenaam van zich liet
hooren, tot de revolutie uitbrak en bij een
zwakke poging in het werk stelde Philips
Egalité na te apen. Hij heesch dadelijk de
roode vlag op de tinnen van zijn kasteel in
Gross Glienicks, maar de Duitsche revolution-
nairen gaven hem te verstaan, dat zij het ook
zonder hem wei stellen konden en dies haalde
hy dat dundoek weer binnen. Hij probeerde
zijn geluk toen nog eens met een verklaring,
waarin hij zich tot vertegenwoordiger van de
democratie in het Huis Hohenzollera opwierp,
maar hiervan nam niemand notitie.
Teleurgesteld schudde de sedert dien als
Roode Prins bekend staande telg uit het
Zoiiern-huis zich het Duitsche stof van de
schoenen en begaf zich naar Lugano, waar hij
sedertdien meestal vertoefde. Zijn paleis In
Berlijn werd door de regeering overgenomen,
welke er haar persbureau in vestigde. Het was
in dit paleis, dat Stresemann zijn welbekende
Loast voor de buitenlandsche Journalisten gaf.
Prins Leopold is in zijn goede dagen schatrijk
geweest. De tak, waarvan hij het hoofd was.
bulkte eenvoudig van het geld Hij bezat dat
nog toen hij naar Zwitserland vertrok en hij
bezat bovendien een massa goud in Potsdam,
met genoeg prachtige parken en verschillende
kasteelen erop, om aaD deze laatste stad een
hepaald uiterlijk te geven.
Maar in Lugano is het den Rooden Prins
blijkbaar niet voor den wind gegaan en schynt
hij niet alleen zijn heele bezit verloren te
hebben, maar ook leelijk in schulden te zijn
geraakt. Over de verkoopen op het kasteel
Gross Glienicke schreven wij indertijd reeds
Men had die publieke verkoopen van allerlei
Hohenzollera bezit aanvankelijk ais eeD van
de vele pogingen des prinsen aangezien zijn
familie en zijn beste vrienden een beetje te
ergeren en inderdaad wist de prins door deze
transacties heen zooveel onkiesche en over
bodige bijzonderheden te vlechten, dat de
trouwe, vier-en-tachtig-jarige huismeester het
niet langer aan kon zien en in den nacht vóór
den verkoop van hartzeer stierf.
Later eerst lekte uit, dat de eenmaal stein-
reiche prins tot dezen verkoop gedwongen was
geweest. En nu, nu hij dood is. za! de uitver
koop van zijn bezit eerst op vollen dreef komen.
Alle bezittingen in Lugano gaan er waarschijn
lijk aan, tot zijn tafelzilver toe en zulks onder
toezicht van den deurwaarder, welke volgens
verluid, op een en ander zijn zegeltjes al
geplakt zou hebben. Daarna volgen zijn groote
bezittingen rond en om Potsdam. Een deel
dezer sloten en kasteelen blijft tot 1937
fidei-commissie en worden, zeer ten bate van
het groote publiek, op die manier voor uit
eindelijke vernietiging gespaard. Althans nog
een jaar of zes lang. Maar de rest komt direct
onder den hamer en gaat naar de maan tot
groot verderf van het Potsdammer stadsbeeld,
dat erg gehavend uit de operatie te voorschijn
zal komen.
Prins Leopold heeft drie zonen gehad waar
van één de eenige Hohenzollernprins was, die
zijn leven voor vorst en vaderland op het slag
veld liet. De jonge man kwam als vliegenier
om het leven. Een andere zoon, Sigismond,
was de held van ontelbare concours hippiques,
waar hij even bemind bij het publiek, als ge
ducht was bij de concurrentie. Hij sleepte heel
wat prijzen voor den neus van deze concurrentie
weg, maar bij een dier tournooien had hij een
ongeluk, dat hem zijn leven kostte. Blijft nog
alleen de jongste zoon, Frederik Leopold over.
Deze zoon heeft zijn vader Vrijdag ten
grave gedragen. De weduwe was ook aanwezig
en verder niemand. Geen vriend, geen familie
lid, geen enkele prins van Hohenzollera.
Slechts zijn twee geliefde jachthonden Tom
en Max en een paar boschwachters, die de taak
van doodgravers op zich genomen hadden. Zijn
roeping getrouw, heeft de overleden prins er
voor gezorgd, dat ook zijn begrafenis nog wat
hoofdschudden zou veroorzaken. Hij heeft n.l.
in zijn testament verklaard niet naast zijn
kinderen in den familiekelder te willen rusten.
Maar hij heeft een stuk van den kerkhofmuur
laten afbreken en onder dezen muur heeft men
zijn graf gedolven.
18 OCTOBER NAT. SOC, PARTIJDAG.
BADHARZBURG, 27 September (V.D.) Op den
gouw dag der Hitler-jeugdgroepen werd mede
gedeeld, dat, aangezien de autoriteiten den
nationaal-sociaUstischem partijdag te Leipzig
hebben verboden, deze op 18 October a.s. onder
leiding van Adolf Hitler te Brunswijk zal wor-
den gehouden.
Uit alle deelen van het rijk zullen de
S (turm)-A (bteilung)-groepen ter sterkte van.
ongeveer 50.000 man overkomen.
3 dooden, 25 gewonden.
NEW YORK, 28 September (N.T.A.) Bij
brand in een gebouw van zeven verdiepingen
zijn hier drie personen om het leven gekomen.
Vijf en twintig personen werden zwaar gewond.
Onder hen bevinden zich vele kinderen en
zeven brandweerlieden.
Ook in Denemarken.
Een groote brand heeft gewoed in de Nor-
dische metaalfabriek te Fredericia.
Het kantoorgebouw en de magazijneD zijn
volkomen verwoest, terwijl in de fabriek
groote schade werd aangericht De schade be
draagt meer dan anderhalf millioen Kronen.
Meer dan driehonderd arbeiders z(jn werkloos.
PARIJS, 28 September (V.D.) Ook de buiten,
landsche medewerker van de „Journal" maakt
melding van het gerucht, dat men in Amerika
voornemens is, ook den Duitsche® rijkskanee-
lier dr. Brüning naar Washington uit te
noodigen en dat een gemeenschappelijke reis
van dr. Brüning en Laval zeer goed moge.
lijk is.
De medewerker voegt eraan toe, dat heit
bezoek van Laval aan Washington uitsluitend
ten doel heeft, met den Amerikaanschen presi
dent die mogelijkheid te onderzoeken, welke
in het belang van de meeste door de crisis ge
troffen landen geschikt schijnen, om den toe
stand te verbeteren.
Het heeft nimmer in de bedoeling van den
president der Vereenigde Staten gelegen, de
rol van scheidsrechter tusschen Frankrijk en
Duitschland op zich te nemen. Amerika en
Frankrijk denken er, als de rijkste landen van
de wereld, alleen aan, den door de crisis ge-
troffen landen hulp te verleenen.
Een gemeenschappelijke reis van Laval en
Brüning zou alleen reeds om deze reden on-
doelmatig en overbodig zijn.
PROF. DR. MAX TEGEN DE VIVISECTIE.
Men deeit ons mede:
Prof dr. Max, Herzog zu Saohsen, hoog
leeraar aan de universiteit te Freiburg, heeft
zijn lezingen tegen de vivisectie vastgesteld op
30 September in Den Haag des avonds te 8
uur ln „Pulchri Studio", e® op 1 October in
den Bosch des avonds te 8 uur in het Concert
gebouw.
Prof Max, zal het onderhavige vraagstuk be
handelen van acht geziohtspunte-n uit n.l.: de®
zin voor de natuur, het streven naar gezond-
held, het gevoel, het inzicht van de rede, het
sociaal gevoel, de liefde voor den vrede het
oogpunt van zedelijk streven, en tenslotte de
religieuse argumenten.
BEKEND VOOR SORTEE
RING, KWALITEIT EN
LAGE PRIJZEN.
NIEUWSTE KLEUREN
70 c.M 90 c.M.
IN MODEKLEUREN
90 c.M. 130 c.M.
NU ZEER MODERN
VANAF
IN ZEER GROOTE
VERSCHEIDENHEID
44Öi-
15469MVS
el*voor alle leerlingen een waardevol getuigschrift
na afloop van den cursus. 4437—5 28
I
