UIT BLADEN EN TIJDSCHRIFTEN
m
Kabouters
zijn:
BSS
DE öEhEinZinniQE DERDE
DE LOTERIJ VOOR HELIOMARE.
WOENSDAG 18 NOVERIBEK 1931
—J
VLEESCHAUTO TEGEN EEN PAAL
GEREDEN.
AUTO BOTSING.
ROEIBOOT DOOR MOTORBOOT
OVERVAREN.
CRITIEK OP DE KAT ANGELINO.
GESTOLEN SCHILDERIJEN TERUG
GEVONDEN.
DE BERLINER PHILHARMONIE.
En de Rozenkrans van Z.H. den Paus.
„Het Volk" is niet anti-paplstischOnder
de sensationeels opschriften „Een rozenkrans
van den Paus door de recherche in beslag
genomen, geen jaspis-steenen, den winnaar
werd verzocht voor 25 zijn lot achter te
laten en een ontslag bovendien 1bevatte
„Het Volk" van J.l. Zaterdagavond een buiten
gewoon tendentieus geschreven verhaal, waar
van wij de Inleiding hier weergeven:
„Naar wij vernemen heeft Donderdag JJ.
op last van den officier van justitie te Am-
eterdam de Haarlemsche recherche beslag ge
legd op een eere-prijs uit de loterij van „Helio-
mare"; vereeniging. R. K. Herstellingsoord
voor longlijders en zwakke kindoren, gevestigd
Oosterpark 63 te Amsterdam. Deze eereprijs
was aan de vereeniging geschonken door den
Paus en bestond uit een gouden rozenkrans.
Hij was gewonnen door den schilder A. H.
Kramer, Minahassastraat 5 te Haarlem-Noord
en in diens woning in beslag genomen. Tegen
de loterij-commissie van de vereeniging „He
liomare" Is proces-verbaal opgemaakt."
Tot zoover „Het Volk", welks redactie daar
na komt met een verhaal, waaraan de den
kende arbeiders Zaterdagavond en Zondag
zeker gesmuld zullen hebben.
Hieronder geven wij het resultaat van ons
eigen onderzoek, dat wij naar aanleiding van
dit bericht uit het roode hoofdorgaan, instel
den.
Allereerst hebben wij ons gewend tot de
Amsterdamsche politie, welke, indien tegen de
loterij-commissie van „Heliomare" te Amster
dam proces-verbaal zou zijn opgemaakt hier
van kennis zou moeten dragen. De hoofd
inspecteur, de heer A. van Zoelen, met deze
aangelegenheid belast, tot wien wij ons om
Inlichtingen wendden, verklaarde, dat er van
proces-verbaal tegen genoemde oommissie niets
hekend was. Hij kon zich de loterij var „He
liomare", in alle Instanties goedgekeurd. zeeT
wel herinneren, wist ook nog dat de eere
prijs bestond uit een rozenkrans van Z. H.
den Paus, maar wist eveneens dat deze loterij
een normaal, vlot verloop had gehad. Klach
ten naar aanleiding daarvan waren niet bin
nen gekomen.
Vervolgens hebben we ons gewend tot den
hoofdinspecteur, chef der justitioneele afdee-
ling, den heer M. Wout te Haarlem, die ons
aanstonds wees op de onjuistheid van het
bericht, dat de rozenkrans op last van de
justitie te Amsterdam zou zijn in beslag ge
nomen. De Haarlemsche politie had van de
Amsterdamsche justitie opdracht ontvangen
om een onderzoek In te stellen naar de echt
heid en eventueele waarde van den genoem
den hoofd-eereprijs, die in het bezit was van
den schilder Kramer te Haarlem, die zich ter
zake tot de Amsterdamsche Justitie had ge
wend.
ODe Haarlemsche politie had bij dit onder
zoek op eigen initiatief ter latere vergemak
kelijking van de bemoeiingen der Amsterdam
sche justitie den rozenkrans In beslag ge
nomen. Opzending van den rozenkrans naar
Amsterdam zou deze week geschieden. Mocht
de officier van justitie aan deze zaak voort
gang geven, hetgeen echter nog lang niet vast
staat, dan spreekt van zelf, dat de rozenkrans
ter tafel moet zijn.
Om echter de zaak zelf te leeren kennen,
hebben wij vervolgens gisteren een onderhoud
gehad met den heer P. F. Anink, gedelegeerd
-lid der vereeniging R. K. Herstellingsoorden
"voor longlijders en zwakke kinderen, bij. welk
onderhoud ook voorzitter en secretaris van
den raad van bestuur, de hoeren dr. N. P.
van Spanje 6n dr. P. W. C. M. Busch, aan
wezig waren. De heer Anink deelde ons het
volgende mede. De loterij-commissie voor
„Heliomare", was zoo gelukkig geweest als
eere-prijs voor deze loterij een goud-geketting-
den met jaspis-steenen versierden rozenkrans
te mogen ontvangen van Z. H. den Paus. De
rozenkrans was door den Paus bovendien zelf
gewijd. Een ieder zal aanstonds begrijpen, dat
men buitengewoon verheugd was over dezen
fraaien prijs, niet om de maierieele waarde
er van, maar hoofdzakelijk om de ideëele be-
teekenis. Terwijl als eerste prijs dan ook was
aangewezen een auto, werd onmiddellijk be
sloten, nadat het bericht der beschikbaarstel
ling van een rozenkrans van den Paus later
was binnengekomen, dezen rozenkrans aan te
wijzen als eere-prijs. De loten voor deze loterij
gingen grif van de hand en vonden o.a. ook
plaatsing onder de werklieden, welke bij dtn
houw van het nieuwe herstellingsoord „He
liomare" te Wijk aan Zee waren te werk ge
steld. Do aannemer van het werk, de heer
Rings te Santpoort, kocht voor zijn familie
een geheele serie van 12 loten, waarvan er
echter Juist te voren een aan den schilder
Kramer was verkocht. Op dit lot viel toeval
ligerwijze de rozenkrans van den Paus, het
geen den avond van den dag, waarop de
trekking plaats vond, over den Huizer-zender
werd bekend gemaakt. De schilder Kramer
hoorde op deze wijze van zijn geluk, de heer
Rings van zijn tegenvaller, omdat juist op het
ontbrekende lot van zijn geheele serie de zoo
zeer begeerde prijs was gevallen. De heer
Rings, die wist, dat de schilder Kramer niet
Katholiek was en dus veronderstellen kon. dat
de idieëele beteekenis van den prijs voor den
=C*X 'j*=
Een groep deelnemers van de Nederlandsche consuls uit België bij hun bezoek aan de groote HollandschLimburgsche
waterwerken in het Bosscherveld.
winnaar niet kon gelden, begaf zich den vol
genden morgen naar het bouwwerk om den
schilder te vragen van den rozenkrans afstand
te doen voor zijn familie, welke den prijs om
zijn ideëele waarde zoo gaarne ln haar bezit
wilde hel/ben en ging daarbij zelfs zoo ver,
dat hi; der weigerachtigen schilder ten slotte
de kapitale som van J lüuo uuoa, wema t>e-
drag toch de materieele waarde verre en verre
overtrot.
De schilder had zijn prijs toen zelf nog niet
gezien en de werkelijke reden van den heer
Rings niet kunnende bevroeden, ging hij niet
op het voorstel in, veronderstellende dat de
rozenkrans, indien de heer Rings er 1000.—-
voor bood, zeker eenige malen dien prijs waard
zou zijn.
Den volgenden dag ging de schilder naar
den heer Anink, die hem den prijs, toonde,
doch hem niet ter hand kon stellen omdat de
officieele prijsuitreiking zou plaats vinden op
7 October.
Op de vraag van den schilder, hoeveel de
waarde van den rozenkrans was, zeide de heer
Anink dit niet te kunnen zeggen, maar hoo-
rende, dat de winnaar niet-katholiek was en
hij op dien grond voor hem niet die ideëele
waarde kon hebben, als voor een katholiek,
zeide de heer Anink, dat, indien hij hem voor
f 25. wilde afstaan, hij er wel een belang
stellende voor wist.
Begrijpelijkerwijze verklaarde de schilder
toen, dat hij er. al 1000 voor had kunnen
krijgen, waarop de heer Anink zijn verbazing
er over te kennen gaf, dat de schilder dit
bijna vorstelijk aanbod 'niet had aangenomen.
Op 7 October nam de schilder den prijs in
ontvangst.
Kramer heeft vervolgens bij den handel ge
ïnformeerd, naar de materieele waarde van
zijn prijs, waarvan de uitkomst hem danig te
leurstelde. Hierover beeft hij zich dan ook bij
den voorzitter der vereeniging, Dr. van Spanje,
beklaagd, die hem den raad gaf, wanneer hij
meende, dat de prijs niet in overeenstemming
was met de besohrijving in het begeleidend
schrijven, zich hieromtrent schriftelijk tot de
vereeniging te wenden. Het bestuur verklaarde
zich bereid zich dan eventueel daaromtrent in
verbinding met Rome te stellen, doch drong
dus geenszins op geheimhouding aan, zooals
in „Het Volk" staat vermeld, maar gaf den
man zijn volle pond. Wel ontving het bestuur
tot zijn verbazing op 11 October het sohrijven
van Kramer, waarin hij voot den rozenkrans
5000 eischte, onder bedreiging anders aan
de zaak ruchtbaarheid te geven, waarop men
van zelfsprekend niet is ingegaan. Deze be
dreiging had dan ook alles van een poging tot
chantage. De schilder Kramer is in dienst
van de N.V. Rlpperda's schildersbedrijf te Haar
lem, onderaanneemster van den heer Rings
voor het schilderwerk aan „Heliomare", is
kort daarop door bedoelde N.V. ontslagen, om
dat het werk geëindigd was, welk ontslag na
tuurlijk niets, maar dan ook niets, met een
rozenkrans te maken had, maar „Het Volk"
heeft zich het buitenkansje niet willen laten
ontgaan om tusschen heit ontslag en den
hoofd-eereprijis op perfide wijze verhand te
leggen. Was dat er geweest, dan zou Kramer
zich zeker terzake tot de moderne organisatie
hebben gewend, waarbij hij is aangesloten,
maar diit ia niet geschied en volkomen be
grijpelijk, gelet op de normale omstandig
heden, waaronder het omtslag verleend werd.
HERVALLEN IN DE BOOSHEID.
Op 26 Juli j.l- werd uit een perceel aan den
van Stolkweg in den Haag een regenjas en een
porteiuounaie inhoudende 20 en in Augustus
uit een perceel aan de Jacob Catslaan een hoed
oen regenjas en een paar handschoenen ont
vreemd.
Verdacht van deze diefstallen stond gisteren
voor de Haagsche rechtbank teTecht de 36-
jarige echoenmaker J. T„ zonder vaste woon
plaats, thans gedetineerd, die reeds 6 vonnis
sen wegens diefstal ondergaan heeft.
Verdachte bekende. Het rapport van de psy
chiaters wees op verminderde toerekenings
vatbaarheid van T.
Het O. M. eischte 2 jaar gevangennisetraf,
met ter beschikkingstelling van de Regeering.
De verdediger betwistte, dat T., van misda-
dlgen aanleg zou zijn; hij maakt zich alleen
aan misdrijven schuldig als de nood hein daar
toe drijft.
Pleiter drong aan op ter beschikking stelling
van de Regeering zonder toepassing van straf.
Vonnis 1 December a.s.
Chauffeur gewond.
Door het uitwijken voor een voetganger
reed gisteren te A'dam 'n vleesch-auto op den
hoek van de Carillonstraat en de van Wou-
straat tegen een paal van het tramnet. Een
naast den chauffeur zittende man vloog met
het hoofd door de voorruit, waarbij hij won
derlijk genoeg niet gewond werd. De chauf--
feur kreeg wonden aan het hoofd door de weg
springende glasscherven. Hij werd door den
geneeskundigen dienet ter plaatse verbonden.
De auto waarvan de vooras was ontzet en
de treeplank was afgebroken moest worden
weggesleept.
Eenige Icoeien het „slachtoffer
Gisterenavond bad er op den Amsterdam-
schen Straatweg bij Utrecht een botsing plaats
tusschen een personenauto en een vrachtwa
gen, welke laatste beladen was met eenige
koelen. De vrachtauto sloeg om, waardoor de
koeien zoodanig werden verwond, dat zij naar
het vlakbij gelegen abattoir moesten worden
gebracht. Beide wagens waren ernstig bescha
digd. De bestuurders kwamen er ongedeerd af.
De roeier met moeite gered.
Op den Amstel onder Uithoorn is Dinsdag,
middag een roeibootje door een motorboot
overvaren. De jongeman, die in de roeiboot
za't, geraakte daarbij te water en zonk onmid-
delijk. Na driemaal duiken slaagde de bestuur
der van de motorboot er in, den man boven
water te brengen. Eerst na drie kwartier had
de kunstmatige ademhaling, die men op den
drenkeling moest toepassen, succes. Per auto
is hij later naar de ouderlijke woning ver
voerd.
GEVEL DOOR VRACHTAUTO
INGEDRUKT.
Een zwaar met bout geladen aanhangwa
gen van den vrachtauto van den houthandel
Kunst uit Groningen geraakte even op de
Loowen bij Coevorden los en liep tegen heit
huis van den arbeider Hut op. De geheele
voorgevel van de woning werd ingedrukt.
EEN GESTOLEN MELODIE.
Het Hof te Amsterdam wees arrest in de
strafzaak tegen den dichter van levensliedjes
J. P., veTdacht van opzettelijk inbreuk maken
op auteursrechten. Verd. zou de melodie bij
het liedje „Fatsoenlijke armoede" hebben ge-
oopieerd. De rechtbank had den man desiwege
veroordeeld tot een geldboete van f 100.
Conform den eisch van den procureur-gene
raal veroordeelde het Hof den man tot een
geldboete van 10 subsidiair tien dagen hech
tenis.
DE ROTTERDAMSCHE SUIKER
FRAUDEZAAK.
De advocaat-generaal bij den Hoogen Raad,
mr. Wijnveldt, nam Maandag conclusie in de
zaken van B. M., H. v. K., G. J. K., J. H., G.
E. M. v. H. en J. S., die in hooger beroep
zich hebben te verantwoorden gehad voor het
Gerechtshof te 's-Gravenhage, wegens onge
dekt vervoer en opslag te Rotterdam van Bel
gische suiker. Het Hof sprak K. en v. H. vrij
en veroordeeldj de overige gedachten tot hoo-
ge geldboeten.
Mr. Wijnveldt concludeerde tot niet ontvan-
kelfjk-verklaring van de beroepen van den
procureur-generaal bij het Haagsche Hof en
den Rijksadvocaat voor zoover gericht tegen
de vrijspraken en tot verwerping dezer beroe
pen voor bet overige.
Arrest 14 December.
NEDERLANDSCHE PAPIERINDUSTRIE.
De vooruitgang in 1930 vertraagd.
Aan de Statistiek van Voortbrenging en Ver
bruik der papierfabrieken in 1930, welke is opge
nomen in de tiende aflevering van het Maand
schrift van het Centraal Bureau voor de Statis
tiek, zjjn de volgende gegevens ontleend
1026 1927 1928 1029 1930
Aantal onderneming 26 25 26 28 26
Papierproductie (voor
naamste soorten
X 1000 ton 137.8 150.6 170.6 185.1 189.9
X ƒ1.000.000 32.5 33.5 37.3 40.3 39.0
Verbruik van
hout (X 1000 M3.) 364 398 422 410 386
andere vezelstoffen
(X 1000 ton) 77.5 84.5 93.3 105.5 108.8
Sterkte v. 't personeel
op 15 September 5300 5520 6020 6360 6380
Primair vermogen der
krachtwerktuigen X
1000 p.k.68.5 85.6 88.9 106.7 115.1
De ontwikkeling der papierindustrie werd
blijkens bovenstaande cijfers in 1930 vertraagd.
Wel ging de totale geproduceerde hoeveelheid
nog vooruit, doch deze stijging (bijna 5000 ton)
bljjft belangrijk achter by die van het tydvak
1921 tot en met 1929 (gemiddeld ruim 14.000 ton
per jaar). Tengevolge van prysdaling liep de
totale waarde der productie eenigszins terug.
Ook het binnenlandsch verbruik van papier
nam in 1930 minder snel toe dan in vorige jaren.
Voor verdere bijzonderheden zie men bovenge
noemde aflevering van het Maandschrift.
A. R. K. A.
Op 19 November a.s. zal het 10 jaar geleden
zijn, dat de A. R. K. A.-redacteuren H. van
Velzen, Rotterdam en A. Conijn, Hilversum,
de redaotie van het weekblad „A. R. K. A."
der Katb. Ambtenaarsivereeniglng aanvaard
den.
EXAMEN CANDIDAAT CONSULAIRE
DIENST.
De commissie tot voorbereiding van de aan
wijzing van candidaten voor den consulairen
dienst, brengt ter kennis van belanghebbenden,
dat twee jongelieden kunnen worden aangewe
zen als candidaat voor den consulairen dienst
volgens de bepalingen van het Consulair Re
glement.
HIJ WOU ST. NICOLAAS ZIEN.
Door de politie is op den Amsteldijk een
4-jarig jongetje aangehouden dat de ouderlijke
woning te Ouderkerk was ontloopen en zich
naar Amsterdam begaf omSt. Nocolaas
te zien.
De jeugdige avonturier werd met bekwa
men spoed naar zijn zeer ongeruste ouders
terug gebracht.
onovertroffen
onversaagde
handige
geboren
harde
trouwe
bijdehand»
pientere
knappe
goedkoop#
machtige
kwieke
onuitputtelijks
uitnemende
vurige
kundige
Moedige
duidelijke
snelle
speurders
enderzoekers
bemiddelaars
verkoopers
werkers
vrienden
ondernemer»
veilingmeesters
koppen
krachten
strijders
reizigers
raadgevers
toezichthouders
aanhangers
publicisten
handlangers
omroepers
sccces-behalers
Miill'
Bedenkt in al uwe moeilijkheden,
dat er nog KABOUTERS zijn I
'iss
DE KWESTIE-TEN BERGE
In de „Koerier van 22 October vindon wij
een mededeel! ng van Mgr. van Vel sen over
de oplossing van de bekende kwestie-ten
Berge. Wij ontleenen er aan:
Om my onbekende redenen ging de vorige
regeering mij ,den dienstchef van den schrij
ver van dat artikel in Studiën, in zoover voor
bij, dat geen voorafgaand overleg beeft plaats
gehad. Hierdoor was mij de gelegenheid ont
nomen om erop to kunnen wijzen, dat naar
mijn meening een afkeuringsbetuiging niet ge
rechtvaardigd was.
De regeering bad erkend, dat de schrijver
geen strafbare feiten had gepeegd, daar nu een
afkeuringsibetuiging een bestraffing is, is deze
in ons geval even ongewettigd als wanneer
een andere straf was uitgesproken over niet
strafbare feiten. Wel zou Ik het recht erkend
hebben van de regeering, om den schrijver
een wenk, een raad te geven om voortaan
meer de voorzichtigheid te betrachten.
Zoo was de positie, toen de zaak 'in den
Volksraad ter sprake kwam.
Tot mijn niet geringe verwondering ontving
ik toen van den directeur van Onderwijs en
Eeredlenst namens de regeering een uitnoodl-
ging, om mijn bemiddeling te willen verieenen
om d© sohrijver van hot stuk in „Studiën een
afkeuringsbetuiging te doen toekomen. Ik
moest hiertegen, zooals uit het voorgaande dui
delijk zal zijn bezwaar maken. Van de hierop
volgende beschouwingen der regeering d.d .28
September haal ik hier aan de laatste alinea,
welke van belang Is. ZU luidt als volgt:
„In dat vertrouwen meent Zijne Excellentie
de reeds door de regeering in den Volksraad
uitgesproken verwachting te mogen herhalen,
dat de aanhangige zaak met deze gedachten-
wisseling als afgedaan kan worden beschouwd".
Aangezien de" plaats gehad hebbende gedach
tewisseling inderdaad tot de bevredigende op
lossing geleid beeft, dat de officieele afkeu
ringsibetuiging achterwege is gebleven, meen ik,
dat u (n.l. de katholieke requestranten, red.
Msb.) zich met mij bij het hierboven omschre
ven standpunt van de regeering kunt aansluiten-
In „Koloniale Studies" doet de oriëntalist,
Dr. Kraemer, in een bespreking van niet min
der dan 100 bladzijden, een principdeelen aan
val op de grondslagen van bet uitbundig gepre
zen meer dan gelezen? standaardwerk
van De Kat Angellino over staatkundig beleid
en bestuurszorg in Nederlandsch-Indlë.
Dr. Knaeimer echter meent, dat De Kat
Angelino, bedwelmd door eigen idealisme, de
werkelijkheid en bepaalde gevaren niet ziet;
dat hij zich even en passant afmaakt van de
meest gewichtige vraagstukken als: de Inland-
söhe beweging, die verhouding van uitheem-
sch-en ondernemingsgeest tot inheems-che
maatschappij en de wisselwerking tusschen de
Europeesche maatschappij en de gebeurtenis
sen in de koloniale samenleving.
Dr. Kraemer blijkt aanvankelijk ook te zijn
„bedwelmd" door het suggestieve boek van De
Kat, maar, tot beztimning gekomen, ging hij,
hoewel hij veell bleef bewonderen, tot bestrij
ding over betgeen hij als volgt motiveert:
„Ik kon niet anidens doen, omdat hier hoo-
gere belangen op bet spel staan. Zijn schijn
bare en onhoudbare symtbetse-theorue dwingt
tot protest. Het grenzalooze optimisme en
Idealisme, dat die schepper ervan is, breekt
op de werkelijkheid kapot. Idealisme, echt,
gefundeerd idealisme hebben we noodig als
water en brood. Maar dan een idealisme dat
niet gelijk het zijne langs de werkelijkheid
heengaat, maar er doorheen gegaan ia. Zijn
idealisme benevelt en bedwelmt imiplaats van
te verhelderen en te stralen. De synthese-Idee
van de Kat Angelino opent ons de heerlijkste
vergezichten van een harmonische, in sociale
en geestedijike spankracht veelvoudig ver
rijkte meniscbhedd. Bij nadere kennismaking
blijkt dat die koloniale staatkunde de eenige
en de eemiig-erfcende veroveraar en beheer*
scihier van dit rijk is. Nuchter gezegd, komt
dat, gelijk wij aangetoond hebben, hierop
-neer, dat de koloniale wereld de kinderka
mer van de onmisbare baboe „Westen"
blijft. Dit gezien naast en 1® verbinding met
de syntheisavluohtefn geeft dat onoverwinne
lijk gevoel van een innerlijke tweespalt ln
het boek, die het ondanks de imiposaut-sym-
metrische constructie rammelend en in zich
zelf verdeeld maakt. Er bestaat dan ook
groot gevaar, dat diegenen, die zioh in het
dliepst van kun hart het minst om synthese,
WOTeldbroederschap en dynamisieering va®
andere maatschappijen bekommeren, het
geestdnifblgst met dit boek als vaan gaan
zwaaien, omdat het in de praktijk toch aan
bun wemsckeu tegemoet komit. Immers het
Europeesdhe leiderschap is voor onafzienbare
tijidm veilig gesteld. De schrijver heeft dit
niet zoo bedoeld, maar hij heeft het wel be
reikt doordat hij dn den grond der zaak de
niieuiwe krachten van het Oosten niet ven-
staat, ze alleen maar voor zijn synthetischen
zegewagen wil sipanneu.
„Daarom, hoe groot ook als schrijver»!
proestatde, dit hoek kan niet voor kanondsee-
ring, voor opname in den wordenden kolonia
len Bijibel in aanmerking komen. Het ver
dient ©en plaats onder de koloniale apocry-
phen in den zin, zooals Lubher het begrip
apocirypbe boeken definieerde' „Bücher, so
der Heiligen Schrift nicht gJedchgehaütem,
und doöh gnt und niitzLich zu le&en aind".
De ln 1927 gestolen schilderijen van Rem
brandt Titiaan, Coreggio, Dolce en Pizano, uit
het Museum der Schoon© Kunsten te Moskou,
zijn thans teruggevonden. De dieven hadden
de doeken op twee verschillende plaatsen be
graven. De schilderijen waren, om ze tegen
bederf te vrijwaren, in blikken doozen gebor
gen, die bestreken waren met een bederf
werend chemisch middel. Behalve het schil
derij van Titiaan, dat licht beschadigd werd,
verkeeren de andere doeken in onberiepelijken
staat.
Ook de daders van den diefstal zijn ontdekt
en gearresteerd. Het plan tot den diefstal blijkt
te zijn uitgegaan van den schilder Kokorev.
Naar aanleiding van berichten in de bladen,
volgens welke het Berlijnsch Philharmonisch
Orkest in gevaar zou verkeeren, kan thans
worden medegedeeld, dat Dr. de Koos j.l. Za
terdag 14 November, ln Berlijn een onderhoud
heeft gehad met de vertegenwoordigers van de
Berliner Philharmonie en Dr. Furtwangler,
waarbij officieel is medegedeeld, dat alle ge
vaar voor ontbinding van genoemd orkest thans
geweken is, aangezien het Gemeentebestuur
van Berlijn ook voor dit jaar de volle subsidie
definitief heeft toegezegd. Het contract voor
het optreden van de Beri. Philharmonie te
Den Haag en Amsterdam resp. op 8 en 9 Fe
bruari 1932 is dan ook Zaterdag j.l. geteekend
geworden zoodat deze concerten thans defini
tief zijn vastgesteld.
SYEN HEDIN.
Naar het Zweeds Tel Agentschap meldt, Is
Sven Hedin van plan een nieuwe expeditie
naar China te ondernemen, die zich vooral zal
bezig houden met de geologische exploratie van
het gebied tusschen Jarkaud en Indië, nè den
Karakorum.
Ook niet prettig.
In het 42ste jaarverslag van de NederL
Middernachtzending-vereeniging kan men lezen
over het dansvraagstuk: „dat meisjes ter
plaatse, waar gedanst wordt, vaak vinden „ge
huwde mannen" en andere minder goed
bekend staande individuen".
Japans vertegenwoordigers bij den Volken*
bondsraad te Parijs. Yoshizawa
en Matsoedeira.
34).
door
WILHELM HOLT
(Uit het Dultsch vercaald)
't Stond bij hem vast, aai de man, die op
zoo'n infame manier zijn eigen zoon dwong,
ook niet eirvoor zou terugschrikken, door be
dreigingen ook Alice naar zijn wil te bui
gen.
Werner had Alice's broeder Dttiooni, hem te
helpen, om te verhinderen, dat zijn zuster tot
'n huwelijk zou gedwongen worden En omdat
hij dat wilde, omdat hij geprobeerd had, zijn
vriend de oogen te openen, daarom was hun
vriendschap gebroken. Dat speet Frits wer
kelijk, maar schuldig voelde hij zich niet.
Het onderhoud, dot zoo ongelukkig afge-
ioopen was, had desniettegenstaande zijn
groot nut gehad voor Werner. Hij wist nu
tem minste zeker, dat er gevaar dreigde, en
hij kende den banks»» Voldoende als 'u man,
die zijn wil met energie wiac door ie zetten,
om overtuigd te zijn, dut hij geen tijd te ver
liezen had. Hij overlegde daarom, wat hij
moest doen. Alice gaan bezoeken en waar
schuwen? Daartoe kon bij niet besluiten. En
wat zou 'n waarschuwing ook voor nut heb
ben? Want als de bankier werkelijk 'n middel
had, om haar te dwingen, dan zou hij 't ook
zonder twijfel aanwenden. En als Alice tegen
den wil van haar broer in toch haar jawoord
gaf, dan hielp zijn waarschuwing ook niets,
want hij was niet in staat, om de bedrei
ging van den bankier onmogelijk te maken.
Maar er moest toch iets gebeuren.
Terwijl Werner over een ei» ander zat te
peinzen «n nog eens bet onderhoud met An-
toon van Gielen door z'n hoofd liet gaan, werd
hij door zijn hoepita gestoord, die aanklopte.
Er is 'n heer, om u te spieken, zei ze.
Wie is aie heer?
Hij heeft me z'n naam gezegd, maar ik
heb 't niet verstaan, 't Is 'n heel vreemde
naam.
Laat hem mei Komen.
'n Oogembllk later trad de bezoeker binnen.
- Mijnheer Werner'.' -«reeg hij en sprak
den naam met 'n vreemd accent uit.
Dat ben ik, antwoordde de gevraagde,
en met wien heb ik de eer te spreken?
Mijn naam is Janowski, antwoordde de
lande»©, diep buigend. Mag ik eenige «ogen
blikken »an uw koiitbaaea lijd vragen, om
'n zaak /an g.rooi belang mui u re bespreken?
- Ga uw gang. Waar-mee kan ik u dleneui
'n Ougeabiik. Zitten we hier veilig? Kan
niemand ons afluisteren?
Hebt u mij geheime zaken te vertellen?
Ja, mijnheer Werner, 't Zou noch voor u
noch voor mij goed zijn, als «nze vijanden
ons konden afluisteren.
Onze vijanden.' zei Werner. Gelooft u
dus, dat wij gemeenschappelijke vijanden heb
ben?
Ja, want de vijanden van Jozef Evan zijn
ook de mijne, en ik geloof ook de uwe, niet
waar?
Werner haalde z'n schouders op.
ik begrijp u niet. Ter zake, als 't u
belieft.
Terwijl Werner dit zeide, nam hij dein vreem
deling goed op. De man was slordig gekleed,
en zijn oostuum zag er pover uit. Toch maak
te hij niet den indrnk van iemand uit de heffe
des volks. Zijn uiterlijk getuigde wel van een
zekere nonchalance, maar zijn optreden be
wees, dat hij met goede manieren vertrouwd
was, en in zijn geheele optreden lag 'n zeker
heid, die verried, diat hij gewoon was, in bete
re kringen te verkeeren.
Frits had hem 'n stoel aangeboden en hij
ging zitten.
U wilt het doel »ou mijn komst weten?
begou hij. U hebt wel reeds geraden, waarover
ik met u weuech te spreken.
Tot nu toe nog niet, antwoordde Werner.
Hm, dan zal ik 't u zeggen. Ik ben 'n
vriend van den jongen Eva®, en daar ook voor
u wel hut spheekwoord geldt: De vrienden van
mijn vrienden zijn ook mijn vrienden daar
om. geloof ik, welkom bij u te zijn.
Pardon, mijnheer, ik ken Evan niet
goed, antwoordde Werner 'n beetje stijf, en
ik ben niet goed op de hoogte van zijn zaken
en vrienden.
Door deze mededeeling werd de vreemde
ling heeimiaal niet uit 't veld geslagen.
- Dan moet Ik duidelijker spreken, zeide
bij.
Ik dacht, dat 'n aanduiding voldoende
zou zijn. U weet misschien, dat onze vriend
revolutionnair is?
Daar heb ik wei eens wat van gehoord.
U drukt zich zeer voorzichtig uit. Nu,
daar hebt u gelijk ln. Kijk, ziet u, ik behoor
tot dezelfde revolutionnaire organisatie als
Evan. En
Pardon, mijnheer Janowski, onderbrak
hem Werner, ik wil niet, diat er misverstand
tusschen ons heiden besaat. Ik ben geen re
volutionnair en sympathiseer absoluut niet met
uw idees en vooral niet met uw praktijk. En
als u hier gekomen bent in de meening, dat
ik u op de een of andere wijze van dienst zal
willen zijn of met uw streven mee zal werken,
dan vergist u zich deerlijk.
'n Verachtelijk© glimlach speelde om de
lippen van den vreemdeling.
Dat is boud gesproken, zeide hij, maar Ut
neem u dat niet kwalijk. We moeten inder
daad precies weten, hoe wij tegenover elkaar
staan. Daarom zal 't goed zijn, als ook ik zoo'n
soort geloofbelijdenis afleg. Welnu danIk
ben revolutionnair met hart en ziel. Ik ben
van opvatting, dat de huidige maatschappij
moet herboren worden, maar dat ze daarom
eerst vernietigd moet worden. Het gezag,
waar 't ook van daan komt en wie 't ook
draagt is uit den booze. En dat willen wij
met alle ons ten dienste staande middelen
vernietigen.
U behoeft uwe anairobiesUwcne ideeën voor
mij niet te etateeren, zei Frits koudweg, al
uw moeite is nutteloos.. Uw leerstellingen
voeren tot moord en doodslag.
Ja, gaf de andere kalm toe, maar
daarom ben ik niet gekomen. Ik dacht al
leen
Zeg u maar liever, waarom u gekomen
bent, zei Werner bareeh.
Goed. U weet van de uitvinding van
professor Eivan. De rechten daarop komen aan
zijn zoon toe.Neen, luister, ik weet, wat
u zeggen wilt.ook aan zijn dochtermaar
niet aan bankier van Gielen, al beweert hij
dat.
Als u daarover spreken wilt, dan hadt u
niet naar mij moeten komen, maar naar ban
kier van Gielen moeten gaan. Wat gaat mij
dat aan?
De andere glimlachte.
U bent vreeselij.k kort aangebonden.
Maar luister nu eens kalm. Ik zeg u, dat de
rechten op die uitvinding aan de erfgenamen
van den professor, dus zijn kinderen, toeko
men. Zijn dochter hecht er geen waarde aan,
en ze zou liever gehad hebben, dat haar va
der die uitvinding heelemaal niet gedaan
had.
Dat kan ik me 'levendig voorstellen! riep
Frlte uit;
Haar vijand, van Gielen, heeft 'n middel
om haar te dwingen, zijn zoogenaamde rech
ten te erkennen en bovendien, om haar met
zijn zoon te doen trouwen.
Miaar waarom vertelt u mij dat allemaal'.'
Omdat ik u 'n voorstel doen wil.
- 'n Voorstel?
Ja. Trouw u met Allice Evan en neem
er genuagen mee, dat alleen haar broer pro
fiteert van de uitvinding.
Werner keek zijn bezoeker woedend aan.
Kerel, waar bemoei jij je mee? schreeuw
de hij. De gedachte was hem ondraaglijk, diat
die vent, die daar vóór hem zat, zich in
zulke intieme aangelegenheden mengde, en
hij was niet van plan, mei hem over Alice to
spreken. Dat had hem ook den uitroep van
verontwaardiging ontlokt, die echter op Ja
nowski weinig indruk gemaakt scheen te heb
ben.
Erger u maar niet! vermaanue deze beun,
als ik u de zaak duidelijk gemaakt beu, dan
zult u me wel begrijpen. Jozef Evan behoort
tot onze vereeniging van Revolutionnairen en
van hem hebben we ai lang geleden gehoord
over de geheimzinnige explosieetof, die zijn
vader ontdekt heeft en die zulk 'n ontzettende
uitwerking moet hebben. Wij hebben hem op
dracht gegeven, alles in 't werk te stellen, om
die explosiestof voor onze zaak in band-ja
te krijgen, terwij 1 bankier van Gielen ze aan
'n groote mogendheid verkoopen wil. Wij kun
nen de mlllioenen niet er voor betalen, die de
een of andere regeering deze uitvinding
waard acht, anders hadden we ons wel met
den bankier in verbinding gesteld, 't Is hem
maar om 't geld te doen, en als we hem ge
noeg konden bieden, dan zou bij er niet te-
gen opzien, ons het geheim te verkoopen. Aan
gezien zulks niet het geval is, willen wij t
met geweld ia handen zien te krijgen.
En diaaribij schrikt u voor geen middel
terug?
Zeer juist. Als de dood van den bankier
ons daartoe dienstig kan zijn, dan zal hij
sterven, zei de andere ijskoud.
O, riep Werner vol ontzetting uit, da®
hebt u ook den profes®01" vermoord.
- Neen. Dal zou zeer dom van ons ga,
weest zijn. iVam zün dood bracht ons geen
stap verder in de richting van het doel, dat
wij willen bereiken. Maar luister verder. U
bent in het bezit van het geheim en u moet
ons dat uitleveren. En nu ben ik hier, om
daarover te onderhandelen.
Ik? zei Werner met spontane verbazing.
Ik ben in 't bezit van het geheim? Maar
dan bent u toch al heel slecht op de hoogte.
Hoe komt u daarop?
De andure knikte voortdurend.
Ja, ja, zeide hij, toen de professor naar
den Beukenhof ging, had hij de noodige pa
pieren en instrumenten bij zich.
Die beeft Jozef Evan toch onderzocht,
Zeker. Ik dacht wel, dat u dat wist. Htj
beweert, dat hij daaruit niets heeft kunne®
vinden voor de samenstelling van de explo
siestof. Dat beweent hij.
U spreekt juist, alsof u hem niet ver
trouwt.
Wij vertrouwen niemand. We hebben daar*
om iemand geëngageerd, die in de chemie en
aanverwante vakken volkomen thuis Is, en.
als er uit de nagelaten papieren wat te hale®
is, dan zal hem dat zeker gelukken. Nu ech
ter Is intusschen de kist verdwenen.
Ja, die is inderdaad verdwenen.
En nu eisohen wij den inhoud van u o]fc
Van mij? Dus u meemt, dat ik die ki4i
in mijn bezit heb.
(Wordt vervolgd).
...-.iiwri injié
