m
DE WAPENEN IN HET OTTAKRINGER
ARBEITERHEIM.
5fk r S f»
1-r? "f;a*,n
HET ECONOMISCH VOLKENBONDS-
L COMITÉ.
1>rof. max stance f.
WOENSDAG 27 JANUARI 1932
VETPOTTEN EN
SMEERDOOSJES'
"iMh y'M™ »«i:
DE WINTERZITTING.
V-
Wederzijdsche beschuldigingen.
HET VREDESWERK DER
SOCIALISTEN.
dêfënsiër'da'n"óffen^e£ schijnt te zullen'^"
-
DE KWESTIE DER INTERN.
BETALINGEN.
De noodzakelijkheid van een oplossing.
ABBE BRUNO DE SOLAGES.
Rector der universiteit te Toulouse.
DE NORBERTIJNERABDIJ
,VAN LEFFE.
Plechtige abtswijdiiig.
HANDELSBANK VAN GENT.
DE ORTHODOXEN TE JERUZALEM.
BENZINETANK ONTPLOFT.
HET CONFLICT IN DE I. K. P.
-i
Van onzen correspondent).
WEENEN, Januari 1932.
Dezer dagen werd in Oostenrijks hoofdstad
het nieuwtje ruchtbaar, dat de politie, in het
Otakrijper Arbeiterheim, een goede vangst
had geaaan. Duizenden handgranaten, enkele
honderden geweren, brandfakkels en dergelijke
liefelijkheden meer, waren de buit der politie.
Toevallig had men daags te voren nog een
lading granitthulzen op den kop kunnen tik
ken, die werden gedeclareerd als vetpotten en
smeerdoosjes. Natuurlijk werd het nieuwtje
heel spoedig in geheel de wereld bekendaa°
iedereen heeft weer een oogenblik gedacht a
Oostenrijk en aan zijn roemruchte b0° 3
die de laatste tientallen van jaren v.Xr:aacrd
de attentie der geheele wereld heeEtgc n
Dat men in Weenen stond op te^n ie(jer-
dit nieuwtje, kan ik nu juist »teJ^.jflisteii nog
een in Weenen weet, dat de de
bikken dan de po-
over veel meer wapenen beschikt, men_
litie heeft gevonden en er atJn
schen in Oostenrijks hooi
Jdstad, die de diverse
'V' nnpn aanwijzen, waar
huizen met den vinger kaa" n zijn opgesta-
nog meer munitie en wj gevaI wag
peld dan in het l6d<; en vooral het hoofd
Mogelijk, dat de rege steeds de vice-kanse-
der politie, ?jjeen vreemdelingen zijn in
ier dr. Schober enbedoelde feiten heele-
Jeruzalem en,.va" bben. Hoe het zij, de vondst
maal geen no w {e meer> dat de menschen
geen" koe honT noemen, zonder dat er een vlekje
aan is en dat wij over het algemeen op derge-
Rjke dingen een goeden kijk hebben.
Maar tevens biedt de vondst der Wapenen
weer een magnifiek aspect op de faits et ges
tes der manifen, die het „Nie wieder Krien" on
hun vanen hebben geschreven. Zoo dikwijls in
liet parlement of elders sprake is van Heim
wehr en dergelijke organisaties, dan brullen de
socialisten steeds m een soort van spreekkoo-
dat de Heimwehrmannen de wapenen, die zij in
hun bezit hebben, moeten afgeven. Als echter
een of ander heel schuchter durft opmerken,
dat dan oo de roode formaties haar wapenen
dienen af to geven, dan verzekert men met een
gezicht van een engel, die straalt in den glans
zijner onschuld, dat de roode verdedigers der
republiek heelemaal geen wapens tot hun dis
positie hebben zij prefereeren den strijd met
de wapenen des geestes.
Voor iemand, die niet weet, hoe die beroem
de wapenen des geestes er uitzien, is er ge
lukkig nog de Weensche politie, die er zoo nu
en dkn in slaagt eenige exemplaren van die
wapenen in de hand te krijgen, om ze den
nieuwsgiej-igen te kunnen toonen en voor de
nazaten te bewaren. Misschien kunnen die nog
iets leeren uit al die gevalletjes, de menschen
van onzen tijd leeren er niets uit, althans Euro
pa schijnt evenmin iets van het gevaar der so
cialisten en communisten te weten, als de re
geering der veelgeprezen republiek aan de boor
den van ?en Donau.
^f'l'ten, die enkele jaren geleden op
X hebben1"61"1® manier de JulidaSen in
overtuigd te z«t,Zet' schiJnen nog steeds ervan
,gr renuhr\dat zi-1" de geroepen bescher-
die republiek enkelte SpeIen e" dat
weid kunnen verdedigen m®0 met wapenge'
streepje verder. Maar zij gaan nog een
Men zou er zich haast V
gen, wanneer zij niets anders nnen neerleg
de bescherming der republiek Antendeerden dan
een feit, dat de sociaal-democraH €enmaal
telijke vaders der republiek heb! ï?1 de gees'
der de republiek in het gebruik ver'
vallen, en dat er onder het niet rl 18 meeSe"
der bevolking, slechts sporadisch de fdeeJte
zooals ik boven zei, zij S v«rder, zij b
reidnn zich voor tot een strqd die vee] 'fj*
ja zij maken zich klaar wjoi een aanval'
waarbij een repetitie kan wonen verwacbt'
van den brand van het pal-:S van^justitie, 2oo_
als die'enkele jaren geleden m e^nen werd
ten beste gegeven.
De handgranaten toch, die Sex Werden,
waren opgevuld met licht hran s °ff-on,
die bovendien een ontploffing 01001 zaken,
waardoor de grootste gebouwen m een mini.
mum van tijd worden in brand gestoken of in
de lucht geblazen. Zij zijn naar het bordeel
yan deskundigen, die op het oogenbU het
geval onderzoeken, zoo gevaarlijk, dat üe aea
half wonder is, dat er bij het transport en et
opbergen der granaten geen ongelukken zijn
gebeurd. De socialisten hebben toch goede nm-
gelbewaarders, zegt de Weener, die ook mj
dergelijke gebeurtenissen zijn goeden luim
niet Jaat storen. Tot nog toe is het bewijs ge
leverd, dat er minstens 40 tot 50.000 van die
lieve dingetjes in het bezit der roode verde
digers van den vrede waren, terwijl de volks
mond beweert, dat het aantal, waarover zij, op
het oogenblik nog te beschikken hebben, min
stens vijf maal zoo groot is.
0n de generalissimus van den roemruchten
Schutzbund, General Deutsch, heeft het parool
uitgegeven, dat men het aantal minstens dien-
ieiiistBVnertienvoudigen' En t0ch eiachen de so-
in ziin h C!ut niemand in Oostenrijk wapens
oen variatie iTÏ Z°° i^®3 aa®
liberalen. n»? *6t bekende spreekwoord der
nos amis. Men v*"™ T nous et
oen van de He) h<!t begrijpen, dat d® man
sleden een PutScb6hr€I1> die enkele maanden
'eer had na'mlZllu"""'
naam: Arbeiterwehr er evenals de roode broe
deren mee bezig is, het Nie wieder Kneg, op
hun manier, in de daad om e ze en.
Een zekere Genosse Schuck was een der
leiders van den rooden Schutzbund en bekleedt
op het oogenblik een hooge positie b« de Ar
beiterwehr. Dien man hebbea ze als zondebok
uitgekozen en de roode bladen zijn op het
oogenblik bezig, een vloed van smaad uit te
storten op bedoelden ex-G-enosse. Hij heeft ons
verraden, zeggen ze, en ze accompagneeren
bun uitspraak met een vloed van scheldwoor
den waarvan een bloemlezing alleen reeds een
fatsoenlijke courant zou onteeren.
De communisten beweren natuurlijk, bij
hoog en bij laag, dat dit eenvoudig laster is
en leugen en tot staving van deze bewering
verklaren zij, dat zij eigenlijk de eenige partij
zün, die de werklieden aansporen tot verzet
tegen de ontwapening. Zij gaan echter nog ver
der en beweren, dat de roode leiders zelf de
genen zijn, die de politie hebben ingelicht en
dat de uitlevering der wapenen van het Otta-
kringer Arbeiterheim eigenlijk niets anders is
dS? w in gh f°i !ek6 R«sshand-el, wat men
wiii rie n°?r de vondsb heeft gebracht, ter-
vppris m" °!6 Fabne" in een kolossaal artikel
schrikt r°,r en brand schreeuwde over het
Feit i 6 u beginnen der Weensche politie.
s' 1 de huiszoekingen reeds Maandag
legonnen en dat de „Arbeiterzeitung" dus
e goed wist, wat er gaande was.
vP.m/ ^aasseu niet op het spoor der ware
p V ?rB te breugen, zoo schrijft de „Rote
a lne heeft men de huiszoeking zooveel
mogelijk geheim gehouden en enkel een heel
n berichtje gebracht, dat tusschen de ove.
'ige nieuwtjes van den dag heelemaal niet kon
opvallen. Hoe liefelijk en schoon is het, als
broeders samenwonen! De overige pers be
moeit zich heel weinig met dezen strijd tus-
schen de broeders onderling. De kranten, die
aan de zijde van de Heimwehr staan, vragen
enkel aan dr. Schober, of hem niet, zoo zoetjes
aan, een lichtje opgaat en of het toch niet
beter zou zijn, de vredelievende bevolking van
Oostenrijks hoofdstad met kracht te verdedi
gen tegen gevaarlijke aanslagen van het roode
leger, dan door marchandeeren met de socia
listen op zijn zetel te blijven tronen. Of men
veel van Schober mag verwachten, staat te
bezien. Vroeger, zoo zegt de Weener, bad men
is Oostenrijk viel Geld und viel Heu, jetzt bat
man kein Geld und weinig Heu, und einen
Schober en met dien Schober zal Oostenrijk
bet voorloopig wel moeten doen.
We gaan dus maar voort op den ingeslagen
weg en marchandeeren maar verder, tot de
dag komt dat Oostenrijk wordt in brand gesto
ken door de socialisten en de communisten.
(Van onzen correspondent)
Ook kroonprins Leopold moest zich aan
de „sloepatrol'' onderwerpen, tijdens zijn
reis met de „Marnix van St. Aldegonde".
NatUUpfzonSo6k de 8<^»sten al
gauw een zonae Dok gevon,]pr, w.
schuld van het verraad op apn' ujf i'J
In den laats ten tijd hee^ schulvea"
wat leden verloren, enkele weini^n
1-imf Ipjror r!
heel
wien zij de
Onze correspondent te Parijs meldt ons:
Prof. Bruno de Solages Is tot rector benoemd
van de katholieke universiteit van Toulouse.
Ondanks zijn nog jeugdigen leeftijd abbé
Bruno de Solages is pas 36 jaren oud zal
deze benoeming niet verwonderen. De jeugdige
professor, die een geweldige activiteit op veler
lei gebied aan den dag legt, had reeds gerui-
men tijd zeer de aandacht getrokken, niet al
leen om zijn groote wetenschappelijke kennis,
maar ook om zijn ontzaglijke werkzaamheid op
internationaal en sociaal gebied. Hij is een van
de groote krachten op het gebied van interna
tionaal recht van de bekende Union Catholique
voor volkenbond en vrede; hij was de meest
gevierde redenaar over het koloniale vraag
stuk op het congres van Marseille en een der
invloedrijkste woordvoerders in de katholiek
sociale actie in Frankrijk.
Wat hem echter nog meer de aangewezen
man deed zijn voor den hoogen vertrouwens-
post van rector der katholieke faculteiten van
Toulouse, is de stoot, dien hij als leider heeft
weten te geven aan de Fransche apologetische
revue, welke door hem in korten tijd tot groo-
ten bloei werd gebracht. En evenzeer zijn be
langrijke medewerking aan de Thomistische
revue.
Abbé Bruno de Solages werd In 1895 op het
kasteel van Mezens in de Tarn geboren. De
lessen op het klein seminarie van Tarn vol
gend, kreeg hij al in 1913 verlof, het doctoraat
in letteren en wijsbegeerte te gaan voorberei
den aan het Instituut Catholique van Parijs en
doctoreerde hij einde 1914 reeds.
Tijdens den oorlog was hij in dienst der
Fransche legers; bij den wapenstilstand trad
onmiddellijk in het seminarie van St. Sul-
Piee, waar hij door zijn buitengewoone begaafd
beden den naam verwierf van „toekomstige
®sr. d'Hulst". Priester gewijd, werd hij onmid-
'jk naar Rome gezonden en, ais kapelaan
ia* Louis des Franjais, predikte hij in
3 den Advent op een wijze, die hem ondei
vol erocde redenaars deed rangschikken. Het
jletgende jaar verwisselde hij Rome, waar hij
niel oct°vaat in theologie en dat in kanon-
onde re1°bt 'lad verworven, voor Jeruzalem, om
schrift di.ng van Patel' Lagrange zich op de
en kee^11"1^156 wetenschappen toe te leggen,
de hno~ daa,'van terug met het diploma voor
Hij j, Scbriftstudiën.
van kard"tQeu reeds de bijzondere vriendschap
kerkvorm'0,331 Mercier gewonnen, met welken
st hij ]n - -
Onze Brusselsche correspondent meldt ons:
Men is bezig de aloude Norbertijnerabdij
van Leffe bij Dinant, die in het midden der
12de eeuw werd opgericht, uit haar asch te
doen verrijzen.
Dit is grootendeeis het werk van Z.H. Excr
mgr. dr. Th. L. Heylen, bisschop van Namen,
die, zooals men weet, zelf tot de zonen van
St. Norbertus behoort.
Met veel plechtigheid heeft Z.H. Exc. dezer
dagen in de hoofdkerk van Dinant een nieu
wen abt gewijd, den hoogeerwaarden pater
Bauwens, die nieuw leven aan het oude kloos
ter zal moeten geven, dat troebele tijden beeft
meegemaakt en een zeer tragische geschiede
nis heeft.
De wijding van abt Bauwens werd o.m. bij.
gewoond door mgr. Heylen en de hoogeerwaar
de Norbertijner-abten van Averbode, Floreffe
Tongerloo, Monday (Fr.), Heverlee, Postel,
Bois-Seigneur-Isaac, Frigolet (Fr.), Maredsous,
Berne (Nederland) en Rochefort.
Voorloopig sluiting der loketten
Naar wij vernemen beeft do Handelsbank van
Gent haar loketten gesloten. Het kapitaal dezer
instelling plus de reserves bedragen frs. 40 mil.
Hoen. De hoofdzetel is gevestigd Kalanderberg
X te Gent.
Men maakt er ons op attent dat deze bank
niets te maken heeft met de Banque de Com
merce te Antwerpen. Het betreft bier twee
afzonderlijke instellingen.
Oorzaak der moeilijkheden
De eerste moeilijkheden der bank ontstonden
een paar jaar geleden, naar wij vernemen doof
de overneming der Banque Belgo-Helvetique,
waarvan de liquidatie volgens geschreven ga'
ranties door het Oomptoir Peemans irt. 12,5
millioen moest opleveren. Dat is echter latei-
voor de Handelsbank een misrekening geble
ken. Wat de directie der bank betreft, is ons
bekend, dat deze in Vlaanderen een goede re
putatie geniet en wordt gezegd, dat baai-
goede trouw in deze aangelegenheid op zware
proef werd gesteld. Men deelde ons mede, dat
indien de Handelsbank momenteel over onge
veer frs. 30 millioen zou kunnen beschikken,
de toestand zou gered kunnen worden.
Gezien het groote aantal belangen, dat hier
bij betrokken is, is deze aangelegenheid van
voldoende beteekenis om in geheel Vlaanderen
dat sympathiek tegenover de Handelsbank
stond, een geweldige opschudding te veroor
zaken.
Momenteel kan nog niets met stelligheid om
trent het verloop der gevoerde onderhandelin
gen worden voorspeld, doch, zooals de zaken
zich thans laten aanzien is men eerder tot
pessimisme geneigd.
PROFESSOR FRIEDBERGER t
BERLIJN, 25 Januari. (V.D.) De directeur
van het instituut voor onderzoek van hygiëne
en immuniteitsleer te Berlijn, professor dr.
Ernst Friedberger, is na een langdurig lijden
ledenmiddag *n den ouderdom van 56 jaar
overleden.
was. Na zi-'"J 10 Seregelde correspondentie
hem mgr Jp ,teruSkeer uit Jeruzalem benoemde
fessor in p, rac' bisschop van Albi, tot pi'o-
Albi. In lo*>cllosopIlle aan bet seminarie van
schap toever^6"1 hem lret boofdredacteurs-
Dque. cr°uwd van de Revue Apologé-
un^ersiteit6vangi0t reotor van de katbolieke
universiteitskrin»B °Ul0Use is in de Fransche
ning ontvangen met buitengewone voldoe-
In <1gii tijd heef* ,1
it leden verloren, enk^ weiden
gegaan naar het leger der bom-, ovei-
veel grooter in aantal, hebben^T nZTJ'
schap der roode partij verwisseld niet a t
de partij der nazis of vooral der commnÜ- J3n
Het is een feit, dat niet alleen ge^e 'S f"
ten bun uittocht hebben gevierd, er zijn h i
wat leden verloren gegaan, die men tot T
officieren kan rekenen. De communisten heb
ben zich gehaast, het illuster voorbeeld dei-
socialisten te volgen en hebben uit die over.
Joopers een leger gevormd, dat onder den
®e.rlyn' dat da bekende
i „irrn van 76 ,-P ktange aldaar in den
ouderdom van Jaren 0Ver,eden ,g_
DE BELGISCHE LANDBOUW EN DE
CRISIS.
Onze cjori'esi>ondent meldt ons
De minister van Landbouw, prof. mr. dr.
van DievoeL beeft m zijn kabinet vertegen-
woordigei's e gische bladen ontvan
gen, met het doel, door bemiddeling van de
pers een propaganda op groote schaal te voeren
voor een grooter verbruik van Belgische land-
em tuinbouwproducten.
Anderzijds wordt, volgens den minister, niets
onbeproefd gelaten om de productie kwalita
tief en quaixt-itatief te verbeteren.
He verkiezing van den Griekschen
patriarch afgelast.
Naar Reuter uit Jeruzalem seint, besloot het
hooge gerechtshof aldaar, ten gunste van de
orthodox Arabische leeken, die verzochten, dat
de verkiezing van den Griekschen patriarch;
welke voor Donderdag a.s. was vastgesteld, uit
gesteld zou worden, aangezien deze verkiezing
ongrondwettig was, daar de inlandscbe pries
ters en leeken er niet aan deelgenomen zouden
hebben.
De Arabieren verlangen een Arabisch pa
triarch te Jeruzalem. Het hooge gerechtshof
verklaarde de statuten van de heilige Griek-
sclie synode ongeldig. De verkiezing kan dus
niet plaats hebben.
Genève, 20 Januari 1932.
Men mocht van het economische volken-
bondscomitê niet verwachten, dat het eenig
belangrijk initiatief tot de verbetering van den
ecouomischen toestand zou nemen. Het beeft
dit dan ook niet gedaan. Eigen voorstellen, om
weder eenige uitbreiding aan de Internationale
handelsbetrekkingen te geven, heeft de giste
ren geëindigde winterzitting niet opgeleverd.
Toch zou het weldra kunnen blijken, dat de
zitting niet zonder nut is geweest. Want bet
economische voikenbondscomité heeft in zijn
rapport aan den volkenbondsraad zijn aan
drang gevoegd bij dien van de Bazelscbe des
kundigen, dat de regeeringen zoo spoedig mo
gelijk tot een afdoende en bevredigende op
lossing wan liet vraagstuk der internationale
betalingen zullen moeten overgaan. Onomwon
den beeft het economische comité verkondigd,
dat bet „niet in staat zal zijn nuttige voorstel
len op bet gebied der handelspolitiek te doen
zoolang niet de noodzakelijke oplossing op het
gebied der internationale betalingen zullen
verkregen en de noodige aanpassingen tot
stand gebracht zullen zijn, die de finaneieele
spanning zullen verminderen."
Nieuw is deze verklaring over de noodzake
lijkheid van een oplossing van het vraagstuk
der internationale schulden en der herstelbe
talingen natuurlijk niet. Toch mag men zich
erover verheugen, dat steeds méér deskundi
gen op deze noodzakelijkheid wijzen en dat
thans ook het economische volkenbondscomité
na de vorige meer vage verklaringen over de
noodzakelijkheid van een voorafgaand „her
stel van vertrouwen" thans ondubbelzinnig
het tot standbrengen van een oplossing op het
stuk der internationale betalingen als de on
afwijsbare voorwaarde voor een verbetering
van het economische leven heeft aangewezen.
Hoe algemeener deze overtuiging wordt uitge
sproken, des te meer mag men hopen, dat
Frankrijk en Amerika eindelijk bereid zullen
worden zich dienovereenkomstig te gedragen.
Dat het economische volkenbondscomité de
ze uitspraak in zijn rapport aan den volken
bondsraad gedaan heeft, kan ook voor de hou
ding van den volkenbond tegenover dit vraag
stuk der internationale betalingen wellicht
van beteekenis worden. Totdusverre beeft de
volkenbondsraad zich steeds stilzwijgend op
het standpunt gesteld, dat de kwestie der
schulden en herstelbetalingen geheel buiten
den benioeiingskring van den volkenbond ligt,
Alleen in de volkenbondsvergaderlng hebben
sommige gedelegeerden, zooals dr. Colijn en
Motta, individueel wel eens op de noodzakelijk
heid eener regeling gewezen, doch tot een of-
ficieele verklaring van dezen aard is het nog
niet gekomen.
Het rapport van bet economische volken
bondscomité aan den volkenbondsraad zou nu
in dezen toestand eenige wijziging kunnen
brengen. Het door den volkenbondsraad aan
gewezen lichaam, om de economische belangen
van alle volkenbondsleden te behartigen, heeft
thans met nadruk verklaard, dat het niet bij
machte is deze taak te vervullen en eenig
voorstel tot verbetering van den economischen
toestand te doen, zoolang niet door een bevre-
d>gende oplossing van het vraagstuk der in
ternationale betalingen de finaneieele spanning
zal zijn verminderd.
Mag de volkenbondsraad, wanneer hij de
volgende week het rapport van bet economi
sche comité behandelen zal, eenvoudig daar
van kennis nemen en aldus erin berusten, dat
een der belangrijkste taken van den volken-
bond, vooral in den tegenwoordigen tijd, ge
heel stil moet blijven liggen? Het zou stellig
geen wonder zijn, wanneer de vertegenwoordi
ger van Duitscliland in den volkenbondsraad,
die de permanente rapporteur voor economi
sche vraagstukken in den raad is, zich in de
zen zin zou uitspreken. De volkenbondsraad
kan natuurlijk niet in bijzonderheden treden
over de wijze, waarop de desbetreffende sta
ten bun finaneieele betrekkingen jegens el
kander zullen regelen. Doch wèl zouden de
raadsleden ook hunnerzijds op de noodzakelijk
heid kunnen wijzen, dat de betrokken regee
ringen niet langer met een grondige bespre
king dezer aangelegenheid zullen wachten.
Het rapport van het economische volkenbonds
comité biedt een prachtige gelegenheid, dat,
als de conferentie van Lausanne in het geheel
niet doorgaat of slechts een technische confe
rentie wordt, in den volkenbondsraad de poli
tieke redevoeringen zullen gehouden worden,
die de wereld eenige weken geleden nog van
Lausanne meende te mogen verwachten.
Genève kan de zaak weder een stapje vooruit,
de behandeling op gang brengen. Dat de re-
geeringsambtenaren, die het economische vol
kenbondscomité vormen, waarin ook Frankrijk
en Amerika vertegenwoordigd zijn, den moed
gehad hebben door hun rapport tot een be
spoediging der politieke discussies te helpen
bijdragen, strekt hun ter eere!
Aan het uitspreken hunner gevolgtrekking
over de noodzakelijkheid van een bevredigen
de oplossing van het vraagstuk der interna
tionale betalingen hebben de leden van het eco
nomische volkenbondscomité een natuurlijk
zeer somber gesteld overzicht over den tegen
woordigen economischen toestand laten voor
afgaan, waarin zij vooral erop wezen, hoe
sinds den laatsten zomer de toestand nog ver
ergerd was en voortdurend nieuwe handelsbe
lemmeringen het internationale ruilverkeer
worden in den weg gelegd, terwijl het juist „in
het belang der geheele wereld allernoodzake
lijkst is het internationale ruilverkeer te doen
toenemen". Het economische comité acht zich
verplicht als zijn overtuiging uit te spreken,
dat, hoezeer ook bepaalde handelsbelemmerin
gen van het standpunt van één enkel land on
der de tegenwoordige omstandigheden nood
zakelijk mogen schijnen, van een algemeen ge
zichtspunt beschouwd „het algemeene resul
taat van nationale maatregelen, om de gevol
gen van de crisis voor dat land minder ern
stig te maken, bijna onvermijdelijk steeds is
een verlenging en ernstige verscherping van
de crisis". Tengevolge van alle in het laatste
jaar getroffen maatregelen ter bescherming
der nationale industrie der verschillende lan
den moet aangenomen worden, dat het Inter
nationale ruilverkeer in 1931 stellig 40 min
der groot dan in 1929 Is geweest!
Het economische voikenbondscomité kriti
seert in zijn rapport vooral die crediteur-sta-
ten, zooals Frankrijk en Amerika, (zonder deze
staten natuurlijk met name te noemen), die
zelf belang erbij zouden hebben den uitvoer
van goederen uit de schuldenaarstaten te be
vorderen, opdat deze staten hun schulden
kunnen betalen, doch desniettemin evenals alle
andere staten toch maatregelen ter beperking
van den invoer van goederen in hun eigen
land uit de schuldenaar-staten getroffen heb
ben. Daar nu echter door het verdwijnen van
het internationale vertrouwen in het geheel
geen kredieten meer worden verleend, zoodat
de aan goud arme schuldenaar-staten thans
geen ander middel tot betaling hunner schul
den hebben dan goederenuitvoer, benadeelen
de schuldeischer-staten zichzelf door hun han
delsbelemmeringen, die den debiteur-staten de
vorming van een actieven handelsbalans be
letten.
Het economische comité begrijpt, dat de
schuldeischer-staten uit speciale nationale
overwegingen zich geneigd gevoelen met alle
andere staten in het scheppen van steeds
nieuwe handelsbelemmeringen mede te doen.
Intusschen meent het comité toch verplicht te
zijn den crediteur-staten erop te wijzen, dat zij
van tweeën één moeten kiezen: zij moeten óf
hun tarieven verlagen althans voor de goede
ren uit de debiteur-staten óf erop voorbereid
zijn, dat zij door hun eigen hooge tarieven de
mogelijkheid van betaling der hun verschul
digde gelden verkleinen.
uitnemendheid, het Kerstfeest, zou worde*
gehouden;
2e. dat de besprekingen op den Partij
dag omtrent bepaalde punten zouden vol
doen aan bepaalde voorwaarden, die voor
alle sprekers zouden moeten gelden, hetgeen
voor hoofdbestuursleden en afgevaardigden
die vroeger een standpunt innamen, dat
door de Kerkelijke Overheid sedert foutief
is verklaard, medebrengt, dat zij, over die
punten sprekende, tevens hebben te erken
nen, dat zij thans inzien daarin niet den
juisten weg te hebben bewandeld.
Van eene in dien geest te houden open
bare bespreking op den Partijdag verwacht
te de Bisschop goede resultaten voor het
herstel van den vrede en de eenheid in de
Partij. En om die resultaten niet in gevaar
te brengen uitte de Bisschop ook tegenover
degenen die van den aanvang af een ander
standpunt innamen dan het dagelijksch be
stuur, den nadrukkelijken wensch, dat zij
zich op den Partijdag zouden inbinden en,
zij het ten overvloede, dat allen zouden
vermijden persoonlijk te worden.
De besprekingen zouden dan zeer vrucht
baar kunnen zijn en kunnen culmineeren in
het vraagstuk van het al dan niet organisa
torische van de protestactie en andere in
terne zaken der Partij, waar de Kerkelijke
Overheid geheel buiten blijft.
Was het nu zoo moeilijk om, dit groote
doel voor oogen houdend, aan de weuschen
van den Bisschop te voldoen
De lezer moge zelf oordeelen:'
Als het dagelijksch bestuur zich niet tó
veel door sentiment had laten leiden, had
het zijn beide zwaartillende en van een.
somberen kijk op de zaken getuigende
brieven aan Mgr. van Velsen in de pen ge
houden;
dan had het ook geen debat met Mon
seigneur gevoerd over de zoogenaamde
tegenspraak tusschen enkele pastoors en dé
Kerkelijke Overheid, welke tegenspraak in
de verbeelding van het dagelijksch bestuur
bestaat;
dan ware de misplaatste publicatie vanï
het dagelijksch bestuur van 11 December
weggebleven;
dan had het college niet, van de eenè
fout in de andere vervallend, eerst zijn af
treden in Januari 1932 aangekondigd en
vervolgens een onmiddellijk Ingaand ont
slag genomen;
dan had het werkelijk getoond ernstig té
willen medewerken met den Bisschop om
de zaken in de I.K.P., thans tot een aan
fluiting voor velen geworden, tot een goed
einde te brengen;
dan ware de door velen verlangde alge
meene vergadering reeds lang achter den
rug:
dan ware onzen Hoogwaardlgen Kerk
voogd Mgr. van Yelsen, die voor Zijn on
vermoeid streven voor een goeden gang
van zaken in onze Partij meer hulp en
medewerking en groote waardeering ver-
dient, een groot verdriet bespaard.
Mijne heeren, zeergeachte medeleden van
de Indische Katholieke Partij, gij allen
kent nu de juiste toedracht der zaak. Aan
U allen thans het woord en de daad: een
warme en eerbiedige hulde- en sympathie
betuiging van alle hoofdbestuursleden en
afdeelingen aan Zijne Hoogwaardige Ex
cellentie.
In aansluiting met deze circulaire van den
heer Burer verscheen nog een andere uitvoe
rige circulaire, onderteekend door de heeren
ir. E. van Vianen en mr. W. v. d. Kamp te
Batavia, gericht aan de hoofdbestuursleden en
de afdeelingen der I.K.P. Diende de circulaire
van den heer Burer tot verdediging van de
Kerkelijke Overheid, die van de beide heeren
uit Batavia dient „ter beschuldiging van het
dagelijksch hoofdbestuur".
De eenig mogelijke houding van het dage
lijksch bestuur was volgens beide heeren deze
geweest, dat na Mgr. van Velsen's officieels
mededeeling van 22 Oct. in de „Koerier", in
hetzelfde blad terstond een mededeeling had
moeten volgen van de Volksraadsfractie en van
het dagelijksch bestuur, ongeveer van den vol
genden inhoud:
30 slachtoffers.
MOSKOU, 26 Januari (V.D.) In de nabijheid
van Nanking is een benzinetank met een in
houd van 15.000 liter ontploft. Ongeveer dertig
personen werden gedood en gewond.
Men vermoedt dat men tq doen heeft met
een aanslag van kwaadwilligen.
IIET VOLKENBONDSPALEIS.
De bouwwerkzaamheden gestaakt.
De controleoomm issie van dc-n volkenbond
heeft met het oog op de algemeene economi
sche crisis besloten den bouw van bet nieuwe
volkenbondspaleis voorloopig stop te zetten,
meldt V.D.
Slechts de reeds aangevangen werkzaam
heden v-oor de bibliotheek van het volken
bondssecretariaat zullen worden beëindigd.
Aan het slot van een der brieven van onzen
K.-correspondent werd gezinspeeld op een nog
verwachten circulaire van Mgr. van Vel
sen. Deze circulaire is intusschen niet ver
schenen. In de plaats daarvan verscheen, met
toestemming van Monseigneur, een circulaire
van den heer W. Burer: „Verdediging van het
optreden der kerkelijke overheid in de I.K.P.-
affaire".
De heer Burer wijst er op, dat Mgr. „als het
ware getrokken werd in de zaken der partij".
.,De Kerkelijke Overheid werd om zoo te
zeggen het centrale lichaam, waaromheen
allen, zoowel voor- als tegenstanders van
het beleid van het Dagelijksch Bestuur zich
schaarden, en zij allen verzochten herhaal
delijk en met aandrang, dat de Bisschop
bemiddelend zou optreden.
De beweegreden, het leitmotiv, kon bij
een Bisschop geen ander zijn en was bij
Monseigneur van Velsen inderdaad geen
ander dan liet verlangen om de oneenlg-
heid te doen ophouden, den vrede en de
eensgezindheid te doen terugkeeren in de
Partij, die zulk een groot aantal Katholie
ken, en uitsluitend Katholieken, tot leden
heeft.
Zonder dit ter dege in het oog te houden
is het niet mogelijk zich een juist oordeel
te vormen over de houding van den Bis
schop in deze zaak".
Hoezeer het herstel van den vrede Mgr. ter
liarte ging, blijkt wel uit liet volgende schrij
ven van Mgr. van 2S November, door den heer
Burer in zijn circulaire gepubliceerd:
„In mijn schrijven aan de hoofdbestuurs
leden en de afdeelingen der I.K.P. van 27
November (zie Koerier van 27 Nov.), sprak
ik de hoop uit, dat uw college rekening zou
houden met mijn verlangen om den vrede
en de rust in uw Partij te herstellen en
den Partijdag niet verder zou verschuiven
dan tot 12 en 13 December.
Opdat de finaneieele toestand uwer kas
niet langer de reden zij waarom de Partij
dag door u zou moeten worden verschoven,
ben ik bereid de benoodigde gelden voor te
schieten. U kunt zich wenden tot mijn
secretaris, den Zeel-Eerwaarden Heer H. J.
J. Jansen, Pastorie Kathedraal.
Het zal mij hoogst aangenaam zijn indien
ik morgen, Zondag, of uiterlijk Maandag
morgen telefonisch zou mogen vernemen,
of u aan mijn verlangen zult voldoen en
mijn aaubod aanvaardt".
De heer Burger vraagt:
„Een vraag: Waarom publiceerde het dag.
bestuur vorenstaanden brief van den Bis
schop niet t Als het toch, zonder toestem
ming van Monseigneur, welke niet ge
vraagd en dus ook niet gegeven werd, zich
gerechtigd acht brieven van Z. Hw. Excel
lentie aan da openbaarheid prijs te geven,
waarom moest dan juist deze brief achter
gehouden worden Voor de hoofdbestuurs
leden en de afdeelingen, voor welke de
publicatie bestemd was, kan het toch geen
onverschillige zaak zijn van. het feit kennis
te nemen. Waarom moest hun die kennis
neming worden onthouden
Vervolgens preciseert de heer Burer even
de uitlating van het dag. bestuur, dat zij den
indruk hadden, dat pastoor van Kalken een
protest-actie niet wenschelijk achtte.
De heer Burer herinnert er aan, dat pastoor
van Kalken, die eerst 13 Sept. uit Europa
terugkeerde, één maand na de rede van den
heer Monod de verklaring aflegde: „Post fac
tum zou men kunnen vragen, nu er na de pro
testactie zooveel heibel ontstaan is of het niet
beter ware geweest, dat het protest achter
wege was gebleven".
Niemand zal durven beweren, dat deze
nadere preciseering van het oordeel van pas
toor van Kalken overbodig was
De heer Burer besluit zijn uitvoerige eircu-
laire als volgt:
Wanneer wij nu, na vorenstaande uiteen
zetting, de zaak overzien en tot de kern
ervan doordringen, dan is zij toch zco een
voudig, dat wij niet kunnen begrijpen, dat
het sedert afgetreden dagelijksch bestuur
ze zoo gecompliceerd maakte; dat het die
eenvoudige zaak heeft kunnen doen uit
dijen tot een causa denegatae justitiae, een
formeele publieke aanklacht wegens gewei
gerde rechtspleging door de Kerkelijke
OverheidDe Kerkelijke Overheid, die
juist het meeste deed om in de I.K.P. „Vrede
door Recht" te brengen, Recht n.l. door het
Rechtsinstituut der Party zelve, de Alge
meene Vergadering, den Partijdag.
Het ging by de Kerkeiyke Overheid im
mers om niets anders dan herstel van den
vrede in de partij en door de partij zelve.
Om dit te bereiken drukte de Bisschop
naar alle zyden zijn verlangen uit:
le. dat de door de afdeelingen der I.K.P.
aangevraagde en volgens het Huish. Re
glement der Party onafwijsbare algemeene
vergadering nog vóór het Vredesfeest by
De Volksraadsfractie en het dagelijkseh
hoofdbestuur der I.K.P., kennis genomen
hebbende van de mededeeling van Mgr. v.
Velsen in „de Koerier" van 22 Oct., in het
midden latende hun zienswijze vóór dien
datum, stellen er hoogen pry's op te ver
klaren, dat zq zich onvoorwaardelük aan
sluiten bij het standpunt, door Mgr. v,
Velsen in die mededeeling bekend gemaakt.
Uitdrukkeiyk wordt vastgesteld, dat de
Kerkeiyke Overheid niets anders deed dan
baar plicht, binnen de grenzen van haar recht,
en er wordt aangekondigd, dat het bestuur der
afdeeling Batavia in haar eerstvolgende vergas
dering de volgende motie in stemming zal
brengen:
De afdeeling Batavia der I.K.P. in haar
vergadering van kennis genomen
hebbende van de publicatie van 11 Dec.
1931 door het afgetreden dageiykscli hoofd
bestuur der partij; van de circulaire van
den heer W. Burer van 18 Dec. d.a.v., en
van de circulaire van de heeren E.' v. Via
nen en W. L. A. M. v. d. Kamp, resp. voor
zitter en secretaris der afd. Batavia van de
I.K.P., gedateerd „eind December 1931",
spreekt hare verontwaardiging uit over
de handelwqze van het afgetreden dage-
iy'ksch hoofdbestuur der I.K.P. tegenover
de Kerkelijke Overheid en betuigt eerbied,
hulde en dank aan Z.Hw.Exc.. Mgr. A. P.
F. v. Velsen voor Zijne pogingen tot oplos
sing der hangende geschillen en tot herstel
van den vrede in de I.K.P., met name voor
de milde en de waardige wqze, waarop
Z.Hw. Excellentie oordeelen wilde over de
houding van Volksraadsfractte en dage-
ïyksch hoofdbestuur vóór 22 Oct. 1931.
Dan eindigt de circulaire als volgt:
Zonder in het minst te willen treden in
de rechten van iedere afdeeling der party,
willen wy, in het belang der ontwikkeling
'van Katholiek Indië, waartoe eerbied voor
de Kerkeiyke Overheid een eerste eisch is,
aan iedere afdeeling beleefd in overweging
geven, deze of een soortgeiyke motie te
doen aannemen, opdat er by Mgr. v. Velsen
en by de andere Kerkelijke Overheden in
ieder kerkeiyk ressort geen twijfel kan
bestaan omtrent de gevoelens der Ned.
Indische Katholieken.
RECORD-VLIEGER NEERGESTORT.
CHICAGO, 26 Januari. Naar Reuter meldt,
is de record-vlieger en vliegtuigfabrikant Ed
wards Stinson in de nabykeid der stad met
zü'n vliegtuig omlaag gestort en levensgevaar*
iyk gewond.
Drie passagiers, die in het vliegtuig zaten,
liepen eveneens zware verwondingen op.
JSJb.
