r? r«'.
HET KORTINGSWETJE IN DE
TWEEDE KAMER.
WONDERLIJK
SCHOUWSPEL
DONDERDAG 18 FEBRUARI 1932
S.D.A.P. EN NEUTRALITEIT.
EVERT PIETERS t
VERGEEFSCHE VERDEDIGING
VAN MINISTER DE GEER
r^!L kZ;7a.nt de on*ist* voorstelling
,0wle! fantin lenkeil<len S™nd S®ven voor
ï6 vermoedens. Voor de som-
«rf de toePassing van het
HET ONDERWIJS OP MIDDEL-
BAAR TECHNISCHE
SCHOLEN.
INSTALLATIE VAN DE STAATS-
COMMISSIE.
GEHEIMZINNIGE AANSLAG
TE LEIDEN.
Oude heer in zijn woning
overvallen.
DOOR ONBEKENDEN MET MES-
STEKEN GEWOND.
DE KATHOLIEKE NEDERLANDSCHE
DAGBLADPERS.
Zorg dagelijks voor Uw
keel gorgel droog met
GEOFFERD AAN DEN KRATER»
GOD.
VIJF JAVANEN STORTEN ZICH 1
IN DEN VULKAAN.
H. H. WIJDINGEN.
MINISTER DECKERS OP
TERUGREIS»
MR. J. E. HEERES f»
DE INDISCHE POSTVLUCHTEN.
Eat guHen zij eOaag geggen,
a m goaA amtoorti fösi
Groote staatkundige partijen ontkomen
niet aan divergenties. Zij moeten er zijn.
indien het bij zulka partijen niet de dood
in den pot wil wezen. De Katholieken, hoe
wel Goddank voor 't overgroot deel in één
staatkundige partij gegroepeerd, hebben hun
meeningsverschillen. Het zou dwaas zijn dit
te ontkennen en het zou onbegrijpelijk zijn
Indien het niet zoo ware.
De S.D.A.P. is ook een groote partij. Niet
zoo alomvattend als de katholieke, omdat
zij zich als arbeiderspartij presenteert Ook
zij ontkomt niet aan divergeerende meenin
gen. Niet slechts, dat zij een linker en rech
tervleugel heeft in zekeren zin, kent elke
partij die dat de eene groep vlugger voor
waarts wil dan de andere de Katholieke
^katspartij kan daar eveneens over mee
praten dat een divisie revolutionnaire nei
gingen vertoont en andere afdeelingen den
6volutionnairen weg willen volgen maar de
Seschillen gapen hier véél wijder Zij zijn,
zooals de heer de Bruyn in een vinnig debat
hiet mr. Mendels in de Eerste Kamer ver
leden jaar opmerkte, van principieelen
aard.
Dat geldt ook op onderwijsgebied. Op het
punt van de houding van de S.D.A.P. ten
opzichte van de onderwijskwestie staat m®n
principieel tegenover elkaar.
Zoo betoogde in „De Sociaal-democraat
de heer G. H. Wanink:
Prinsipieel kan m.i. het socialist®
dulden, dat het onderwijs van het kl°n'tian.
opvoeding tot lid der gemeenschap, prin_
den der Kerk wordt gelegd, terwU'staat ons
sipe van scheiding van Kerk en haaT
verbiedt, de Kerk te subsidiëren jeugd.
beginselen te propageren on
Het onderwijs is staatsz^a „itspreekt. Het
nieuwe Spaanse Grondwet gpanje
Is wel beschamend voor o
ons daarin vooruit moet zij
voor bet a.s. Con-
De man heeft een n dit gevraagd
gres der S.D.A.m,
Wordt zich te verklaren.
van kerk en school-
Zóór neutraliteit in politiek en
^«dienerig opzicht der openbare lagere
fichoolf vóifr verplicht bezoek der openbare
lagere school.
In hetzelfde nummer van de „Sociaal-
Democraat" kwam echter ook een artikel
voor van den heer van Ai kei Ult Arnhem.
Hij herinnert aan de oude dagen, waarin
..neutraliteit" de le^e was der SD.A.P. en
deze de °verheld *aptp 8 "het 'ichaarn be
stemd voor de neu ale uitvoering Van alle
sociale voorzieningen
Maar dit alles is veranderd.
Thans is neutraal een richtin» j
min of meer tegengesteld aan d S rde"'
wijls te vereenzelvigen met libe«i onze' dlk'
muziek, en zangvereenig n '^11™6' 0nze
onze radio, onze studenten^ T
onze A. J. C„ ons tooneel .^ereenign.gen,
en loterijclubs zijn socialists °nZe
anti-s<v>laHcH„„», aIlstisch. Neutraal is
™C ll tMh ln °az® leuze. Wij bouwen
men f? vereeniSiaS®h er wij schro
men sedert tal van jaren niet een beroep te
oen op de overheidskassen, wij eischen
prachtig bij de subaidieverCeeling ons deel
Zijn eischen van socialistische leeszalen, so
cialistische tehuizen van ouden van dagen,
socialistische wijkverplegingen, socialistische
scholen aog dwaas te achten?
„"Voor absolute neutraliteit" zegt de eene.
„neutraal ia anti.socialistisch" roept de
andere s°ciaal-democraat
Wij onthomien Qng yan discussie of critiek:
tiet is ®en Zaak, welke de S. D. A. P zelf aan
gaat Maar een ding staat toch zeker wel als
een Paal oven vvater: hier botsen twee dia
metraal e=enovei gestelde meeningen op
elkaar.
Gisterenmiddag- vier Ul
bekende Larensche gilder E.
l-1- zbn 75sts„
nur, ls de
Pieters,
vierde, plotseling Mja_
HU was gisterenrmd gjer a
Baarn gegaan. Onder*'S dhüzich echter
onwel worden en U®1 r«m Per
naar huis brengen. Voor hij ztln w0ai tax
reikte, overleed hij evenwel reeds. aS be
GEORGES RENS. t
De Pransch-schrijvende Belgium jatterkun^
d'ge Georges Rens, is in den m Vap g4
fear overleden.
W. STORK t
Te Delden, waar hij de laatste jaren woonde,
overleed de heer Willem Stork, een bekeatl
Twentsch textielindustrieel.
jjussolini ten Vaticane.
D® Parijsohe „Journal" heeft een specialen
redacteur naar Rome gezonden om tegenwoor
dig te zijn bij het bezoek van Mussolini ten
Vaticane.
Allereerst heeft deze Franschman zelf een
particuliere audiëntie gehad bij den Paus, en
B,ü beschrijft hij de ontvangst van Mussoiml.
„Door de groote open deuren boorde men
allereerst de droge stooten van de hellehaar-
j en °p harde steen en.
Benito Mussolini kwam het Vaticaan binnen.
in de groote Clementijnscbe zaal met de
mozaïeken van porphier en marmer, waar bet
Pauselijk Hof stond opgesteld om den bezoeker
te ontvangen, verwonderde men zich. Om elf
uur precies was het bezoek bepaald. En nu
was 't kwart vóór elven. Een ongeval, bereke
ning, wat e ee ende deze vervroeging
Men hernam zich spoedig. Het gerucht van
den stoet de trappen opgaande naderde en
kwam steeds dichter bij, Nog enkele jon
den en bu den draai van de trap zag men de
helm verschijnen met opengeslagen vizier van
de Zwltsersche Garde, die den stoet opende.
Lakeien in rood damast gekleed volgden, dan
de kamerheeren in purper en zwart zijden man-
tilles, de uit geplooide kragen opduikende ge-
EicJhten der sedarn met de degens aan liun
zijNte-
Eindelijk, alleen, aan het hoofd van een ver
scheiden groep uniformen, overdekt met goud
•n ordeteekenen.... de Duce. Tegen den ach-
twsnond der zaal aochten da ïerschiliende d®.
Wijnkopiana.
MEN VERWACHTTE HET ERGSTE
„Moord ia
een Missiehuis?" luidde met
i van letters het opschrift van een sen-
ïoneeTarttk®1 in ..Het Volk" van 1 October
mï aanleiding van het feit, dat in het
Missiehuis te Soest op 20 September 1931 een
„„een verhangen was gevonden. De doods
Oorzaak is medisch geattesteerd, maar de pa
ters zijn, naar onze meening, onvoorzichtig
geweest om, ten respeote van de ouders, hun
die doodsoorzaak te verzwijgen en mee te dra
len. dat het jongetje „plotseling aan hartver-
lamming overleden was". Wij kunnen die hou-
dinS STh maar orLmoEelijk billijken
Men gebruikt hier geen goed middel om een
goed doel te bereiken en de afloop is nog veel
nevens nnê- q f0nt z'Jn a' die vermoedens be-
t ndere schoone historiën van dezen
den en el P'„ hebben het boekske ln han-
datum van bet b'ijk6nS de"
moet ..Voorwoord" dezer dagen
waarom a^f^henen, kan men ook begrijpen,
neiiati 6 r Wijnkoop nu pas een inter
pellatie aanvroeg.
zen*8 Voorz^ter> die blijkbaar niet zoo'n bele-
heer w*- 'S' heelemaal niet, hoe de
int" 'ïhkoop vijf maanden na dato met een
'M' pel lat i ev e rzoek kwam over een onder-
erP, Waar bij zelfs met geen woord over had
Serept bij de begrooting van Justitie. En ir.
barda, die zijn eigen pers blijkbaar ook
critisch leest, was van meening, dat de heer
Wijnkoop zijn nieuwsgierigheid volkomen kon
bevredigen door schriftelijke vragen te stellen
a-a-n de Regeering. Waren de inlichtingen dan
nog niet voldoende, dan kon tot interpellatie
worden besloten.
De Kamer was 't met de zienswijze van den
voorzitter volkomen eens: het interpellatie-
verzoek van den communist werd afgewezen
met 72 tegen 3 stemmen. Van die drie stem-
men was er 1 van den heer Wijnkoop, 1 was
een vergissing van den A.R. dr. Beumer en 1
misschien een overblijfsel van atavistisch
anti-papisme. Tenzij ook prof. Eerdmans zich
vergist heeft, hetgeen wij niet uitgesloten ach
ten.
Dat met het bevreemdend sterfgeval in zeer
ordinaire pamfletten wordt geleurd ofschoon
alles door de justitie is onderzocht, en dat de
heer Wijnkoop er zich voor interesseert, be
wijst aan verstandige menechen, dat de oog
merken der belangstelling weinig objectiviteit
verraden. Te constateeren, dat de socialistische
leider zich wel objectief toonde, is onzerzijds
een aangename plicht.
Wij stonden om vier uur op straat.
Met het talent, dat hem eigen en verre van
gering ls, heeft Minis
ter de Geer het wets
ontwerp inzake de 3
pet. korting op de
rijksuitkeeringen aan
provinciën en gemeen
ten verdedigd. De ver
dediging werd gevoerd
met al de behendig
heid waarover deze
Minister beschikt
maar het was toch niet
„des de Geers". Het
eenige argument
waarop zoo noodig
de portefeuille-kwestie
j had kunnen worden
geste dat de financieele toestand des
voorgest wel zeer onelegante middel
eischte, kwam niet. Het zou ook wel moeilijk
kunnen, daar niemand gelooft, dat de schat
kist hangt aan dit eene milHoen en daar een
ieder weet, dat het beoogde doel (verlaging
der gemeente-salarissen) bereikt is of met
eenigen goeden wil bereikt worden kan.
De Minister zei, dat zijn eenvoudige en on
schuldige regeling dienen kon om „het alge
meen financieel veitiouwen" te herstellen.
Maar deze mystiek aanvaardt natuurlijk
niemand. Feit is toch, dat het „algemeen
financieel vertrouwen" onmogelijk kan afhan
gen van de omstandigheid, dat in enkele ge
meenten salarissen worden uitbetaald, welke
als hoog worden beschouwd. En feit ig ooki
dat de Regeering zelfs mèt deze wet geen
onwillige gemeenten tot verlaging kan dwin
gen. Als de opbrengst voor de schatkist zeer
gering is en het effect nihil kan zijn, waar
'8 dan dit wetsontwerp voor noodig
Hèt argument van dien Minister was gisteren-
^iddag: de uitkeering aan de gemeenten is
Minister De Geer
^-homenten hun plaats, de Palatijn-sche gar-
gre ttte't hun koperen epauletten, de reuze
m u ,otö gendarmen met hun ruige grenadiers-
mari^en °P. de edelwachten met hun wijde dol-
biau^5 ®ea compagnie Zwitsers met hun
het A6, PPPde en gele kleuren en daarvoor op
hoog^arste Plan een kring van Vaticaansche
peren artügheidsbekleeders, prelaten in pur-
cristijn ^tube,ls: Mgr. Zampini, Bisschop Sa-
Prins m markies Serlupi, Opperstalmeester,
reikt tot^'1110' B°stm®®®ter, wiens geslacht
met dooriu X Caesars> en twintig anderen nog
men. tige namen en schitterende unifor-
Heel ëe
selijk Italië ie 011 d® sl°ri« van het Pau-
Op den drem
bogen Mgr. c Pf van de Cleanentljnsche zaal
den Paus en ]u °'a Dorn "lioni, Kamerheer van
zenier van deaSr Cremon®si> Geheim Aalmoe-
teeken van went<faus' voor dea bezoeker ten
Wonderlijk SCT®;
En in spijt van JVspe
eereteekenen van schitterende ™Iformen,
spijt van heel dezA !f1Sters €n gezanten' In
achtige omlijsting h^!nderlijke 6n sprookjea"
slechts één man têlde V°eI'de men hieT' dat
Twee misschien,
ons onzichtbaar, a6 pa" aadf bleef voor
en de andere is de man, zoon uit het volk,
door den belasting-teruggang een groote
tegenvaller voor het Rijk geworden. Daarom
moeten de rijkssalarissen worden verlaagd en
zouden nu de gemeente-salarissen hoog mogen
blijven
Het natuurlijk verband tusschen deze rijks-
uitkeering en de salarissen der gemeente
ambtenaren ontgaat ons volkomen en de
Kamer kan die salarissen onmogelijk beoor-
deelen. Als die salarissen in bepaalde ge
meenten werkelijk in strijd zijn met het alge
meen belang, kan de centrale regeering ze
vernietigen. Zij kan ex. art. 126 van de
Ambtenarenwet een beroep doen op de Ge
deputeerden. Ook de Minister verstond dit
artikel als mr. Goseling. Maar Z. Exc. schijnt
alle Gedeputeerden op dit punt niet te ver
trouwen. Wat wij, met mr. Goseling, be
treuren, want nauwe samenwerking tusschen
deze bestuurders en de rijksregeering, schijn,
ons vooral in dezen tijd absoluut noot.
zakelijk.
Natuurlijk zou de Regeering de salarisregt
ling aan de gemeentelijke autonomie kunnen
onttrekken. Althans, de commissie-Raaymakei t
heeft dit mogelijk geacht en Minister Heems
kerk en mr. de Wilde. Maar Minister de Geei
wil dit via de wet-29 doen en houdt vast aan
de voorstelling, dat de extra-kosten, die dezt-
wet nu voor het Rijk meebrengt, op de ge
meentesalarissen moeten worden verhaald.
Dat is geen nieuw idee van me, voegde de
Minister erbij, en haalde een brief uit zijn
zak, die bewees, hoe hij op 4 Maart 1924 als
ambteloos burger aan een Kamerlid schreef,
dat de Regeering, gevraagd om een nood-utt-
keering aan de gemeenten, algemeene salaris
verlaging der gemeente-ambtenaren mocht
eischen.
Dat was héél begrijpelijk van den heer de
Geer, maar onbegrijpelijk was ons, dat Minister
de Geer die nood-uitkeering gelijk stelt met
de uitkeering, welke nu krachtens de wet op
de financieele verhouding moet geschieden
Dat de Minister niet bedoeld heeft een abso-
luut-onveranderlijke uitkeering te waarbor
gen, zelfs niet voor vijf jaar, lijkt ons aan
nemelijk.
Alleen de waarheid is onveranderlijk; finan
cieele berekeningen deelen dit voorrecht niet.
Ook kan althans de S. D. A. P. niet loochenen,
dat haar oppositie als een „quand même mag
worden aangeduid, het voorbeeld, dat de
Minister daarvan aanhaalde, was eenvaudlig
vernietigend. Maar hetzelfde kan toch niet van
de katholieke en anti-revolutionaire fracties
worden gezegd. Zij zullen zich niet verzetten
tegen de verlaging der gemeentesalarissen als
dit noodig is; zij willen de Regeering steunen
en des noods een wet met zulk een conside
rans aanvaarden. Maar een toepassing van een
middel ais nu geboden wordt, is hun te kras.
De replieken bewezen, dat de bezwaren niet
waren ontzenuwd Een generale 3 pet. korting
los van de salarissen, wil de Minister niet.
Een generale 6 pet. korting met de ministe-
rieele voorwaarde vrijstelling voor de g6.
meenten, welke meer dan 40 opcenten op de
fondsbelasting beffen niettegenstaande ze ook
al tot de nu voorgestelde salariskorting over
gingen wilde de Kamer blijkbaar niet aan
vaarden.
„Wat nu?" dacfhten bloeddorstige toeschou
wers op df tribunes en de belangstellende dig
nitarissen in de loges. Daar zagen wij oud
minister van Karnebeek en mr. Tak den pro
cureur-generaal bij den Hoogen Raad, en den
secretaris van den Raad van State Jhr. de
Beaufort en verschillende Eerste Kamerle
den. „Aan intrekking van het ontwerp kan niet
worden gedacht", schreef Minister de Geer in
zijn memorie van antwoord.
Men verwachtte dus blijkbaar het ergste.
Dit is gelukkig niet gebeurd. De Minister
had de portefeuille-kwestie niet gesteld en dus
zou een stemming zeker een nederlaag hebben
beteekend. Hoffelijk heeft de President aan de
Regeering een dag uitstel verleend.
Heiden valt dus de beslissing over een ont
werp, dat wij in ons vorig overzicht als in zich
onbelangrijk hebben aangeduid en dat aller
minst aanspraak kan maken op het leven, zelfs
niet op een stuk prestige van Minister de Geer.
Ook zij, die bezwaren hebben tegen de finan
cieele politiek van dezen bekwamen bewinds
man, zullen met ons van meening zijn, dat ver
dwijning van het heele ontwerp, na de open
bare behandeling iu de Kamer, verre de voor
keur verdient boven een nutteiooze en in dit
geval volkomen verkeerd betoonde vasthou
dendheid. Het ontwerp tast de Regeeringspo-
litiek niet essentieel aan en eerlijk gezegd
vinden wij het heelemaal niet in den stijl van
de Geer.
Die is eerlijk; dat is het ontwerp niet hee
lemaal.
Aanpassing aan de gewijzigde indus-
trieele en economische om
standigheden.
Meer eenheid en gelijkwaardigheid
bij opleiding en examens.
MGR. DR. G. LEMMENS.
Het Kerkbestuur der Kathedraal heeft, naar
de „N. K." meldt, aan den coadjutor van het
bisdom Roermond, Mgr. G. Lemmens, een an
tieken ketting aangeboden voor het bisschops-
kruis.
De Minister va.n Onderwijs, Kunsten en We
tenschappen heeft gisterenmiddag in zijn de
partement de Commissie voor het middelbaar
technisch onderwijs
geïnstalleerd.
Er valt waarschijn-
lijk geen tak van on
derwijs aan te wijzen,
waarvoor het oude
adagium: „non scho-
lae sed vitae" de wen-
schelijkheid van het
rekening houden met
de eischen van het
practische leven méér
geldt dan voor het Nij
verheidsonderwijs, al
dus Minister Terpstra
Minister Jerpslra. 11 z'Jn rede.
Nu het middelbaar
technisch onderwijs zich gedurende een
twintigtal jaren heeft kunnen ontwikkelen,
is m.i. de tijd rijp om de vraag onder de oogen
te zien, of dit onderwijs met de wijzigingen in
de industrieele en economische omstandigheden
gelijken tred heeft gehouden, en, zoo dit niet
bet geval mocht zijn, om na te gaan hoe de
aanpassing aan de tegenwoordige eischen van
de industrie, bedrijven en overheidsdiensten
zoo goed mogelijk verkregen wordt.
Nog een andere overweging beeft mij tot het
instellen van een commissie geleid.
Het is u bekend, dat in de laatste jaren tel
kens stemmen zijn opgegaan, die pleitten voor
meer eenheid en gelijkwaardigheid bij dit on
derwijs en bij de eindexamens dezer scholen.
Zoo op het eerste hooren schijnt hier wel een
en ander vóór te zeggen.
Daar is allereerst het belang van de leer
lingen, die later met behulp van dit diploma
in overheads- of particulier bedrijf te gemak
kelijker een werkkring hopen te vinden en
daarom belanghebben bij de onderlinge gelijk
waardigheid der diploma's. Hiermede staat in
nauw verband het voordeel, voor de overheids
organen en de bedrijven, die geschoolde tech
nische krachten voor hun dienst behoeven,
zoomede voor de bureaux voor beroepskeuze
e.d., verbonden aan een zoo groot mogelijke
mate van uniformiteit, althans gelijkwaardig
heid van dit onderwijs en van de diploma's.
Daar is verder h.v. de bepaling van artikel
6 van het K. B. van 11 Juli 1921 (Staatsblad
918), krachtens welke de gediplomeerden van de
middelbare technische scholen een recht op ge
deeltelijke vrijstelling bezitten bij de examens
voor een aantal akten van bekwaamheid voor
het nijverheidsonderwijs. Een voorschrift, dat
ongetwijfeld den wensch naar grooter zeker
heid van onderlinge gelijkwaardigheid recht
vaardigt.
Aan den anderen kant kan niemand tegen
een redelijken en gezonden wedijver tusschen
de verschillende scholen bezwaar hebben en
zal een zekere mate van vrijheid en soepelheid
moeten worden toegestaan, met name voor die
onderdeelen van de leerstof, die aan snelle
veranderingen onderhevig zijn of waar in ver
band met bijzondere plaatselijke behoeften
eenige divergentie voordeel zou kunnen bren
gen. Al zal, dit voeg ik er meteen bij, de
regeering, vooral ln deze moeilijke tijden, ook
uit billijkheidsoogpunt, tegenover anderen, be
zwaarlijk rekening kunnen houden met te ver
doorgevoerde aanpassing aan speciale wen-
schen en behoeften, die tot in het oog springen
de ongelijkheden in tijdsduur en kosten zouden
voeren.
Ik heb er naar gestreefd, de opdracht aan
de commissie zoo breed, maar ook zoo nauw
keurig mogelijk te doen zijn. Zij heeft voor de
5 technische hoofdgroepen of afdeelingen be
trekking op:
1. den begintoestand (vooropleiding en toe
lating)
2. de eigenlijke opleiding (duur en inrich
ting van het onderwijs)
3. het einddoel en eindresultaat (regeling
en eischen van het eindexamen) een en ander
in nauw verband met de eischen van het be
drijfsleven.
Na de samenstelling van de oommissie te
hebben nagegaan, --verklaarde de Minister haar
te zijn geïnstalleerd.
De voorzitter dier commissie lr. G. Hofstede,
inspecteur-generaal van het Nijverheidsonder
wijs, heeft die rede beantwoord.
Mr. A. J. VAN SLOOTEN. t
In den ouderdom van 71 jaar is gisteren te
's Hage overleden mr. A. J. van Slooben, oud-
rechter in de arrondissementsrechtbank te
Zwolle.
Omstreeks kwart voor zeven gisteravond,
belden ten huize van den heer B. aan de
Heerengracht te Leiden twee mannen aan.
De beer B., die aanvankelijk het raam van
de deur opende, kende de mensohen, die voor
hem stonden niet, waarop hij de deur ont
sloot en vroeg wat zij wilden. In plaats van
antwoord te geven drongen beiden de gang
binnen, grepen den ruim 60-jarige B. vast en
brachten hem een vijftal steken toe o.a.. in
borst, armen en gelaat. Oogeniblikkelijk hierna
zijn de aanvallers weggevlucht.
Hun s'ladhtoffer, dat met zijn 90-jarige
rooedier alleen het groote pand bewoont,
begaf zich naar een binnenkamer en zakte daar
ineen, waarop zijn moeder, die tengevolge van
doofheid vam het voorgevallene niets had be
merkt, de hulp van de huren inriep. Deze waar
schuwden de politie en den geneeskundigen
dienst.
Nadat de heer B. door een dokter was ver
bonden, is hij per ziekenauto naar het acade
misch ziekenhuis vervoerd en daar opgenomen.
Uit het onderzoek kwam vast te staan, dat
de verwondingen met een zeer scherp voor
werp zijn toegebracht. Zij zijn, hoewel niet
ernstig, toch niet va.n gevaar ontbloot.
In een kort verhoor, dat den heer B. werd
afgenomen, zeide hij geen inlichtingen over
de daders te kunnen verschaffen. Zij zijn ver
moedelijk gestoord, doordat de bewoner van
het huis naast dat waa.r de aanslag werd ge
pleegd, met zijn auto thuis kwam.
Niet de eerste aanslag.
Of men hier met. een poging tot roofmoord
of met een wraakneming te doen heeft staat
nog niet vast.
Het is niet de eerste aanslag, welke op den
heer B., die huiseigenaar is, werd gepleegd.
En'kele maanden geleden reeds werd hij door
een individu in zijn woning overvallen, maar
toen niet ernstig gewond.
Jaarvergadering te 'a Gravenhage.
Dinsdag hield de vereeniiging „De Katholieke
Nederlandeche Dagbladpers" onder voorzitter
schap van den heer H. Kuijipers, haar jaarver
gadering in hotel „W'itteibnig" te 'e Graven
hage. Van de 29 leden waren er 22 ter verga
dering aanwezig.
De voorzitter herinnerde er in zijn openings
rede aan, dat de vereeniging thans 10 jaar be
staat. Zij had haar ups and downs gekend, maar
mocht zich thans in een Moeiend vereenigings
leven venheugen, gelijk bleeik uit het verheu
gend© feiit, dat een zoo groot aantal katholieke
dagibiadletidems ter vergadering aanweiziig was.
Hij siprak woorden van waardeering aan het
adres van de leden, die uittraden en memoreer
de vooral den heer Perd. Wiendels, die welhaast
gedurende een menschenleeftijd zulk een voor
aanstaande plaats in de dagbladpers had inge
nomen; den heer A. van der Marck, die met
veel toewijding zijn bestuursfunctie had uitge
oefend en den heer J. Douwes.
Tot bestuursleden werden gelkazen de heeren
Mir. F. Teulings, directeur van „Het Huisgezin"
en L. Wetering», lid van het directorium van
„De Spaannestad".
Op voorstel van den voorzatter besloot de ver
gadering met algemeene stemmen het volgende
protesttelegram te zenden aan den President
van de Spaan sake Republiek.
A Monsieur le Président de la
République Espagml, Madrid
„Assoaiatdon de la prease quotidienne Catholique
des Pays-Bas, representant trentedeux journaux.
protestent contre la suppression de la compag
nie de Jesus, couitre l'expulsion de ses membres
et la confiscation de ses biens par decret de
vofcre gouvernement. Elle proteste egalememt
a vee indignation contre l'attentat a la lilberté
do la presse, culminant dans la suppression du
journal „El Debate"; ce qui atteint l'un des
privileges les plus precieux de toutes les
institutions politiques modernes."
H. KUIJPERS, President.
ALF. POTT, Secretaire.
De positie van het Kathol,ielke Nedenlamdsche
dagtoladwezen in de huidige tijdsomstandighe
den word nauwkeurig onder de oogen gezien
en uitvoerig besproken.
Het gezelschap vereenigde zioh hierna aan
tafel, waar de heer Alb. van der Kallen werd
gehuldigd ter zake van het feit, dat hij 12 y,
jaar als DirecteuinHoofdredacteur aan „De
Gelderlander" is verbonden en 'diit blad tot
grooten bloei wist te 'brengen.
het behoort tot de hygfènSJ
nét als 't poetsen van Uw
tanden I
Alléén ln originecle dooien 1 25. 43 en 65 ets.
Reel. 685 DGVS 13
Hun kleeren thans op den Merapi "j
teruggevonden. 1
BATAVIA, 17 Februari. (ANETA).
Het geheimzinnig waas, dat hing over de
verdwijning van vijf Javanen, die drie maan
den geleden zich naar den krater van den
Merapi begaven, geleid door een fanatieke®
landgenoot, is thans opgeheven door het vin
den van vijf netjes opgerolde bundels kleeren
nabij den krater en een touw. dat over den
kraterrand hing.
Men neemt aan, dat deze Javanen, na naakt
voor den kratergod te zijn verschenen, zich
aan hem hebben geofferd.
Op 21 Februari zal Z. H. Exc. Mgr. A. F.
Diepen in de kloosterkerk der E.E. Paters
Minderbroeders te Alverna de H.H. Wijdingen
toedienen:
van diaken: tr. Salvius Klarenbeek, fr,
Agathangelus Nelissen;
van sub-diaken: fr. Adjutor RIetjens, tr. Bia-
mas van Galen, fr. Diodorus Polane, fr. Rut»
gerus Hermans, fr. Illuminatus Everts, fr. Mo»
naldus Goemans, fr. Humildanus de Klein,
fr. Vitalicus Spendel, fr. Remeddus Deken,
fr. Florimundus Schouten, fr. Wernexus Cher»
min, fr. Athanasius Kwaaitaal, fr, Armandus
Pex, fr. Juniperes Grunheid, fr. Hubertus Nieu»
wenhuyzen, fr. Herbertus Timmermans, fr. Ful-
bertus Laurant, fr. Aquino van Liebergen,
fr. Clementius Schoonbrood, fr. Wulstanus
Groothuizen, fr. Victorieus v. d. Luur, fr. Cas-
tulus v. d. Eijnden, fr. Salvinus Duynstee;
van de vier kleine orden: fr. Godehardiui
Boom;
van de tonsuur en vier kleine orden: fr. Ju-
cundianus de Kok, fr. Faustus Bruna, fr. Ni-
vardus Noordermeer, fr. Jovinus Broekhuyse,
fr. Solanus Geubels, fr. Gerulphus Imholz,
fr. Antonelius Boere, fr. Guibertus Alders,
fr. Longinus Tusch, fr. Rodulphus Pans, fr. Gor-
dianus Wienk, fr. Agatho de Mönnink, fr. Con-
cordius van Bavel, fr. Aquilinus Emmen,
fr. Sidonius Mehring, fr. Lactantius Engel-
bergt, fr. Desideratus Mulder, fr. Romulus van
der Velden, fr. Torphinus van Bueren, fr. Ger»
manicus Jacquemeins, fr. Florus Claessens,
fr. Constantinus van Rijn, fr. Benno van Buij»
tenen, fr. Fredegandus Theien, fr. Jordanus
Noordermeer, fr. Gonsaldus Wilshaus, fr. Aure-
llanus van Dijk, fr. Cantius Andreold, fr. Ade»
lardus Epping, fr. Gandnlphus Bertels,
fr. Alcuinus van Miltenburg, fr. Floregius Rijp-
ma, fr. Bertram van Breukelen, fr. Fraternus
Beekman, fr. Eleutherius Lohman, fr. Hilde-
brandus van Putten, fr. Acharius van der
Heuvel, fr. Erasmus Veen, fr. Maximianua
Sier, fr. Edgar Neefjes, fr. Novatus Hutjens.
BATAVIA, 17 Februari (ANETA)
Minister Deckers, is heden per „Marnix van
St. Aldegonde" naar Nederland vertrokken.
Een groot aantal personen deed Z. E. uitgeleide,
doch op verzoek van Z. E. droeg dit uitgeleide
geen officieel karakter.
In den ouderdom van 73 jaar is te 's Graven
hage overleden Mr. Jan Ernst Heeres, oud-
hoogleeraar en oud-lid van de Tweede Kamer
der Staten Generaal.
De „Reiger" is gisteren om 4.58 uur uit
Bagdad vertrokken en te 9.48 uur te Bushir
aangekomen. Vandaar vertrok het toestel te
10.05 uur en landde te 14.47 uur in Djask.
Het vliegtuig „Valk", op weg van IndiS
naar Nederland, is gisteren te 5.37 uur uit
Djask vertrokken en na een tusschenlanding
van 9.5610.37 uur in Bushir om 15.13 uur
te Bagdad aangekomen.
die op een goeden dag met ^n .uist" naar
het boven den afgrond zwevende Italië greep,
en het nu, sinds tien Jar6ll beheerscht als een
meester.
Benito Mussolini
Ook hij begreep wat dit moment beteekende.
Kleiner dap ds aMerea, die hem mnrtn^
raet de stevige en bijna te breede schouders,
Met den te massieven hals, had hij tegelijk de
silhouette en de allure van den man, die de
gewoonte heeft te vechten en altijd gereed
staat voor het gevecht.
°P zijn met goud bestikte frak het breede
groene lint van de Orde van den H. Mauritius
en Lazarus, om zijn hals langs den kraag van
lijn niiforn, twee gouden kettingen, die van
de Orde der Annunciade, die hem tot neef
van den koning maakt, en die van de Gulden
Spoor, welke de Paus hem heeft geschonken.
Dit alles, zegt Jacques Marsilloc, heb ik gezien.
Maar dit alles beteekende niets. Het was zijn
gezicht, dat mij aantrok, dat mij bijna fasci
neerde, een gezicht, mat, zonder kleur, maar
machtig van kracht, van gespannen wil. Onbe
wogen trekken: een masker. En toch wat een
uitdrukkingVan hoogheid allereerst, hoog
heid vóór alles, boven alles. En dan in het
geknepen oog, iets van wantrouwen. Deze ge
stalte, deze rechterschouder iets naar voren
gebogen en daarboven het ronde hoofd, ont
bloot, dat hoofd hoog, dat onverschillig wil
lijken, maar waarin de sombere oogen een lichte
speling verraden. Waarom hier geen naam ge
noemd, die mij onweerstaanbaar naar de lip
pen welt. Een naam, een herinnering, een op
roeping: de man met den kleinen hoed Lach,
zooveel als gij wilt. Zeg, dat de meester van
het fascistisch Rome moeilijk het masker kan
dragen van den eersten Franschen keizer.
Spreek van verbeelding en suggestie, 't Mag.
't Belet niet dat deze indruk, dien ik kreeg,
ook de indruk is van allen om mij heen, al
durven zij dat niet luidop te erkennen.
Het historisch onderhoud.
De minuten gaan voorbij, lang en langzaam,
't Was tien minuten vóör elven, toen Musso-
liül ba dep Eau§ Mmeasing, gg hall
twaalf. En geen geluid, geen zucht komt uit
het vertrek, waar de twee mannen samen zijn,
man tegenover man.
Ik zie het zoo goed voor mij, in den geest,
dat hoekje van het Vaticaan, waar ik gisteren
nog was. De kleine troonzaal met de baldakijn
van karmozijnrood met sombere draperieën en
op den grond dat prachtige tapijt met de wa
pens van Leo XIII, een groene pijn met daar
boven zijn wapenspreuk. Daar wachten nu de
ministers, die den Duce hebben begeleid en
die nn zeker praten met de coadjutors van
kardinaal Pacelli en met de drie verwanten
van den Paus, die ik zooeven heb zien binnen
gaan, zijn zuster met die scherpe trekken en
een lorgnon op den neus, zijn schoonzuster en
zijn nichtje, dat blozende en lachende jonge-
meisje, zoo elegant in haar marlermantel, de
jonge markiezin Perrichetti.
Op zij van de Tronetto de kleine salon, waar
van ik nog het prachtige meublement zie, met
een slingerpendule, met zeldzame gecraqueleer-
de Chineesche vazen, en naast deze kostbaar
heden eenvoudige houten stoelen, zooals men
ze ook wel ziet in spreekkamers van kloosters.
Nog een andere salon. En dan de bibliotheek,
waar de Paus zijn werkvertrek heeft. Tusschen
twee hooge vensters, voorzien met witzijden
gordijnen, licht maar niet doorschijnend, en
die slechts een gedempt licht doorlaten tot
het bureau, waarachter de Paus in zijn stoel
gezeten is. Voor hem een schrijfgarnituur, boe
ken en welgeordende dossiers. En hij zelf rang
schikt dit alles, zooals hij ook daar die groote
tafel rangschikt waarop de boeken liggen, die
bij momenteel studeert Opzij op het bureau
een ebbenhouten kruis met een ivoren Christus,
waarop de weerschijn vaD het buitenlicht door
de zijden gordijnen speelt. Aan den anderen
kant van de tafel.... Mussolini.
dit lange onderhoud. Ik hoorde zoo juist in
mijn kring zeggen, dat dit bezoek een over
winning beteekende voor Mussolini, een nieuw
bewijs voor de Italianisatie, om niet te zeg
gen van de fascistinisatie van het Vaticaan.
Dit onderhoud, is 't niet de Duce, die 't heeft
gewild? En als Pius XI den Heiligen Stoel wil
„italianiseeren", waarom gebeurt t dan door
zijn wil, dat het getal buitemlandsche kardi
nalen op het oogenblik voor den eersten keer
het getal der Italiaansohe kardinalen oveT-
treft Bovendien kan men een koninkrijk bin
den, welks wortels tot in de eeuwen schieten,
en zich uitstrekken over heel een wereld
Hoopt men, verwacht men, dat de Paus die
als devies heeft gekozen „de vrede van Christus
in het rijk van Christus", ooit toegeven zal,
dat de militaire africhting aan de jeugd van
Italië zal worden opgedrongen
Even een beweging. Militaire commando's.
De Zwltsersche Garde presenteert de wapens.
Opnieuw een stoet. En" wij ondervragen de
oogen van Mussolini.
Hetzelfde onbewogen masker. In den blik,
die naar ons gaat, toch even een vlugge flit
sende schicht, waarin ik toorn meen te ont
dekken. Misschien is het, omdat hij journalis
ten ziet. Straks zal hij ons zeggen, en dat is
allee, wat we te weten zijn gekomen, dat hij
de deur van het Pauselijk vertrek uitkomend
tot den geheimen aalmoezenier heeft gezegd:
„een lang onderhoud en een goed onderhoud".
Het gebed van den duce.
Met een gebed zal het eerste bezoek van
den Duce aan het Vaticaan een einde nemen.
Voor het reusachtige baldakijn vam brons en
goud, waaronder de eerste der Apostelen rust,
heeft men een bid stoel neergezet, waardig voor
een koning, gedrapeerd met een roodXluweelea
't Is kwart na twaalven. Mussolini na meer
dan een uur bij den Paus te zijn geweest, heeft
zich ook nog met den kardinaal-staatssecretaris
onderhouden.
Door de marmeren gangen, bekleed en ver
sierd met honderden jaren oude fresco's, ge
leidt men hem processiegewijs naar de basiliek.
Langzaam, terwijl de stoet schijnbaar meer
door hem wordt geleid dan de stoet hem doet,
schrijdt de Duce voort tot aan den voet van
den bidstoel. Het gevolg knielt reeds neer.
De Duce staat nog rechtop. Wil hij niet bid
den? Neen, maar met een fronsen van zijn
wenkbrauwen en door een teeken van zijn
bevelend hoofd, vraagt hij, eisebt hij, dat men
de fotografen wegzendt, die dit oogenblik wil
len vereeuwigen. Zij vertrekken.
Dan zet Mussolini zich op de knieën, en
vouwt de handen samen op het weefsel van
het kosthare kussen. Zijn hoofd buigt neder,
de oogen sluiten zicb.
Bidt hij voor dien broeder, dien hij pas heeft
verloren en dien hij zoo heeft liefgehad? Of
denkt hij op deze plaats waar Nero de Chris
tenen liet verscheuren en verbranden, hier op
het graf van den eerste der Pausen, dat 't de
eerste keer is, sinds een eeuw tijds, dat de
meester van Rome en de Opperherder, Plaats»
bekleeder van Christus, elkaar ontmoeten zon
der te strijden.
Hij staat weer rechtop, met even een bruske
beweging. Dan recht staande voor het altaar,
maakt hij een groot teeken des kruises. Dan
gaat hij weg, met vasten en gelijken tred, naar
het open plein, waar wonderlijk stil en zwij
gend, het volk van Rome hem wacht, de hand
uitgestrekt tot dem fascistischen groet.
