w
pl
êA
«saggar
~^L3mS'i
Ufd m
si ir? '-„„r* r
iïii'i
MILLI OMAIQö
HIER BETALEN S.V.P.
DINSDAG 22 MAART 1932
7;#
LUWT DE SMOKKELHANDEL?
Strenge vonnissen voor kleine
vergrijpen.
AUTO-BANDIETEN GEKORTWIEKT
AAN EEN GROOT ONGELUK
ONTSNAPT.
De balans van een brug te Oost-
zaan omlaag gestort.
Autobus totaal vernield.
stagnatie. Men'heeft °dned6LVrad geruimen.tijd
Sch
BRANDEN TE EINDHOVEN.
HET AüTO-ONGELUK BIJ
WOUDSEND.
VERDUISTERING BIJ DE A. C. W.
OVERREDEN EN GEDOOD.
DE KONINGIN EN LAND- EN
TUINBOUWERS.
NIEUWE COMMANDANT DER
GRENADIERS EN JAGERS.
DE JONGSTE BISSCHOP TER
WERELD.
5i
T0EGANG TOT HET LAND DER DALEN
EN WATERVALLEN.
NATUURLIJKE GROTTEN.
VRIJE TOEGANG.
I
De laatste week wa3 het betrekkelijk stil
aan de HollandschDuitsche grens en hebben
de commiezen geen groote slagen kunnen
slaan bij hun contrólq. De rechters vellen
steeds strenger vonnissen tegen op üeeterdaad
betrapte smokkelaars en zoo werd de vorige
week nog door het Schwurgerlcht te Cleve een
viertal smokkelaars uit Nutterden en Dons-
brüggen wegens kleine smokkelgevallen ver
oordeeld tot een maand gevangenisstraf en
eenige duizenden Marken boete.
Dergelijke straffen brengen den schrik er
in, vooral bij hen, die geen beroepssmokke
laars zijn, maar slechts om een kleine ver
dienste af en toe hun kans wagen. De groot
smokkelaars hadden tot heden nog betrekke
lijk vrij spel en konden door hun brutaliteit
nog menige ruime winst maken. De bekende
bende uit Gelsenkirchen, Xanten en Mörs,
welke al sinds weken achter de veeren gezeten
werd en met motor en auto's de grensstreek
onveilig maakten, is nu ook vrijwel geheel
in. handen gevallen van de commiezen. Zelfs
de beruchte smokkelhoofdman K. uit het
Roergebied, die in Arcen zijn handlangers en
een hoqfddepöt had, is eindelijk in de val ge
reden en in den Schwanenturm te Cleve opge
sloten.
De Duitsche douanen hebben van deze bende
een tiental personen gepakt en hopen hier
mede een der gevaarlijkste smokkeltroepen
van den laatsten tijd onschadelijk gemaakt te
hebben. Het is de laatste dagen dan ook aan
merkelijk stiller in het grensgebied.
Gisterenmiddag te omstreeks vier uur
sprongen tijdens het paaseeren van een der
bruggen in het Zuideinde te Oostzaan, alle ket
tingen stuk, waardoor de balans met dond*
rend geweld' omlaag stortte en terecht kwam
op de autobus van den heer J. o van
dienst Amsterdam-Zaandam.
Wonder boven wonder zijn geen mtuvwih
ke ongelukken voorgekomen. Toen dTS"
feur het zware ijzeren stuk zav „.7?
sprong hij va nde cabine weg en ©mvtT"'
daardoor ternauwernood aan een
geluk De autobus werd totaal verï d De
passagiers twaalf in retai De
lijk verschrikt doch bekwamen waren dood®"
chauffeur kreeg Tnkïï on^ l6tóel' Ds
den aan het gelaat rl ^t6eken0nde woc'
aanzienlijk. dS worÏT fatMi6el« schade 18
dekt Wot vordt door verzekering ge-
plant» ook. de balans weer op haar
stukken* bevestigd^ ni6UW) verbindings-
lingerie
Café en woonhuis een prooi
der vlammen.
Tè Eindhoven ls Zaterdagnacht 't café van
den heer van Gemert in de Schootschestraat
totaal afgebrand. Ook de inventaris ging v
loren De bewoners moesten in nachtgewaad
de vlucht nemen. waad
In Tongelre brandde de won Int. o
heer J. v. B. totaal af. Oorzaak onbekend ver
zekering dekt de schade.
Voorts woedde er nog een brandt* j
Hagenkampweg, dat echter spoedig knn
den gebluscht. P dig kon wor*
IN VRIJHEID GESTELD
a's verdacht' Toomrre»t bevonden
als verdacht van verduietering van effecten.
Een tweede slachtoffer.
Zondag is in het St. Anthoniusziekenhuis te
oneek het dochtertje van de familie Douma,
®e, naar is gemeld, Zaterdagochtend een
auto-ongeluk in de nabijheid van Woudsend
overkomen, aan de gevolgen van de opge-
Ioopen verwondingen overleden, zoodat er
thans twee dooden bij dit droevige ongeval te
betreuren zijn.
)hOQFD3TEEG-H9UTTUIfl-E>OEREri5T£IG£R-MiDP£fiSTEIGER(
Acht
jaar gevangenisstraf geëischt.
BATAVIA, 19 Maart. (ANETA).
De officier van Justitie bij den Raad van
Justitie te Batavia eischte tegen den gewezen
boekhouder van den Artillerie Constructlewin-
kei te Bandoeng Smits, wiens berechting maan
denlang in beslag nam, acht Jaar gevangenis
straf onder aftrek van den tijd doorgebracht
in preventieve hechtenis, wegens ambtelijke
verduistering en valsohheid in geschrifte.
De officier van Justitie constateerde in zijn
requisitoir dat beklaagde een tekort erkent
van 50.703, doch zioh verborg achter drogre-
deneeringen en superieuren. De uitspraak
werd bepaald op Donderdag 24 Maart.
WITTEBAND-CHAUFFEURS
PROTESTEEREN.
Deputatie naar het stadhuis.
Men meldt 0118 uit Amsterdam:
Den groot aantal Witteband-ehauffe-urs,
tegen wie door de politie proces-verbaal is
opgemaakt, heeft gistermorgen met hun war
gens door de stad gereden om te protesteeren
tegen de wijze, waarop door de overheid een
einde is gemaakt aan de door de Witteband.
chauffeurs gevoerde actie. De politie had toe
stemming verleend voor het organiseeren van
deze demonstratie. Tenslotte reden de taxi's
lang» het stadhuis, waar een deputatie uit de
chauffeurs een schriftelijk protest tegen het
optreden der politie en de veroordeelingen
door den kantonrechter overhandigde.
VAN ZIJN PORTEFEUILLE BEROOFD.
Een inwoner van Drachten, die Zaterdag
avond in Groningen was, heeft bij de Gronin
ger politie aangifte gedaan, dat hij op weg naar
de Drachtertram een onbekende naar den weg
heeft gevraagd. Deze leidde hem door de Lis-
sabonsteeg, een smal straatje, en beroofde hem
daar van zijn portefeuille. Naar de man mede
deelde, was het hem gelukt een deel van het
geld weer te bemachtigen. De dader is echter
niet gevonden. De politie heeft de zaak in on
derzoek..
DB EERSTE OEF1CIEELE BISSCHOPSFOTO
VAN ZMEXC. MGR. LEMMENg
Het zesjarig zoontje van dr. H. te Reuse!
dat plotseling van achter een melkkar te
voorschijn kwam, is door den auto van den
heer L. aldaar overreden en gedood.
Gistermorgen, tie ongeveer half tien bracht
H. M. de Koningin, vergezeld van baron Van
Geen en een tweetal andere leden van haar ge
volg, een bezoek aan de groentenveiling te
Broek op Langendijk.
De Koningin werd verwelkomd door den bur
gemeester, den heer P. Slot, die H. M. naar
het hoofdgebouw der veiling leidde, waar Zij
zich op de hoogte liet stellen van het veiling
wezen en met belangstelling kennis nam van
het veilen van de, talrijke voertuigen met kool,
uien en wortelen.
Met belangstelling nam de Koningin kennis
van den toestand op handels- en tuinbouwge
bied, zooals deze zich in den crisistijd ontwik
kelt
Ook onderhield H. M. zich met een tweetal
vooraanstaande landbouwers, de heeren W.
Muller, bestuurslid van de tuinbouwvereeni-
ging te Zuid-Scharwoude en H. Glas, voorzit
ter van „Groentencultuur", te Broek op Lan
gendijk, aan wie Zij verschillende inlichtingen
vroeg op het gebied van de tuinbouwbedrijven;
de werkloosheid, die in deze bedrijven hc-erscht
ais gevolg van de slechte uitkomsten had de
bijzondere belangstelling van H. M.
Na de bijgebouwen te hebben bezichtigd,
bracht het gezelschap bezoek aan het betaal-
kantoor, waar koffie werd geserveerd. Met be
langstelling nam H. M. kennis van de wen-
schen, die momenteel onder de tuinbouwers
leven.
Te ongeveer 11 uur vertrok H. M. met Haar
gevolg.
Vódr Haar vertrek zong de verzamelde me
nigte Haar het Wilhelmus toe.
In Lutjebroek
Gistermorgen te ruim elf uur kwam H. M.
in streng incognito in'Lutjebróek aan, waar zij
afstapte in Café „De Paus".
De nood in den tuinbouw werd breedvoerig
besproken en H. M. volgde de uiteenzettingen
met groote belangstelling. De Koningin maak
te zelf aanteekeningen.
Daarna werd de lunch gebruikt en vertrok
H. M. naar Enkhulzen, vanwaar de Koningin
naar Friesland overvoer.
Te Stavoren.
Men meldt ons uit Stavoren: Gisterenmid.
dag is met de „Bosman", kapitein Siewers,
van den dienst Enkhuizen-Stavoren, medegeko-
men H. M. de Koningin, die vergezeld was
van een klein gevolg prof. dT. Siotemaker de
Bruine die per sneltrein van 15.45 uur naar
Leeuwarden reisde, had den overtocht eveneens
met dezelfde, veerboot gemaakt. Hare Ma jesteit
werd verwelkomd door den burgemeester van
Stavoren ,mr: S. M. van Haersma Buma. Met
twee auto's is het gezelschap vertrokken naar
Leeuwarden.
Te Leeuwarden.
Gisterenmiddag te vijf uur ie H. M. de Ko
ningin, komende van Stavoren te Leeuwarden
gearriveerd. Daar de reis streng incognito ie,
waren slechts weinigen getuige van haar komst.
Naar wij vernemen zou Hare Majesteit heden
oonfereeren met enkele vooraanstaande perso
nen op landbouwgebied, o.a. met den voorzitter
van de Friesche Maatschappij van Landbouw
Ir. Oosterbaan.
Naar de „Avondpost" meldt, zal als opvolger
van kolonel T. de Goeyen tot commandant van
da brigade Grenadiers en Jagers worden be
noemd de luitenant-kolonel J. J. G. baron van
Voorst tot Voorst, hoofd der 2e afdeeling aan
het Departemeht van Defensie, die tegelykertyd
tot kolonel zal worden bevorderd.
De heer van Voorst tot Voorst ls één der
Nederlandsche afgevaardigden op de Ontwape
ningsconferentie te Genève.
Hy Is geboren ln 1880: werd ln 1901 aangesteld
tot 2e luitenant; in 1905 tot le luitenant; in
1915 tot kapitein; ln 1927 tot majoor; in 1929
tot luitenant-kolonel. Vele publicaties Zjju van
zfln hand verschenen.
VARKENSPEST.
.Te Nieuwolda (Groningen is pest onder de
varkens uitgebroken. Meer dan 50 varkens zijn
reeds gestorven aan deze ziekte.
Onze Parijsche correspondent schrijft:
Een ontzaglijke schare geloovigen hééft op
den feestdag van den H. Joseph, in de Notre
Dame te Parijs de bisschopswijding gevolgd,
van mgr. Graffin, door den kardinaal-aarts
bisschop van Parijs, kardinaal Verdier, geas
sisteerd door Mgr. Grente, bisschop van Mans,
het diocees waarin de geboortplaats van Mgr.
Graffin. ligt, en Mgr. Roland Gosseiin, bis
schop van Versailles.
Mgr. Graf fin behoort tot de paters van den
H. Geest en is eerst 32 jaren oud. Hij is tot
ïsschop van Mosynopië benoemd en coadju-
or van den apostolischen vicaris van Yaoun.
da ln Kameroen.
d.rukwekk<™de plechtigheid had plaat»
in yzijn der ouders van den nieuwen bis
schop.
CONTINGENTEERING VLEESCH-
UVVOER.
Mededeeling van het Deensch Gezantschap
In het Voorloopig Verslag der Tweede Ka
iher betreffende de contingenteering van den
invoer van vleesch leest men oa dat Denemar
ken het eerst begonnen is met de contingentee-
ring en wel in de 2de belft van 1931 door een
absoluut verbod van boterinvoer uit te vaar
digen. welk veFbod inn Januari 1932 is ver
vangen door een invoerrecht van 50 pct„ ter
wijl bovendien nqg andere artikelen, bij den
export waarvan Nederland belang beeft, wer
den gecontingenteerd.
Naar aapleiding daarvan vestigt het Deen-
sche gezantschap te 's-Gravenhage er de aan
dacht op, dat deze mededeeling ten eenenmale
onjuist is. Er heeft ln Denemarken nooit een
verbod van boterinvoer bestaan. Boter kan
men ovenals vroeger ln Denemarken zonder
invoerbelemmering en zonder invoerrecht inge
voerd worden.
Voorts deelt het gezantschap mede, dat geen
enkele Hollandsche exportbranche van eenige
beteekenis door Deensche crisisinvoerrechten
of -invoerbeperkingen wordt getroffen.
STAATSBOSCHKWEEKERIJ EN PARTICU
LIERE BOOMKWEEKERS.
De export-moeilijkheden hebben er toe mede
gewerkt, dat de boomkweekers tegenwoordig
ook voorzien zijn van boomen van grootete ma
ten, geschikt voor wegbeplantlng en deze zijn
in den tegenwoordigen depressietij d voor dezelf
de prijzen te verkrijgen als die de Staat ver
leden jaar voor de jonge boompjes voor de
Staatsboschkweekerij heeft besteed. In dit
verband vraagt nu ir. v. d. Bilt aan den Minis
ter van Waterstaat of Z. Exc. niet van meening
is, dat het aanbeveling zou verdienen met den
aanleg der Staatsboschkweekerij niet verder
voort te gaan, omdat de oorzaken, die voor haar
oprichting indertijd zijn aangevoerd zijn verval
len, en alles moet worden gedaan om in dezen
tijd de bedrijven, die onder exportmofeilijkhe-
den lijden, zooveel mogelijk te helpen en zoo
doende werkgelegenheid te verschaffen.
Til A 40) lOOHlOnm
22 2 .J22
AiO iW B tnoo mi,!
1WJ fl «00 10!
HTU - >00 4 :r>w
Vrij naar het Engelscb
van
F. TINDEL.
29).
Je hoeft mr. Castle's wagen niet aan te
raken, antwoordde Miller. Zeg hem maar, dat
bij hem zelf mag oppoetsen: Bovendien, Wal
ter. denk Ik erover, om dezen kar te verkoo-
pe-n, en er eem kleineren voor te nemen.
Walter keek verbaasd op.
Jawel, mijnheer, zei hij. Hoe groot wou
u hem dan hebben?
Zóó groot, Walter, antwoordde Miller,
rijn wijsvingers en duim van elkaar houdend.
De chauffeur klom op zijn plaats, mot een
cynischen glimlach. Hij had opgemerkt, toep
tor. Miller in dep wagen stapte, diait zijn
patroon wat onzeker liep. Dat had hij toch wel
kunnen weten, de baas had gedronken!
Walter was "een stapt en handig chauffeur
en het was vijf uur precies, toen de limousine
vóór de voordeur stopte.
Dat was een mooie rit, Walter. Ik kan me
sinds lang niet herinneren, dat ik me zóó goed
geamuseerd heb, zei Miller, terwijl hij de tre
den opging.
Hij deed de deur open en een sterke brand
lucht kwam hem tegemoet. Hij snoot eens
«ren en belde dan om Stevens.
Wat is die lucht, Stevens? Toch niets
brand, hoop ik?
De knecht glimlachte.
Neen, mijnheer, alleen, mies Rose ik
wil zeggen: uw dochter is in de keuken bezig.
H<* 1overgekookt of soo Iets «n dlucht
Mr. Warbury veegde zijn voorhoofd met een
rooden, zijden, zakdoek af, en keek stralend
om zioh heen.
„Kom maar mee", zei hij joviaal.
Hét gezelschap, uit vijftien personen be
staande, stapte uit de autobus en volgde hem.
Aan het begin van het smalle pad, dat toe
gang gaf tot: „Het Land der dalen en water
vallen", bleef de leider staan.
NAAR HET PANORAMA,
vermeldde een bord.
Met z'n handen op zijn rug zette Warbury
zich weer In beweging.
,Is het hier niet schitterend?" vroeg hij
over zijn schouder.
Hij was nog niet uitgesproken, of 'n kleine
jongen- liep op het gezelschap toe. Uitnood! -
gend stak hij Warbury een bakje toe. „Wilt
hier even betalen, meneer", vroeg hij
schuchter. Met 'n breed gebaar wendde War
bury zich tot zijn gezelschap: „Laat maar zit
ten. Vandaag fuif ik? Hoeveel ventje?"
,,'n Kwartje per persoon".
Mr. Warbury betaalde vier gulden, streek
het ventje over zijn groezeligen krullebol en
ging het gezelschap voor naar het panorama.
„Schitterende natuur", merkte hij op. „Je
geniet hier voor je kwartje".
Een groote, zware, man naderde het gezel
schap en hield Warbury een kistje voor.
„Hier metalen meneer".
De leider keerde plotseling uit hooger sfee-
ren naar de werkelijkheid terug.
„Wat? Wat zeg Je?"
„Hier betalen, meneer. Vijftig cent per per
soon. De schilderachtigste dalen van heel
Zwitserland. De zuiverste, gezondste berg
lucht, die u zich denken kunt. Toen de Duit
sche keizer deze streek bezocht, zei hij...."
„Ben je be....", gromde Warbury.
„Neen, meneer, !hij zei...."
„Het kan me geen steek schelen wat hij
zei", wond Warbury zich op. „Ik heb ai be
taald!"
„Ik hoop maar, dat we geen onaangenaam
heden krijgen", klaagde een dame uit het ge-
zeischap. „Dat werkt zoo op m'n zenuwen.
Hè, was ik maar niet meegegaan".
„Kom, kom, tantelief", bromde Warbury,
„maakt u zich maar niet bezorgd er gebeurt
niets".
„Maar luister eens", zei hij tegen den man.
.,Zoo even heb ik aan een kleinen jongen een
kwartje per persoon betaald. WaarWar
bury keek om: het jochie was verdwenen!
„Ik zie geen kleinen jongen", zei de groote
man ongeduldig.
„Wat 'n handige, kleine, oplichter", mom
pelde Warbury. „Hij was hoogstens.... enfin,
hoeveel is het?"
„Twee kwartjes per persoon".
Nijdig betaalde Warbury.
„Kom meC', zei hij kortaf tot zijn gezel
schap.
„Dat is sterk", bromde bij tien e
later. „Wat is er nu weer aan T handje-
„Hier betalen meneer!" rouwtie
Woedend keek Warbury het oude v
aan. „Betalen", brulde hij, „alle duivels nog
aan toe, dacht je...."
„U moet niet tegf me
was het scherpe antwoord- J
per persoon", w
„Mensch", schreeuwde a*l
betaald. -Twee maal zelf*- aan
een aap van 'n jongen betaald en toen...."
De groote, zware manf?f.S meer
zien! Het vrouwtje wer 1
is door het heele huis getrokken. Het .spijt
me, dat ik u moet zeggen, mijnheer (en Ste
v«ns liet zijn stem tot een gefluister dalen),
dat de keukenmeid ia weggegaan. Br was een
of ander misverstand- Ik denk dat ze be
swaar maakte, dat de jongedames zelf iets
kwamen klaarmaken in de kieuken. Ik weet,
hoe keukenmeiden zijn mijnheer. Ik heb mijn
heat gedaan, om een andere te krijgen voor
tut diner en overal heen voor mevrouw ge
telefoneerd, maar het is zoo laat....
Maar ze ging toch niet weg zonder haar
geld?
Jawel> mijnheer, zo ging op staanden
oe ze was woedend. Ik probeerde met haar
te praten, maar het gaf me mets.
Waar is mm. Miller?
J:D de k-euken mijnheer. Ze stellen samen
het diner op, geloof ik. Ik heb aangeboden.
wat lk kan, mijnheer. Ik kan een
wetje koken, als de nood aan den man komt
vrouw en mijn dochter ook, anti
cs. mr' Mlller- Je bent een goede kerel,
evens, maar je zou beter doen, als je haai
maar liet koken. Ze weten wel, hoe ze het
doen moeten.
Toen Miller de keuken inkwam, werd hij
begroet door drie uitroepen, die allen triiden
van verontwaardiging.
Vader, alleen, omdat Ik wat klaar wou
maken
George, de keukenmeid ls weg. Dat lee-
lijke schepsel
Zeg, vader, u wist, dat ik vanmorgen de
limousine wou gebruiken. Ik had er alle»
naar geregeld
Houd je mond! snouwde MUl«r, zijn zoon
toe, die met zijn vrouw ln een hoek van de
keuken zat. Jane, laat dien troep hier maar
alleen wat in elkaar prutsen voot het diner.
Rose weet goed genoeg, hoe ze koken moet.
Ik moet Je spreken iets belangrijks. Heb Je
al werk gekregen, Harry? Dat is geit, hè,
Dolly? Een mUlloanalr, die Min zoon vraagt,
of hij al werk heeft! Rose, .hoeveel moet je
hebben voor dien kax van je?
Wat is er aan de hand, George? vroeg
mrs. Miller. Wat ls er gebeurd? Waarom zeg
je dat allemaal? Waarom kijk je zoo raar,
George?
Kom maar met me mee, zei Miller weer,
terwijl hij zijn vrouw bij den ^nn nam, en
haar zachtjes uit de keuken trok. Hij ging
naar boven, naar hun kamer, en zij kwam
achter hem aan, zonder een woord te spreken.
George deed de deur dicht, en draaide den
sleutel om.
We zijn niet dikwwljls zoo'n eind van onze
familie weg, zei hij. Jane, Ik zal hiet je nu
vertellen. Oom Parker...,
O, Georgo, je wilt toch niet zeggen-, dat
bij dood is? riep mrs. Miller, terwijl haar
stem beefde van opwinding, ik wist al, de
manier, waarop je deedt...
Haar lippen bleven vaneen, in koortsachti
ge spanning.
Dood? O, neem, kt. Parker ia geen oude
heer, die gauw doodgaat. Wij zullen dood zijn,
vóór hein. Oom Parker beeft one in den
rommel laten zitten, Jane. Die Corner kwam
het me vandaag zeggen. Hier is de brief. Geen
geld meer van den ouden Parker. We zijn er
geweest
XVT.
Aanvankelijk had de verhouding van John
Wallis tot zijn voormal I-gen compagnon zich
niet door bitterheid gekenmerkt. Zelfs na den
gedwongen verkoop van de zaak, toen hij zich
voor de harde noodzakelijkheid zag geplaatst,
om op middelbaren leeftijd nog een werkkring
te zoeken, voelde John veeleer diepe teleur-
«telling, kij een ouden, beproefden vrieffi'd
verloren had Hij had op George gerekend en
George liet hem in den steek. Maar de we
reld was vol van die verdrietigheden, en
Jpbm waa «r d« man niet naar, om ln da op-
„Dat smoesje heib ik al tpeer gehoord, me
neer. U moet niet denken, dat ik van gisteren
ben! Twee kwartjes per persoon, alstublieft".
„John, je gaat toch, hoop ik, geen spektakel
maken", mengde tante zich in het gesprek.
„Ik heb spijt als haren op mijn hoofd, dat ik
meegegaan ben".
„Maakt u zich maar niet ongerust", bond
Warbury in.
Zwijgend ging het gezelschap verder. Na
tien minuten zwoegen op het steile bergpad
stond'Warbury hijgend stil. Gedwongen vroo-
lijk, keek hij zijn gezelschap aan:
„Die jongen en die man hebben ons er in
laten Ioopen. Eigenlijk zou ik verstandiger
gedaan hebben als ik die twee kwartjes bij
den ingang betaald had. Maar.... dat is nu
geen redennu ja, ik bedoel, waarom zou
den we niet onder die heg doorkruipen? Dan
komen we daar tenminste voor niets binnen.
Vinden jullie bat goed? Daar gaat le dan!
Na veel gewurm, met schrammen op de han
den, stond het gezelschap tenslotte aan de
andere zijde van de heg.
Warbury had plotseling zijn goed humeur
teruggevonden.
„Hè, hè, zuchtte hij voldaan", eindelijk zul
len we dan eens ongestoord kunnen genieten.
Langzamerhand keerde de opgewekte stem
ming ook bij de anderen terug.
Toen de touristen den uitgang naderden,
stond daar een man, die beleefd groette.
„Hier betalen, meneer", zei de beleefde man.
„Vijf en zeventig cent per persoon!"
Warbury zocht tevergeefs naar woorden.
„U wilt toch niet zeggen, dat u er ook inge
vlogen is?" vroeg de man. Een kleine Jongen,
"n man en toen nog 'n vrouw? Dat is een
stelletje oplichters, waar we al,...
„Precise", nijga-s w«ri,Ur,.
De man keek meewarig!
Maar wist u dan niet, dat u bij den «gang
heeleinaal niet behoeft te betalen? Bij ons be
talen de bezoekers pas als ze alles gezien
hebben. Dat is voor beide partijen het pret
tigst".
„Hoe is het mogelijk", vlei Warbury hem
in de rede, „dus dat oude vrouwtje was ook
al een oplichtster?"
„Precies meneer en niet bepaald de meest
bedeesde van de drie. Vijf ©n zeventig cent per
persoon, alstublieft
Met onderdrukte woede betaalde Warbury
voor de vierde maal.
„Late® w® maar naar het hotel teruggaan
en 'n tk6e drinken", stelde hij voor.
„Om .K' de waarheid te zeggen kan die ït©e,
le natuur nier me gestolen worden. Vonden
jullie er iets bijzonders aan? Gras en boomen
kan je overal zien. En stukken goedkoonei-
dan voor twee gulden per persoon^'"
veSrr8*8laS*n g'nS het welschap weer
gen"0stond VerdeT een hoek omsloe-
Duilénde Ury Plotseling stil. Met ult-
Daar A staarde ,ltf voor zich uit.
digï'ng 6en groot bol'd met dc aankon-
Met 'n kreet van woede keerde Warbury
zich om. De beleefde man was nergens te be
kennen!
winding zijn hoofd te verliezen. Bovendien
deed hij geen moeite, om zijn voldoening er
over te verbergen, dat de zorgen, aan de lei
ding van een zaak ven-bomden, vam zijn schou
ders waren genomen. Een tijdlang danste hij
bijna romd van plezier, als een schooljongen,
wanneer de vacantde nadert.
De vetfiaibriek was verkocht en John had
vast geloofd, dat de nieuwe eigenaar, zoo goed
als zeker, zijn diensten zou kunnen gebruiken.
In zoo'n positie nou hij zich werkelijk ge
lukkig gevoeld hebbeo. Maar de nieuwe ba
sitters wezen zijn diensten af. Zij zeiden hot
hoffelijk, maar ze hadden hem niiet noodig. En
zoo ging hij overal rond, om werk te zoeken,
met steeds minder vertrouwen, dat hij er
gens slagen zou.
Een en ander had de faimiüe Wallis in een
toestand gebracht, dat ze feitelijk geen cent
moer bezat. De spaarpenningen waren In de
ziaak gegaan, zoolang John die manmoedig
aan den gamg trachtte te houden. De op.
bremget van een rul-me hypotheek op het huig
was denzelfden weg opgegaan. John kwam
geweldig in het mauw te ziften. Hij zag er
afgetobt en terneergeslagen uit. Toen was het,
dat Alice werk vond in de zaak, waar Miller
haar dien middag voor de deur ontmoet had.
Zij nam die betrekking aan, zéér tegen den
wensch van haar vader, maar de nood drong-
En zoo strompelde Alice diag in, dag uit. naar
een werk, dat bekoorlijk betaald werd, i"aar
tevens behoorlijk veel van de zenuwen verg
de. Een andere reden, waarom Allee blij "f®8»
dat ze van huis gung, was de toenemen e -
terheid en spijtigheid van naar moeder, tb.
Wallis was altijd gauw tevreden geweest, hoe-
wel ze overigens weinig mededeelzaam was.
Dat was zoo geweest tot den tijd, dat de ver
anderde omstandigheden van de Millers hen
zoo plotseling van hun oude vrienden had-den
gescheiden. Aanvankelijk was ze niet ja-
loersah geweest, te haA het teamia»te niet
laten merken. Maar de ''-'-en gingen voorbij
en met de zaken vain haar man ging het al
slechter en aleab,OT- Toen W0rd de vceige-
kwelde vrouw, niet meer werk, dan ze af kon,
met haar ïninder goede gezondheid, ©n met
een man, die weinig ©f noop meer had,
overprikkeld ®n argwanend. Zij was er van
overtuigd- dat Geong© Miller haar man be
drogen had. Nu ©n dan las zij in de courant,
dat „Mrs. Miller van huize Zonneblo©m giste-
jem kaartavond hield". Langs n otnwèg hoor
de zij verder allerlei nieuws over de pracht
en weelde bij de Miller'»- En haar moederhart,
dat opkwam voor het eif?e11 ^fv,/in, werd scherp
getroffen. Het dak stortte nagenoeg boven hen
in. Mrs. Wallis ste» werd schril. Zij gaf al
haar werkkracht aan de verzorging
van haar
ff6*™, maar zij <le°f haair gezegden over
vloeien van stekelige opmerkj^^ die op
pijnlijke wijze het verse in Qeden voelen met
wat het thuis vroeger was.
Als Je vader v.er olijk een man was, dan
zou hij van zei Mrs. Wallis
bij zulk e®»h61d 101 haar dochter.
weten 18 h,6t ha1™*, sussende
antwooo* immers heel ©maal niet,
Of dat ls' En bovendien, vader gfr
looft, dat we in geen enkel opzicht beter af
zouden zijn, ate we de Mn
hinderden. Ik zie trouwen» It T*
dat zou kunnen. n'et
gezelschap, dat w©©t de hemel. Ik wU niets
met hem te doen hebben. Als ze op dit ©ogen
blik aan de deur kwamen
Dan zoudiem We hen "welkom heefem.
Waarom niet? Ze hebbem niet anders gedaan,
moeder, dan hun eigen weg gaan, zooals wij
or-zen weg gegaan zijn Het was heel natuur-
Nu, Harry heeft eem schitterende pwrtg
gedaan, hé? riep mrs. Wallis in triomf. Oom
George en zijn vrouw moeten wel erg in hun
schik geweest zijn, toen ze de geschiedenis in
de courant zagen, op de eerste pagina, met de
portretten erbij. Dat moet een klap voor h«n
geweest zijn, als ze tenminste nog een tg begrip
van fatsoen hebben. Maar ik geloof nW, dat
ze dat hebben. Ze zeggen
O. moeder, de memschem zeggen zooveel
van Iedereen, die wat boven de anderen uit
steekt. Het spijt me vreeselijk voor Harry,
want hij is een goede jongen, in zijn haat.
werkelijk.
Spijt het je voor hem? Nu, dat mag het
1ou doen, maar mij spijt het heelemaal niet.
Hij heeft gekregen, wat hij verdiende. Eu wat
Je lieve oom George betreft.,,.
Allee lachte treurig, «u streelde haar moe-
der's hand.
Om George ls nog diezelfde als altijd, zei
za Toen ik hem laatst ontmoette, was hij
nog dezelfde goedige en vriendelijke man, die
hij altijd geweest ls. Je kunt er toch niets aan
doen, niet waar, als je weet, dat iemand werke
lijk blij is, dat hij j© ziet. Nu, ik weet, dat
oom George blij was, dat hij me zag. Hij
trachtte me uit te leggen, waarom hij ons hier
pJet was komen opzoeken, maar dat hoefde
hij me niet uit te leggen. Oom George heeft
pas een nieuwen werkkring gevonden, dat Is
het, en hij heeft het druk.
- bent 1111 ^Dmaal een zacht lamme
tje, zet haar moeder medelijdend. Jij laat je
door edereen het vel over je neus halen, net
a vadeT- Maar Ik niet. Ik doorzie dile lui.
Als ik mijn zin had gehad, dan was je vader
a lang naar dien kerel toegegaan, om hem
eens de waarheid te zeggen. Ik zou
3; Mtellis schetste vol toom haar plan,
hoe zij tevens zou zijn gegaan, toen John bin
nenkwam, vermoeid, en niet geslaagd, msaf
met hoogst, belangwekkend nieuw».
J
{Wordt yarveagytj^
