1^3* woï
y
NATIONALE LEVENSYERZ. BANK.
NEDERLAND „DOEN" IN TWEE DAGEN.
MILLIOMAICÖ
DE KWAKZALVER.
DONDERDAG ïi MAART 1932
HET VALUTA-VRAAGSTUK.
'"tr
mm. *\.j
mmmm
PROPAGANDA VOOR LUCHT-
TOERISME.
Leer uw eigen land kennen
van uit de lucht
"X M -ni-Mel
jjjldrük Verboden.
Overzichtkaart van de rondvlucht op
29 en 30 April a.s.
S'"' O» n-K-u.
Het crisisjaar 1931 bracht een hoogere netto bedrijfswinst van 3.862.930 (v. j.
3.456.745). De groote verliezen op de effectenportefeuille ruim 9 mill,
worden van de extra reserve afgeboekt. Onveranderde winstuitkee-
ring aan aandeelhouders en verzekerden
Belangrijk vroeger dan In andere jaren heeft
de Nationale Levensverzekering Bank haar be
langwekkend jaarverslag gepubliceerd. Met
meer interesse dan in normale jaren zal men
dit document over het crisisjaar 1931 hebben
tegemoet gezien. Het bestuur der „Nationale"
heelt dit begrepen en is daarom uitvoerig stil
blijven staan bij de verschillende belangrijke
vraagstukken, welke 1931 op het gebied der
levensverzekering heeft gebracht.
Het bestuur gaat daarbij na of het achter ons
liggende jaar van wereldgebeuren op econo
misch en financieel terrein wijziging van het
beleid gewenscht doet zijn, of geleerd heeft,
dat op dezelfde wijze als tot nu toe moet
worden voortgegaan. Allereerst behandelt het
verslag dan het valutavraagstuk.
Uit de vorige jaarverslagen blijkt o. a., dat
he; beetuur als hoofdbeginsel voorop stelde,
dat de verplichtingen tegenover de verzekerden
volledig gedekt moeten zijn door beleggingen
in overeenkomstige muntwaarde.
Een onveranderde handhaving van he<t hoofd
beginsel door ons tot dusverre gehuldigd achten
■wij dan onzen plicht.
Zijn er personen, die meer vertrouwen heb
ben in andere valuta dan in den gulden, dan
kunnen zij hun verzekeringen in die andere
innjnlwaarde sluiten, hetzij geheel, hetzij ge
deeltelijk. Zij kunnen dit natuurlijk ook doen
bij' de Nationale die zórgt er dan voor, dat
haar verplichtingen in die andere valuta weder
om worden gedekt door beleggingen in overeen
komstige muntwaarde.
tie handhaving van ons beginsel vereenvou
digt echter voor ons het beleggingsvraagstuk
niet. Ongeveer 99 pet. van de verpllohtingen
tegenover de verzekerden loopen In Nederland-
eche of Ned-Indische guldens.
Onze wiskundige reserve aangevende de
oegrootheid onzer verplichtingen tegenover
- verzekerden moet dus voor circa 99 not
NederIandscbe en Ned,-Indische guldens
■>rden belegd. Voor de Nationale beteekent
t, dat ten minste ruim 123 millloen moet
orden belegd in die valuta. Deze beperking
d0 keuze der beleggingen plaatst ons dan
k wel voor moeilijkheden, doch zij mag er
i. niet toe leiden, het hoofdbeginsel los te
en, omdat alsdan de grenzen van een voor-
„hUg beheer naar onze meening zouden wor-
m overschreden. Ten opzichte van de vermo-
i-rbestanddeelen der Bank, welke niet be-
;,:uUd aangewezen zijn voor een directe dek
king van loopende verplichtingen tegenover de
v eraekerden en daartoe behooren bet maat
schappelijk kapitaal en de extra reserve
bestaat er ten opzichte van de belegging meer-
dere bewegingsvrijheid. Hier zal het valuta-
vraagstuk geen overwegenden invloed uitoefe
nen en zal ter wille der risico-verdeelmg uit
den aard der zaak ook naar belegging in andere
muntwaarden moeten worden omgezien.
-'sijtd
Geldbeleggingspolitiek'
De Nationale verkeert inde positie, dat haar
..Ji'.aflUksche inkomsten in sterke mate haar
jiiarlijksohe uitgaven overtreffen en alle facto
tum lijzen °p 6011 heetendiglng van dien toe
stand. Voor ©en zeer groot deel der t© beleggen
gelden zal dan ook belegging op langen termijn
wenschdijk zijn.
Waardeering der activa.
Onze hypothecaire vorderingen en leeningen,
"Tiiet of gegarandeerd door openbar© lichamen,
hebben wij tegen 100 pet. in de balans opgeno
men. Bij deze waardeering gaven de hypotheken
«en gemiddelde rente van 5.20 pet. en de lee-
ringen met openbare lichamen een gemiddelde
trente van 5.32 pet.
In 1931 moesten wij acht maal tot executie
overgaan In zes gevallen was onzè vordering
»an hoofdsom en rente volledig gedekt'
De leeningen aan pollshouder's zijn eveneens
tegen 100 pet. opgenomen. Risico loopt de Bank
hier niet en het rendement op deze waardehasis
was 5.12 pet.
Onze onroerende goederen, behalve de In 1931
aangekochte, zijn alle getaxeerd in Januari
1931. De taxatie dier panden was 710 951
ger dan waarvoor wij die eigendommen in
balans hadden gebracht.
Wij hebben gemeend de lagere boekwaarde
ook thans te moeten aanhouden en hebben
vastgehouden aan ons systeem om alle in 1931
gemaakte verbouwing»- en verbeteringskosten
direct geheel af te schrijven.
Ons belang bij dochterondernemingen bestaat
alt
a. Het geheele aahdeelen-kapltaal der N.V.
Eerste Rotterdamsche Mij. van Verzekering
tegen Ongevallen, groot 1.200.000.
b. 991 vah de 1000 aanideelen in de Vesta,
Mij. van Levensverzekering, die na den aankoop
geheel volgestort werden. Deze aandeelen zijn
In balans gebracht tegen 100 pot.
c. Het aandeel in de Levensverzekering-Mij.
De Hoop N.V., groot ƒ30.000, waarop verplicht
•gestort 10 pot. en vrijwillig 90 pot.dit is in
de balans voor 100 pot. opgenomen.
Waar de bijzondere aard van het levensver-
Bekering-bedrijf medebrengt, dat het vrijwel
uitgesloten is, dat een levensverzekering-maat
schappij genoodzaakt zou zijn haar effeoten-
•toeztt gedwongen te rea-liseeren, daar is het
(begrijpelijk, dat door velen gezocht wordt naar
een waardebepaling van effecten voor levens
verzekering-maatschappijen, waarbij meer reke
ning wordt gehouden met de lntrensieke waar
de der fondsen en met de mogelijkheid ai te
groote schommelingen in de waardeerfng van
dat bezit uit te sluiten.
Wij hebben echter onder de vele aan de hand
gedane andere systemen van waardebepaling
der effecten nog geen aangetroffen, dat ons
heeft kunnen bevredigen en hebben ons daarom
vooral ook uit traditie, gehouden aan het beurs
koerssysteem.
Waardeering passief.
Hebben wij ons in het voorafgaande bezig
gehouden met de waardeering onzer activa wij
vragen thans uw aandacht voor de voor levens
verzekering-maatschappijen zoo belangrijke
vraag Hoe zijn de verplichtingen gewaardeerd,
m. a. w. hoe Is de premiereserve (wiskundige
reserve) vastgesteld
De wiskundige reserve bedroeg op 31 Dec.
30, na aftrek van herverzekering, ƒ117.031.598.
In 1931 toegenomen met 8.042.347 en dus
thans uitgetrokken tot een bedrag van
125.073.946.
Financieele uitkomsten.
Op ultimo December 1930 bevatte onze balans
aan zichtbare extra reserves in totaal een
bedrag van ƒ13.480.825.
Van onze totale extra reserve wordt thans
afgeschreven
a. wegens boekverlies op effecten 9.025.219.
b. wegens het op gerealiseerde effecten per
saldo geleden werkelijk verlies 451.002.
c. een bedrag van ƒ788.168 noodig voor af
schrijving op onze onroerende goederen.
Dividend 48 pCt. onv
De netto bedrijfswinst heeft de stijgende lijn
der laatste jaren voortgezet en ln 1931 bedragen
ƒ3.862.930 (tegen 8.456.745 in 1930).
Wij hebben nauwgezet overwogen of de voor
zichtigheid zou moeten meebrengen een lager
dividend en minder winst aan onze gezamen
lijke verzekerden met recht op aandeel in de
winst uit te keeren dan over 1930.
Natuurlijk zou minder of geen winst moeten
worden uitgekeerd, indien de veiligheid der
verzekerden door wlnstultkeerlng ook maar in
de geringste" mate in gevaar zou worden ge
bracht, doch daarvan is, zooals uit de hiervoor
gegeven uiteenzettingen wel duidelijk gebleken
zal zijn, in de verste verte geen sprake. Im
mora tegen valuta-moeilijkheden zijn wij vol
komen beveiligd de groote passief-post, de
premiereserve, is op dezelfde conservatieve
wijze als altijd vastgesteld onze activa zijn
laag gewaardeerd, niet alleen la bet op gereali
seerde effecten geleden verlies afgeschreven,
doch ook het boekverlies is geheel in mindering
gebracht op onze extra reserve.
Zulk een reserve wordt juist gevormd met
het dool, om eveRtueele extra verliezen te
kunnen opvangen en het komt ons niet recht
vaardig en niet juist gezien voor, om, nu voor
het eerst op die reserve een beroep moet worden
gedaan, de uitkeeringen te verlagen, terwijl
toch de bedrijfswinst in 1931 hooger is gewoóst
dan ooit te voren en er geen reden is om te
veronderstellen dat de gemiddelde zuivere
netto bedrijfswinsten zullen afnemen.
Waar uitkeerfng van eenzelfde bedrag aan
winst voor verzekerden, dividend en tantièmes
als over 1930 nog niet 1/5 gedeelte eisoht van
de ln 1931 behaalde bedrijfswinst, zoodat 4/5
of circa 3 millloen gulden kan worden bestemd
voor aanvulling der extra reserve, daar hebben
wij gemeend het saldo van 3.862.930 te moeren
verdeelen als volgtaan aandeelhouders 5 pet.
gewoon en 43 pet. extra dividend, uitmakende
48 per aandeel of 24 per onder-aandeel, Ir,
totaal eisohende ƒ240.000; aan de verzekerden
met recht op aandeel in de winst 358.333; aan
tantièmisten ƒ143.333. Deze bedragen zijn alle
gelijk aan die over 1930. Overbrenging naar
de extra reserve ƒ3.035.543.
Ontwikkeling van 't bedrijf.
In het jaar 1931 kwam aan nieuwe kapitaal
verzekeringen tot stand een bedrag van
32.751.368, tegen ƒ35.955.568 ln 1930. Aan
nieuwe Ten te-verzekeringen werd in 1931 Inge
schreven een bedrag van 1.126.983, tegen
1.143.377 in 1930. Wanneer wij de rente-ver
zekeringen op de gebruikelijke wijze k&pltali-
seeren door vermenigvuldiging met 10
bedraagt de totale productie In 1931 44.021.203
tegen 47.389.342 in 1930. Het stemt tot bijzon
dere voldoening, dat, niettegenstaande de zoo
moeilijke tijden, het bedrag der in 1931 nieuw
afgesloten verzekeringen slechts zoo weinig bij
1930 ten aohter gebleven is.
Het verzekerde bedrag nam afop normale
wijze met 7.662.919. door tusschentijdsche be
ëindiging met ƒ16.806.727.
De totale netto vooruitgang van het verzekerd
bedrag la ln 1931 ƒ19.551.556.
Op 31 December 1931 was bij de Nationale
fa totaal verzekerd een bedrag van ƒ461.408.091,
s ?h ^T!nst" 9n verliesrekening over 1931 staat
voor: premiereserve eigen risico einde
keêrin^ b?ekjaar ƒ125.073.946 (117.031.598), ult-
a "5™ f 6.967.621, (6.258.012), afkoop 2.494.761
verlies n °nlj03tr'n 1.735.746 (1.771.164), koers-
andere U4'3 41.398, (v. j. crediet 765),
ƒ6 033 (3 358? 65.216 (35.929), afschrijvingen
ón credit winst ƒ3.862.930 (3.456.745);
einrïn vnri» ?r Premiereserve eigen risico
miën /16i67 259 tlV9737i?4?598
(6.351.041), huren 4»*rr?renten 6.682.184
ƒ90 (120), andere
„Dokter", Theodore Pennel bleef staan voor
de etalage van het speelgo-edwinkejtje.
Zijn aandacht was getrokken door een kaar
tje, waarop In onzekere letters geschreven
was; „Slaapkamer te huur". Nu had Pennel
erg veel haast om onder dak te komen, want
het sneeuwde zwaar en het was bitter koud-
Welke gebreken hij ook mocht bezitten, ge-
brek aan menschenkennis kon men den „dok
ter" niet toeschrijven.
De armelijke etalage vertelde hem, dat bet
winkeltje niet bepaald een voordealige onder
neming was. Aan het hoofd van de affaire
zou zeer waarschijnlijk een hardzwoegende
weduwe staan! En juist met hardzwoegende
weduwen wist hij uitstekend om te springen!
Vastberaden klopte hij de sneeuw van zijn
pelsjas en trad den winkel binnen. Een slor
dig gekleede, en vermoeid uitziende vrouw
stond hem te woord. Jtjlst het type. dat hij
verwacht had.
„Goedenavond", groette Pennel. „Ik zie,
dat u een kamer vrij hebt? U hebt zeker ge
hoord, dat de spoorlijn versperd is door de
sneeuw? 'n Lamme geschiedenis, maar nu moest
ik vannacht in dit gat blijven".
De winkelierster keek haar bezoeker schuch
ter aan. Die man was eigenlijk veel te deftig
voor haar armoedige slaapkamer! Doch dat
was ten slotte haar zaak niet!
„Als u alleen vannacht blijft, is de prijs
vier gulden. Inclusief avondeten en ontbijt",
antwoordde ze verlegen. „Prachtig", vond de
dokter, „dat lijkt me heel billijk".
Wijselijk verzweeg hij, dat hij nog geen
kwartje in zijn zak had. Ook van het plan
om den volgenden ochtend te vertrekken zon
der op de rekening te wachten, repte hij geen
woord.
'n Keurig mensch, die „dokter" Pemnel! Een
academische opleiding had hij nooit genoten.
Hij was 'n markit-dokter, een kwakzalver, die
een zeer wisselvallig Inkomen verdiende dooi*
het overbluffen van domme martotbezoekers.
Terwijl de weduwe het avondeten opdiende,
stelde hij zich voor als Lomdemsch specialist,
op weg naar het Noorden.
Midden onder het gesprek ging eensklaps
de winkelbel over. Door de halfgeopende deur
kon de dokter het gesprek tusschen de winke
lierster en haar klant op zijn gemak afluiste
ren.
„Wat ellendig toch", klaagde de winkelier
ster, toen ze de kamer weer binnen kwam.
„Dat was nu al de derde klant vandaag, die
zijn geld terug moest hebben. De tijden zijn
toch al zoo slecht!"
„Kom, kom, vrouwtje, maak je niet zoo van
streek", troostte de dokter. „Vertel me maar
eens wat er aan de hand is, misschien kan ik
je Vel helpen?"
„Ach meneer, vanmorgen kwam "hier een
reiziger, moet u weten. Heel voordeelig bood
hij me een partijtje speelgoed aan. Eigenlijk
had ik er geen .zin in, maar om van hem af
te komen héb ik maar voor twintig gulden
van hem gekocht".
„Het leek werkelijk heel aardig, goed. Juist
geschikt voor dezen tijd van het jaar: het
Kerstmannetje, rijdende op een slee. Ze ston
den nog geen half uur in de etalage of ik had
er al drie verkocht!"
Alle drie zijn ze echter weer teruggebracht,
omdat het mechaniek niet in orde ie. Nu heb
ik die andere ook eens goed nagekeken en
blijkt het, dat ze geen van alle deugen".
„Wat 'n oplichter", zei de „dokter" veront
waardigd, .,u weet toch zeker wel waai* die
mooie meneer, die u dien rommel verkocht,
woont?"
„Neen", snikte het vrouwtje. „Ik had hem
nog nooit gezien. Hij kwam met 'n noode
auto...."
„Was het misschien een man met een bleek
gezicht en een zwart snorretje?" vroeg Pen-
nel.
„Precies", riep de weduwe, „kent n hem?"
„Kennen nu juist niet", was het antwoord,
„maar Ik heb hem gezien"..
Verontwaardigd dacht hij aan de gemeene
manier, waarop die schurk deze goedige, oude
vrouw had beetgenomen! Zijn eigen tekort
komingen waren vergeten.
„Waar? vroeg de weduwe.
„Hij logeert in het Stationshotel. Ik zag
hem juist zijn auto stallen".
„Wat dunkt u. zou ik niet even naar hem
toegaan?" opperde de weduwe.
„Neen, neen, in geen geval. Laat u dat
zaakje maar eens aan mij over. Ik zal wel
zorgen, dat u die twintig gulden terugkrijgt.
Bovendelen zal ik dien gannef een lesje geven,
dat hijniet gauw zal vergeten".
Pennel zou twee vliegen in één klap slaan!
De prachtige bontjas, die de dokter den vori-
gen dag „bij vergissing" uit een restaurant fa
een naburige stad had meegenomen, wekte
vertrouwen ln het hotel. Dat hij slechts een
klein zwart koffertje hij zich had was gauw
verklaard. Zijn groote bagage was aam het
station.
Toen Pennel zich dan ook inschreef als:
dokter Theodore Pennel, Harley street, Lon
den, dachit niemand er aan hem te wantrou
wen.
Het koffertje werd zorgvuldig op zijn ka
mer gedeponeerd, waarna Pennel, gehuld ln
zijn pelsjas, plaats nam in de hal.
Het duurde niet lang, of de „dokter" was
in gesprek gewikkeld met den speelgoedrei
ziger. Gastvrij bestelde hij twee glazen bier.
„Zet maar op de rekening", zei hij tegen den
kellner.
Vanzelfsprekend bracht Pennel het gesprek
op zijn drukke praktijk in Harley street.
„Als ik vragen mag", onderbrak hij zijn me
dedeel ingen plotseling, „u voelt zich toch wel
heelemaal in orde? Komen er in uw familie
hartlijders voor?"
„Ehja, ik geloof het wel", antwoordde
de reiziger. Die interne vraag van den dok
ter beviel hem maar half. „Doch zoover ik
weet mankeert mij niets. Soms voel ik me wel
een beetje mat. maar dat zal wel van het
harde werken komen".
„Natuurlijk. Het is duidelijk aan u te zien,
dat u den laatsten tijd te hard gesjouwd hebt.
Mag ik uw oogan eens bekijken? Dank u.
Juist wat ik dacht U moet zich erg ln acht
nemen, jangmensch. Als ik u „was fa
maar eens vroeg onder de wo
In dezen geest ging de .dokter" nog een
tijdje door. De reiziger begon zich hoe langer
hoe onbehaaglijker te voelen en zei tenslotte,
dat hij den goeden raad maar zou opvolgen.
Pennel begaf zich eveneens naar zijn kamer.
Slechts gedeeltelijk ontkleed lag hij op zijn
bed gespannen te luisteren Ongeveer een uur
later werd z«n geduld beloond! Duidelijk
hoorde hij den reiziger kreunen. Glimlachend
whoot de dokter zijn jas aan en ging naar de
er van zijn buurman. Eerst klopte hij
op de deur en toen hij binnentrad zag
l-jj den speelgoed man rechtop fa bed zitten.
Angstig hield hij zijn handen tegen zijn borst
gedrukt.
„Wat scheelt er aan?" vroeg de „dokter"
-onschuldig. „Ik hoorde u kreunen en daarom
kom ik maar eens kijken".
„Ik ben zoo benauwd", fluisterde de man
jtn bed angstig.
„Steek uw tong eens uit" verzocht de dok
ter. „En geef me nu uw pols eens".
„Ik geloof niet, dat het ernstig ls", besloot
bij zijn onderzoek. „Ik zal u Iets geven om
u te kalmeeren, dan kunt u eerst eens rustig
slapen. Morgen zal Ik u dan wel wat anders
voorschrij ven".
Een oogenhllk later kwam hij terug met
het zwarte koffertje in de hand. Met een ern
stig gezicht haalde hij een fleschje voor den
dag en schonk hieruit lets in een medicijn-
ONDER LEIDING yAN MA krijgt het lammetje in Artia de eerste
lessen in Alpenklimmen.
In 1931 werd een aanvang gemaakt met de
binnenlandsche luchtvaart en wel met de lij
nen Rotterdam-Haamstede en Amsterdam-Gro-
ningen, van welke beide de eerste lijn een vol
ledig succes werd en de tweede lijn te kort werd
geëxploiteerd om daarover een oordeel te kun
nen vellen.
De belangstelling op dit gebied ls echter ln
ons land sterk groeiende en het zal zeer waar
schijnlijk zijn, dat binnen enkeie jaren regel
matig binnenlandsche luchtlijnen kunnen wor
den geëxploiteerd.
Teneinde deze reeds bestaande belangstelling
voor luchttoerlsme ln Nederland nog meer op
te wekken, heeft de Commissie voor Lucht
toerlsme van de Kon. Ned. Vereentging voor
Luchtvaart fa samenwerking met de K. L. M.
de Kon. Ned. Vereeuiging voor Luchtvaart en
de Algemeene Nederlandsohe Vereeniging
voor Vreemdelingenverkeer, besloten op 29 en
30 April as. rondvluchten hoven Nederland te
houden, welke als demonstratievluchten moe
ten dienen. Het ligt in de bedoeling ln het jaar
1933 een dergelijke vlucht te doen onderne
men, maar dan in één dag en daaraan een wed
strijd te verbinden om zoo mogelijk in het
jaar 1934 te komen tot een wedstrijd met een
rondvlucht over Nederland, waarbij internatfa
nale deelneming zal worden bevorderd.
Bij de vluchten op 29 en 30 April a.s. zullen
dus geen wedstrijden worden gehouden voor
de deelnemende vliegers. Wel echter heeft de
Commissie voor Luobttoerteme gemeend hier
aan drie wedstrijden, welke bij het publiek en
de jengel groote belangstelling zouden kunnen
trekken.
Wedstrijden voor 't publiek
Ten eerste zal een fotowedstrijd worden ge
houden, waarbij de vervaardigers der beste
drie foto's, welke van deze rondvluchten van
af den grond zijn genomen, zullen worden be
loond. Nadere bijzonderheden omtrent dezen
wedstrijd zullen nog worden bekend gemaakt.
Personen uit het geheele land kunnen deelne
men.
De'tweede wedstrijd zal meer een plaatse
lijke zijn. De deelnemende vliegtuigen zullen
bepaalde plaatsen passeeren, in welke plaatsen
oommissles gevormd zullen zijn om de Inzen
dingen te beoordeelen. Iedere deelnemer zal
moeten opgeven hoe laat door een bepaald
type vliegtuig en op welke hoogte, ©en aange
geven punt ls gepasseerd.
En ten slotte zal aan belangstellenden ver
zocht worden een aantal plaatsen fa de vlieg
tuigen te doen reserveeren voor leerlingen van
de hoogste klassen van middelbare scholen,
welke daarvoor het meest in aanmerking ko
men. Deze jeugdige deelnemers aan de rond
vluchten zullen van hun bevindingen opstellen
moeten Inzenden welke door de Commissie
zullen worden beoordeeld.
Db routes.
Dén eersten dag wordt de vlucht als volgt
gehouden: van Waalhaven en van- Schiphol
vertrekken de vliegtuigen over Soesterberg
„Drinkt u dat maar uit, dan garandeer ik
U een rustigen nacht", sol hij vriendelijk.
In één teug dronk de patiënt het glas leeg.
Geen tien minuten later sliep hij als een roos!
Het was over tienen voor hij den volgenden
ochtend ontwaakte met barstende hoofdpijn
en verschrikkelijken. dorst. Langzaam kwam
hij tot het besef van zijn omgeving en drukte
op de bel aau zijn hoofdeinde. -
„Wilt u even aan dokter Pennel vragen, of
hij hij me wil komen", vroeg -hij aan den kell-
ner. e_
„Dokter Pemnel is al vroeg vertrokken-
neer", was het antwoord. „Hij vroeg 010
ik u dit wilde geven". - „ieko het
Met bevende vingers scheurde de z
vouvert open en keek ongeloovig 11
dan twee druppels op een glas
het vervolg voorzichtiger hij de C€n
dokter. Het spijt me, dat'ik wachten,
maar u sliep zoo vast, dat ik de von
om u wakker te maken. Mtfa rekemng heb ik
uit uw portefeuille voldaan Un* u dit a
een kwitantan beschouwen- <>or medische
handeling 50. assens
Kreunend zonk de ielzl= 11 z'l11
terug.
Op hetzelfde «ogenblik nam de „d«kter" af"
scheid van de weduwe. geen
„Het spijt me moedertje, dat Natuurlj
brulk heb gemaakt van die kam
betaal fa u toch die 4. u
bier die twintig gulden voor Uge
speelgoed terug"- hoor. Onrecht
„Neen ,neen, mete e dan* n,„ Onrecht
kan ik nu eenmaal met vm*
To« verdween
van de hardwerkende p"
t
naar Arnhem, waar een landing wordt uitge
voerd, en na een verblijf van' ongeveer drie
kwartier vertrekken de vliegtuigen naar
Twenthe en van hier naar Eelde, waar de
lunch zal worden gebruikt. Van Eelde gaat de
tocht verder over Leeuwarden, Harlingem, dén
afsluitdam van de Zuiderzee, Den Helder, naar
Amsterdam.
Op den tweeden dag zal gevlogen worden van'
Waalhaven, Schiphol en Soesterberg, laags dè
Waal, over Den Bosch, Nijmegen, naar Venlo,
Van Venlo over Maastricht, Heerlen, naar
Helmond, Eindhoven, Breda, Roosendaal, Axel,
Brèskéns, Vlisslngen. Van Vllssingen via West-
Sc'houwen naar Rotterdam, waar de deelne
mers uiteen zullen gaan.
Aan den Minister van Defensie is. verzocht
te willen toestaan, dat enkele vliegers vaa de
Marine en van het Leger aan beide vluohtea
zullen deelnemen. Mocht dit verzoek worden
ingewilligd, dan wordt verwacht, dat de vlieg
tuigen Vah particulieren, van de Rotterdam
sche Aero Club, van de Nationale Luchtvaart-
school, van de K. L. M. en van Leger en Marine,
tezamen ongeveer een twintigtal zullen vor,
men.
Propaganda voor luchttoe*
risme en binnenlandsch
luchtverkeer.
De Commissie van- Luehttoerjame verwacht,
dat deze vluchten ln den lande algemeene be
langstelling zulliyi wekken en dat deze na ver
loop van tijd groot nut zullen afwerpen en zeer
bevorderlijk zullen zijn voo|r de luchtvaart
fa het algemeen, maar in het bijzonder voot-
het luöhttoerisime fa Nederland en voor het
binnenlandsch luchtverkeer. Vandaar dan ook,
dat d« Alg. Ned Ver. voor Vreemdeltngehver»
genomen,- omdat daarin door haar wordt gezien
een middel om met den groei van de luchtvaart
ook Nederland in het centrum van de belang
stelling te houden. Voor ons land kan niet ge
noeg gedaan worden om de kennis daarvan bij
landgenoot en vreemdeling grooter te inakèa
en of nu de vreemde bezoeker per schip, trein,
auto of motorboot, per luchtschip of per vlieg
tuig komt of te voet koe hij komt, hij is ons
welkom. Dit hebben ook de plaatselijke Ver-
eenigingefl voor Vreemdelingenverkeer welke
hierbij in aanmerking komen, goed begrepen «m
daarom ook dezen vluchten haren steun ver
leend.
Door de K. L. M. wordt, tegen betaling,
plaats ln de vliegtuigen voor de vluchten op
beide dagen gereserveerd. Veel Nederlanders,
die de halve en de geheele wereld bereisd heb
ben, zijn nog matig van hun eigen land op de
hoogte en hierbij doet zich ®®n uitstekende
gelegenheid voor om he' fa»1*! .uit de lucht
bezien te leeren kenen.
Het uur van vertrek van Waalhaven en
Schiphol is 's
morgens 9 uur; te ongeveer 5
uur 's middags la men weer op Schiphol en
Waalhaven terug.
DE SCHIPPERS DEMONSTREEREN
De leden van denAmsterdamsöhen Schip-
persbond hebben gistermiddag in roeibootje»,
getrokken door .motorbooten een demonsti*atl«
cloor de grachten gehouden. Zooals op. de born
den die ln sommige bootjes waren aangebracht
te lezen stond, ging de demonstratie voor beura
en beurtibevrachtlng onder rijttcsbeschenning,
voor werkverd-eellng en voor uniform chartew
met minimum tarief. Ook voeren eentge bootjes
met kinderen mee, op een waarvan een bord
stond met het opschrift: Waarom voor ons geen
leerplicht?
De demonstratieve vaartocht, waaraan een
vijftigtal bootjes deelnam, werd geëscorteerd
door twee politiebooten Op de bruggen bleel
veel publiek staan kijken.
.wi "us-a nsj s lawg wwir
m A Kit 100*4ioohI
|«0X»4 19W A IDOO 6 lOOMlOOHl
|M - l«N A «K» IOOHiOOhI
2fl>< I9Ï* B S00 4 iOlXJOiy
B 1000 I 101H ir
.9714 r>2) B »»00 HM)
Tv- - 18,1 100 4 >9ï
\Q - qii ja» s,
31).
Vrij naar het Engelsch
van
F. TINDEL.
Nu. zoo heb ik dan randgeloopeu, en
geprobeerd, om wat goeds aan de hand te
krijgen. Je zou denken, dat je 90 jaar was en
met één voet fa bet graf stond, zooals ze je
aankijken op die kantoren. Het heeft er veel
van, dat binnen vijf jaar alleen ver koop-er s
zuillen worden aangenomen, die zóó van de
fröbelschool komen.
Zijn «tem Monk bitter.
En toch, misschien heb ik er heel wat
van vergeten, sinds ik voor rekening van John
en mezelf werkte. Dat heb ik ook wel eens
gedacht. Ik heb er wat bij ingeschoten.durf,
zelfvertrouwen, ik weet het niet. Ik zal het hij
die fat natuurlijk niet toegeven, maar ik
voel me anders. Bovendien, Jane, er zit me
altijd nog wat dwars. Ik kan het niet van me
«toetten. Hat hindert me altijd en staat me
(reertjteand tooj oogan, heb niet mooi ge-
daan met John. Hij is er uit, net ate Ik, denk
ik- Maar ik heb het verdiend. En ook heb ik
Harry niet aangepakt, zoodat het moest Je
hebt nog niets van hem gehoord, zeker?
Toen hij den naam van zijn' zoon 'noemde
weigerde zijn stem en wendde hij het gelaat
af
De tranen kwaimiem Jane fa de oo-gen.
Neen. zeide zij. O, George, waarom had
je niet aardig voor hem kunnen zijn? Dat hij
een fout heeft begaan? Maar dat wist hij zelf
ook. Het was niiet noodig, dat je hem dat nog
eens extra vertelde. HU zag nu zelf de nadoe
len van wat hij gedaan had, maar hij moest
nu eenmaal mee. En zijn trote was zoo geknakt,
toen zijn vrouw weer aan het tooneel ging,
zonder zich verder aan hem te storen. Toen
zou een vriendelijk woord van jou hem zoo
goed gedaan hebben. Maar je
Vrouw, alsjeblieft, houd op! Maak het
niet erger. Ik weet, wat ik had moeten doen-
Maar ik was bijna mijn hoofd kwijt. Ik dacht
niet, dat hij het zóó beslist zou opvatten. Hij
had nog nooit iets al te ernstig opgevat, ate ik
wat zeL Ik meende het niet, toen ik hem
zei, dat ik hem niet wou terugzien. Alles,
wat lk wou zeggen, was; dat ik hen» niet wou
terugzien, vóór hij blijken had gegeven, dat
hij ergens goed voor was
Nu, hij is weggegaan, was het sombere
antwoord. u
Er volgde een lamge stilte. Dan zed Mrs. Mil
ler zacht:
Ik heb Rose vandaag gezien.
Kwaun ze -der?
Neenr, ik ging naar haar toe. De toestand
ls nog precies dezelfde. Die keTeil geeft niets
meer om haar, maar ze zet er zich dapper te
gen ln,
O, houd op met die dapperheid, Jane, zei
MUler moe. Ik ben ziek van al die dapperheid.
Ik wou, dat ik allebei mijn kinderen weer thuis
bad. Ach, had lk hun maar een echte kans ge.
geven, eooals lk toeaj wilde, een heelen tijd ge
leden. Arme Rose. Zij heeft Harry ook niet
gezien, zeker?
- Neen, en dat hinderde haar vreeseHjk.
Rose was altijd zoo dol op Harry.
bet, ia een pan! kreunde George.
Waarom hebben we toch dat vervloekte geld
van Parker aangepakt. Hij heeft nooit de be
doeling gehad, om het te blijven geven. Of
wat had hij anders voor? Het heeft hem een
hoop geld gekost, die grap, en geen van ons
beiden beeft er iets mee gewonnen. Ik zou
wed eens willen weten, wat die Corner hem
verteld heeft en of dat hem van gedachte heeft
doen veranderen. Alice had gelijk, Herinuer je
je nog wel dien avond, dat we daar heen
gingen, om hun te vertedien, wat voor huiten-
kansje we hadden gehad? Hoe ze mij toen
yroeg, of ik dat geld dacht aan te nemen? We
dachten, dat ze onnbozel was of zoo iets, maar
het verstandige ditng had het bij het rechte
etod. Zij- begreep, dat er wat achter zat. O,
waar moet het heen, waar moet het heen?
Mrs. Mill-er stond op, kwam langs de tafel
naar hem toe, en sloeg haaf armen om zijn
bads.
Ach, George, laat je toch niet zoo ont
moedigen! snikte ze, zenuwachtig. Ik zal nooit
meer onaardig tegen je zijn. Ik houd nog even
veel van je als altijd, George. Dat weet je
toch wel. Kijk me eens aan, George, en zeg
me, dat je nog van me houdt. Dat is alle», wat
ik wil hebben. Het kan me niet schelm, of we
arm zijn of niet.
Zij omhelsden elkander vol teederheid.
Je bent een goede vrouw, Jane, zed George
ten laatste. Voor zoo'n vrouw kan lk werken.
Ik ben er nog niet onder. Als ik eerst J°M
maar van me af kon zetten. Ik wil hem
en zijn vrouw en Alice. Ik wil hun zeggen, hoe
het me allemaal spijt. Als ik mijn trots maar
wat op zij kon zetten als lk John maar
kon vertellen, wat ik over een en ander ge
dacht heb! We waren dikke vrienden, John en
ik. Ik zal noodt Iemand anders vinden, met
wien lk zou kunnen werken, zooate ik m«t
John kon werken.
Nu, waarom zottd-en we dan niet naar
hen gaan, als je er zóó over denkt? vroeg
Jane,
zou fU w>u® ejf
kreunde George-1^ weet ntet, of lk het hun
kwalijk zou nemou.
D,at zuil©11 ze niet.
Als John wilde, zoudien we er weer op los
gaan, en omzen weg door de wereld wel vinden,
TjepGeorge- terwijl zijn oogen van nieuw
leven straalden. Dat wil zeggen, voegde hij erbij
mot een tikje humor, we zouden don weg
neruon, waarop we behooren.
gen half uur fater stonden George en zijn
vrouw voor de deur bij John. Verscheidene
kamers waren verlicht Zij begrepen dus, dat
de familie thuis was. Maar George had er al
zijn moed voor noodig, om op den knop van
de hel te drukken. Eindelijk deed bij het en
toen leek het hem eon eeuw, vóór de deur
openging, gjj gtanden vóór mrs. Wallis.
Een kort oogenhlik staarde deze haar be
zoekers aan, zonder te begrijpen, wie ze vóót
had. Dan zei ze ietwat aarzelend.
Wel, als dat niet..., Ben jij het, George?
En jij, Jane? Ik ik verwachtte jullie niet.
Misschien was er een wereld van sarc-astne
ln dat „lk verwachtte jullie niet". Dofa 't wa®
ook mogelijk, dat het zonder ©enige bedoeling
werd gezegd. Door de duisternis buiten wns het
niet te zien, hoever de Miller's blijk gaven van
verlegenheid.
Er volgde een pijnlijke stilte. Het kwam
Geoirge en Jane voor, dat de vrouw aan de
deur hun trachtte duidelijk fa maken, dat ze
niet welkom waren. Er was geen twijfel aan,
dat tal van tegenstrijdige gevoelens bij Marga
ret om den voorrang streden. Zij was te eer
lijk, om geestdrift, voor te wenden. Maax ze
was m-enechelijkerwijze nieuwsgierig naar de
reden van dit onverwachte verzoek. Zij vond
een oplossing, door den plicht der gastvrijheid
op haar man af te schuiven.
j0hn is binnen. Komt erin! zei ze droog.
Mr. Wallis zat. be-hagelijk in een grooten
leunstoel de courant te lezen. Hij bad twee
uren vrij, vóór nij gfag waken op de fabriek
want hij had het baantje van nachtwake*
aangenomen en hij verspreidde een atmos
feer om zich heen van tevredenheid, als een
main, die werk -heeft, al is het dan ook waU
laag-bij-den-grond. John was evenmin voorbe
reid op dit bezoek. Hij keek verstrooid op,
toen Mr. Miller en zijn vrouw binnenkwamen,
en het duurde enkele «ogenblikken, vóór hij
opsprong en uitriep;
Hé, George! Hoe -maak je het? En Janet
Ik ben blij, je te zien. Goede genade, dat te nfiÜ
als als vroeger.
(Slot vol«t)« J
