tijd ooot
Lnh sssr in-t
SLSsxrsjss*dTie
0
s
1-
(0
S. O. s.
ZSÏÏldOT
UT9 19 d»k-
"J"??™. iT.p1 S"eu
°7er d6 vraas: "°P W6lk6
POO
E
R
D
CONFLICT IN PE RIJNVAART.
Onderhandelingen met den
Rijkshemiddelaar
mislukt.
MAANDAG STAKING VOOR DE
RIJNSLEEPBOOTEN.
VRIJDAG 1 APRIL 1932
PAARDENFOKKERIJ.
BEZUINIGING BIJ DE NEDERL
SPOORWEGEN.
dr^T^r"!!' 062(5 kan in het bij-zonder in
9tJ"eken een omstige plaag
voor de vrudhtenculturen. in koelere
boschbrand.
Afvloeiing van personeel-
DE
TAAK VAN HET TREIN-
PERSONEEL.
RIJWIELPLAATJES.
vT
W ijziging dienstvoorwaarden.
Mil
het BOSSCHE GEVAL.
DE INDISCHE POSTVLUCHTEN.
'Tk t7 0it yau mi3 187
Gisterenmiddag heeft onder leiding van den
rijkshemiddelaar den heer ir. van IJsselsteyn
een bespreking plaats gehad, omtrent de
arbeidsvoorwaarden in de Rijnvaart.
Deze bespreking heeft geen oplossing van
het geschil gebracht, zoodat na het talen van
de rechtstreeksche onderhandelingen, ook
thans partijen elkaar niet zijn genaderd.
Woensdagavond heeft de Centrale bond
van transportarbeiders een vergadering met
vertrouwensmannen gehad, waarin het advies
voor de ledenvergaderingen, uitgaande van de
cronderstelling, dat de onderhandelingen met
e werkgevers geen oplossing zou.uen bren
n, werd vastgesteld.
In verband met het feit, dat de bespreking
nat den rijksbemiddelaar tot geen nieuwe
ozlchtspunten heeft gevoerd, is gisterenavond
-oornoemd advies aan de ledenvergaderingen
er aanvaarding voorgelegd. De beide leden
orgaderingen te Rotterdam en te Dordrecht
ehouden, hebben zich met dit advies ver
enigd.
Overwegende, dat een loonsverlaging, die
/uim 15 pet. bedraagt, niet kan en niet moet
worden aanvaard, besloten deze vergaderin
gen op Maandag a.s. het conflict in zijn
scherpsten vorm te aanvaarden. Op grond van
tactische- en organisatorische overwegingen,
zal dit geschil worden beperkt tot sleepbooten,
zoodat de bemanningen der Rijnschepen bui
ten den strijd vallen.
Ten aanzien van de booten is bepaald, dat
slechts dan gevaren zal worden, indien met
den Centralen Bond een contractueele over
eenkomst wordt gesloten.
Deze vorm is door den Centralen Bond ge
kozen om te voorkomen, dat werkgevers, die
zich voorloopig bereid zouden verklaren op
de oude voorwaarden de uitoefening van het
bedrijf voort te zetten, daarvan profijt ten
eigen bate zouden trekken.
In feite is hier geen sprake van staking
maar van uitsluiting, omdat de meeste werk
gevers van hun arbeiders hebben gefüsrht
zich schriftelijk met de 15 pet. loonsverlaging
op poene van ontslag te vereenigen
Opgemerkt zij, dat het conflict zich niet
alléén zal beperken tot de sleepbooten maar
ook uitsluitend tot de vaart op den Rijn zoo
dat het de vaart op België niet impliceert
De Nationale Vareeni©inig tot bevordering
dor Paard-en fokkerij in Nederland hield te den
Haag haar jaarlijksche aligemeene vergadering,
onder voo-rai t ter schap van den heer H. A. van
Beuningen, uit Kerk-Avezaath, die ér op wees,
dat de paardenfokkerij ook den druk onder
vonden heeft van de slechte economische toe.
standen in de geHreeJe wereld.
Bij de ingekomen stukken bracht de heer
Dekker de vraag ter spratke of vanwege de
landbouw organisaties niet het een en ander
zou kunnen gedaan worden om een stroever
wegdek te verkrijgen, daar de asfaltwegen
voor paardentractie dikwijls te glad zïjn
Bij betonwegen doet izicto het bezwaar der
gladheid in mindere mate gelden, overigens
spr. aan klinkerbestrating in keper-
overwegen wat tem
INVOER VAN AMERIKAANSCHE
APPELEN.
Geen maatregelen tegen de San José
schildluis noodzakelijk.
maa^elenT' ffen<ie het nemen TaD
maatregelen tot wering hier te lande van de
f^Wlluis- de*lt de Minister van Bin.
hem a f*®" ®D La'nd^>uw mede dat het
berekend 5®, reeds verschillende malen
1haven3 OP uit Noord-Amerika
ingevoerde appelen de San José schildluis Is
titer "jf n^d^k6i'^ wer/ng
treffen pïrti^ .®°MWluis te
aohrt moet worden dat eventn 1 ®esloten 86
van ingevoerde app£ Z t
op de takken van hier te lanrle at, en
boomen zanden worden overgebracht
ARBEID IN KALKZANDSTEEN.
FABRIEKEN.
De Minister van Arbeid, Handel en m
heid heeft aan hoofden of bestuurd 1Jver"
kaikzandsteenfabrieken in alle gemeln! !T
Rijks vergund, dat mannen ta iJTffiS ran
1 April tot en met 30 Juni 1932, in afwükin*
van het bepaalde bij artikel 24 der Arbeid™?
1919, gedurende 10 uren per dag en 55
per week arbeid verrichten, onder voorwaard*1
dat de arbeidstijd van bedoelde arbeiderB
zijn geheel ls gelegen hetzij tusschen 6 uur des
voorraiddags en 6 uur des namiddags, hetzii
tusschen 7 uur des voormid-dags en 7 uur dt,3
namiddags.
LIJK GEVONDEN
Gistermorgen om elf uur is uit den Dommel
op „Koudenhoven" te Eindhoven het lijk op
gehaald van de 75-jarige mevrouw P. v. D., die
sinds Asch-Woensdag vermist werd.
dacht
vér band,
Het hoofdbestuur zal
deize vaJt te verrichten.
Blijkens het jaarverslag van den secretaris
penningmeester, den heer A. W Heidema t
van 1.45 M. schofth^of hooger tf
söhui^ig^krachtens
een in-leidiin F' BuItman ult Heemstede Meld
worden i Ofi-noourson hlppique dienen te
aïwernen'11 0111 n<>S meeir nut te kunnen
fWkWH aTO<>r de Nederlandsen» warmibloed-
„n Vri,1J.131005 ket geval is Spr. hield
totalisato^ TO" toelaten Yan den
Van andere zijde weTd opgemerkt, dat de
angstelling moet komen van de fokkers van
paarden. Het publiek toont meer belangstel,
'ing voor motorrennon ep dat verandert men
niet met toelating van weddenschappen ten
gunste van de paarde n concoursen
De voorzitter voegde hieraan toe, dat „meer
Sridleidt tot meer insohrij vingen en dit
weder tot meer bezoek.
Bij de rondvraag werd nog aangedrongen
op verhoogtng van het invoerrecht op ponnies
van 12.50 tot 50 en op een bepaling, dat
ingevoerde slachitpaairden rechtstreeks naar het
abattoir moeten worden getransporteerd.
Mr. Wiutemmns zegde aan het slot der ver.
gaidering gaarne toe, datgene te willendoen
wat mogelijk is om door tussohenkomst van
het departement de belangen van de paarden
fokkerij te bervorderen.
CONFLICT VOORKOMEN
De rijksbemiddelaar prof. mr. Aalberse had
tegen vandaag de partijen bijeengeroepen, be
trokken bij een dreigend conflict by de Coöp.
Tilburgsche Melkinrichting en Zuivelfabriek.
Aangezien prof. Aalberse bericht heeft ont
vangen, dat de partyen gisteravond tot over
eenstemming zijn gekomen, ging deze confe
rentie niet door.
BLOEMBOLLEN EN CONTINGENTEERING
VAN DEENSCH VLEESCH.
De groepen bloembollen, bloemistery en
bloemkweekerü' uit den Nederlandschen Tuin-
bouwraad hebben aan den Minister van Bin-
nenlandsche Zaken en Landbouw een .telegram
gezonden, waarin adhmsie betuigd wordt met
hej adres van de bonden van bloembollenhan
delaren, plantenhandelaren en den Aalsmeer-
schen Tuinbouwbond en dringend verzocht
wordt rekening te houden met de exportbelan
gen, ten aanzien van de vaststelling van een
nieuwen termyn van het contingent Deensch
vleesch.
DE MOEILIJKHEDEN VAN
JAN KUBELIK.
De schulden van den viool-virtuoos Jan Ku-
belik, bedragen, naar gerechteiyic is komen
vast te staan, 900.000 schillingen. Hy heeft
een aceoord geboden van 35 pet. De oorzaak
der financieele moeilijkheden van Kubelik is
het verlies, dat de kunstenaar tijdens zijn ver-
biyf in de Vereenigde Staten heeft geleden.
NEDERLANDSCHE KUNSTKOOPERS-
BOND.
Op de gehouden algemeene vergadering van
den Nederlandschen Kunstkoopersbond, wer
den in het bestnur gekozen de heeren B. L.
Voskuil Jr., tot voorzitter, Th. Vlas tot secre
taris, beiden te Amsterdam, J. H. de Bois te
Haarlem tot penningmeester, H. E. d'Audretsch
®n M. Liernur Jr., te 's-Gravenhage, tot leden.
Het secretariaat ,is gevestigd in den Kunst
handel Vlas, Rokin 68, Amsterdam.
Een groote oppervlakte bosch en heide in
nMs U;nen" ondeir Made is door het vuur ver-
J...' 1 krachtig optreden der plaatselijke
e voorkwam verdere uitbreiding.
vnjry MAAI5. MET EfiatLDCH
M. F LEAT1
vAfl
5).
Dat moet u toch n'iet zijn. We zijn in
derdaad heel gelukkig, maar zulk een geluk
ie niet onbereikbaar. Het kan ook u ééns ten
deel vallen, en ik hoop het.
Dank u. Maar ik ben bang, dat ik ai te
oud ben, om van levenswyze te veranderen.
En dan, ik heb ook geen zin, om te twisten,
en dat weer goed te maken en telkens toe te
geven aan den wil van een ander. Ik vind
dat niet meer de moeite waard.
Ik moest onwillekeurig lachen.
Maar moeten getrouwde memschen dan
noodzakeiyk ruzie maken met elkaar, Lord
Euetaoe? Alle meisjes zijn niet eigenzinnig.
Ik kan niet geLooven, dat Hugh en ik, ais hij
was blyiven leven, ooit een ernstig verschil van
meening zouden hebben gehad.
Misschien niet. Maar Hugh was dan ook
een buitengewoon gemakkeiyke kerel, met al
tijd een goed humeur.
Hy was de beste en goedigste jongen, die
er ooiit geweest is, riep ik geestdriftig uit.
Niemand weet beter dan ik wat Hugh was.
Juist, Mrs. Power, en een jaar lang hebt
n dan ook geen twist gehad. Begrijp me
goed: ik wtl niet zeggen, dat het ooit wèi
het geval zou geweest zyn, maar u bent toch
niet al te lang op de proef gesteld, is 't wel?
Neen, maar al had hij geleefd, tot hy
80 was, dan zou ik nóg niets tegen zyn zin
hebben kunnen doen. Hy was zoo lief.
Ik weet, lat hy dat was, en ik geloof,
dat u ook zoo bent. Daarom zou myn arme^
jrteod, ala hij w*a blijven leven, de geluk-1
Iet was op een morgen in bet laatst van
eptember, een van die droefgeestige ochtenden
waarop de zomer afscheid neemt. De lucht
werd reeds yi en er scheen een flauw zonnetje
waaraan alle warmte vreemd scheen. Fyn als
elfenkaar zweefden de herfstdraden door het
geboomte, waarvan de verdorde bladeren bü
ieder zuohtje ritselend neerdwarrelden.
Paul van Bruggen was dien ochtend vroeg
opgestaan en had eenige uren gewandeld om
daarna met frissche krachten aan den arbeid
te kunnen gaan. Nu stond hy in zijn ruim
atelier voor den schildersezel en legde de eerste
hand aan de dagtaak, die hy zich gesteld had.
het uitwerken van een der vele door hem in
den afgeloopen zomer op zijn reis door Vlaan
deren vervaardigde studies.
Na eenigen tijd gewerkt te hebben, hield hij
een oogenbiik op.
Vreemd, het wilde vandaag niet erg vlotten.
Hy legde zijn penseelen neer en liep naar het
openstaande venster. Wat een verschil tusschen
-het in -blyde zomerweelde badende Vlaamsche
landschap en de mistroostige uitgestrekte lan
derijen daar buiten!
Paul moest onwillekeurig huiveren. Deze
eerste ochtend na zijn terugkeer van een lang
durige, bui tenia ndsohe reis, was geen goed
begin.
Toch moest hü niet te veel aan dit gevoel
van onbehaagiykheid toegeven, want er stond
een periode van gestadigen arbeid binnenshuis
voor de deur en het moeilijkste van alles, het
uitwerken van zijn studies, moest nog be
ginnen. Paul soheurde zich los uit zijn mijme
rijen en sloot, na een laa-tsten blik op het Loos-
drechtsohe landschap geworpen te hebben, het
venster. De oogen gericht op het doek, voor
stellende het schoone, zonnige rivierdal van
Iloey, begon hy, telkenmale de kleuren zorgvul
dig vergelijkende, de verf opnieuw te mengen.
In het aangrenzende vertrek neuriede eens
klaps de radio, die hy, zorgeloos als hy was,
den vorigen avond vergeten had 'uit te schake
len. De lünchmuziek zette In. Zaohtjes weer
klonken de eerste' maten van Grieg's Peer Gynt
door het ruime atelier. Het was Paul's lieve
lingsmelodie, die nim-mer naliet, weemoedige
herinneringen te wekken. In dagen, toen hij
nog in het ouderlijke huis woonde speelde zyn
vader de mooie suite soms op de viool en
later kon Paul haar nimmer hooren, zonder
aan dien gelukkigen tijd te denken
Ondanks zijn een en dertig jaren, leek hét
hem, of dit alles wel een eeuw achter hem lag.
Paul viyde zich neer op de sofa en dacht
terug aan de jaren van zijn jongelingschap;
zyn blijden, zorgeloozen H. B. S.-tyd de
mobilisatieen daarna een zeer kortston
dige marteling in een ambtenaarsbetrekking,
die hem door z'n goedwillenden vader opgedron
gen was, doch waarin hij, met zijn naar schoon
heid en onafhankelijk held dorstende kunste
naarsziel zich niet vermocht te schikken. Het
onvermydeiyke was toen gebeurd. Na een hef
tige woordenwisseling met zijn vader, die van.
een kunstenaarsloopbaan niets wou weten, ver-'
liet hy het ouderlijke huis. De vader, reeds vele'
jaren weduwnaar, bleef als gepen,sionneerd
ambtenaar alleen achter en de zoon trok de
wyde wereld in. Hij had moeilijke, maar toch
ook vroolijke en zorgelooze dagen gekend daaT
op Montmartre. Hard, hard had hy gewerkt
en zqn kunstenaarservaring, opgedaan hij zyn
werken in de natuur, had hy aangevuld met
de zoo noodzakeiyke studie aan de Academie.
Ondanks zijn jeugdigen leeftyd, was hy thans
een schilder van naam, voor wien de critiek
niets dan lof had en wien zelfs de „Prix de
Rome" ten deel was gevallen.
Dit alles ging aan Paul's herinnering voorby.
De muziek speelde nu het tweede deel van PeeT
Gynt, Ingrid's Kiage. Weer moest de schilder
aan zqn vader denken. Sinds zijn overhaast
vertrek uit huis had hy hem nimmer terug
gezien. Geschreven hadden zij elkander even
min; slechts nu en dan hadden kennissen hem
verteld, dat de oude heer nog steeds in het
statige huis aan de Heerengracht woonde en
het, ondanks zijn zwakke gezondheid, tamelü'k
goed maakte. Dit was alles, wat hy van hem
wist. De verbittering, die Paul aanvankelijk
jegens zijn vader koesterde, was met de jaren
verdwenen en had gaandeweg plaats gemaakt
voor een gevoel van onbestemden weemoed,
soms aangroeiend tot een plotseling, hevig ver
langen hem weer te zien, zich mét hem te ver
zoenen en weer de Paul van vroeger te worden,
inplaats van den opstandigen jongen jongen,
die in een vlaag van onafhankeiykheidszin
het. ouderiyk huis ontvloden was. Maar telken
male kwam Pauls aangeboren trot, die ook
een karaktertrek van züo vader was, tegen deze
edele gevoelens in opstand. Vandaag was dit
verlangen In nog sterker mate by hem opge
komen dan vroeger en het scheen schier on
bedwingbaar.
Onrustig begon de jonge schilder het atelier
op en neer te loopen. Zqn hart klopte snelleT
en een donkere blos kleurde zyn door de zon
gebruind gelaat.
Plotseling zweeg de muziek en Paul hoorde
de heldere, anders zoo opgewekt klinkende
stem van den omroeper een S.O.S.-berioht aan
kondigen.
Wil Paulgespeld met de beginletters
van PieterAnna
Een plotselinge schrik had zich reeds hy
het hooren van het woord S.OS. van Paul
meester gemaakt maar toen hy zyn eigen voor
naam hoorde afroepen, kon hy het niet langer
uithouden. Met beide handen de ooren dicht
drukkend, om maar vooral niets behoeven te
hooren van -de rest van de ongelukstijding, yide
hy naar de deur. Even maakte hy zqn rech
terhand vrij om de kruk om te draaien. Op dat
oogeablik hoorde hy den omroeper nog juist
zeggen: ,,daar zijn vader stervende isHer
haling Wil Paul...."
Paul liep radeloos de gang in en wierp de
deur met een slag in het slot. Te laat....? Of
kon hü het nog goedmaken
Blootshoofds rende hy het huls uit, greep zyn
motor nit -het schuurtje en reèd weg. Ais een
waanzinnige, zoo snel, vloog hy de Vecht langs.
BreukelenNieuwersluisLoenen
VreelandHoewel de motor op de grootste
versnelling stond, scheen het Paul, of e-r geen
einde aan dien langen .weg zou komen. Als
opgejaagd sprongen de voetgangers by zijn na
dering op zijde en de politieagenten sommeer
den hem overal gesiticuleerend halt te houden
Maar hy bekommerde zich niets om dat alles
Slechts één gedachte had hy: zyn vader nog
eenmaal te zien
Als een komeet schoot -hij een half uur later
de hoofdstad binnen. Voor het groote patriciërs
huis -hield hij met een ruk stil, trok als. een
bezetene aan de monumentale, ouderwetsche
bel' en snelde de verschrikt achteruitdeinzende
dienstbode voorbij. Bij vier treden tegeiyk stoof
hy de trap op en stormde met bonzend hart
de kamer van zü'n vader binnen. Een radio
toestel speelde zachtjes.
Op de mat bU de deur bleef hy eensklaps
stilstaan.
Droomde hij?Was het ïïeusch waar?.
Zyn vader stond achtér zijn schrijfbureau op
en liep hem met tranen in de oogen en uit
gestoken handen tegemoet
Vader, ik ben zoo geschrokken.... was
alles wat Paul kon uitbrengen.
Ik ook jongen, zeide de oude /r.an zacht.
Ik had medeiyden met jou, maar ook met dien
aikteren Paul
(NADRUK VERBODEN
De minimum-boete van 5.
De Minister van Financiën deelt in antwoord
op desbetreffende vragen van bet Tweede Ka
merlid mevr. Bakker-Nort mede, dat hy het
minimum van 5 boete, dat krachtens art. 5
der Ry'wielbelastingwet moet worden opge
legd aan dengene, die een rijwiel berijdt zon
der belastingmerk, niet te hoog vindt.
De praotijk wijst uit, dat ongeveer 95 pro
cent van hen, die bekeurd worden wegens
overtreding der Rijwielbelastingwet, de bekeu
ring terstond bij transactie afdoen. Bü deze
transacties kan met de vordering van een
lagere boete worden volstaan, hetgeen^ als
regel ook geschiedt. Indien onder de overige
5 percent zich een geval mocht voordoen, waar
in een boete van 5 te hoog geacht wordt,
kan altijd nog een beroep worden gedaan op
het recht van gratie.
De Minister acht een wetswijziging op dit
punt niet noodig.
VRAAGT
LET OP MET FABRIEKSMERK
Reel. 604 DGVS S
In de jongste bespreking tusschen de direc
tie der Ned. Spoorwegen en den Personeel-
raad heeft de directie ten aanzien van de
bezuinigingsmaatregelen, welke noodig ziju
tengevolge van het feit, dat door den terug
gang van het vervoer een overcompleet aan
personeel Is ontstaan, het volgende medege
deeld:
Van het locomotiefpersoneel is reeds eeniger
IK geleden een aantal oudere machinisten
vervroegd gepensionneerd. Ten einde plaats
te maken voor het administratief personeel,
beschikbaar kwam en nog komt, zijn wij
overal behalve op de stations begonnen oud-
o "Pers°neel, dat 60 jaren en ouder is en
gepensionneerd kon worden, op pensioen te
stellen. Daarna is aan de beurt gekomen oud
b.S.-personeel, dat den pensioengerechtigden
leeftijd nog niet bereikt heeft, doch nadert.
Personeel is en wordt voor zooveel noodig
op wachtgeld gesteld; hierbij handhaven wy
den anclenniteitsregêl in dien zin, dat de
oudste in jaren het eerst voor op wachtgeld-
stelling aan de beurt komt. Er wordt dus in
dit opzicht gehandeld volkomen in overeen
stemming met de regels, die destyds, toen ook
tot Personeelmkriujp^g moest overgegaan
worden, in overeenstemming met de organi
saties vastgesteld zyn.
In verband met het overcompleet op de
stations bij den Dienst van het Vervoer ver
laat het oud H.S.-personeel, dat 60 jaren en
ouder is voor zooveel noodig den dienst.
Óverwogen is voorts het administratieve
stationspersoneel, dat voor vervroegd ouder
domspensioen (55 jaar en ouder) in aanmer
king komt, te pensionneeren. Hoewel wy het
voordeel van een afbouw, die van boven at
aan begint, niet onderschatten, hebben wy
evenwel een dergeiyken maatregel tegenover
betrokkenen te ingrypend geacht. Daarom
hebben wü besloten tot den o.i. minder har
den maatregel om de h!erlingen-klerk(e) op
de stations te laten heengaan. Dit zal in dier
voege geschieden, dat aan de leerlingen-
klerk(e), die op 1 Mei a.s. nog korter dan
één jaar onder R.D.V,-verband in dienst zul
len zyn en wier dienstverband niet op of
vóór 1 Mei vanzelf mocht eindigen, de dienst
betrekking tegen dien datum wordt opgezegd,
terwü'l voor de overigen het ty'deiyke dienst
verband by den afloop niet zal worden ver
engd. Mocht hierdoor het aantal leerlingen-
b'erk(e) beneden de behoefte aan die heamb-
ten dalen of mocht daarna aanstelling van een
meuwe(n) leerling-klerk (e) noodig biyken,
an zai ln dienstjaren oudste leerling-
srk(e), die den dienst heeft moeten ver
n Gv' 'eruggenomen worden. Is de leerling-
ineü- die de oudste in dienstjaren is, nog
hpf le?l.st 011 kan by (zq) op het moment, dat
den 'enstvei'band afloopt, niet gemist wor-
ipneM -J1 201 dit dienstverband worden ver
ts n? ?°r wederaanstelling kunnen noch-
behonrr-t l Jf3 ln aanmerking komen, die
behoorlijk hebben voldaan en alsdan voor-
zoover betreft leerling-klerk niet ouder zijn
clan 24 jaar en 31 Jaar voorzoover betreft
leerling-klerke.
Ernst Stegemann vervaardigde in opdracht
van het Oostersch Instituut te Chicago een
model van den Toren van Babel, gerecon
strueerd naar de resultaten der laatste we
tenschappelijke onderzoekingen.
In verband met de voorgestelde wijziging
van art. 79 A.R.D,, welke o.m. aanleiding was
tot het stellen van schrifteiyke vragen aan de
regeering, verklaarde de directie:
Het uit het A.R.D. doen vervallen van ver
plichtingen, die aan bestuurders yan den
spoorwegdienst zijn opgelegd, zegt niets ten
aanzien van de taak, die wy den beambten
onder de werking van het herziene A.R.D.
zullen voorschrijven. Als de bedoelde wijzi
gingen tot stand komen, is het eenige ge
volg daarvan, dat wy die verplichtingen niet
meer hebben. Het personeelbelang is alzoo
met die wijzigingen geenszins gemoeid. Aan
leiding tot de voorgestelde nieuwe redactie
van artikel 79 A.R.D. is geweest de invoering
van de K.K.-rem, waardoor met geringere
treinbezetting volstaan zal "kunnen worden, te
weten slechts één conducteur op den achter
sten wagen. De maatregelen, waartoe de wyzi"
gingen van de artikelen 74 en 79 van hri
A.R.D. te zijner tijd zullen leiden en waarbij
belangen van het personeel rechtstreeks
de
betrokken mochten zyn, zullen wij te gele£e'
uer tijd met den Personeelraad besprek©0-
MAATSCHAPPIJ VOOR MEEL- en
BROODFABRIEKEN-
In de alg. vergadering van Aandeelhouders
van bovengenoemde Mij. werden oalans
en winst- en verliesrekening B°0t teurd.
Het dividend werd vastgesteld op pet. De
heer J. H. von Glahn, aftredenc, werd ais
Commissaris herkozen.
'g_te menach op de wereld geweest zyn.
als lk uV't. had geh.ad, dan
niets
Geen „ldasse-justitie".
Het Bossche geval"
Z 1. v A aat zooveel sensatie
heeft verwekt, blijkt nu inderdaad niets met
,,KIasse Justitie" uitstaande te hebben
Zooals men weet, werd in de Pers gewag
gemaakt van een vonnis van den Krijgsraad te
Den Bosch, waarby een officier, die in dron
kenschap een agent had mishandeld, na een
psychiatrisch onderzoek van rechtsvervolging
werd ontslagen, terwijl op dienzelfden dag deze
Kry'gsraad een. veroordeeling zou hebben uit
gesproken tegen een soldaat, die in dronken
schap een strafbaar feit zou hebben begaan.
De -bewiiste soldaat blqkt nu achteraf in het
geheel geen veroordeeling te hebben opgeloo-
pen, doch te zijn vry, gesp roken, zoodat
het vrijsprekend vonnis van den bedoelden
luitenant -geheel op zich zelf komt te staan.
We lezen nj. thans in „Het Volk":
In dit li'dht 'bezien, is onze felle veront
waardiging verklaarbaar, toen het diraad-
beriebt van een vrijsprekend ,/kast,e"-von-
nis ons bereikte. Reeds daverden de toet
sen van onze schrijfmachine, teen het bericht
van een tweede krijgsraad-vonnis binnen
kwam waarbij een dronken soldaat wegens
practisch onbewezen -diefstal van 20 tot
een gevangenisstraf van één maand werd
Dat het woord klasse-
justitle ons van Se
zal er zich over verwonderen
Wy hebben daarop onmiddellijk pogingen
in het werk gesteld naam en adres van den
onbekenden soldaat te weten te komen Dit
is ons he-den gelukt.
Tot onze „groote verbazing bleek onze bij
zondere berichtgever (niet onze Bossche cor
respondent) eisoh en vonnis niet juist on
derscheiden te hebben, zoodat hy ons een
vonnis overbracht, dat één maand gevange
nisstraf Inhield, wa'ar de Krijgsraad vrij
spraak gaf-
Naaet onze verontwaardigin,g over een der
gelijke onverantwoordelijke berichtgeving,
vervult ons een groote voldoening over deze
uitspraa van het Bossche college. Voor het
volkomen e goeder trouw, doch in feite on
juist -.e egde verband tusschen -de twee ver-
vonnissen, bieden wij den Bosschen
jö'Jgsraad onze verontschuldiging; gaarne
aan.
De „Ekster" (heenreis) vertrok gisteren,
morgen om 6.15 uur uit Calcutta en arriveer-
<e na een tusschenlanding te Rangoon om
17 uur te Bangkok.
De „Reiger", die gisteren om 6.37 uur uit
Amsterdam is vertrokken, is om 13.22 te Mar
seille aangekomen.
De „Duif" (terugreis) is gisteren om 4.29
uur uit Bushir vertrokken en om 18.14 uur ta
Cairo aangekomen.
mun loven "aa ëe,na,a' aaD
stierf. geweest zijn, sinds hij
- U spreekt, alsof i
is. Hét is nog maar «Tb V
- Ik ben 34 jaar ^1?
- Wat is 34 iaar''ï1L5U3tax*'-
kigie jaren vóór u, dat TeI" eeluk>
eenigeir tijd zult u nog Zeker' Te
gunnen, Mrs. Power. E.n mWh?W bC'
gelukkiger leven dan u nu n TOn T6eJ
- Ik kan ml acht.
eeniger tijd zult u
Powei
«ven di£
kan mij geen v
len, dan dat, wat nu voorbij i3. voorstel.
Maar u zult mischien beter in bi
om het nieuwe geluk te genieten Opw.» Zijn'
als men 19 jaar is, kan men niet volled-il11310'
nieten. s ge"
Ik kon het wel,
U dacht, dat u het kon. U zult nog wel
anders leeren. Een week geleden docht ik, dat
er in Brussel mi ets was, wat mij nog belang
kon inboezemen en nu moet lk bekennen, dat
ik ongeiyk had. Wie kan zeggen, wat de' toe
komst brengt?
Lieve moediie bent u van plan, hier den
heelen dag te blijven staan? riep May opeens
naast me. U weet, hoelang u laatst verkouden
bent gebleven, toen u het op het ys te pakken
kreeg. De Chesters zyn aan den anderen kant
van den Vyver, en Jeanne d'Armville wil we
ten, of ik daar Woensdag op de thee kan ko
men. Spreek u met hen, moedie. Iedereen
vraagt, waar u bemt.
En zonder verdere plichtplegingen schoof zy
haar arm door den mynen, en met een buiging
voor Lord Eustace reden we weg naar onze
vrienden. Maar ik kon de woorden, die hy tot
my gesproken had, niet vergeten. Nog dagen
daarna klonken zy my in de ooren,
IV.
Ik kende Lord Eustaice nu reeds anderhalf
jaair. Het was een heerlijke zomeravond én
wy woonden een openluctrt-concert by in een
der parken. May fladderde met een paar boe
zemvriendinnen arm in arm langs de paden.
Zy leek de voupersoonlij king van jeugd, gezond
heid en levenslust.
Wat groeit dat kind, zei Lord Eustace,
toen ze ons voorbij kwam.
Ja, Ze is nu haast geen kind meer. Met
haar laatsten verjaardag is ze 15 geworden.
U moogt haar nog altyd graag, geloof ik, voeg
de ik er wat zenuwachtig aan toe.
Lord Eustace scheen een oogenbiik na te
denken.
U hebt er zeker nog nooit aan gedacht,
zeide hy dan, dat haar glorie voor mij slechts
een -weerkaatste glorie is?
Ik zweeg.
U hebt er cius ook nooit aan gedacht, dat
al mijn denken en verlangen op een ander ge
richt ia, die op oogenbiik niet zoo heel ver
kon niet antwoorden, wamt May kwam
naar ons toe. Ze wa3 nu alleen.
vriendin hm Qaar huis' zeide ZÜ> van haaT
komt KonpeJeC mo^ié'11 VTa®6n*
va? nie?wj Ik triWe
ik dadeiyk lie£st aou
de ontdekking te ovm™»,Segaan' om in 613116
gedaan had. Maar aTm!!' lk Z°° jUl8t
haast zelf niet, wat ik w*™
O ja, lieveling, natuurlijk
als j« dat wilt. Ben je biy. May? Heb jd jé
geamuseerd, kind? D Je J6
Heel goed, moedie. Hoorde u dat laatste
«tuk? Het was heeriyk. Maar wait bent u hi
verig! Hebt u het koud? -
s- Nteht llwwd, ik ben alleen wat vermoeid.
Maar ik hen erg. erg geluklkig, voegde ik er
fluisterend by.
Uk had een gevoel, alsof ik mijn geluk zelfs
geen oogenbiik voor haar geheim kon houden.
Je hebt te lang gestaan, zed Load Eustar
ce zachtjes. Neem mijn arm, Catherine.
HÜ nam mijn hamd, en dirukte die krachtig,
wat my van vreugde deed trillen. Arm in arm
gingen wy naar het huis van May's vriendin
netjes, waar wij afscheid namen. Zonder ver
dere verklaringen, maar elkander volkomen
begrijpend.
Wat leken die volgende twee uur mij lang
en vervelend!
U bent niet erg wel, lierve moedie, zei
May, toen we samen maar huis wandelden. U
scheen niets te hooren van wat er vanavond
tegen u gezegd w-erd, en uw handen zyn
gloeiend heet. Hetot u hoofdpijn? Wat scheelt
eraan?
Niets kind, antwoordde ilk. Ik ben alleen
vermoeid en ven-long ernaar, om te slapen.
Maar toen May al ingeslapen was, zat ik
nog uren lang op, en dacht na over de won
derbare ontdekking, die ik gedaan had. Hü
hield van mij. Ik had het al eenigen tyd ver
moed, en er was nu geen twijfel meer aan.
Maar wat mij vee' meer verraste, dot wae, dat
ik van hem hield. En toen ik eenmaal die
ontdekking gedaan had, o, hoe voelde ik toen,
dat ik van hem hield!
Mijn eerste gevoel was schaamte. Ik had mijn
trouw aan Hugh verbroken. Een oogenbiik
deed de gedachte aan hem mij huiveren. In
die eerste opwelling wilde ik mijn Heven joon
gen om vergiffenis vragen, dat ik een an
deren man had toegestaan, zyn plaats in te
namen en vader over zyn kind te zyn. Maar
dan: Hugh was al 15 jaar dood, en de klank
van Lord Eustace's woorden was nog nau-
welüks weggestorven. En op het laatst dwong
ik my zelf, om te gelooven, dat Hugh de
eerste zou geweest zijn, om zich te verheugen,
dat zün kilnd en weduwe een bracheruner zou
den vinden in Lijn besten V11011 en hij .ko-n
ook nooit verlangd hebben, ik onbemind
en eenzaam door bet leven u gaan. ir
greiep nu zelf niet, boe v zooveel jaren al
léén met mijn kind hod kurmen
kan om zoo te zegge0- e eren dag trouwen.
Wat zou er dan van_my moeten wwdeu, een
zaam als ik was- 6. 'Chte, diat ik May
zou verliezen, bracht een oogenbljk de tranen
in nujn oogen- Maa zou jjj Eustace heb
ben! De gedachte aan Eustace begon alles in
mij te overheerschen. Ik, die gemeend had,
dat myn loven ten einde was, dat ik nooit
geen echte vreug - r kon smaken lk werd
bemind en zou weer een echtgenoot hebben.
Ik zou alles voor Eustaoe,
Wat zou er dan worden van May' Van haar
ik uh nieuwe leven
pjjj het verkeer met mijn kind moeilijker zou
maken, dan zou ik er mi«t toe overgaan. Vóór
alles zou ik rekening houden -met May al zou
mij„ tart moeten breken. MaaTwie vrien
delijker zyn voor May, dap Mj? Neen, wat dat
betreft, zou i geen uur mogen verliezen, om
haar zu el beschermer te geven als
Dord Eustace. Vóór alles gp^
dig mogelijk te weten trachten te komen, wat
ay nlar^dae-en Eusta<:9 was nu voor
een paar aagen naar „a
terugkomst zou hy oLÏ
woord spreken
mijn kind hebben
twijfeld voor haar een °P Wal 0nge"
eeh verrassing zou zijn
a 6 verrassing, diaar verixouw-
e op e® dan zou ik Lord Eustace kun
nen zeggen, dat mijn kind hem even gaarne
als vader welkom aeebte, als ik hem welkom
heette als echtgenoot
Het was vroeg in den morgen, dat lk my te
rusten legde. Maar ook toen kon ik nog niet
slapen. Ik maakte plannen, hoe ik May het
best mijn voornemen zou meedeeilen.
May zag, dat ik bleek was ©n begreep, dat
sk slecht had geslapen. Zij trachtte my over
te, halen, om i-n bed te blyveu, maar ik waa
te rusteloos, dan -dat ik diaaraan gevolg kon
geiven. My'n kind was nu voortdurend by mij.
Zij volgde nog slechts enkele bijzondere lessen
en vergezeld© mij ge-woomiyik overal, waar ik
ging.
gelegenheid, die ik had willen maken,
deed zich byna heel natuurlijk voor onder het)
ontbijt. May sprong op en rende naar bet ven
ster.
RUtuigen, moedie! Een trouwpartij! Weet
Jij, wie er vanmorgen trouwt, Célesbine, vroeg
zy het meisje, dat juist In de kamer was.
Miaidiaimie Fradelle, juffrouw, antwoordde
het meisje- Ze trouwt met een Engelschen
heer.
Madame Fradelle! Sommige menechen
hebben t-och een vreemden smaak!
Een van die huwelijken, die jij niet goed
vindt, hé, Ma.y? merkte ik zenuwachtig op.
Waarom zou ik het niet goedvinden,
moedie? Als die Engelschman dat vrouwtje
wil hebben, wat kan h-et mij dan schelen?
Maar ze jg immers weduwe, kind en
tweede huwelijken heb je immers altyd soherp
veroordeeld.
May keerde zich schieiyk om en zag mij
recht in het gelaat.
Maar ze heeft geen kinderen, moedie-
Wat zou dat voor verschil maken, lieve
ling? Als madame Fradelle een paar vaderiooze
kindertjes had, zon ze zooveel reden te meeif
hebben, om ook aan hen te denken- j
j(Wo<nat vervolgd^ j
