DE I. A. C. EN DE WERELDCRISIS.
DEZVER/ER
EEN BELANGRIJKE RESOLUTIE.
VLUCHT ALS
DEFENSIE-MIDDEL.
LOONSBESCHERMING
NOODZAKELIJK.
DE AANSLAG IN CHINA.
ZATERDAG 30 APRIL 1932
WENSCHEN VOOR ECONOMISCH
HERSTEL.
Een noodkreet tot de wereld
NIEUW DUITSCH GEZICHTSPUNT
TER ONTWAPENINGS
CONFERENTIE.
POLITIE-PRESIDENT DIENT EEN
AANKLACHT IN.
MUITERIJ VAN FRANSCHE
ARTILLERISTEN.
DE VLIEGER NOTZ DOODEL1JK
VERONGELUKT.
UITSLUITING VAN ABATTOIR-
ARBEIDERS.
GENERAAL URIBURU f.
OUD-PRESIDENT VAN
ARGENTINIË.
BELANGRIJKE REDE VAN
Dr. STEGERWALD.
SCHULZ TEGEN DE „MUENCHENER
POST".
BERGSTORTINGEN AAN DE
MOEZEL.
KRACHTIGE JAPANSCHE
MAATREGELEN.
GEWAPEND ROOVER IN SLAAP-
KAMER.
DE WERKLOOSHEID IN NEW-YORK.
MILLIOENENSCHANDAAL TE
BRUSSEL.
ERNSTIGE TRAMBOTSING.
HEETHOOFDIGE
AFGEVAARDIGDEN*
TUMULT IN DEN IERSCHEN
LANDDAG.
MAKABERE VONDST IN BELGIE.
CHAQMAtt EDWARDS
GENEVE, 29 April. (VAN ONZEN COR
RESPONDENT). De internationale arbeids-
oonferenlt-ie heeft vanochtend eerst met alge
meen© stemmen de conventie aangenomen
voor den t-oeiotingsleeftijd va» hinderen voor
mletdindustrieel© beroepen. De definitieve
stemming in tweede lezing sad morgen plaats
vinden.
Verschillende regeertng»- en werkgevers-
gedelegeerden onthielden zich vandaag van
stemming. De Nederland:sche delegatie, zoowel
de regeert ngsvertege» woord igers als die der
werkgevers en arbeiders, stemden eenparig
voor de conventie.
Hierna werd met 48 tegen 37 stemmen een
motie van Jouhaux aangenomen temgunste
van de wettelijke ip,voering van de veertig
urige arbeidsweek in alle industrieel© landen.
Professor Aaliberse en mr. Joekes stamden
als negeèrimgsgedeleg eerden, evenais de Neder'
landsche werkgevers, tegen de motie.
De 'belangrijkste gebeurtenis van den dag te
Genève volgde hierop: de besprekingen van
do dioor Jouihaux, Mertens en Schürcib inge
diende resolutie over de wereldcrisis.
Deze resolutie wenseht, dat de internatio
nale aribeidsoonferentie den volkenbondsraad
en alle volkeren aal uitnnodigen om door ge
meenschappelijke Internationale maatregelen
dien weg naar gemeenschappelijke wedvaart
terug te vinden.
In het bijzonder wenden verlangd regeerings-
©oaferenltiies iin het 'belang van de uitvoering
van openbare wenken ter 'bestrijding van de
werkloosheid, conferenties voor de schepping
van een internationaal muntsysteem, dat de
onontbeerlijk© stabiliteit beziit, voor de her
vatting van de economische bedrijvigheid op
den grondslag van giroote gemeenschap pel ijke
plonmien,, voor de ontwikkeling van het ver
bruik en. voor de methodisch© uitbreiding van
het international© ruilverkeer.
De resolutie wensicht voorts, dat de volken
bondsraad als vertegenwoordiger van de be
langen der geheel© menschheid op de conferen
tie van Lausanne zal tnsschenibeide bomen om
op ©en definitieve regeling van het vraagstuk
der schulden en herstelbetalingen aan te
dringen.
De regeeningsgedel©geerde van Ierland, die
zijn groot© sympathie met het doel der reso
lutie der arbeidersgroepen uitsprak, diende
daarbij een paar amendementen in ter weg
neming van de formeele bezwaren, die bij ver
schillende gedelegeerden 'bestonden, tegen het
doen van een beroep van de conferentie recht
streeks bij den volkenbond en de volkeren.
Hij gaf in overweging, dat de conferentie
haar instemming met de wenschen, in. de reso
lutie neergelegd, zou uitspreken en aan Albert
Thomas zou opdragen, de aandacht van de
regeeringen en van den volkenbond hierop te
vestigen.
In het belang van een aanneming van de
resolutie niet zoo groot mogelijke meerderheid,
zal de arbeidersgroep, naar ik vanavond hoor
de, deze amendementen overnemen.
De motie werd vandaag verdedigd dioor den
regeeringsgedelegeerde van Chili, door den
fasci-stischen arteideragedelegeerde en door
Serraireus, der secretaris-generaal der interna
tionale christelijke vakvereeeigingen.
Hieruit 'blijkt dus, dat de geheele arbeiders
groep aaneengesloten deze resolutie onder
steunt. Zij zal waarschijnlijk met groot© meer
derheid worden aangenomen.
Rede van Serrarens.
In zijn rede ter verdediging van de motie
verklaarde Seriwans, dat hij de miotie be
schouwt als een kreet tot de geheele wereld,
dat de menschel ijke ellende zoo groot is ge
worden, deit de volkeren niet langer kunnen
wachten en dat alles in het werk moet worden
gesteld om door een gemeenschappelijk op
treden de wereldeconomie gezond te maken.
Een der doeleinden van de resolutie is tot
een vast geleide economie te komen. Diit is
onvermijdelijk en wend reeds tien jaren ge
leden door de international© christelijke valk-
ve-neènigmgen verdedigd. Een economische
orde moet den bestaanden chaos vervangen.
Serrareins herinnerde eraan, dat die'zewensch
in overeenstemming is met de pauselijke en
cycliek „Quadragesdmo Anno". Hij bepleitte de
bijeenroepdng van een nieuwe economische
conferentie en van een conferentie voor de
regeling van da monetaire vraagstukken, doch
dit alles is niet mogelijk, zonder een gunstigen
afloop van. de conferentie van Lausanne.
Indien de conferentie van Lausanne slaagt
en een werkelijke definitieve regeling van het
vraagstuk van de schulden en herstelbetalingen
brengt, dan zullen wij opnieuw kunnen hopen,
door gemeenschappelijke krachtsinspanning
uit de ellende bevrijd te worden,
Serrarens weigerde te veronderstellen, dat
Lausanne zou mislukken. De staatslieden zul
len zich daar herinneren, dat het lot van de
wereld in hun handen is en dat van hun moed
en wijdheid van Wik de toekomst van honder
den millioenem afhangt.
Serrarens eindigde miet de verklaring, dat
het plicht van de internationale arbeideconfe-
rentie is te zeggen, dat de wereldvrede door
de wereldellende in gevaar is gebracht en dat
de verantwoordelijkheid van de arbeiidscomfe-
rentie haar niet toelaat te zwijgen.
Wij moeten tot de wereld een oproep doen,
tot de staatslieden, parlementen en volkeren,
opdat alten in dit tragische uur hun plichten
zullen begrijpen, tat offers bereid zullen zijn
en tot daden over zullen gaan van de groot
heid, die' het oogenblik vereiscM, opdiat in de
geheele wereld het rijk dier rechtvaardigheid
en cbard'tas zal heerschem
De linieschepen.
[Wegens beleediging door een blad.
KEULEN, 28 April. (W.B.) De per sa f dee
ling van het politlepresidium deelt mede,
dat de hoofdcommissaris van politie, Bau-
knecht, aan de redactie van den „Westdeut-
echem Beöbachter" in Keulen het volgende
schrijven heeft doen toekomen:
„In nummer 91 van Donderdag 28 April
1932 van uw Wad staat op de eerste pagina:
„Dr. Ley door de Keulsche politie in het bij
zijn van den hoofdcommissaris op de gruw
zaamste wijze mishandeld".
Dit bericht is onjuist. Juist Is, dat ln mijn
tegenwoordigheid dr. Ley niet door politie
beambten mishandeld is.
Overigens zal ik wegens de bewering, dat
dr. Ley door de politie van Keulen op de
gruwzaamste wijze is mishandeld, «en onder
zoek instellen en voeg hieraan toe, dat ik
tegelijkertijd tegen genoemd Wad een aan
klacht wegens heleediiging zal indienen".
PARIJS, 29 April. (V.D.) Gedurende schiet
oefeningen der artillerie te Piedemont Wj
Rochefomt sloegen zes soldaten, wien een dis
ciplinaire straf was opgelegd, aan het muiten.
Zij beschimpten op grove wijze den dienst-
öoenden officier en gingen de soldaten, die
opdracht hadden hen te anresteerem, te lijf,
zoadat zij er twee ernstig verwondden. Ten
slotte konden zij overweldigd worden en wer
den zij naar de militaire gevangenis over
gebracht.
MUENCHEN, 29 April. (V.D.) Op het vlieg
veld Sohleissheim is hedenmiddag door een
ernstig vliegongeval de bekende Duitsche
vlieger Notz om het leven gekomen.
Notz behoorde tot de beste Duitscbe vlie
gers en nam verleden jaar met groot succes
aan de Europa-rondvlucht deel. Hedenmiddag
steeg hij op om een oefenvlucbt te maken
voor de nieuwe Europa-rondvlucht. Op ge
ringe hoogte boven het vliegveld sloeg plot
seling zijn motor af en van veertig meter
hoogte stortte hij loodrecht naar beneden,
Notz was op slag dood.
Groot nadeel voor Denemarken.
KOPENHAGEN, 29 April (H.N.) De aange
kondigde uitsluiting der arbeiders in de Deen.
sche slachthuizen is vanavond een feit gewor
den.
De pogingen van de regeering, om t scheids
rechterlijke voorstel door de werkgevers te
doen aannemen, heeft geen resultaat opgele
verd.
Men verwacht van deze uitsluiting zeer na-
deelige gevolgen voor den financieelen toe
stand des lands, aangezien thans een der be
langrijkste bedrijven van den uitvoer stil ligt
en naar schatting dagelijks een millioen kro
pen aan buiten'landsche betalingsmiddelen
voor Denemarken verloren gaat.
Voor het geval vrijwilligers zouden worden
opgeroepen, heeft de hond van zeelieden en
stokers te Esbjerg besloten geen besmette goe
deren te vervoeren en eventueel tot een sym
pathiestaking over te gaan.
GENEVE, 29 Apriil. (R.O.) In de zitting
van de technische vtootcommiissie heeft van
daag, zooals men weet, de Duiltsche vertegen
woordiger, Preiherr von Rhedmiboben, het
Duitsche standpunt tem opzicht© van het
vraagstuk der linieschepen uiteengezet en
tevens de bedenkingen, welke in het buiten
land zijn geopperd tegen bet zoogenaamde
Duitsche „pantserschip in zakformaat", ont
zenuwd.
Herhaaldelijk hieeft men gewezen op de
giroote snelheid van den pantserkruiser
„Deutsclhdanid". Deze snelheid is echter op de
eerste plaats een verdedigingsmiddel. Een
schip, dat kanonnen voert, welker grootste
kaliber 28 c.M. bedraagt, kan niet aanvallend
optreden tegen een tegenstander miet kanon
nen van 40.6 c.M. Er blijft zulk een scbiip
geen ander alternatief over, dan zich door de
vlucht aan een algeheel© vernietiging te ont
trekken.
De groots actieradius van het Duitsche
schip was bovendien moedig, omdat Duitseh-
1-and niet in het gelukkige 'bezit van een
groot aantal ooriagisschepen is, noch in de
gelegenheid om zonder beperking dergelijke
vaartuigen te bouwen.
Ik wi-1 hier, aldus spreker, in het openbaar
rniet nadruk vaststellen, dat het Duitsche
panitserschip slechts half zoo duur is als de
driemaal zoo groot© linieschepen der andere
zeemogendheden. Indien deze zelf deze klasse
schepen gingen bouwen zander het getal
barer linieschepen te verhoogan, zouden zij
een bedrag aan bouwkosten besparen, dat het
hart van lederen i,belastingbetaler met de
grootste vreugde zou r* ervullen.
De wolf en het lam.
De tegen Dui'tsohland opgeworpen beden
king is een typisch voorbeeld van de fabel
van den wolf en het lam.
Ondanks het veile werk, ondanks de hooge
bosten en hoewel ik niet kan loochenen, dat
iedere zelfbewuste Duitscber een zekeren
trots gevoelt, dat het hem gelukt is, niettegen
staande de ernstige beperkingen, waaronder
Duitschlainid gebukt gaat, een bruikbaar ver
dedigingswapen te hebben gebouwd, wil ik
toch bij deze gelegenheid in herinnering
brengen, dat de Duitaohe gedelegeerde reeds
bij de algemeen© beschouwingen der confe
rentie de verklaring heeft afgelegd, dat
Dultstóhland bereid is, ook dit schip op heit
ontwapemng-saltaar te offeren, mits de andere
mogendheden bereid zijn, hetzelfde met haar
linieschepen te doen.
In het verdere verloop van de besprekingen
traden de oude tegenstellingen in de waar-
deerinig van de linieschepen weder aan het
licht.
"Waar de Dultsdhe gedelegeerde de be-tee-
kenis van deze schepen voor een blokkade en
voor voorbereidingen voor het aam wal zetten
vain troepen naar voren bracht, daar deed de
Amerikaainöche vertegenwoortiiger, senator
Swanson, zijn 'best in een lange redevoering
te bewijzen, dat die linieschepen voor Amerika
een zuiver defensieve beteekenis hadden.
De Italiaamaohe gedelegeerde, kapitein Ma-
rornl, daarentegen verdedigde het standpunt,
dat de linieschepen de gevaarlijkste en meest
dreigende aanvalswapenen zijn, die een vloot
kan bezitten.
In gelijken zin uitte zich de Spaansche ge
delegeerde, terwijl de Enigelsche admiraal
Pound, evenals Swanson en de Japamsehe ver
tegenwoordiger, de betieefcemi® der liniesche
pen voor blokkades en het landen van troe
pen bestreed.
Bovendien wees de Engetech© gedelegeerde
het Fransch© voorstel, om de vlootbeperking
door te voeren, met inachtneming van de
grootte der bonwlkasten als waardeloos af.
Het is beter, zich te houden aan de tot nog
toe toegepaste methode van rechtstreeksche
beperking.
PARIJS, 29 April (B.T.A.) Generaal Uri-
buru, de vroegere voorloopige president van
Argentinië, is hedenmorgen om vijf minuten
over eenen overleden.
èeneraal Uriburu is 1-n het Argentijnsche
leger langs den gewonen weig opgeklommen
tot d-em rang van generaal en heeft zich aan-
Een categorisch „non licet".
ERFURT, 29 April. (V.D.) De rijksminister
van arbeid, dr. Stegerwald, heeft heden in
het rijks-congres van het verbond van Katho
lieke handelsvereeinigingen een rede gehou
den, waarin hij o.a. zeide, dat van werk
geverszijde voortdurend sterker aandrang op
hem werd uitgeoefend, om met het oog op de
zes millioen wenkloozem een einde te maken
aan de bescherming der loonen van over
heidswege.
Stegerwald verklaarde, dat zoolang hij
minister was, dergelijke pogingen zouden mis
lukken omdat „het niet aangaat, tijdens een
economisch ziekteproces alles te beschermen,
behalve de mensoheiijke arbeidskracht".
In arbeiderskringen ziet men in den staat
voor een deel de loonsverlagingsmachine.
Bedde inzichten, zeide Stegerwald, zijn ver
keerd. De staat heeft tot taak, de loonen aan
te passen aan de mogelijkheden van de wer
kelijkheid en de beide 'betrokken partijen
zooveel mogelijk wij willig te brengen tot
overeenstemming.
De sociale verzekering, speciaal de werk-
loosheidszo-rg en de invaliditeitsverzekering,
bevinden zich in een zeer moeilijke positie.
Voor het jaar 1932 ontbreken nog eenige
honderden millioenen mark, door venhooging
van de bijdragen kan men in dit tekort niet
voorzien.
Op d«n diuiuir zullen principieele. wijzigingen
ln het systeem der sociale verzekering niet
te vermijden zijn. Niet alleen de werknemers
zullen daarbij hebben te beslissen. De werk
gevers zijn wettelijk verplicht, in de onkos
ten der sociale verzekering bij te dragen en
hebben dus eveneens het recht, mede te be
slissen.
Generaal Uriburu,
vankelijk niet met politiek bezig gehouden,
ofschoon bij van ouds eten aanhanger van
president Irigoyen was.
Herhaalde malen vertoefde bij voor mili
taire doeleinden in Dultschland, de laatste
maal in 1912 als kolonel en militaire attaché
van een speciale militaire commissie. Later
beeft bij het Argentijnsche leger naar Duitsch
voorbeeld gereorganiseerd.
Tijdens de eerste ambtsperiode van presi
dent Irigoyen was Uriburu diens rechterhand
en het is vooral aan zijn invloed te danken,
dat Argentinië zich huiten den wereldoorlog
hield. Toen in October 1917 tengevolge van
de ontdekking van de telegrammen van den
toenmaliigen Duitschen gezant te Buenos Aires,
ook Argentinië ln den oorlog dreigde te wor
den geworpen en bet door de entente opge
hitste gepeupel Duitsche eigendommen plun
derde, was het Uriburu, die president Irigoyen
verzocht, met behulp van militairen de orde
te mogen herstellen. In Januari 1919 onder
drukte Uriburu met wapengeweld als militair
opperbevelhebber een bolsjewistische revolu
tiepoging, waarbij te Buenos Aires bonder
den personen werden gedood
In 1923 werd hij door den opvolger van Iri-
goyen, president Alvear, benoemd tot alge
meen Inspecteur van bet Argentijnsche leger.
In 1926 diende bij echter zijn ontslag in, "wijl
zijn herhaald verzoek, om verdere modern!-
seerlng en uitrusting van het leger door het
congres werd afgewezen.
Toen in de in 1928 begonnen tweede ambts
periode van president Irigoyen de ontevreden
heid onder het volk een catastrophaal karak
ter dreigde aan te nemen, stelde Uriburu zich
aan het hoofd van de revolutionnaire troepen,
Den 8sten September 1930 trad Irigoyen af
en Uriburu vormde nog denzelfden dag een
voorloopige regeering.
Naar hij toen uitdrukkelijk verklaarde, zou
hij aftreden, zoodra een nieuwe staatspresi
dent zou zijn gekozen. Den 20sten Februari
1932 na de verkiezing van generaal Justo tot
president legde Uriburu zijn functie neer.
De laatste maanden vertoefde hij om gezond
heideredenen in Europa. Een paar dagen ge
leden moest hij te Parijs een ernstige operatie
ondergaan, aan de gevolgn waarvan hij is
overleden.
f
MUNCHEN, 28 ApriL (V.D.) Zooals te zij
ner tij-d gemeld, -bevatte de „Münchener Post"
onlangs het bericht, dat zidh in het Bruine
Huis, het hoofdkwartier der mationaal-s-ocia-
listen te München, een cel G. zou 'bevinden, een
soort tsjeka, om personen op wie men niet
gesteld was uit den weg te ruimen. Als leider
van deze oei werd de voormalige luitenant
Schulz genoemd.
Van natlonaal-sociallstische zijde wordt
thans medegedeeld, dat luitenant Schulz tegen
de „Münchener Posit" een aanklacht wegens
laster heeft ingediend.
TRIER, 28 April. (H.N.) Op verscheidene
plaatsen aan den Moezel hebben thans berg-
stortingen plaats, die echter niet van zoo
groote afmetingen als te Cochem zijn. Bij
Croev is bij de ruïne van het Wolfer-klooster
een hoeveelheid van ongeveer 100 kubieke
met-er naar beneden gekomen. De weg van
Kesten naa-r Minhe-im is versperd, doordat ook
hier een bergsterting plaats had. Het hier
door de bergst-ortin-g getroffen terrein be
hoort tot een dorp en was bebouwd, zoodat
de schade hier vrij groot is.
LONDEN, 29April (H.N.) Omtrent den aan
slag tijdens de Japansche troepenparade te
Shanghai wordt nog gemeld, dat de dader d©
bom naar het middengedeelte van de tribune
wierp, waar zich generaal Sjirakawa met tal
rijke officieren en verschillende officleele per
sonen bevonden.
Ook de Japansche gezant in China werd le
vensgevaarlijk gewond. Zooals gemeld had de
Amerikaanscbe attaché zich kort voor de bom
werd geworpen, verwijderd en is zoodoend©
aan het gevaar ontkomen.
De regeering te Tokio beeft een uitvoerig
rapport over het gebeurde gevraagd.
De correspondent van Reuter te Shanghai
seint nog, dat hij als door een wonder aan den
dood ontkomen is. Hij stond op het oogenblik
der explosie naast de militaire autoriteiten,
op wie de aanslag was gemunt.
De correspondent geeft verder nog een aan
tal bijzonderheden over de slachtoffers: Gene
raal Sjigemitsoe werd bij d-e ontploffing opge
tild als door een orkaanruk en viel met een
smak hevig bloedend en kermend neer. Hem
zal waarschijnlijk een been moeten worden af
gezet. Murai, de consul-generaal, leek één deer
lijk verminkte massa en was geheel onherken
baar.
Japansche ziekenverpleegsters baanden zich.
onverwijld een weg door de duizenden toeschou
wers en begonnen onmiddellijk hun werk bij
de gewonden.
De toestand van Kawabata, den voorzitter
van de vereeniglng der Japanners te Shanghai,
Is hopeloos.
De onderteekenlng van den wapenstilstand
te Shanghai, die tegen morgen werd tegemoet
gezien, is uitgesteld.
Tot 8 jaar tuchthuis veroordeeld.
BERLIJN, 28 April. (W.B.) Het schepen-
gerecht van Oharlottenbung veroordeelde van
daag den 42-jorigen koopman Guth, die
wegens roof reeds eerder tot tien jaar tucht
huisstraf was veroordeeld, wegens ernstige
afpersing tot acht jaar tuchthuisstraf.
Guth was in Maart onder een voorwendsel
de woning van kapelmeester Ilja Livschakoff
binnengedrongen en had dezen, die nog in
bed lag, met getrokken revolver gedwongen
tot de afgave van 160 mark.
Livschakoff vervolgde den vluchtenden
roover in zijn pyoma. Een aantal voorbijgan
gers namen aan de vervolging deel.
Guth heeft toen nog getracht een wielrijder
met zijn revolver in toom te houden, doch
het wapen weigerde.
Hieroip werd hij overweldigd.
De correspondent van de „Daily Telegraph"
.geeft het volgende beeld van de werkloosheids
toestand in New York. In deze stad alleen zijn
1.200.000 personen zonder werk en volk-omen
aangewezen op liefdadigheid. De rechtbanken
worden overstelpt met gevallen van diefstal
van levensmiddelen. De statistieken der hos
pitalen toonen aan dat tal van menschen let
terlijk verhongeren.
De stad is vol bedelaars, die op aggressieve
wijze geld vragen. Parken, open ruimten, wacht
kamers van Stations, alles is vol met dakloozen.
De toestand ls thans zoodanig, dat geen liefda
digheid daar meer Iets aan kan verhelpen.
RUSSEL, 28 April (V.D.) Hedenavond werd
een notaris te Brussel aangehouden en ver
hoord naar aanleiding van verschillende ver
duisteringen en oplichtingen, welke zouden
zijn gepleegd en waaraan de betrokkene zich
zou hebben schuldig gemaakt.
De verduisteringen loopen tot een bedrag
van ruim 8 millioen francs. De notaris is in
verzekerde bewaring gesteld.
PRAAG, 29 April. (V.D.) Te Mahriseh-Os-
trau zijn tengevolge van een verkeerden wis
selstand twee tramwagens tegen elkaar ge
botst. De eene wagen, waarin zich vele school
kinderen bevonden, werd bijna geheel ver
nield. Twee politiebeambten en -twee vrouwen
werden ernstig gewond, terwijl nog 41 perso
nen, meest schoolkinderen, lichtere verwon
dingen opliepen.
LONDEN, 29 April (H.N.) In het Ierscha
parlement is het gisteren bij de beraadslagin
gen over de wet tot afschaffing van den eed
va-n trouw tot zeer rumoerige tooneelen ge
komen.
De Cosgrave-afgevaardigde O' Connor be
weerde, dat de leden der Iersche parlemen
taire partij in 1916 in het En gel ache lagerhuis
het bericht van de terechtstelling van drie
Iersche revolutionnairem met bijval hadden
begroet.
Dillon, de zoon van den leider der toen
malige parlementaire partij, sprong bij deza
woorden op en noemde O' Conmor een leuge
naar. De onafhankelijke afgevaardigde Cor-
burn liep op O' Connor toe, greep hem bij zijn
jas en riep dat hij hem, als hij niet zoo oud
was, zou doodslaan.
De opwinding bedaarde eerst, toen helde af
gevaardigden hun woorden introkken.
De republikelnsehe afgevaardigd© Dan
Breen deel-d© nog mede, dat hij tijdens de on
lusten voor het sluiten van het Engelsch-
Iersch verdrag met plannen had rondgeloopen
om Lord French, den toenmali-gen Engelschen
gouverneur, t© vermoorden, teneinde de En-
°©lsch-Iersche betrekkingen te verstoren. Hij
verklaarde, dat hij onder gelijke omstandig
heden ook thans nog hetzelfde zou doen.
Onze Brusselsche correspondent meldt ons:]
Grondwerkers hebben ln den Molenhoek^
dicht bij Ostende een macabere vondst ge
daan: twaalf naast elkaar gelegen geraamten.
Niet ver van daar ontdekte men dan nog
fundamenten van een huis en van een kloos
ter uit lang vervlogen tijden.
Men is tot de conclusie gekomen dat de
skeletten die moeten zijn van gehangenen ul-t
de XVIe eeuw.
LUCHTSCHIP YOOR RUSLAND
Naar V.D. meldt, is men te Leningrad ge
reed gekomen met het monteeren van het twee
de bestuurbare luchtschip „Vijf jaarplan in vie»
jaar" genaamd. Het volumen van het luchtschip
bedraagt 5000 kubieke meter.
Het luchtschip zal voldoende brandstof kun
nen medenemen voor een tocht van 12 nu-r met
een bemanning van 12 koppen, benevens pas-
sagiers.
OCEAANTOCHT 7
De Oostenrijker The-odoor Helm is Woens
dagmorgen met een kleine gummiboot te Lissa
bon aangekomen. Hij beweert met dit vaartuig
den Atlantiscken Oceaan te hebben overge
stoken, meldt V.D.
rsAAQ HET EMGEl^CI-t
N/AM
3)-
Mlr. Bairalengro.of W-ilmdfelIow.wat
doet zijn naam ertoe?... de lange, schrale,
zonderling© man stond daar op ons neer te
zien, zijn witte tanden blinkend tusschen zijn
door een vriendelijken, dankbaren glimlach ge
opende lippen. Hij herhaalde de onhandige
buiging niet. waarmee hij ons eerst begroet
had, dlooh bleef bewegingloos, glimlachend
wachten, tot er aan het gejuich een eind zou
komen. To-en men 'bemerkte, dat hij wilde
spreken, nam het rumoer weer af tot een
dof gemompel en heerschte even la-ter een
doodsche stilte in -de zaal.
Vriendenbroeders!
Zijn bedoeling was, geloof ik, eigenlijk ge
weest, om langer te spreken, maar miet een
bijna fflUiistarend „ik dank u", wendde bij
zich haastig om en nam plaat-s voor de pia
no. Toen weerklonk nogmaals een luid ap
plaus, waarop een diiepe stilte, vol gespannen
verwachting, volgde. Hij ging nu spelen. Zijn
glimlach was verdwenen en eenigszi-ns zenuw
achtig zette hij zijn stoel recht. Hij maakte
door zijn eigenaardige manier, door met smee
kenden blik de zaal rond te zien, bijna den
Indruk, aan plankenvrees te lijden. Eindelijk
raakten zijn vingers de toetsen.
Ik verwachtte de volle aocoorden van een
of anidere schitterende ouverture te zullen hoo-
ren. Maar neen! Wait hij speelde was zoo een
vouidig en het werd zoo ongekunsteld voorge
dragen, diat men oppervlakkig eiken beginne
ling in staat geacht zo<u hebben, 't hem na
te doem. Geleidelijk slechts drong de uiterst
fijne 'bekoring vain zijn spel tot ons door. Ik
was mijn programma in de oeweging kwijt
geraakt en het duurde even, eer ik de melodie
kon thuisbrengen. Tenslotte herkende ik ze ale
eien prélude van Chopin, de schoonste en mis
schien die weemoedigste, die die meester compo
neerde. Al te spoedig was 't eindie. Een zacht,
ongewoon, in smartelijk vragen wegstervend
accoord.en hij w endde zich luchtig op zijn
stoel om, ons even aanziende vóórdat hij op
stond, zijn buiging te maken. Het duurde
een oogenblik, eer de stilte verbroken werd,
doch toen steeg er een ander woord, om het
te beschrijven, ie er werkelijk niet een waar
geschreeuw op. Wij hadden geluisterd naar het
spel 'van een genie. Ik keek eens naar mijn
rechter buurvrouw en zag tranen in hare
eerst zoo onvriendelijke, doch nu wonderlijk
zachte oogen.
Twee.drie.viermaal speelde hij en
diaaroa stond hij op zijn eigenaardig©, onhan
dige manier -op, wachtend op het bedaren vari
onze daverende toejuichingen.
Nu ik hier de gebeurtenissen van diien lang
vervlogen avond zit neer te schrijven, geef ik
me er wel degelijk rekenschap van, dat de
lezer geneigd zat zijn, ze als ten ©enenmale on
mogelijke verzinsels op te nemen. Maar men
vergete niet, dat de terugkeer van Windfellow
toen werkelijk de Kunstminnende wereld op
haar grondvesten had doen trillen. Ik bewaar
nog steeds met zoirg de vergeelde couranten
knipsels met de recensies van onbarmhartige,
op zijn succes afgunstige critici, die er aan
merking op maakten, dat bij die uitvoering
de verwelkoming van den pianist door het pu
bliek met! elke traditie gespot bad. En, als
hetgeen ik nu neerschrijf er dan werkelijk
zoo ougeloofeJijk uitziet, beroep ik mie tenslot
te op den regel, dat de werkelijkheid vaak on
waarschijnlijker ls dan het verdichtsel.
Hij stond nog steeds geduldig te wachten op
een oogenlblik stilte. Eindelijk kon hij zich
verstaanbaar maken.
Bijna hiarstachtelijik riiep hij uiiit: ..Ik zie 't;
ge wiiit me nog miet laten gaan. Omdat gij
't wilt, moet ik blijven.Wat wilt ge, 'dat
ik nu nog voor u zal spelen?''
En het moge nu al te onwaarschijnlijk
klinken inderdaad stond een in rok ge
kleed 'heer op en riep m-eit heesChe stem:
„Een improvisatie, mijnheer..,, zooals vroe
ger! Herinnert ge u niet meer?''
Windfellow zag hem aan.
Ja, zeker, herinner ik me dat '-t Is reeds
lang geleden, niet waar? Hoe vriendelijk van
u me daaraan te herinneren..,. Welnu, laat
me u iets imiproVieeeren.
En hij zat a'l weer op zijn stoel,
Vrienden, zei hij en in zijn stem
was iets al:s een weerklank van den onstui-
xnigem hefs-twind, die over de helde vaart
Vrienden, ik ga u nu spelen van dien land-
w'egk den heerlijken, vrijen, vni'endie|lijken
iamdiweg, waar de vogels zingen e-n -de zon ons
koesterten waar we, hier en daar, mis
schien een boerenherberg treffen. Wat dunkt
u?
Voor 't eerst hoorde ik toen dien avond
zijn luiden, vollen lach. Hij s-peelde nu buiten
gewoon ultgellateto. Zijn zenuwachtigheid
was volslagen verdwenen en zijn groote ge
stalte wiegde op de dolle maat van zijn mu
ziek heen en weer. Soms wierp hij het
hoofd achterover en lachte luid, als een
schooljongen, die pais vrijaf gekregen heeft
Af en toe wierp hij zijn auditorium opmer
kingen toe, verrassend geestig, miaar tevens
altijd aanstekelijk vroolijk en opgewekt. Hij
eindigde en sprog vlug van z'n stoel.
Nu, goeden avond, vrienden.ik be
gin dorst te krijgen. Ik dank u allen zeer.
En weig was hij. Hij kwam ook niet terug,
ofschoon dat geheele gedistingeerde audito
rium zich, alle decorum miet voeten tredend
vijf imfnuiten lang hees'Ch stond te roepen om
een toegift. Tenslotte zette miem zijn teleur
stelling maar op zij met een glimlach over de
grap, waarmee hij afscheid genomen had. Het
voligende mummer bracht een zanger op het
tooneel, maar men had zeer weinig aandacht
voor hem. In groepjes gingen de m-ensohen
de zaa'1 uit en mijn buurdame 'diepte uit een
ledieren tascih een autogriaphenalibumi en een
vulpenhouder op.
Zij, en natuurlijk ook anderen, ging hem
dus opwachten, als hij het gebouw zou ver
laten. Ik vatte moed en volgde haar. Waarom
zou ik ook niet, dacht ik bij mezelf, ik moest
toch Windfellöw, of Heiver, Mr. Bavalengro,
nog vijf pond teruggeven. Vóór den uitgang,
waar hij langs moest, bevond zich een groep
menschen, niet zoo talrijk, maar die van geen
wijken wilde weten. Zij moesten en zouden
Windfell-ow even begroeten en lieten ziidh
niet afschiepen; tenslotte werd hun verlangen
ingewilligd. Ik werd met hen toegelaten en
zette me neer, besloten, te wadbten tot al diie
bewonder aars vertrokken zouden zijn, eer ik
hem zou aanspreken. De meesten van hen wa
ren toch maar autographenjagers en zouden
dus al gauw klaar zijn. Ik wachtte niet ver
geefs, want een minuut of tien later waren
ze allen met zijn hamditeekening, als oorlogs
buit verdwenen en werd Windfellow bij het
aantrekken van zijn overjas geholpen, terwijl
alleen nog enkele versilaggevers om hem heen
blieven draaien. Vroolijk nam hij ook van hen
afscheid en stond daarna zoowat vlak naast
me.
Mr. Windfellow!
Hij keerde zich om en schrok erven al
thans naar ik meende toen hij mij her
kende, In alle gevallen was hij zeer bleek
Ik ben tot uw dienst, mijnheer.Het
spijt me, dat u zoo lang hebt moeten wachten.
Waarmee karn lik
Mr. Windfellow, ik wilde u alleen vragen
het geld, dat ge me in nw groote welwillend
heid onlangs bij den winkel van Mrs. Rodd
geleend hebt, weer in ontvangst te nemen.
Hij lachte luid..
Geldt?! Ik heh niet het voorrecht, van
wien dan ook, geld te -goed te hebben. Ver
giet ge u niet, mijnheer?
Neen, zeker niet. U zijt toch Mr. Bava-
lengro?
Snel wierp hij een blik in het rond, om te
ziien of niemand ons had kunnen hooren. Dan
zei hij op wat zachteren toon, langzaam; Neen,
vriend, die ben ik niet.
Maar u herinnert u toch zeker wel, dat
u mij toen op Hand Court getroffen hebt,
Mr. Windfellow?
Hij lachte weer eens en legde zijn groote
handen op mijn schouders.
Broeder, ge vergist u; maar ik dank u
toch voor dit. onderhoud. Het doet iemiand
goed, een man te ontmoeten, diie liever een
schuld betaalt, dan meer vraagt.Ge neemt
me niet kwalijk als ik nu ga? Hij greep mijn
hand en met zijn onofecheidelijken glimlach,
mij recht in de oogen ziende, voegde hij er nog
aan toe: „Mijn naam is Windfellow en ik ben
altijd gaarne tot uw dienst."
Met deze beleefdheidsfrase verliet bij mij.
Toen ik buiten gekomen was, moest ik even
blijven staan, om van mijn verbazing te beko-
mien. Eindelijk, onder een lantaarn, baalde ik
mijn beu-rs uit mijn zak, waarin het geld, dat
hij mie gaf, nog steeds onaangeroerd rustte.
Nu kwamen de woorden, die Mrs. Rodde me
va-navond als afscheid had toegevoegd, zich
weer met krocht aan mijn geest opdringen. Ik
had inderdaad groote eetlust en de lichten
van een mahijzijnd café noodigden mij met
verleidelijken schijn om binnen te gaan
Maar ik stopte mijn beurs nog wat dieper in
mijn zak, sloeg de eerste de beste zijstraat in
en liep langs een omweg naar mijn ka
rper so, de Red Lion Passage.
DERDE HOOFDSTUK
Verschillende ■persoonlijkheden zeer beniinne*
lyke en hoogst onaangename, komen ten
tooneele
Kent ge Bedford Row, lezer?
Ge moet niet denken, dat ge er zult vinden
d-e rust van een heiligdom, noch ook den geest
van strenge, ingetogen afzondering Als ge zoo
iets verwacht, zult ge hitter teleurgesteld wor
den. Maar als ge bewondering kunt koesteren
voor taaie vastböboudendkeiid aan oude tradi
ties en gr-iromigen strijd tegen een sterk©
overmacht, die ze verdringen wil, zult ge hier
zek-er stof voor uw belangstelling vinden.
Er zijn hier geen muren, die de rumoerige
handelswereld weerhouden, om ook in dit
kwartier door te dringen en «au het eind©
bij Blo-omsbury rijden de trams met veel la
waai en belgerinkel voorbij, zonder zien om
de tradities van de buurt te bekommeren. Er
is nog wel een pedel, met ambtsgewaad zelfs
en staf, die waairdg binnen de al nauwer
wordende grenzen van dit kwartier op en
neer wandelt, om er den vrede te bewaren;
maar hij strijdt zooals trouwens het heel©
kwartier zelf doet voor een verloren zaak
en op hetzelfde oogenblik, waarop hij aan da
eene zijde 'n paar straatbengels, die hier willen
binnendringen, verjaagt, loopt aan den andere-n
kant een 'loopjongen, die hierlangs 'n kortoren
weg naar High Holbo heeft gevonden, lustig
fluitend voorbij. Zelfs ziet men al in opzichtig©
vergulde letters den naam van een gewonen
winkelier prijken o-p een venster, waarachter
men, om zoo te zeggen,, gisteren nog het zil-
vergelokte hoefë van ee-n deftigen, ouden heer
erebogen zag over d-e duffe perkamenten, die hij
bestudeerde. "Wel zijn gelukkig de indrlugertti
zooals deze winkeliers, tot nog toe weinig In
getal, maar hun komst is toch he-t onmisken
bare voorteeken van het zeker komende ver»
val. (Wordt vervolgdj,
I
