%wn lijd {toot
111
„PARDON, DAT IK STOOR".
DINSDAG 3 MEI 1932
BEZWAREN TEN AANZIEN VAN NA BIJNA HONDERD JAAR.... NEDERLANDERS IN DEN VREEMDE
DE CONTINGENTEERING.
De Wraak van den onaangenamen
mensch in den Haarlemmer
Hout.
VERWEER EN PROTECTIE.
GEEN SALARISVERLAGING BIJ DE
W. S. M.
DE SCHATTEN VAN DEN DOM VAN
MAINZ.
PROF. DR. KORS O.P. TE BRUSSEL.
JULIANAFEEST TE BRUSSEL.
HET GESCHENK VAN DEN
NEGERHOOFDMAN.
Toealaba zoon van Amaboea, schrijft
aan den Utrechtschen
gemeenteraad.
A. R. K. A.
een cadeau onder condities.
Op 22 April 1932.
NIEUWE VONDSTEN VAN FOSSIELE
MENSCHENSCHEDELS.
DE MOEDER VAN BEETHOVEN.
OOK DAAR MALAISE
Comité tot voorbereiding van de
centrale organisatie bijeen.
Het Concertgebouw-orkest naar
België en Frankrijk.
't Is bijna honderd jaar geleden, dat de
eerste druk van Hildebrand's populaire „Came-
ra Obscura" vorsobeen.
BÜna honderd jaar geleden, dat Hildebrand
Zaterdagmiddag is vanwege het comité tot daarin een van zijn beste en onsterfelijke op
voorbereiding van de centrale organisatie in
zake bezwaren ten aanzien der oontingentee-
riug (C.O.B.C.) in „Twee Steden Palace" te
'sGravenhage een bijeenkomst gehouden.
De voorzitter, de heer Th. Ligtliart, ndeft
in deze vergadering een uiteenzetting gegeven
van het ontstaan der centrale organisatie. De
toegetredenen, aldus spr., behooren volstrekt
niet allen tot de principieele tegenstanders
van 't contingenteerings-ste 1 se 1Veeleer meent
de meerderheid, dat onder bepaalde omstandig
heden abnormale maatregelen noodzakelijk
kunnen zijn. Men is er echter van doordrongen,
dat de gevolgen van oontingenteeringsmaat
regelen niet vooruit zijn vast te stellen en dat
stellen schreef: „een onaangenaam mensch in
den Haarlemmer Hout".
Dat opstel, waarin hij, u herinnert het zich
nog wel, ons ten voeten en ook ter ziele uit zijn
merk waardligen neef Robertus Nurks voorstel
de. Robertus Nurks, die, dit is 't merkwaardig
ste, niet alleen een neef was van Hildebrand,
maar ook ten nauwste verwant aan ons Hollan
ders allemaal.
Bijna honderd jaar geleden, zou het geslacht
der Nurksen zijn uitgestorven. Br zijn wel fa
milies, die er minder tijd over doen.
Hoezeer misschien ook Hildebrand hem dit
lot ook moge hebben toegewenscht, wij hebben
redenen om te veronderstellen, dat neef Rober-
Het Concertgebouw-orkest vertrok gister
morgen te 8.25 uur van het Centraal Station
te Amsterdam voor een reis naar België en
Frankrijk. Gisteravond trad het orkest op
uitnoodiging van de Directie van het Palais
des Beaux-Arts te Brussel op. Dinsdag 3 en
Donderdag 5 Mei w-orden twee concerten in
de Grand Opéra te Parijs gegeven.
„Zeelandia" van Koeberg te Brussel.
Het muziekkorps van het le regiment Gui
des te Brussel, directeur kapitein A. Prévost,
zal in Mei a.s. zijn 100-jarig bestaan vieren.
Op Vrijdag 6 Mei zal in het Paleis voor
Schoone Kunsten een concert worden gegeven
door dit beroemde muziekkorps, waartoe acht
directeuren van Garde-muziekkorpsen uit ver
schillende landen zijn uitgenoodigd, er een
stuk uit hun répertoire te komen dlrlgeeren.
Voor Nederland is de kapitein Walther Boer,
directeur van de Kon. Mil. Kapel, uitgenoo-
men dus vaak op onvoorziene bezwaren stui- tus Nurks een vruchtbaar nageslacht is toece- dl®d* di® ZeeIandia van Kof,berg °P het P™-
ten 7.ni iUa a.crt qj^t. fj-vt v.i I 11n» ,i..-.L I gramma heeft gebracht en i diirigeeren.
ten zal, die een actie tot herstel wettigen.
Zijn persoonlijk inzicht meedeelende, ver
klaarde spr., te betreuren, dat de Kamer inder
tijd het oontingentee-ringswetje heeft aange
nomen, daar hij ernstige, principieeie bezwa
ren tegen deze band-elsbelemmerende maatrege
len heeft. Elke contingenteering acht hij een
vallen, dat zich ook tot op onzen tijd met zeld
zame vitaliteit heeft weten te handhaven.
Robertus Nurks en zijn bizon der e kwalitei
ten, die een Hollandsch© familietrek zijn ge
worden, behoeven wij niet nader te accentuee-
ren, zijn naam zegt ons genoeg.
Trouwens Hildebrand heeft zoo fijn psycho-
o wvu-t, uij cui.' I i rj
stap in het duister. Men weet niet, welke be- ®ls zlln portret geteekend, dat hij onsterfe-
langen geschaad zullen worden en wie tem 'n onze gedachten is blijven staan. En oo-k
slotte den ste n aan de industrie, die geholpen aI z>c,u aiet z0° want ook litteraire her-
moet worden, zal betalen. WH men thans nood- illner'Dge,n vervluchtigen tegenwoordig snel in
lijdende bedrijven steunen, die slachtoffer van ons 200 gepresseerde teven, de hatelijke figuur
~an den onvergetelijken Robertus Nurks is ons
handelspolitieke maatregelen van ons om-
ringende landen dreigen te worden, dan ls het d€ZSr dagen weer voor de oogen verschenen, als
eens aan koning Saul de schim van den ouden
profeet Samuel, opgeroepen in de grot van de
toovenarea yau Eüidor.
Want Robertus Nurks, hoe kan 't anders,
heeft na bijna honderd jaar een wreede wraak
genomen op zijn schepper en auteur, den goed-
hartigen Hildebrand. En dat wel te eigener
plaatse, in den zelfden Haarlemmer Hout, dien
Hildebrand eens als een bloeiende lijst om zijn
welgeslaagd portret heeft gezet.
Als een auteur en kunstenaar een dankbare
Plaats heeft veroverd in het hart van het Hol
landsche volk dan is het Hildebrand geweest.
Hildebrand, die amper vijf en twintig jaar oud
zijn „Camera Obscura" schonk, een succes,
dat wij allen kooiend-en jongeren van harte zou
den willen toewenischen.
eerst nood!ge, dat men nauwkeurig, althans
zoo nauwkeurig mogelijk, weet, wat men doet,
zoodat geen gevaar bestaat, dat men, reddende
"""•n den eenen kant, aan de andere zijde vitale
belangen kwetst.
Spr. Is geen tegenstander van steun, waar
deze noodig blijkt, maar een eisch is, dat men
weet, wat men steunt, en wie den steun be
talen zai. De juiste- vorm is dan ook directe
steun, ondanks alle daaraan verbonden moei
lijkheden. Dat de steungelden uit de schatkist
zouden moeten komen, zou remmend werken
en ons stellig behoeden voor overbodigen, zui
ver protection isbisc hen steun. Verder zou men
bereiken, dat de steun niet langer dan strikt
noodzakelijk gegeven zou worden. Men hui
vert, als men de bedragen hoort, die voor
steun noodig heeten te zijn.
De „Camera Obscura", dile zooveel herdruk
ken heeft beleefd, dat het zelfs voor onzen 11-
Spr. legde er nadruk op, dot de organisatie teraturenden tijd ale een unicum kan gelden,
zich niet zal bezighouden met het oahtingen- de „Camera", die geslachten en geslachten heeft
teeringswetje. Zij staat geheei buiten de poli- geboeid, de „Camera", die in alle levende ta-
tiek en stelt zich op den bodem der werkelijk- len, tot zelfs in het Japansoh is „overgezet",
held, -waar zij het wetje vindt en moet aan- om dit hier nu eens welkom germanisme té
vaarden. Zij wil echter wachten, de bezwaren, gebruiken. Als een kunstenaar een standbeeld
die rijzen en die haar ter kennis worden ge- had verdiend, dan was 't zeker deze in alle
bracht, te combineeren, in de hoop, dat zij een harten van zijn volk levende schrijver.
Een nieuwe pensioenregeling.
Naar wij vernemen ls de salarisverlaging bij
de Wtestlandsche Stoomtram Mij waarvan eenlg©
weken geleden sprake was opgeschort.
Dit is mogelijk geworden door een definitie.
vq pensioenregeling, welke tot dusverre niet
bestond. De som, welke sedert 1917 door perso
neel en maatschappij, ten bedrage van ieder 4
pot. met rente op rente, ten behoeve van eigen
pensioen is verzameld was vrijwel voldoende
voor. een definitieve pensioenregeling. De arnb.,
tenaren der maatschappij kwamen nu, na een'
deskundige berekening tot het voorstel om ook
weduwen- en weezen- en Invaliditeitspensioen
in de regeling te betrekken, waartoe in plaats
van 8 totaal 11 pot werd bijgedragen en 20.000
zou worden toegevoegd. De beambten stemden
met dit voorstel In en de directie ging er mee
aoooord en verklaarde zich voor de 20.000
garant. De 11 pet. zou gevonden worden door
de personeel sbijdraige van 4 op 81/2 en die der
maatschappij van 4 op 21/2 pet te brengen.
De W. S. M. heeft hiermede een profijt van
1 'h bel- l'n plaats van 5 p-ct. welke het voorstel
tot loonsverlaging inhield.
Tentoonstelling te Londen.
LONDEN, 2 Mel, (R.O.) De Dulteohe gezant,
Freiherr von Neurath, woonde heden de
opening bij van een tentoonstelling van be
roemde kletnoodiën van den dom van Mainz.
De opbrengst van de tentoonstelling, die
schatten van den dom uit de elfde, twaalfde
en dertiende eeuw omvat, komt het bisdom
Mainz ten goede.
Bij de opening hield kardinaal Bourne een
rede, waarin hij er op wees, dat de tentoon
stelling een teeken van de vriendschap tus-
schen Groot-Brittannië en Duitsohland is.
weg zal vinden om een tegemoetkoming aan
die bezwaren te verkrijgen. (Applaus).
Om dit eene, enkele boek, de „Camera".
Wij weten 't bij ervaring, one nuchtere Hol-
Volgende spreker was prof. dr. N. J. Polak, landsche volk is niet gul met zijn standbeelden,
die betoogde, dat bij de overweging van eoo- Van onzen Hollandscken jongen kunnen wij
nom.ische maatregelen de blik veel verder moeilijk beweren, wat Simon Gorter betreffen-
moet worden gericht dan tot de bedrijven, die de den Belgischen gamin zeide, dat deze laat-
om steun vragen. Alle takken van het econo- ste n.l. da geschiedenis van zijn vaderland leert
misch leven hangen samen. Daarom moet een uit de standbeelden en monumenten op straten
afgdmeene doelstelling aa.n mogelijk te treffen en pleinen.
steunmaatregelen voorafgaan. Slechts export En toch er schijnt een kentering te komen,
en internationale dienstverleeni-ng kunnen ons want tegenwoordig kan ook ten onzent geen
in - Staat stellen, oniae behoeften aan tarwe, man komen te sterven, die voor een man van
rijst, koffie, thee. enz. te dekken. Zonder uit- beteekenis gold, of wij lezen daags na zijn be-
Onze Brusselsche correspondent meldt ons:
Thans is vastgesteld, dat de reeds aan-gekon.
digde voordracht van prof. Kors te Brussel
zal plaats hebben op 31 Mei a.s. in de zaal van
de Union coloniale. Zooale men weet zal pater
Kors optreden onder de auspiciën van de Ver-
eeniging voor den volkenbond, dezelfde als die
waarvoor hij een paar maanden geleden moest
spreken, toen hem de toegang tot Bel-gie werd
geweigerd.
Dr. Kors heeft als onderwerp gekozen: ,De
rol der kleine staten in de vredesbeweging''.
Onze Brusselsche correspondent meldt:
Ter gelegenheid van den verjaardag van H.
K. H. Prinses Juliana, was de Nederlandsohe
vlag gebeschen aan de Legatie en andere Ne
derlandsohe gebouwen in de Belgische hoofd
stad, alamiede op verschillende schepen In de
haven.
Op de NederlandsChe Legatie was een felecl-
tatleregister gedeponeerd, waarop Nederland,
sclie en Belgische autoriteiten hun liandteeke
ming kwamen plaatsen.
Dier gewoonte getrouw had de Road van Be.
heer van het Holland Huis in de groote zaal
van deze instelling een matinee georganiseerd,
die werd vereerd met de tegenwoordigheid van
H. M.'s Gezant en. mevrouw van Nispen tot
Servenaer.
Onder de talrijke aanwezigen bemerkten -wij
verder de heeren baron van Boetzeilaer van
Oosterhout, legatie-secretaris, mr. H. van
den Berckliof van Kockengen, attaché, ds. ten
Cate; Bem. J. Veldhuis en L. "Wolter, resip. voor
zitter en secretaris van het Holland Huls;
Hugo Andriesse voorzitter der Ned. Ver. van
Weldadigheid enz.
Br werd een zeer uitvoerig progrmima aifge.
werkt met medewerking van mej. Annie Mes-
ritz, violiste; jhr.-M. R. L. Humal-da van Eysin_
ga (zang)mr. j. Olaringbould die een cause
rie hield over deii Haag; alsmede van leer
lingen van de Ned. school, die onder leiding
van mej. Yvonne Startz een rhythmisch zang
spel, liederen en gymnastiekoefeningen uit.
voerden.
In de zaal van het Holland Huis die feestelijk
NederlandsChe bloemen was versierd,
prijkte op een eereplaats hef 'borstbeeld van
H. M. de Koningin.
Het anders traditioneel geworden Juliana-
banket van de Nederlandsohe Olub, is dit jaar
wegens de tijdsomstandigheden niet doorgegaan.
met
DE MICHELINE-WAGEN WOENSDAG IN
ONS LAND.
De directie van de firma Mlchelin Cle deelt
ons mede, dat de „Micheline-Wagen", de op
rails rijdende automobiel, Woensdag 4 Mei a.s.
in ons land zal arriveeren. Aankomst te Roo
sendaal te 10.02, vertrek uit Roosendeel te
10.58, aankomst te Breda 11.25, vertrek uit
Breda 11.28, aankomst te Tilburg 11,54, ver
trek uit Tilburg 11.57, aankomst te Den Bosch
12.22, vertrek uit Den Bosch 12.25 en aankomst
te Utrecht te 13.23.
voer en internationale dienst verleend ng gaan
wij ten onder. Economische maatregelen
mogen dus In geen geval deze levensfuncties
belemmeren.
Aanzien, vriendschap en ontzag geniéten on
ze export en onze dienstverleening op de we
reldmarkt. Qualiteit en handelsmoraal staan in
grafenis al, dat er zich een comité gevormd
heeft om voor den pos overledene een waardig
monument te stichten.
En ziet nu den onfortuinlijkea Hildebrand,
die bij zijn teven waarlijk toch zoo geboft heeft.
De populaire man en schrijver is vijf en twin
tig jaar dood, en sinds twintig Jaar ls men
goeden roep. Contingenteering kan dezen good- bezig om een standbeeld voor hem op te rich-
will, voorwaarde voor ons bestaan, handha- ten, en t schijnt hem niet gegund te worden
W m L-fr doen" v Ni0t dat om de eer en het bezit van zijn
Wannéér de dwaze belemmeringen, die men standbeeld twisten, zooals nu twee Fransche
alom het handelsverkeer in den weg legt, eens gemeenten doem om het eventueel© standbeeld
een einde nemen, dan moeten onze export en van den pas overleden staatsman Briand
internationale dienst verleeningsbedrüven pa- Neen, maar de beeldhouwer, aan wlen de ult
ras t zijn. Daarop moet thans reeds ons oog voering van het Hildebrand-standbeeld is op-
.P3,1 thaM èn in de toekomst gedragen, schijnt er maar niet mee te kunnen
kunnen functloneeren, is het eerste levensbe
lang onzer samenleving. Daarmede houde ook
de contingenteeringspolitiek voortdurend re
kening (Applaus.)
Hierna heeft de heer E. H. ICrelage een rede
gehouden over „contingenteering en export".
klaar komen, en de gemeenteraad van Haar
lem, zooals blijkt uit de jongste raadsvergade
ring van deze weck, kan er geen behoorlijke
plaats voor aan wijzen.
En toch was de opzet zoo sympathiek. Oor
spronkelijk was het plan, de opzet dateert,
De laatste spreker was prof. mr. C. W. deMoals wy lezen in he^ngste raX^Z ai
Vries, die het onderwerp „de staat en de con- 1«musversnag, ai
tingenteering" behandelde.
Vervolgens werd gepauzeerd, waarna een be
sloten bijeenkomst werd gehouden.
Op voorstel van de vergadering is het comité
en bloc als bestuur aangewezen. Uit dit bestuur
uit het jaar 1913, het atandibeeld een plaats
te gunnen in den Haarlemmer Hout, de plaats
waar Hildebrand een van zijn meest rake en
onsterfelijke Holiamdsche figures schlep, ons
aller neef Robertus Nurks.
Honder jaar na dato, Robertus Nurks Is niet
is een dagelijksch bestuur gevormd, bestaande dotxd> hij teeft. Althans zijn geest Bohijnt opge-
ult de Ijeeren Th. Llgthart, voorzitter; E. H.
Krelage, J. van Hasselt, Joh. Langejan, prof.
mr. C. W. de Vries en mr. dr. E. Tekenbroek,
secretaris.
Aan het eind der vergadering heeft de heer
Cohen, voorzitter der vereeniglng van Impor-
roepen In den gemeenteraad van ons schoone
Haarlem.
De onsterfelijke Robertus Nurks 'viert zijn
dag van wrake, bijna honderd jaar na dato.
Niet hij, Robertus Nurks, maar Hildebrand
wordt nu op zijn beurt de „onaangename
teurs van buitenlandseh vleesch, eenige mede- meisch in den Haarlemmer Hout",
deelingen gedaan over de tegenwoordige ver- Het hem toegedacht standbeeld, het stand
houding tot Denemarken. Dank zij de jongste ^eld van Hildebrand, met reeds twintig jaar
wijziging in het vleeschcon tin gen teer ingsbe- vertraging, zal het natuurschoon komen be
sluit, ls de stemming daar te lande ten opzichte derven, de parkkunst van meester Zocher ver
van ons land veel verbeterd. Spr. meende, dat
de Nederlandsohe autoriteiten, die deze verbe
storen.
Men wil Hildebrand dulden in het Florapark,
tering hebben bewerkstelligd, aanspraak mogen in het Wilhelminapark, maar niet in den Haar-
maken op onzen dank (applaus).
De voorzitter sloot vervolgens
komst.
de bijeen-
Landelijke Groep Technische
Ambtenaren.
Zaterdag 30 April werd te 's Hehbogeniboech
de algemeen© vergadering gehouden van de
Landelijke Groep „Technici" der Alg R. k.
Ambtenaarsvereeniging onder leiding van den
heer P. J. van Oostveen.
Door den secretaris werd een kort verslag
uitgebracht van de verschillende door het
bestuur gevoerde aoties betrekking hebbende
o.m. op het middelbaar technisch onderwijs, de
propaganda, de plannen voor oprichting van
een plaatsingbureau en steunverleening aan tij
delijke ambtenaren of arbeidscontractanten
bij ontsilag.
De aftredende bestuursleden de heeren Ed.
F. J. Langer en S. P. van den Berg werden bij
acclamatie herkozen.
Besloten werd de volgende jaarvergadering
te Arnhem te houden.
Behandeld werd een rapport, Inhoudende
maatregelen voor betere samenwerking tus-
•chen bestuur en groepsafdeelingen. Bij de be
handeling van de agenda van het A.R.K.A.-
congres werd geruimen tijd beraadslaagd over
eventueel© aansluiting bij het Werklieden
Verbond.
lemmer Hout.
Erger nog als het standbeeld tem Zuiden van
den Hertenkamp komt te staan, zal de Haar-
lemsc-he jeugd er wel voor zorgen, dat het mo
nument binnen enkele jaren tot een ruïne
wordt.
O, onfortuinlijke Hildebrand, heb je dat aan
onze Holiafldsche jongens verdiend
Maar misschien hebt gij één ding vergeten
uit je boek, je „Camera", dien ge toch zoo
dikwijls met zorg hebt herzien.
De oprechte Haarlemmers, de vroede vade
ren, die nu de eer der gemeente hooghouden,
hebben 't na bijna honderd jaar niet vergeten.
In dat opstel over Robertus Nurks hebt ge
geschreven, dat 't voor jou een „verschrikke
lijke gedachte was om den heelen dag in den
Hout te zitten".
Welnu, dan ook nu geen plaats voor U in
den Haarlemmer Hout.
En als dan eindelijk misschien het lang ver
belde standbeeid zal onthuld worden, waar
ter plaatse dan ook, mogelijk dat de onsterfe
lijke Robertus Nurks nog eenmaal zijn hatelijk
slagwoord op Uw beeld zal toepassen: „niet
veel zaaks
P. HYACINTH HERMANS.
VERMIST.
Te Nederweert wordt sinds eenige dagen ver
mist de 65-jarige J. c. inwonende in het St.
Josephgesticht aldaar. Vermoed wordt, dat hem
een ongeluk is overkomen.
KON. NED. HOOGOVENS STAALFABR.
In de afgeloopen maand werd in de zeehaven
van het hoogoven-bedrijf te IJmulden een hoe
veelheid van 26.295 tons ijzererts aangevoerd.
Bon field's vingers waren om een antiek
beeldje geklemd. Toen weid er hard gescheld
aan de deur van de flat. Bonfield fronste da
wenkbrauwen, hij zette het beeldje terug in
het gebeeldhouwde kabinet, maar maakte geen
aanstalte om naar de deur te gaan. Er werd
weer gescheld. Hij keek naar de deur, de knop
werd langzaam omgedraaid en een man in
nogal armoedige kleeren vertoonde zich. Hij
keek Bonfield aan en zei: „Is u nlr. Bald
win
„Neen, een vriend van hem. Hij is niet
thuis, wat is er van uw dienst
„U zou dit papier voor hem kunnen tee
kenen".
„Wat is dat voor een papier
„Een bewijs, dat ik hier ben geweest, tegen
woordig wordt men niet meer vertrouwd."
De man keek bedrukt.
„Waar is het voor vroeg Bonfield.
,Ik moet de piano stemmen. Mijnheer Bald
win heeft abonnement
Ben u gewoon om in een appartement bin
nen te dringen zonder te wachten, tot er open
wordt gedaan
„O neen, mijnheer. Maar de deur was open
en ik dacht, dat het wel in orde was, omdat
ik toch het bewijs meebreng. Ik moet de piano
stemmen, want Ik word per stuk betaald en
lk heb een gezin. Daarom dacht ik
Kom morgen terug."
Dat kan ik niet. Morgein word lk ergens
anders verwacht. Vandaag moet ik het doen".
Hoe lang heb je daar werk aan 7"
Niet lang, misschien een half uur".
„Ga je gang dan maar".
Bonfield zette zich in een der clubfauteuils
en nam een boek ter hand. De man opende
de piano en sloeg eenige toeitsen aan. Tink,
tink, tink Bonfield keek hem aan.
Mooie boel hier," zei de man.
„Och ja", antwoordde Bonfield kortaf.
„Rijk, die mijnheer Baldwin
„Ja, maar dat gaat je niet aan, doe je werk
maar".
O, ik kan praten en werken tegelijk. „Tink,
tink, tink
Dan hernam hij: „Dat piano stemmen ls
een vervelend werkje. Sommige menschen
zien ons liever gaan dan komen".
„Is het waar
Tink, tink, tink. Dan een accoord,
Bonfield liep door de kamer en ging in een
der slaapkamers. Daar kon hij nog steeds
hooren: tink. tink. tink.
Opeens kwam hij terug en zei: „Ben je nog
niet klaar
„Neen, de basnoten zijn gezakt en moeten
opgehaald worden." Tink, tink accoord
„Me dunkt, die beeldjes zijn veel waard",
zei de man weer.
„Kijk maar niet naar die beeldjes, doe je
werk".
„Ja, mijnheer Ik wed, dat ze tiendui
zend waard zijn."
„Tienduizend Neen, hoor, zeventig dui
zend".
„Goede hemel Tink, tink, tink.
Hij draaide aan de schroeven en haalde ge
reedschappen uit zijn zak.
„Ja, aoo'n bankier, verdient meer dan 'a een
voudige pianostemmer. Zeventig duizend 1
„Wanneer ben je klaar met dat getingel
„O, het is bijna klaar". Tink, tink, tink.
„Ik hoor iemand aan de deur," zei de man,
„misschien is het mijnheer Baldwin dan kan
hij zelf mijn bewijs teekenen."
Bonfield draaide zich om en zag een mage-
rem man met beschaafd uiterlijk, als huis
knecht gekleed, ln de gang staan. „Pardon",
zol hij.
„Bent u van het personeel vroeg Bonfield.
„Ja, mijnbeer, de butler."
„Ik ben een vriend van mr. Baldwin", zei
Bonfield ,„Ik heb hier op hem gewacht."
„En ik heb de piano gestemd", zei de
andere.
„Ik weet niet, wanneer mijn meester thuis
zal komen."
„Ik kan niet langer wachten", antwoordde
Bonfield, op zijn horloge kijkend. "Ik zal hem
wel over een uurtje opbellen uit de club."
„Goed, mijnheer."
De pianostemmer stopte zijn werktuigen in
zijn zakken en citybag. „Ik ben klaar. Wit u
dit bewijs teekenen."
Bonfield en de stemmer gingen de trappen
af en het huis uit. „Adieu," zei de man, maar
Bonfield gaf geen antwoord.
Dien avond.
„Wat een wanbof, Charlie Al maanden had
ik het plan gemaakt. Het moest vandaag ge
beuren, want morgen worden de beeldjes naar
een museum gebracht. Ik wist. dat de be
dienden niet thuis waren. Ik kwam binnen
met mijn valsehan sleutel en vond Baldwin
alleen. Het was een klein kunstje om hem
te bedwelmen en in zijn bed vast te binden.
Ik was juist van plan om de dingen uit de
kast te nemen, toen er een pianostemmer
binnen kwam. Ik dacht, dat hij wel gauw
weg zou gaan, daarom gebruikte ik geen ge
weld, maar hij bleef maar aan het tingelen
en juist toen hij ophield, kwam de butler
binnen. Ik maakte een buiging en verdween.
Wat een wanbof, Charlie!
„Luister, Ben, ik heb mijn best gedaan. Ik
kwam daar met gemak binnen en gaf mij
uit voor pianostemmer. Er was een der vrien
den van Baldwin een sterke kerel, geen
kans om hem neer te sTaan. Ik probeerde hem
zoo te vervelen, dat hij weg zou gaan, maar
dat lukte niet. Toen kwam er een der be
dienden binnen en ik maakte, dat ik
weg kwam. Sapperloot! Zeventig duizend!"
Onze Utrechtsche radacteur schrijft
De Utrechtsche gemeenteraad zat paf.
De burgemeester is een geestig man en hij
las rustig als altijd
„Ei is een stuk binnen gekomen van den
negerhoofdman Toealaba, die onder bepaalde
voorwaarden eenige schenkingen aan de ge
meente wil doen".
Negerhoofdmannen komen In den ntreeht
schen raad weinig voor zelfs met in ,1e
„stukken" en Toealaba riep daarom opeens
vizioenen op van donkere rivieren met mod
derige oevers, geurend naar zoete vergiftige
planten.
Enfin, wat geeft het, of ik al probeer deze
wereld bonter te maken dan zij is. Hier volgt
het stuk:
Ik, Toealaba, zoon van Amaboea, hoofdman
van den stam der Colikiwi-negers wonende
aan de Mangbolao-rlvier in de kraal Lobango
verklaar
ten geschenke te geven en af te staan aan
de gemeente Utrecht (Holland)
1- een tooverstaf van Sansevierahout. af
komstig van een fexfreiatar deT Lonasso-
negers
2. een lendenschort van de koningin der
Boha-Bolia's
3. een amulet van Krawt-kralen, afkom
stig van een medicijnman uit den stam der
Obesi-mannen;
4. eenige wapens, afkomstig van het be
roemde opperhoofd M'laba.
Deze schenking doe ik onder de voorwaar-
de .dat. indien te ©eniger tijd de stam der
Colikiwi-negers, waartoe ik behoor, mocht
worden onderworpen aan den stam der Lico-
wiki-negers (ook al zou van mijn stam geen
oorlogsschatting in welken vorm ook wor
den geheven) de gemeente Utrecht aan dr.
C. W. Th. Baron van Boetzelaer van Dubbel
dam, die zoo langen tijd als zendeling onder
de volken dezer landen heeft geleefd, of bij
overlijden aan zijn rechtverkrijgenden zal be
talen
a. het gewicht van twee ossen aan glim-
kralen voor buik- arm- en halsbanden:
b. het gewicht van vijf ossen aan neus
ringen, voor de helft aan neustusschenschot-
ringen en voor de andere helft aan neusvleu-
gelringen
c. het gewicht van één os aan oorlelringen
d. het gewicht van een kind van vier jaar
aan lendendoeken, gevlochten uit casuaris-
veeren,
zooveel^ van de genoemde voorwerpen als ge-
als gelijk zijn aan vier kano's zout (fijn)
naar den koers van de markt van Bagaloega
aan de Waball-rivier, alles naar keuze van
den schenker of diens rechtverkrijgenden.
De ondergeteekende, consul der Nederlan
den te Lakwaki, verklaart, dat hij het omme-
staande heeft geschreven volgens opgave van
Toealaba voornoemd en dait deze die verkla
ring daarna van zijn merkteeken heeft voor-
Zien ln tegenwoordigheid van den onderge
teekende en de twee medeonderteekeneude ge
tuigen.
Lakwabi, 10 Dec. 1930.
Het is een vriendelijk aanbod, een heel
vriendelijk aanbod en de verslaggevers, die af
en toe hun middagen en avonden ln den ge-
zelligen kring der Vroede Vaderen doorbren
gen, vonden het zoo sneu, dat het aanbod
eerst nog om prae-advies moest, dat zij den
vriendelijken zwarten man een ansichtkaart
hebben gestuurd.
Overigens, nu ik het goed bekijk, dit aan
bod is geen geschenk. Het is een premie van
een verzekering tegen de nadeelige gevolgen
van oorlog.
„Moet je hooren hoe luik", zegt mijn vriend,
de heer Louis Davids
Koning Albert van Belgie mankte dezer
dagen een proeftocht in den auto-trein op
luchtbanden naar Gent.
STAND DER WINTERGEWASSEN.
In het overzicht betreffende den stand der
wintergewassen op 22 April wordt de stand
van de granen, met uitzondering van slechts
enkele streken, goed tot zeer goed genoemd.
het noorden van het land is de stand
TOh het koolzaad goed tot zeer goed, in Ret
zuiden siledhits goed tot vrij goed. In beide
deel en van liet land wwdt de ontwikkeling
echter eemigsains laat genoemd.
De karwij staat in het noorden goed bot
zeer goed; slechte enkel© overjarige percee-
len vertoonen een vrij goeden stand. In Zee
land is de stand van dit gewas goed; iQ
westelijk Noord-BraJbant wordit de stand' vrij
goed genoemd.
In veel sterkere mate dam die van de an
dere gewassen is de groei op de gras- en
kla ver landen door droogte en koude geremd.
V oora-l met het oog daarop wordt thans alge
meen naar worm groeizaam weer uitgezien.
Hier en daar wordt meddimg gemaakt van
emelteinschade. In Drenithe hebben vele kla-
verperoeelen geileden door den k/laverkankeir.
Ondanks deu achterstand bij den grasgnoeil
begint men het vee in de weide te brengen ia
verband met besparing op veevoeder.
HERLEVING VAN HET GRIEKSCHE
DRAMA.
ROME, 27 April (v.d.j i\a duizenden jarea
zal ln het oude Paestum de stilte verbroken
worden door de opvoering van eenlg© Griek-
sche spelen in de open lucht, met het natuur
lijke décor, dat dit schilderachtige oude plaatsje
met zijn overblijfselen van Grieksche zuilen
biedt.
Den 28en en 29en Mei zullen met orkest en
groote koren drie treurspelen opgevoerd wor
den, waarvan twee van Theocritiis.
Bij Ngawi op Java.
Dr. J. J. A. Bernsen O.F.M. schrijft ons
Gevraagd naar de paleontologische beteekenis
van de nieuwe vondsten vam fossielen op Java
vijf menschenschedels benevens resten van ver
schillende zoogdieren deel Ik hier mede, d'at
het nog niet mogelijk is eenlg oordeel te vor
men omtrent die menschelijke schedels zelf.
daar elke nadere aanduiding in het bericht ont
breekt.
Wat den geologlschen ouderdom der vond
sten Betreft, heb ik de volgende opmerkingen.
Ik weet niet, op welke gronden de nieuwe
vondsten van Ngawi geologisch jonger geacht
worden, dan de vroegere yan Trinll, dat aan
dezelfde rivier, de Solo, io K.M. Westelijker
ligt. De begeleidende zoogdierfauna in elk ge
val wijst niet daarop. De Trlnil-collectlc, die te
Leiden bewaard wordt, omvat dezelfde dieren
groep (benevens vele andere soorten). Toch is
in het algemeen het faunistisch argument van
de grootste waarde voor de ouderdomsbepaling.
Indien dus dit argument buiten beschouwing
mocht gebleven zijn, dan kan men toch met ze
kerheid zeggen, dat het bij de definitieve ouder
domsbepaling zeker zijn invloed zal doen gel
den. De schatting van den absoluten ouderdom
op circa 100.000 jaar is mijns inziens geheel
willekeurig.
Het geheele bericht trouwens verraadt den
niet-vakkuudigen verslaggever. Indien echter
de menschen, wier schedels te Ngawi gevonden
zijn, werkelijk tijdgenooten geweest zijn van de
stegodon-fauna, dan is die vondst in elk geval
zeer belangrijk. Zij zal mogelijk een nieuw
licht werpen op de prehistorie van den mensch.
„Ja, dat was eenvoudig stom geluk. Ik naar
binnen en daar vond ik een heer en een piano
stemmer. Zij zagen mij aan voor een der be
dienden en ik zei, dat mr. Baldwin uit was
en vooreerst niet terug zou komen. Zij ver
trokken en toen kon ik zonder de minste
moeite de dingen ln mijn citybag stoppen.
Wat mij verbaast, is: Wie heeft Baldwin in
bed vastgebonden Maar wat komt er dat
voor ons op aan In Chicago geven ze ons
voor die beeldjes acht duizend pond sterling.
Ja, Mabel, onze fortuin is gemaakt".
Haar graf teruggevonden.
Men weet van de moeder van Beethoven, dat
zij in 1787 op 41-jarigen leeftijd gestorven en
te Bonn begraven is, maar de juiste plaats
waar haar stoffelijk overschot rustte, was
niét met zekerheid bekend. Men nam aan, dat
zij indertijd ter aarde was besteld op het kerk
hof van de Remigiuskirehe. Deze kerk is ech
ter in 1804 afgebrand, het kerkhof werd spoe
dig met den grond gelijk gemaakt en ln later
jaren voor allerlei doeleinden zoo dikwijls om
gewoeld, dat van niet één graf de juiste plaats
was aan te wijzen.
Afgaand op een familieoverlevering is men
er thans toch ln geslaagd uit te vorsohen, waar,
de moeder van Beethoven rust en men heeft
haar stoffelijk overschot daar in den grond ge
vonden. Het bestuur van het Beethovenhuis ls
nu van plan een nieuwen grafsteen aan te bren
gen. Daarmee zal de stad Bonn weer een Beet-
hovgn-herimiariAg ryker zijn-.
Moet het prettig zijn ln een kool opgesloten
en dan door enorme drommen van idioten
aangegaapt te worden? Bovendien nog de op
merkingen aan te hooren, welke die toeschou
wers tijdens de aangaperij op hun lippen voe
len opwellen. Misschien Is dat wel prettig en
misschien ook niet. In het laatste geval zijn
er tenminste eenige wezens, welke bij de heer-
sohende malaise garen spinnen en dat zijn de
beesten ln den dierentuin.
In een stad als Berlijn zakte verleden zomer
het toerisme al met 300.000 koppen en wijl bij
die uitvallende bezoekers de dagjesmenschen
en de provincie de meerderheid vormden, moest
de bekende Zoö daar de gevolgen wel van be
speuren. Dit was inderdaad dan ook bet geval.
Het aantal bezoekers daalde met 15 pet. maar
haa,lde toch nog het respectabele cijfer van
1.417.573 hoofden. Die stralende werking van
dit hooge getal wordt ©enigszins' verduisterd
door de omstandigheid, dat een groot aantal
dezer bezoekers kinderen waren, die niet ten
volle betalen en dat een groot deel van de
rest op zgn. goedkoops Zondagen geboekt moet
worden. Op een enkelen Zondag ln Mei wer
den b.v. niet minder dan 84.000 menschen doof
het draaihekje gelaten.
E't nu moet men zijn fantasie eens ePn
beetje geweld aandoen en zich Indenken, dat
men een giraffe of Iets dergelijks ls e» d*t
men de taak op zijn schouders gekregen heeft
deze 84.000 bezoekers van een goedkooPen Zon
dag met en benevens al hun beih^'^iiSfin
langs zich heen te laten trekken..-
De Berlijnsebe Zoö ligt in een der brand
punten van het nu s'aP geworde0 ^adsleven
en lieden, die veel aan de prijz®n van den
grond denken, vinden dat men de Zoö maar
een eindje buiten de stad m0®st verleggen,
waar de dieren veel meer rul"1*® en frissche
lucht kunnen krljgen terwij1 men de tegen
woordige terreinen dan prefiks in de grond-
speculatiie zou kunnen betrthken. De oude
Geheimrat Heek heeft den van zijn heele
menagerie aan verscheurend gedierte in ziob
zelf vereenigd ©m zich t«£en deze plannen te
verzetten en voorloopig kan daar in alle ge
val vvel niets van kom®11- Maar het 13 toch
raadzaam tegen een dreigende opfleuring van
de conjunctuur gewapeud te zijn daarom
investeert het bestuur van den Z°ö zoveel
middelen als het ma»r bij elkaar kan krijgen
in moderniseering va11 hokken, In rotspartijen
en dergelijke dingen- Afgezien hiervan stelt
het alles in het werk om het bestand aan
dieren op het hoog® Peil te houden, dat wel
van algemeene beKendheid ls en daartoe dra
gen de dieren zelf het hunne bij. Zoo werden
er ln het jaar 19i>'I niet minder dan 5 leeuwen,
5 tijgers, 6 l-uipaavden, 4 jaguaren, 4 lama's en
zelfs een heele dromedaris ln f|©n dierentuin
geboren. Verde1" werden er nieuwe filtreer-
systemen in het afi"arium aangebracht, nieuwe
koelhuizen teö faveure van de visch der zee
honden, een ni°eras v0°r de elanden, een warm
waterinrichting voor de robben, een luchtkoel-
inrichtlng vo°r de pinguinen enz. Het is
verklaarbaar, dat de dieren onder zooveel
goede zorgen als kool gedijen. Zoo herbèrgt
de Zoö momenteel 1235 zoogdieren die tot 453
soorten behooren en 799 vogelsoorten met
2594 exemplare-n. De volkstelling onder vis-
schen en ander klein goed stuit soms op
paalde moeilijkheden, welke men beseffen kap.
wanneer men weet, dat één spin zoo niaar 200
jongen tegelijk ter wereld brengt. Maar in alle
gevallen kan de Zoö er met zijn tegenwoordige
gastenreglster zijn. Hij verkiert van zich zelf,
zelfs den diChtst-bew-ahden dierentuin van dei
heels wereld j
