%mt% tijd m$i
fiöTERIE.
VRAAGT SPOOR/GESTAMPTE HUISJES
BANDEN.
SPORT EN SPEL
s", ssiüsfa «VSM Kr
v.ii'S .p
VRIJDAG 27 MEI 1932
RADIO-PROGRAMMA
ZEELIEDEN EN ZIEKTEWET.
OPENING DER SCHEVENINGSCHE
BADEN.
VAN REIZEN EN TREKKEN.
DE SLUITING VAN DE ZUIDERZEE.
VOETBALPROGRAMMA VOOR
ZONDAG
R. K. F.
D- H. V. B.
FAILLISSEMENTEN.
PUBLIEKE VERKOOPINGEN.
m.
MARKTBERICHTEN.
8kTTSsolertSr^/«ch2°ot Mgi®
H,aZie J^fioSSTSA it 'iVort O—13 ft.'
bloemkool le soort go B f 2024.90.
BEN BOLT.
ZATERDAG, 28 MEI.
Huizen (1875 M., 160 K H.) Uitsl. K.R.O.-
uitzending: 8.00—9.15 gramofoonplaten; 10.00
11.30 K.R.o.-trio; 11.30 godsd. halfuurtje; 12.15
—1-45 K.R.O.-sextet. Oa. potp. Dur und Moll,
Schreiner en Intern, walspotp., Robrecht; 2.00
2-30 graraofoonplaten2.304.0Q kinderuurtje;
4.004.30 zwemcursus; 4.305.15 gramofoonpla
ten; 5.15 sportpraatje5.30 gramofoonplaten; 6.00
journal, weekoverzicht: 6.207.20 gramofoonpla
ten; 7.10—7.30 S. Bottenhelm: Het muziekleven
in Amerika; 7.45 gramofoonplaten; 8.00 K.R.O.-
salomorkest. O.a. Czardas 1 en 2. Michiels: 8.50
Saxofoon-soli M. van"t Woud; 9.00 De „Cavelli's"
(accordeon); 9.15 Vaz Dtas; 9.30 voordracht J.
Brink; 9.45 salonorkest. O.a. Souvenir du Caire,
Armandola; 10.15 De „Cavelli's"; 10.30 salon
orkest. O.a. Hoch Heidecksburg, Herzer; 11.00—
12.00 gramofoonplaten.
Hilversum 1296 M., 1013 K.H.) VARA-uit-
zending: 6,457.00 en 7.307.45 gymnastiekles;
8.00 gramofoonplaten: 9.0010.00 Schrammel-
kwintet en gramofoonplaten. O.a. In Schönbrun
Benatzky; 10.15 Schrammel-kwintet, Mia Dorei
(zang). Joh. Jong (piano) en VARA-tooneel. O.a.
The Rosay, Nevin12.001.45 VARA-septet en
gramofoonplaten. O.a. fant. Pêcheurs de Pertes,
Bizet; 2.15—2.45 cello-duetten door Fr. Belln-
fante en A. Verschuyl en gramofoonplaten; 3.00
orgelspel door Joh. Jong; 3.15 Amsterd. klein-
kunst-ensemble, werken van Is. Rometjn3.55 M.
Sluyser: Joden in nood; 4.15 vervolg kleinkunst-
ensemble; 4.30 vervolg orgelspel- 4.45 sportpraatje
5.00 gramofoonplaten: 5.45 SDAP-kwartiertje;
6.00 Groningsch uurtje; 7.00 gramofoonplaten;
7.15 bestuursnleuws door A. de Vries; 7.30 bonte
avond. VARA-orkest o. 1. v. H. de Groot, Teun de
Klepperman, VARA-tooneel o. 1. v. W. v. Capel-
len. Joh. Jong, (orgel), L. Fuld (zang), Kees
Pruis, Stella Seemer, Willem Ciere. The Two
Cavellis (accordeon); ca. 11.00 Vaz Dias, VARA-
varia en voetbalnieuws; 11.3012.00 gramofoon
platen.
Daventry (1554 M., 193 K. H.) 10 50 tildsein,
berichten; 11.05 lezing; 12.20 Northern Studio
orkest. O.a. Mendelssohn-fant., Uubach; 1.05
orgelconcert; 1.50 Commodore Grand-orkest,. O.a.
dansen uit „Nell Gwyn", German; 2.50 Welsh
programma voor de jeugd. O.a. toespraak door
Lloyd George; 4.05 Sharpe-sextet met medew. v.
D. Smith (bariton); 5.05 orgelconcert; 5.35 kinder
urn-; 6.20 berichten; 6.45 pauze; 6.50 amateur-golf-
kampioenschap7.05 intermezzo; 7.25 actueele
causerie; 7.50 Rheinland-liederen door studenten
van de Bonn'sche Universiteit o. 1. v. J. Ueske;
8.20 BBC-orkest o. 1. v. Pitt. O.a. Hong. rhapsodie
in d. kl t. Liszt; 9.20 berichten en lezing; 10.10
.General Post", revue van Dunn en Slater, met
medew. v. solisten en orkest o. 1. v. Woodgate-
10.55 Viola Tree zingt liedjes; 11.15—12.20 Am
brose en zyn band (event, nachtegalenzang.)
Parijs (Radio Paris 1725 M., 174 K. H.) 8,05
en 12.50 gramofoonplaten; 9.05 „Beaumarchais"
operette met muziek van G. Rossini.
Kalundborg (1153 M.. 260 K. H.) 12.20—
2.20 concert uit rest. „Wivex"; 2.503.20 gramo
foonplaten; 3.505.50 omroeporkest met medew.
v. R. Post (zang) en Fischer (plano)8.20 con
cert met medew. v. solisten. O.a. werken van
Purcell; 10.2011.05 concert. O.a, Salut d'amour
Elgar;. 11.05—12.35 dansmuziek.
■hangen berg (473 M., 634 K. H.) 7.25—7.50
hehn-0ti°onplaten7-50—8.20 concert uit Bad Nau-
ziek 22':5® c°hcert. Potpourris en dansmu-
cert' o o5'45 gramofoonplaten; 5.206.35 con-
dink- oor, ..Koningskinderen", Humper-
Ssnei F J5°°'üke avond met medew. v. de
1 w ^ysoldt: 10.45 concert o. I. v. Wolf; 12.20
l.zü dansmuziek (gramofoonplaten.)
Rome (441 M., 680 K. H.) 5.50 sopraan; 6.05
orkest. O.a. Serenatella, Cordova; 8.20 gramofoon
platen; 9.05 ,.11 barblere dl Slviglia", lyrisch
comedie met muziek van Pasielle.
iBrussel (508 M., 590 K. H.) 12.20 gramofoon-
laten; 5.20 concert. O.a. fant „Cloches de Corne
J]>", Planquette; 6.20 en 6.50 gramofoonplaten;
concert. O.a. Chopinata, Doucet en ,,Jeux
I ensants", Btzet; 9.35 declamatie; 9.60 vervolg
concert; 10.30—11.20 dansmuziek.
(338.2 M., 887 K H 12.20 Max Alexys' orkest
5.20 oude muziek o. 1. v D. de Vocht; 6.50 gramo
foonplaten; 8.20 Pinksternacht", opera van O.
Roels (koor, orkest' en solisten o. 1. v. Meulemansè.
Na afloop gramofoonplaten.
Zee es en (1635 M„ 183.5 K. H.) 6.35—8.35
concert door werklooze musici; 12.25 koor; 2.20
3.10 gramofoonplaten; 4.50—5.50 orkest. O.a. fant.
Rigoletto8.20 operette-concert uit Weenen; 10.20
banket van de buitenlandsche persvereeniging te
Berlijn. Toespraak door mgr. Oreniga. en dr Brü-
ning. Hierna berichten en tot 12.50 dansmuziek
door Oskar Joost en zyn orkest.
1
Ro0ttTJJl57 (ge' radio-distr.) Programma
«5* t> Lan^eiJ^?r&; 11.20 Königswusterhausen
Brussel (Fransch); 1.20 Langenberg; 3.50
Kalunaborg; 4.50 Königwusterhausen5.50 Brus
sel (Vlaamsch; 8.20 Königswusterhausen.
Programma 4: 10.35 Daventry; 12.20 Daventry;
2.50 Kalundborg; 3.50 Londen R.4.5 Daventry;
5.35 Brussel (Fransch)7.50 Daventry; 9.20 Brus
sel (Fransch); 10.10 Daventry.
P*. - - -
BiM
Het oude raadhuis van Veere, voor restau
ratie in de stelling.
Belangrijke beslissing; van den Centralen
Raad van Beroep.
Gisteren heeft de Centrale Raad van beroep
een belangrijke uitspraak gegeven betr. artikel
ld der Ziektewet, waarin ia bepaald, dat van
de ziekengeld verzekering is uitgesloten de
gene „die deel uitmaakt van de bemanning
van een schip, dat de zee bevaart en buiten
het gezicht der Nederlandsche kust pleegt te
gaan".
Het betrof in het onderhavige geval een
matroos in dienst der Holland-Amerika Lijn,
die op 1 April 1931 met bet S. S. „Staten
dam" In Rotterdam binnenkwam, dienzelfden
dag afmonsterde en op 10 April d.o.v. ziek werd.
Zijn dienst verhouding tot deze reederij duurde,
evenals voor de andere schepelingen, voort
door een mondelinge arbeidsoverenkomst, ge.
grond op de loon- en arbeidsvoorwaarden van
de collectieve arbeidsovereenkomst voor de
mindere schepelingen. Ingevolge deze arbeids
overeenkomst verrichtte betrokkene op bet
schip alle voorkomende diensten en werkzaam
heden, verbonden aan zijn functie, zooals dit
voor schepelingen in bet tijdperk tusschen
af -en aanmonsteren gebruikelijk is.
Betrokkene stelde zich tegenover het
Scheidsgerecht en daarna bij den Centralen
Raad op het standpunt, dat uit het feit, dat
hij op 10 April (tijdstip aanvang der ziekte)
niet op de monsterrol voorkwam, volgde, dat
hij niet behoorde tot de „bemanning van een
schip"; hiertegenover stelde de betrokken Be.
drijfsvereeniging, dat In de Wet nergens is
voorgeschreven, dat er zonder monsterrol niet
een bemanning kan bestaan. In feite blijkt
deze er ook wel degelijk te zijn.
De Centrale Raad van Beroep heeft thans
deze zaak beslist en onder overname van de
overwegingen van het vonnis, in eerste in
stantie gewezen door de Meervoudige Kamer
van het Scheidsgerecht der Federatie van Be-
drijfsvereenigingen, in hoogste Instantie de
beslissing van de Bedrijfsvereeniging beves
tigd.
De binnen, en buitenbaden der Maatschappij
Zeebad Scheveniugen, zullen geopend worden
op Zaterdag 28 Mei, des voormiiddags te 7.30
uur.
De diensttijden dezer baden zullen, in het a.s.
seizoen een wijziging ondergaan; op werkdagen
zijn de baden geopend van 7.30 tot 18.30 uur en
op Zondagen van 7.30 tot 16 uur.
Evenals Buddha, besloot ik, op mijn 20ste
jaar alle banden te verbreken. Op een goeden
dag verdween ik om nooit meer terug te ko
men.
Twintig potlooden noteerden ijverig in twin
tig notitieboekjes deze schertsend gesproken
woorden.
Mr. George Smith, de directeur van Smith's
Warenhuizen, liet zich voor het eerst intervie
wen! Tot nu toe had Smith zelfs aan de belang
rijkste bladen elk onderhoud hardnekkig gewei
gerd. Nooit had hij één woord willen loslaten
over zijn vroeger leven.
Na lang aandringen was hij echter bijge
draaid en had verschillende kranten uitgenoo-
dlgd een vertegenwoordiger te sturen. Twintig
reporters zaten daarom in de directiekamer
van Smith's warenhuizen bij elkaar.
Natuurlijk, ging Smith vroolijk voort, was
ik niet zoo ondeugend als Gautama. Toen ik
met de stille trom uit mijn geboorteplaats ver
trok, liet ik niemand onverzorgd achter. In
dien tijd was ik n.l. nog niet getrouwd. De eeni-
ge banden, die ik verbrak, waren die, welke mij
bonden aan mijn ouderlijk buis. Te voet ging
ik naar Southampton en vertrok als tusschen-
dekpassagler naar New-York. Gedurende de
reis had ik tijd in overvloed om over mijn toe
komst na te denken. Eerlijk wil ik bekennen,
dat ik last had van heimwee. Ik begon in te
zien, dat ik dwaas gehandeld had. U moet niet
vergeten, dat ik pas twintig was. Voortdurend
daoht ik aan mijn ouderlijk huis; aan de dui
nen, waar ik als kind gespeeld had. En lang
zaam drong het tot me door, dat het heel, heel
moeilijk is, al die banden te verbreken! Het
eind van het lied was, dat ik besloot met de
eerstvolgende boot naar buis terug te keeren.
Mr. Smith zweeg even.
Kom, heeren, vervolgde hij sarcastisch,
waarom vraagt niemand me nu, waarom ik ten
slotte töch niet terug ging?
Glimlachend keken de journalisten elkaar
aan. Eindelijk vroeg een hunner, een oude,
grijze man, terwijl bij den mllllonnalr scherp
aankeek:
En waarom ging u niet terug?
Dat zal ik u vertellen. Toen we een paar
dagen onderweg waren, sloot ik vriendschap
met een anderen passagier, een ouden Pool. Ik
zeg, dat hij oud was, doch dat leek natuurlijk
maar zoo, omdat Ik zelf nog zoo jong was. Ik
denk, dat hij een jaar of veertig was. In ieder
geval was hij oud en wijs genoeg om te begrij
pen wat er in me omging. Vooral 's avonds, als
de sterren aan den hemel stonden, hielden we
lange gesprekken. De Pool vertelde me, dat hij
in Warschau leeraar in de moderne talen was
geweest. Op zekeren dag echter stond zijn werk
hem plotseling zóó tegen, dat hij zich van alle
banden had losgemaakt. Hij kon die eentonig
heid niet langer verdragen en wilde nu in Ame
rika opnieuw beginnenAls ik me, op mijn
leeftijd, kan losmaken van alles wat me in mijn
geboorteplaats trekt", zei hij, „kan een jonge
man als jij, het zeker. Of dacht je, dat Ik niet
wist wat helmwee was. Wat er ook gebeurt of
waar je ook rondzwerft, de herinnering aan je
geboorteplaats blijft je altijd hij. Maar, als je
wilt slagen in het leven, moet je al die senti-
menteele gedachten voorgoed van je afzetten."
Dergelijke gesprekken misten hun uitwerking
niet en ik besloot zijn raad op te volgen. Want
slagen wilde ik tegen eiken prijs.
In het begin lachte het geluk me niet toe.
Niemand scheen mijn diensten noodig te heb
ben en een maand na mijn aankomst in New-
York waren mijn middelen vrijwel uitgeput.
Voor de tweede maal liet ik den moed zak
ken. Op een avond, dat ik hongerig op een bank
ln Central Park zat, stond plotseling mijn
Poolsche vriend voor me. Het duurde niet lang
of wij vertelden elkaar onze wederwaardighe
den sedert het verlaten van de boot. Lang za
ten we te praten en mijn vriend sprak mij nieu
wen moed ln. Zelf had hij meer succes gehad.
Van alle kanten waren leerlingen komen opda
gen. Voor hij afscheid van me nam, drong hij
er op aan, dat ik vijftig dollar van hem zou
aannemen.
Die vijftig dollar, heeren, waren de grond-
Recl. 604 DGVS 8
leggers van mijn tegenwoordigeri rijkdom. Ik
huurde een klein winkeltje, kocht wat goederen
op crediet en zwoegde van 's morgens tot des
avonds laat.
Vijf jaar later was ik eigenaar van een flin-
ken winkel; zeven jaar later bezat ik er twee,
en na t'ien jaar had ik er vijf.
Gedurende al die jaren werkte ik zestien uur
per dag. Voor mezelf gaf ik slechts 't hoogst
noodzakelijke uit. Met het geld, dat ik verdien
de, kocht ik steeds nieuwe voorraden. Onver
schillig wat, als er maar geld mee te verdienen
was!
Drie jaar geleden zette Ik mijn onderneming
om in een naamlooze vennootschap. Hoe de za
ken er thans voorstaan, behoef ik u niet eens
te vertellen. Natuurlijk heb ik niet alles aan
mijn harde werken te danken. Het geluk speel
de ook een voorname rol.
Een raad, dien u namens mij aan uw le
zers kunt geven? Vertelt u maar van den raad,
dien mijn oude Poolsche vriend me gaf. Vertel
uw lezers, dat zij, om vooruit te komen, alle
sentimentaliteit van zich af moeten zetten. Dat
zij er niet tegen op moeten zien, alle banden
van hun jeugd te verbreken. Goeden dag, hee
ren, het was me aangenaam.
Smith knikte vriendelijk om zijn bezoekers
te beduiden, dat bet onderhoud was afgeloopen.
Terwijl de reporters het vertrek wilden ver
laten, verzocht één hunner zijn collega s een
oogenbllk te wachten.
'n Oogenbllk, riep hij.
Verbaasd keken de anderen hem aan. Het
was de oude man.
„Mr. Smith Is veel te bescheiden geweest. Hij
heeft vijftien jaren geleden nooit den moed la
ten zakken. Integendeel, hij sprak altijd ieder
een moed In. En wat die 50 dollars betreft! Die
waren niet van mij, neen, het waren zijn eigen
spaarduitjes. Hij heeft ze aan mij gegeven, om
dat ik zoo arm was. Die oude Pool n.l
ben ik!
Verrast keek de millionnalr op.
Toen schudden ze elkaar stevig de hand.
Op een wenk van Mr. Smith verlieten de re
porters het vertrek, alleen de Pool bleef achter.
Ik hoop, vroeg de oude man, dat u het
niet erg vindt, dat ik hun de waarheid verteld
heb.
Och neen. Ik kon dat moeilijk zelf doen.
Dus tegenwoordig ben je journalist? verander
de hij het onderwerp van gesprek.
Zooals u ziet, was het antwoord.
Je moet me bij gelegenheid maar eens ko
men opzoeken, zei de millionnair verstrooid.
Heel graag, was het antwoord van den
Pool. Maar beide mannen waren zich bewust
van de onoprechtheid hunner woorden.
Nadat de oude man vertrokken was, zat de
millionnair droomerig voor zich uit te staren.
In zijn verbeelding zag bij het oude stadje in
de duinen. Zijn vader en moeder zaten bij den
haard en spraken over hun George
Ja. zuchtte hij verlangend, ik zou alles
nog wel eens terug willen zien. Misschien vol
gend jaar, of het jaar daarop
Doch diep In zijn hart wist hij, dat er wel
nooit iets van zou komen. Te veel banden biel
den hem vast. Banden, die hij nooit zou kun
nen verbreken.
Met een weemoedig lachje dacht hij aan zijn
eigen raadgeving; ,„Zet alle sentimentaliteit
op zij!"
Toen drukte hij op een bel. Deuren gingen
open en de afdeelings-chefs traden binnen.
Goedkooper reisgelegenheid op de
Duitsche spoorwegen.
Naar wij vernemen ligt het in het voornemen
van de directie der „Reichsbahn", gedurende
het vacantie-seizoen (1 Juni tot 16 October)
ten gerieve van het reizend publiek ..Somimer.
urlaubkairten" verkrijgbaar t.e stellen, waarmee
bedoeld worden retourbiljetten over afstanden
van minstens 200 K.M., waarop dan een
reductie Zal worden verleend van 20 pet. van
bet tarief, dat voor den Persomenzug Is vast-
gesteld. Deze biljetten blijven 60 dagen geldig
en zijn anderzijds gebonden aan een limiet van
11 dagen tusschen been. en terugreis. Terwijl
voorts de heenreis niet mag onderbroken wor.
dien, geldt voor de terugreis de bepaling dat
men deze hoogstens 3 maal mag onderbreken,
waarbij eventueel slechts één maal toeslag be-
hoeft te worden betaald voor den heelen
afstand.
Ook de toeslagen ondergaan een aanzienlijke
verlaging (behalve die voor den „Rhedngold
welke eenlgszins wordt verhoogd). Zoowel voor
den FD- als den D-trein wordt de toeslag
(resip. 14 en 10 mark voor 300 K.M.) gehalveerd
(en dus op 7 en 5 mark gebracht).
(NADRUK VERBODEN.)
HOUDT DEN GOEDEN KOERS
PLAATST REGELMATIG
UW kaboutertjei
De visschers vlaggen halfstok.
Het duurt nog slechts enkele dagen voordat
de Zuiderzee zal zijn afgesloten. De Zuiderzee
zal hebben opgehouden te bestaan en daarvoor
is bet IJsselmeer In de plaats gekomen.
Hiermede zal tevens een einde gekomen zijn
aan de eeuwenoude Zuiderzee, visscherlj.
He Zuiderzeevisschers betreuren dit en om
aan te toonen wat er omgaat in het gemoed
van de echte Zuiderzee-visschers hebben zij be
sloten naar wij uit Volendam vernemen
heden van alle visschersvaartuigen, zoowel In
de havens als op zee, de nationale vlag half
stok te laten waaien.
„MEISJES IN UNIFORM" BIJ „DE
VEREEN. SCHOUWSPELERS".
„De Vereenigde Schouwspelers", directie
Pierre Mols, hebben zich het uitsluitend opvoe-
ringsrecht verzekerd van het tooneelstuk
„Meisjes in Uniform" („Gestern und Heute")
van Christa Winsloe.
FILMHUWELUK.
Als men de berichten uit Hollywood mag
gelooven zal de bekende filmster John Gilbert
dezer dagen in het huwelijk treden met de
filmactrice Virginia Bruce, die hoofdrollen
vervulde in de laatste films van Gilbert.
KampioenscompetitieMulo—T.Y.B.B.
Eerste klasse ACaesarValkenburg (terrein
V.V.H., beslissingswedstrijd)Kerkrade—Volhar
ding.
B: S.V.B.Gen-nep.
Promotie le klasseASteyl—K.N.V.BBox
meer—B.V., G.V.V.—Dac; E; L. en S.—Donk.
2e klasse: G: Venlo 2—E.V.V.
Ie klasse: C: Celer—St. Lodewyk (terrein Lo-
dewyk).
2e klasse: D:'VictrixAlliance; F: H.V.C.—
V.A.P.
3e klasse: E: N.V.A. 2—Diemen; G: S.N.A.—
O.V.V.
Promotie en degradatie: le klasse: Sparta—
R.K.A.V. 2; ActivitasS.D.C.
2e klasse: A.R.C. 2K.G.B.Zwaluwen 2—
V.I.C. 2.
3e klasse: Wit Roodde Meeuwen, Wilhelmus
2Westlandia 2, RavaD.V.S.. Spartaan 4—
S.G.V. 2.
GELUIDSFILMS OP zee.
Nu de stomme film steeds meer plaats moet
maken voor haar jongere zuster, de geluide,
film, is men ook op de groote schepen, die tot
nu toe aan de passagiers ter afwisseling ge
durende de dikwijls lange routes stomme films
vertoonden, genoodzaakt tot Invoering van
geluidsfilms over te gaan.
De Maatschappij „Nederland" was hier te
lande de eerste, die in samenwerking met Sie
mens Halske te Den Haag bet besluit nam
aan boord van één harer oceaanstoomers bij
wijze van proef eenige geluidsfilmvoorstellin-
•gen te geven. Zij koos hiertoe het 19000 tons-
M. S. „Johan van Oldenbarnevelt" en arran
geerde de voorstellingen op de gedurende de
Pinksterdagen ondernomen Oslo-toer van dit
schip.
De voorstellingen werden op bet promena
dedek gegeven ten aanschouwe van een groot
aantal passagiers en kunnen als zeer ge
slaagd worden beschouwd. Niettegenstaande
het feit, dat met maximale snelheid gevaren
werd, waardoor in het schip trillingen optre
den, waarvan men aan boord geen last heeft
en ondanks het optreden van niet te vermijden
scheepsgeluiden en last not least ondanks het
geraas van de zee waren de beelden mooi hel-
der en rustig respectievelijk de geluidsweer
gave natuurgetrouw en gemakkelijk te volgen.
Uiteraard zijn de omstandigheden bij een
voorstelling ln één der salons van het schip
veel gunstiger en werd ook daar van te voren
reeds met goed gevolg een proef genomen. Het
was echter de bedoeling de resultaten bij on
gunstige omstandigheden te leeren kennen en
hiertoe is men gedurende dezen tocht prach
tig in de gelegenheid geweest.
Als geluidsfllminstallatle werd de bekende
„Klangfilm" kofferkino van Siemens Halske
gebruikt, die bewezen heeft ook voor dit doel
uitstekend te voldoen.
Opgegeven door v. d. Graaf Sc Oo. N. V.
(Afd. Handelsinformaties.)
UITGESPROKEN.
ROTTERDAM 25 Mei: N.V. Maatschappij tot
B-vrinitatie van het Theater Casino, gevestigd
Coolsingel Rechter-comm. mr. dr. B. I. Zjjlstra.
Cur. mr. J. J- Fokma
OPGEHEVEN
ROTTERDAM, 25 Mei: M. Dasberg; W. J«
Bartelse; C. J. Dujjndam.
te ROTTERDAM.
Donderdag 26 Mei n.m. 2 uur.
Eind afslag.
Heerenhuis en erf, Rozenburglaan 42, in bod
11.500, voor 12.500 verkocht.
Pand en erf. Goudschestraat 68, in bod op
ƒ14.200, voor 15.300 verkocht.
Voorloopige afslag.
Winkelhuis, Hoofdsteeg 13. Trekgeld
Pand en erf. Tamboerstraat 14. Trekgeld
Idem! idem 16. Trekgeld 10.300-
Idem, idem 18. Trekgeld ƒ10.400.
Idem, idem 22. Trekgeld ƒ11.100.
Idem, idem 24. Trekge d ƒ11.200.
Idem, idem 26. Trekgeld ƒ11-11
Idem, Pjjperstraat 36. Trekgeld 12.000.
Idem! idem 38. Trekgeld ƒ12.100.
DELFT, 26 Mei. (Eierveiling). Aanyoerl9.759
kipeieren 2.10-3.70, 3029 eendeleren 1.40-2.90,
6 ganseieren 10.70 per 100 stuks.
BOTTVHMM 26 Mei. (Coöp. Tuinouwveiling
Ho'i. platgk kom-
2.OT—4^60 2esoort /o 60-2.60.per 100 krop. spl-
naar het Engelsch van
21)
pfff! He koi0nel nw)t 2achtjes voor zlch
heen. Dan 1S e- Us nog iemand anders in den
tuin. Wie kan nat zyD,
De mannen kekemelkander aan. Carrington
zag dat In aller oogen 6aa WJk van vrwB lag.
Stoneleigh liep vlu® door de kamer en
Bloot bedachtzaam o® D1'ttaen voor de ramen.
Deze handeling bad *®n Met to misk€nnen
beteekenis en de tóat8t j£nSekomene bracht
onder woorden wat d« anderen dachten
Gott! zeide hij beesch. D«akt da(.
Iemand das haus spionni<?rt> Herr Stoneleigh?
Iemand kwam door de poort bianen, Dat
Is zeker. Er is geen enkele reden waarom wy
hem zouden helpen om te zien Wat hier ge-
keurt, door de blinden open te laten.
Neen! riep Starke driftig hit- Hn er i8 geen
enkele reden waarom wij hem daar zijn gang
jouden laten gaan, ook. Wie het ook is, yy
hoort er niet> en het is noodzakellj^ dat wy
we en wie het is. Brackner en jU> Otto, kotn
mee. Wij zuilen het park doorzoeken en den
■man vinden, ik houd niet van zoo'n geheim-
z nnig binnenkomen. Het heeft er veel van,
worden gadegeslagen. Een plotselinge
10 W°nk in zijn stem toen hij vervolgde.
arschijiijk de een of andere kameraad van
ien jongen dwaas hier. Maar als wij hem vin
den zullen wij hem leerenBreng die lan"
taarn van je mee. Mat.
De drie mannen verdwenen en Oarritgton
werd alleen gelaten .met Stoneleigh. De laatste
ging zitten en keek den ander met brandende
oogen aan. Eens keek hij naar de revolver In
zijn hand, en vandaar naar het dichtstbijzijnde
raam, met het gesloten blind, en met een hui
vering begreep Carrington zijn gedachtengang.
De man overpeinsde dat, nu de drie anderen
weg waren, zijn kans gekomen was. Andermaal
beschouwde hij de revolver en dan vlug op
kijkend, ving hij Carrlngton's blik op. Hij
Jftchte kort.
Mr. Carrington, zeide bij plotseling, je
«eet een gek.
Dat, antwoordde Carrington luchtig, Is
kweati§ yan appreciatie.
Je hebt Je gemengd in een zaak, die je
in het geheel niet aangaat en zooals bet altijd
gaat, ben je erg lastig voor onsik vraag
me af wat voor belang je bij deze zaak hebt.
Carrington hielp hem niet aan de verlangde
informatie en na enkele «ogenblikken vervolg
de de ander:
Indien het dat meisje is Ha, dat is
het. Je gelaat zegt het mij... Wel, misschien
kunnen wij tot; een overeenkomst geraken.
Denkt ge? vroeg Carrington kalm.
Indien ge waarde hecht aan Uw leven
en aan dat van Miss Adderley, ja! zooals ge
wel zult hebben vermoed, bevindt Miss Adder
ley zich hier, In mijn handen; een lokvink
zullen wij het noemen, voor haar broeder
Maar Selby Adderley is niet van het soort om
zich op te offeren, zelfs niet voor zijn zuster..
Ik besef dat volkomen. Hij zou jn staat zijn
zelfs zijn geliefde voor de wolven te werpen
indien dat hem in staat zou stellen een goed
heenkomen te vinden. Een nietswaardige, die
zeker niet verdient een zoo charmante zuster
te hebben. Dat zult ge wel met mij eens zijn?
Nu, wat wilt ge? vroeg Carrington onge
duldig.
Alleen maar dit, dat het niet noodig Is
dat gij en Miss Adderley worden... eh... op
geofferd.
Ik ben er heelemaal niet bang voor, dat
zulks zal gebeuren, antwoordde Carrington
rustig. Gij Weet niet alles. Men weet dat ik
hier ben. Indien lk zou verdwijnen, zouden er
ijverige nasporingen worden ondernomen, en
hetzelfde geldt voor Miss Adderley.
Een oogenbllk antwoordde de financier niet.
Het was duidelijk, dat deze mededeeling hem
""aangenaam trof en hij staarde met gefrons-
'a Wenkbrauwen naar de tafel, terwijl hij dit
"ieuwa verwerkte. Toen bij weer opkeek, was
ae 2org<jijjke uitdrukking van zijn gelaat ver-
Vienen en zijn donkere oogen schitterden.
Gij onderschat de hulpmiddelen van de
---hap, mjjn yrjend Indien ge sterft, zal
net niet 0p een laag-bij-de-grondsche ma
nier gebeuren, door middel van een kogel of
fuv a fe®neden keel. Dat zijn dingen die moei
lijk uit te voeren zijn. Maar een handig in
elkaar gezet ongeluk, bijvoorbeeld. Ik weet
niet hoeveel duiZenden er jaarlijks op de wegen
van Verongelukken. Veronderstel bij
voorbeeld eens, dat gy tweeën het slachtoffer
wordt van een autobotsing, bijvoorbeeld ver
ongelukt in een gesloten auto, die in brand
geraakt
Dat zou Je niet durven! riep Oarrlngton
uit.
De ander lachte koeltjes.
Viel je zelf niet met die gedachte, Mr,
Carrington. Zelf-behoud is een eerste natuur-
wetj eu. een bedreigd man gaat ver om zich
zelf te beveiligen. Ik verzeker U, dat ik niet
zal aarzelen enwel, ge kunt de mogelijk
heden in de door mij aangegeven richting zelf
uitdenken. Ge kwaamt hier om Miss Adderley
te zoeken. Dat is bekend. Nu, ge vindt haar.
neemt haar mee in Uw auto en ge wordt ge.
vonden in een brandenden of uitgebranden
auto op een eenzaam stuk weg, laat ons zeg
gen aan den anderen kant van Ringwood. Er
zijn daar een paar steile punten, akelige dijken,
waar een slippen alles ten gevolge kan hebben
Als automobilist weet ge dat evengoed als lk,
en niemand zou eenige verdenking in mijn
richting koesteren.
Carrington zag de waaj^ield van dit beweren
maar al te duidelijk. Het zou de eenvoudigste
zaak van de wereld zijn en hij twijfelde niet of
de man sprak in volkomen ernst. Hij wist dat
hij zonder de tusschenkomst van Starke reeds
lang door den man, die daar aan de tafel kalm
zijn plannen zat te ontvouwen zou zijn neerge
schoten plannen, die op hem geen enkele ver
denking van misdaad zouden laden. Hij was
ontsteld door de ontvouwde mogelijkheden en
wist dat Stoneleigh's eigen gevaarlijke positie
hem tot het uiterste zou drijven, want vrees
waj een sterke drijfveer. De man begon weer
te spreken.
Je weet, dat ik dien man op Pilot's Rest
neerschoot. Behalve die vrienden van mij en
Miss Adderley ben je de eenige die het weet;
daarvan ben ik overtuigd, en je weet het pas
zoo kort dat je het niemand anders kiunt heb
ben verteld. Om die reden ben ik bereid een
overeenkomst met je aan te gaan. Om je gewe
ten gerust te stellen wil ik je wel zeggen dat
de man, dien ik neergeschoten heb, een ab
soluut minderwaardige kerel was; een ontsla
gen gevangene die chantage pleegde. Zijn dood
was een weldaad voor de maatschappij en
moest als zoodanig beoordeeld worden in plaats
van als misdaad. De politie weet dat even
goed als ilt. maar ongelukkigerwijze hebben
zij een vooroordeel tegen dergelijke onwettige
manleren om ongewenschte personen op te
ruimenUt vertrouw dat gij niet zoo kies
keurig bent, en in ieder geval zult ge wel zoo
verstandig zijn nu te bemerken, aan welken
kant Uw boterham geboterd ls! Dit is mijn
voorstel. Gij belooft mij de ontdekking, die ge
gedaan hebt, voor Uzelf te houden en in drie
dagen zullen gij en Miss Adderley ln vrijheid
worden gesteld.
Carrington staarde den man verbaasd aan.
Ge zoudt enkel met mijn belofte genoegen
nemen
Het woord van een gentlemanDe man
glimlachte. Ja, mijn jeugdige vriend, dat risico
zou lk nemen. Maar aan dat aanbod is een,
voorwaarde verbonden en wel, dat ge tijdens
die drie dagen geen poging tot ontvluchting
zult doen, U op geen enkele wijze met uw vrien
den m verbinding zult stellen en vooral niet
met Selby Adderley. Is dat duidelijk?
Het aanbod was duidelijk genoeg, meende
Carrington, maar de voorwaarde niet. Die man
had een nevenbedoeling. Welke dat was, kon
hij niet gissen en toen hij plotseling naar hem
keek, ving hij onverwacht een sluwen blik uit
diens oogen op. Hij was niet te vertrouwen.
Woord of geen woord, de man zou zonder me-
dedoogen zijn, en mogelijk was het zijn bedoe-
ling dat hij, de belofte eenmaal verkregen
hebbend, op zijn gemak den tijd zou hebben
zijn plannen uit te werken. Iets anders kon
hij er niet in zien' en terwijl zijn gedachten
nog bezig waren met het aanbod, verbrak de
man aan de tafel het stilzwijgen;
Wel, Mr. Carrington, gaat U er mede ac-
coord? Geeft U mij de dubbele belofte waarom
ik vraag?
Er klonk es111 vast vertrouwen in zijn stem.
Blijkbaar twijfelde hij er niet aan, dat zijn
aanbod geaccepteerd zou worden en op zijn
gelaat lag een zoo zelfvoldane uitdrukking
dat deze, tezamen met de verdenkingen die in
middels bij hem gerezen waren, Carrington tot
een plotselinge woede opzweepten.
Ik zie je nog liever lk weet niet waar
terecht komen.
Zoo!
Het gezicht van den financier onderging een
plotselinge verandering en bij was ten prooi
aan een geweldige woede. Hij greep zijn re
volver op een wijze dat Carrington zich af
vroeg, of zijn laatste uur gekomen was. Terwijl
hij den man in zijn woede gadesloeg, vroeg hij
zich tegelijk af, of dit misschien de verklaring
was van de tragedie op Pilot's Rest. De man
scheen zoo nu en dan ten prooi aan hevige aan
vallen van drift. Hij was bedreigd geworden en
zijn drift had hem medegesleept en
Stoneleigh kwam langzaam naar hem toege-
stapt, de revolver nog steeds in zijn hand. Zijn
gelaat vertrok krampachtig en zijn oogen bc o-
ten vonken.
Jij dwaas! stotterde hij. on.
Toen gebeurde er plotselin er een
verwachts. Achter Oarnngto* regen
raam in stukken en temjdd Qp gepo.
van glassplinters v el eie een
lijste tafel, die Stoneleigh s
haartje na m'®t®w,een uit .s mans oogen om,
Mi^'hti den steen opraapte plaats te maken
terwijl hij yan de grootste verwondering,
r^wiifhü ongearticuleerde geluiden uitbracht.
Een oogenblik bleef hij stokstijf staan, als de
belichaming van laffe vrees, doch daarna her
stelden zijn zenuwen zich. Hij snelde naar de
glazen deur en deze openjnd tuurde hij in den
donkeren nacht naar buiten. Carrington kwain
overeind en staarde naaf den man die daar
onbeweeglijk stond, luisterend en uitkijkend,
blijkbaar het een of ander onbekende gevaar
vreezend. Even luisterde hijzelf ook, maar hij
kon niets hooren. Hij keek naar de deur van
de kamer. Deze was gesloten en met zijn ge
bonden handen kon hij niets uitvoeren
Hij blikte opnieuw naar het raam. Stone
leigh stond precies in de opening. Een flinke
duw zou hem de trappen af werpen en den
weg naar de vrijheid openen. Nauwelijks was
deze gedachte bij hem opgekomen of bij sprong
naar voren, met een schouder vooruit als een
volleerd rugby-speler. De man ln de deur, bij
verrassing getroffen, werd van de been geloo-
pen en vloog met een boog over het terras.
Carrington zelf viel ook voorover en niet in
staat zich tegen te houden, viel hij eveneens
van de trappen af, kopje over rollend a s een
acrobaat, waarna hij probeerde overeind e -
men. Hij had al één voet en één knie op den
grond, en het volgende oogenbllk f°u
de duisternis zijn verdwenen, toen
luid van aansnellende voetstappen
een hand op zijn schouder werd gelegd^ Hü
probeerde zich te bevrijden hetgeen mislukte,
doch hij rukte en trok nog steeds tot een stem
scherp beval:
HijSvoeMemeen^^r'n "lag op zijn aebter-
H" letterden veelkleurige lichten voor
zito oógen. welke echter terstond plaats maak
zij oog absolute duisternis.
Tlit^ie duisternis der bewusteloosheid ont-
,odL hij in een andere donkerte, bijna even
wart Hij bemerkte dat hij languit op een
houten vloer lag in de een of andere ruimte
die zóó goed was afgesloten, dat er geen en
kele lichtstraal kon binnendringen. Om zeker
van zich zelf te zijn opende en sloot bij zijn
oogen verscheidene malen, maar de duisternis
bleef. Zich den slag herinnerend, dien hij ont
vangen had. werd hij vervuld door een plotse
linge vrees, dat hij op de een of andere manier
blind geworden zou zijn, doch die vrees ging
voorbij, toen hij ln de duisternis eindelijk een
geheimzinnig geglinster ontdekte. Hij keek ge
spannen toe. De glans was afwisselend en be
woog zich langzaam. Hij slaakte een zucht van
verlichting. Hij begreep dat bet bewegende
lichtschijnsel veroorzaakt werd door het een
of andere phosphoriseerende insect. Gerustge
steld probeerde hij op te staan, waarbij hem
bleek, dat hoewel zijn armen stevig waren ge
bonden, zijn beenen vrij waren.
Hij slaagde er na eenige moeite in een zit
tende houding aan te nemen. Daarna moest bij
even wachten, daar hij zich ziek en duizelig
gevoelde, terwijl hij ook een stekende pijn in
zijn achterhoofd had en de gewaarwording of
er met hamers op zijn hoofd werd geslagen. Na
eenige oogenbllkken begon hij te probeeren
zich te herinneren wat er was voorgevallen-
Na den slag, welken hij ontvangen had, moest
hü terwijl hij nog bewusteloos was, naar deza
plaats zijn gedragen, alwaar men hem had
achtergelaten om bij te komen of om te ster-
ven Deze handelswijze zeide hem al dat hij
niet meer behoefde te rekenen op eenige tege
moetkomende houding, noch van Stoneleigh,
noch van Starke. Zoodra zijn eigen belangen er
bij betrokken werden, bleek deze laatste al
even wreed en doortastend als de financier
zelf, en bij herinnerde zich dat het de stem
van Starke was geweest die bevolen had hem
neer te slaan.
Nu, hij was tamelijk grondig neergeslagen en
de vraag was nu maar wat hem verder te
wachten stond.
Gebonden als bij was kon hij in deze Egypti
sche duisternis weinig uitvoeren. Voor hij ook
maar aan plannen tot ontvluchting kon den
ken moest hij eerst op een of andere wijze zijn
handen van die touwen bevrijden. Hij begon
te wringen en te schuiven in de hoop dat de
banden was losser zouden worden. Het eenige
resultaat was dat het geklop in zijn hoofd nog
toenam. Houdinl de boeienkoning zelf zou
hieruit nog niet loskomen mompelde hij woe
dend terwijl hij zijn vruchtelooze pogingen
opgaf om op andere middelen te zinnen. Na
eenigen tijd scharrelde hij overeind en begon
hij slingerend te loopen.
Met zijn voet voelde hij naar den muur en
toen hij dezen had gevonden draaide hij zich
om, waarna hij den muur met op zijn rug ge
bonden handen betastend, een onderzoek rond
de kamer begon. Hij had reeds tweemaal een
hoek van de kamer gevonden en giste dat hij
zoo ongeveer aan den derden hoek zou zijn,
toen zijn vingers in plaats van met steen plot
seling met hout in aanraking kwamen.
Een deur!
Zoo goed mogelijk betastte hij de deur en
plotseling hoorde hij het gerammel van een
knop, waar hij met zijn elleboog tegenaan
stootte. Dat bracht hem op een idee. De knop
zat te boog dan dat hij er met zijn handen
bij kon maar te oordeelen naar den desolaten
toestand waarin de muren verkeerden, afge
brokkeld en gescheurd, twijfelde hij er nauwe»
lijks aan of de knop was oud en roestig, een
conditie welke bevorderlijker was voor zijn
plan dan wanneer de knop nog goed in zijn
verf zou zijn geweest. Met zijn elleboog verder
tastend bemerkte hij dat het een ouderwetscha
groote knop was en dat zich ook aan de bin
nenzijde van de deur een gebogen handvat be
vond.
(Wordt vervolgd), j
