DE 40 URIGE ARBEIDSWEEK
TE GENEVE.
EERSTE KAMER AANVAARDT
DE CRISISPACHTWET.
HEVEA
ZATERDAG JUNI 1932
Spoedige behandeling der
Crisiszuivelwet.
VLOEIBAAR HELIUM NAAR LONDEN
HET EUCHARISTISCH CONGRES
TE DUBLIN.
Extra-nummer „Illustrazione
Vaticana".
DE WERKLOOSHEID.
HET BISDOM HAARLEM EN DE
AFRIKAANSCHE MISSIËN.
GEBRUIKT NEDERLANDSCH
FABRIKAAT
RIJKSCOMMISSIE WERKVERRUIMING
DE FISCUS EN DE KUNST.
Het belastingberoep van Willem
Mengelberg
BETALEN, ZEGT DE KROON.
-FIETSBANDEN
hcht/oopend
yzerórer/i
SARRASANI IN MOEILIJKHEDEN.
Het ligt in de bedoeling bet
circus te sluiten
EEN HALF MILLIOEN AAN
STEUNGELDEN.
CIJFERS VAN HET NATIONAAL
CRISIS-COMITÉ.
Zes cent per inwoner uitgekeerd.
Een groot, gedeelte van het personeel
ontslag aangezegd-
VERDRONKEN.
KLOPPENBURG CONTRA DE
TELEGRAAF
DE TELEGRAAF VEROORDEELD.
Verantwoordelijkheid voor verklarin
gen van de politie-
HET DREIGEND CONFLICT AAN HET
JULIAN AKAN AAL.
Een der onderwerpen, waaraan in de zes
ïen e zitting van de Internationale Arbeids-
con eren tie, gehouden te Genève van 12
P'd tot 1 Mei, bijzondere aandacht werd
£e,vijd, was het vraagstuk van de 40-urige
arbeidsweek.
In verschillende landen is van arbeiders-
zlJde propaganda gemaakt voor dezen rnaat-
regel als middel tot bestrijding der werk
loosheid. Het schijnt zoo eenvoudig: als elke
arbeider, die thans nog 48 uur- per week
werkt, niet langer dan 40 uur arbeid mag
verrichten, komen er bij ieder van hen 8
uren disponibel, om een thans werklooze
te werk te stellen. Op elke 100.000 arbeiders
komen dus wekelijks 800.000 uren beschik
baar voor werkloozen. Dezen mogen dan ook
blaar 40 uur per week arbeiden. Derhalve
kunnen er dan op elke 100.000 thans 48 uur
werkende arbeiders, 20.000 werkloozen te
werk worden gesteld. M.a.w. als de werk
loosheid niet grooter is dan 20 is alle
werkloosheid daardoor verdwenen.
Zoo oppervlakkig gezien ziet deze daad
van solidariteit er werkelijk heel mooi uit.
Laten vyüj dus eens nauwkeurig nagaan,
wat over dit plan te Genève in het midden
werd gebracht.
Allereerst moeten wij dan opslaan het
lijvige „Rapport du Directeur", het steeds
merkwaardige jaarverslag van den helaas
te vroeg overleden Albert Thomas, dit jaar
109 folio-bladen, in twee kolommen bedrukt,
groot, het was verdeeld in vier hoofdstuk
ken:
I. Resultaten van het jaar 1931.
II. Economische crisis en arbeidswetge
ving.
III. De Internationale Organisatie van den
Arbeid tegenover de werkloosheid.
IV. De georganiseerde volkshuishouding.
Industrieele betrekkingen. Internationale
coöperatie.
In het derde Hoofdstuk nu komt een para
graaf voor, getiteld: „Verkorting van den
arbeidsdag".
Uit de plaatsing van deze paragraaf in
dit hoofdstuk blijkt al reeds, dat ook Albert
Thomas de verkorting van den arbeidsdag
beschouwt in het licht der werkloosheidsbe
strijding.
Reeds in zijn Rapport, in 1931 uitgebracht,
'ad Albert Thomas de aandacht gevestigd
op de quasi instinctieve spontane gedachte
der arbeiderswereld, dat de blijvende verkor
ting van den arbeidsdag het mogelijk zou
maken een grooter aantal loontrekkende® te
werk te stellen. Bovendien, met den algemee-
nen vooruitgang der techniek, met de ver
grooting van het rendement der machines
is in billijke overeenstemming meer vrije
tijd, meer mogelijkheid van cultureele ont
wikkeling, voor de arbeiders. Wel wordt
bier tegen aangevoerd, dat de technische
vooruitgang in de verschillende nijverheids
takken zeer ongelijk is, en het daarom zeer
moeilijk zou zijn een uniformen regel vast
te stellen, maar daartegenover had Thomas
herinnerd aan de acht-uren-conventie van
1919, waardoor toch wel gebleken zou zijn,
dat deze moeilijkheid niet onoverwinbaar
was.
Maar daarna had deze nog instinctieve,
nog onzekere, beweging juist door de crisis
nieuwe kracht ontvangen. Aarzelden de ar
beidersorganisaties eerst nog tusschen de
44- en de 40-urige arbeidsweek, de Algemee
ns Raad van de Internationale Vakvereeni-
&mgsfederatie sprak zich te Madrid reeds
uit voor de 40-urige week. Evenzoo het Uit
voerend Comité van de Duitsche vakvereni
gingen te Frankfort, en het congres van de
Engelsche trade-unions te Bristol. En het
zelfde standpunt werd in Frankrijk ook in
genomen door de „Confédération générale
Travail".
Maar ook tal van industrieelen en econo
misten hebben zich in den loop van 1931
voor deze hervoi ming uitgesproken. Zoo de
bekende automobielfabrikant Citroen, de
oud-Minister Louis Loucher, René Pupin,
en de bekende staatsman Bénès.
De „Conseil d'administration" van het In
ternationaal Arbeidsbureau te Genève nam
dan ook in Januari 1932 de navolgende mo
tie aan, hem voorgesteld door zijn „Commis-
SlOn du nV, a <1
u chömage
tot' taakrt01!16®'® had in deZe ziLting niet
arbeidsduur I°geling te bestudeeren van den
arbeidsduur la origist..d zy hee£t echter ken.
nis 8*®°™ Van de wenschen der arbeiders-
organisau en aanzien van een 40-urige
werkweek en ook doar be_
paalde industrieelen e6formuleerd, dat. tot
het herstel van de welvaai% eeu blijvende
verkorting van den art*^^ mogeHj|k zou
kunnen zijn in die industry waarln de
technische vooruitgang groot
Is geweest
Zij noodigt het Internationaal Bureau van
den Arbeid uit, om bij zijn studi® Van
bijzondere aandacht te wijden aan dit vraag,
stuk, om tenslotte aan den Raad de verza_
melde inlichtingen voor te leggen, inzonder.
heid betreffende bepaalde reeds opgedane er.
varingen".
Het Boreau heeft zich dus voor deze taak
gespannen, en de medewerking verkregen
van eenige technici.
Thomas meent in 't jaar 1931 een kracii-
tigen vooruitgang in de ideeën te kunnen
constateeren. De formule van 40 uur heeft
de aandacht getrokken. Ze zal wetenschap
pelijk onderzocht moeten worden. Onder
zocht zal moeten worden vooral of hiermee
de terugkeer van crises zal kunnen worden
tegen gehouden.
Het was naar aanleiding van deze pas
age in het Rapport van den Directeur, dat
d°°r den Franschen arbeider-gedelegeerde
^hhaux ter conferentie de volgende motie
6l"d voorgesteld:
'.Tegenover den voortduur van de crisis en
A't de ellende, die zij na zich sleept moet
brVe®tlgd worden. da.t palliatieven geen baat
di5en?en en dat indien het noodzakelijk is
e"ende, die het gevolg is van economische
I 'Tesejg en van de werkloosheid to verzach-
L •- a; Eet aoodig is op rechtstreeksche wijze
de oorzaken van de crisis aan te tasten.
Het lange voortduren van de werkloosheid
maakt, dat zij niet slechts als een gevolg
van deze crisis moet worden beschouwd: zij
is geworden eeji oórzaak van hare vererge
ring.
Het verbroken evenwicht tusschen de on
matig toegenomen producties en de ver-
bruikseapaciteit, reeds zeer onvoldoende bij
het begin der depressie, thans nog meer in
gekrompen, veroordeelt elke politiek van
loonsverlaging, waarvan de ervaring aan
toont, dat zij ingaat tegen hetgeen voor de
volkshuishouding noodzakelijk is, en even
zeer onbillijk is.
Het voornaamste 'middel om het verstoorde
evenwicht te herstellen moet worden gezocht
in een verkorting van den arbeidstijd. De
verhooging van de individueele productie
maakt dezen maatregel noodzakelijk en ur
gent. Dank aan hem zal het rhytbme der
productie in overeenstemming worden ge
bracht met de voorshands beperkte ver-
bruikscapaciteit, zal de werkgelegenheid op
blijvende wijze kunnen worden verdeeld over
een grooter aantal personen en zullen de
werkloozen weer hun deel hebben In het pro
ductieproces; door hem zullen de loontrek.
kenden een gewettigd aandeel krijgen in den
teehnischen vooruitgang.
Derhalve noodigt de Conferentie den Be
stuursraad van bet Internationaal Arbeids
bureau uit, deze zaak in studie te nemen: de
wettelijke regeling van de 40-urlge arbeids
week in alle industrieele landen, met het
doel om tot de spoedige aanneming te ge
raken van een internationale regeling.
Zoo was dus dit vraagstuk van de 40-
urige arbeidsweek van twee kanten op de
ltie Arbeidsconferentie aan de orde gesteld:
vooreerst door het rapport van den Direc
teur, en vervolgens door het voorstellen van
een ontwerp-resolutie door Jouhaux. En zoo
kwam het daar ook tweemaal ter sprake,
vooreerst bij de behandeling van het rap
port van Thomas.
Verschillende gedelegeerden roerden in
het debat deze quaestje aan. Wij zullen ons
echter bepalen tot hetgeen erover gezegd
werd door twee Nederlandse!» gedelegeer
den, Kupers en Aalberse, die in de He zit
ting (24 April) beiden aan het woord kwa
men.
De heer Kupers merkte dit op (Gompte
Rendu Provisoire, blz. 223):
„Voor dezen tijd zie ik maar één oplos
sing, of liever palliatief, voor de werkloos
heid. Dat is: verdere verkorting van den
arbeidsdag, vandaar het voorstel van de
vakverenigingen voor de onmiddellijke
doorvoering, internationaal, van de 40-urige
arbeidsweek. Natuurlijk speelt de kwestie
der loonen hier ook een belangrijke rol,
maar laten de Regeeringen, die bereid zijn
de 40-ur.ige werkweek in te voeren, de
werknemers en werkgevers tezamen bren
gen, om het vraagstuk te beschouwen en te
trachten wegen en middelen te vinden, om
dit deel van de kwestie op te lossen. Ik zie
het als een waar schandaal, dat er thans
breede groepen van arbeiders gevonden wor
den, diie langer dan 48 uur per week moeten
werken en dat in vele gevallen de Regee
ringen overwerk vengunn! ngen geven. De
werkweek van 48 uur (aldus in de Fna.nsc.he
vertaling, in den Engelschen tekst staat, ver
in oe d el ijk abusievelijk: „forty-hour") zal
thans meer strikt dan voorheen in acht
moeten worden genomen, en de ratificatie
van de conventie van Washington is gebo
den, wijl deze conventie de grondslag
is, waarop verdere arbeidsduur-verkortingen
kunnen worden verkregen".
In deze rede van den heer Kupers vallen
twee verschilpunten op te merken met de
motie-Jouhaux. De heer Kupers noemt
terecht de 40-uri,ge werkweek niet een
oplossing, maar een palliatief, van het
vraagstuk der crisiswerkloosheid. lm de
motie-Jouhaux wordt deze maatregel, om
gekeerd, juist voorgesteld als niet te zijn
een palliatief, maar een reohtstreekscihe
wijze van aantasting van de oorzaken der
crisis.
En een tweede, nog belangrijker, verschil
blijkt bij hetgeen gezegd, wordt in verband
met de loonen. In de motie-Jouhaux wordt
uitdrukkelijk, onder huldiging van de be
kende, maar toch volkomen onhoudbare
koopkrachttheorie, verklaard, dat de ar-
beidsloonen niet verlaagd mogen worden.
De heer Kupers laat dit belangrijke punt
daarentegen in het midden. Hij erkent de
mogelijkheid, dat loonsverlaging bij invoe
ring van de 40-urige werkweek noodzake
lijk kan zijn, en wenscht dat de Regeerin
gen de werknemers en werkgevers tezamen
zullen brengen, om het vraagstuk te be
schouwen en er een oplossing voor te vin
den.
Gelijk gezegd, raakte ook prof. Aalberse
in dezelfde zitting van de conferentie dit
vraagstuk aan. Hij zei er over (Compte Ren
du Provisoire, 24 Avril 1932, blz. 232):
„Op één punt lijkt mij het Rapport niet
geheel duidelijk. Ik denk hier aan het vraag
stuk van de 40-u.rige werkweek. In de uit
eenzetting van dit vraagstuk ontbreken
twee dingen: eenerzijds de aanduiding, dat
de algemeene toepassing van de 40-urige
werkweek zeker onmogelijk zal zijn, zoowel
a lulerv'-"11^80'16 a'S
om economische redenen;
dat m 8 de vermelding van het verband,
al?' ,b€staan, tusschen dezen verkorten
lk,en het weekloon. Ik heb den in-
d werk!!!61!,' clat ve,le arbeiders de 40-
urlï beg eer en, maar met behoud
van bet loon eener week van 48 uur. In de
praktijk beteekent dit een verhooging van
de productiekosten en diensvolgens niet een
vermindering maar integendeel een ver
meerdering van de werkloosheid. Ik hoop,
dat de Directeur zoo goed zal willen zijn,'
omtrent deze beide punten nader in te
lichten".
Later, bij <je behandeling van de motie-
Jouhaux, werd deze geheele passage nog
eens voorgelezen door een der Fransche
gedelegeerden. Daar was reden toe, omdat
Albert Thomas in zijn autwoord de beide
gestelde vragen ontweken had.
Hij gaf (Compte Rendu Provisoirenr. f.9,
26 Avril I'3j2, blz. 263£ geen direot ant-
NAAR DEN SLOOPER. Het s.s. „Merauke" van de Rotterdamsche Lloyd, in 1912 bij „De Schelde" te Vlissingen
gebouwd, is door de firma Vies en Zn. aangekocht om te worden gesloopt. Op weg naar het kerkhof.
De persisteerende stroom.
Zooals reeds gister in onze courant is vermeld,
Ie gistermiddag uit 't cryogeen laboratorium
te Leiden een vacuumflesch met vloeibaar
helium per auto overgebracht naar Schiphol
om vandaar per vliegtuig naar Engeland te
worden getransporteerd.
Zooals wij nader vernemen, heeft het trans
port van dit helium nog een ander doel dan
in het bericht vain gisteren staat vermeld.
Prof. Kamerlingh Onnes heeft indertijd ont
dekt, dat, als lood in vloeibaar helium is af
gekoeld, dit metaal supra-geleidend is gewor
den, d.w.z., dat er dan geen electrische weer
stand meer i», zoodat, als er een electrische
stroom In dit metaal loopt, dit erin blijft loo.
pen, dit is het zgn. verschijnsel van de per
sisteerende sbroomem.
In de vacuumflesch mot helium bevond
zich een looden ring, waardoor deize persistee
rende stroom reeds loopt.
Gisteravond om 9 uur werd nu in 't Royal In
stitution te Londeu aangetoond de juist
heid van de ontdekking van prof. Kamer
lingh Onnes, n.l. dat de electrische stroom nog
steeds door den ring loopt.
Blijkens een door professor Keesom, directeur
van het Cryogeenlaboratorium te Leiden ont
vangen telegram, is de zending vloeibare helium
met den looden ring, waarin te Leiden een
persisteerende stroom was opgewekt en die
per vliegtuig gistermiddag Daar het Royal In
stitution te Londen is overgebracht, daar suc
cesvol aangekomen.
Men meldt ons uit Rome
De directie van de „Illustrazione Vaticana"
deelt mede, dat in verband met het internatio
naal Eucharistisch Congres te Dublin, eeu ex
tra-nummer van genoemd tijdschrift zal ver
schijnen en wel in de Engelsche taal.
Het nummer zal uit 64 pagina's tekst bestaan
een gekleurden omslag hebben en in ieder op
zicht fraai en veelzijdig zijn uitgevoerd.
Hiertoe hebben vooraanstaande geestelijke
schrijvers medegewerkt, evenals andere be
kende publicisten en kunstenaars.
Het is de eerste maal, dat de „Illustrazione
Vaticana" in de Engelsche taal verschijnt.
BATAVIA, 3 Juni. (ANETA).
Hef kantoor van Arbeid deelt nvedie, ten aan
zien van den toestand der werkloosheid in
Apriil, dat de ontslagen voortduren. Velen ver
trokken naar Nederland. De capaciteit der 3e
kil. op de mailbooten (bleek onvoldoende.
Het arbeidsleger in DeLi verminderde met
116.977' man, of een derde van heit totaal van
Mei 1930.
Dankschrijven aan mgr. Aengenent.
Naar ,Sint Bavo" meldt, ontving Z. H. Exc.
Mgr. J. D. J. Aengenent het volgende schrijven
van Z. Exc. Mgr. L. Schioppa:
Den Haag, 28 Mei 1932.
Hoogwaardige Excellentie.
Zijn Eminentie de Kardinaal Prefect van de
H. Congregatie tot Uitbreiding des Geloofs,
aan wien is overgemaakt de som van 18.200
voor de Afrikaansche Missiën van uit het dio
cees, dat aan Uw zorgen is toevertrouwd,
draagt mij de aangename taak op U daarvoor
allerhartelijkst te bedanken.
Aanvaard, Hoogw. Excellentie, de vernieuwde
verzekering van mijn hoogachting.
Geheel de Uwe ln Christus
LAURENT SCHIOPPA.
Aartsbisschop van Justinianopolis
Apostolisch Internuntius.
Geen te zware taak voor de verdedigers
Mr. Oud en zijn fractie-genoot de heer Ebels,
hebben een welverdiend succes behaald door
dat ook de Eerste Kamer z.h.s. hun initiatief-
wet, „houdende bijzondere maatregelen ten
aanzien van loopende pachtovereenkomsten",
heeft aangenomen, nadat deze op 20 April J.l.
door de Tweede Kamer was aanvaard met 73
tegen 1 communistische stem.
Weliswaar hadden de voorstellers in de
Tweede Kamer de „hypothetische" aanwijzin
gen van den Minister van Justitie en de amen-
de-erende hulp van mr, Beumer, doch dit neemt
niet weg, dat zij het juiste psychologisch mo
ment hebben gekozen, om een wet in te dienen,
die zoo noodig het recht, da.t aan paohtcon-
tracten kan ontleend worden, zal aantasten',
zij het dan na uitspraak van den rechter en twee
deskundigen.
Ook de Eerste Kamer, die de vriendelijkheid
had in haar Voorlooplg Verslag de door de re
geering verdedigde, dooh op 4 Februari afge
stemde pachtwet als „een revolutionnaire aan
tasting van het Burgerlijk Wetboek" te qua-
lificeeren, vond minder reden zich tegen de
Crisiapachtwet te verzetten wegens aanran
ding van ons burgerlijk recht". Maar de c.h.
mr. Pollema, die het ook nog aan den stok
kreeg met Minister Donner, had toch bezwaren
genoeg, daar in ons burgerlijk recht aan pacht-
schuld boven andere schulden een bevoorrechte
positie wordt toegekend. De crisislasten wor
den du op het grondbezit gelegd en de wet.
wier redaetioneele duidelijkheid deze senator
bewonderde 's heeren Lohman's vergelijking
van dit crisiswetje met de Drankwet leek ons
toch niet geheel des hoogieeraars scheen
hem eigenlijk de bevordering van een groeps
belang.
Jhr. van Sasse van Ysselt was over de dui
delijkheid nog niet te spreken en betreurde
alweer niet te kunnen amendeeren. Ia tegen
stelling met prof. v. d. Grinten, achtte deze
katholieke afgevaardigde Minister fkmner's
woord op de bedde, door prof. Aalberse hem
gestelde vragen. Hij vol-stond niet eenerzij-ds
op te merken, dat de idee der 40-urdge werk
week in steeds breeder kring ingang had
gevonden, en anderzijds, dat men liet loon-
vraagst.uk niet in verband moet brengen
met het wetgevingsvraagstuk, en zeker niet
met de internationale wetgeving.
medewerking In de Tweede Kamer een goede
daad.
Betreurde de Bossche afgevaardigde, dat er
geen hooger beroep was hij trouwens niet
alleen jhr. Michiels van Kessenich, die
zich met de crisiswet kon vereenigen en de
hoop uitsprak, dat ze niet lang zou leven om
dat de oude pacta servanda sunt-rege\ er door
ln gevaar wordt gebracht, vond dit ontbreken
van een hooger beroep heelemaal niet erg. Er
wordt mee beslist door deskundigen over feite
lijkheden, aldus de Limburgsche afgevaardigde,
en men zou dan in hooger beroep weer deskun
digenopinies hooren.
De overige senatoren legden zich allen bij
de crisiswet neer, zoodat de beide verdedigers
beluisterd door vier van hun fractiegenooten
uit de Tweede Kamer, geen al te zwaren taak
hadden.
Wees de heer Ebels erop, dat de wet, nood
zakelijk geworden door de met verraderlijke
snelheid werkende crisis, preventief gewerkt
had en repressief nog onwilligen kon dwingen,
hij herinnerde er ook aan, dat de vereeniging
„Het Grondbezit" in haar adres aan de Tweede
Kamer van geen principieel verzet had ge
waagd.
Van zijn kant -betoogde mr. Oud, dat men
bier van geen verdediging van groepsbelangen
in engen zin kon spreken, maar eerder moest
denken aan een maatregel in het algemeen be
lang, al erkende hij ook, dat er natuurlijk een
lijdende partij was. Mr. Oud zag in het voor
gestelde recht op pachtvermindering geen uit
breiding van ons normaal remissie-recht.
De samenstelling de-r crisispachtcommissies
zal, zoo deelde Minister Donner mee, in samen
werking met Minister Verschuur plaats heb
ben. Eerstgenoemde bewindsman, die princi
pieel ook niet voor initiatiefwetten voelt, heeft
nu toch zijn deelneming in de Tweede Kamer
verdedigd op grond van den aard der behan
delde materie, welke naar haar formeelen kant
onder hem ressorteert. Als de-gene, die belast
is met de afkondiging van de Staatsbladen,
heeft de Minister ook tegenover mr. Pollema
zijn circulaire aan de rechtbanken verdedigd,
Zooals gezegd, is de wet aanvaard z.h.s. Zij
zal van toepassing zijn op alle termijnen van
pachtprijzen, vervallen na 12 Februari 1932,
ook indien deze reeds mochten zijn betaald.
Voor termijnen, die vóór dezen datum zijn ver
vallen, moet het verzoekschrift om reductie
binnen één maand na het inwerkingtreden
der wet aan den kantonrechter zijn verzonden.
De wet treedt In werking met Ingang van
den door de regeering te bepalen dag en vóór'
1 Januari 1936 moet een voorstel van wet
worden gedaan door de regeering, waarbij de
crisispaohtwet wordt ingetrokken.'
Voorzitter de Vos van Steenwijk heeft mee-1'
gedeeld, dat de Eerste Kamer reeds a.s. Woens-
da.g de Crisiszuivelwet tot steun aan de melk-
veehouderij, zal behandelen.
Buitenlandsche rijwielbanden
Dezer dagen vergaderde onder praesidium
van haar voorzitter mr. J. A. de Wilde de
Rijkscommissie Werkverruiming.
Ingekomen was een verzoek van den Mi
nister van Staat, Minister va.n Binnen-land-
sohe Zaken, mede namens den Minister voor
Economische Zaken en Arbeid om een soort
gelijke regeling te ontwerpen voor de bevor
dering van het gebruik van Nederlandsch
cement als geldt voor het gebruik van Neder-
lan-dsche mijn.produoten. De door het bureau
ontworpen regeling werd goedgekeurd.
Medegedeeld werd, dat de bemoeiing in
zake bevordering van het gebruik van in
landse, h hout, heeft geleid tot het nemen van
een proef met het vervaardigen van chips
van inlandsch hout.
De commissie heeft met bet gemeentebestuur
van Schiedam een briefwisseling gevoerd over
bet aanschaffen va.n rijwielbanden voordienst-
rij wielen met het doeil Nederlands che rij wiel
banden te doen aanknopen. Op 4 April be
richtte het gemeentebestuur, dat het gaarne
offerten van rijwielbanden van inlamdisch fa
brikaat zou aanvragen, terwijl uit een brief
van 29 April j.l. blijkt, dat de benooddgde rij
wielbanden van buitenlandscih fabrikaat reeds
vóór 14 Januari jJ. waren gekocht.
Het adres der commissie is Amsterdam,
Kloveniersburgwal 70. Telefoon no. 48885.
In de Donderdag gehouden vergadering van
de afd. geschillen van bestuur van den Raad
van State is voorlezing gedaan van de bij K.B.
genomen -beschikking op het beroep, ingesteld
door mr. G. Russel te Amsterdam namens -dr.
W. Mengelberg, tegen de uitspraken van Ged.
Staten van N.-Holland op de bezwaarschriften
tegen de aanslagen wegens hoofdverblijf op
gelegd in de gemeente Amsterdam over de
belastingjaren 1926/'27, 1927/'28 en 1928/'29.
Ged. Staten hadden n.l. all-e reclames van
dr. Mengelberg tegen zijn aanslag in de Gem.
inkomstenbelasting te Amsterdam wegens
hoofd verblijf aldaar, ongegrond verklaard. Re
clamant had betoogd, dat hij zijn hoofdver
blijf te New-York had.
Bij K.B. is thans overwogen, dat in de ge
noemde belastingjaren de duur van het jaar-
lijksch verblijf va.n de aan-gesJagenem te New-
York en te Amsterdam niet belangrijk uit
eenliep en de omvang en de aard zijner werk
zaamheden in die beide plaatsen weinig ver
schilden;
dat echter zijn woning te Amsterdam in
verband met haar inrichting en den opzet
van de daarin gevoerde huishouding van veel
möer beteeke-n-is was dan zijn gemeubileerde
appartementen te New-York;
dat op grond hiervan en mede in aanmer
king genomen de omstan4ig}leidj dat hij
jaren lan-g in Amsterdam h-ad gew-oond, de
band van den appellant met die gemeente
hechter was te achten dan die met New-York;
dat d-us moet worden aangenomen, dat de
aangeslagene op 1 Mei van de genoemde jaren
hoofdverblijf heeft gehouden te Amsterdam;
dat d-us Ged. Staten terecht de aanslagen
hebben gehandhaafd.
Op dezen grond zijn de beroepen ongegrond
verklaard.
Reel. 609 DGVS 5
Het secretariaat van het Nationaal Crisis
comité deelt mede:
In de op 1 Juni gehouden vergadering van
het Werk-Oomité van het Nationaal Crisis-
comité heeft het secretariaat aan de leden een
aantal statistische gegevens verstrekt om
trent de uitkeeringen van het Nationaal Crisis
comité tot op 1 Mei jl.
Deze uitkeeringen zijn voor het overgroote
deel geschied aan de plaatselijke crisiscomité's,
deels in geld deels in natura. Deze laatste
uitkeeringen betreffen eensdeels giften in na
tura ontvangen, zooals z.v. 100.000 aan le
vensmiddelenbons der firma de Gruyter en
de 1000 ton eierkolen van de Vereenigde Lim
burgsche Steenkolen Mijnen en anderdeels ar
tikelen, welke het Nationaal Crisiscomité zelf
had aangekocht. Het behoeft nauwelijks gezegd
te worden, dat deze steeds van Nederlandsch
fabrikaat waren.
Teneinde de uitkeeringen ln natura met die
in geld te kunnen vergelijken, zijn de eerste in
hun tegenwaarde in geld uitgerekend. Samen
gevat over het geheele land bedroegen deze
uitkeeringen in geld:
Levensmiddelen 122.379,50
Kleeding 35.657,37
Kunstmest 91.050,40
Dekking 25.262,41
Brandstof 19.478,50
Totaal giften ln natura 293.828,18
Totaal-generaal 489.633,44
d.w.z. gemiddeld ruim 6 ct. per Inwoner. Hier
onder is niet begrepen de uitkeering aan den
zgn. B-steun uit het door de regeering be
schikbaar gestelde crediet van 750.000 voor
aanvullenden steun aan werkloozen.
ln den loop van Vrijdag is een deel van het
beslag, dat gelegd was op de voor Zwolle ge
reed liggende tent van Sarrasani opgeheven
doog het storten van een deel der kosten. De
directie van het circus deelde mee, dat het
tengevolge van het feit, dat zij niet over haar
bedrijfskapitaal in Duitschland kan beschik
ken niet gereede kan voldoen aan het storten
van de waarborgsommen en het uitbetalen van
verschuldigde kosten. In een schrijven dat
de directie aan een deel van het personeel
heeft doen toekomen, wordt o.m. gezegd, dat
het in de bedoeling ligt het circus te sluiten.
De directie heeft vele tegenslagen ln den laat-
sten tijd gehad, waardoor het haar niet mo
gelijk is op de gewone wijze door te werken.
Een groot deel van het personeel Is tegen
15 Juni a.s. ontslag aangezegd.
De schilder M., die werkzaamheden verricht
te aan de U ilhelminabrug te Maastricht, is
Donderdagvoormiddag van 'n 5 meter hoogs
ladder gevallen. Hij kwam in de Maas terecht
en verdronk,
De 2de Kamer der Amsterdamsche rechtbank
heeft Vrijdag uitspraak gedaan inzake een door
den heer P. J- F. Kloppenburg, oud-directeur
van de Prov. Bankvereeniging tegen het dag-
blad de Telegraaf aanhangig gemaakten eisch
tot schadevergoeding vanwege een door de Te
legraaf ln een harer nummers van Maart 1930
opgenomen bericht, waardoor de heer Klop
penburg zich ernstig beleedigd, in eer en goe-
den naam aangetast en diensvolgens finan
cieel benadeeld oordeelde.
De rechtbank overwoog, dat het bewuste ar
tikel naar toon en inhoud en gezien de per-
tinentie der beweringen voor etscher was van
beleedigenden inhoud en dat ongetwijfeld door
eischer° schade moet zijn ondervonden tenge
volge van een en ander. Verder, dat het beroep
van" de Telegraaf op bare berichtgevers, dia
haar verkeerd zouden hebben Ingelicht, niet
kan opgaan, ook niet nu, naar gedaagde be
weert, die berichtgeving kwam van de zijda
van de Haagsche politie, aangezien dit laat
ste gedaagde niet vermag te ontslaan van
haar volledige verantwoordelijkheid voor een
gepubliceerd bericht.
De rechtbank constateerde dat door gedaag
de geen enkel bewijs is bijgebracht voor de
waarheid van de door haar in het bewuste
artikel getuite beschuldigingen en dat integen
deel de onjuistheid der berichtgeving door ge
daagde is toegegeven.
De rechtbank oordeelde de publicatie van
het bericht een onrechtmatige daad tegenover
eischer gepleegd en veroordeelde de N.V. Dag
blad de Telegraaf tot vergoeding aan eischer
ran de door haar berichtgeving aangerichte
schade, nader op te maken bij staat en tot be
taling van de kosten der procedure.
Bij de schadeprocedure zal naar het oordeel
der rechtbank er rekening mede moeten worden
gehouden, in hoeverre de reputatie van den
heer Kloppenburg reeds geschokt was door
zijn arrestatie en door hetgeen in andere bla
den omtrent hem reeds aan de openbaarheid
was prijsgegeven.
I
Besprekingen met den Rijksbemiddelaar
zonder resultaat.
De Rijksbemiddelaar Prof. Mr. P. J. M. Aal
berse heeft Vrijdagmiddag in het Tweede Ka
mergebouw een bespreking gehad eerst afzon
derlijk, daarna gezamenlijk, met partijen be
trokken bij het dreigend conflict aan het Ju-
lianakanaal te Born (L.)
Deze besprekingen hebben tot geen resultaat
geleid.
HET RAPPORT WELTER.
De heer Van Rappard heeft den Minister van
Binnenlandsche Zaken gevraagd, of de Regee
ring reeds een beslissing heeft genomen of het
rapport van de bezuinigingscommissie Welter
al dan niet zal worden gepubliceerd.
De heer Van Rappard vraagt verder, of da
Regeering niet van oordeel is, dat ook het pu
bliek er belang bij heeft met het onderzoek
der commissie in kennis te worden gesteld en
of de Regeering wil mededeelen bij niet publi
catie, welke redenen daarvoor bestaan.
Wanneer wél tot publicatie zal worden over
gegaan, zoo luidt de laatste vraag, wanneer
kan deze dan worden tegemoet gezien
DIE EERSTE BLISCAP.
Een tekst-uitgave van „Die eerste bliscap
van Maria", het 15de eeuwsch mysteriespel,
dat in Augustus a.s. bij gelegenheid van het
Nijmeegsche Maria-congres in de bewerking
van pastoor Willem Smulders ten tooneele zal
worden gevoerd, is bij de uitgeversfa. Dekker
en van de Vegt te Nijmegen van de pers geko
men,