ALGEMEEN OVERZICHT.
de zv/er/er
HITLER'S PLEIT.
HINDENBURG.
DE AANSLAG OP
MUSSOLINI.
VRIJDAG 10 JUNI 1932
Londen en Dublin
BEWERINGEN. DIE HEM NAAR
ZIJN REVOLVER ZOUDEN
KUNNEN DOEN
GRIJPEN
l
de paus aan den duce.
ZIJN ONDERHOUD MET BRUENING
ONJUIST WEERGEGEVEN.
CHILI'S NIEUWE REGEERING.
Bestrijding der werhloosheid.
BRUENING EEREBURGER VAN
MUENSTER.
DE SCHIPBREUK VAN DE ,.TEIDE".
ORCHARD'S BEKEERING.
Interessant relaas van de
„Osservatore".
DE WEG, DIE HEM NAAR ROME
VOERDE.
300 GESNEUVELDEN IN FRANKRIJK
GEVONDEN.
DE ONRUST IN SPANJE.
Uitbreiding der stakings
beweging.
DE AFSCHEIDINGSBEWEGING
IN NATAL.
Een congres te Maritzburg.
REFERENDUM OVER HET DRANK-
VERBOD IN AMERIKA?
BURGEMEESTER WALKER.
NA DEN LINDBERGH-MOORD
ZES EN TACHTIG MOORDEN. 1
VERKEERSONGELUKKEN.
het
E.DWAQD5.
De vorige week gaf mr. J. H. Thomas, de
secretaris voor de dominions, in het lagerhuis
te kennen, dat niet over een nieuw verdrag
onderhandeld kon worden met een land (den
Ierschen vrijstaat), dat een bestaand verdrag
niet eerbiedigt.
In beginsel is hiertegen natuurlijk niets in
te brengen, al zou men kunnen aanvoeren dat
Engeland zich in den loop der laatste jaren
herhaaldelijk buitengewoon tegemoetkomend
getoond heeft tegenover andere, niet tot het
Britsche rijk behoorende landen, wier goede
trouw met betrekking tot bestaande verdragen
minstens aan evenveel twijfel onderhevig was
die van de regeeringDe Valera. Er was
evenwel een andere en doeltreffender reden,
waarom mr. Thomas' taktiek tegenover Ierland
niet den onvoorwaardelijken bilval verdiende
van allen, die zich overigens met Engelands
principieel standpunt konden vereenigen.
Thomas en de Valera,
dag duurt, beoogt voornamelijk het vestigen
van persoonlijk contact.
De situatie, ontstaan in verband met de
conferentie te Ottawa, is de onmiddellijke aan
leiding tot de IerschEngelsche besprekingen,
maar het zullen de eeds- en annuïteiten-vraag
stukken zijn, welke het onderwerp van dis
cussie zullen vormen. Met andere woorden:
het overleg, dat zoo dringend noodzakelijk was
geworden, zal plaats hebben.
Men zou kunnen aanvoeren, dat mr. Thomas'
politiek dan toch tot resultaat gevoerd heeft,
dat De Valera eindelijk de onhoudbaarheid van
zijn standpunt is gaan inzien, en zich gedwon
gen heeft gezien de „eerste schrede" te doen.
"Wij gelooven niet, dat dit juist is. Bespre
kingen gelijk die, welke thans aangeknoopt
zijn geworden, hadden reeds maanden geleden
aangevangen kunnen zijn. Indien mr. De Valei a
thans die „eerste schrede" gedaan heeft, dan
is dit waarschijnlijk niet zoozeer hieraan te
danken, dat hij in zoo hooge mate geïmponeerd
geworden is door de houding van mr. Thomas,
maar dat hij zich in de noodzakelijkheid be
vindt zijn bedenkelijk-afgetakeld binnenlan =>c
prestige te versterken. Of de besprekingen
dan niet eenig succes hebben, in ieder 6
zullen zij tengevolge hebben dat de P
republikeinsch-gezinde regeering
staat wat vaster wordt dan M nrntrpilt
diening der begrooting geweest
kansen op werkelijke result*'ten is nog niets
bekend; dat mr. De Valera ee p"clPleele
wijziging in zijn standpunt aangebracht heeft,
is uit niets gebleken,
ten slotte tot elkaar gekomen zijn - om welke
reden of onder welke voorwendsels dan ook -
is in ieder geval een verblijdend verschijnsel,
zelfs al zal men zü= verwachtingen niet al
te hoog mogen spannen.
Indien De Valera fouten, en zeer ernstige
fouten begaan had, dan had men van Engeland
mogen verwachten, dat het al zijn ervaring,
al zijn overredingskracht en al zijn vreedzame
machtsmiddelen aangewend had om een ver
dere ongewenschte ontwikkeling der verhou
dingen op den grondslag dier fouten "^°or"
komen. Het kon geen nut hebben dat de u -
eche regeering zich eenige maanden ang Be
paalde tot het aannemen eener „waai c ige
houding. Beoordeelt men de belde landen naar
(hun invloed en 'beteekenis in weield dan is
Engeland een groote man en de Iersche Vrij
staat niet veel meer dan een kind. Engeland
was sterk genoeg om edelmoedig, streng, on
verbiddelijk, grootmoedig of wat ook te zijn.
Maar die houding van beleedigde waardigheid
begon bespottelijk te worden. Zij scheen niets
goeds uit te werken.
Zij scheen des te afkeurenswaardiger te zijn,
omdat De Valera, door te willen deelnemen
aan de conferentie te Ottawa, blijk gaf van zijn
wensch Ierland deel te doen blijven uitmaken
van de Britsche.Gemeenebest. Met goede redenen
Ikon men zich afvragen, hoe dit vereenigbaar
was met zijn republikeinsche en anti-Britsche
politiek, maar toch was ztjn verlangen om aan
de conferentie te Ottawa deel te nemen zulk
een belangrijk verschijnsel, dat het alle aan
dacht verdiende. Het is waar dat de situatie
hoogst vaag was, dat er geen touw viel vast
te knoopen aan de tegenstrijdige verlangens
der Iersche regeering, en dat deze een toestand
geschapen had, welke langzamerhand onont
warbaar begon te worden. Maar meer dan twee
maanden lang heeft de regeering te Londen
hierbij toegezien, met een verontwaardigd ge
zicht, doch zonder een vin te roeren.
Thans is mr. J. H. Thomas op uitnoo-
diging van De Valera naar Dublin geweest,
vergezeld van lord Hailsham, den minister van
oorlog, die natuurlijk niet in deze hoedanig
heid, doch als een der meest eminente juristen
In het kabinet naar Ierland gegaan is.
De uitnoodigi-ng werd, kort nadat mr. Tho
mas verleden week zijn verklaring in het la
gerhuis afgelegd had, door bemiddeling van
den Ierschen Hoogen Commissaris te Londen
gedaan. Zondag werd zij oip een bijeenkomst
van de subcommissie u;t het kabinet voor Ier
land besproken en aangenomen. Niets lekte
hieromtrent vdt, en mr. Thomas' mededeeling
jn het parlement kwam gisteren als een vol
slagen verrassing.
Than» is bekend geworden dat senator Sean
Milroy. lei,ler van de officieele oppositie in
den Ierschen senaat, zich sinds Zaterdag te
Londen bevindt, ea zeer druk „achter de scher
men" gewerkt heeft.
Te Dublin heeft de Jongste ontwikkeling der
gebeurtenissen, zelfs onder mr. De Valera's
eigen volgelinge11' niet minder groote verras
sing gebaard dan te Londen. De Ierscbe pre
sident had te verstaan gegeven, dat hij in
geen geval naar Londen zou gaan om bespre
kingen te houden ®e'; Britsche ministers, over
'"elk onderwerp ook, zoolang het vraagstuk
'betreffende den eed en aanverwante problemen
Dok hangende zijn.
Dj dag a.s. evenwel zal mr. De Valera naar
VT rfu komen. Het bezoek van mr. Thomas
Hailsham aan Dublin, dat maar één
BERLIJN, 9 Juni. (W.B.) Van bevoegde
zijde wordt medegedeeld: De „Oortmun<ler
Generulanzeiger" publiceert een bericht over
de besprekingen van den rijkspresident met
den rijkskanselier, dr. Brüning, op 29 en 30
Mei, waarin beweerd wordt, dat dr. Brüning
door den Tijkspresident op onheusche wijze
is ontvangen en onder persoonlijke verwijten
van zijn ambt ontheven.
Aan deze voorstelling van zaken ontbreekt
iedere grond van waarheid.
De beide besprekingen van den kanselier
met den rijkspresident zijn op de meest hof.
felijke wijze verloopen.
Inzonderheid is onjuist de bewering, dat de
rijkspresident van „bolsjewistische nederzet
tingsplannen" en „bolsjewistische loonpro-
gramma's" gesproken zou hebben, de verwij
dering van de beide „vakvereenigingsmanneu"
uit de regeering zou hebben geëischt en den
rijkskanselier zonder een woord van dank en
zonder hun tweejarige samenwerking in her
innering te brengen, van zijn ambt zou hebben
antiheven.
Integendeel heeft de rijkspresident ook bij
deze gelegenheden den rijkskanselier, dr. Brü
ning, zijn dank en zijn persoonlijke hoogach
ting betuigd, zooals dat ook in zijn later af-
soheidssehrijven is geschied.
SANTIAGO, 9 Juni. (V.D.) De nieuwe regee
ring is gisteren in strijd met de berichten, dat
haar positie steeds zwakker wordt, overgegaan
tot het beraadslagen over de maatregelen tot
uitvoering van haar program.
Begonnen zal worden met het brengen onder
staatscontrole van den handel en de geheele
productie.
Men hoopt op deze wijze productie en han
del zoodanig te kunnen regelen, dat aan de
werkloosheid een einde kan worden gemaakt,
waardoor men tevens gelooft de voornaamste
oormak van de crisis te kunnen wegnemen.
WASHINGTON, 9 Juni. (V.D.) De Chiileen-
schie gezant te Washington, Don Miguel Oru-
ohaga, heeft gisteren telegrafisch zijn ontslag
Ingediend bij die Ghiileensche regeering te San
tiago.
MiiNSTER, 8 Juni (V.D.) Iin de heden ge
houden geheime raadszitting is besloten, den
afgetreden rijkskanselier dr. Brüning het eere
burgerschap der stad Miinster te venleenem.
Duizend mark boete wegens getuige-
weigering en onbehoorlijk ge
drag in de rechtszaal.
We hebben reeds melding gemaakt van een
meineeds-proces tegen den journalist Werner
Abel! dat op het oogenbiik te München wordt
^Ziehier volgens V.D. de aanleiding tot en
het verloop van het proces:
Bij een beleedigingsproces, door Hitier inge
spannen tegen den Dui.tsch-Völkiscben leider
graaf Goldebe, had de schrijver Werner Abel
onder eede verklaard, dat bij persoonlijk aan
wezig was geweest bij een bespreking te
München tusschen Hitier en een Italiaansch
attaché en dat hij wist, dat Hitler van dezen
man geld had ontvangen.
Op grond van deze verklaring was tegen
Abel de vervolging wegens meineed ingesteld,
waarvoor hij gisteren terecht stond.
De beklaagde handhaafde volkomen zijn
vorige verklaring. Nadat de procureur-generaal,
dr. Roth, van te voren de moeder van den
beklaagde, den deskundige prof. Kronenfeld,
het rijksdaglid Heines en den Italiaan M°rl°
Albini had gehoord, werd gisterenmorgen Adolf
Hitler (zooals reeds gemeld) als getuige ge
hoord.
Hitier verklaarde, dat hij Werner Abel nooit
persoonlijk had leeren kennen. Over de ver
gadering van leerlingen der Infanterie-schooi,
waar volgens Abel, Hitler was voorgesteld aan
den Italiaan Migliorati, met wien hij een af
spraak voor de bedoelde bijeenkomst bad ge
maakt, deelde Hitier mede, dat hij te laat in
deze vergadering was gekomen, zoodat hij ter
stond na zijn komst het woord moest voeren
en daarna nog slechts eenige woorden wisselde
met den leider Rossbach, waarna hij de ver
gadering verliet. Hij kon beslist verklaren, dat
hij dien dag met geen Italiaan had kennis ge
maakt. De naam Migliorati had hij tot aan
dit congres nog nooit gehoord.
In gesprekken met Italianen had Hitier
altijd verklaard dat de strijd voor een Duitseh-
Italiaansehe overeenkomst vergemakkelijkt zou
worden door een zachter regime in Zuid-urm.
Nooit is er sprake geweest van een speciale
Zuid-Tiroolsche politiek der nationaal-sociahs-
tisohe partij, waarvoor Italië bereid zou zijn
geweest de partij financieel te steunen.
Bij de voortzetting van het meineedsproces
verklaarde Hitler nogmaals met nadruk, dat
hij zijn politieke onafhankelijkheid nooit had
verkocht voor geld om een bepaalde politie
te voeren. De nationaal-socialistische beweging
had haar vertakkingen in de geheele wereld
en de „Völkische Beobaohter" wordt in geheel
Europa zoo goed als in de overzeesche landen
gelezen, maar nooit had hij, Hitler, van Iemand
daarvoor financieelen steun ontvangen.
De bewering van Abel, dat hij van Italië
geld zou hebben ontvangen, noemde Hitier dan
ook een pertinente leugen.
Toen de president hem, aangezien hij zich
hij deze verklaring nogal opwond, tot kalmte
wilde brengen, riep hij uit: „Dat zijn bewerin
gen, die, wanneer ik ze niet weerleggen kan,
mij dwingen naar mijn revolver te grijpen".
Op de vraag van advocaat Erhardt, één der
belde verdedigers van beklaagde, of het Hitier
bekend was, dat vertegenwoordigers van zijn
partij onderhandelingen met Italië hadden ge
voerd, antwoordde Hitier: „Wat zijn vertegen
woordigers der partij Dat kunnen slechts
menschen zijn geweest, die mij persoonlijk ver
tegenwoordigen, want de partij ben ik".
Op de vraag of Hitier iemand opdracht had
gegeven, om met Mussolini, of de Italiaansche
regeering te onderhandelen, antwoordde Hitier
beslist ontkennend.
Een aantal verdere vragen van de verdedi
gers van Abel wilde de rechtbank niet toela
ten. Tenslotte kwam het toch tot een ernstig
incident tusschen Hitier en de beide advoca
ten, Ehrhardt en Dr. Rosenfeld, toen deze
Hitier vroegen of het juist was, dat de Hitier-
beweging gelden van de Skoda-fiabrieken en
van het Schneider-Creuzot-concern had gekre
gen. Hoogst verontwaardigd sprong Hitier
overeind en riep den belden verdedigers toe:
„Ik laat mij niet beleedlgen. Wat denkt U wel?
Ik kan het voor de mlllioenen van mijn aan
hangers niet verantwoorden, als ik mij hier
laat beleedigen. Ik geef dezen Joodschen advo
caten geen antwoord meer", (applaus op de
tribune).
De president maande Hitier tot kalmte en
maakte hem erop opmerkzaam, dat het thans
ging om de beantwoording van door de recht
bank toegestane vragen. Alle pogingen om
Hitier tot antwoorden te bewegen, bleven ech
ter vruchteloos. Er volgde een kleine pauze
en na eenigen tijd deelde de voorzitter mede,
dat de beklaagde en zijn verdedigers in de
gang van het gerechtsgebouw, waren lastig
gevallen, zoodat de president de gang door de
politie had laten ontruimen.
Aangezien Hitier geweigerd had, een getui-
Commentaar van de „Osservatore".
Men meldt ons uit Rome:
Onmiddellijk na het bekend worden van den
mislukten aanslag oip Mussolini, welke op
5 Juni werd gepleegd, heeft de H. Vader aan
den aipostolisoben nuntius bij het Quirinaal,
mgr. Bongongini-Duca, opdracht gegeven, den
minister -president uit zijn naam geluk te wen.
s-ch-en miet diens ontsnapping uit heit ernstige
vfcwxi
X>e 'nuntius is hiertoe in een bijzondere
audiëntie door Mussolini ontvangen.
De „Osservatore Romano" publiceert eerst
het bericht van de „Agenzia Stefani" over den
aanslag en le-vert vervolgens een commentaar,
waarin met groote scherpte de afschuw over
dezen nieuwen aanslag op Mussolini's leven
wordt uitgesproken.
Indi enrnen deze nieuwe misdaad beschouwt,
moet men dit doen in samenhang met de tal
rijke den laatsten tijd op staatshoofden of
minister-presidenten gepleegde aanslagen en
daarin wederom de groote geestesverwarnng
van onzen tijd betreuren welke voert tot poli-
tieken moord.
Deze verwarring des igeestes vindt haar
vrudh'tJbaarsten voedingsbodem in de tegen
woordig wereld-crisis welke niet alleen een
economische doch vooral ook een geestelijke
en moreele is.
De H. Vader heeft In zijn jongste encycliek
„Oairitate Ohristï" helder en duidelijk alle
oorzaken van deze vrees-elijke en steeds ern
stiger wordende crisis uiteengezet en öét ts <fe
hoogste tijd ,dot de verantwoordelijke persionen
in alle landen zich van de noodige middelen
bedienen om te redden, wat nog te redden valt.
ROME, 9 Juni (V.D.) De ouders, broers en
zusters van Angelo Sbardellobto, die Zaterdag
in het bezit van eenige bommen en revolvers
werd gearresteerd onder verdenking, een aan
slag te hebben willen plegen op Mus-solini, zijn
eveneens gearresteerd. Zij worden van mede
plichtigheid verdacht.
Passagiers en bemanning gereed,
PARIJS, 8 Juni (R.O.) Naar Havas uit Bar
celona meldt, is de zich in zeenood bevinden
de „Telde" een Spaansch stoomschip van 4000
ton," dat het verkeer tusschen Fernando Po,
Afrika en Spanje onderhield. Het was oor
spronkelijk een Duitsch schip, dat door de
Spaansche regeering tijdens den oorlog werd
ge-seq uestreerd
Aan boord van de „Telde" bevonden zich 90
man scheepsvolk en 500 negers en een aantal
blanke passagiers, die thans allen gered zijn
door het Engelsche stoomschip „Lappan" uit
Liverpool dat de schipbreukelingen thans aan
boord heeft.
I
Men meldt ons uit Rome:
Naar wij eenigen tijd geleden reeds meld
den, is te Rome de bekende non-conformisti
sche dominee, dr. William E. Orchard, tot de
Moederkerk teruggekeerd.
De „Osservatore Romano" noemt zijn bekee
ring een der gewichtigste gebeurtenissen op
het gebied van het bekeeringswerk in Enge
land.
Dr. Orchard heeft steeds een groote hoog
achting gekoesterd voor de katholieke Kerk.
In de kerk welke onder zijn bestuur stond,
volgde hij een bijzondere liturgie, welke in
vele opzichten met die der Katholieke kerk
overeenkwam.
Zijn ideeën over de Kerk kunnen aldus
worden samengevat, dat de kerk katholiek
moet zijn wat -betreft haar uitbreiding, puri-
teinsch wat betreft haar reinheid en liberaal
wat betreft de opname van allen in haar.
Orchard leerde verscheidene hulpmiddelen
om de volmaaktheid te bereiken, waaronder
ook de sacramenten.
Zijn groote geleerdheid stond hem toe, over
alle onderwerpen te prediken, zoo ook over de
katholieke theologie en mystiek.
Om anderen te helpen, stichtte hij een soort
van consultatiebureau voor zielsaangelegen
heden, waar veie menschen om troost en raad
tot hem kwamen.
Dr. Orchard was de beste redenaar op de
kansels van Londen en had onder zija hoor
ders personen uit alle rangen en standen der
maatschappij-
Hij bezat den graad van doctor in de theo
logie, welken graan hy behaald had aan de
Londensche universiteit en welke in Enge
land zeer moeilijk te halen is.
Steeds weer voelde dr. Orchard zich aan
getrokken tot de Katholieke Kerk en tenslotte
reisde hij naar Rome, om haar nog beter te
leeren kennen. Hij woonde eenige maanden
bij een vriend, die eveneens bekeerling is en
die werd onderricht door pater Mc. Garrigle
S.J. van het pauselijk Oostersche instituut.
Zijn opname in de Katholieke Kerk vond
plaats in de kapel van het Oostersch insti
tuut door genoemden pater.
De ontroerende ceremonie werd onder an
deren ook bijgewoond door den rector van het
pauselijk college Beda, mgr. Duchemin.
Op het feest van het H. Hart van Jesus
deed de bekeerling zijn eerste H. Communie.
Naar Reuter meldt zijn in. Noord Frankrijk
den loop van de maand Mei de overblijfselen
van ongeveer driehonderd in den oorlog ge
sneuvelde soldaten gevonden.
Van hen behooren 11? tot het Fransche en
185 tot het Duitsche leger.
Van de Duitsche soldaten zijn er tot nog toe
38 geïdentificeerd.
geverklaring at te leggen, veroordeelde de
rechtbank hem tot achthonderd mark boete,
resp. zestien dagen hechtenis, alsmede wegens
onbehoorlijk gedrag in de rechtzaal tot twee
honderd mark boete, resp. drie dagen hechte
nis.
De advocaat dr. Rosenfeld legde, nadat de
veroordeeling van Hitler was medegedeeld,
een verklaring af, waarin hij constateerde,
dat de houding van den getuige Hitier het
onmogelijk maakte de waartieid te achterha
len. De uitlatingen van den getuige beletten de
verdediging hem de vragen te stellen, die zij
noodzakelijk acht. Dit dient geconstateerd te
worden, opdat de publieke opinie wete, wiens
schuld het is, wanneer in dit proces de waar
heid niet aan het licht komt.
Op aandringen van den president verklaar
de Hitier zich bereid, de vragen te beantwoor
den, die de rechtbank hem stelde, doch op de
vragen der verdediging zou hij niet meer ant
woorden.
De president verklaarde, dat hij Hitier geen
vragen meer te stellen had, doch hij vroeg de
verdediging of zij misschien door bemiddeling
van de rechtbank Hitier nog vragen wenschte
te stellen. De verdediging wenschte van deze
bemiddeling geen gebruik te maken,
MADRID, 8 Juni. (V.D.) De te F er rol ge
proclameerde algemeene staking heeft zich
over geheel Galicië uitgebreid. Te Vigo, Lugo,
Orense, Corunha en Santiago is het tot bot
singen gekomen tusschen stakers en politie.
Te Ferrol hebben eenige schietpartijen plaats
gehad.
Te Tuy hebben stakers twee magazijnen In
brand gestoken. Ook te Cartagena is de al-
meeue staking geproclameerd. Stakers heb
ben getracht -het raadhuis te bestormen.
De landarbeiders in het district Talavera
weigeren aan het werk te gaan, hoewel het
druk ds in verhand met den oogsttijd.
Onze Londensche correspondent schrijft ons:';
In een speciaal Reuter-telegram uit Kaap
stad wordt gezegd, dat die politieke belangstel
ling zich thans voornamelijk concentreert op
het congres, dat gehouden wordt te Maritzburg,
en waarop de afscheiding van Naitad van de
Zuid-Afrikaansche Unie besproken wordt. Dit
is de belangrijkste actie, welke gevoerd wordt
sinds de Unie tot stand kwam.
Natal is de eenige provincie der Unie, waar
de Engelschen de meerderheid vormen van de
blanke bevolking. Toen in 1908 een nationale
conventie te Durban de aaneensluiting der
zelfbestureude kodoniën overwoog, bleek hier
tegen ernstig bezwaar te bestaan bij diegenen,
die vreesden, dat in een vereenigd Zuid-Afrika
de belangen van Natal in het gedrang zouden
komen. Het volgende jaaT werd een referen
dum uitgeschreven; de kiezers besloten met
11.121 stemmen tegen 3701 tot deelname aan
de Un-ie, waarvan derhalve Na-tal, toen de ver-
eeniging in 1910 tot stand kwam, een der „oor
spronkelijke provincies" werd. De drie anderen
waren natuurlijk de Kaapkolonie, de Trans-
vaalkolonie, en de Oranje-rivier-kolonie (de
voormalige Oranje Vrijstaat).
De beweging ten gunste van afscheiding,
aldus wordt in het telegram gezegd, heeft ziofc
plotseling meester gemaakt van negen tien
den van de bevolking der provincie. Vergade
ringen worden geopend met gebed in den geest
der oude Covenanters. Zelfs op de kleinste bij
eenkomsten wordt het volkslied ('bedoeld
wordt blijkbaar het Engelsche) gezongen. Dit
is het antwoord van het volk van Naital op den
wensch van de regeering der Unie de provin
ciale raden af te schaffen en op de felle cam
pagne ten gunste van „Afrikaans
De provinciale raden zijn geen wetgevende
lichamen gelijk de parlementen der Australi
sche staten en der Canadeesche provincies. Zij
kunnen slechts verordeningen uitvaardigen,
die eerst van kracht zijn, nadat zij door den
gouverneur-generaal goedgekeurd zijn. Se pro
vinciale raden heffen ook belastingen, kunnen
leendngen sluiten, en oefenen gezag uit in
landbouwkundige, gemeentelijke en andere
bestuurlijke aangelegenheden. Ook hebben
zij controle over bet lager ondervijs.
Wat aanvankelijk een volstrekte afschei
dingsbeweging was, ontwikkelt zich thans snel
tot een eisch tot invoering van den federalen
regeeringsvormDeze bestaat in Australië, dat
een sitaten-federatde is. Het is mogelijk dat
binnen weinige dagen reeds Natalsche leden
van het Unie-parlement gehouden zuilen zijn
dien eisch te steunen.
Het congres te Pietermaritzlburg heeft een
„verklaring" aan de rijksregeering aangeno
men, waarvan art. 2 de belangrijkste punten
der actie betreft. I-n dit artikel wordt het voor
nemen te kennen gegeven, „door zoodanige
grondwettige middelen als het gebrek aan goe
de trouw van onze dieelgenooten in de Unie
beschikbaar gelaten hebben, en door de vast
beradenheid van de bevolking dezer provincie
om zich tot eiken prijs te verzetten tegen ver
dere daden van rassen-onrecht en onderdruk
king, zich vrij te maken van de bestaande
Unie van Zuid-Afrika, opdat de constitutio
neels rechten en vrijheden, in. 1909 aan Natal
beloofd, doch sindsdien aan de provincie ont
houden door hen die het bewind over de Unie
gevoerd hebben, zullen kunnen worden uitge
oefend bij het aanwenden eener nieuwe po
ging om rassen-som en werking in Zuid-Afrika
■te verzekeren door een stolsel van federatie
WASHINGTON, 8 Juni (R.O.) Naar verluidt,
heeft president Hoover goedgekeurd, dat o.a.
ook het onderwerpen van het drankverbod-
vraagstuk aan een uitspraak van het volk zal
worden opgenomen in het program der repu
blikeinsche partij voor de komende presidents
verkiezing.
NEW-YORK, 9 Juni (H.N.) De leider van het
disciplinaire onderzoek tegen burgemeester
Walker beeft een aanklacht geformuleerd,
waarin op grond van 16 punten de gouverneur
van den staat New-York uitgemoodigd wordt,
Walker als burgemeester af te zetten wegens
plichtsverzaking door het aannemen van gel
den, waarvan de herkomst onduidelijk is.
Fleischer meldt zich aan.
NEW-YORK, 9 Juni. (H.N.) De gangster
Harry Fleischer, die in verband met de ont
voering van de baby van Lindbergh gezocht
werd, heeft zich vandaag bij de politie aan
gemeld.
BELGRADO, 8 Juni. (V.D.) Naar uit Nowl
Betschej, in de Wojwodina, gemeld wordt zija
daar ontzettende wandaden ontdekt van een.
rooversbende. Er werd vastgesteld, dat de
bende minstens 86 moorden heeft gepleegd. Da
meeste slachtoffers werden doodgeschoten, acnt
werden doodgeslagen.
Deze misdaden zijn voor het grootste ge.
deelte in den tijd der omwenteling gepleegd.
Op grond van getuigenverklaringen werden
Maandag te Tscharug in het bijzijn van een ge-
rechterlijke commissie, de graven der acht
doodgeslagenen geopend. Doctoren stelden vast,
dat de schedels der slachtoffers waren ver-
pletterd en dat de ribben gebroken waren. Tot
dusver zijn 60 personen gearresteerd, waarvan
intusschen echter 57 weer op vrije voeten zijn
gesteld.
BERLIJN, 8 Juni (V.D.) In de Stresemaun-
strasse kwamen twee trams waarschijnlijk
tengevolge van verkeerden wisselstand, met
elkaar In botsing.
Vijftien twintig passagiers liepen verwon
dingen op.
Door auto aangereden en ge>
dood.
DUSSELDORF, 9 Juni (H.N.) Een bouwon
dernemer, die per rijwiel huiswaarts keerde,
werd gisteren door een auto aangereden en
meegesleurd. Hij werd op slag gedood. De man.
was vader van 11 kinderen.
VAM
—36).
Ik gaü geen antwowd- Maar, daandoor
niet ontmoedigd:, riep IhÜ en ieade an
zette zich naast mij.
Ruindvleesch hé...» en T'°'™a Zoo
zoo! en wat héb je gedaan, 'a p' Ver"
dienen?
Bemerkende dat ik nog weigerde e a'n'"
woorden, trom me1 de hij met d!e vinger®
de tiafed en neuriede rustig 'n wijsje.
Nu, broeder. binnen 'n half uur
héb
Ik elf shillings en drie en een halven etuivei
(verdiend. Je vindt dus wel goed, diat dit één
voudige middagmaal voor mijn rekening is?
Nu maakte ik me boos ea sprong van m'n
ptoel op.
Dat wil ik niet! riep ik driftig uit. Hebt
ge dan absoluut geen eergevoel? Dat iemand
op dergelijke manier geld krijgt en dan brutaal
weg de eerste, de beste herberg binnenloopt,
om 't te -verteren, zooals gij u voorstelt 't te
Verteren, vind ik uitermate verachtelijk....
't Is misselijk.
Oh!
*En gij zijt 'n huichelaar, Michael Wind-
e"ow, op wiens woord men niet meer ver-
1j°uwcn. kan, dan 'n kwakzalver op z'n eigen
ville^
als ge 't waagt, diat geld uit te geven
etn Ik u hier in 't openbaar 'n nietswaardi-
*6n Va®e|bond.
Oh! Maar 'k héb 't al uitgegeven, broe
der!
Hij nam het glas bier op, dat men hem ge
bracht had, en blies zorgvuldig den kop schuim
eiraf.
Ja. ik heb 't uitgegeven.Geen vijf mi
nuten geleden giaf ik 't aan diien kreupelen te
ringlijder. En, Septimus, als je me nog eens
'n huichelaar of 'n nietswaardigeu vagebond
noeuut, smijt ik je vierkant diaar door die ruit!
En waar heb je, verd.nu dat boordje en
die das weer gekocht?
Wat kon Ik anders doen, dan hem vergiffe
nis vragen voor m'n voorbarigheid, waardoor
ïk hem zoo grievend verkeerd beoordeeld had?
NaiUat ik dlit gedaan had, drukten wij elkaar
hand en zetten, toen we onzen honger ge-
stlhl hadden, onze reis voort.
t (-"e,'|uren<te de eerstvolgende zes uren stiap-
en we »eetad% door, zonder iets te beleven,
«ace veinnjgj^j^ Waard is. en tegen zona-
on ergons aag lk een weigwijzer, waarop ver
mei s ou - dat Londen geen vijftien mijlen
verder ag. e bevonden ons toen in bet vrien
delijk® ieuvei and langs <te grens tusschen
Hertfordshire en Middlesex
Volgens afspraak zouden wij vandlaag
voor het invallen van d.en^ nacht samen een
maatschap aansJa-3-11, nacht ik keini ker^nn0_
ring.
Ja zeker, dat doen we.
Ik zie al heel weinig, wat erop wijst, merk
te ik, lachend, op-
Geduld! tfed hij hierop kortaf.
We liepen nog een uur, waarna ik vermoeid
was en pijn kreeg aan d,e voeten. et viel
me op, dat mijn reisgezel levendig belang be
gon te stellen in de omgeving. Van tijd tot
tijd liet hij me stilstaan, om m'n aandacht
te vestigen op een of ander huis, of op 't
landschap in z'n geheel, of op een mooie
bocht in den met hoornen omlijsten weg. Zie,
hier, op dezen heuvel staande, kan men vijf
graafschappen zien, of hier, in dit huis is
vroeger eens 'n complot tot landverraad ge
smeed.
Spoedig bereikten we nu de buitenwijken
van wat, als mij de teekenen niet bedrogen,
wel een stad moest zijn. en nu nam zijn op
gewektheid nog toe. Nu groetten hem eenige
voorbijgangers met 'n glimlach om de lippen,
wat hij luidruchtig beantwoordde; anderen
hielden hem staande, om hem hartelijk en
stevig de hand te drukken. Toen het begon
fe schemeren, kwamen we in een prettige,
nauwe straat, met rustige, ouderwetsohe win
kels en oude, gezellige huizen, d'ie diep in
slordige, maar schilderachtige, zoet-geurende
tuinen stonden. En boven ons, hoog in de
kruinen van eeuwenoude boomen, nestelden
de kraaien met veel gedruiech.
Voor een eenvondigen, onopvallenden win
kel Weef hij plots staan.
23ie! riep hij en wees met weidsch ge
baar van zijn arm in de richting vam het
donkere, stoffige winkelraam. Eerst zag ik
niets, dan een rommelige, bestoven verzame
ling oude boeken en losse stukken porcelein
en glaswerk, achter 't raam uitgestald, doch
toen ik wat meer rondkeek, bleven m'noogen
eindelijk rusten op een opschrift in ietwat
verbleekte letters: „Het Verhaal". Dit stond
tegen de linkerhovenxuit van het raam, ter
wijl daartegenover aan de rechterzijde van
het raam prijkten de woorden: „Het Vervolg".
Danig nieuwsgierig geworden, ging ik nu
de zonderlinge uitstalling eens nader onder
zoeken en ontdekte, dat beneden de woorden
,,Het Verhaal" lagen tentoongesteld een aan
tal oonrantenknipsels. Tot mijn verbazing had
den zij betrekking op Windfellow's laatste
openbaar optrede^ als pianist ea behelsden
zij alles behalve loftuitingen op zijn talent.
Wat beteekent dat? vroeg ik.
Lees verder. Elk verhaal heeft een ver
volg.
Handelend naar diezen raad, bestudeerde ik
het rechtscihe deel van het raam. Onder de
wtoorden „Het Vervolg" was een brief uitge
stald van een zeer bekendie firma, geadres
seerd aan het voorwerp der weinig Vleiende
persverslagen
„Weledelgeboren Heer,
„Het was ons een groot genoegen, te
vernemen van uw overweldigend succes,
dat, naar wij bopen, moge voortduren.
„Mogen wij U thans verzoeken, de sinds
lang achterstallige afbetalingen op de koop
som van de u geleverde piano zonder
verder uitstel aan te zuiveren?"
De man, die deze schaamteloosheid bedacht
had, stond nu, overdreven diep buigend, voor
me.
Broeder, aanschouw de zaak, waarin je
als deelnemer wordt opgenomen.
M'in blik opslaande, zag ik zijn naam staan
op de lijst boven het raamkozijn: „Michael
Windfellow In Antiquiteiten en Curiositei
ten".
Met 'n gebaar, als van oen marktkoopman,
trok hij me naar de deur en opende deze.
Treed binnen, compagnon, treed binnen!
TWEE-EN-TWINTIGSTE HOOFDSTUK.
Windfellow en Drage.
Ik zie hem nog den donkeren -winkel bin.
nengaan, op slag zijn zonderlinge houding af
leggen en, als uitgeput, met een diepen zucht
in een zetel neerzijgen.
'n Dozijn brieven, die zich tijdens z'n af
wezigheid bij de deur hadden opgestapeld, liet
hij rustig liggen Ik besefte opeens, dat deze
man nu eindelijk gehoor gaf aan een stem,
diiep in zijn binnenste, die lang vergeefs ge
roepen had en dat dit hem voldoening bracht.
Hoe kon ik weten, wat toen in zijn hart om
ging? Ik kon het slechts gissen. Het is den
mensch eenmaal niet gegeven, zijne ziel voor
een medemensch open te leggen.
Ik hoorde alleen zijn zucht, ik zag alleen
den liefdevollen blik, waarmede hij het pri-
mitief^gezellige vertrek opnam, terwijl we daar
zaten in de allengs dieper wordende duisternis
en buiten de kraaien hun aanhoudend gepraat
staakten, in plaats waarvan nu de eerste vra
gende roep van een uil klonk. Hij stond niet
op, om licht te maken, doch bleef etijf recht
op zitten, zonder 'n woord te spreken, z'n groo
te bruine handen op z'n schrale knieën rus
tend. Zeker 'n half uur was er verloopen,
eer aan dit stilzwijgen, dat ik in mijn overver
moeidheid niet verbroken zou hebben, een
eind kwam. Zijn stem had toen 'n heel onge-
wonen klank.
Zoo ben ik dus weer terug.Broeder,
ik vind, we moesten hier 'n poos uitrusten,
't Is niet goed, dat 'n man altijd blijft zwerven.
Hij rees plotseling uit zijn zetel en ging
kaarsen opzoeken. Drie bracht hij er mee, die
hij één voor één naast elkaar zette.
Gisteren,... hedenmorgen!...
Plechtig was jet gebaar, waarmede hij ze
ontstak, bij elk één der woorden:
Gisteren.bedenmorgenuitend.
Dan opeens wendde hij zich om en liet 'n
luiden lach schallen.
Rtem, broeder!,...
Hij opende met veel geraas 'n deur waar
op de fijne, nachtelijke geur van den tuin het
vertrek vervulde en ging hout zoeken, om
'n vuur aan te leggen. Toën hij terugkwam zong
hij 'n straatdeuntje en was z'n oude luid.
ruohtige uitgelatenheid er weer. De sombere
bui was over.
Vlug bereidde hij ons maal en tijdig be
gaven we ons dien avond ter ruste, want
we hadden een langen tocht gemaakt, en
°erst laat op den volgenden morgen stonden
we op. Toen was hij 't tot mijn verras
sing die het eerst van werken sprak.
Compagnon, we moeten aan den slag.
Compagnon! Vreemd woord in zijn mond!
Maar, niet lettend op mijn spotlach, droeg hij
me op, hert vaatwerk van ons ontbijt te was-
sehen, terwijl hij zich onledig hield met het
openen van den winkel.
Deze verrichting bestond „in het met veel
plechtigheid ontgrendelen van de voordeur en
vervolgens in het schrijven van een kaart,
die vóór het raam gezet moest worden en
waarop werd aangekondigd, dat;
„De eigenaren van deze zaak zijn terugge
keerd vam hun reis en zullen ziéh hier eeni
gen tijd ophouden, zich aanbevelend' voor
het bezoek van hun geëerde begunstigers."
Toen hij dezen tekst, met veel krullen ver
sierd, gereed had, ging hij de kaart met zorg
op haar plaats bevestigen, waarna hij een
stoel bij het deurgat en zichzelf op dien
stoel plaatste met het air van iemand, die
een groot werk tot een gelukkig eind ge
bracht heeft
Ziezoo, nu zijn we open, verklaarde hij
en z'n doorrookten aarden pijp stoppend, ging
hij er goed op z'n gemak bij zitten en bego#
kalm te rooken.
(Wordt vervolgd)
