mEzonDtn
%im tijd
Zonnebrand
PU ROL
OTUKKEfl
A
SPORT EN SPEL
DE GRENS.
ïï.ilf MTS?'Si
DINSDAG 14 JUNI 1932
RADIO-PROGRAMMA
GROOTE REEKS INBRAKEN
OPGEHELDERD.
Vier verdachten in het huis van
bewaring opgesloten.
DE „KRAAKJ ES"-KRUIDENIER TE
SCHEVENINGEN.
LUCHTPOST MET DE GRAF ZEPPELIN
RADIO-BERICHTEN
DE INDISCHE POSTVLUCHTEN.
HOUDT DEN GOEDEN KOERS
NIEUWE WERELD-ATHLETIEK-
RECORDS.
MARKTBERICHTEN.
WOENSDAG 15 JUNI 1932.
Huizen (1875 M., ISO K.H.) Uitsluitend
N.C.B.V.-uitzending: 8.15—9.30 gramofoonpl.;
10.— N.C.R.V.-dameskoor; 10-30 ziekendienst
11.concert; 12.15—2 concert, mevr. C. van Ba-
venzwaay—Möilenkamn (zang), H. Hermann
(viool), H. v. d. Horst Jr/ (cello) en mevr. R. A'
v. d. HorstBleekrode (piano); 3.- concert, H.
Kiekens (alt), D. de Wilde (clarinet) en F- GeF"
steiing (piano); 5.kinderuur; 6.voor de
landbouwers; 6.45 causerie door H. Amelink; 7.
causerie door kol. O. J. Go vaars; 7.45 Ned. onr.
Persbureau: 8.concert door de H.O.V. °-
M. Adam en het N.C.R.V.-dameskoor o.
I.auenroth, o.a. Concert voor twee vio n en
orkest, Bach' 9.— S. Stemerding: De ve te '®r
9-30 vervolg concert, o.a. Harfner-serenade Mo
zart en „Les Préludes", Liszt;e W -su i±.au gra
mofoonpl. ca. 10.— Vaz Dias-
Hilversum (296 M., I013*'74?'U"end
V.A.R.A.-uitzending: 6.45—7 -5 -ip1?"
nastiekles8.— g?amofoonp;,ntiniiehurir-
ker; 10.15 voor arb. in de
W. Drukker, voordracht. '°™eel e" gramefoon-
platen; 12—145 V.A.RA'"ïepLet v- Is- Eu1
en gramofoonpl.2.15 P- J- KersOnze keuken
3.— voor de Uindere".: 6'30 V-A.R.A.-septet o. 1.
3"voor de kinderen o.eu v.a. it. A. -septet
V Is Eiil' 6— onderwijsfonds Binnenscheep
vaart; 6.30 vervolg septetcoBcert; 7— voor
dracht* 7 20 vervolg v -A.R.A.-septet8.hoor-
snel 8 45 V-A-R A "°rkest o. 1. v. H. de Groot,
na 'feilt ,.h» Bohème", Puccini; 9.30 tooneel;
9 45 vervolg V-A-R.A.-orkest, o.a. potp. „De Dol-
lamrinses". Fall W.30 Vaz Dias; 10.45 vervolg
concert, o.a. ouv. „Plotte Bursche", Suppé; 11.15
Z-12 gramofoonplaten.
pav entry (1554 jj., 193 K.H.): 10.35 mor-
eenwijdtag; 10.50 tijdsein en berichten; 11.05
lezing! 12.35 orgelconcert Quentin MacLean; 1.05
„rarobofoonpl.1.50 Jack Martin's Hotel Majestjc
orkest; 2.45 voor de scholen; 3.50 Sted. orkest
Bournemouth 0. 1. v. Montague Birch, m. m. v.
J-T. Hunt (piano), o.a. derde pianoconcert c. kl. t„
Beethoven; 5.05 orgelconcert Reg. New; 5.35 kin
deruur; 6.So berichten; 6.50 orgelconcert; 7.10,
7.30 en 7.50 lezingen; 8.20 „The pink, pink vase",
van Marjorie J. Redman; 9.20 berichten en le
zing; 9.55 BBC-orkest o. 1. v. J. Lewis, m. m. v.
J. Morel (bariton), o.a. Ballet de cour, Piemé
en Suite frangaise, Perilhou; 11.20—12.20 Jack
Harris en zijn band, dansmuziek.
Parijs (Radio-Paris", 1725 M., 174 K.H.):
8.05 en 12.50 gramofoonpl.9.05 werken van Ser-
pette, Vasseur en Clérice (operettemuziek uit
18701900), orkest en solisten o. 1. v. Raoul La-
bis.
Kalundborg (1153 M., 260 K.H.)I12.20—
2.20 concert uit een restaurant; 3.20 5.20 raaio-
orkest o. 1. v. L. Gröndahl5.205.50 gramofoon
platen: 8.20 koor- en orgelconcert uit Aarhus;
10.2011 oude Deensche muziek 1. v. Reesen,
o.a. ouv. „Elverhöj", Kuhlau.
Langenberg (473 M„ 34 K.H.)7.25—8.20
Concert uit Stutgart; 12.20—1.10 concert uit Mlin-
chen; 1.20—2.50 concert o. 1. v. Wolf; 2.50—4.10
gramofoonpl.; 5.206.35 concert (alt, bariton,
piano) J 8.20 „Volk musiziert", o. 1. v. Kneip
(zang, mondharmonica, tamboers)8.50 Werag-
orkest o. 1. v. Kühn, „Tanz im Frelen", o.a. Trés
joli. wals, Waldteufel en Juristen-Balltanze,
wals, Strauss; 10.5012.20 populair avondcon
cert.
Rome (441 M„ 680 K.H.) 8.25 gramofoonpl.
8.05 „Tannhauser", opera in drie actes van R.
Wagner, leiding: Riccardo Santarelli.
Brussel (508 M„ 590 K.H.)I 12.20 Max
Alexvs' orkest; 5.20 dansmuizek; 6.50 gramo
foonpl.; 8.20 vrooljjk uurtje; 9.20H-20 concert
Uit Antwerpen.
(338 M 887 KH.)ï 12.20 Max Alexys, orkest;
5 20 Sonates (viool en piano); 5.50 gramofoonpl.;
6 50 dito... 8.20 kamermuziek (viool en piano)
8.S0 gramofoonpl.; 9.20 concert o. 1. v. Meule-
mans, werken van Liszt; 10.3011.20 concert uit
Antwerpen.
Zeesen (1635 M„ 183,5 K.H.)8.20 uit Wee-
ren; potp. „Wien bleibt Wien", m. m. v. solisten
en orkest; 10.20 berichten en hierna dansmuziek
door Adalbert Lutter's orkest.
Rotterdam (Gem. radiodistr.) i Program
ma 3t 10.5 Langenberg; 12.20 Königswusterhau-
gen; 1.20 Langenberg; 2.20 Königswusterhau-
sen; 3.20 Kalundborg; 4.50 Königswusterhausen
5.50 Brussel (Vlaamsch)9.5 Rome.
Programma 4: 10.35 Daventry; 11.20 Daventry;
2.50 Londen R,3.20 Daventry5.35 Brussel
(Fransch)6.50 Londen R.10.5 Daventry.
Het is de Haagsche politie mogen gelukken
de hand te leggen op een inbrekersbende, die
speciaal winkels tot haar operatie-terrein
koos. Door deze arrestatie is klaarheid ge-
hmcht in verschillende inbraken, welke tot
dusver Sg niet vermochten te worden opge- wat langer gelegenheid te geven, zich aan
helderd." Mag onze firma hierover opmerken: Te probee-
ren is het, maar verstandig komt 't haar niet
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie).
--
WINKELSLUITINGSWET,
Geachte Redactie.
By de opname van den open brief onzer firma
betreffende de Winkelsluiting aan den Minister
en Kamerleden gericht, werd door u als onder
schrift de vraag gesteld;
„Is de firma Jarnin niet wat erg gehaast met
haar oordeel over de werking van de wet"?
Hierop geeft u gelyktydig tot antwoord: „Wy
gelooven dat het verstandig zal zyn, het publiek
i.
Een der kopstukken.
In het Huis van Bewaring is n.l. in de eerste
plaats ingesloten de 25-jarige H. U., zonder
vaste woonplaats. Bij het onderzoek is ge
bleken, dat U. zich in het voorjaar van 1931
en inhet voorjaar van 1932 hier ter stede
schuldig heeft gemaakt aan een 10-tal in
braken, welke inbraken hij vaak alleen pleeg
de, doch ook wel in vereeniging met andere
bekende inbrekers en dieven.
De schilder Sjollema bij het vervaardigen
van de muurschilderingen voor de ten.
toonstelling Moeder en Kind" te
Amsterdam.
nemen en mogen slechts in indirecten vorm
nlaats vinden. Het plan ls, om een net van
krachtzenders over geheel Canada uit te breiden
en een groot aantal kleine tusschenzenders op
te richten.
Intern, programma-uitwisseling
Tusschen de Engelsche en de Hongaarsche
omroepmaatschappyen is een overeenkomst ge
sloten, volgens welke in de toekomst wederzyds
omroep-programma's zullen worden doorgegeven.
Op 29 Mei j.l. heeft de eerste overbrenging naar
Londen plaats gevonden vanuit de Koninklyke
Hongaarsche Opera te Budapest, waar de opera
Turandot, van Puccini, gegeven werd. Deze over
brenging was uitsluitend bedoeld als proefneming
en niet bestemd voor het publiek; zy werd niet
door de Engelsche zenders uitgezonden, maar
diende alleen om de omstandigheden te bestu-
deeren.
Radio Milano.
De inwyding van den nieuwen 75 kW-zender te
Milaan zal plaats hebben op den 26sten October
van dit jaar.
Tijdens den tocht van het luchtschip Graf
zeppelin naar ons land bestaat gelegenheid
tot het doen vervoeren van gewone en aange-
'teekende brieven (met een maximum van 20
gram) en briefkaarten voor elke gewenschte
bestemming.
Post wordt ingeladen te FriedTichshafen en
te Rotterdam (Waalhaven).
Het luchtrecht, verschuldigd boven het ge
wone internationale port, bedraagt voor brieven
80 cent en voor briefkaarten 45 cent.
De afzenders moeten hun volledig adres ver
melden op de stukken, waarop geen luchtpost-
etiket moet worden geplakt, doch die behoo-
ren te worden voorzien van het opschrift: „Mit
Luftschiff Graf Zeppelin ab Rotterdam" of
„Mit Luftschiff Graf Zeppelin ab Friedrichsha-
fen". De correspondentie zal aan boord van het
luchtschip van ee,n bijzonderen stempeldruk
worden vooTzlen.
Het verdient aanbeveling de te vervoeren
poststukken op de postkantoren aan het loket
af te geven.
De omroep in Canada.
De Omroepcoinmissie uit het Canadeesche par
lement heeft zich uitgesproken voor staats
exploitatie van den omroep.
De provincie Quebec wilde den omroep be
schouwd zien als een zaak, die iedere provincie
voor zich te beoordeelen had. Het voorstel van
de omroepcommis8ie beveelt aan, dat met de
belangen der Fransch-Canadeezen rekening moet
"Worden gehouden.
reclame-uitzendingen zullen in de toekomst
Plechts 5 pet. van den totalen zendtijd in beslag
De „IJsvogel" (thuiskomend) is Maandag
morgen om 5.34 uit Calcutta vertrokken en na
een tussehenlanding te Allahabad -om 16.35 te
Jodhpur geland. Het vliegtuig heeft 183.14 Kg.
post voor ons land aan boord.
De „Duif" (heenreis) vertrok Maandagmor
gen om 4.45 uit Djask en arriveerde na een tus
sehenlanding te Karachi om 17,23 te Jodhpur.
Wat werd buitgemaakt
Gebleken is, dat U. betrokken is geweest bij
de volgende inbraken: op 20 Februari 1931 in
een Zuivelinrichting in de Lekstraat, waarbij
ruim 600 werd gestolen en een aantal goede
ren, welke laatste later in beslag genomen zijn
in een perceel aan de Ruysdaelstraat; op U
Februari 1931 in een boter- en kaaswinkel in
het Westeinde, waarbij voor 80 aan eetwaren
werd medegenomen; op 10 Februari 1931 in
de zaak van de Gruyter aan de Z.W. Buiten
singel, waar contanten en een aantal kruide
nierswaren werden gestolen; op 11 Februari
1931 in den Unie-winkel op de Beekiaan, waar
bij ongeveer 112 werd ontvreemd; op 6
Februari 1931 in de Unie-winkel aan den
Kranenburgerweg, bij welke gelegenheid 195
aan contanten en een 600-tal gaspenningen
werden gestolen; op 25 Februari 1931 in een
koffietent aan de Joh. de Wittlaan, waaruit n
nieuw petroleumtoestel werd meegenomen, dat
later in beslag kon worden genomen in een
perceel aan de Veenkade; op 9 Maart 1932 in
een sigarenwinkel aan de Constant-Rebecque-
straat, waar toegang werd verkregen door een
tuimelraam en waar de buit 25 bedroeg; in
den nacht van 18 op 19 Maart j.l. in een pas
geopende slagerij aan den Z.W. Buitensingel,
waar 34 bemachtigd werd en tenslotte door
middel van insluiting in Maart van dit jaar
in een garage in de Hoogs Nieuwstraat, van
waar 3 jassen werden meegenomen, waarvan
later een motorjekker in beslag kon worden
genomen in een eethuis aan de Groote Markt
straat.
Behalve aan deze inbraken heeft U. zich ook
nog schuldig gemaakt aan diefstal van een
6-tal rijwielen, terwijl hij bovendien verdacht
wordt van diefstal van groenten van de
Groentemarkt.
Distributie van inbraken.
Ben groot aandeel in bovengenoemde werk
zaamheden had een zekere M., die in Scheve-
ningen een winkeltje had, waar kruideniers
waren en consumptie-ijs werd verkocht. Deze
M. verzamelde des avonds in zijn winkel
allerlei ongure elementen, organiseerde als het
ware inbrekersploegjes, liefst elk onder een
hoofdman en gaf aanwijzingen, waar een
„kraakje" moest worden gezet. Hij verstrekte
inlichtingen terzake en leverde zoo noodig ook
de voor de uitoefening van het vak benoodigde
instrumenten. In ruil hiervoor bedong hij voor
zich een behoorlijk aandeel in den buit.
Ook deze M. is in het Huis van Bewaring
ingesloten.
Behalve U. en M. bevinden zich nog in het
Huis van Bewaring zekere P. W. R. en A. B.,
beiden ts 'a-Gravenhage woonachtig en ver
dacht van medeplichtigheid bij genoemde in
braken.
M. heeft reeds een bekentenis afgelegd, ter
wijl de anderen gedeeltelijk hebben bekend,
bij de misdrijven betrokken te zijn. geweest.
voor.
Had de regeering 't eigenlyk maar eens als
proef voorzichtig geprobeerd, b.v. in een of
ander gehucht dorpje of stadje, of eens inlich
tingen ingewonnen omtrent 't resultaat, daar
waar de winkelsluiting, gedeeltelijke en geheele
Zondagen inbegrepen, op gemeentelyk voorschrift
tydelyk bestaan heeft, dan had zy t even als de
firma' kunnen weten; dat debietsyermindering en
daardoor mindere werkgelegenheid t gevolg zou
"Alle bezwaren er tegen door verschillende
winkeliers- en fabrikantenvereenigingen naar
voren gebracht, zyn ter zyde gelegd. Niemana
kon 't weten, 't Haagje heeft de wijsheid in
Maar intusschen mag de samenleving de slagen
opvangen en zit met de stukken.
Waarlyk verstandig was 't geweest, aan de
totstandkoming van zulk een wet in 't geheel
niet te deuken.
Wat nu uw aanhaling betreft, dat u 't gevaar
niet denkbeeldig lykt, dat de onderscheiding tus
schen rechtgeaard en niet-rechtgeaard personeel
eenigermate willekeurig zou kunnen uitvallen,
meenen wij te kunnen antwoorden dat onder
rechtgeaard personeel toch zeker zonder onder
scheid al diegenen te rangschikken zyn, die met
leede oogen aanzien, dat de levensvatbaarheid
van het bedrijf, waarin zy werkzaam zyn, van
regeeringswege wordt ondermijnd en de werk
gelegenheid ontnomen.
Het is gebleken, dat deze werkgelegenheid
inderdaad ontnomen is.
In stryd met het ruim half eeuwenoud gebruik
onzer firma, dat nog nimmer eenig lid van het
personeel wegens mindere werkzaamheden werd
opgezegd, heei't deze onoordeelkundig ingevoerde
winkelsluitingswet haar genoopt tot inkrimping
van voorloopig reeds een 150-tal personen, te
moeten besluiten, omdat zy geen enkele verbete
ring voorziet.
Dankend voor uwe opname,
Hoogachtend,
C. JAMXN,
De D-trein naderde het grensstation.
Ze keek op haar horloge. Toen stond ze op.
nam haar kleine, roode leeren koffertje uit
het net en ging in de gang staan.
„Wilt ik liet raam voor U openmaken 7"
Verbaasd draaide zij zich om.
De heer lachte een beetje verlegen.
„Neemt U me niet kwalijk, dat ik me zoo
aan U opdring zei hij beleefd. „Maar reeds
vanaf Parijs wacht ik op een gunstige gelegen
heid om kennis met U te maken."
„En dat raam verschaft U nu die gelegen
heid
„Ik hoop het, mevrouw
Zij zweeg en keek naar buiten.
De trein begon langzamer te rijden.
Plotseling keek ze hem aan
„Zoudt U mij een groot genoegen willen
doen
.Natuurlijk
,Legt U dan dit kleine koffertje bij Uw ba
gage. Ik moet op het eerstvolgend station een
telegram verzenden en vermijd daarom liever
het oponthoud door de douane. Ik heb alleen
maar dit kleine koffertje bij me met toiletbe-
noodigdheden. Zegt U maar, dat het van U is,
dan kan ik intusschen mijn telegram verzen
den."
De heer nam het koffertje in ontvangst en
legde het, bij zijn eigen bagage, in het net.
„Legt U het achter uw grooten koffer" ver
zocht ze, „misschien valt het dan niet op. Ik
vind bet nooit prettig als vreemde mannen mijn
boel door elkaar woelen."
De heer voldeed aan haar verzoek.
„Is het zóó goed 7"
„Ja" lachte zij, „ih dank U wel."
„Tot uw dienst. Ik mag U eigenlijk wel be
danken voot het vertrouwen protesteerde hij.
De trein reed het station binnen. De heer
nam weer plaats in zijn coupé.
Onmiddellijk toen de trein stilstond sprong
de dame op het perron en begaf zich naar den
uitgang.
SCHITTEREND, 'N HEEL EIGEN HUIS.
Allemaal meedoen
't Gaat gebeuren, 't lang verwachte. De tertia
rissen, die Franciscaansche idealisten, breken
los. Hun geest gaat waaien, krachtig en sterk,
door onze lage landen.
„Auspicato" werkt, slaat daden los 't Komt
Sint Franciscus gaat plezier beleven van z'n kin
deren hier. Hun roeping van andere Machabeeen
te moeten zyn, van menschen-van-de-daad w
den ze zich bewust.
.De geest van den heiligen Geweldenaar van
Assisië is de richtlijn van hun leven aan 't wor
den.
■INaar huiten gaan ze eindelijk werken. Da s
ook hard noodig. Daarom: bijeenkomsten, con
gressen, studiedagen enz. Maar ze willen meer.
Ze willen 'n nagedachtenis neerzetten, bouwen of
hoe ge dat maar uitdrukken wilt. Iets grootsch,
iets nuttigs, iets edels.
Wat dan Weet ge dat nog niet
'n Huis willen ze hebben, 'n eigen, Francis-
caansch „heim". 'n Huis waar moegewerkte
huismoedertjes kunnen uitrusten; waar zielen
eeni.ge dagen kunnen genieten in 'n stille Fran
ciscaansche sfeer; waar zoekers wat rusten kun
nen en misschien daar hun einddoel zullen be
reiken. Kortom 'n huis, waar iedere D.O.-er zich
thuis voelt, waar je direct merkt: ha, allemaal
broers en zussen, 'n Huis van liefde, van blyheid,
van hartelijkheid.
Dat zal de tastbare, blyvende, levende herinne
ring zyn aan „Auspicato".
't Plan is prachtig, 't kan, 't zal en moet
Trek niet uw schouders op en schud niet wij»-
geerig met uw hoofd.
Franciseaansch vuur kent geen malaise
•Vooruit, tertiaris, doe tnee. Handen uil je
mouw. Iedere week 1 cent. 50 cents in 'n hèèl,
l>ang jaar van iedere hoort ge; iedere ter
tiaris en ons huis komt.
Penningmeesters en meesteressen houdt al uw
tertiarissen aan 1 De aanhouder wint.
Hebt ge wat te missen, misschien wat meer
dan 50 cent, prachtig. Sint Frans zal 't niet
vergeten.
Bedelft 't Centraal Bureau der 3e Orde te
■Weert 't staat zeker meteen al apgeteekend
dit adres onder de postwissels.
Wie zal de eerste zyn 1
„En 7" vroeg de commissaris.
Juffrouw Dupont schudde het hoofd
„Absoluut niets gevonden!"
De commissaris keek gëergerd. „We hebben
geen bevel om haar te arresteeren. Er zit dus
niets anders op, dan dat ik die dame mijn ver
ontschuldigingen aanbied."
De trein zette zich in beweging.
Voor het raampje van een eerste-klasse
eoupé stond Annette Rapide. Ze keek spottend
naar juffrouw Dupont, die den trein stond na
te kijken.
Toen ging ze de coupé binnen, waar de dienst
vaardige heer zat.
„Hebt U geen last gehad op het station
„Heelemaal niet. Alles is precies zoo gegaan
als ik gedacht had.
Maar vertelt U me eens „Hebben ze mijn
koffertje nog ontdekt 7"
„Neen Niettegenstaande ze twee keer hier
geweest zijn. Zelfs de kussens en de wandbe-
kleeding hebben ze onderzocht 1"
„Schitterend 1 Waar hadt U het verstopt 7"
„Ik had het heelemaal niet verstopt
„Niet verstopt 7"
„Wel neen, vlak voor de trein stilstond heb
ik het uit het raampje gegooid
Doodelijk verschrikt sprong de dame op.
Lieve Hemel! De juweelen jammerde zij.
De beer glimlachte.
„De juweelen zijn veilig. Die heb ik er na
tuurlijk eerst uitgehaald, mevrouw, en die zal
ik netjes naar Parijs terugbrengen. Ik ben in
dienst van de bestolen juweliersfirma, moet U
weten. En wat U betreft, het zal U toch heel
wat aangenamer zijn met leege handen naar
Parijs terug te keeren dan met geboeide 7"
[NADRUK VERBODEN
DE ZEPPELIN BOVEN VLISSINGEN EN
MIDDELBURG.
Men is er thans in geslaagd de toezegging te
krijgen, dat de „Zeppelin" a.s. Zaterdag, als
de weersomstandigheden zulks toelaten, ook
over Vlissingen en Middelburg zal knersen.
PLAATST REGELMATIG
UW KABOUTE RTJEI
Een beambte hield haar tegen.
„Uw pas, astublieft."
De dame opende haar handtasch en toonde
haar pas.
De beambte bestudeerde het papier aandach
tig. Toen draaide hij zich om en gaf een
teeken.
„Is mijn pas niet in orde 7"
„Toch wel, mevrouw. Dank U zeer. Alstu
blieft.
Ze liepen door. Plotseling stond ze tegenover
twee heeren.
„Annette Rapide vroegen deze.
„Ja, wat wenscht U 7"
„Wij zijn van de politie. Wilt U ons maar
volgen 7"
Ze probeerde te glimlachen. „Ilc begrijp niet
goed
Het drietal trad een klein vertrek binnen.
„We hebben vanmorgen een telegram uit Pa
rijs ontvangen," zei een der heeren, „dat U de
juweelen, die eergisteren in de Rue de la Paix
gestolen zijn, over de grens zoudt brengen.
Waar is uw bagage 7"
Ze gaf geen antwoord.
„We moeten U dringend aanraden antwoord
te geven, anders moeten wij U arresteeren."
„Ik vind het een schandaal, zooals U alleen-
reizende dames behandelt. Of dacht U mlssehien
dat ik werkelijk die juweelen bij me had, dat
ik ze zoo maar in mijn coupé zou laten liggen?"
„Dat zullen we gauw genoeg weten" zei de
politie-beambte. „Intusschen zal juffrouw Du
pont U grondig visiteeren."
Juffrouw Dupont werd gewaarschuwd en de
twee heeren verlieten het vertrek.
Buiten ontmoetten ze twee andere politiebe
ambten.
„We hebben den heelen trein afgezocht, com
missaris" rapporteerde een hunner, „maar dat
bewuste roode koffertje hebben wij niet kun
nen ontdekken.
„Hebt U de bekleeding van de eerste klas
coupé's goed onderzocht 7"
„Ja, en we hebben niets gevonden."
„Dan zal die lichaamsvisitatie wel resulta
ten opleveren."
De deur werd geopend.
IS
Stukloopen van Huid enVoetei»
en Doorzitten bij Wielrijden
verzacht en geneest
Pooa 30. Tubt 80 ct. Si) Apoth.
Reel. 58rfü DGVS 13
In het laatst der afgeloope-n week zyn by d#
te Chicago gehouden wedstryden om de univer-
siteits-athletiekkampioenschappen vier nieuwe
wereldrecords gevestigd. 1n,
Ralph Ma/tealfe legde de 100 meter af in J-U.
sec., de 220 yards, gelyk staande met de zuu
meter, is 20.5 sec. Officieel stonden deze recor
op resp. 10.4 sec. (Paddock) en 20.6 sec. (Lock
Salving liep de 120 yards horden in 14.1 sec.j
Jack Keiler de 220 yards in 22.7 sec.
HOCKEYWEDSTRIJD ZWITSERLAND-
OOSTENRIJK.
De landen hockey-wedstryd Zwitserland—Oos-
tenryk, Zondag gespeeld, had 1—1 als uitslag*
ROTTERDAM, 13 Juni. V e Ui n ï?s v e r ee n i gi n g
,Vrye Aardbeienveiling' Charlois P„ln
_6;10-12.20! postelein 7,20-7.60. stoofs^^S.lCP-
3.30 per 100 kg., sla 0.50—1,80, bloemkool
soort 11—13. 2e soort 7—10, 3e soort
spitskool 1.80-4.40 per 100 stuks, P™/11
12.40, chaiotten 1-1.10. feldarö '«"If' r\"
barber 1.10-1.30 per 100 bos, zuring 15-28 ct.
per kist, aardbeien 5667 ct. per i.b-
ROTTERDAM, 13 Juni. De PrÜze"
steed aan de doöp. tuinbouwveiling Rotterdam
en omstreken G. F waren^^ g^
merstek 3-8 ct. per kg. ^nazia 6-13 per 100
kg bloemkool Ie soort
uitschot 1—2.30 per iw
postelein ^ol 4.60-5.80 per
100 kg.
Naar het Engelsch van
J. C. LENEHAN.
3.)
Koortsachtig spookten deze en gene vrar
sTr ï'aar brein, totdat zij plotseling be-
6 .Q(,.et baar plicht was be onderzoeken,
of er Vr®aaelijks niet de Thorpe's was
gebeur on- zich niet voorstellen, waarom
zij beiden ui zouat,n of Een vree-
selijke gedachte maakte zloll van haar meester.
Veronderstel eens, «at zy niet ujt waren? in
haar opwinding had zij het geheeie huis niet
doorzocht. Misschien lagen beide Thorpe's wel
venmoord in dsh een an'leren hoek, welke
aan haar aandacht was °ntsnap(. Haar be
sluiteloosheid was verdwenen. r>e moest
gewaarschuwd worden.
Vanaf haar standplaats kon zy het verlichte
raam van haar slaapkamer duidelijk waarne-
men. Een oogenblik leek het, alsof zij OD een
van de gordijnen een vnge schaduw zag Vej,_
schijnen. Dit zou mogelijk zijn, indien iemand
tusschen de lamp en het raam stond. Maar
schaduw, indien het tenminste ®eI1 80liaduw
was, verdween zóó vlug, dat Peggy n'e' zeker
was of zij het werkelijk had gezien.
Zij- haastte zich Bedford Avenue af 6® bleef
dan aarzelend staan. Waarheen zou zij g®81)'
rechts of links? vroeg zij zich zelf af.
twijfelde niet, of zij zou, waarheen zij ook
ging, vroeger of later een politieagent ont
moeten, maar zij liep natuurlijk het risico,
dat zij een heel eind zou kunnen moeten loo-
pen voordat zij er een vond.
Zij koos rechts, natuurlijk niet kunnende
weten dat zich aan den anderen kant op en.
kele tientallen meters afstand een agent be
vond.
Na een haastige wandeling door allerlei
verlaten straten, vond zij eindelijk de groote,
ln degen-cape gehulde figuur van agent Poole,
die in een beschuttend portaal voor den regen
stond te schuilen. Met geforceerde kalmte ver
telde zij hem, wat zij ln Bedford Avenue ont
dekt had, en de bedachtzame manier, waarop
bij met zijn vingers aan zijn snor stond te
plukken, terwijl hij naar haar luisterde, gaf
haar plotseling een gevoel van vertrouwen.
Best, miss, zeide hij. Bedford Avenue
ja eigenlijk wel niet in mijn wijk, maar ik ge
loof dat het 't beste zal zijn maar mee te
gaan. Ik moet echter den inspecteur waar
schuwen. Wij komen langs een telefooncel en
vandaar zal ik hem bellen.
Agent Poole begaf zich op weg, er niet aan
denkend dat tot voor Peggy moeilijk was zijn
groote passen bij te houden. Gelukkig echter
bèhoefde zij geen lastige vragen te beantwoor
den, want de agent stelde geen enkele vraag.
De ongewoon viugge pas trof de zwakke plek
in zijn ademhalingsorganen, en het spreken
zou hem niet gemakkelijk zijn gevallen. Bo
vendien was hij een man, wiens machinaal
werkende hersenen, weigerden zich met on
belangrijke kleinigheden bezig te houden, zoo
dra zij door een belangrijke gedachte vervuld
werden. En het was nu inderdaad een heel
belangrijk feit. In een kamer van Bedford
Avenue was een man vermoord! In ieder ge
val lag daar een doode man. Dat was voorloo
pig meer dan genoeg om over te denken. Waar
om zich druk te maken over allerlei details?
Daarvoor zou later nog tijd genoeg zijn.
Indien agent Poole geweten had, dat Peggy
snakte naar de vraag, of zij den doode kende,
dan zou hij het misschien dwaas gevonden
hebben dat verlangen te negeeren.
Peggy kreeg even gelegenheid op adem te
komen, toen de agent bij de telefoon halt
hield om het bureau op te hellen.
Zij bereikten het eind van Bedford Avenue
juist toen een tramwagen stil hield, waaruit
twee passagiers stapten. Het waren mr. en
mrs. Thorpe.
Toen Peggy hen zag, rende zij impulsief op
ben toe, terwijl zij mrs. Thorpe bij beide han-
0611 greep.
fGoddank, jullie zijn dus veilig! riep zij
lk dacht dacht Zij zweeg en de
kleine dame staarde haar verbaasd aan.
zeker, liefje, zeide mrs. Thorpe. Na
tuurlijk ben ik veilig. Al kan Ebenezer het
ook niet helpen. Maaj. wat dacht je?
lk weet het niet. Ik dacht dat mis
schien Opnieuw zweeg zy> terwijl inmid
dels de ë«wlchtig9 agent zidh bij hen ge
voegd had.
Ebenezer ging een stap achteruit, zoodat hij
buiten den lichtschijn van de lantaarn op den
hoek kwam. Van de schaduw uit sprak hij:
Ik zie, dat U een tamelijk ongewoon ge
leide hebt miss Marsden. Toen, alsof hij zich
plots herinnerde, dat het geleide van een poli
tieagent in uniform meestal de een of andere
narigheid beteekent, voegde hij er haastig aan
toe: Wat scheelt er aan
De vraag werd gericht tot agent Poole. Maar
die politieman was te voorzichtig om een
direct antwoord te geven.
Kent ge die menschen, miss? VToeg ht
op gewichtlgen toon.
Peggy gaf hem den noodigen uitleg door te
verklaren wie zij waren en daarop sprak hij
met een dramatische onverwachtheid:
Er ligt een doode man in Uw huis, sir.
Dat scheelt er aan. Er klonk 'n onderdrukte
kreet van mrs. Thorpe. Haar magere echtge
noot ging een pas verder achteruit. Tenminste,
deze jonge dame vertelt mij dat er een doode
man ligt, voegde agent Poole er aan toe. Zegt,
dat zij hem vond in haar slaapkamer.
Je bent dus reeds thuis geweest? vroeg
mrs. Thorpe, En naar boven ook. Ik dacht
dat indien je soms vóór ons zoudt terugkomen,
wij je wiet mr. Preston in de voorkamer zou
den vinden. Mrs. Thorpe noemde de zitkamer
altijd de voorkamer. Waar is hij gebleven?
Hij is vanavond niet gekomen, mrs.
Thorpe.
Vreemd, zeide mrs, Thorpe, een opmer
king welke agent Poole later reden tot den
ken gaf. Voor het oogenblik weigerden zijn
gedachten zich echter van de hoofdzaak te'
laten afleiden.
Wij kunnen beter naar het huis gaan, zei
de hij, beseffend dat hij tijd verknoeide, wel
ke later wel eens waardevol kon blijken.
Het gezelschap begaf zich naar Bedford
Avenue. De agent liep voorop, want hij had*
van Peggy vernomen, welk huis het was. Mrs.
Thorpe en het meisje volgden hem, naast el
kaar loopend, op den voet terwijl Ebenezer,
hoewel de straat breed genoeg was, achter hen
aan kwam.
Een paar maal keek Peggy vluchtig om én
het kwam haar voor, dat Ebenezer nog meer
gebogen liep dan anders.
Jaren geleden had mrs. Thorpe het huis
„West-Zicht" gedoopt, waarvoor geen enkel
motief aanwezig scheen, behalve dat het huis
op het Noorden uitkeek. West-Zieht was een
onderdeel van een lange rij huizen, gebouwd
door een ondernemer die er angstig voor ge
waakt had, dat geen decimeter frontbreedte
verloren ging. De eentonige rij werd dan ook
door niets verbroken, en van Bedford Avenue
uit kon men den achterkant van de huizen
slechts bereiken door de voordeur open te ma
ken en dan door de hall en de eetkamer te
gaan. De achterzijde was echter ook te be
reiken van een laantje uit, dat parallel liep
aan Bedford Avenue, ongeveer een twintig me
ter er achter.
Juist toen het gezelschap het hekje van West-
Zicht bereikt had, hoorden zij van den tegen-
overgestelden kant voetstappen naderen. De
agent bleef even wachten en weldra voegden
zioh inspecteur Ashton en sergeant Pinner
zich bij hen, gealarmeerd door Poole's telefo
nische melding.
1 De inspecteur luisterde vol aandacht, ter
wijl Constable Poole de noodige verklaringen
gaf en de aanwezigen voorstelde.
U rende dus naar buiten, terwijl U de
verschillende lichten liet branden, zeide hij,
een blik werpend op de deur en de ramen.
Ja, zei Peggy terwijl haar blik die van
den inspecteur volgde. Plotseling werden haar
oogen groot van verbazing.
Voor zoover zij kon zien, was het geheele
huis in diepe duisternis gehuld.
Goed, antwoordde de Inspecteur. Er was
hem nog niets bijzonders opgevallen, want heel
dikwijls waren ramen voorzien van ondoor
dringbare gordijnen. Laat ons naar binnen
gaan.
Hen voorgaande door het kleine tuintje
greep de Inspecteur den knop van de deur.
Deze ging echter niet open. Toen bemerkend,
dat het bovenste gedeelte van de deur uit glas
bestond, keerde bij zich plots om en vroeg
scherp
Wie heeft een sleutel?.
Ebenezer Tborpe kwam met den huisleutel
naar voren. De deur ging open, doch binnen
beerschte absolute duisternis.
lk dacht, dat U zeide, dat U de lichten
had aangelaten? vroeg hjj aan Peggy.
Peggy wist niet wat te antwoorden.
Ik ik dacht dat ik het deed, stamelde
zij. Maar oh, ik weet het niet. Ik ben bang
dat ik mijn hoofd verloor en weet niet zeker
wat ik deed. Toen ik mijn kamer binnenkwam
en dien man daar op den grond zag liggen
zijn haviksneus -
Een haviksneus! barstte Ebenezer Thor
pe plotseling uit. Hel en Doch plotseling
zweeg hij, terwijl hij naar den schakelaar van
het licht ging.
In het plotselinge heldere licht zagen zij
een kleine hall, feitelijk niet meer dan een
breede gang, waarop twee deuren nitkwamen.
Een ervan voerde naar de zitkamer en de an
der naar de eetkamer, of tusachenkamer, zoo
als mrs. Thorpe het noemde. Aan het einde
van de hall, naast de deur van dq eetkamer,
bevond zich de trap, welke de geheele bree e
van de hall vulde.
Een tweeden schakelaar omdraaiend, ontstax
Ebenezer ook het licht op de bovengang.
Wilt ge maar voorgaan, zeide inspecteur
Ashton.
Ebenezer begon de trap te e ëe'
volgd door den inspecteur en den sergeant
Wij zullen maar hier blijven, liefje, zeide
de vriendelijke stem van mrs. Tliorpe.
beter allemaal meekomen, stelde
Ashton voor, terwijl hij Poole aankeek. Beide
vrouwen gehoorzaamden en de agent sloot
de rij.
Peggy voelde zich ontzettend opgewonden
terwijl zij achter mrs. Thorpe aanging. Zelfs
nu kon zij zich nog niet indenken, dat zij de
lichten had uitgedraaid. En toch overtuigden
haar eigen oogen haar van het tegendeel.
De voorkamer boven was ook in het duis
ter gehuld, Ebenezer stond met zijn hand aan
den knop van het licht. Maar hij draaide dit
niet aan. Hij scheen bevreesd te zijn voor het
geen, hij op den grond zou zien liggen. Mrs.
Thorpe's hand greep die van Peggy en hield
haar stevig vast. Die vriendelijke handeling
schonk Peggy het noodige zelfvertrouwen,
want de hand om de hare was stevig als
een rots.
Waar wacht ge op, mr. Thorpe? vroeg de
inspecteur.
Ebenezer draaide den schakelaar om.
Ondanks het gevoel van ontzetting, dat haai
weer bevangen had, kon Peggy de verleiding
niet weerstaan naar voren te dringen. Zij zag
de anderen op den vloer staren. Zij staarde
eveneens. Toen greep haar vrije hand plotse
ling naar haar keel. Vaag was zij zich erva°
bewust dat mrs. Thorpe haar om het middel
greep. Zij wreef met haai' vuist haar pogen ui.
Toen staarde zij opnieuw, me wij - P
oogen, naar den vloer. Het lichaam
man met den haviksneus was vei w e
HOOFDSTUK III.
LAATKOMERS.
Gwen Stafford staarde met gefronst voor
hoofd naar het eindje sigaret, dat op den
bodem van haar kopje uitsiste. Op haar pols-
hnrinae kijkend, beet zij haar mooie scherpe
ÏÏdjes in haar onderlip.
Gwen was een Jonge vrouw met een chro
nische grief, want het was haar pech, dat zij
was terecht gekomen In een wereld, die in het
geheel niet in staat bleek haar talenten naar
Juiste waarde te schatten. Zelfs twijfelde zij er
niet aan, dat zij meer dan voldoende geschikt
heid bezat om als een stralende ster te schit
teren aan den tooneelhemel. Ook haar figuur
was perfect en haar gelaatstrekken waren
4eel mooier en regelmatiger dan die van die
smakelooze actrices, over wie het publiek en
da critiek alsmaar spraken en schreven.
Om haar recht te doen wedervaren, zag
Gwen Stafford er inderdaad niet onaardig uit.
Zelfs zonder de overvloedige „make ap" waar
van zij zich bediende, zou zij zeer acceptabel
geweest zijn. En indien men niet al te nieuws
gierig was en niet al te goed toekeek, zou
het moeilijk geweest zijn te bemerken, dat
baar citroen-kleurig haar bij de wortels onge
woon donker was.
Bij drie gelegenheden gedurende het seizoen
ln Hamington was zij er in geslaagd zich een
plaats in een pantomime te verwerven. Maar
daarmede was het uit met haar succes. Zij had
het zelfs nooit tot de eerste rij van het koor
gebracht Vriendjes-voortrekkerij natuurlijk!
Voortrekkend tezamen met stomme verblin
ding van directeuren, schrijvers en critici.
Gedurende haar derde engagement, hadden
het noodlot en een familierelatie Victor Barry
baar pad doen kruisen. Voorzichtige infor
maties hadden haar geleerd, dat Victor „iets
te wachten" had en toen de jongeman getoond
had, dat zijn bewondering niet van het soort
was dat opflikkert en dan uitbrandt, had zij
besloten dat zij zonder het tooneel verder zou
moeten leven en dat het tooneel dan maar
moest zien, hoe het zonder haar zou voortsuk
kelen. Toch was nog den dag, voordat zij
Victor voor het eerst ontmoette, haar ver
langen om de aandacht van het publiek op
zich te vestigen zoo hevig, dat zij besloten
was op zoek te gaan naar een recensent. Zoo
dra zij er een gevonden had, zou zij hem mid
den in het publiek een klap om zijn ooren
geven, zooals reeds iemand anders dit vóór
haar gedaan had. Natuurlijk zou het een an
deren criticus moeten zijn, maar een derge
lijk detail was van geen beteekenis.
Ofschoon haar intelligentie niet van de bo
venste plank was, had Gwen zich zelf reeds
lang geleden met de onaangename zekerheid
vertrouwd gemaakt, dat een huwelijk met een
hertog voor haar niet weggelegd was. Haar
ambitie bepaalde zich er dan ook toe, over
het voetlicht ln de stalles te stappen. En nu
zou haar ideaal verwezenlijkt worden. Victor
Barry verscheen herhaaldelijk in de stalles.
Hoe kon Gwen weten, dat er een vruchtbare
belangengemeenschap bestond tusschen Victor
en den veldmaarschalk, die de plaatsbewijzen
afscheurde?
Toen zij het tooneel eenmaal haar rug had
toegekeerd en afgezien had van het plan,
Londen stormenderhand te veroveren, wa3 zij
er in geslaagd een blijvende verdienste in
Hamington te vinden. Ook hier werden haar
verdiensten niet gewaardeerd, want haar posi
tie was die van elfde assistente in een „Alles
kost een kwartje winkel", waaTvan het per
soneel uit elf personen bestond.
Zeker voor de tiende maal keek zij op haar
horloge, en dan naar de rondhangende kell-
nerin. Zij zou werkelijk niet langer aan het
tafeltje kunnen blijven zitten, wanneer Victor
niet gauw kwam. Maar het ging er op lijken,
dat Victor in het geheel niet meer zou komen.
Hij had haar ruim anderhalf uur te'voren moe
ten ontmoeten voor het café Lawton. Toen zij
daar tamelijk laat aankwam, was zij niet wei
nig verbaasd geweest, Victor daar niet meer
te vinden. Zij had voor de deur gewacht, tot
dat de regen haar naar binnen gedreven had.
(Wordt vervolgd).
