%im tijd
I
SPORT EN SPEL
||j I
HET VERHOOR.
DINSDAG 5 JULI 1932
RADIO-PROGRAMMA
f\ italiaansche opera
lill®
DE INDISCHE TENTOONSTELLING
Het instituut der geleiders'
„Het zijn niet allen Koks, die lange
messen dragen".
licht Loopend I
FIETSBANDEN!
PAARDEN IN DEN TREDMOLEN.
ONZE RU1TEREQUIPE NAAR
LOS ANGELES.
Aan boord van de „Seattle".
faillissementsstatistiek over
MARKTBERICHTEN.
RIVIERTIJDINGEN.
de geheimzinnige toeschouwer
C"
WOENSDAG 6 JULI.
Hulzen, (296 M., 1013 K. H.) Uitsluitend
NCRV.-uitzending. 8.15—9.30 Gramofoonpl. ,10.00
NCRV.-dameskoor; 10.30 Ziekendlenst11.00 M.
F. Jurjaanz (harmonium) en mevr. L. J. A. van
Neerden-Ongers (sopraan)12.152 J- v- d. Ko-
vaart (zang). J. Monissen (piano), H. Herman
Viool) en P. v. d. Hurk (fluit), o.a. 8e concert
in a-moll, P. Rode; 2.30 Chr. lectuur; 3.00
Delftsch Trio (viool, cello en piano)5.00 Kinder
uur; 6.00 Mondaccordeonclub „Excelsior Hil
versum; 7.00 Declamatie door H. Klos; 7.45 Ned.
Chr. Persbureau; 8.00 Bidstond; 9—10.15 Piano
recital door G. Hengeveld, o.a. Partita a kl. t.,
Bach en Fantasie f kl. t., Chopin; ca, 9.50 Vaz
Dias; 10.15—11.30 Gramofoonpl,
Hilversum (1875 M„ 160 K. H.) Uitslui
tend VARA-uitzending. 6.45—7 en 7.30—7.45 Gym
nastiekles 8.00 Gramofoonpl.9—10 Amsterd.
Solistenkwintet, o.a. fant. Monna Vanna, Février-
Tavan; 10.15 Amsterd. Solistenkwintet en hoor
spel; 12—1.45 VARA-septet en gramofoonpl.; 2.15
P. J. Kers Jr.: Onze keuken; 3.00 Voor de kinde
ren 5.30 VARA-Septet en gramofoonpl., Ween-
sche muziek; 6.40 Mr. A. J. Herzberg: Het Zio
nisme- 7.00 Orgelspel door Joh. Jong met medew.
van l'. Fuld (zang); 7.20 A. M. de Jong: Mijn
Boemeensche reis; 7.40 Vervolg orgelspel; 8.00
,,Een flesch fijne oude cognac", hoorspel van H.
V. Gorcum, (groot volkstooneel)8.45 VARA-
orkest, o.a. la Feria, Lacome; 9.30 Wakker en
jTropenduit; 9.45 Vervolg concert, o.a. potp.
„Surcouf", Planquette; 10.30 Vaz Dias; 10.45 Ver
volg concert, o.a. Ballet „Ritter Pasman",
Strauss en Heinzelmannchens Wachtparade,
Noack11.3012 Gramofoonpl,
D a ve n t r y (1554 M., 193 K. H.) 10.50 Tyd-
ïein en berichten; 11.05 Lezing12.20 Orgelcon
cert Quentin MacLean1.05 Gramofoonpl.1.50
2.50 Jack Martin's hotelorkest, o.a. ouv. Figaro's
Hochzeit; 3.50 Sted. Orkest Bournemouth, met
medew. van Antonia Butler (cello), o.a. 8ste
Sj-mphonie in F, Beethoven en Celloconcert in d,
Kaydn; 5.05 Orgelconcert Norah Milne; 5.35 Kin
deruur; 6.20 Berichten; 6.50 Mendelssohn's cello-
én pianosonates; 7.10 en 7.30 Lezing; 7.50 Radio-
Militair orkest, met medew. van Maria Sandra
(sopraan) en G. Ferrari (tenor), o.a. Les Prélu
des, Iiszt; 9.20 Berichten en lezing; 9.55 Kamer
muziek, E. Joyce (piano) en het Virtuoso-Stryk-
kwartet, o.a. Kwartet in D, Mozart; 11.2012.20
Boy Fox en zyn band.
P a r y s („Radio-Paris" 1725 M., 174 K. H.)
1.50 Gramofoonpl.9.05 Solisten en gra-
8.05 en lï
mofoonpl., o.a. Harp-soli door mej. Alys Laute-
Jnann.
Kalundborg (1153 M„ 260 K. H.) 12.20—
8.20 Concert uit Rest. „Wivex"; 3.205.20 Radio
orkest; 5.205.50 Gramofoonpl.; 8.20 Radio-Stryk-
orkest, o.a. Serenade d kl. t., Volkmann; 9.30
8.20 Dansmuziek voor de jeugd.
Langenberg (473 M„ 634 K. H.) 7.20-
B.20 Concert uit Bad Oeynhausen; 12.201.10 Con
cert, o.a. ouv. Tancred, Rossini; 1.202.50 Con
cert door werklooze musici, o.a. fant. Bohème;
6.206.20 Concert; 8.20 Militair concert; 9.20 „Der
heitere Mittwoch und wo ihr's packtTekst
Martin Dey. Muziek H. Ebert. Leiding Kandner;
10.50—12.20 Pop. Concert.
Rome (441 M., 685 K. H.) 5.50 Zang; 6.05—
6.35 Concert, o.a. fragm. Butterfly; 9.05 Vocaal
concert, met medew. van Japansch vocaal kwar
tet; 9.2011.15 Uitreiking der prijzen aan de win
naars van de Auto-Avio-Radio-Raduno.
Brussel (508 M., 590 K. H.) 12.20 Max
Alexys orkest; 5.20 Concert, o.a. La Gioronda,
Ponchielli6.20 Gramofoonpl.6.50 Pianorecital
door Georgette Viola; 7.20 Gramofoonpl.; 8.20
Concert, met medew. van mevr. Cuvelier (zang),
O.a. Pavane, Ravel9.20 Concert uit het Casino
te Knocke; 1111.20 Max Alexys' orkest.
(338.2 M., 887 K. H.) 12.20 Max Alexys' orkest;
B.20 Sonate-concert (viool en piano)5.50 Gra
mofoonpl.6.50 Concert door Trio; 8.20 „Drieko
ningenavond", drama van C. Buysse; 9.05 Gra
mofoonpl. 9.20 Concert uit de Kurzaal te Osten-
0e; 1111.20 Max Alexys' orkest.
Z e e s e n (1635 M„ 183.5 K. H.) 6.35—8.20
Concert; 12.20 en 2.20 Gramofoonpl.; 4.505.50
Concert, dansen voor viool en piano; 8.20 Mili
taire muziek o.l.v. Obermusikmeister Jung; 9.30
Scheherazade 1932". hoorspel met gramofoonpl.
Van Leo Matthias; 10.30 Lezing, berichten en tot
12.50 dansmuziek door Marek Weber en zyn kapel
Rotterdam (gem. radio-distributie).
Programma 3: 10.05 Langenberg: 3.20 Kalund
borg; 5.20 Brussel (Vlaamsch); 8.20 Königswus-
terhausen.
Programma 4: 10.35 Daventry; 12.20 Daventry;
B 50 Londen R.3.50 Daventry; 5.35 Brussel
(Fransch); 7.50 Daventry; 9.20 Warschau; 9.55
y'fpaventry.
1 Men deelt ons mede, dat aam. de Zomer-
Comoerttouirmée der N.V. Itoliaansche Opera
feog zal worden deelgenomen door de soprano
lirioo Carolina Segreoia en den ten-ore ltrteo
Giuseppe Garutti, (bedden "voor Holland nieuwe
jfcrachten.
(Hf: f -
ER WERD VERONDERSTELD, diat de Technische Hoogeschool van Berlijn met gas. em
brandbomimen werd aangevallen; het transport der gewonden-
Het Instituut der „geleiders" op de Indische
Tentoonstelling werkt over het algemeen zeer
bevredigend. Men bemerkt dit vooral in het
hoofdgebouw, waar vele bezoekers er de lut
tele bijdrage van 10 cents gaarne voor over
hebben om door mondelinge toelichting iets
meer te weten te komen omtrent de belang
wekkende verzamelingen, diarama's, over
zichtskaarten, cultuurvoortbrengselen enz. enz.
die daar te bezichtigen zijn. En velen dezer
geleiders verstaan, zooals wij mochten consta-
teeren, de kunst van toelichting en explicatie
uitstekend!
Tot onze spijt hebben wij echter dezer dagen
ook Iets anders moeten constateeren. Gelukkig
gold het laten wij dit er onmiddellijk aan
toevoegen een geheel op zich zelf. staand
geval.
Een der geleideTS, die kenbaar zijn aan een
insigne met de letter G., trok met een groepje
van een 20-tal personen door de zalen en gaf
zijn uitlegging bij de verschillende stands. Wij
ontmoetten het gezelschap in de afdeeling
„Volkenkunde" bij het „dioroma" van den
Preanger.
Wat de geleider daar vertelde over den rijst
bouw en de zeden en gewoonten der bevolking
was voor Iemand, die nooit In Indië Is ge
weest, Inderdaad zeer leerzaam en Interes
sant. De kennis en ervaring,* welke hij in In
dië had opgedaan, want zooals hij niet on
duidelijk liet doorschemeren was hij eenige
jaren in Indië geweest, kwam hem daarbij
zeer te stade.
Intusschen bracht zijn neiging om tegenover
zijn toehoorders zyn kennis van Indië te
toonen hem ook tot een o.i. we zullen het
maar zacht zeggen minder gelukkige uit
lating, toen hij de gewoonte, dat de inheemsehe
vrouwen het hoofd ongedekt hebben, terwijl
de mannen altijd een hoofdbedekking dragen
en anders worden geacht niet „gekleed" te
zijn, met een voorbeeld ging illustreeren. Bij
den opbouw van de tentoonstelling hier in den
Haag waren, aldus vertelde hij, eenige Javaan-
sche jongens werkzaam. Een van hen kwam bij
de Hollandsche heeren Iets vragen met onbe
dekt hoofd. Dit was tegen de regels der Indi
sche etiquette en derhalve werd hem „door
ons in half Javaansch half Maleisch eens flink
de waarheid gezegd. Even later kwam hij dan
ook met zijn hoofddoek om het hoofd gewon
den wel terug om ampoen (vergiffenis) te
vragen."
Dit verhaal heeft op ons, en naar wij verna
men ook op anderen zijner toehoorders een
zeer onaangenamen Indruk gemaakt. Niet al
leen om de onjuiste en onbillijke manier van
optreden der Hollandsche „heeren", die hun
kennis van Indische gewoonten eens te luch
ten wilden hangen en daarbij een Javaan,
die zich In Holland zeer terecht naar Hol
landsche zede gedroeg, verwijten gingen ma
ken, maar ook om de wijze waarop onze „ge
leider" dit verhaal vertelde. Hij gaf geen enkel
blijk van afkeuring over het optreden der Hol
landers, integendeel bleek hij er nog trotsck
op te zijn aan dit voorval te hebben mee
gedaan.
Ook kregen we nog een minder gepaste „aar
digheid" van hem te hooren op de letter „G."
op het insigne, dat hij als geleider droeg.
Slechts kort hebben wij dezen geleider hoo
ren expliceeren, maar we hadden er al meer
dan genoeg van.
Naar onze meening zullen dergelijke gidsen
zich in hun optreden terdege hebben te her
zien, of anders doen zij beter naar een ander
baantje uit te kijken.
In ieder geval hopen wij, dat het tentoonstel-
llngs-comité de heeren geleiders zoo nu en dan
eens zal controleeren, om na te gaan of ze hun
taak ln overeenstemming met -den „culturee-
len'' opzet van de tentoonstelling wel goed ver
vullen.
Geruchten omtrent financieele
moeilijkheden.
Naar ons ter oore komt doet ln de laatste
dagen het gerucht de ronde, dat de Indische
tentoonstelling zich in financieele moeilijk
heden zou bevinden.
Bij informatie werd ons medegedeeld, dat
deze geruchten niet geheel juist zijn. Men kan
niet ontkennen, dat er moeilijkheden waren,
doch men hoopte, nog in den loop van deze
week daarvoor een oplossing te vinden.
In verband met deze geruchten hebben wij
ons tot de directie der tentoonstelling gewend
met het verzoek om nadere inlichtingen.
De directie verstrekte ons het volgende com
muniqué:
„Naar aanleiding van een gerucht over
moeilijkheden, welke er zouden zijn geweest ln
de directie, vernemen wij, dat mr. Katz, die
tijdelijk al3 juridisch adviseur is opgetreden,
sedert de laatste weken met de tentoonstelling
geen enkele bemoeiing meer heeft".
Stijgende belangstelling.
De jongste Zondag was een drukke dag op
de tentoonstelling. Een extra-trein uit Aken
bracht een groot Duitsch gezelschap aan, ter
wijl we in den namiddag onder de gewone be
zoekers opmerkten dr. Willem Mengelberg en
mevrouw Mengelberg en het raadslid, den
heer de Jong.
Maandag werd het International Committee
of Historical Sciences om half twaalf 's mor
gens door burgemeester L. H. N. Bosch Ridder
van Rosenthal ontvangen. De ruim 80 congres
sisten, van wie velen met hunne dames, toon
den groote belangstelling voor de tentoonstel
ling.
Gisteren bracht ook de Vereeniging van Be-
zuinlgings-inspecteura een bezoek aan de ex
positie ln het Westibroékpark, terwijl verder
weer scholen uit alle deelen des lands de aan
schouwelijke les over Indië ln den Haag kwa
men bijwonen.
De werktuigkundige Richard Reimann werd
op 20 September 1931 in zijn woning aan de
Bülowstraat 97 gearresteerd. Hij werd er van
verdacht de kamerverhuurster Emma Neu
mann, Bülowstraat 118, in den nacht van 13
op 14 September vermoord te hebben. Diefstal
zou de drijfveer vau zijn afschuwelijke daad
geweest zijn.
Reimann werd onmiddellijk aan een streng
verhoor onderworpen. Hij slaagde er ln voor
den tijd tusschen half een en half twee zijn
alibi te bewijzen. In dien tijd zou bij zich op
weg naar huis bevonden hebben.
Een nieuw verhoor had plaats, dat zich al
dus ontwikkelde:
„Wij zetten het verhoor voort, U ontkent?
U bent uit café Modern, waar u met uw vrien
den zat, om half één naar huis gegaan? U
kunt den weg naar huis in twintig minuten
afleggen? Welken omweg hebt u genomen? Als
U door bet park gegaan bent, moet u zich heel
erg gehaast hebben om nog om half twee thuis
te kunnen zijn. U hebt dus heel vlug geloopen?
Was U alleen? Hoe heet Uw vriend. Kende U
de vermoorde? Wanneer zag U haar voor het
laatst? Kunt U een getuige noemen, die U
precies om half twee zag thuiskomen?"
U was dus, volgens Uw zeggen, op dien be-
wusten middag in gezelschap van Uw verloof
de en Uw vriend Freiberg? Om hoe laat? Uw
verloofde werd 14 September 1912 geboren?
Ze was dus den volgenden dag jarig? Werd
daar in tegenwoordigheid van Uw vriend over
gesproken? Vond U het goed, dat Uw verloofde
geschenken kreeg? Ook niet van Uw vriend?
Wist U iets van den vermogenstoestand van
de vermoorde? U hebt baar dus acht dagen
voor haar dood voor het laatst gezien?
Was U van plan Uw verloofde op haar ver
jaardag een cadeau te geven? Hebt U haar
vroeger ook nooit geschenken gegeven? Werd
over dit onderwerp in tegenwoordigheid van
Uw vriend gesproken? Wat antwoordde U,
toen Uw vriend verklaarde, dat hij wel wist
wat hij doen zou als hij verloofd was? En wat
zei Uw verloofde? Voelde U zich daardoor be-
leedigd? Waarom ging Uw vriend, die toch
bij U in de buurt woont, dien avond van café
Modern niet gelijk met U naar huls? Hij wilde
nog langer blijven en U verklaarde geen tijd
meer te hebben. Hadt U dan, midden in den
nacht, iets bijzonders te doen? U was erg
moe? Maar als U zoo vermoeid was, waarom
nam U dan dien langen omweg door het park?
Ging U anders gewoonlijk samen met Uw
vriend naar huis? Waarom dien avond niet?
Waarover hebt U woorden met hem gehad?
Over zijn opmerking dien middag? U bent dus
alleen naar huis gegaan? Waar bent u de Bü
lowstraat overgestoken? Bij de Potsdammer
Straat? Hoe kwam U eigenlijk aan den ande
ren kant van de straat te loopen? Hebt U voor
een winkel staan kijken? Welke winkel? Te
genover Uw woning? Was de winkel niet don
ker? Een horloge winkel? Van waar kwam dat
licht? Van de groote electrische klok boven de
deur? Waarom ging U eigenlijk voor dien
Winkel kijken? U was dus took van plan Uw
verloofde een cadeau te geven? Wat voor een
cadeau? Ging een goud horloge niet ver boven
Uw middelen? Van wien wilde u het geld lee-
nen? Leende de vermoorde geld uit? U zei
toch eerst, dat ze zeer armoedig leefde? Hoe
kwam het, dat Uw kamerbuurman U 's nachts
gehoord heeft? Wat hebt U hem gevraagd?"
„De zaak zit dus zoo," vervolgde de rechter,
commissaris. „U houdt heel veel van Uw ver-
loofde, den volgenden dag is Uw verloofde
jarig- Uw vriend laat zich ontvallen, dat hij
haar graag een geschenk zou geven. U hebt
slechts een klein salaris. Plotseling komt het
idee hij U op Uw verloofde toch een cadeau te
geven. Iets moois, een gouden horloge? Neen?
Maar U hebt zoo straks toch toegegeven, dat
U daarom speciaal de straat overgestoken
bent? Merkwaardig is echter, dat de woning
van de vermoorde eveneens aan dien kant van
ye straat gelegen was. U beweert verder, dat
y0 vermoorde het erg krap had? Maar toch
hebt U geld van haar geleend? Wanneer hadt
U voor de laatste maal geld van haar geleend.
En wat heeft juffrouw Neumann toen tegen U
gezegd? U beweert, dat juffrouw Neumann U
bij Uw laatste bezoek slechts een ontwakend
antwoord gaf? En hebt U toen een schram op
haar voorhoofd gezien? Had ze die den dag
van den moord opgeloopen door een val?
Weet U het niet precies meer? Denkt U er
nog maar eens over na. Vertelt U me nu nog
eens wat U 's nachts aan Uw kamer buurman
gevraagd hebt? Hoe laat bet was? En daarom
maakt U, midden in den nacht, iemand wak
ker, die U slechts heel oppervlakkig kent?
Waarom wilde U weten hoe laat het was? Weet
U dat nu niet meer? Was die vraag niet onnoo-
dig omdat U toch, vanuit Uw raam, de electri
sche klok van den winkel tegenover Uw woning
duidelijk kunt zien? Die klok was toch ver
licht, volgens U? Herinnert U zich nu *1 wan
neer U die schram bij juffrouw Neumann ge.
zien hebt? Dus U herinnert zich, dat het was
op den dag voor den moord? U bracht haar
een bezoek? Het staat echter vast, dat de ver
moorde dien dag uit de stad was. s Avonds?
Juffrouw Neumann Is pas den volgenden och
tend thuisgekomen! Wanneer hebt U naar
dus gezien? 's Middags van den bewusten dag.
Hoe laat? Om vier uur? Maar U zei toch, dat
U om vier uur in gezelschap van Uw verloof-
do en van Uw vreend was? Wist Uw vriend iets
van Uw plan af? Neen? Van welk plan wist
Uw vriend niets af? IVat wist hij niet? Geeft
U antwoord!
Alles wijst er op, dat U de dader bent! Wist
uw vriend niets van den moord op juffrouw
Neumann? Bent U 's avonds pas op het denk
beeld gekomen? U bent nooit eerder met de
justitie ln aanraking geweest? U hebt het toch
niet van te voren overlegd? Het kwam plotse
ling. U moet antwoorden! U bent au fond toch
een goedaardig mensch? Geen moordenaar? U
wilde eigenlijk alleen maar geld leenen om
een cadeau voor Uw verloofde te kunnen
koopen? Zoo is het toch? Ja? U bekent dus?
Dank U. Veldwachter breng dezen man
weg."
(Nadruk verboden).
Reel. 609 DGVS 6
dan de koelte van een zeebriesje zullen missen.
De tredmolen hlü£t gOS(j vol(joen terwyi wy
zeer veel ple zaer hebben van de cocosmatten, die
op het dek liggen en op den tredmolen.
Luitenant C. F. Fahud de Mortagnes schrijft
omtrent de reis van de ruiterequlpe naar Los
Angeles.
„Duiveltje" had de eerste dagen moeite om te
wennen, maar nu gaat het beter dan wy hadden
durven hopen. De paarden zyn uitstekend. De
dieren liggen veel ln de ruime boxen. De tred
molen wordt steeds meer ge-perfecWanneerd en
werkt goed. In 25 minuten leggen de paarden on
geveer 2 km. af en stygen daarby ongeveer 150
M. Soms gaan zy tweemaal per dag erop, steeds
ongeveer 25 minuten. De verpleging en de behulp
zaamheid aan 'boord is hoven allen lof verheven.
Wy zelf waren erg moe, in de eerste dagen had
den wy meer dan twaalf uur werk. Nu 15 Juni
Is ér wat meer rust en gaat alles geregelder.
De temperatuur is gestegen van 18 tot 23 graden
Celsius. Het weer is bewolkt met veel vocht, soms
regen, vandaag meer zon en warmte.
Vier dagen later. De paarden blyven uitste
kend. Hun eetlust ls enorm, bijna niet te stil
len. Wy voeren niet meer, daar zy anders te
dartel worden en kans krygen op darmstoring.
Zij beginnen wel van 11 uur af tot ongeveer 3
uur 's middags onder den invloed van de hitte
te komen en staan dan doodstil. Transpireeren
doen zy nog weinig. Alle dekens zyn nu afgeno
men. Het loopen in den tredmolen geschiedt r.u
vroeg in den morgen, als het nog niet zoo warm
is, daardoor hebben wy nu ook meer tyd om te
rusten. De opppassers weren zich goed en heb
ben nu een ideaal bestaan. Het weer is prachtig,
de zee gelykt een meer. De temperatuur stygt
gestadig, zoodat wy nu overdag tegen de 30 gra
den Celsius boeken. Des nachts vallen er trogi-
sche regens. De verzorging aan boord blyft per
fect.
22 JuniAlles blyft goed gaan. De tempera
tuur was heden zeer hoog. De paarden blyven
goed eten. Eenige zware dagen komen nu nog,
aangezien het söhip havens gaat aandoen en wy
JUNI 1932.
Samengesteld door v. d. Graaf Co N V
(Afd. Handelsinformaties.)
Uitgesproken faillissementen: Noord Holland
(excl. Amsterdam) 49, Amsterdam 52 Zuid Hol
land (excl. den Haag en Rotterdam) 62, den Haag
31, Rotterdam 28, Utrecht 33, Gelderland 25, Noord-
Brabant 43, Limburg 21, Zeeland 8, Friesland
13 Groningen 15, Drente 1, Overyssel 22.
'Totaal over Juni 403 faillissementen.
Totaal vanaf 1 Juni 1932 2291 faillissementen.
Totaal zelfde tydvak vorig jaar 1770 failissemen-
ten.
ROTTERDAM, 4 Juli. (Coöp. Tuinbouwveiling
Rotterdam en Omstreken G.A.) Holl. platgl. kom
kommers le soort 5.808.70, 2e soort 3.806.60,:
J6 soort ƒ2.605.50, bloemkool le soort ƒ4.70
ö-10. 2e soort 2.20—3.20, uitschot 1—1.50 alles
or ï00 stuks, komkommeratek 1—3.60, spinazie
owT ao> Postelein ƒ4.807.50, spitskool ƒ1.50
Ij™ per 100 kg. peen 6.20—9.90 per 10O bos, to-
™19eKn A f 11-80—13.60,, B 11.80—13.70, C 10.90
CC ƒ6.90—9.40 per 100 pond.
k
LOBITH, 3 Juli.'
Gepasseerd en bestemd voor-
ROTTERDAM: st. Keulschë Vaart 7; st. Ko
blenz; st. Drente, st. Willem; at. Rrogressus;
st. Marnest. Eretta; st. Franz Frledrlchst,
Emma; st. Karlsruhe 8; at. vt^; gt Lia. sty
Flora; st. Modi; st. Adma- Johanna, Koremans;
Heimburg, Beek- Hans, Geutjes; st. Antonius
Reymers; Hugo Stinnes 23 Schmtat. Horat Ru'
diger Wolz; Hertha, Heil, Stad Meenen, Brouwer;
Wilbajo, Reymers; Hugo Stinnes 27, Döppen-
becker; ld. 20, Bricht; Simplon. Nout; Vrede, zyl-
mans- Minden 4, Lucke; Avontuur 1 Visser;
Schiebrug, Catersels; Hudi, Brui^inek3;Maryj
Hulsman; Donatello, Brouwer; Michel Angeio,
v. Heyst; San Antonio, Kersten, Damco 26, Grins-
wis; Ahrtal, Heeg. ut».-
AMSTERDAM: st. Catharlna, st. Doeswyk,
Susco Fromm; Adriana, Schamm; Wykdienst
32 v d Zeeid. 2, v. d. Kreke; VREESWIJK:
st.' HarmoniePANHEEL: st. Nella; DOR
DRECHT: st. Beta; WEURT: st. Johan;
ZWOLLE: st. Johanna; BUIKSLOOT: Deo Gloria
Volker; WIER1NGEN: Petrus, v. Alphen; BREE-
ZAND: Laurentius, de Bot; BORSELE: Zwerver,
Cornet- LOBITH; Madonna, Engelaar; BREDA:
Watergeurs HoefnagelsLOENENRichard,,
StapfSTRIJENSASi: Adriana, Ursines;
UTRECHT: Nieuwe zorg, Bloemberg;
BURG: Zuiderzee, Keeser; GOUDA: Henjo, Wen-
tink; WEESPERCARSPEL: Martina, Boele;
STANPERSGAT: Slamat, Hazevrtnüu^ VUE-
REEDE: Cum Deo, Lohman; HEEMSTEDE
Luthe, Tabbers; SAS VAN GENT Devmitius,,
AdriaansenDEN HAAGWoutrina de Graaf;
GOUDA: Sympathie, Meyer; BERGEN OP ZOOM:
Rossini, Klootjes; LEIDENSterre der Zee, da
Geus; JACOB MAARTENSSLUISJohanna,
Pikaart- STEENWIJK: Franzlska, Buyl; SIR-
JANSLAND: St. Antonius, Leenders; ZUTFHEN:
Stadt Wertheim, Bauer; ZWOLLE: Janna, Tromp
BELGIS: st. Rynschelde 17, 2 en 16; st. Johanna
2' Ruanda, Lespinoy; Deelde, de Jongeh; Adriana
Maria Slotje; Framar II, v. Looy; Anna, Segers;
Zembl'ad, den Boer; Duo, Landskroon; Rheinfahrt
143 Hans; Bavaria, Hammei; Meteor, Kruger;
Pierre, Leemans; Adeline, Vispoel; Elisabeth Du-
fouse- Jadi, Overbeek; Christina, Voet; Risico,
v Holt; Eduard, v. d. Sande; Nalite, Meyer;
Mannheim 220, Stumpf; Martha, v. d. Wetering.
ni3/3/T niet ts baat1
„Ja, eerst so^te eieren maar niet tè
harV^rna een biefstuk maar niet te
hard' gebakken. Dan koffie maar niet
fa sterk"'
„Heel goed, meneer. En dan wilt u
-eker e°n glas water maar niet te nat
natuurlijk",
Naar het Engelsch van
T J. C. LENEHAN.
21)
Peggy, zelde bij rustig, meen je werkelijk
In ernst, dat je met mij mee zoudt willen gaan?
Je hebt mij uit eigen vrijen wil verlaten en je
Stond er op een betrekking aan te nemen. En
hu
Nn, vulde Peggy hem aan ls er gevaar. Of
kan er gevaar komen? Dat was er niet, toen ik
yan U wegging. Ik zal graag weer meegaan.
De man keek Tond. De eenzame speler had
feen partner gevonden en van die zijde dreigde
(dus niet langer een verstoring van hun tête k
jète. Pennington zette zijn bril af en begon de
glazen met een zijden zakdoek op te wrijven.
Dank je wel, Peggy, zeide hij eenvoudig,
terwijl hij zijn bril weer opzette. Ik hoop ech
ter, dat het niet noodig zal zijn te verdwijnen.
Jk geloof integendeel, dat het heel dwaas zou
jzijn. Wij zouden Kilby eenvoudig uitnoodigen
ons spoor te gaan volgen. Mijn verdwijning zou
misschien weinig of geen aandacht trekken,
maar van jouHet feit, dat je bij Keith en
Rufford werkt, dat in jouw kamerHij brak
zijn zin plotseling af en. keek een anderen kant
pit.
Wilt U me niet alles vertellen, wat U
fcmtrent Dinsdagavond bekend is? vroeg Peggy
plotseling.
Ernest Pennington's lippen waren vast op
jelkaar geklemd en vormden een rechte lijn.
Ik weet, dat Silecroft slechts kreeg, wat
hij verdiende, merkte hij op, ik was er dien
hvond bij Maar wat jammer, dat jij je hoofd
verloor, Peggy. Indien jij de zaak kalm beke
ken had inplaats van naar buiten te rennen
Om een politieagent te halen, dan had niemand
Ooit behoeven te weten wat er gebeurd was.
daarom deed je dat, meisje? Waar dacht je
pan? MaaT wat vraag ik. Je zenuwen werden je
de baas, dat Is alles. En nu ben ik bang dat
jk je zal moeten verlaten. Het is beter voor
ions dat wij niet te dikwijls tezamen gezien
worden. Bovendien wil ik een oogje op Kilby
houden om te zien wat hij in het schild voert.
{Tot ziens, meisje. Hoofd omhoog en houdt den
moed er in! Wees op je hoede, wanneer je
Kilby ontmoet, maar ga hem vrij tegemoet. Hij
Jz de eenige, dien je te vreezen hebt,
^Plotseling stond hfl «S sips fegen,
Een half uur later kwam Dick PTeston de
baan op snellen, aldus den draad van haar
gedachten verbrekend; een draad, welke bij
haar zelf begon en samenliep met een jongen
politiebeambte, wiens naam George Brent was.
Dick Preston voelde zich bevrijd van alle
zorgen. Dit .was de dag, waarop de bankdirectie
van zyn transactie met Ralp Silecroft zou zijn
ingelicht. En nu was Silecroft dood
Wat een bof, Peggy! riep hij uit teTwijl hij
naast haar kwam zitten. Ik dorst nauwelijks
hopen, dat je hier zoudt zijn.
Ondanks het verstoren van haar bitter-zoete
gedachten, was Peggy blij, dat Dick gekomen
was. Op een enkele uitzondering na, was zijn
humeur altijd opwekkend vroolijk. Bovendien
was hij een gezellige vertrouwde kameraad.
Bij het epel behandelde hij haar als een vol
waardige tegenstandster en gaf haar nooit
eenig voordeel, omdat zij een meisje was. Wan
neer zij dan ook gewonnen had, kon zij veilig
zeggen dat dit op eigen kracht was geschied.
En ik, zeide zij, was benieuwd of je zoudt
komen. Op weg naar de tennisbaan had zij daar
inderdaad over gedacht. Ik weet, dat je wel
eens méér direct weggaat, als de loketten van
de bank gesloten zijn!
Alles liep vandaag nog al mee, zeide hij.
In minder dan een half uur waren wij klaar
en dat gebeurt niet dikwijls, dat verzeker ik je.
Dinsdag gebeurde het tenminste niet!
N.neen, bevestigde hij langzaam. Dinsdag
gebeurde het niet. Nu, Peggy, zullen w ij een
partijtje spelen?
Ja, graag, riep zij opgewekt uit, vast
besloten alle sombere gedachten van zich af
te zetten.
Maar zij konden nergens een vrije haan vin
den en Dick hoorde van den terreinknecht,
dat het eerste uur zeker ook geen haan zou
vrijkomen. Hij kwam het Peggy vertellen.
Zal ik mij laten inschrijven? vroeg hij.
Of zullen wij ach waarom ook. Peggy, hoe
denk je over een gezellig praatje hier en dan
daarna ergens theedrinken?
Dick's finantieele moeilijkheden waren niet
van dien aard, dat hij praktisch zonder een
cent op zak liep. Hij hield zich zelf meermalen
voor dat slechts een dwaas het zoo ver liet ko
men, dat hij zonder de noodige contanten voor
loopende uitgaven kwam te zitten.
Zooals je wilt, antwoordde Peggy. Het kan
mij niet schelen om niet te spelen. Om de waar
heid te zeggen, heb ik al een set gemaakt.
Dick Preston fronste zijn voorhoofd.
Met wien? vroeg hij dringend.
Oh, natuurlijk met mijn oom. Peggy lachte
ondeugend en zooals zij wel verwacht had ge
loofde Dick haar niet.
Mijn verdiende loon, omdat ik zoo_ brutaal
Lben, zeid# hij grinnekend^
Bij stilzwijgende overeenkomst vermeden zij
het over ernstige onderwerpen te spreken en
de tijd ging vlug voorbij. Het werd theetijd,
maar Dick scheen te aarzelen met weggaan.
Gedurende enkele oogenblikken hadden zij
beiden gezwegen. Dick's hand zocht plotseling
die van Peggy en wilde deze vastgrijpen, doch
haastig trok zij haar hand terug, terwijl zij
Dick verbaasd aanstaarde. De uitdrukking van
zijn jongensachtig gelaat weerhield er haar
echter van, de verontwaardigde woorden, die
haar op de tong lagen, uit te spreken. Toch
kon zij zijn handelwijze niet onopgemerkt laten
passeeren.
Wees niet flauw, Dick, zeide zij met gefor
ceerde luchtigheid. Ik dacht nooit, dat je zoo
was. Haar stem werd ernstiger. Wanneer jij en
Ik vrienden willen blijven, Dick, dan moet je
nooit meer zooiets geks uithalen.
In hartsaangelegenheden was Peggy verre
van modern. Zij had een afschuw van diegenen,
die er een genoegen in stelden, een half dozijn
bewonderaars tegelijk te hebben.
Maar Peggy, verdraaid, waarom kunnen jij
en ik niet
Haar opgeheven hand deed hem de rest van
zijn zin inslikken.
Luister Dick, zeide zij en hij kon zich in
haar ernstigen toon niet vergissen. Gedurende
de maand, dat wij elkaar nu kennen, zijn wij
goede vrienden geworden. Ik hoop dat het zoo
zal blijven. Maar er kan tusschen ons nooit
sprake zijn van iets meer. Zij aarzelde, doch be
sloot dan, dat zij, om eerlijk tegenover hem te
zijn, haar redenen moest uiteenzetten. Zij kon
er in ieder geval op rekenen, dat Dick zich
correct zou gedragen maar zij kon het gemak
kelijker voor hem maken. Er is slechts één
man, ging zy voort, die ooit had kunnen zijn,
wat jij zou willen zijn. Ik vertel je dit, omdat
je een goede vriend bent geweest en omdat ik
een herhaling van hetgeen juist heeft plaats
gegrepen wil voorkomen. Indien je het daar
mede niet eens kunt zyn... zij glimlachte.
Wel, Dick, blijven wij goede vrienden?
Gelukkige kerel, wie hij ook is! was Dick's
antwoord.
Hij is gelukkig, Dick. Ik zal hem nooit
weerzien Wel, wat zal het zijn?
Dick sprong op, stak zijn handen ln zijn
zakken en boorde driftig met zijn hak een gat
in den grond. Daarop zich tot Peggy keerend
zeide hij:
Ik zal Je niet vragen, wat dit allemaal be-
teekent of wie het is. Ik weet dat zulks te bru
taal zou zijn. Maar wat je vraagt, is moeilijk
verdraaid moeilijk. Peggy. Op zijn lip bijtend
zweeg hij even. Het was overigens verdraaid
netjes van je om mij dit allemaal te vertellen,
Peggy, vervolgde hij. En... en... hier, Peggy,
i laten 20 goede vrienden blijven, impulsief trok
bij zijn hand uit zijn zak en stak die Peggy
toe.
Peggy's handdruk bezegelde de overeenkomst.
Daarna gingen zij naar een restaurant thee
drinken.
Toen Peggy in Westzicht terugkwam, ge
bruikte Mr. Thorpe In de huiskamer juist zijn
thee. Zijn vrouw zat tegenover hem aan de an
dere zijde van de kleine tafel. Instinct of
misschien kwam het door de geforceerd on
schuldige uitdrukking op hun beider gelaat
zelde Peggy, dat zij een ernstige famliie-bespre-
king gestoord had. Was zij het onderwerp van
die bespreking geweest? vroeg zij zich af.
Ben je daar weer, liefje, vroeg Mrs.
Thorpe, terwijl zij haastig opstond. Je zult wel
naar je thee verlangen. Ebenezer, neem je elle
bogen van de tafel en maak eens wat plaats
voor haar, wil je?
Ebenezer mompelde Iets onverstaanbaars en
verschoof zijn stoel een centimeter verder. Hij
bon niet meer uitweken, zonder naast de tafel
te komen. Maar hij haalde zijn ellebogen niet
weg, om de eenvoudige reden, dat die niet op
de tafel hadden gelegen.
Peggy ontkende haar verlangen naar thee,
verklarend, dat zij die reeds gebruikt had.
Maar Mrs. Thorpe bleef aandringen, zoodat zij
wel gedwongen werd te gaan zitten, waarna
een kop versch gezette thee voor haar werd
neergezet.
Terwijl zij een slokje van den verfrisschen-
den drank nam, ving zij toevallig een veelbe-
teekenenden blik tusschen man en vrouw op.
Wij zullen het haar moeten vertellen,
nezer, zeide Mrs. Thorpe die zich bewust we
dat haar spelletje ontdekt was. Zich
tot Peggy wendend zeide zij zonder vee
ba— Het spijt mij, liefje, maar je bijbel is weg.
De bijbel weg! herbaalde Poggy,
welijks begrijpend. Bedoe-lt ge» ^at
n°Mrs. Thorpe verklaarde, wat er gebeurd was
en Peggy moest ondanks haar zorg g m-
lachen om de manier waarop v eine
vrouwtje uitdrukking gaf aan haar gevoelens
omtrent den mooi-pratenden verkooper en den
schreeuwenden Sam.
Het meisje betreurde het, dat zij dien mid
dag verzuimd had haar oom mede te deelen
wat er op Dinsdagavond met haar bijbel was
gebeurd. Maar achteraf viel het haar op, dat
zij weinig gelegenheid had gehad om hem ook
maar iets over dien vreeselijken avond te ver
tellen. Hij had haar feitelijk verboden er over
te spreken.
Heb je vanmiddag nog iets van Silecroft
gehoord, Ebenezer? vroeg Mrs. Thorpe om van
onderwerp te veranderen, daar zij zag dat
pgggz gjeè bezorgd maakte ovas yarUaa
van haar bijbel.
Ebenezer veegde wat kruimels bij elkaar.
Niets van belang, zeide hij. Er d°e^iaar
tuurlijk allerlei geruchten de ronde,
niemand schijnt te weten, of zü ec^en ieder,
valsch. Een ding is echter zeker: £t g^ad,'
die wel eens iets met hem te doen
vervloekt zijn naam.
Mrs. Thorpe snoof ^^^tigde zij. Hoe
- Dat zou ik ook denkem en menschen
kan men anders over he™"oedigd, ratten en
worden tegenwoordig **™e]gen. Maar indien
ander ongedierte te het schadelijkst stuk
Helliwel of Silecroft niet^ stuk
°n|if SSJSJSchouders op en ging y^r:
En ik veronderstel dat de politie, wanneer
zU dengene te pakken krijgen, die de wereld
van een dergelüken onmensch verlost heeft,
niet eens zal toegeven welk een goed werk hij
gedaan beeft, maar dat zij nog zal probeeren
bernaan de galg te brengen ook.
Peggy werd ~r 21 duidelijk van bewust,
hoezeer Phoebe Torpe den dooden Silecroft had
gebaat. Een man, wiens gedrag oorzaak is ge
weest van den dood van zijn vrouw, verdient
geen greintje sympathie. En de zoo slecht be
handelde vrouw was de lievelingszuster ge
weest van Mrs. Thorpe's echtgenoot. Peggy
dacht huiverend bij zich zelf, dat Mr. Thorpe,
menschelijkerwijze gesproken, nauwelijks te
laken zou zijn, indien hij de oorzaak van Sile-
croft's dood geweest was.
Zij bespraken de zaak verder, waarbij Mrs.
en Mr. Thorpe elkaar wonder boven wonder
niet in de haren vlogen. Phoebe vertelde Peggy,
hoe zij dien middag naar het lijkenhuis was ge
weest om Silecroft's lijk te zien, toen de voor
deurbel overging.
Mrs. Thorpe ging opendoen en de andere
twee wachtten zwijgend haar terugkomst af.
Spoedig verscheen zij.
Het is die bemoeial van Scotland Yard,
fluisterde zij. En hij wil jou spreken, liefje. Ik
heb vergeten te zeggen, dat hij vanmiddag hier
geweest is, waarbij hij alle mogelijke vragen
stelde. Ik heb hem ook van den bijbel verteld,
maar ik zou niet naar hem toe gaan, als ik
jou was. Zal ik hem zeggen, dat je ziek bent,
of zoo iets?
Peggy schrok hevig, maar zij antwoordde
rustig.
Als 't U blieft niet, Mrs. Thorpe, zelde zij.
Zeg hem, dat ik direct bij hem kom.
HOOFDSTUK XVII.
Mrs. Thorpe's schouderophalen kon zoowel
afkeuring gig onderwerping he&eskaaes,
Oh, in orde, zeide zij. Als Je zegt dat je
hem spreken wilt, zal dat wel zoo zijn. Ik zal
den gashaard in de voorkamer aansteken en
het licht aandraaien.
Eeggy Marsden besefte, dat zij waarschijn
lijk voor het meest kritieke oogenblik van heel
haar leven stond. En bij die gedachte voelde zij
haar oude spirit, half Toekeloos, half fatalis
tisch, terugkomen welke haar oom zoo ongaar
ne in haar had gemist!
Het vuur graag, Mrs. Thorpe, zelde zij,
maar laat het licht nog maar uit. Ik heb ge
hoord, dat inspecteur Kilby er heel aardig
moet uitzien. Het zal erg romantisch zijn met
hem in den schemer te zitten.
Wel, liefje, jij bent me d'r eentje, zelde
Mrs. Thorpe opgelucht, terwijl zij de kamer
uitging.
Toen uit de geluiden, die tot hen doordron
gen, bleek, dat inspecteur Kilby goed en wel in
de zitkamer was gelaten, maakte Peggy zich
gereed om naar hem toe te gaan.
Wees voorzichtig met hetgeen ga hem
zegt, Miss Marsden, waarschuwde Ebenezer
Thorpe.
Het meisje trad de zitkamer binnen en sloot
de deur achter zich, zonder daarbij evenwel
baar rug naar de kamer te keeren.
Er stonden twee gemakkelijke stoelen, een
aan eiken kant van den gashaard. Mrs. Thorpe
had Kilby een van de stoelen gewezen, doch
hij was er achter blijven staan, met zhn hand
op de leuning steunend. De witte pijpaarden
staven ln het rooster vóór den haard Kleurden
langzamerhand rood, maar de g'oe was niet
in staat de snel vallende duister' s Verdrij
ven. Toch veroorzaakte den £loe 6 kamer
een twijfelachtig verlicht gedee a zich aig
het war-- waaiervormig voor aard uit
strekte. Peggy trad naar w11 11 dragend
dat zij buiten den lichtschUa
Goeden avond, groette zij. Wilt U niet
gaan zitten? De groote, va= gedaante hij den
stoel bewoog zich.
Dank U, klonk het antwoord gesproken
met een aangenaam klinken a stem, na U, Miss
Marsden.
Peggy nam den stoel aan den anderen.
kant van het vuur en daarop trok Kilby zijn
stoei een weinig naar voren, waarna hij ging
Zal ik hier blijven, liefje? fluisterde Mrs.
Thorpe, in de veronderstelling, dat Kilby haar
niet kon hooren. Maar Kilby hoorde het wel
degelijk en glimlachte.
Neen, dank U, Mrs. Thorpe, antwoordde
Peggy. IE denk Dlet' dat Mt- Kilby mij komt
bezoeken met de bedoeling mij weg te moffe
len.
(Wordt vervolgd.), A
