f
P
EEN HERDENKINGSPLECHTIGHEID
VOOR ALBERT THOMAS.
DE UITTOCHT DER JODEN
UIT PRAHA.
advertentien
Onze Kabouters.
Distilleerderij Fa. Wed. A. i< COPPENS
f
f
f
NET MEISJE
jH
RABBI JEHOEDAH BEN
BEZALEL.
EEN ADVERTENTIE
DOET GEDENKEN
bijverdienste
te huur
DINSDAG 5 JULI 1932
UIT GOUDA
MASSA-ONTSLAG BIJ DE
„PLAZUID"
l
INDRUKWEKKENDE HULDE AAN
EEN GROOTE FIGUUR.
SERRARENS NAMENS DE CHRIS
TELIJKE VAKVEREENI-
GINGEN.
llpllip:
FRANS PAUL EDMUND
VAN DITZHUYZEN
CORNELIUS MARIA
ASSELBERGS
JOANNES AD0LPHUS HENDRICUS KRUL,
Maria Johanna Helena Heijnen.
JAN FRITS NYLAND
Gevraagd
middelen
Mevrouw,
Zet de vruchten onder met Inmaak-
Brandewijn van een bekende Distilleer
derij. Dan heeft U zeker succes
per liter
f2.40
f 1.90
f3.15
f3.15
f3.40
TE HUUR
GEM. BETALING!
Prima Inmaak Brandewijn
Gentia (vervangt Inmaak-Brandewijn)
Oude Genever 't Kraantje
Cognac
Cognac
enz. enz.
Tot Zaterdag 9 Juni geven wij bij het
bestellen voor een waarde van ten minste
f 2.50 een liter fijne Limonade cadeau.
BESTELT NOG HED^N.
Vraagt volledige prijscourant
NOORDMOLENSTRAAT 16, SCHIEDAM, TEL. 68408
NOODHULP
DIENSTBODE
MOOI VRIJ
BOVENHUIS 7.—
f
Algeheeele reorganisatie'
Zaterdag is aan alle werknemers van de
N.V. Koninklijke Plateelbakkerij Zuid-Holland
ontslag aangezego onder mededeeling dat bet
bedrijf wordt gereorganiseerd en dat gelegen
heid wordt gegeven zich voor het gereorga
niseerde bedrijf als werknemer aan te mel
den.
Het gerucht dat het aangezegd ontslag de
beteekenis zou üelbiben dat de fabriek zou
worden gesloten, kan op grond van vei kregen
inlichtingen, ten stelligste worden tegenge
sproken.
De toestand van dit bedrijf, zoowel als voor
vele andere, is zeer moeilijk door de groote
bezwaren, diie aan den export in den weg
■worden gelegd, terwijl de lasten die op hef
geheele bedrijfsleven drukken, onder de huidi
ge omstandigheden veel te zwaar zijn en nood
zakelijk moeten worden verlicht.
Daarbij ondervindt dit bedrijf nog steeds de
gevolgen van den stilstand der fabriek gedu
rende langen tijd tengevolge van de staking,
•waardoor bepaaide afzetgebieden verloren gin
gen. Door die staking is een belangrijk deed
der werkgelegenheid teniet gegaan, waarvoor
destijds tevergtefs is g.waarsohuwd.
Wij ©nitleonpu dit bericht aan de „Goudsohe
Courant", daar de directie van de ,,Plazuid"
weigerde ons inlichtingen te versohaffen.
In het „Goudsch Volksblad" lezen we over
deze aangelegenheid:
De directie van de N.V. Kon Plateelbakkerij
„Zuid-Holland", had de collectieve arbeidsover
eenkomst, die d.d 1 April j.l. expireerde, op
gezegd.
Onderhandelingen met de directie en de
hoofdbesturen van de samenwerkende arbeiders
organisaties over het afsluiten van een nieuw
contract hadden plaats. Hierbij bleek de di
rectie tegen het vigeerende contract eenige
bezwaren te hebben en zoo schreef zij d.d. 1
April J.l. de organisatie:
„Overwegende, dat een arbeidscontract ook
waarde kan hebben, zullen wij u binnenkort
een concept aanbieden, waarover, voor zoo
iver noodig, van gedachten gewisseld kam
Worden".
Echter het toegezegde concept bleef uit. In-
tusschen vonden er gebeurtenissen plaats,
waarbij de betrokkenen wel zeer sterk gedu
peerd werden.
Hierover had op 16 Juni j.l. oipnieuw een
bespreking plaats, evenals over het uitblijven
van het concept Hierbij zegde de directie toe,
dat de arbeidersorganisaties eind Juni j.l. het
concept-contract tegemoet konden zien.
Hoewel er terwijl wij dit schrijven
nog niets binnen is, ontvangen we het be-
ricfht, dat Zaterdag 2 Juni jJ. het geheele per
soneel tegen Zaterdag 9 Juli a.s. ontslag is
aangezegd.
Deze mededeeling is den betrokkenen mon
deling gedaan met de mededeeling, dat er een
nieuwe loon- en tariefregeling komt en dat
dan zal worden nagegaan wie daarvoor op
nieuw kan en (of) wil tewerk: gesteld worden.
(Van onzen correspondent.)
Ismail Sidky Pasja, minister-president van
Egypte voert het eerste telefoongesprek
langs de pas geopende lijn CairoLonden.
Genève, 30 Juni 1932.
De raad van beheer van het internationaal
arbeidsbureau heeft de eerste zitting, die hij
na den dood van den directeur Albert Thomas
gehouden heeft, natuurlijk niet willen openen,
zonder daaraan een plechtige herdenking van
den betreurden doode te verbinden. Weliswaar
had de raad van beheer reeds in Mei bij de
begrafenis te Champigny getuigenis van zijn
gevoelens van dankbaarheid en rouw afgelegd,
doch de raad was zich ervan bewust, dat zeer
velen, die niet in staat waren geweest van
Genève naar Champigny zich te verplaatsen,
een behoefte eraan gevoelden In deze stad, waar
Thomas gedurende twaalf jaren het belangrijk
ste werk van zijn arbeidrijk leven verricht had,
nog een laatste eer aan den overledene te
bewijzen.
De „Victoria Hall", de grootste concertzaal
van Genève, die steeds voor groote Geneefsche
plechtigheden van droevigen en meer opgewek-
ten aard pleegt te worden gebruikt, was dan
ook goed gevuld met een zeer internationaal
publiek, toen vanmorgen het orgel het voorspel
van „Parsifal" aanhief en de leden van den
raad van beheer, met den Belgischen voorzitter
profesor E. Mahaim aan het hoofd, de zaal
betraden, waar zestien redenaars, van verschil
lende landen en verschillende maatschappelijke
kringen, de buitengewone gaven van hoofd en
van hart van den gestorvene en zijn niet minder
buitengewone verdiensten voor het werk van
Genève nogmaals zouden herdenken.
Aan de raadstafel was de stoel rechts van
den voorzitter, vanwaar Albert Thomas twaalf
jaren lang met zijn levendige gebaren en zijn
medesleepend woord de ware leider der raads-
discusies was geweest, onbezet gelaten. Een bos
donker-roode rozen lag op de raadstafel vóór
dien stoel op de plek, waar Thomas' handen
zoo vele jaren lang tijdens de debatten haastige
notities hadden neergeschreven of door hun
spel reeds de stemming van den directeur ver
raden hadden, nog voordat hij het eerste woord
van repliek geuit had. En telkens en telkens
weder dwaalden onze oogen tijdens de her
denkingsredevoeringen van de plek van den
spreker af naar die ledige plek aan de raads
tafel en viel het ons nog steeds moeilijk te
gelooven, dat wij die krachtige, vitale figuur,
naar wiens woorden vol enthousiasme èn wer
kelijkheidszin alle raadsleden steeds met de
grootste aandacht pleegden te luisteren en dia
een zeldzaam grooten invloed op den afloop
der debatten had, nimmer meer zonden zien.
Zestien redevoeringen werden gehouden
door den voorzitter van den raad van beheer
Mahaim en de voorzitters der drie raadsgroepen
van vertegenwoordigers der regeeringen, werk
gevers en arbeiders, door den secretaris-gene
raal van den volkenbond sir Eric Drummond
en den voorzitter der ontwapeningsconferentie
Arthur Henderson, door de vertegenwoordigers
van het internationale verbond van vakver
eenigingen (Jouhaux) en van de internationale
federatie van Christelijke vakvereenigingen
(Serrarens), door den Zwitserschen minister
voor economische aangelegenheden Sohulthess,
den Franschen minister van arbeid Dalimier
en den president der regeering van het kanton
Genève Martin, door den voorzitter der inter
nationale vereeniging van volkenbondsjourna-
listen Clarence Streit, door vertegenwoordigers
van nog enkele anclere internationale organisa
ties en tenslotte door den waarnemenden direc
teur van het internationale arbeidsbureau
Harold B. Butler, die uit naam van het geheele
personeel voor de gebrachte hulde dankte en
uit de gehouden redevoeringen de slotsom trok,
dat allen, ieder op eigen gebied, de nagedach
tenis van Albert Thomas ook in de toekomst
zullen blijven huldigen door onverzwakte trouw
aan het werk, waaraan hij zijn leven had gewijd.
Al die zestien redevoeringen, welker inhoud
natuurlijk niet in bijzonderheden is weer te
geven, getuigden van de buitengewone hoe
danigheden van Albert Thomas als staatsman,
als denker, als organisator, als strijder voor
vrede en rechtvaardigheid, als redenaar en als
schrijver, als loyale dienaar van den raad van
beheer, doch ook als de werkelijke leidsman
daarvan, en niet minder als mensch, uitblin
kend door onwankelbare trouw en onbaatzuch
tige goedheid.
Dat ook de Christelijke arbeiders in den
algemeenen rouw deelen, dien het plotseling
heengaan van Thomas in de geheele wereld
verwekt heeft, bleek uit de rede, die ons Eerste
Kamer-lid P. J. S. Serrarens, vandaag gehouden
heeft. Albert Thomas behoorde niet tot de onzen,
zeide Serrarens hijzelf heeft eenige jaren op
het congres der Christelijke vakvereenigingen
te München de scheidingslijn scherp getrokken,
door zijn verklaring „Gij zijt Christenen, ik
heb een andere vorming". Maar Thomas had,
zooals Serrarens in herinnering bracht, onmid
dellijk aan deze erkenning van de scheidingslijn
toegevoegd „Maar telkens, wanneer wij naast
elkander gearbeid hebben, deden wij dit met
een even vurig, even hartstochtelijk geloof,
ondanks de verscheidenheid van bron, in de
verwezenlijking van het gemeenschappelijk
ideaal". En dit waren geen ijdele woorden, ging
Serrarens voort, want als directeur van het
internationale arbeidsbureau heeft Albert Tho
mas al het mogelijke gedaan, om een zoo vol
ledig mogelijke medewerking der Christelijke
vakvereenigingen in alle organen der interna
tionale arbeidsorganisatie te verzekeren.
Hoe goed die samenwerking tuschen de
Christelijke vakbeweging en Albert Thomas
steeds geweest was, Serrarens illustreerde dit
door een kleine bijzonderheid. Juist een week
vóór zijn dood, op den laatsten dag der inter
nationale arbeidsoonferentie van dit jaar, had
Thomas zijn portret aan Serrarens geschonken
met de daarop geschreven woorden „in dank
bare herinnering aan een reeds langdurige en
steeds vertrouwensvolle samenwerking". De
Christelijke vakbeweging, verzekerde Serrarens,
is trotsch erop met Thomas te hebben kunnen
samenwerken, omdat hij een man was van een
zeldzaam talent, van 'n vruchtbaar geuie, een
arbeider die zijn leven aan een taak gewijd had,
die hem ondanks de groote teleurstellingen die
hij somtijds moest ondervinden toch steeds tot
geestdrift stemde. Wij zijn trotsch op die samen
werking, omdat het gemeenschappelijke doel
was de verheven taak, om de sociale rechtvaar
digheid te doen zegevieren, den socialen vrede
te doen heerschen, hetgeen de onontbeerlijke
voorwaarde voor den wereldvrede is.
Serrarens eindigde zijn herdenkingsrede met
een herinnering aan Thomas' laatste groote
rede op de internationale arbeidsconferentie,
toen deze, na een herdenking van Fontaine,
Nolens en Sokal weemoedig opmerkte, dat de
levenden ondanks al hun droefheid over deze
verliezen den weg naar het doel moesten voort
zetten, al liggen reeds zoovele graven naast dien
weg. Thomas verzocht toen de conferentie den
vasten wil te bevestigen „zonder voorbehoud
de zaak der sociale rechtvaardigheid te blijven
dienen". Wij, Christelijke vakvereenigingen,
beloven U dit te zullen doen. „Den strijd, dien
Gij met zooveel energie en talent gestreden
hebt, wij zullen dien met al onze krachten voort
zetten, bezield door een onwankelbaar vertrou
wen in de Christelijke en sociale gerechtigheid"
Twee en een half uur duurde de plechtigheid,
die met een orgelbespeling besloten werd, gelijk
zij daarmede was begonnen. En allen verlieten
het gebouw diep onder den indruk van het
zware verlies, dat de wereld geleden had door
het zoo onverwachte heengaan van den man,
van wien de voorzitter van den raad van beheer
Mahaim getuigen kon „Wij hebben dank zij
hem het genie in actie gezien. De roem van
Albert Thomas straalt en zal steeds over de
menschheid blijven stralen!"
„Mijn vrouw en ik moeten nood
zakelijk bezuinigen, heb ik haar
gisteren twee uur lang duidelijk zit
ten maken".
„En wat heeft ze besloten
„Ik moet het bierdrinken laten".
--"UA i
- g&r
«Mi
V%. W
DE GEBLAKERDE RU NE van een fabr iek van nadiiokasten aan den Zwaanshals te
Rotterdam, waar Zatemdagimi ddag een flelle brand woedde.
ALT-NEU SYNAGOGE EN 'N MERK
WAARDIGE BEGRAAF-
PLAATS.
(Van onzen H.correspondent.)
Praha, de stad, waar de Joden bijna sinds de
stichting een rol hebben gespeeld, bezit geen
Ghetto meer. Maar het heeft een voormalig
Ghetto en enkele straten, die als een overblijfsel
van het oude Ghetto gelden kunnen, zooals
de Meislgasse, zoo genoemd naar één der be
roemdste Joden van praha.
In het voormalige Ghetto, tevens er om heen
staan voorts nog enkele herinneringen aan den
ouden tijd. Ze behooren tot de oudste monu
menten van Phaha en spreken zooals zooveel
in Praha van leed en ellende, van tranen en
bloed Aan den rand van een zakelijk nieuwe
straat sluimert b.v. de z.g. Alt-Neu synagoge
den slaap der eeuwen. Alt-Neu, omdat ze in de
veertiende eeuw op de fundamenten van een
oude synagoge werd gebouwd. En, aldus de
legende, deze fundamenten waren gemetseld
uit steenen van Jeruzalem's verwoesten tem
pel.
Een eenvoudig, simpel, Ingetogen gebouwtje
somber van buiten en duister van binnen. Een
huis des gebeds in benarde tijden, nu meer
een alledaagsche bezienswaardigheid, maar
toch vol van een sfeer, waarvan zelfs de kud
den toeristen e.ven stil worden. De eeuwen
hebben zich hier opgestapeld in al haar zwaarte
van verachting en vervolging en het funda
ment was gemetseld uit den doodsnood van de
drieduizend Joden, die in de synagoge werden
ingemetseld, toen op Paasch-Zondag van het
jaar 1389 weer eens een fogrom was losge
broken.
Do groote Rabbi Jehoe-da ben Bezalel (Leeuw)
zat er temidden zijner leerlingen en deelde met
hen zijn wijsheid. Er wordt van hem verhaald,
dat hij uit leem een mensch had gemaakt, een
Homunculus, den Golem, wien hij al naar be.
lieven het leven geven en ontnemen kon. Vol
gens den volksmond liggen de stukken van
dezen Golem, bekend geworden door Meyrink's
roman, nog ergens in een hoekje van de ge
heimzinnige synagoge. De Rabbi zelf staat nu
i het Nieuwe Stadhuis van Praha, uit
st. -i gehouwen, en ziet wijsgeerig op de pas-
seerende Christenen neer.
In de dagen van het Ghetto van Praha was
er niet veel ruimte om de dooden te begraven.
Heel klein ligt dan ook de oude Joodsche be
graafplaats in Praha's binnenstad, wel heel
klein, nadat een flink stuk er van in verband
met het aanleggen van nieuwe straten werd
onteigend.
Reeds in 't groote pogrom jaar 1389 heette
deze begraafplaats de oude. Men heeft er zelfs
een grafsteen uit de zesde eeuw gevonden, tus-
schen de graf-steenen zonder tal. Zestig dui
zend Joden werden er ter aarde gedragen. Om
dat de ruimte beperkt was en de pieuse tra
ditie verbood, oude graven op te ruimen, moes
ten de dooden in rijen op elkaar gestapeld
worden. Op de eene laag ging telkens wat
aarde en dan weer een kist. Zoo ligt dit leger
van zestig duizend in enkele tientallen vier
kanten meters grond en staan de grafsteenen
schouder aan schouder, slechts even ruimte
latend voor wat onkruid en geboomte.
Sommige der grafsteenen doen denken aan
die op de groote begraafplaatsen van Constan-
tinopel, zooals zo daar scheef en als moede van
het eeuwen lange getuigen in onregelmatige
rijen zij aan zij leunen, vergrijsd en vergrauwd,
meestal met half uitgewisehte letteirteekems
en naamsymbolen.
De haan duidt het graf van Mozes Hahn aan,
de duif dat van Aaron Taube, de roos dat van
Mordeohai Rose. Enkele grafsteenen, dragen
als symbolen twee handen. Hier liggen Ko-
hanim begraven, afstammelingen van Aaron,
den hoogepriester.
Twee geden.kteekenen trekken de aandacht,
dat van Rabbi Leeuw en dat van Jakob
Schmiles, bijgenaamd von Treuenberg, den eer.
sten Jood, die in Oostenrijk in den adelstand
verheven werd. Hij diende drie keizers, van
wie Ferdinand II hem tot edelman uitverkoos.
Beide monumenten zijn rijk bewerkt, doen
schier weelderig aan tusschen den eenvoud aan
alle kanten. Maar de tijd heeft aan de weel
de het overladene en protsige ontnomen, hij
heeft aan het gesteente geknaagd, het doen
barsten en splijten en rond het monument van
Rabbi Leeuw groepen zich in het volmaakts e
aceoord de grafsteenen van dertig zijner ^at
lingen, even verweerd en verwaaid aecjlter
van hun meester, met minder sporen
omdat weer en wind niet zoooveel v
hadden. raafplaats rust
In de stilte van de oude ver des kei-
de kleerenjood naast den raa
zers. den in den
en ze zullen er blijven rusten tot in verre tij
den. Want het Friedhof ligt nu in een uit
hoek en veilig voor alle uitbreidingsplannen.
En men zal de dooden niet meer verdrijven,
zooals men dat eens de levenden heeft gedaan.
Het jaar 1745 staat in de geschiedenis der
Joden van Praha opgeteekend als het onge-
luksjaar bij uitstek Toen moesten ze op bevel
van Maria Theresia midden in den barren win
ter de stad verlaten, met een verbanningsde
creet boven hun hoofden.
De kwestie der Joden had altijd de aandacht
der Habsburgers getrokken en enkele hunner
hebben zich hierbij van hun goeden kant laten
kennen. Maar Maria Theresia schonk geloof
aan de praatjes, als zouden de Joden van Praha
met de vijandige Pruisen hebben geheuld. En
ze gaf het fameuze bevel, waarbij alle Boheem-
sche Joden het land werden uitgewezen. Het
decreet werd in December 1744 van AV e e n e n
naar Praha gebracht en op 31 Januari 1745
moesten alle Joden over de grenzen zijn. Een
nieuwe Exodus stond voor de deur. Vertwijfe
ling in het Ghetto
De Joden van Praha hadden voor Maria The-
resia's kron'ingsgeschenk 450.000 florijnen bij.
gedragen. De rijke koopman Wolf Frankl had
prachtige optochten laten houden. Gewis waren
hierbij de ijdelheid en de pronkzucht in het spel
geweest, maar Maria Theresia had al die hulde
en al het geld dankbaar aanvaard. En ofschoon
een tamelijk goedhartige vrouw, weigerde ze
ditmaal zich door de smeekingen der Joden het
pleiten hunner vrienden te laten beïnvloeden.
In 1740 waren er in Praha nog veertien dui
zend Joden geteld. En deze veertien duizend
Joden moesten het geliefde Ghetto verlaten,
hun dierbare dooden achterlaten op de stille
begraafplaats. 1
BÜ sneeuw en ijs begon de tragische uittocht,
een uittocht in een onzeker verschiet, een gang
naar den vreemde, een afscheid van allen en
alles. Zoo triest was die uittocht, dat zelfs de
felste Jodenhaters medelijden kregen. Het
stadsbestuur zond een verzoek om gratie naar
den landvoogd. De opperkanseller Graaf Kinsky
sprak zich tegen het decreet uit. Hij oordeelde
de uitwijzing een catastrofe voor heel den han
del, voor heel het economische leven van het
land. Het crediot werd ontwricht.
Maria Theresia bleef onverbiddelijk. Ze wil
ligde slechts een uitstel in tot den laatsten
Februari. Een speciale oommisie zou de zaken
der Joden afwikkelen en de meestal erg inge
wikkelde zakenrelaties tusschen Christenen en
Joden regelen. En de armste Joden moesten
direct en bloc over de grenzen worden gezet.
Streng, meedoogenloos streng was het bevel
en even meedoogenloos streng de winter. De
zieken waren wanhopig, moeders vertwijfelden
om hun kleine kinderen. Wie zou den uittocht
kunnen overleven
Den zes en twintigsten Februari waren al
zes duizend Joden door de stadspoorten gegaan.
Einde Februari was dit getal tot veertien dui
zend gestegen, het getal van 1740. De ernstig
zieken en allerkleinste kinderen mochten voor-
loopig achterblijven. De laatsten, die naar de
verbanning trokken, waren Wolf en David
Frankl. Tot het laatste oogenblik baden ze ia
de synagoge.
Te laat bracht een ijlbode uit Weenen een
uitstel tot 31 Maart. Een paar dagen vroeger
zou dit uitstel nog veel ellende voorkomen
hebben. Nu evenwel zwierven de meesten reeds
door het harre, wintersohe land. Toch kwamen
er nog terug en einde Maart herbergde Praha
weer twee duizend Joden.
Drie jaren na den uittocht mochten de Joden
terugkeeren. En ze kusten den grond hunner
vaderen met dezelfde vurigheid, waarmede ze
Jeruzaleim's klaagmuur zouden hebben gekust,
Een groote tragedie was weer geileden
Xlsund verheven financier
■y
De strijd in Amerika kan beginnen. De
twee rivalen Roosevelt en Hoover, j
De Heer en Mevrouw
OTTO BRENNINKMEYER—
SCIIMUTTE
geven hierbij met groote vreugde
kennis van de geboorte van hunne
Dochter, die bij het H. Doopsel de
namen ontving i
HELGA
MARIA THERESIA.
Amsterdam, 3 Juli 1932.
(Van Eeghenstraat 92.
34096 11
Volstrekte eenige en alge-
meene kennisgeving.
Heden èverleed na een lang
durig lijden, zacht en kalm,
voorzien van de H.H. Sacra
menten der Stervenden, onze
innig geliefde Man en Vader
Notaris te Baam,
in den ouderdom van 65 jaar.
Baarn:
C. M. P. VAN DITZHUYZEN-
Driessen,
M. C. VAN DITZHUYZEN
C. S. VAN DITZHUYZEN
P. E. VAN DITZHUYZEN
Breda:
F. G. VAN DITZHUYZEN
De plechtige gezongen Uit
vaart is or Woensdag 6 Juli
10 uur te Baarn.
Begrafenis is ongeveer 2.30
uur op de R. K. Begraafplaats
te Terborg.
Verzoeke geen bezoek en geen
bloemen.
Baarn, 2 Juli 1932.
>4126 32
Heden overleed tot onze diepe
droefheid, In het Diaconessen-
huis te Rotterdam, na een
kortstondige ongesteldheid,
tijdig voorzien van de H.H.
Sacramenten der Stervenden,
onze beste Man, Vader, Be
huwd- en Grootvader
Directeur der Suikerfabriek
„WIttouck" te Breda,
Ridder in de Orde van
Oranje Nassau,
in den ouderdom van 58 jaar.
Breda:
L. ASSELBERGS—
Van Dixhoorn
Sittard.
M. J. G. VAN DOOREN—
Asselbergs
H. J. F. VAN DOOREN
Breda:
G. G. M. THUNNISSEN—
Asselbergs
Ir. W. J. H. THUNNISSEN
en Kinderen
Ir. C. J. ASSELBERGS
L. ASSELBERGS—
Van Wymen en Kinderen
Berlijn:
C. J. ODéAsselbergs
J. Odé en Kind
Breda:
A. M. ASSELBERGS
Delft:
K. J. ASSELBERGS.
Breda, 3 Juli 1932.
Burgem. Kerstenlaan 8
„Zonnehof".
De plechtige Uitvaartdienst
zal gehouden worden op
Woensdag 6 Juli ten 10 uur
in de Parochiekerk van den H.
Martinus te Princenhage,
waarna de teraardebestelling
op de Begraafplaats Zuylen.
Geen bezoek.
Eenige en algemeene kennisgeving.
63
Heden overleed tot onze diepe droefheid, na een langdurig en
geduldig gedragen lijden, voorzien van de H.H. Sacramenten
der Stervenden, onze lieve Vader, Behuwd- en Grootvader
in den ouderdom van 84 jaar.
Weduwnaar van
's-Gravenhage: G. M. J. KRUL
A. W. KRUL
CHR. J. F. KRULFranses en Kinderen
de Weduwe L. A. H. DE WOLFKrul
en Kinderen
E. M. J. PEET—Krul
Dr. J. B. C. PEET en Kinderen
J. W. M. KRUL
R. M. L. GEENEN—Krul
M. CH. J. GEENEN
A. C. M. VAN TILBURG—Krul
A. J. VAN TILBURG en Kind
C. M. KRUL
2. M. KRULCaminada en Kinderen
J. L. WATERREUS en Kind
A. J. WATERREUSFranses.
's-G'ravenhage, 3 Juli 1932. Bezuldenhout 205.
Geen bezoek. Geen bloemen.
Woensdagavond te 7.30 uur Rozenkransbidden in de Kerk. De
H.H. Uitvaartdiensten worden gehouden Donderdag 7 Juli a.s.
in de Parochiekerk van O. L. Vrouw van Goeden Raad (Bezul
denhout). De H.H. Missen te 6.45, 7.30, 8.15 uur en te 9.30 de
plechtige Uitvaartdienst, waarna de begrafeniR van uit de kerk
en bijzetting in het familiegraf op de R. K. Begraafplaats
Kerkhoflaan.
Amsterdam:
's-Gravenhage:
Nunhem:
Gorinchem:
's-Gravenhage:
Heden overleed na een lang
durige ziekte, voorzien van
de H.H. Sacramenten der
Stervenden, onze lieve Echt
genoot, Vader, Broeder, Be-
huwdbroeder en Oom
Kapitein ter Zee b. d.,
oud-lid van het Hoog Militair
Gerechtshof (N. I.),
in den ouderdom van 66 jaren.
Uit aller naam
E. J. J. NYLAND geb. Green
FRIDA E. W. NYLAND.
's-Gravenhage, 3 Juli 1932.
Valeriusstraat 116.
Geen rouwbezoek.
Geen bloemen.
De H.H. Uitvaartdiensten zul
len gehouden worden in de
Parochiekerk van de H.H-
Martelaren van Gorcum, Stad
houderslaan, Woensdag 6 Juii
a.s. De stille H.H. Missen zijn
te 7 VS en 8K uur. te 10 ure de
plechtige Requiem, waarna
de begrafenis van uit de ^er
in het Familiegraf op de e-
graafpaats Nieuw y
Duinen te circa U54 uur
Eenige en algemeene kennisgeving.
34131 35
per 1 Augustus
voor dag en nacht, als meisje
alleen. Aanmelden Dinsdag en Don
derdag na half acht. Warande 195.
11327S 10
WOENSDAG 6 Juli
Een ons groote
Plockworstc"'Jven
Ean pond orlasm
II. bsssensar,. met'n
plus statiegeld*'116'12" Ct'
worst 9Sltfuido varsohe
Ptrpondl8ct.
34159MVS 31
Hoofdagenten en Agentessen gevr.
voor den verkoop van Unie Obl.
gaties 3.60. Hooge prov. Br. of
adr. Leesbibl. J- Catstr. 68, R'dam
gedeelte van woning voor alléén-
wonende Dame of Heer. Brieven
onder no. 2823S Bur. van dit Blad.
Ameublementen, dressoirs, buffett.,
theemeub., divans, karp., bedd.. dek.
ledik., spieg. enz. Simonstr. 44 en
57, nabij Schiek., Tel. 41641, R'dam.
Voor spoedig gevraagd
goed kunnende werken en koken.
Aanmelden 's avonds tussc len
iy, en 8/, uur, Nassaulaan^b.t
Calileïstr. 65 (bij het Pompstation
Schiedam)
2 groote kamers, keuken met wa
randa, slaapkamers met waranda.
Telef. 43387, 2822#
X\
