ALGEMEEN OVERZICHT.
DE BLOEDIGE VERSCHRIKKINGEN
IN DUITSCHLAND.
beleediging van hindenburg
VAN DE BARRICADEN.
DINSDAG 19 JULI 1932
EEN BEROEP OP DEN
PAUS.
-
Om bemiddelend op te treden
in het Engelsch-Iersche
geschil.
BOYCOT VAN ENGELSCHE WAREN
IN IERLAND.
VERKEERSONGELUKKEN.
CURTIS ONDER CAUTIE IN
VRIJHEID.
DE OPSTAND IN BRAZILIË.
Successen der regeerings-
troepen.
een aanval op den finschen
MINISTER VAN OORLOG.
DE ARBEIDSCONFLICTEN IN
BELGIE,
Versehillende werkhervattingen.
Orgaan van de' „Reichsbanner"
verboden.
WELOVERWOGEN GEWAPENDE OVERVALLEN.
WEER EEN MOORD-ZONDAG
IN DUITSCHLAND.
ALLEEN TE ALTONA 12 DOODEN,
55 GEWONDEN.
WAT ZAL DE RIJKSREGEERING
DOEN
aangenaam kderèen Ant°ny' Het iS m
Ir.*,** j Q van dienst te kunnen zijn,
De „Entente Cordiale
Op het allerlaatste oogenblik vóór de verda-
ging van het lagerhuis tot 27 October deed
sir John Simon Woensdag de mededeeüng dat
te Lausanne ook nog een „pact" met Frank
rijk gesloten was.
Dit „pact" was aangegaan „in den geest van
LaUsanne."
Velen onzer herinneren zich nog den „geest
van Locarno
De eerste'drie punten komen, zeer in het
hort, hierop neer:
lo. De beide landen zullen met volmaakte
oprechtheid van gedachten wisselen, en elkaar
op de hoogte houden van al wat het Euro-
peesch regiem beïnvloeden kan;
2o. Zij nemen zich voor te Genève met elkaar
en met andere delegaties ter ontwapenings
conferentie samen te werken;
3o. Zij nemen zich hetzelfde voor met be
trekking tot de economische wereldconferentie.
Wel, wel! Tenzij deze drie punten van het
„pact" in het geheel niets beteekenen, kan men
er geen andere conclusie uit trekken dan dat:
lo. De beide landen tot nu toe niet met vol
maakte oprechtheid van gedachten gewisseld,
en elkaar niet op de Loogte gehouden hebben;
2o. en 3o. Dat zij tot nu toe naar internatio
nale conferenties trokken, zonder voornemens
te zijn met elkaar en met andere delegaties
samen te werken.
Andere mogendheden zullen uitgenoodigd
worden zich bij dit pact aan te sluiten: Italië,
Duitschland en België zouden zich in begin
sel reeds hiertoe bereid verklaard hebben.
Ge6n dier drie landen schijnt het ingevallen
te zijn sir John Simon te laten weten. n
zijn, sinds wij door den geest van Locarno e
vangen werden, altijd oprecht gewees en
hen nooit anders aan conferenties deelgeno
men dan in de bedoeling met de andere dele
gaties samen te werken. „n„o„
Er was echter nog 'n vierde punt, dat alleen
op Engeland en Frankrijk betrekking had: in
afwachting van later te voeren onderhande
lingen over een nieuw handelsverdrag tusschen
de beide landen zullen zij elke handeling ver
mijden welke het karakter zou dragen van
discriminatie van het een land tegen de be
langen van het andere.
„Ihr seid ja schone Gentlemen!" zou die
goede oude koning van Saksen gezegd hebben,
nis hij het beleefd had.
Het schijnt tot nu toe een prettige verhou
ding tusschen Engeland en Frankrijk geweest
te zijn!
Sir John Simon legde zijn verklaring af op
denzelfden dag, waarop mr. Baldwin en zijn
collega's zich inscheepten naar Ottawa. In dit
verband is het vierde punt niet onbelangrijk;
En niet onbedenkelijk.
Frankrijk hoopt even hartgrondig als elk
ander Europeesch land, dat Ottawa zal eindi
gen met een min of meer éclatant fiasco. Dit
is, naar het meent, in zijn eigen commercieel
belang. Men moet dan ook eerbied hebben voor
de Fransche istaatslieden die erin geslaagd
zijn Engeland aan den vooravond van Ottawa te
hinden. Want tenzij ook het vierde punt in het
geheel niets beteekent, kan men er geen andere
gevolgtrekking aan vastknoopen dan dat het de
Britsclie gedelegeerden te Ottawa bindt geen
overeenkomsten aan te gaan met de Domi
nions, waardoor de Fransche handel in een
nadeelige positie zou worden geplaatst.
vvelk Britsch belang kan hierdoor gebaat
Zijn? Frankrijk heeft in een jaar tijds tal van
„discrimineerende" maatregelen genomen te
gen den Britschen handel. Het is niet bekend
dat de Fransche regeering, onder den invloed
van den geest van Lausanne, beloofd heeft die
maatregelen in te trekken. Daarentegen heeft
Engeland zich verplicht, op den grondslag van
den Fransch-Britschen economischen status
quo, niets te ondernemen waardoor Frankrijks
handel in het nadeel gesteld zou kunnen wor
den tegenover dien van eenig ander land.
Duitschland heeft reeds maandenlang po
gingen aangewend Ottawa in discrediet te
brengen; een aantal kleinere landen hebben
braaf mee geholpen. Maar Frankrijk is erin
geslaagd de volmaakte vrijheid, wedke de
Britsche onderhandelaren te Ottawa '.noodig
hebben, te beperken.
Natuurlijk is de in het vierde punt vastge
legde verplichting wederkeerig, maar dit komt
ongeveer op hetzelfde neer als dat de voor
malige geallieerden en Amerika overeenkwa
men elkaar wederkeerig de oorlogisschulden
kwijt te schelden.
Frankrijk en zijn koloniaal Tijk vormen een
economische eenheid, zoo sterk als het Brit-
eohe rijk waarschijnlijk nooit worden zal De
Fransche handel geniet in alle Fransche be
zittingen, kolonies en protectoraten de vol
maaktste preferentie. Te Ottawa kan iets der
gelijks, doch op veel kleiner schaal, tot stand
gebracht worden voor het Britsche gemeente
best.
Hoe kan er bij zoo door-en-door verschillende
."verkioudinigen, BprtDke zijn van wederkeerig-
heid? Het ©enige land, dat in punt 4 niet alleen
«en theoretische, doch een practisohe verplich
ting op zich neemt, is Engeland. Tenzij maar
hiervan is niets gezegd de dominions niet
onder het discriminatie-verbod vallen.
Rijks- en koloniale preferentie is uit den aaTd
der zaak een stelsel van discriminatie. Geen
land heeft dit stelsel verder doorgevoerd dan
Frankrijk. En Engeland belooft naar Ottawa te
gaan zonder te discrimineeren.
Is het den liberalen in de regeering: sir John
Simon, mr. Runciman en sir Herbert Samuel
dan toch geen ernst met Ottawa? Hechten zij
meer aan een „entente cordiale?" ofschoon
Locarno toch reeds oneindig veel meer dan dat
beweerde te zijn?
Die Entente Cordiale is overigens hiermede
ingewijd dat Herriot en sir John Simon 't vol
strekt niet eens zijn over de Interpretatie van
het eerste punt der overeenkomst. In verband
met het Lausanne-paot heeft men in Frank™]
dit punt zoodanig uitgelegd, dat geen der
landen een schuldregeling met Amerika
gaan zonder voorkennis van en °v«r.
het andere land. Als deze opvatting
dan zon de Entente" tenminste iets beteeke-
aan zou a» voor den toorn
nen Sir J<fn Simon, te verkla.
van Washington, heeft zie g a0iid„
ren dat hiervan geen sprake zal zijn. Solida
rite'it van Europeesche mogendheden tegenover
zulk een majestueus land als Amerika zou hei
ligschennis zijn Neen, alleen in Europa zullen
de beide landen (en die welke zich nog hl] de
Entente mochten aansluiten) solidair mogen
^Natuurlijk is het misleidend dat niet alleen
ln Frankrijk, maar ook in Engeland gespreken
wordt van een herleving der Entente Cor
diale". Vatten wij die woorden letterlijk op,
dan mogen wij zeggen dat reeds te Locarno
dus zes jaar geleden een Entente Cordiale,
een cordial understanding, tot stand kwam. Wij
zouden Lausanne als een herleving van Locar
no kunnen beschouwen. Maar de Entente Cor
diale is een historisch feit geweest dat geheel
tot het verleden behoort en onmogelijk herleven
kan. Zij maakte een einde aan den traditioneel
geworden FranschEngelsehen naijver. Zij
werd niet „gesloten", maar ontstond heel ge
leidelijk, en ontleende haar naam aan een En-
gelsche vereeniging, in 1896, na een bezoek van
den Lord Mayor van Londen aan Parijs, opge
richt door een comité onder leiding van den
thans bijna vergeten Majoor Roper Parking ton,
en met aanmoediging van den prins van Wales
(des lateren Edward VII). De vereeniging der
„Entente Cordiale", die weldra baar tegenhan
ger te Parijs kreeg kwam uit met een program
dat ook uit slechts vier punten bestond maar
uit vier punten die aan duidelijkheid niets te
wenisohen overlieten.
Nog heden hadden zij den .grondslag kunnen
vormen voor vriendschap en samenwerking,
niet alleen tusschen Engeland en Fran! rijk,
maar tusschen deze landen, hun voormalige
bondgenooten, bun voormalige vijanden en de
voormalige neutralen.
De geweldige kracht der Entente Cordiale,
welke van een kleine vereeniging aangroeide
tot het grootste bondgenootschap, dat de ge
schiedenis kent, sproot hier uit voort, dat de
toenadering tusschen de volken niet volgde,
op overeenkomsten tusschen de regeeTingen,
maar eraan voorafging en ze onvermijdelijk
maakt.
LONDEN, 16 Juli. (R. 0.) Lansbury, de lei-
der der labourpartij, beeft telegrammen gezon.
den aan den Paus, den aartsbisschop van Can
terbury, den opperrabbijn en het hoofd der
vrije kerken, waarin hij aandringt op een ge
meenschappelijke bemiddelingsactie, om aan
het Engelsch-Iersche geschil door arbitrage
een einde te maken.
In een rede te Morpeth zeide Lansbury, dat
het Engelsch-Iersche geschil een pruldispuut
is in vergelijking met de schuldenkwestie van
Duitschland en Oostenrijk, waarvoor zoovee]
geduld is getoond.
Lansbury veroordeelde de Iersche en Brit
sche staatslieden wegens hun hardnekkigheid,
eraan toevoegend, dat het eigenlijke punt van
geschil is, wie de voorzitter zijn zal van het
hof van arbitrage. De Valera, aldus Lansbury,
zegt, dat binnen het Britsche gemeenebest
geen onbevooroordeeld voorzitter te vinden
is, terwijl de Britsche regeering zegt, dat daar
buiten geen behoorlijk persoon te vinden is.
DUBLIN, 17 Juli. (R. 0.) In alle straten en
op alle pleinen der stad waren heden groots
aanplakbiljetten aangeslagen met de woorden:
„Boycot Engelsche waren".
In den loop van den morgen vei wijderden
politiemannen op bevel van de regeering van
den Ierschen vrijstaat alle aanplakbiljetten,
welke zij op de muren aantroffen-
Na de vroegmis werden in verschil e de dee-
len van Dublin meetingen gehouden, om tegen
de actie van Engeland te protesteeren.
De katholieken van den Ierschen vrijstaat
vernamen met voldoening, dat Lansbury de be
middeling van den Paus gevraagd hee t in het
geschil der land-annuiteiten.
Het leidende orgaan der Iersche Katholle-
ken „The Standard" bevat een hoofdartikel,
waarin gezegd wordt, dat een metl™ ™n1
bitrage moet worden gevonden. Het spreekt
vanzelf, dat dit blad den steun heeft van de
Katholieke bisschoppen van Ierland.
De Valera houdt voet bij stuk
DUBLIN, 18 Juli. (R. O.) Na een langdurige
kabinetszitting publiceerde De Valera heden
morgen een officieels verklaring, waarin hij
de weigering van den Ierschen vrijstaat her
haalt, om een scheidsgerecht, samengesteld
uit vertegenwoordigers van het Britsche ge.
meenebest te aanvaarden en bevestigt, dat de
Iersche vrijstaat niet bereid is, de betalingen
der landannuiteiten en andere betalingen voort
te zetten tijdens de onderhandelingen.
Verder wordt er in de verklaring nog op ge.
wezen, dat de Iersche regeering geen econo
mischen oorlog wenscht maar vastbesloten is,
de belangen van het Iersche volk te verdedl.
gen, dat, aldus De Valera, op onrechtvaardige
wijze verplicht is, den last dier betalingen te
dragen.
GROOTE FABRIEKSBRAND.
ANTWERPEN, 17 Juli. (V. D.) In den nacht
van Zaterdag op Zondag is een geweldige
brand uitgebroken in de fabrieken van „La
Metallo-Chimique" te Beerse, niet ver van de
Nederlandsche grens.
Het vuur moet tijdens bet nachtwerk zijn
ontstaan in een kleine drogerij. De aanwezige
arbeiders poogden nog den brand te blusschen
doch mochten hierin niet meer slagen. Binnen
zeer korten tijd stond een der gebouwen, dat
125 M. lang en 50 M. breed is, in lichte laaie.
De brandweer van Turnhout kwam di® van
Beerse assisteeren in de bestrijding van het
snel om zich heen grijpende vuur.
Het gebouw der fabrieken, waar de brand
was uitgebroken, is vrijwel geheel verwoest.
Naar schatting der fabriekseigenaren bedraagt
de schade ruim 7 millioen francs. Het is mo
gelijk, dat door dezen brand 250 arbeiders werk
loos worden.
EEN „SPIONNENCONFERENTIE"
IN EEN KORENVELD.
Naar de oorrespondent van de „Daily He
rald" meldt, waren geheimzinnige lichtsignalen
voor Joego-Slavische douane-ambtenaren een
aanleiding, om «en klopjacht te ondernemen op
een korenveld, waar zij negen mannen gevan
gen namen, die vermoedelijk Hongaarsche
spionnen zijn.
„Onschuldige en vriendelijke brieven", -welke
bij opening militaire geheimen bleken te bevat
ten, met onzichtbare inkt tusschen de regels in
geschreven, werden op de spionnen gevonden.
Het korenveld, waar de spion nencon teren tie
werd gehouden, Is gelegen nabij de Hongaar
sche grens.
Spoorwegongeluk te Hagen, in Westfalen
DUSSELDORF, 17 Juli. (V.D.) De persafdee-
ling van de rijksspoorweg-directie Wuppertal
deelt mede, dat hedenmiddag tegen 13 uur in
het station Hagen in Westfalen 3 wagon®, die
aan den passagierstreln naar Steele zouden
worden aangehaakt, met dezen trein in hotsing
kwamen met het gevolg, dat drie reizigers
zwaar en 10 andere licht gewond werden. Me
dische hulp was onmiddellijk ter plaatse. Met
een kleine vertraging kon de trein zijn reis
voortzetten.
Autobus tegen huis.
NASSAU, 17 Juli. (V.D.) Op den weg Sing-
bofen-Bergnassau Is een autobus met 40 passa
giers, doordat plotseling de remmen weigerden
tegen een huis aangereden. De auto werd zwaar
beschadigd. Bijna alle inzittenden werden ge
kwetst. Veertien hunner moesten met min of
meer zware verwondingen naar het ziekenhuis
worden vervoerd.
De twee huizen, die door de autobus werden
aangereden, waren zóó zwaar beschadigd, dat
de brandweer ze moest steunen, om ze voor
instorten te behoeden.
FLEMINGTON, 18 Juü (R.O.) Curtis, de tus-
schenpersoon in de zaak-Lindbergh, die on
langs gelijk men weet, tot een jaar gevangenis
straf is veroordeeld, is in vrijheid gesteld on
der borgstelling. Hij heeft tegen zijn veroor
deeling hooger beroep aangeteekend.
RIO DE JANEIRO, 17 Juli. (V. D.) Tenge
volge van den zwakken tegenstand geboden
door de opstandelingen, zijn de Braziliaansche
regeeringstroepen er in geslaagd, reeds groote
deelen van den staat Sao Paulo te bezetten.
Een eskader vliegtuigen der marine vernietig
de Zaterdagmiddag door het neerwerpen van
bommen een munitiefabriek, dat zich in han
den bevond van de rebellen, in San Bernardo,
bij Santos.
In militaire kringen verwacht men den al-
gemeenen aanval der regeeringstroepen in het
begin van deze week.
RIO DE JANEIRO, 18 Juli (V.D.) De bevel
hebber van de Braziliaansche regeeringstroe
pen, die optreden tegen de opstandelingen in
den staat Sao Paolo heeft de overgave der
opstandelingen binnen 24 uur geëischt met
d,e verklaring, dat anders een groot offensief
zou worden begonnen, dat niet zal eindigen,
voor dat het Parahylbadal is ontruimd.
De opstandelingen deelen mede, dat zij sterk
genoeg zijn, om langen tijd stand te kunnen
houden.
HELSINGFORS, 18 Juli. (V.D.) Zondag
werd de Finsche minister van oorlog op zijn
landgoed overvallen.
Volgens het officieele bericht reden vier
mannen in twee auto's voor zijn landgoed voor.
Zij verzochten, naar zij verklaarden, in op
dracht van den districtscommandant den mi
nister te spreken.
Toen de vrouw van den minister de denr
opende drongen de mannen onder het roepen:
.Handen omhoog" met revolvers in de hand
de woning van den minister binnen.
Drie landbouwers, die zich juist bij den mi
nister bevonden, wierpen zich op de indringers.
Bij het handgemeen, dat volgde, kon de mi
nister één der indringers den revolver ont
wringen, terwijl de anderen schoten.
Tenslotte vluchtten de indringers.
Eén van hen kon echter worden gearres
teerd.
De minister van oorlog behoort tot den rech
tervleugel van de agrarische partij, die vroe
ger aan de zijde der Lappo's stond.
Bij de jongste poging om de regeering om
ver te werpen heeft de minister zich door het
oproepen van militairen gehaat gemaakt.
Onze Brusselsche correspondent meldt ons:
Op verschillende plaatsen des lands werd
Maandag het werk hervat. Dit was echter niet
het geval hij de mijnwerkers van de Borinage,
l(3ie om redenen van syndicalen aard eerst
Mtoensdag weer zullen afdalen.
Ook in Limburg ging men nog niet aan den
arbeid. Hier betreft het uitstel een geschil
tusschen de plaatselijke organisaties en een
Poolsche vereeniging, aan welke laatste de
Belgische arbeiders verwijten, dat zij werk
willigen heeft verschaft, terwijl de andere
mijnwerkers aan het staken waren.
In de Waalsche metaalnijverheid was in
vele fabrieken het personeel weer zoo goed
als voltallig opgekomen.
Ook in het Luiksche steenkoolhekken kon
het werk gedeeltelijk hervat worden.
Men veronderstelt, dat tegen Woensdag
overal ledereen weer aan hot werk zal zijn.
Een Reuter-telegram zegt, dat de metaal
arbeiders in het meerendeel van de fabrieken
des lands weer aan 't werk zijn gegaan,
Maagdenburg, ie Juü (W.b.) Naar het
bondshestuur van de organisatie Reichsbanmer
Sohwarz-rot-gold mededeelt, is het wekelijks
verschijnende bondsorgaan „Das Reichsban
ner" op verzoek van den rijksminister van
binmenlanidsohe zaken voor twee nummers ver-
boden.
Het verbod wordt gemotiveerd met de ver
klaring, dat het tijdschrift in zijn jongste num
mer een teekenimg publiceerdev waarop naast
een rij doodkisten, die de slachtoffers der
straatgevechten in Duitschland moesten sym.
bollseeren, de schaduw van den rijkspresident
voorkwam, en die het onderschrift droeg: „dat
is de marsch der eer, onze trouw wordt tot
lijkkleed".
Deze plaat werd een beleediging van den
rijtospresidemt geacht.
ALTONA, 17 Juli (W.B.) Den geheelen dag,
voornamelijk echter in den namiddag en den
avond, is er in Altona's straten bloedig gevoch
ten.
Volgens berichten uit particuliere bron,
telde men 's avonds laat 12 dooden en 55, mee-
rendeels zwaar gewonden, waaronder zes vrou
wen.
Ten Noorden van de „Grosse Bergstrasse"
tot aan de Hamburgsohe grens lag het tram
verkeer geheel stil; van vele tramwagens wa
ren de ruiten door schoten vernield. Ondanks
het feit, dat pantserauto's werden gebruikt,
bleven de communisten van de daken af op de
politie schieten. Heele straten moesten door
agenten huis na huis worden afgezocht en vele
personen, men spreekt van 200, zijn gearresteerd
en naar het hoofdbureau gebracht.
Ziekenverplegers waren onafgebroken in de
wederom hulp te verleenen.
fcjuwïituigen beweren te hebben gezien, dat
communisten, toen de nationaal-socialistische
optocht door de straten van de arbeidersbuurt
marcheerde, uit de huizen en van de daken op
de demonstranten geschoten hebben.
Al aanstonds vielen verscheidene nationaal-
socialisten zwaar gewond neer. In den stoet
ontstond groote verwarring.
Op de toesnellende politie werd eveneens ge
schoten, zoodat zij gedwongen was het vuur te
beantwoorden.
Ook op andere plaatsen in de stad kwam het
tot samenscholingen.
Aan de grens tusschen Alton a en Hamburg
poogden Hamburgsohe politieagenten een door
slaan van onlusten tot Hamburg te verhinde
ren. Daarbij werd een agent door een schot in
het dijbeen verwond. De nationaal-socialistische
optocht werd, na de bloedige gebeurtenissen,
begeleid tot de plaats, waar de stoet werd ont
bonden, teneinde verdere botsingen te vermij
den.
Echter ook na den afmarsch der nationaal-
socialisten duurden de schietpartijen nog voort.
Steeds meer werd van de daken en uit vensters
geschoten. De politie beantwoordde dit vuur.
Op verschillende plaatsen in de stad trachttten
de communisten door opbreken van bet plavei
sel barricaden te vormen.
In de Grosse Freiheit moest een barricade,
die gevormd was uit steenen en een omgewor
pen wagen, door de politie met wapenen in
de vuist bestormd worden.
Ook elders in Duitschland is het weekend
weer zeer bloedig geweest. Het aantal straat
gevechten is Zaterdag en Zondag buitengewoon
groot geweest, zoodat het bijna onmogelijk is
een volledig overzicht te geven.
In Berlijn is Zaterdagavond een 23-jarige
nationaal-socialist uit een hinderlaag bescho
ten en zóó ernstig gewond dat hij spoedig na
zijn opneming in het ziekenhuis overleed.
Op verschillende andere punten van de stad
en in de voorsteden Is eveneens geschoten,
waarbij verschillende personen gewond werden.
In G-reifswald zijn 'bij een communistischen
overval op nationaal-socialisten 3 personen ge
dood en 100 gewond.
In Fürstenwalde -beschoten communisten een
auto met nationaal-socialisten, waarna een
café waarin do communisten zich terugge
trokken hadden, door cavalerietroepen omsin
geld werd, teneinde de politie gelegenheid te
geven de communisten te fouilleeren.
In Kemnitz zijn 2 S. A.-lieden gewond. Twee
communisten werden door de nationaal-socia
listen in een gracht geworpen, doch konden
gered worden.
In Luckenwalde zijn bij een bloedige vecht
partij 5 personen zwaar gewond. Te Aurich
in Oost-Friesland zijn 5 nationaal-socialisten
gewond.
Ook in Beleren is het op verschillende plaat
sen tot hotsingen gekomen, vooral in Kemp
ten, waar de politie met de blanke sabel te
gen de communisten optrad. In de voorstad
Kottern hadden communisten uit olievaten en
kaas-kisten een barricade opgeworpen, die zij
weder moesten verwijderen, daar de politie en
de gendarmerie de overhand had.
Te Bochum werd bij een vechtpartij een ar
beider zwaar gewond. Een ander kreeg een
schot in het been, weer een ander een schot
in den hiel.
In Barmen werden drie uit Remscheid ko
mende auto's met nat. socialisten door de po
litie gevisiteerd. Er werden 18 geladen pisto
len gevonden. De visitatie had plaats, omdat
de politie ter oore was gekomen, dat de nat.-
socialisten onderweg hadden geschoten.
In Gladbach-Reydt kwam het eveneens tus
schen nat.-sociaüsten en politieke tegenstan
ders tot een vechtpartij, waarbij 6 personen
met revolverschoten werden gewond. Een
aantal nat.-sociaüsten werd gearresteerd.
Twee zwaar gewonden te
Itzehoe.
ITZEHOE, 18 Juü. (W.B.) Te Itzehoe is
het in den afgeloopen nacht eveneens tot
ernstige schietpartijen gekomen.
Toen een aantal leden van de S.A. uit Al-
tona door de stad reden, werden zij door com
munisten beschoten. Hierbij werden twee
S.A.-leden zwaar gewond.
Toen de politie Ingreep, werd ook zij be
schoten. Een politiebeambte werd in den arm
gewond.
De rust kon echter spoedig worden her
steld.
Urenlange vechtpartij.
GIESSEN, 18 Juü. (W.B.) Op den landweg
van Homberg naar Niederofleiden heeft in den
afgeloopen nacht een gevecht gewoed tusschen
communisten en leden van de S.A., dat ver
scheidene uren duurde.
De S.A.Jeden werden op hun weg naaT een
demonstratie door communisten, die hun
aanhangers uit de gaheele omgeving hadden
samengetrokken, met revolverschoten ont
vangen.
Twaalf S.A.-leden werden gewond, onder
wie verscheidenen ernstig.
Ook bij de communisten vielen verscheide
ne gewonden.
De woedende bewoners der streek trokken
naar Niederofleiden, naar de woning van den
leider der communisten, dien zij, verborgen
ln een kleerkast, aantroffen. De man had
niets anders aan dan een hemd, doch bleek
in het bezit te zijn van een revolver en een
dolk.
Hij werd door de menigte zoo ernstig mis
handeld, dat hij naar de Marburger-kliniek
moest worden overgebracht.
Bij de huiszoeking, welke door de politie
ln de woningen der communisten werd inge
steld, werd een groot aantal wapens in beslag
genomen.
Tien personen werden gearresteerd.
Berlijn en omgeving weer
in „oorlog".
BERLIJN, 18 Juü. (H.N.) Op verschillende
plaatsen van de stad, ln het Noorden, Moabit
en Neuköün, evenzoo ln verscMUende voor
steden van Berlijn, is het van-daag opnieuw
tot botsingen tusschen communisten en na-
nionaal-soclalisten gekomen.
Tot een hevige botsing kwam het op den
Andreasplatz, waar ongeveer 500 communisten
samenschoolden. De politie moest wegens hét
hevige gevecht van den gummistok gebruik
maken om de menigte uiteen te drijven.
BERLIJN, 18 Juli. (V.D.) De incidenten te
Altona beteekenen ongetwijfeld een hoogtepunt
van de botsingen der laatste maanden. Welke
consequenties het rijkskabinet zal trekken, is
nog niet te zeggen.
In politieke kringen worden drie mogelijk
heden ln het oog gehouden:
Ten eerste de afkondiging van den staat
van beleg, welk middel door den rijksminister
van blnnenlandsche zaken tot nu toe als het
uiterste werd beschouwd.
Ten tweede de benoeming van een rijkscom
missaris in Pruisen, om door het doelmatig
aanwenden van politiemaatregelen en andere
machtsmiddelen van den staat, onlusten van
elke soort, in den kiem te smoren.
Ten derde een verbod van de communist!-
scbe partij.
Deze laatste mogelijkheid zou echter naar
de meening van bevoegde personen het minst
in aanmerking komen, Ook het afkondigen van
den staat van beleg of de benoeming van een
rijkscommissaris zou echter, naar van bevoeg
de zijde wordt verklaard, slechts dan doel heb
ben, als tegelijkertijd de rijksreorganisatie-
kwestie zal worden opgeworpen.
In ieder geval ziet men in de kringen, die
in nauwe verbinding staan met de rijksregeo-
ring in de gebeurtenissen te Altona een vol
komen falen van de politie. Als de politie toe
staat, dat ln een zoo beruchte wijk een poli
tieke'betooging wordt georganiseerd, dan moet
ze ook alles doen, om de demonstranten te
beschermen, temeer daar de grens met Ham
burg in de onmiddellijke nabijheid ligt.
15).
Vertaling van
F. VAN VELSEN
Hij zette den motor in de eerste versnelling
en gleed de straat over in <je rilClltln van
de Heath. De hoofdweg was bezaaid met kin
dermeisjes en cuide heerem, die waarschijnlijk
deze plaats hadden uitgekozen, om van het
anooie uitzicht te kunnen genieten, Tony naim
geen notitie van hen en toen hij den top
Man Havers t-ock H4U had bereikt sloeg ^ij
rechts af in 'de richting van het huis, dat
door bet echtpaar Spalding werd bewoond.
Mds Spalidling deed zelf open, nadat Tony
bad gebeld. Zij maakte den indruk van een
keurige degelijke vrouw vian ruim veertig jaar.
Zij verwelkomde Tony met een zweem van
Vriendelijke onderdanigheid.
Goeden morgen, sir Antony, antwoordde
op zijn morgenwensah. Wilt u niet hin
thamen?
T°hy schudde van neen.
Ik heb geen tijd; ik moet binnen twintig
om T*11 0311 d« Club zijn. Ik kwam maar even,
ke u hodianken voor de goede zorgen, wei-
dat u vU 01183 Francis heeft besteed. Zij zegt,
Mrs ja* heeft gezorgd als «en moeder.
Ifloor waw141"® toheien gevleid en deed daar-
6ri®gen,
heb kunnen e6nigszlnfl Yaf.
pa -n zooala miss Francis te mogen
helpen, Is wel een giroo'te eer. Zij is allerliefst,
mijnheer en het is een echte dame. Gelooft u
maar, dat ik daarover kan oordeelen.
Ik geloof, zei Tony, dat u een alleszins
bevoegd beoordeelaarster bent en bet verbeugt
mij, diat u van haar Ihoudit, want ik zou graag
willen, diat zij «enigen tijd bii u bleef wonen.
Do zaak is deze, hij deed een stap naar haar
toe en liet zijn steim tot vertrouwelijk fluiste
ren dalen; miss Francis is een wees ein zij is
genoodzaakt baar -Voogd te verlaten, omdat
hij drinkt en baar Biecht behandelt. Boven
dien is hij een vreemdeling en u weet hoe de
mees-ten van hen zijn, nietwaar?
Vreeselijk, mijnbeer, riep mrs. Spaldiug
uit
Ja, zei Tony. Hij is een bruut en ik heb
besloten, baar -bulten zijn bereik te houden, tot
haiar tante uit Amerika terug komt. Als u ons
wilt helpen, geloof d-k, dat het 'best te doen is.
Het ridderlijke en eerlijke in de houding
van Tony met betrekking tot deze zaak was
voor de edele, fijngevoelige m-rs. Spialding een
aansporing, zich met hart en ziel aan de ge.
geven opdracht te wijden.
Ik geloof, dat u daarmede een zeer goede
daad verricht, mijnbeer; een jongie dame zoo-
als miss Francis is, behoort niet onder beva-
in-g van een vreemdeling te staan, vooral
niet als hij een drankzuchtige is. Als ik van
eenigen dienst of hulp kan zijne kunt u op mij
rekenen, sir Antony.
Best, zei Tony. in de eerste plaats zou ik
u willen vragen, of bet u gelegen komt, van
middag met haar in dien autoo naar de Oity te
rijden oim te winkelen. Zij moet eemige kleeren
teoopen en andere benoodlgühedem en 4k vind
dat zij niiet veilig is, als zij alleen ln West
End rondwandelt. Als zij baar voo-gd tegen
kwam, zou hij laar misschien met geweld
willen meevoeren.
=2 j II I 1,1 t .1 ii
Sommige van diie vreemdelingen zijn g®"
vaarlijke individuen, als zij tegenstand onder
vinden, merkte mrs. Spaidiing ernstig op.
Tomy knikte.
Daarom heb ik besloten, dat Bugg mee
gaat. Er is wel niet veel kans, dat u lastig
gevallen zult worden, maar Indien het mocht
gebeuren, welnu dan kan Bugg het jnet be
hulp van Jennings wel klaarspelen. Hij hield
erven op. u moet miss Francis niet laten be
merken, dat ik met u over haar persoonlijke
aangelegenheden neb gesproken, dat begrijpt a
wel, niet waar?
Mrs. Spaidiing maakte een waardig gebaat
van protest.
Ik denk er zelfs niet aan, sir Antony-
Ik begrijp ten volle, dat u met mij ln vertrou
wen beeft gesproken.
Tony stak baar een band toe, welke z'i}
na bescheiden aarzeling, eerbiedig accepteer
de.
Mrs. Spalding, ik dank u z-eer, zei hij-
U heeft mij uit een groote moeilijkheid gehol
pen.
Hij keerde naar den auto terug en plaatste
zich achter het stuur.
Om half drie komt de auto u halen en
ik denk dat miss Francis dan tegelijkertijd
mede komt.
Mirs. Spalding neeg beleefd en Tony scha
kelde, na haar groet beantwoord te hebben,
in en reed den heuvel af.
Toen hij Oxford street bereikte, ging hij
in plaats van direct naar de Club, met een
korten omweg over Hanoversquaire en 3topte
voor Murdock and Mason, de oude gerenom
meerde juweüerszaak. Hij was daar natuuT-
üjk goed bekend, en zoodira hij binnenkwam,
ging de oudste firmant, Charles Mason, hem
tegemoet.
i— Goeden margen£ sir Antony.z el hg met
«en vriendelijk glimlach. Wij hebben in ïan.
Sen tijd bet genoegen niet gehad u te zien.
Ik hoop dat u het nog goed maakt.
O, uitstekend, dank u zeer, mr. Mason",
zei Tony. Ik maak het misschien wel heter,
dian ik verdien. ,lij stak zijn hand in zijn zak
«n haalde de broche van Isabel voor den dag.
Ik kom u een dienst vragen.
Mir. Miason deed nog vriendelijker dan zoo
erven.
Al, wat ln mijn vermogen is, staat ten al
len tijde te uwer beschikking.
ik aou graag wiüen weten, hoeveel dit
■waard is. I-k wil het niet verkoopen; 't is
mij alleen maar te doen, om de waarde te we
ten.
Mr. Mason nam de broche aan en legde haar
voor zich neer; dan zette hij zijn bril recht en
boog zich met vakkundige bedaardheid over
het voorwerp heen. Hiet duurde niet lang, of hij
keek met een mengeling vam belangstelling en
verrassing op.
Ik wieet niet, of u er zich van bewust is,
siir Antony, sprak hij, maar u heeft een zeld
zaam oud sieraad. De steen is een van de
mooiste smaragden, elke ik ooit heb gezien
en wat het montuur betreft hij keek nu
weer met aandacht naar het uiterst fijne gou
den netwerk nu ik spreek nooit gaarne mijn
meen-ing te haastig uiit, maar ik ben geneigd
va-st te stellen, dat het oud Moorsch werk van
opvallende schoonheid is. Hij zweeg ©enige
oogenhlikken. Ik hoop niet, dat u het te vrij
postig van mij vindt, sir Antony, als ik u
vraag, of u mij miischien iets van de geschie
denis van dit kleinood kunt vertellen.
Het was het eigendom van de groot
moeder van mijn nicht, zei Tony kalm. Dat is
alles wat ia er tot nu toe van weet.
Zoo! zei mr. Mason. Het zou werkelijk
van groot belang zijn te weten hoe de broche
in haar bezit is gekomen. Een steen van deze
kwaliteit," om niet te spreken van zijn buiten
gewoon zeldzame zetting moet toch de aan
dacht getrokken hebben. Het zou mij niet ver
wonderen, al-s ik ontdekte, diat hij uit de col
lectie van iemand van koninklijken bloede af
komstig was.
"Wat veronderstelt u, dat zij waard Is?
vroek Tony.
Mr. Mason aarzelde een oogenblik.
Afgezien van de historische waarde, wel
ke zij kan bezitten, antwoorddt hij langzaam,
zou ik de waarde op ongeveeT vijf a zevendui
zend pond schatten.
Zoo, zoo, zei Tony. Ik wist niet dat de
grootmoeder van mijn nichtje zoo verkwistend
was. Zoudit u misschien een mooi sterk fou-
draad er bij kunnen vinden, mr. Mason, want
het zou jammer zijn, als het beschadigde.
De juwelier nam het kleinood met bijna eer
biedige voorzichtigheid van hem aan, waarna
hij een bediende riep, om voor een waardig
omhulsel te zorgen. Binnen een paar minuten
kwam de man terug met een keurig verze
geld pakje, dat Tony in zijn ziak liet glijden.
Ik dank u zeer voor de moeite, mijnheear,
sprak hij, en als ik iets meer over de groot
moeder van mijn nicht kan te weten komen,
zal ik er u kennis van geven.
Buiigend geleidde mr. Mason hem naar de
deur.
Ik stel er zeer veel belang in, sir Antony.
Zoo'n merkwaardig kleinood moet een geschie
denis hebben. Het zou mij niet verwonderen
als het aan iemand van koninklijke afkomst
had toebehoord.
Het sloeg juist half één, toen Tony de win
kel uitkwam en tien minuten later stopte hij
voor de Cosmopolitan". Hij sprong uit den
auto en ging dwars door de hal, direct naar
het privékantoor van Donaldson, waar de be
talingen der weddenschappen altijd werden
geregeld. Do eerste persoon, dien hij hij zijn
binnenkomen ontdekte, was markies Da Frel-
tas. Niettegenstaande zijn rol van ve:rliesbe
taler, scheen die "buitengewone staatsman in
den besten luim te vedkeeirem. Hij zat met
eenige leden vroolijk te praten en onder hen
bevonden ziidh ook „Doggy" Donaldson en
Dick Fisher, de scheidsrechter. In een hoek
van het vertrek zat „Bliksem" Lopez. Hij was
smaakvol gekleed en droeg een geruite over
jas en gele handschoenen, doch al dit schoons
kon niet verhinderen, dat de uitdrukking op
zijn bruin gelaat medelijden wekkend was.
Het spijt mij- dat ik u heb moeten laten
wachten, zei Tony. Ik heb zelfs geen verent-
schuld'iging zooals de markies, die heel van
Richmond komt.
Da Freitas, die Juist een sigaar opstak,
wufde de verontschuldiging met karakteristiek
handgebaar van zidh af.
Eenige minuten vertraging zijn altijd toe
gestaan, sir Antony, behalve als er een dame
in het spel is. Wat mijn stiptheid betreft, nu
Hij haalde zijn schouders op en üet
lachend zijn witte handen zien ik was hij
Claridge, dus was mijn afstand eigenlijk nog
korter dian de uwe.
Er volgde een korte pauze.
Aangezien alle partijien tegenwoordig
zijn, begon „Doggy" Donaldson, stel Ik voor
met de afwikkeling der zaken te beginnen.
Er was niet veel te doen, want nadat Do
naldson een cheque van vijftig pond had ge.
schreven, overhandigde hij haar aan Lopez,
zijnde het bedrag, dat den verliezer volgens
overeenkomst moest worden uitbetaald.
(Wordt vervolgd),i
