ALGEMEEN OVERZICHT.
SCHULDSCHRAPPING
DE vVEROORDEELIN G
DE ONDERGANG VAN
DE „NIOBE".
HET BONUS-LEGER TE
WASHINGTON.
KARD. FAULHABER.
VRIJDAG 29 JULI 1932
De voornemens van Von Papen
VAN GORGULOFF.
GEEN TERECHTSTELLING VOOR
f SEPTEMBER.
DE LEENING AAN OOSTENRIJK.
VLIEGONGEVAL.
STIMSON CONFEREERT MET
MELLON EN BORAH.
ONTWAPENING DE VOOR
WAARDE.
DE REGEERING BERAADSLAAGT.
MASSAPROCES IN CAIRO.
ERNSTIGE INCIDENTEN.
Een opmarsch naar de stad?
TEGEN HET CATALAANSCH
STATUUT.
EEN „DIPLOMATIEK INCIDENT".
Op het strand van Alexandrie.
DE „GRAF ZEPPELIN"
FEESTELIJKE RERDENKING VAN
ZIJN 40-JARIG PRIESTER
FEEST.
BRAND OP ZEE
HET SPOORWEGONGELUK BIJ
GESUNDBRUNNEN.
Stopsignaal niet opgemerkt.
Zoo stond li daar to wachten §n to
Dijkston-selier Von Papen heeft in een inter
view m|et een vertegenwoordiger van de
„United Press" uitvoerige mededeelingen ge
daan over de voornemens zijner regeering.
Hij verklaarde, dat de vlugste weg naar het
herstel van de wereldwelvaart zou zijn, dat
Duitschland zijn plaats onder de zon terug zou
krijgen. De wereld zou niet tot welstand kun-
nen geraken, zoolang Duitschland niet de po
sitie van een gelijkgerechtigden staat inneemt.
Von Papen verklaarde, dat zijn regeering als
haar voornaamste taak beschouwt voor
Duitschland de economische en politieke plaats
in het volksleven terug te winnen, waarop het
recht heeft. Hierdoor zullen de levensmoge
lijkheden van Europa slechts verhoogd wor
den en bovendien zal het bijdragen tot oplos
sing van de geheele wereldcrisis. Daarbij
achtte hij het vanzelf sprekend, dat in het be
lang van de wereld de discriminatie waarvan
Duitschland door het verdrag van Versailles
slachtoffer is geworden, en die o.a. tot uiting
komt in de leugen over de schuld aan den
oorlog en het wegnemen van de Duitsche kolo
niën onder het voorwendsel, dat de Duitschers
de slechtste kolonisators ter wereld waren, zal
.verdwijnen.
Ten aanzien van de stabiliteit van zijn re
geering antwoordde de rijkskanselier, dat met
het oog op de onzekerheid van het resultaat
der verkiezingen op Zondag a.s. niets vooruit
kon worden voorspeld. De mogelijkheid be
staat, dat de nationaal-socialisten tezamen met
de Duitsch-nationalen een meerderheid in den
rijksdag krijgen, of dat deze partijen tezamen
met het centrum een nieuwe regeering vor
men of dat zij tenslotte tot overeenstemming
komen en besluiten de huidige regeering te
steunen.
Op de vraag of Duitschland s eisch tot ge
lijkberechtiging ten aanzien van de bewape
ning beteekende dat Duitschland zou willen
bewapenen, indien de andere mogendheden
niet zouden ontwapenen, verklaarde Von Pa
pen: „Neen, wij willen een leger uitsluitend
voor onze eigen veiligheid en voor de bescher
ming van onze grenzen, die geenszins zoo be
veiligd zijn. als de grenzen van Frankrijk. Dit
beteekent niet, dat wij een leger verlangen dat
man voor man zoo sterk moet zijn als dat van
Frankrijk, doch dat wij vasthouden aan de
moreele gelijkberechtigdheid en het recht, om
een moderne militaire bewapening te bezitten
De Rijkskanselier verklaarde, dat hij nooit
een militair bondgenootschap tusschen Duitsch
land en Frankrijk bad voorgesteld.
Wel bad bij in een onderhoud met Herriot
aangedrongen op periodieke besprekingen tus
schen de generale staven van Duitschland en
Frankrijk, die bet wantrouwen dat tusschen
beide staten ten aanzien van de veiligheid be-
stond uit den weg zouden kunnen ruimen.
Op de vraag of naar zijn meening bet herstel
van Duitschland ook het herstel der monarchie
met zich zou brengen, antwoordde de rijks
kanselier: „Wij hebben andere problemen op
te lossen, die veel gewichtiger zijn. Deze heele
kwestie is op het oogenblik eenvoudig niet
actueel."
Ten aanzien van de binnenlandsche verhou-
dingen zeide Von Papen, dat de staat over de
macht beschikt om met het communistisch ge
vaar af te rekenen. De strijd van zijn regee
ring tegen het communisme richt zich tegen
het geestelijke en cultureele bolsjewisme. Hij
voegde er aan toe, dat de communistische
partij na de rijksdagverkiezingen niet ontbon
den of buiten de wet gesteld zou worden.
Met betrekking tot de schulden verklaarde
Von Papen, dat Duitschland voornemens is
zijn particuliere schulden te delgen. Wanneer
de kwestie van verlaging van den rentevoet
voor de Duitsche particuliere schulden aan
het buitenland aan de orde komt, dan zal
Duitschland zeker geen eenzijdige stappen in
deze richting doen, doch trachten tot overeen
stemming met zijn crediteuren te komen.
De laatste slagen in de verkiezings
campagne
De hoofd-redacteur van den „Frei-
hedtskampf", het orgaan der nationaal,
socialisten in Saksen, Arno Franke, is
uit de nationaal-sociaListisohe partij getreden
en heeft thans een brochure, getiteld „het Ja
nusgezicht van de nationaahsocialistisobe
partij", gepubliceerd, waarin hij deze partij de
arbeiderspartij van de adelgemeenschap noemt,
Hitler noemt zijn partij een arbeiderspartij,
doch de arbeider heeft daarin niets te zeggen
Verschillende staaltjes worden aangehaald hoe
nationaal-secialistische arbeiders in nationaal-
sooialistisohe bedrijven tegen een hongerloon
moeten werken, soms van twee mark per dag.
Van den anderen kant worden .gevallen ge
noemd, waarin groote bedragen ten gunste
van gezaghebbende personen in de partij ver
kwist zijn.
Hitier. aldus heet het in de brochure, wil
niet zien, wat er in de partij omgaat.
Hugenheirg heeft voor de radio 'n rede ge
houden, waarin hij verklaarde, dait de zwart-
roode partijstaat niet door een a-nderen partij-
staat zielfs niet van de nation aal-aocal is ben
mocht vervangen worden.
Bij den heropbouw van Duitschland moeten
wij ons van alle navolging van het buitenland
verre houden, ook in uiterlijkheden als groe
ten en uniformen.
Hugenberg verklaarde zich voor een prac-
tische samenwerking met de nationaal-socialis
ten, wier marxistische", aan het bolsche-
wisme grenzende programpunten o.m. de na
tionalisatie der groote maatschappijen en de
Instelling van staatsoommissarissen, hij echter
verwierp. „Zoo noodig zullen wij een gemeen
schappelijke regeering daarop laten mislukken"
Hugenberg verklaarde nog, dat de tot dus
verre regee-rende machten, centrum en socia
listen uit ^e regeermacht moeten verdwijnen,
voor alles weer goed kan worden. Ook bet
centrum! Duitschland zou verloren zijn, als
centruim en nntionaal-socdullsme elkaar vonden
en gemeenschappelijk Duitschland zouden re-
geeren. Het Duitsche economische en cultu
reele leven zou dan spoedig vernietigd zijn.
Tegenover de overige wereld zou Duitschland
dan weldra een lachwekkend niets worden,
FARIJS, 28 Juli (R.O.) Daar de gisteren
ter dood veroordeelde moordenaar van presi
dent Doumer, Gorguloff van de hem aange
boden gelegenheid, om binnen drie dagen het
cassatieverzoek in te dienen, geen gebruik
maakt, zal bet hof van begenadiging in de
tweede helft van Augustus over zijn lot be
slissen.
De executie zou in Ieder geval niet voor de
maand September plaats hebben.
BERLIJN, 28 Juli (W.B.) Het driemotorige
Junkervliegtulg ju 52, dat in Zwitserland aan
een wedstrijd had meegedaan werd op de te-
rugreis naar Berlijn door een sport vliegtuig ge-
waarbi^hef2 +mws|'; eeT1 korenveld landen,
De zes iiwi+t ernstiS beschadigd werd!
kenden bleven ongedeerd, terwijl de
P o van bet sportvliegtuig ernstige verwon
dingen bekwam
PRINSES LEOPOLD VON BEIEREN- f
MÜNCHEN, 27 Juli. (W.B.) Prinses Leopold
von Bayern, de weduwe van generaal - veld m aar.
sobalk prins Leopold von Bayern, is heden
avond iin den leeftijd van 76 jaar gestorven.
WASHINGTON, 27 Juli. (R.O.) De Ameri
kaansche minister van buitenlandsche zaken,
Stimson, heeft een langdurig onderhoud ge
had met Mellon, den Amerikaanschen gezant
in Londen. Een der besproken kwesties zou die
der oorlogsschulden zijn geweest.
Staatssecretaris had ook een onderhoud
met senator Borah, naar aanleiding van diens
per radio wereldkundig gemaakte voorsteilen
inzake sehuldenschrapping. De conferentie had
plaats op verzoek van Stimson. Geen van bei
den heeft, zich, na afloop van het onderhoud,
uitgelaten over het resultaat ervan. Men heeft
echter algemeen den indruk, dat Borah in zijn
houding door Stimson is versterkt.
De Amerikaansche ambassadeur te Parijs,
Edge, heeft heden Herriot ervan in kennis ge
steld, dat de basis van Fransch-Amerikaansche
samenwerking ligt in ontwapening. Het staat
vast, dat de Amerikaansche regeer-ing niet van
plan is het initiatief te nemen tot herziening
van de oorlogsschulden en het zal een groote
bewapeningsverminderiing eisohen als prijs.
Over dit bezoek van Edge aan Herriot pu
bliceert het Fransche departement van buiten
landsche zaken de volgende mededeeling:
Edge, de Amerikaansche ambassadeur te
Parijs, vergezeld van Norman Armour, heeft
vandaag een bezoek gebracht aan Herriot om
uitdrukking te geven aan den gelukkigen in
druk, dien het resultaat van Genève heeft ge
maakt.
Herriot verklaarde zich gelukkig te achten,
ln een geest van wederzijdsch vertrouwen te
hebben kunnen samenwerken met de Ameri
kaansche delegatie om zooveel mogelijk met
terdaad gevolg te geven aan den vredielleven-
den w-ensch van Hoover,
Edge verklaarde daarop, in het reeds bereik
te werk een aanmoedigende aanwijzing te zien
voor de gelukkige resultaten, die mettertijd
een actieve, vertrouwelijke samenwerking tus
schen beide landen kan opleveren.
Tegelijkertijd heeft in Amerika nog een an
dere bekende senator, Watson, leider der repu
blikeinen, over de schulden, de ontwapening,
de wereldconferentie bet woord gevoerd,
De beste voorbereiding tot een economische
conferentie, waarop, overeenkomstig het voor
stel van senator Borah, de kwestie der oor
logsschulden zou worden besproken, zou, vol-
gens Watson zijn de ontwapening van Europa.
„Het is ondenkbaar, aldus de senator, dat
wij den Europeanen jpllen toestaan, bet geld,
dat zij ons schuldig zijn, te behouden, om hen
op deze wijze in staat te stellen, hun militaire
bewapeningen nog op te voeren. Zoover wij
kunnen zien, is dit echter Europa's doel."
Deze uitlating van senator Watson wordt al
dus opgevat, dat hij tracht, de regeering ,jQ
idee uit het hoofd te praten, aan een interna
tionale conferentie deel te nemen voordat
Europa nieuwe stappen in de richting der ont
wapening heeft gedaan. Verder zal er wel wat
verkiezingspropaganda in zitten, de republi.
kemsche partij moet natuurlijk gevrijwaard
worden voor het verwijt, dat zij Amerikaa-nsch
geld wil weggeven, zonder tegenprestatie.
EEN TE STEVIGE UIT
RUSTING.
Duitschlands na-oorlogsche marine.
Onze Berlijnsche correspondent schrijft ons:
Heel de wereld zal met Duitschland mee-
treuren over den ondergang van de „Niobe",
welke aan bijna 70 veel belovende, jonge man
nen het leven gekost heeft. Voor de Duitsche
marine Is deze slag zeer hard want een heele
jaargang adelborsten, aan welker opleiding
kosten noch moeite gespaard was, is om zoo
te zeggen uitgeroeid, hetgeen voor een betrek
kelijk kleine marine natuurlijk een gevoelige
klap beteekent.
De „Niobe" is bet tweede Duitsche sobool-
schip, dat een prooi der elementen werd. Een
dergelijk lot trof namelijk ook de „Gneisenau"
ln bet jaar 1900 ter reede van Malaga. De
„Gneisenau" lag voor gezegde Spaansche stad
ten anker met ongeduld op een bries wach
tend, die bet uitzeilen mogelijk zou maken.
Onverwacht stak een heftige storm op, die
het schip van zijn ankers losrukte en tegen
de pier aan dreef. De motor kon niet in gang
gezet worden en aldus werd het vaartuig een
prooi van de golven. Reddingspogingen, die
uiterst moeilijk waren leverden echter toch
een mooi resultaat op want van de 45z man,
i - nml n.A01»H «Tft
De oppositie van 't Heimatblok.
WEENEN, 28 Juli. (R.O.) De voorbesprekin
gen over de parlementaire afhandeling van het
Lausanner leenings-protocol hebben gisteren
avond zooals men weet, een kritieken keer ge
nomen.
Het Heimatblok ei-scht tul. de verdaging van
de beslissing over bet protocol.
In dien zin heeft het blok twee brieven aan
den bondskanselier gezonden.
In den eersten wordt de verdaging van de
beslissing geëischt, totdat de voorwaarden vol
ledig zijn opgehelderd.
In den tweeden wordt vastgesteld, dat, ten
gevolge van de sociaal -democrat ische opposi
tie het door het Heimatblok opgestelde opbouw-
plan niet is aangenomen. De partij zal dus niet
langer met de regeetring medewerken indien
Een warm pleit van senator Glass
voor herziening.
CA RO, 28 Juli (R,o.) Een van d© zwaar
st© vonnissen in de annalen der Egyptische
rechtspraak wend beden geveld.
Zestien smokkelaars, waaronder de beruch
te Abdoel BI Soeissiete, werden veroordeeld
tot een gevangenisstraf van vijf jaar en ©en
geldboete van duizend pond sterling.
Twee anderen kregen drie jaar gevan
genisstraf en een boete van vijfhonderd pond
sterling. Zeven beschuldigden werden vrijge.
sproken.
WASHINGTON, 28 Juli. (R. o.) „Die men-
schen hebben met mensehenlevens betaald en
wij betaalden met geld, zij hadden zestien mil-
lioen dooden, gewonden en krijgsgevangenen,
wij daarentegen twee honderd duizend, zij stre
den, toen wij op het slagveld verschenen en
bet was evengoed een oorlog, om de bescha
ving te redden, voordat wij er aan deelnamen
als daarna," met deze woorden bepleitte de de
mocratische senator Glass, oud-secretaris voor
de schatkist, in een interview, de herziening
der oorlogsschulden.
Glass voegde eraan toe, dat hij nog onlangs
in den senaat had opgemerkt, dat het, afgezien
nog van de gevoelskwestie, beslist in het be
lang van Amerika zijn zou,, de schulden te her
die aan boord waren, verloren er slechts 38
het leven.
Bij deze ongelukken met uitmuntend toege
ruste zeilschepen, gaan de gedachten onwil
lekeurig terug naar de hulken, waarin onze
voorvaderen de zeven zeeën zoo onversaagd
doorploegden. Aan welke risico's en gevaren
hebben deze mannen niet bloot gestaan, van
welke men zich tegenwoordig, op stoombooten,
eigenlijk geen begrip meer maken kan In-
tusschen kan een modern zeilschip ook tè
goed uitgerust zijn en dat is vermoedelijk de
oorzaak van den ondergang der „Niobe" ge
worden. In gewone omstandigheden behooren
de masten van een brik, die met volle zeilen
varend plotseling door een orkaan overvallen
wordt, af te knappen of de zeilen te scheuren.
Met de „Niobe" is dat niet bet geval geweest.
Het materiaal was al te goed met het gevolg,
dat het schip onder den druk van den wind
kapseisde en in vier minuten zonk. Dit is de
uitleg, welke op het oogenblik in Berlijn van
de catastrofe gegeven wordt.
De „Niobe" was niet als opleldingsvaartuig
gebouwd. Zij was een oorlogsprise en bet beeft
nog heel wat moeite gekost van den vijand
de toestemming te verkrijgen haar als school-
schip ln te richten en in de vaart te brengen.
Eerste gezagvoerder was de bekende graaf
Dückner en tegenwoordig stond zij onder een
kapitein, die haar al een paar jaar lang com
mandeerde. Aan -boord bevonden zich, behalve
de gewone bemanning 45 adelborsten, 9 adspi
rant marine-dokters, 4 leerling-machinisten
en 20 leerlingen - onder-officier. De naam
Niobe" dien de driemastschoener voerde, Is
een herinnering aan bet eerste opleidings
fregat, waarop honderden Duitsche zee-officie
ren hun opleiding genoten hebben.
De najoorlogsche marine van Duitschland is
bereids door meerdere ongelukken getroffen.
rln 1922 werd een torpedoboot tijdens de
manoeuvres voor de kust van Rügen door
-den kruiser „Hannover' geramdhet schip
zonk, waarbij 10 man verdronken. In Kerst
nacht van hetzelfde jaar verging de marine-
sleepboot „Antrax" met man en muis. Gezegd
schip was van Flensburg naar Kiel gestoomd
om kerstgeschenken af te halen, maar kwam
nimmer meer terug. I-n 1925 vloog een torpedo
boot in de lucht, een beetje later nog een en
in 1926 nog eens een mijnenlegger, bij welke
ongevallen telkens een aantal mensehenlevens
te betreuren viel.
WASHINGTON,, 28 Ju-li (R.O.) Een groep
oud-soldaten van' het z.g. bonus-leger beeft
weerstand geboden tegen de politie, toen deze
-hen uit een regeeringsgebouw in Pennsylvania-
avenue verdreef.
Er hadden enkele botsingen plaats en de
zaken namen zelfs een oogenblik een ernstige
wending, toen de oud-strijders de politie met
stokken aanvielen. Er hadden meerdere arres
taties plaats.
De chef der politie gaf daarna bevel alle be
schikbare politieagenten nabij de Pennsylvania-
avenue te concentreeren, toen bij vernam, dat
andere oud-strijders, die i-n de omstreken der
stad kampeeren, naar Washington oprukten.
LONDEN, 28 Juli (R.O.) Er hebben een aan
tal botsingen plaats gehad tusschen oud-strij
ders en politie, voordat de militaire macht
ontboden werd.
Escadrons cavalerie begaven zich in allerijl
naar hef Witte Huis en vormden een cordon
rondom de residentie van Hoover, waar thans
twee honderd man cavalerie, een sectie mitrail-
listen, vijf tanks en een bataillon infanterie
zijn geconcentreerd.
Intussohen werd een verwoed gevecht gele
verd tusschen de in grooten getale opgekomen
politie en de oud-strijders, die zeer verbitterd
waren, wijl zij van alle kanten beschoten wer
den.
Eenlge oud-strijders werden gewond en een
hunner gedood.
Een politieman, die door een steen gewond
werd, zou stervende zijn.
De staatssecretaris van oorlog heeft het vol
gende telegram gezonden aan den comman
dant der troepen:
De president heeft mij medegedeeld, dat de
gouverneur van het district Columbia hem
heeft doen weten, dat hij de orde niet kan
handhaven. Geet de troepen bevel, om zich
onmiddellijk naar de plaats der onlusten te
'begeven. Werk samen met de politie, omsin
gel de plaatsen, waar zich de rebellen bevin
den, en veegt ze onverwijl schoon. Handel
menschelijk en mild bij bet uitvoeren van dit
bevel.
MADRID, 28 Juli. (R.O.) De agitatie tegen
de iCata'laanisah© onafhankeUjklhaidsbewegiBS
neemt no'g steeds toe. Tegen bet Catalaansche
statuut is thans een groot© demonstratie 8®"
houden, waaraan ongeveer twintigduizend Per"
sonen hebben deelgenomen.
Een der redenaars verklaarde o.a., dat
igeen Catalaansche taal eigenlijk bestond.
De afgevaardigde Roy-o Villanova verklaard©,
dat een „Catalaansche natie" strijdig is nta*-
de Spaansche natie en d-at het statuut daarom
niet zal worden goedgekeurd.
Naar de correspondent van da „Times" uit
Caïro meldt, heeft zich Dinsdag op het strand
van Alexandrie een „diplomatiek incident
voorgedaan.
Daar de zee erg woest was. werd op het
strand een zwarte kegel geh-eischen ten teeken
dat het verboden was om te baden. Des niet
temin besloot de Oostenrijksehe minister
baron Versbacb. een bad te nemen.
De strandwaehter, die een bekend Kanaal
zwemmer is, Ishaik Effendi Hilmi, gaf den
minister daarop in minder zachte bewoordin
gen te kennen, dat bij zijn zwemlust maar wat
moest temperen.
Het kwam hierbij tot een heftige woorden,
twist en tenslotte werd de minister in strand
pyjama naar het politiebureau gebracht. Zijne
Excellentie beeft zijn regeering onmiddellijk
van bet geval in kennis gesteld.
Wijzigingen in de constructie
van het luchtschip.
FRIEDRICHSHAFEN, 28 Juli. (V.D.) Be
halve de veranderingen en vernieuwingen aan
de motoren van het luchtschip „Graf Zeppelin'
zijn in de afgeloopen weken nog meer wijzigin
gen in de constructie van het luchtschip aan
gebracht.
Het dür-alluminium geraamte nabij den
vooreten bakboord-motor is aanzienlijk ver
sterkt, omdat op deze plaats een ruw-olie-motor
zal worden ingebouwd, die veel zwaarder is
dan de benzine-motor. Het is een proef Diessel-
motor, die in een specialen gondel wordt aan
gebracht en waarmede zal worden gezocht of
de zioh in aanbouw bevindende L. Z. 129 ge
heel met ruw-olie-motoren kan worden uitge
rust
Op 1 Augustus a.s. zal het veertig jaar gele
den zijn, dat Z. H. Em. kardinaal Michael
Faulhaber, aartsbisschop van München-Freising,
de H. Priesterwijding ontving.
De herdenking van dit heuglijke feit kan
moeilijk, gezien de eminente figuur van den
jubileerenden kerkprins, tot Beieren en Duitsch
land beperkt blijven.
Het jongste nummer van „L'IllustraZione
Vaticana", bevat reeds, als een inleiding van
de feestelijkheden, een artikel van de band van
dr. H. Rheinfelder uit München, waarin bet
verdienstelijke leven van den kardinaal wordt
herdacht.
Michael Faulhaber werd in 1869 te Heiden-
feld bij Würzburg geboren en in 1892 tot pries
ter gewijd.
Drie jaren bracht bij te
Rome door en bereisde
voor de voltooiing zijner
studiën Engeland, Spanje
en Frankrijk.
In het jaar 1899 vestig
de hij zich als privaat
docent in de oud-testa
mentaire exegese aan de
universiteit van Würz
burg en werd in 1903 be
noemd tot hoogleeraar
aan de universiteit van
Straatsburg, waar hij
zeven jaar doceerde.
In 1910 werd hij be
noemd tot bisschop van
Spiers.
Na nogmaals zeven
jaren nam bij "de leiding
van het aartsbisdom van
München en Freisins g*
aiah en werd in 1581 door
paus Bene-êletus XT kardinaal gecreëerd
Als pontifex ^n zijn geliefde diocees, aldus
Rheinfelder, was kardinaal in waarheid een
,ponti-fex", een bruggenbouwer. Steeds beeft
hij er naar gestreefd, en met tastbaar succes,
bruggen te slaan van de academische geleerd
heid naar de practlsche zielzorg, van den adel
naar de burgerij en de arbeiders, van de gees
telijkheid naar de leeken, van 'de ouderen naar
de jongeren en van natie tot natie.
Getrouw aan zijn devies „Vox temporis, vox
Dei", wist bij in woord en geschrift te wijzen
op de nooden van den tijd en verhief hij telkens
weer zijn waarschuwende stem tegen de conse
quenties en gevaren van het socialisme.
Ook ten aanzien van andere wereldproblemen
verhief 'deze prins der kerk vaak zijn verma
nende stem.
Nog onlangs, bij het begin der ontwapenings
conferentie, zette hij moedig de vredesethiek
der Katholieke Kerk uiteen.
Het priesterjubileum van kardinaal Faulha
ber zal door zijn volk herdacht worden met
groote vreugde en innige dankbaarheid.
Z.EmKardinaal
Faulhaber.
Een ramp nog tijdig voorkomen.
Naar de correspondent van de „Times" uit
Nice meldt, ontstond Dinsdag j.l. brand in
het ruim van bet Corsicaansche stoomschip
Cyrnos.
Een partij leege zakken, gedrenkt in olijf
olie, genaakte door tot dusver onbekende oor
zaak in brand.
De kapitein van bet schip, Orlandi, gaf on
middellijk bevel, een brandslang in het ruim
neer te laten en onmiddellijk naar Nice terug
te stoomen. Tevens werd een draadloos tele
gram naar Nice verzonden en toen het schip
in de haven aankwam, stond de plaatselijke
brandweer reeds gereed, om het vuur mede te
helpen blnsschen.
Het schip had 250 passagiers, zes automo
bielen en een groote hoeveelheid koopwaren
aan boord.
AL ROEIEND OVER DE NOORDZEE.
LONDEN, 28 Juli. (H.N.) In Gravesend zijn
2 jonge Duitschers aangekomen, die in een zelf
vervaardigde, vlakke roeiboot, welke slechts
25 centimeter hoog is, de Noordzee zijn over
gestoken. De zeilc-lub te Gravesend heeft de
jongelui uitgenoodigd zijn gasten te zijn. De
jonge Duitschers willen nog geheel Engeland
om-roeien, alvorens naar Duitschland terug te
keerem.
BERLIJN, 28 Juli (W.B.) Het persbureau
van de directie der rijksspoorwegen te Berlijn
deelt omtrent bet spoorwegongeluk op bet
station Gesundbrunnen nog het volgende mede.
Een losse locomotief, welke gisterenmiddag
het ernstige spoorwegongeluk van den perso
nentrein 208 veroorzaakte, is het stopsignaal
voorbij gereden, zooals de stoker hij zijn ver
boor heeft toegegeven.
Het personeel van deze locomotief was na
een rust vam elf uur eerst ruim vier uur in
dienst, toen het ongeluk plaats vond.
Het personeel bestand uit twee reserve-
machinisten, van. wie de een de functie van.
machinist en de andere die van stoker ver.
vulde. De machinist, die in de „Charité" we.
gens een zenuwtoeval opgenomen is, is nog
niet verhoord kunnen worden. Hij is vijftig
jaar oud, heeft reeds in 1917 zijn machinists
examen afgelegd en staat bekend als ©en be
trouwbaar en oppassend man.
In -het ziekenhuis -bevinden zich nog dertien
gewonden, wier verwondingen echter gelukkig
niet levensgevaarlijk zijn.
AARDVERSCHUIVINGEN IN DE
ZWITSERSCHE ALPEN.
Naar de Geoeefsche correspondent van de
„Times" meldt, hebben de zware regens, die
de laatste weken bijna zonder ophouden in
Zwitserland gevallen zijn in vele doelen van
de Alpen groote aardverschuivingen veroor
zaakt.
In bet kanton Glaris hebben op den Kilchen-
stock, bekend als de „bewegende berg", in de
laatste dagen, zware aardstortingen plaats
gehad.
De autoriteiten hebben bewoners van deze
streek den raad gegeven, hun woningen te
verlaten.
Vertaling van
F. VAN VELSEN
24).
Het klopt allemaal uitstekend op een ding
na, zei bij. Ik kan nog maar niet inzien, wat
je oom en Da Freitas daarmede hopen te be
reiken. Een of ander doel moet tech den a-ch-
Jergronn van hun streven vormen.
Dat begrijp ik ook niet, zei Isabel eenige-
zins verward. Hoe bet ook zij, 't is alles hun
drijven. Pedro verlangt er niet naar mij te
trouwen: in het geheel niet. Hu doet maar,
wat Da Freitas hem voorschrijft.
Zij aarzelde.
Als ik dat niet geweten had, zou ik het
zoo lang niet uitgehouden hebben, verklaar
de zij.
Hoe lang duurde dat? vroeg Tony vrien-
delijk.
Precies drie wekten. Den dag na dat
eerste diner kwam Da Freitas ons wederom
bezoeken en deed eten formeel aanzoek. Ik
verklaarde hem zonder omwegen, dat ik niet
Wilde, miaar dat speelde geen rol. Oom Philip
betoogde, dat ik bedeesd wa.s en niet wist wat
lk zei en Da Freitas verklaarde op zijn af.
Bdhuwelijke zalvende manier, dat hij zeker
Tist, dat, als ik Pedro beter leerde kennen,
'k hem even vurig zou beminnen als hij mi).
Ik oordeelde het 't beste, maar niets meer te
z®ggen en besloot op dat oogenblik, dat ik
*ou wegloopeu.
Tony keek baar goedkeurend aan.
Je bent buitengewoon practlsch, zei hij,
d« dochter van een .verbannen koning,
Br bleef mij toch niets anders te doen,
niet waar? antwoordde Isabel, maar bet was
nlöt gemakkelijk. U moet weten, ik had geen
geld en oom liet mij nooit alleen uitgaan.
Waarheen ik ook ging, altijd was Suzanne, die
Frangaise bij mij- De eenige, diie mij zou kun
nen helpen, zoo dlacht ik, was miss Watson.
Toen zy vertrok, had zij mij haar adres in
Londen gegeven en ik wist, dat zij alles voor
mij zou doen, want zij haatte oom Philip bijna
even erg ailS ik Ik schreef haar een briefje
en droeg het dagen lang tusschen mijn onder-
kleeren bij mij, maar ik kreeg nooit kans het
op de pos-t te doen. Zoo stonden de zaken tot
verleden Maandag. Ik gevoelde mij wanhopig
ellendig, waint Pedro was den vorigeu avond
bij oins te dineeran geweest. Hij wilde mij na
bet diner kussen ©n dat belette ik hem, er
ontstond een hevig© ruzie, bij vechten af en
zij waren allen vreeseiijk kwaad op mij. Den
volgenden morgein begon oom opnieuw tegen
mij. Hij zei, dat hij ©n Da Freitas een stokje
zouden steken voor, wat zij noemden, mijn
„nonsens" en dait zij bezig waren schikkingen
te treffen voor een onmiddellijk huwelijk met
Pedro. Ik gevoelde mij, zooals ik reeds zei,
ellendig, maar ik was miet voornemens met
hem te twisten; daarom zei ik niets. Oom
Philip ging dien avond ongeveer half zeven
naar Da Freitas en ik bleef met Suzanne al
leen in het huis achter. Zij vertrouwden mij
nooit en lieten mij nimmer alleen, 's nachts
werd zelfs mijn slaapkamer afgesloten.
Zij hield even op, om een weerbarstige koper
kleurige haarlok, welke tijdelijk de wijk naar
baar voorhoofd had genomen, naar achteren te
strijken.
Wij zaten in de huiskamer, vervolgde* zij
en Suzanne was met een haakwerkje bezig
terwijl ik deed, alsof Ik zat te lezen. Terwijl
Ik zoo zat te peinzen, viel mijn oog toevallig
op een geldstuk een hailve kroon dat op
clen hoek van de schrijftagei tegenover mij
lag. Ik denk, dat het aam Suzanne toebehoorde.
Ik keek er een oogenblik naar en plotseling
nam ik een besluit. Ik stond op en liep de
kamer door, alsof ik een ander boek uit de
boekenkast wilde halen. Toen ik voorbij de
schrijftafel kwam, nam ik het geldstuk op- Ik
had een gevoel, of Suzanne naar mij koek,
maar ik aarzelde niet. Toen ik bij de boeken
kast stond zag ik dat zij nog heel kalm zat te
haken. Ik wachtte niet langer, ,li©p recht naar
de deur en voor zij wist wat er gebeurde,
et.ond ik in de gang en had de deur achter
mij op slot gedaan.
Schitterend, riep Tomy opgewonden. Ik
kan mij baar woede voorstellen.
Nu, zij was woest, bekend© Isabel, maar
ik nam niet veel notitie van haar. Ik wisit, dat
niemand haar kon hoeren, dus liett ik haar
schreeuwen en tegen de deur schoppen en
vloog direct naar mijn kamer. Ik was te opSe-
womden om er op te letten, wat ik medenaiu.
Ik stopte eenige dingen in mijn koffertje,
sloop daarna naar heneden en verliet bet
huis.
Was je niet bang? vroeg Tony.
Niet voor. ik aan het station kwam. D'aar
vernam ik, dat de trein pas na tien minuten
vertrok en dait was vreeseiijk. Ik vreesde, dat
oom Philip ieder oogenblik terug zou kunnen
komen. Ik verborg mij ln de dameswacht
kamer en bleef daar zoo lang mogelijk. Toen
de trein voorkwam Vloog ik een coupé binnen.
De coupé was vol oude vrouwen. Ik voelde
dat ik ©en vreeeelijke kleur had en ik Tas
niets op mijn gemak, maar ik was niet van
plan in een andere coupé te gaan dus drong
ik tusschen hen door en nam plaats. Ik sloo-t
mijn oogen en liett hen maar naar hartelust
naar mij staren.
Je moet 't hun maar niet kwalijk nemen,
zei Tony. Oude vrouwen zien ook wel eens
graag een jonge koningin.
O, ik gaf er niet om. Ik ben er wel aan
gewend. In Frankrijk keken de meoechen ook
zoo gaar mij, aia ik in don trola kwam. Na
even gewachit te hebben vervolgde zij: Hoe het
ook zij ik was blij toen wij aan het Waterloo-
station waren. Ik was zoo opgewond-en, dat ik
bijna geen adem kon halen voor ik door den
uitgang was en toen viel Ik bijna in zwijm. Ik
weet nu hoe een dier zich moet gevoelen als bet
uit een val ontsnapt. Zij weud-de zicb tot
Tony. U vindt toch niet, dat ik laf ben, is het
wel?
Ik geloof, dat je zoo moedig bent, als
een leeuw, zed Tony.
Ik voelde mij toen toch in bet geheel
niOï zoo, antwoordde zij. Ik beefde over al
mijn leden en mijn bart ging geweldig te
kieer. Ik ging voor -eenige oogenhliikken op
een bank zitten en toen bedacht ik, dat ik be
ter in een lunchroom een kop tlbee kon gaan
drinken.
Arm kind zed Tony aangedaan. Natuur
lijk bad je niet gegeten
Neen, ik stond op om te kijken of ik een
restaurant zag, toen ik plotseling twee man
nen zag, die mij stonden aan te staren als
Walt! Toch niet onze vrienden uit Long-
Acre? riep Tony vragend.
Isabel knikte bevestigend.
Ja, zei ze, dat waren zij. Zij stonden
aan den overkant bij een boekenstalletje sa
men te praten. Zii keerden hun hoofden om,
zondna ik naar ben keek, doch ik bemerkte
zeer goed, dat zij mij gadesloegen. Ik bad
hen geen van beiden ooit gezien en ik werd
vreeseiijk bang. Ik bedacht, dat oom Philip
misschien naar Londen getelefoneerd kon
hebben en dat zij twee politieagenten waren,
die mij kwamen inrekenen.
Je kan een Engeische politieagent in
burgerkleeding altijd herkennen, viel Topiy
haar in de rede. Zij kijken zoo bedeesd, alsof
zij over zichzelf beschaamd zijn.
r- JDat wis(ï ik niet, zei Isabel. Ik aas te
opgewonden, om na te denken en toen zij mij
in het restaurant volgden, had ik het wel
uit kunnen gillen. Ik verwachtte, dat zij znij
zouden aanspreken maar zij deden bet niet
Zij bleven zitten, teTwijl ik mijn thee gebruik
te en daarna volgden zij mij op de stoep. Ik
vroeg den portier den kortsten weg naar
Long-Acre em hij ried mij aan, den onder-
gondschen trein naar Lei-oester square te ne
men. Ik hoopte en trachtte hen kwijt te ra
ken, maar het gelukte niet. Zij gingen in
denzelfden trein en zelfs in dezelfde coupé als
ik en stapten ook bi: Leicester square uit.
Ik wou, dat ik bij je was geweest, zei
Tony spijtig. Ik fceb het nog nooit ondervon
den, dat iemand mij gevolgd Is. Het moet een
wonderlijk gevoel bij iemand te weeg bren
gen.
Het was akelig in de lift, zei Isabel. Ik
had niet de minste notie, welken weg ik zou
moeten inslaan en ik begreep, dat zij mij op
het een of andere oogenblik zouden aanspre
ken. In mijn wanhoop vroeg ik, bij het uitgaan
der lift aan ©en dame, die naast mij liep,
of zij mij den weg naar Long-Acre kon wijzen.
U begrijpt, hoe blij ik was, toen zij mij vertel
de, dat zij ook dlien kamt uit moest en ik wel
zoo ver met haar kon medegaan.
Ik veronderstel, dat die grappenmakers
je tersluiks achterna slopen, zei Tony.
Ik denk het wel, zei Isabel. Ik was veel
te bang om achter mij te kijken. Ik liep met
de dame tot wij bij de deur van de flats
waren en teen bedankte lk baar vriendelijk
en vloog zoo vlug ik kon de trap op. De wo
ning van miss Watson lag geheel boven in
het gebouw. Er was geen hel; dus klopte
lk op de deur en bleef toen hijgend wachten,
vol vrees, dat die mannen ook naar boven
zouden komen.
wachten, doch er gebeurd© niets; d© deur
bleef dicht ©n plotseling kwam bet over mij
als ©en straal koud water: Stel j-e voor, dab
miss Watson niec thuis is! U begTij-pt, da's
ik bij mijn vlucht van Richmond te opgewoa,
den was, om aan die mogelijkheid te denken.
Gedurende eenige seconden deed het idee mij
bijna in zwijm vallen, zoodat ik mij aan den
deurknop rnioast vasthouden. Toen ik mij had
hersteld, begon ik weer op de deur te hame
ren en toen kwam er uit de deur aan den
overkant van de gang ©en oude heer. Hij was
dik en scheel en had een groote bril op en
geborduurde pantoffels aan. Hij zei tegeto
mij: „Het dient nergens toe, om zoo'n helsch
lawaai te maken. Miss Watson is voor een
maand op reis gegaan en er is niemand
thuis". Toen sioeg hij zijn deur voor mijn
neus dicht
Wat een oude bruut, zei Tomy. Ik hoop,
dat je bleef kloppen?
Waar zou dat goed voor geweest zijn?
vroeg Isabel met wanhoopsgebaar. Ik be
greep daft bij de waarheid sprak, want ik had
leven genoeg gemaakt, om alle bewoners van,
het gebouw wakker te maken. Bovendien
scheen ik geheel versuft geweest te zijn. Ik
had er zoo vast op gerekend, miss Watsoh
te zullen vinden, dat het zelfs niet bij mij
was opgekomen te bedenken, wat er moestj
gebeuren, als zij niet thuiis was.
't Moet je een geweldigen schok geg©»
ven hebben, zei Tony. Ik geloof, dat ik inj
tranen uitgebarsten zon zijn.
(Wordt vervolgd), j
