LEZERS VAN ONS BLAD GEADVERTEERDE ARTIKELEN. ALS DINGEN KONDEN SPREKEN. DE INTELLECTUEELE ONTWIKKELING DER VROUW IN DE OOSTERSCHE LANDEN. XX, «e,»,.. T „GROOTE GEHEIM KUNT U MIJ OOK ZEGGEN. i EEN GOEDE GEDACHTE VOOR ET .KEN DAG. ZATERDAG 6 AUGUSTUS 1932 RECEPTEN OP VERZOEK. ALCOHOLISME EN VRIJE LIEFDE IN SOVJET RUSLAND. COMPLEMENTEN. NIEUWE UITGAVEN. Moderne kooplieden geven door hunne advertentiën in de dagbladen blijk, met hunne aanbiedingen de concurrentie het hoofd te kunnen bieden. Zij treden met hunne producten en de prijzen, welke zij er voor rekenen, openlijk op en leveren hierdoor het bewijs, aan het publiek de beslissing in daden van koop te durven overlaten. De meest geadverteerde goederen vinden den groot sten aftrek. Zij zijn bijna altijd de beste en de goed koopste. Koopt dus uitsluitend 5. Eem per manen tswa veil Roofd. ui. TUNIS, ARABIE EN MESOPOTAMIE. it De gast of gasten tegenover gastvrouiu en gastheer, gezin en personeel. 't Is zoo eenvoudig een invitatie te aanvaar den, om eenige dagen door te brengen bij lieve iamiiiiie, vrienden, kennissen. Het is zoo eenrvouidiig en tooit er is zooveel tact noodig, om onze aanwezigheid tot een ge noegen, een vreugde voor geheel bet gezin te maken. Wanneer men een gezellige logeergast Wil zijn, diene men zich geheel en al aan te passen aan datgene, wat men met fijne intuïtie be grijpt de gewoonten van het huis te zijn. Vooral bij een logeerpartij in 'n groot gezin mag men zódh zeker wei voornemen, niet veeil- eischemd te zijn, niet al te zeer beslag te leg gen op het personeel, op tijd aan maaltijden te verschijnen, bij voorkomende gelegenheden een kleine hulp te bieden, of wel te eclipaeeren, zoo tnen bespeurt eendgszins storend op het familie leven te werken. Er kunnen zich honderd gele genheden voordoen, waarbij men doet, alsof men niets bespeurt niets merkt van mogelijke ontstemming; verschil van meening enz. Wanneer men gewaar wordt, dat de een of andere dag bijzonder veel van die huisvrouw vergt, kan men hartelijk en spontaan zonder vnagen Ingrijpen; vooral voor vrouwen ®n meisjes valt dit zoo gemakkelijk. Men moet niet al te duidelijk aantoonen: „ach stakkerd, wat heb je 't druk, ik zal je eens helpen". Heele- anaal niet, alsof 't vanzelf spreekt vraagt ge ouderen of kleinen eens mede op 'n wandeling, en gunt de vrouw des huizes aldus een rustdgea znorgen. of middag. Dan brengt ge eens wat bloemen mede, of 'n versnapering, dut fleurt 'n vermoeide huisvrouw zoo op, 'n nieuw boek, zaligheid. Of wel: „mag ik je bloemen eens verzorgen, Ik doe dat zoo graag; laat mij de kleintjes eens naar bed brengen, dat vind ik zoo leuk. 't Gaat dan alles zooweel vlotter, al komt moeder er bij, dan als de gastvrouw heneden komt: „au schenk Sk eens thee, jij gaat rusten enz." Br zijn zoovele manderen om zich gezellig aan te passen. Vooral wees voorkomend voor het personeel kort maar vriendelijk, laat zoo min mogelijk om', uw kamer slingeren, ruim zelf alles op. Geloof me, daar beneden in keuken of mangelkamer heerscht een onverbiddellijke kritiek, die haar terugslag vindt in de manier, waarop gij zich tegenover uwe gastvrouw gedraagt. Geef bij het beëindigen van uw logies een -behoorlijke fooi; t is misschien ouiderwetsdh, maar een zekere categorie is vaak alleen vatbaar voor deze be looning barer diensten en bij ontstentenis Mer- >an is veelal de huisvrouw de dupe Wat de maaltijden betreft, maak gerust een compliment, als het u bijzonder smaakt, zoo niet, zwijg maar niet zóó, dat men aan uw mis prijzend gezicht bespeurt dat 't u niet aan staat. Natuurlijk gebruikt men de eene ©pije liever dan de andere, maar, och, ais ge iets maar slikken kunt, wees dan verstandig en doe zonder iets te zeggen, 't Is iets wat wij oaize "lm eien ook van de prille jeugd moeten in prenten alles leeren eten, want niets in onaan genamer dan iemand aan ta/feü, die van niets oudt, overal den neus voor optrekt (al -is 't nog 2oo n schattig neusje) -dat verveelt reusachtig gauw. Heeft iemand een onoverwinnelijke «versie tegen m bepaalde spijs, dan is or wel 'm exous© e .vinden, maar mees-tal kan men 't wel ver mijden en 't fatsoen houden. Zeg vooral nooit iets ten nadeel© van kinde ren of personeel, voor zoover dit niet met uw geweten dn strijd is, 't zijn wapenen die al-s een boomerang terugkieeren naar diegenen, die den Pijl wist af te schieten, en ge wünt er uiiets mede dan wederzajdsche ontstemming. Weest vrooflijk, inschikkelijk, meegaand, een voudig, wanneer ge ziet, dat het geen gewoonte is, grand toilet te maken, kom dan eenvoudig aan tafel, leer de ongeschreven wetten verstaan die in '-t huis uwer gastvrouw heerschen. Dan «alt ge u zeker amuseeren, er zal tijd te over zijn, om tussohen hare -bezigheden door, u -uit te spreken met u-w gastvrouw, knusse uurtjes te vinden en genoeglijke avonden. Met igroote voldoening zal men uw verblijf gadeslaan, ja met oprechte spijt, zal men het uur van uw vertrek zien naderen, en gij zelve zult met 'leedwezen, misschien op 't hoogtepunt van tevredenheid en ,jhien ai-se" uwe afscheids woorden spreken. Er zou nog zooveel te zeggen e(jn, laten- wij echter eindigen, wij allien, verstaan em begrijpen elkaar, miet het minst dn. ornjzen bartel-ijken wenscihprettig» vacantie en. 'u 'knus logeer- partijtje. HELLENEN. Aarheienjam ongeveer 3 jampotjes Bereiding: Verwijder van de aardbeien de groene kroontjes, wasch en weeg ze en breng ze aan de kook. Laat ze onder roeren inkoken. Voek dan van het gewicht der vruchten aan suiker toe (ongeveer 700 gram) en laat de jam verder Inkoken tot ze voldoende dik is (leg wat jam op een bordje en laat het vlug koud worden). Voeg dan d.L. gezeefd citroensap toe en doe de jam zoo heet moge lijk in de goed schoongemaakte potten. Bedek de jam met gesmolten paraffine. Bessenjam. 1 K.G. roode, zwarte of witte bessen, 700 gr. suiker. Bereiding: Rits de bessen van de steeltjes, met een vork. Wasch en weeg ze, en bereid de jam verder als voor aardbeienjam i3 beschre ven, alleen geen citroensap toevoegen. Tomaten jam. 1 K.G. rijpe tomaten, ongeveer 700 gr. sui ker, ongeveer 1 d.L. gezeefd citroensap, schil van 1citroen. Bereiding: Verwijder de kelkblaadjes, wasch de tomaten en snijd ze in stukken. Kook ze 'n half uurtje tot ze geheel zacht zijn. Wrijf ze door een paardenharen of rieten zeef. Weeg de massa en neem van het gewicht aan suiker. Laat de moes met de citroenschil nog eenige tijd inkoken, voeg dan suiker toe en laat de jam verder inkoken tot ze dik genoeg te. Voeg het citroensap erbij en doe de jam vlug in de uit gekookte of met heet sodawater schoongemaak te potten. Sluit se af met parafine. Inmaken van perziken. Haal voorzichtig het schilletje van de gehal veerde perziken, die niet al te rijp moeten zijn. Verwijder de pitten. Schik de perziken in de flesch, die eerst uitgekookt en wat be koeld is, tot een paar vingerbreed onder den rand. Zet ze geheel onder koud water, waarin per L. 150 gr. suiker of meer is opgelost. Sluit de flesch en steriliseer de vruchten 20 minu ten op een temperatuur van 80 graden C. Koninginnesoep (8 personen). 1 soepkip, 2yt L. water, 500 gr. schenkel, vleesch, ongeveer 80 gr. crème de riz, 1 a 2 eierdooiers, 1 d.L. room, zout en foelie. Bereiding: Trek bouillon van kip en vleesch met zout en foelie. Neem het borstvleesch van de kip, zoodra dit gaar is en snijd het in kleine nette stukken, laat de rest van de kip verder mee trekken. Zeef de bouillon door een dichte doek. Bind de kokende bouillon met de crème de riz die met wat koud water is aangemengd (inplaats van crème de riz kan ook maizena ge nomen worden of kan de soep met boter en bloem gebonden worden). Doe de stukjes borstvleesch in de soep Klop in da soepterrine de eierdooiers goed met de room, en giet er dan langzaam onder goed roe ren de soep bij. Blanc manger witte roompudding) Ij. melk, L. room of alleen room, ma rasquin, stokje vanille, 50 gr suiker, 30 gr. gelatine. Bereiding: Laat de melk zachtjes trekken met de vanille, breng ze dan aan de kook met de room. Voeg suiker toe en de gelatine, die eenige tijd in ruim water heeft geweekt en daarna goed is uitgeknepen. Laat de pudding onder af en toe roeren gelei-achtig worden en doe ze in den puddingvorm als ze stijf begint te worden. Garneer de pudding met oranjesnippers en presenteer er vanillewafeltjes bij. Deel voor een pudding in twee kleuren, de puddingmassa in de helft. Kleur dan de eene helft roze door er een blaadje roode gelatine hij te gebruiken Giet 'n laag van de witte kleu-r in den vorm, laat deze bijna stijf worden en leg er dan voor zichtig de roode laag op, die vloeibaar is ge houden. M. M.; Mevr. v. d. V. te K. vraagt wat te doen tegen motten dn de piano geregeld, -vliegen er bij het opendoen enkele motten uit. Antwoord. Om het euvel grondig te bestrijden d-ienit u er een vakman ibij te halen, daar de lieve (beestjes waams-cihij-nilijik in hiet vilt van die kloppertjes huizen. Ook de kleine viltjes die om de stemstangetjes zitten (kimmen aangetast zijn. Dit m-oet dan vernieuwd, en daarna kun-t u den vleugel voorzichtig met een of ander mottenwerend. middel inspuiten. Bij afwezagtoiei-d kamfer in d-e -piano leggen. Mevr. v. d. V. te K. vraagt eveneens hoe men -doffe verf het Ibeste mooi kan honden. Antwoord. Alleen met zuiver water afnemen, niet vegen of strijken maar alleen maar deppen met een voohtiigen doek, liefst van onder naar boven, dat er geen, straaltjes over de verf loo- pen. Op deze -wijze houdt u de verf mood dof glanzend. ('t Recept van jam ontvangt u de volgende wieek). A bonné F. v. d. H., Delft vraagt een mdididefl tegen gilimimende neus en wangen, ondaniks het gebruik van. iponidBorême. Antwoord. Waarschijnlijk doet u verkeerd, u met zeeip 't gelaat te wasschen; niet iedereen, kan dat verdragen. M-et gewoon ko-ud of warm water wasechen, daarna met wat goede eau de cologne of alcohol aft) et ten, inwrijven met Ponds Vanishing cream met 'n watje of doekje na- vegen, ietwat inwrijven met 'n goede droge poeder en 't zal spoedig verholpen zijn. Zoo niet, richt u dan tot 'n -h-uidspecialiste. (Vooral geen. coklcxeam hij dag gebruiken, -deze is voor den nacht wanneer men n droge (huid heeft). Mevr. E. M. te den Haag. Uw schrijven ont vangen, aal -u uitvoerig per brief antwoorden» Mevr. v. d. W. te R. vraagt op welke wijizie men zelf sp-uitwater kan maken.. Antwoord. Dit kunt u zelf maar daarvoor idiiemt u zich een apparaat aan te schaffen mü. een syphon flesch. Vroeger waren deze alleen in zeer gxoote af metingen verkrijighaar, tegenwoordig in gewoon formaat. Bij d-e flesch koopt u een doos sparklets, met koolzuur gevulde capsule's, welke door een .zeer vernuftig machientje zich in de flesch omtiadten. De syphons kosten ongeveer 5 gulden de sparklets iets van 1.40 per dozijn. Iedere flesch spuitwater kost u ongeveer 12 ct 't Is zulk een rustig idee voor de huisvrouw e-em flesch en de capsule's in huis te hebben. Een onverwachte gas-t, gebrek aan "andere dranken, even getooverd, klaar is 't. U kunt deze hulp in de huishouding in alle goede huishoudelijke magazijnen bekomen. U vraagt tevens naar een goede aardappel- sobi-lmaahine voor 'n groot gezd-n. Deze zijn zeer zeker in den handel, oenprac- tisoh en oer-eemvoudig. Zij bestaan uit een van hi-nuen ruw steeuen pot -met 'n draaiende schijf, ook van steen; een ijzeren slin-ger en 'n houten deksel; in 3 min. schilt deze machine 2 kg. aardappelen. Zulk een toestel geeft een groote besparing op da kwantiteit, daar niets verloren gaat. Het -product heet naar ik meen ,,-Hollanidiia" en is niet diuur. (HUISMOEDER. Iedere despotische regeering, moet toch min stens den onderdanen, brood en spelen geven!! Met 't brood ziet het er in de vereenigde socialistische sovjetrepublieken allerellendigst ui-t, en is de regeering er des te meer op be dacht hun spelen te geven. De Russen zijn bekend als groote dranklief hebbers; alcohol vervangt voor hen vele an dere geneugten. De sovjet heeft dit zeer goed begrepen en is er op uit het alcoholmisbruik te bevorderen. De gevolgen blijven ndet uit. Naar aanleiding van een brief uit Moskou gepubliceerd In de „Corrière della Sera", schreef de „Osservatore Romano" het volgende: „De twee eenige bezittingen, die men den Russen gelaten heeft zijn: „alcohol en vrije liefde". Van 1923 tot 1924 bedroeg het alcohol ver bruik 10 milioen liter, van 1926 tot en met 1927 steeg dit tot 37 millioen en het verbruiks- jaar 1927'28 bereikte de hoogste van 492 mil-lloen liter. Ook onder de jeugd treft men alcoholisten aan, en de verwildering, de verslapping van geloof en zeden is 't gevolg der alcohol en niet minder der vrije liefde. De vrije liefde door het bolsjewisme wette lijk gesanctioneerd, is een kanker, die meer en meer invreet, en de duistere plannen der regeering nog meer in in de hand werkt dan de alcohol vermag. De vrije liefde met hare wreede en misdadige gevolgen der verstoorde zwangerschap, en ver nietiging van het gezin. Overmatig gebruik van alcohol bedwelmt, vergiftigt den geest; de hartstochten breken uit en waar een regee ring bovengenoemde misdaad wettelijk be- Met uitzondering van die, welke bij strand- en vacantiecostuums gedram gen worden, kenmerken zich de bij de vrouwelijke kleedij behoorende com plementen, ondanks hun verscheidenheid en veler lei fantasieën, door een opvallenden eenvoud. De klassieke, gladde handschoen is vervangen door „collega's", die so ber doch fraai met opr naaisels of découpes zijn bewerkt. Half lange mo dellen en handschoenen, die zelfs ter garneering der mouwen van een robe gebruikt worden, genie ten thans een ongekende popvMriteitm De korte handschoen is geheel naar het tweede plan te ruggedrongen en ivacht op het oogenblik, dat de grillige mode hem in eere zal herstellen. De lange, stoffen mo dellen hebben recht op de vooraanstaande plaats, welke zij zich veroverd hebben, immers in élégan- ce doen ze niet onder voor en gelijken zeer veel op de met bont gevoerde handschoenen. Aan de uitvoering der drie naden, welke over den rug loopen, wordt door de ontwerpers bijzondere zorg besteed. Ze zijn wiet plat meer, doch men heeft hun den vorm van staven ge geven. De stiksels loopen zeer uiteen, dikwijls zijn ze recht en eenvoudig, doch meestal mum ten ze uit in originaliteit van figuratie. Wat de kleuren betreft: combinaties in loit en zwart zijn zeer en vogue, evenzoo de tinten liggend tusschen beige en kastanjebruin. De versiering heeft doorgaans dezelfde kleur als de stof van het handschoenlichaam. Daardoor ontstaat het best geheel, 'n Enkele maal wor den levendiger tinten als bordeaux-rood en donkergroen toegepast. 'n Garneering met verzilverd of verguld me taal komt voor tasschen meer en meer in aan merkingDit schitterend materiaal doet het uitstekend op het doffe leder en veroorlooft dan ook allerlei combinaties voor origineele en prac- tische sluitingen. Tan 'n viertal interessante modellen geven wij een afbeelding. Het eerste is een groote sporttasch van kastanjebruin krokodillenleder bezit drie sluitingen, welke afzonderlijk, elk met een metalen plaatje, zijn versierdDaar naast een model voor de stad van roode maro kijn met decoupes en een verguld handvat, dat over een breede, scamengestelde sluiting is aangebracht. Eleganter nog is de creatie van zwart hertenleer met nikkelen staaf op de sluiting, waarin een kristallen steen is gezet Tenslotte een origineele compositie van blauw leer met een als sluiting fungeerenden stalen ketting. Weinig valt er te vertellen over de schoe nen, omdat de na-zomermodellen nog niet heb ben afgedaan. We kunnen slechts er op wijzen, dat men voor de uxmdeling vast houdt aan schoenenpractisch van vorm, met breede en lage hakken en gemaakt van soepel en sterk leer. Daarentegen is het materiaal van schoei sel voor avond- en andere gelegenheden soepel en zacht en zijn de hakken smal en hoog. Als voorheen bestaat de garneering uit fijne inleg. seis en decoupes. R schermt, kan het niet anders of alcohol en vrije liefde drijven het volk als in een roes naar den afgrond van verwording, verdiertijking en ont aarding. Arm volk, arme zielen, verblinde stakkerds. HELLENEN. Bij G. van "Wees en Weiss te Zeist verschenen weder een paar practische uitgaven van Beyer's extra serie n.l. gebreide pakken voor dames, heeren en kinderen, en Pullovers van wol en Ik, hoofd, wiegende op den hale van een -twintigjarige jonge dame, word op het mo ment, dat ik deze regelen schrijf, gepermanent. Dat wil zeggen, de eerste verschrikkingen zijn al achter den ru-g; ik onderga nu al-leen neg maar een simpele watergolf. En terwijl van -boven en van -beide zijd-en de hitte op me toe stroomt, zal ik trachten neer te pennen wat ik van het eerste oogenblik dat wij (ik en de rest van -de dame) de „salon de coiffure" bin nenstapten, alzoo heb meegemaakt. Nadat ik volgens de -gewone regels der kunst ben gewasS'C'h-en en gedroogd, komt een kapper, een jonge Duitscher, binnen, die een heeile in- strumen-tenkast voor mijn nieuwsgierige oogen neerzet. Pennen, klem-men, papieren, zwach tels, ammonia't schijnt allemaal in mij, arm hoofd, te moetien verdwijnen. Het spul (begint. Een plukje haar wor-dt op genomen, 't lijkt wel, of het uit mijn hoofd gesneden wordt, zóó stijf wordt het (beetgepakt, een touwtje zie ik, en een grijze pin, en een stukje zwachtel, gedrenkt in de vreeselijkste aller stanken, ammonia, weer een touwtje, en de eerste pin hangt. Heel benepen vraagt mijn mond in hoeveel van die plukjes de kapper denkt mijn pruik te .moeten verdeden. En ik val bijna van mijn romp als de man met zijn Duits-ch accent ant woordt: „gezien Uw haa-r zoo -d:i-ek is, zullen er wo-hl vierzi-g zijn". „Ik sluit m'n oogen en begin te tellen. Een, twee, drieWat word je daar zenuwachtig van! Acht, negen, tien..,. Mijn mond begint een praatje: ,,Hebt U al veel dames gepermanent?" ',Ohhh! lacht de -man, ohhh! als U dat eens wist! Ik denk U bent de vijfduizendste.'^ Mijn mond stel-t voor dit zeldzaam julbi!5u™ met een krentenbol te vieren, maar de ieie kapper, wiens maag ('t is net koffietijd) haar ram-mdt, zeg-t, dat een jongedame. ge permanent wordt, veel kraft noodig bee 11 haar ho-llen zelf moet essen. Onder de mohammedaansche landen van Noordelijk Afrika is het vooral het mederne Egypte, waar tot dusverre de belangrijkste resultaten voor de vrijere intellectueels ont wikkeling der vrouw behaald zijn. In een land als Marokko b.v. schijnen de tijden daarvoor nog volstrekt niet rijp te zijn. In Tunisië werd niet lang geleden, in 1930, heel wat stof opgeworpen door een publikatle van den jongen universiteitslector Tahir Al- Chaddad. Hij onderzoekt daarin de sociale posi tie van de mohammedaansche vrouw volgens het als algemeen geldig aanvaarde kanonische recht van den Islam. Hij pleit voor afschaffing, althans voor beperking van de eeuwenoude polygamie, een instituut, dat natuurlijk uiter aard niet geschikt is om het zelfbewustzijn der vrouw te verhoogen. Hij komt op voor grooter bewegingsvrijheid v-an de vrouw in het sociale leven, en wenscht in het bijzonder, dat haar eindelijk de gelegenheid geboden zal worden om hare intellectueels capaciteiten onbelem merd te ontwikkelen. Het boek van Tahir Al-Chaddad staat merk baar onder invloed, niet alleen van hetgeen in Egypte op dit gebied reeds vroeger gepubli ceerd werd, maar ook van een individueels, tamelijk vrijzinnige, levensbeschouwing. De schrijver geeft voor, dat hij aan de opvattingen van den Koran vasthoudt. Maar hij doet dat op zijn eigen wijze, en zijn uitleg van de Koran teksten wijkt in meer dan één punt nogal sterk af van de traditioneele, gangbare leer. Hij geeft toe, dat de Koran de vrouw beschouwt als een. soort van menschelijk wezen van den tweeden rang, dat op menig punt niet als gelijkwaardig met den man kan worden aangezien. Maar deze uitlatingen van den Profeet, zegt hij, heb ben voor ons geen bindend gezag in de eigen lijke beteekenis van het woord. De waards van deze uitspraken is slechts een betrekkelijke, n.l. voor den tijd en voor het milieu, waarin Mohammed optrad met zijne prediking. De omstandigheden van tijd en plaats in aanmer king genomen, -beteekenden die uitspraken een werkelijk niet geringe verbetering van het lot der vrouw. De conditie van de vrouw onder den Islam werd daardoor dan ook aanmerke lijk béter dan zij geweest was vóór Mohammed zijne leer verkondigd had. Evenwel zijn de door hem vastgelegde normen niet voor alle tijden noch voor alle verhoudingen geschikt. In onze dagen hebben die uitspraken herzie ning noodig, en wel in den zin van een aan merkelijk ruimere bewegingsvrijheid voor de vrouw. Zulk een hervorming moge schijnbaar in strijd zijn met den Koran: in werkelijkheid is ze het niet! Of, zelfs toegegeven dat zij in strijd is met de letter van het Heilige Boek, ze zijn toch wel degelijk in overeenstemming met den geest, dien het ademt. In werkelijk heid bestaat de groote verdienste van Moham med hierin: dat hij eenige beginselen over de rechten der vrouw, die te voren geheel geen rechten bezat, geformuleerd heeft. Al wat wij te doen hebben, is: die beginselen nu verder uitwerken en toepassen op de veranderde tijds omstandigheden. Op die wijze zal eindelijk de ware beteekenis der vrouw voor hulsgezin en maatschappij volledig tot haar recht komen. Dan pas zal zij ln het werkelijk bezit treden van die sociale en Intellectueele rechten, die haar heden ten dage niet langer kunnen noch mogen worden onthouden. De schrijver maakt een vergelijking tusschen de vrijmaking der vrouw, en de vrijmaking der slaven. De Koran veronderstelt het bestaan der slavernij als een algemeen aanvaard instituut. Hij dringt alléén aan op een billijke behande ling van de ongelukkigen, die nu eenmaal sla ven zijn, van de zijde hunner meesters. En dat was nuttig en noodig voor den tijd waarin Mohammed zijn woord deed weerklinken. Maar ■wie is er in de mohammedaansche landen, die heden nog slaven bezit? Hebben we dit insti tuut, dat eeuwen oud was in het Oosten, niet geleidelijk afgeschaft? En zijn wij daarom min der goede Muzelmannen dan vroeger, toen we slaven hielden? Heeft men door de vrijlating der slaven zich vergrepen tegen de geheiligde uitspraken van den Koran? Dat zal toch wel niemand beweren! Integendeel: we hebben de natuurlijke lijn der ontwikkeling gevolgd. "We hebben niets anders gedaan, dan de beginselen, .die in den Koran over de behandeling der sla ven zijn neergelegd, verder doorvoeren tot de opheffing van het geheele instituut der sla vernij vanzelf kon en moest volgen. De sohi ij ver acht het oogenblik gekomen om de para grafen over de rechtspositie van de mohamme daansche vrouw op dezelfde wijze praktisch te herzien. Hij verhoopt alle goeds van een bree- dere ontwikkeling en een vrijere opvoe in„ van de toekomstige echtgenooten en moet er s. Wanneer de meisjes eerst maar het noodige onderricht ontvangen, zullen de verouderde ideëen en opvattingen op menig gebied vanzelf veranderen en verbeteren Niet alle Tunisiërs/bleken van dezelfde opi nie als deze jonge geleerde, die mogelijk al gedroomd had, dat hij in zijn vaderland dezelf de rol ging spelen als Qhsim Amjn in Egypte. Het boek bevat bovendien over het particuliere leven van Mohammed, en diens persoonlijke verhouding tot de vrouwen, nog al enkele uit latingen, die minder eerbiedig klinken tegen over den profeet van Mekka. Vooral laatstge noemde passages hebben aanleiding gegeven tot protest. Daarop volgden ^Vg^r^ver0^" mieken zonder eind. Ofschoon <ie voorzorg genomen had vóór e zes mohammedaansche godgel6®1 e" ren over de voornaamste *e N te berde brengt, werd het hoe 61 schij nen toch veroordeeld doo gezag- hebbers van het land, liik o-ezae. rePre- sentanten van het burgerlijk gezag een var. zoek richtten om den v e hoek te verbieden. Deze eerste stap tot intellectueele althans voorloopig tot onvruchtbaarheid gedoemd. Ook op het eigeoiyk® Arabische schiereiland laat het onderwijs aan de vrouwelijke jeugd nog vrijwel alles te wenschen over. De verte genwoordigster van den Chidsj&z op het Oostersche Vrouwencongres van Damascus (1930) moest toegeven, dat er in haar vader land nog geen enkele meisjesschool bestond. En dit is niet te verwonderen. De Wahhabie- ten, die thans in Arabië wederom den toon aangeven, zijn geen Mohammedanen met een even vrijzinnigen Koran-uitleg als die van Tahir Al-Chaddhd! Zij gelden met volle recht als de meest conservatieve Islamieten van ge heel de mohammedaansche wereld, en houden niet van zulke Westersche nieuwigheden. Een veel beter figutlr maakt de Iraq (Meso- potamië). Daar zijn tegenwoordig de meisjes scholen even talrijk als de jongensscholen. En dat van de gelegenheid ook gebruik wordt ge maakt, bewijst het feit, dat ook het aantal vrouwelijke en mannelijke leerlingen vrijwel gelijk is. Reeds in 1922 beschikte het ministe rie van Onderwijs in dit land over eenige in- landsche vrouwelijke leerkrachten, die hare opleiding hadden ontvangen in Engelsch-Indië. Een normaalschool voor onderwijzeressen zorgt ervoor dat, bij vacatures of uitbreidin gen, het dienstdoende personeel voor het lager onderwijs geregeld kan worden aangevuld uit inlandsche krachten Eindelijk zie Ik nóg maar één pluk plnïooS haar. De ma® weet er (helaas, nog drie bewer kingen van te maken, maar dan ben ik toch zoover klaar! Onnoozel (hoofd dat ik ben, ik waande bet gebeel nu zoo ongeveer afgeloo- pen! Maar neen. Een gummi'ring om iedere pin en nog eerns een kleiner ringetje daar boven, op, (dat is volgens Bartjes zegge tachtig rin gen) verdwijnen zoo ongeveer in m'n hersens- Klaar? vraagt m'n voorbarige mond, waar op de kapper, die, naar ik boor, Heinricb heet, een beetje boos opmerkt dait ik. oengedoeidig ben! Een nieuwe doos komt op de proppen. Op treden van nieuwe specialiteiten" traebt ik te sctuettsen. Maar Heinrich. <ilo ©r niets van scbijnt te snappen, mompelt slechts een Ï8ÏS nensmondsah Verzeihung. Blauw» papieren, je reinste briefjes aan tien, worden doordrenkt in de ammonia- Hedn- rieh, die zeker ziet, dat ik wit om mijn neus word, gooit de romen gelukkig open, zeggend ,dat bet wiel eens dames, geeft die die loeft niet verdragen kunnen". Mijn pinnen knikken bem in den spiegel dankbaar toe. De blauwe flappen plus veertig ijzeren klem men worden allemaal nog op en om en aan mij bevestigd! Ik tracht nog grappig te en vergelijkingen te maken met de Medusa, maar Heinricb zegt slechts ,,warum denn?" Nu nadert de helsche machine. Het eind lijkt nabij. Iedere (blauw© pin verdwijnt nu in een electrlsoh kokertje. De kokertjes worden in de hoogte ge-trokken.... ik. Zoo moet Absalon zich gevoeld hebben toen bij aan zijn boom bungelde. Hu voel ik mijn krachten langzaam maar ■zeker verdwijnen. Nóg is niets ingeschakeld..-, nóg kan ik Weg_ jk aan wijlen Sacoo en Vanzetti..., stroom! ücibt gaat aan. Maar ik hoor nietsik voel nietsHeinrich staat naast me, kijkt toe. Dan voel ik eenige warmte, ©en v^ldadiga warmte op dezen kon- den Augustusdag. Dan boor ik geknetter, zie Dat is juist praehtieg", zegt Heinz, biijn angstig gezicht ziende, „dat chaat cboet, flat 13 schtoomen". Acht minuten blijf *k ingeschakeld. Der Heinz staat met de klok in zijn band. Daarna tien minuten, afkoelen. En dandan word. ik van al mijn hoofdtooisels ontheven, en voel me weer een gewoon tooofd worden. Ik word. nóg eens gewasschen, watergolf wordt met zorg gelegd, en ik word te drogen gezet. Naast mij wordt een Engetoohe behandeld, en drie hok jes verder een Dui.tscbe. Als ik de opmerking ■wil plaatsen, dat het hier geen internationaal permanent hof is, maar een internationaal per manent hoofd, bemerk ik, toch wel tot mijn verlichting, dat Heinricb onhoorbaar de cabine .heeft verlaten. Nu heb ik nog maar twee wenschen. En dat wel; lste. dat mijn DauerweJlen, zooals gegaran deerd, minstens zes maanden zullen houden, en 2 de. dat na die zes maanden de haarmode er plotseling een zal zijn van kale hoofden óf stijve pieken. Zondag. Wees blijde, want blijdschap behoort tot de jeugd, zij is des levens winst en de wiekslag fler ziel. Maandag: De waarheid verschijnt niet als de zon door haar eigen kracht en zonder inspanning van, den mensch, men kan niet volstaan met op haar verschijnen te wachten. Dinsdag; Een huis zonder boekenschat is een leeg huis van cultuurlooze, leeghoofdige menschen. Al is niet altijd een boekerij een bewijs dat men leest. Woensdag. De wereld behoort aan degenen die zich. moeite willen geven en die bij hunne pogingen en opofferingen, niet beginnen met te zeggen:] „Waarvoor Is dat noodig?"

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1932 | | pagina 6