A
A
w
u>
EEISINBMUKKEN UIT POLEN
EN 1USEANB.
S feSf/SLT*het zaakje
k
M
SCHATTEN OP DEN
BODEM DEK ZEE.
YOOK .KNUTSELAARS.
ALLERLEI.
nieuwe seeie.
ZATERDAG 8 OCTOBER 1932
De heilige Bruno, stichter
^er Karthuizers.
KgMlg
Eg
Sr" E
Oplossing van de vorig© rebus*
5l A3 cup
rr= n.
'n TtieescEermpie.
LETTERRAADSEL.
Het hengselmandJs.
der Karthn? Brun°- de stichter van de orde
heilige l-l "m<>nniken; werd in het oude,
ouders ware®11 ten jare 1030 8»l»ren- Z'f
een hl.mi, Van a-dei; hun wapen toonde
armen IT SChiId' waar°P twee gekruiste, roode
Aan balden.
ue beroemde hoogescholen van Rheims
°urs maakte hij als student prachtige
en
len J.,"1" LSD1sschop Hermann II van Keu
u wijdde hem tot priester; aartsbisschop
ri»P hem terug naar Rheims om
I to houden over alle scholen en hui.
n van het diocees. Hij gaf er ook onderwijs
11 net zoo weinigen stelden er een eer in door
dezen „meester der meesters", dezen „eereprijs
der meesters" te worden onderwezen. De latere
Paus Urbanus II behoorde hiertoe.
Het had niet veel gescheeld, of Bruno Har-
«vust van Keulen was monseigneur den
artsbisschop na diens overlijden op den zetel
Phni gevolgd, doch de Fransche koning
'Ps I 26tte hem den voet daarbij dwars
ze vorst heeft de Kerk veel leed berokkend
tu ai" trouw werd de Stedehouder van Chris-
ter gestaan door den geleerden pries-
a ^d Rheims. Diens hart en geest wendden
kea' meer en meer van de wereld met haar
'^vertoon af. Hij legde zijn bediening
Rh1)' VerIiet met vier Prtesters en twee leeken
de v 8 en vestigde zich in een woestenij in
uurt van Grenoble, hem afgestaan door zijn
«begeren leerling, den bisschop van die plaats,
"voren toonde God hem in een droom zeven
sterren, die hem naai- de plaats van zijn
ooeter, de Chartreuse, den weg wezen.
Rots blokken, naak te bergen, peillooze af-
igronden en eenzaamheid werden nu de naaste
en van den vromen kluizenaar.
In de eenvoudige celletjes der eerste „Char.
treuzers" (Karthuizers!) werd de re»el ee
dÏS/!:,®»' Benerii0tu5' verscherpt door
durend stilzwijgen, sobere maaltijden lange
ontberingen en vasten. Het monnikskleed was
w X1' ook kap en scapulier. Ken haren
™«epij lel dadelijk op het lichaam. Het was
ij. r nederzetting van zielen dan van
ven, want met de wereld hadden deze vro-
»,,8n Diets meer van doen. Heit was, of hier de
e ot staan wend gebracht en de eeuwigheid
terJfK3rEK>St bad verkregen; of God een luis-
Post had gesticht temidden eener luidruch-
lg* maatschappij.
g8viel het den heiligen Vader zijn vroe-
leermeester naar Rome te ontbieden.
zwaar het Bruno viel, hij wist te goed,
t de Paus, als Plaatsbekleedor van Christus,
Ble,t verzoekt, maar beschikt. „De Meester
heeft het noodig!" zeiden de leerlingen tot
den eigenaar van het lastdier uit het It van-
ivelie, zonder verderen tekst of uitleg; <Iq
Raus had hèm noodig en dus ging hij, mot zijn
Zes broeders, naar de onsterflijke stad. De ge.
«tele Karthuizer-orde op reis!Tot Bisschop
Van Reggio wilde de Paus hem verheffen,
maar Bruno verzocht dringend van den zwaren
last van het moeilijk, doch voortreffelijk bis-
«chopsambt verschoond te mogen blijven,
hra bekomen verlof stichtte hij nog een
^■glartrepse" in A?ul'ë (Zuid-ItaliëV onder den
de hf*"'Se Godsmoeder, „Maria In de
woestijn In dit klooster Is de heilige Bruno
den 6en October van Onzes Heei-en jaar 1101
zalig ontslapen, nadat hij nog op zijn sterfbed
een openbare biecht had gesproken en zijn
..Credo" had vernieuwd.
De Karthuizer-orde verkreeg haar pauselijke
regeling in 1681. Ieder der monniken heeft
'n cel, 'n tuintje, zijn vertrekken voor gebed,
arbeid en rust. Eens per week spijzen zij op
gansch sobere wijze tezamen, spreken met
elkaar en maken een wandeling door het
kloosterwoud.
.mN]°™t is de regel vermilderd of verzacht,
nr.. ,alt Dimmer noodig bleek; telkens, wan-
worden^word^hiT®1"^6*11 beetje t<*ï«eeflIIIwr te
^ntelen^Km^ tTerSChe,'pt! Vele h6Üi"
(Iers; de zalW robuiZ6rs on^v hun orde-broe-
tor ecstaticus" (daaraf Ka.rthl,i7'er' "doc-
tot di
(li71 ffastorven
5°°,Zij,n de_ volgelingen van Sint Bruno
blanke habijten het geweten der wereld
Sft en Ult hun omheinde kloosterh
VIaaI* vuuwi-mtv tvivut3t6TÜOVen
do geur van gebeden en de klaarte van
het hoogere licht. Hier wordt veel goecl
maakt, van hetgeen de menschen voor aitua
bederven. 841130
Een schandelijke wetgeving heeft de Kart
huizers verdreven uit het oude klooster van
„ia grande Chartreuse" nabij Grenoble, dat
de Fransche staat tot zijn eigendom heeft
verklaard. Thans lekt het hemelwater in de
Ktalige bogengangen en beambten werken het
met 'n vuilnisblik naar buiten. Leeg en ver
laten zijn de gewijde ruimten en de bevolking
hunkert naar den terugkeer der beminde pa
ters en broeders, en wellicht beleven wij dat
nu zich zooveel ten goede in Frankrijk
^veranderd.
huizerg48 ^Dmaal in mijn leven heb ik Kart-
Miratlor5alen en dat was in de „Cartuja" van
Ook in Tarj^®hij de Sp&ansche stad Burgos,
■beroemde ie een Chartreuse, waar de
vaardigd. Zeer XTan dien naam wordt ver.
sainte in Zwitser]0*3 ja ijet klooster van Val-
geheel heeft de of^d, (nabij Fribourg). In het
lang als de were]- twintig kloosters; „zoo
huizers wezen!" Gebaat, zullen er Kart-
Uit Nederland i8
ReU„-, ver<jwenen. ejk
jaar -eert haar herinnering terug in den
Stadsschouwburg van Amsterdam, wanneer
daai Vondel s „Gijsbreght van Aomstel" wordt
opgevoerd op Nieuwjaaredag (en later), „de
paepsche tragedie" (het paapsche drama!),
waaraan velen zich in Vondel's dagen zoo
ergerden! Dan treedt daar de „vader van on3
Katuizersklooster" voor het voetlicht, die tot
Amsterdam's heer zegt; „de zoete Jesus zij
met U en Uwe stadt en sta U eeuwigh bij!"
Mocht de Orde nog eens in ons vaderland weer-
keeren.
Wij smeeken, o Heer, geholpen te mogen
v orden door de voorbede va-n Uwen heiligen
Belijder Bruno, opdat wij vergiffenis mogen
erlangen van onze misslagen-
Koning Heidrek van IJsland had een gelofte
gedaan, dat ieder, die hem beleedigd had d°or
'n misstap of hoe dan ook, zou worden bege
nadigd wanneer hij een raadsel kon verzin
nen, dat de koning niet kon oplossen, ooie s
was nog noooit voorgekomen tijdens zijn ïe-
geering!
Nu gebeurde het, dat zekere rijksgroote,
Gestoemblindi, bij zijn vorst in ongenade viel.
De koning gebood hem tot zloh en vorderde
op strengen toon verantwoording. De schul
dige beefde van angst, want hij wist maar al
te goed, dat hij zich zwaar aan de Wet had
vergrepen; ook was hij lang nlet glad genoeg
om moeilijke raadsels op te stellen. In zijn
vertwijfeling zocht hij den steun van den god
Odin te verwerven; hij beloofde hem rijke ge
schenken. Toen nam de god de gestalte en het
gewaad van Gestoemblindi aan en meldde zich
a.n Heidreh's paleis om den heerscher raad
sels te stellen; deze liet hem begaan.
Bet eerste raadsel.
„Ik begeerde dat,
Wat ik gisteren bad!
Weet u wat het was?
Het maakt lam,
Het remt de spraak,
Soms prikkelt het tot spreken!
Koning Heidrek,
Kunt u dit raden?
De koning.
Goed is uw raadsel
Gestoemblindi,
Dadelijk is het te raden:
Men geve u bier; dat maakt velen kreupel;
btj den een remt het de spraak en de ander
voelt zich tot zwetsen geprikkeld
Bet derde raadsel.
Welken drank
Nuttigde ik gisteren?
Het was geen water en geen wijn,
Geen. bier noch mede
Noch andere lafenis.
Toch ging ik zonder dorst weg.
Koning Heidrek,
Kunt u dit raden 1
De koning.
Goed is uw raadsel
Gestoemblindi J
Dadelijk is bet te raden:
Gij leg'det u neer in de schaduw toen de
dauw het gras had bevochtigd. Gij koeldet uw
lippen en laafdet uw dorst I
Hf>t vroegere gebouw van de Admiraliteit met zijn vergulde torenspits.
VII.
Wat in Leningrad en het overige Rusland
opvalt, is het ontbreken van 'de namen voor
de dagen der week. Onze gids, stootbrigadier
oftewel vöórwerker Coplak de naam is hier
niet juist weergegeven weet van geen Zondag
of Maandag af «hij rekent alleen met de
datums; het overige is niks 'dan bijgeloovigheid,
meent hij
„Och, iaat maar waaien alles wat vroeger was
Maroesja, schenk ons thee uit den nieuwen
samowar
En daar kwam Lenin met de roode vlag al in
zijn hand
En de boer leerde lezen wat in wijze boeken
stond
Och, laat maar waaien alles wat vroeger was
Maroesja, schenk ons thee uit den nieuwen
samowar
God heeft den zevenden dag gezegend en
dien tot rustdag geheiligd zes dagen zult gij
arbeiden en al uw zaken doen, maar op den
zevenden dag is het de Sabbath des Heeren
Russische heeren hebben met dit „vooroordeel"
gebroken. De Zondag is door het „Pjatjidnewka"
systeem vervangen. Vier dagen arbeid één dag
rustMen zou zoo zeggen wat Is het een
mooie gemeenschapsgedachte, dat allen op één
en denzelfden dag hun rust nemen Zóó'n
gedachte past in een Rijk, dat zegt vóór en uit
Bet vijfde raadsel.
Wie is de machtige
Die over de velden schrijdt
Hij verteert water en woud:
Den wind echuwt hij
Maar gewapenden «niet.
Hij verteert den zonneschijn
Koning Heidrek,
Kunt u dit raden
De koning.
Goed is uw raadsel
Gestoemblindi
Dadelijk is het te raden:
dat is de nevel: hij maakt het land onzicht
baar; hij verdwijnt, wanneer de wind opsteekt,
maar menschen kunnen niets tegen hem be
ginnen; hij slaat den zonneschijn dood.
Bet tiende raadsel.
'Duid mij het wonder
Dat ik buiten zkg
Voor buurman's deur
witte vogels
Fladderen op steenen,
Maar zwarte zinken in het sliik
Koning Heidrek,
Kunt u dit raden
De koning.
Goed is uw raadsel
Gestoemblindi
Dadelijk is het te raden
dat is de hagel; witte koi-rX
maar zwarte droppels dmi op 8traat>
zand. '"«Pen neer in het
(Wordt vervolgd.)
GeWk is die stemming des gemoeds, welke
alleen verkregen wordt indien men het leven
opvat als een heilige taak.
De. kathedraal van den heiligen Izak van
Dalmatie met haar vergulden koepel,
thans ontheiligd tot lunchroom en anti
godsdienstig museum Leningradnabij
de Netva).
de gemeenschap te leven Maar, als het er op
aan komt den godsdienst 'n hak te zetten, stant
de regeering daarginds over véél heen En
bovendien, de dure Amerikaansche en Duitsche
machines, waarmee het aardsche paradijs wan-
W«liamaar,lang genoeg wacllt in elkaar ge-
gUt i:°;dt' diS kUnnen toch uiet Wélen
viifde rtlT Staan Zo° is dan aItÜd één
vijfde deel der arbeiders van fabriek of kantoor
w S ,lang' °f op de ban toren liep
het heele gevalletje in de soep en nooit kon
men Iemand bereiken, 'dien men juist het hard
ste noodig had Dan was de boekhouder weg
Dan de baas. Dan zijn secretaris Toen is Lenin
op zijn vijfden dag met 'n balk oVer het Roode
Plein in Moskou gaan zwoegen, als wilde hij
zeggen de vrije dag is niet onaantastbaar
Toch is men er veelszins toe overgegaan op
vele kantoren den vijfden dag allen vrij te
geven en enkele kleinere fabrieken volgden,
maar de meesten kunnen of durven dezen maat
regel niet aan
Enkele jaren terug werden Leningrad, Mos
kou en ook andere steden dikwijls verontrust
door geweldige benden van havelooze jongens,
die gapten wat -los en vast was en bij wie het
mes al heel losjes in 'de scheede stak Soms
moesten heele gordels van soldaten ro^d be
paalde wijken worden saamgetrokken om" dezen
roovers het binnendringen te beletten.
Deze „besprisórnije" (spr.nie) zijn jongens,
d'le door de zegeningen van den oorlog of de
revolutie hun ouders hebben moeten missen en
'de straat zijn opgegaan. Het woord wil eigenlijk
zeggen „zonder verzorging". Deze landloopers
vormden rooverbenden en aan het hoofd van
zoo n „chewra" stond een „koresch", een hoofd
man, die zoowat alles te vertellen had over zijn
„mannen". Zulke „chewra's" stroopten even
eens het platteland af, stalen en roofden en
zagen zelfs niet tegen 'n moord op Het is de
politie gelukt veel van deze clubs te pakken te
rijgen met den hoofdman erbij en het heele
arplr 'e Plaat8®11 In een soort opvoedings-
s sueht, waar hun een vak wordt geleerd, als
tel rÏÏT,'6 In°S®lijk is. Men gaat dan zóó
De (SérXf. paar benden samen moeten leven,
spelen wiI '3aas 0Ter den an'deren
Van deze on °°T, gro.ote vei'<I®eldheid ontstaat,
van het gesMnht maken d® ambtenaren
terzijde te schulvfn d°0r d® aanvoerder8
nemen. GedurSl mli? ÜUn plaats ,n te
één zoon boy <,n rf? z°merreis heb ik slechts
aangetroffen. Hii 46ep]ank van onzen trein
aangetroffen. Hii za„ T, 'a'1 u™a aem
zijn kleèding was nu m t t sezond uit' alleen
Wij staken hem door St'pori'r oaberispe,«k'
eten toe, waarvan hij een a'lerraampje wat
waSrSo T7001- en d®el zorgvuldig be-
Aan de stations
een o
waarde voor den kwaden 'da»
wipte hij van den trein af
om aanstonds zijn
plaats weer in te nemen, wannX'XT0 £"J"
sukkelgangetje begon Wii i,„h z n
«ebben anderen
hadden ingericht en heel vrooHik dXsWaS°nS
het rilden, van het vóórsto sedui"ende
het rijden, van het vóórste gedeelte van de„
trein overwipten naar het achterste Ni
vond dat blijkbaar vreemd, dat gedraaf™^
de 'daken van de rijtuigen Het is, of de machT
nisten er rtiet de snelheid op rekenen, dat er
niet-betalende passagiers zijn, die bij' groote
vaart naar beneden zouden kunnen tuimelen t
Van deze verwaarloosde knapen verzeilen er
later veel In een gevangenis. Of liever, „ge.
vangenissen" bestaan er in het nieuwe Rusland
'der communisten niet m-eer die had je alleen
maar tijdens de Czaren Maar dieven en ge
boefte moeten toch onschadelijk gemaakt wor
den Wel dan gaan ze naar een gevangenis,
Pardon, isolator, „(afzonder'ingsplaats") om
daar bun tijd uit te brommen
Degenen, van ons gezelschap, die zoo'n „iso
lator" (gevangenis) bezochten zelf ben ik er
niet heen geweest deelden mij mede, dat de
gevangenen daar tevens werkzaam zijn in een
fabriek. Op deze wijze verdienen zij hun eigen
k-ostHet „kostgeld" bedraagt 'n dertig roe
bels per maand, vuur en licht inbegrepen Wat
de gestrafte méér verdient, wordt voor hem
opgespaard ook mag hij er gedeeltelijk tabak
en sigaretten voor koopen, tevens kleeren, want
de gevangenen dragen hier geen gestichtsklee-
ding. De „bewaarders" zijn zelfs soms ook ge
vangenen, die uitmunten door goed gedrag. Om
de veroordeelden wat afleiding te brengen, be
vindt zich in veel cellen 'n luidspreker er is
een bioscoop en een vergaderzaalDes nachts
deelen twee tot drie man 'n cel zij kunnen
elke week een stoombad nemen. De gidsen wa
ren eerlijk genoeg te verklaren, dat het lang
niet overal zoo is, maar naar hun meening was
de nieuwe toestand zelfs verkieslijker boven
dien in België, waar de ge van gen-bewaring,
meenden zij, de beste is van 't overige Europa.
Na hun straftijd verlaten de gevangenen hun
oude omgeving en worden te werk gesteld in
een geheel ander gedeelte van het onmetelijke
Rijk, terwijl hun nieuwen mede-arbeiders niet
Wordt gezegd, dat zij gezeten hebben.
Wij hebben in Leningrad verschillende fa
brieken bezocht, want die maken Ruslands trots
uitIedereen zweert hij -de fabriek Sommige
Worden door gewapende roode-gardisten be
waakt
Voor den hoofdingang der fabriek bevindt
zich in een kastje de lijst der „tempo's"
Iedere maand wordt vastgesteld, welke af-
deeling zich het hardste heeft uitgesloofd naar
de meening der bedrijfsleiding. Haar nummer
komt onder een vliegtuig te staan, dat op die
lijst,is geschilderd. Zij heeft het vliegmachien-
teiapo gehaald en staat dus nummer één Dan
Komt het locomotief-tempo, de stoomboot, paar-
deinslecle, ossenwagen, schildpad, slak en ten
slotte de kreeft De nietsnutters en leegloopers
worden aan het schandhout geschreven Ook
degenen, die van de wodka (jenever) een rui
mer gebruik maken, dan voor den goeden gang
van zaken wel wehscbelijk is. De groote fa
brieken hebben soms eigen theaters en „clubs"
waar 0ok concerten worden gegeven, vergade
ringen worden gehouden, enz. In Moskou be
zochten wij zoo'n gebouw, dat op eenvoudige
wijze zégr doeltreffend uit hout was opge
trokken. Er werd een „agitproptheater" gehou-
den, een stuk, om de menschen warm te ma
ken voor de veelzijdige zegeningen van het
nieuwe systeem
Wii bezochten gedurende ons verblijf in de
vroegere hoofdstad het anti-godsdienstige mu
seum, dat is ingericht in de heerlijke ruimte
van de aan den heiligen Izaak van Dalmatië toe
gewijde kathedraal. Vroeger luidde een Russisch
spreekwoord, dat ik In een Duitsch-Russische
spraakkunst'vond vermeld (die van prof. dr. P.
In het jaar 1853, toen de goudzoekers in
Australië schatten uit de aarde opdolven, on
derhield het zeilschip „Madagascar" de ver
binding tusschen het goudland en Londen_ De
bodem had een groote hoeveelheid van het be
geerde metaal aan boord. In den oceaan stond
een gedeelte der passagiers tegen den gezag
voerder en zijn officieren op en joeg hen over
de kling degenen, die met deze muiterij niets
te maken wilden hebben werden, 'n paar vrou
wen uitgezonderd, achter slot en grendel ge
zet. De muiters namen met deze vrouwen en
het gestolen goud plaats in de reddingsbooten
en staken het schip in brand met gevangenen
en al. De straf voor deze wandaad bleef niet
uit; Slechts één boot bereikte de kust van Bra
zilië, maar in de branding gingen de zakken
met het gele goedje verloren! De overlevenden,
vijf vrouwen en zes mannen, kregen de gele
koorts en stierven op drie na. Zij doolden door
de wereld en raakten ten laatste verspreid. Een
van hen, 'n vrouw, heeft deze geschiedenis op
haar sterfbed aan een priester verteld.
Een vermogen aan stofgoud en „nuggets"
(klompjes goud) ging verloren door den onder
gang van het schip „Generaal Grant" en de
„Dorothea", die zonk tijdens den oorlog in
Transvaal met een bedrag van bijna vijf mil
Iioen aan baren goud! Nog grooter was het ver
lies van den Indië-vaarder „Grosvenor" (1782)
waardoor meer dan twintig millioen, waaron
der de gouden pauwen van den beroemden
troon te Delhi, naar de haaien ging!
Het bleek onmogelijk deze schatten aan de
zee te ontrukken. Alle pogingen waren ver-
geefsch!
Gelukkiger daarentegen was de Amerikaan
sche kapitein Willia.m Phips die in lfi87,
in de buurt der Bahama-eilanden, een Spaansch
wrak ontdekte, dat daar al bijna vijftig jaar
gelegen had. Aan goud en zilver wist deze ge
luksvogel ruim drie millioen te hergen, zoodat
koning Jacobus II van Engeland hem in den
adelstand meende te moeten verheffen. De
vele millioenen die gezonken zijn, ook die van
het goudschip de „Lutine" in de buurt van Ter
schelling, zijn overigens even onbereikbaar
als de kraters van de maan en wij zuilen ze
slechts te pakken kunnen krijgen, wanneer de
oceaan is opgedroogd maar misschien
taalt dan niemand meer naar het thans door
allen nagehunkerde goud!
Nog is te vermelden de geschiedenis van den
verloren zilveren theepot, dien het koksmaat
je over boord liet vallen. Het was een stuk van
een zeer kostbaar servies, dat op deze wijze in
den salon der haaie verzeild raakte. De eige
naar, de scheepskapitein, was 'n zeer gemoede
lijk heer en het maatje dacht vol ontzetting
aan „de kat met de zeven staarten", die een
roffel op z'n armen rug zou gaan spelen. Plot
seling kreeg hij een inval,
„Kapitein, kan je eigenlijk wel zéggen, dat
een ding verloren is, wanneer je precies weet
waar het is?"
„Nee, halve gare! Als je weet waar het is,
is het natuurlijk niet verloren!" bulderde
de gezagvoerder terug
„Dan deel ik U mede, dat uw zilveren thee
pot zich op den bodem der zee bevindt, want
bij is net over boord gekieperd!"
Hoe het afliep verhaalt de geschiedenis
niet!
Zoo'n leuk, knus aandoend theeschermpje
maken we van stevig karton. De maten staan
alle aangegeven en tot bijzondere koofdbreke-
rij geeft dit werkstukje dan ook geen aanlei
ding, Je maakt driemaal de bovenste teekening.
Onder zie je, hoe je de drie deelen verbindt,
'n Strook linnen, inknippen zooals de teeke-
ning laat zlen en omvouwen.
Het geheel stelt monniken van een zeer oude
kloosterorde voor.
Een ijsbreker op de Newa.
Fuchs) „Zonder God niet over den drempel,
ju God over de zee Tegenwoordig wordt
liet verre strand der eeuwigheid naar omlaag
gelaaid en aj ]jet bovennatuurlijke op de plat
ste, onbeschaamdste wijze verloochend. De com
munisten zullen een aardsch paradijs bouwen
en de menschheid van alle plagen bevrijden
Men staat versteld wanneer men merkt, hoe
haast overal de Grieksch-Katholleke Staatskerk
•den strijd tegen deze hevigste vijanden van
het. Christendom heeft verloren. De bekende
Russische schrijver Dostojewsky heeft eens ge
zegd „'n Godloochenaar kan nooit een Rus zijn,
hij houdt dadelijk op Rus te zijn maar de ge
schiedenis van heden geeft hem hierin onge
lijk. De tegen den godsdienst gerichte „mu
seums" en godslasterlijke optochten met ver-
ldeede priesters en door diefstal bekomen hei-
ligen-schilderijen (ikónen) hebben tot taak de
restjes van godsdienstig gevoel, van zich ge
bonden weten aan Hoogere Machten, uit de
zielen weg te zuigen.
„Godsdienst is opium v<^or het volk" heeft de
vader van het socialisme, Karl Marx gezegd
Lenin heeft dat tallooze malen herhaald en
zelfs met groote letters in het brandpunt der
Russische Heiligen-vereering, Moskou, op het
Roode Plein, laten neerschrijven. Het Russische
woord voor God luidt „Bog" tegenwoordig is
dat door de meesten van deze beteekenis ont
daan, waarna men het woord heeft behouden
voor het begrip „roebel"
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
1.
2.
3.
4.
5.
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
„Koninklijke",
7.
8.
9.
10.
1L
Afkorting voor
Jonge stier.
Goede sier maken, slempen.
Platmaken, met moeten komen.
Henstoet is een stoet, die luidruchtig
zijn vreugde te kennen geeft.
Vierkante zakken met veeren, kapok, paar
denhaar enz. gevuld, om op te leunen.
BegeerFg naar hulde, waardeering.
Naam van den gewonen muizenvalk
buizerd.
Groote houten moker.
Gauw, spoedig.
Romeinsch cijfer voor het getal 70.
of
DE GROOTSTE KATHOLIEKE STAD
ter wieneilid da op biet oogenMilk New-Yoirk. Een
derde deed der ibevoMdmg is er katholiek; met
de vóórsteden imiee bedraagt biet aantal katho
lieken baast dirie millioen! De hoofdleiding
over ban beeft candlmaai Patrick Hayes, wiens
arme, Iemsehe ouders wel nooit hebben kunnen
diroomen, dat hium zoon noig eens een kroonprins
der H. Kerk zooi worden.
„Van die trottodrs d«r wereldstad naar den
Kardinaalshoed" zou zijn geschiedenis bun
nen beeten!
We kunnen dit theeschermpje op twee ma.
nieren maken. Het makkelijkste is wel alleen
de dikke lijnen te teekenen en daarlangs te
snijden. Je krijgt dan een eenvoudig model
letje. Ben je al wat meer wegwijs, teeken dan
ook de dunne lijnen en snijd de gestreepte
vakjes uit.
Het geheel te omranden en met sierpapier
te beplakken. Aan den binnenkant komt na
tuurlijk doorschijnend papier.
'n Mandje van raffia, 'n Echt leuk mandje!;
Hiertoe snijden we eerst wat karionmodelle-i
tjee.
Snijd de bovenste figuur tweemaal uit; dit
voor vóór. en achterkant. Verder snijd je vier
rechthoeken, groot 6% X 5 c.M.dit zijn de
zijkanten en de kleppen. Nu maken we nog
een rechthoek 8X5 c.M. voor den bodem.
Wanneer alles uitgesneden is, wordt ieder kar
tonnetje afzonderlijk met raffia omwoeld.
Denk erom, dat je bij het omwoelen vari' Sé
bovenste figuur aan den onderkant telkens
twee draden over elkaar laat vallen, anders
kom je aan de bovenzijde niet goed uit. Leg nu
den -voor-, zij-, achter, en nog 'ns 'm zijkant
tegen elkaar en vlecht er met gekleurd raffia
een paar draden door, zooals de onderste tee
kening iaat zien. Knoop de uiteinden vast,
rijg den bodem er onder en breng hengsel en
kleppen nan De kleppen worden, draaibaar
aan de zijkanten bevestigd.
Neem nu een stokje van 5 c.M. Omwind het
stokje met raffia en zet het tegelijk met het
hengsel, in het midden met een paar spijker^
tjes vast. Op dit stokje rusten, in 't midden,
de kleppen. Denk er om, dat raffia vóór het
gebruik nat gemaakt moet worden.
III.
Ook met deze teekening heeft de teekenaar
zich niet minder dan vijfmaal vergist. Aan jul
lie de taak, die dommels er uit op te delven
Er komen er nu nog twee.
