REISINDRUKKEN UIT POLEN EN
17 OCTOBER.
OUDE RAADSELS VAN
IJSLAND.
lil", fjjte 'yyw SmHw
_/peld.efiLy/ëriljë
VOOR KNUTSELAARS
ZATERDAG 15 OCTOBER 1932
Öe E Margaretha Maria
Alacoque.
De Mo^rahische liturgie.
Oplossing van 'den v©rjge3
rebus.
'm Leuk spelletje.
NIEUWE SERIE.
OCTOBE1MOZEN,
OPLOSSING VORIG LETTER
RAADSEL.
De dichter Racam.
Een spelden kussentje.
- - '-r-"''
WÉrajï
(Slot).
Na het tiende raadsel, dat vorige week in
de courant stond, heeft de god Odin, die zich
verkleed had als een rijksgroot® Gestoemblindi,
aan koning Heidrek van IJsland de volgende
opgegeven:
Het dertiende raadsel.
Duid mij het wonder
Dat ik buiten zag
Voor buurman's deur!
Boven ons vliegt het,
Het zoeft als een arend,
Het ketst tegen helmen-
Koning Heidrek,
Kunt u dit raden?
De koning:
Goed is uw raadsel
Gestoemblindi!
Aanstonds is het te raden:
dat is de pijl.
Het veertiende raadsel:
Duid mij het eronder
Dat ik buiten zag
Voor buurman's deur!
Het heeft acht pooten
En vier oogen
En draagt de knieën boven den Kop.
Koning Heidrek,
Kunt u dit raden?
De koning:
Goed is uw raadsel
Gestoemblindi!
Aanstonds is 'het te raden:
'dat is de spin!
Bet een en
twintigste raadsel:
Wie zijn de vrouwen
Die weeklagend schrijden
Tot den lang-wachtenden vader
Velen lieden
Hebben zij leed gebracht,
Daar brengen zij haar tijd mee door.
Koning Heidrek,
Kunt u dit raden?
De koning:
Goed is uw raadsel
Gestoemblindi!
Aanstonds is het te raden:
dat zijn de golven, die men de dochteren
van Agir noemt.
Het twee en twintigste raadsel
Wie zijn de meisjes
Die in menigte schrijden
Tot den lang-wachtenden vader?
Blond haar
Hebben ze en blanke huiveii,
Maar niemand van haar heeft een Man.
Koning Heidrek,
Kunt u dit raden?
De koning:
Goed is uw raadsel
Gestoemblindi!
Aanstonds is het te raden:
dat zijn alweer de golven; baar en buiven
zijn bl-ond door het witte zeeschuim.
Het drie en dertigste raadsel:
Meisjes zag Ik
Gelijk aan slik
Haar rustplaats was ruw.
Zwart en smerig
Bij het licht der zon,
Maar schoon, wanneer men slecht ziet.
Koning Heidrek,
Kunt u dit raden?
De koning:
Goed is uw raadsel
Gestoemblindi!
Aanstonds is het te raden:
dat zijn de verglimmende kolen in den haard,
wanneer het donker wordt lichten zij op.
Het vijf en dertigste raadsel.
Wie zijn de twee
Op tien voeten
Met drie oogen
En éénen staart
Koning Heidrek
Kunt u dit raden?
De koning:
Goed is uw raadsel
Gestoemblindi!
Aanstonds is bet te raden:
dat Is de één-oogige god Odin, wanneer hij
op zijn achtvoetig xos Sleipnir rijdt.
Het laatste raadsel.
Nu nog één oplossing,
De allerlaatste,
Dan zij-t Gij de knapste der Koningin:
Wat fluisterde Odin
Den god Balder in 't oor,
Vóór men hem op het vlot tilde?
Toen erkende koning Heidrek, dat hij door
dit onoplosbare raadsel was overwonnen en
dus Gestoemblindi genade moest bewijzen.
HVlo^en° schande, en alles wat mooi en
leelijk is! Niemand kent je woorden. beha ve
jij alleen, booswicht, deugniet! Hij trok zyn
zwaard en hieuw naar deu god. Deze nam
aanstonds de gedaante van een valk.aane
verloor slechts een paar pennen uit dent staart
Den koning echter vermoordden korten tjd
daarna zijn trouwelooze dienaren.
Een vriend, die in donkere dagen bij
blijft, is als een licht in den nacht, aat (.jls
gelegenheid geeft de voorwerpen om ons hee"
te zien en ons daardoor niet eenzaam te gevoo1
Den 17en October 1690 stierf de heilige Mar
garetha Maria Alacoque. Tijdens haar leven
Has zb de heraut, de Engel, de Apostel van het
Hart, dat haar driemaal verscheen. Wie
et voorrecht had te Paray-le-Monial (in
oirgondië) het stille klooster te bezoeken en
altaar te zien, waar eens de Heilige dagen
nactlten in gebed doorbracht, waar zij tot
Douwe werd gevormd van dat Heilig
vo u Van £*°d' bee£t stellig den wensch in zich
d op'to®en eveneens een vereerder van
Hart te mogen worden. Aan het graf der
®!lige, aan het schrijn, dat glinstert van het
metaal harer sterke deugden en waar
looze lampen als een glorie-schijn leggen
°m haar relique, is het, alsof iets van den he
mel over de aarde straalt, van dat verre strand,
ven Jeaus' Hart beloofde aan hen, die hun le-
vo°r zijn eere inzetten,
niet® imiüge- Margaretha Maria heeft heusch
bet baar aardsch pleizier de devotie tot
jjoe Hart verbreid. Haar eigen mede-zusters,
bet 10°S Z^ Haar deugd ook schatten, vonden
eerst heelemaal niet noodig om deze
^nieuwigheid" binnen de muren van God® om-
einden tuin te halen. Waren de gewone kloos-
ei'-oefeningen soms niet voldoende Kon men
met deze alléén geen hoogen graad van
heiligheid bereiken Mocht Paray-le-Monial
dan niet ten voorbeeld worden gesteld onder
vele Zuster Alacdque bracht dit alles veel
verdriet: zij werd er door „in een zee van bit
terheid" gedompeld, naar Zij zelf getuigt. Er
waren katholieken genoeg, die Haar den koe
len schouder toekeerden. „Door Gods Genade
ben ik totaal en tot in den wortel toe ver
nietigd in de schatting dej- mensehen Het
doet mij meer deugd, dan ik zeggen kan Reeds
menigmaal heeft het verzet, de teeenl-nrH
die ik ondervond, mij bewogen om maar n ef
meer van de devotie te zee-e-o,, s
werd ik wegens dit angstig voórneme
den Heiland berispt. Gaarne zou ik aTi!! ,d?or
varen, maar de gehoorzaamheid w laten
toe" - aldus een Harer SeS ZUlksJliet
niet veroorloven de devotie Z0U Haar
Jesus algemeen verbreid te Hart van
halve eeuw na Haar heertrjS tPaS a"der"
ordende Paus Pins tv Cl a£«terven ver-
Hart over gansch de lf t- ff* Van het H'
verhief Leo XIII 7 o- 1 erk> eerst Mi 1889
van hoogen rang- t ^Plechtigheid
Kerk aan rt^t CC 900 W6rd fle strijdende
Hart allerplechtig.
Maria heeft a gew*M- De Heilige Margaretha
Maria heeft die f©63ten beleefd in den hemel
1» e!fgeVi6reode Kerk. die met een eindt
denrio v antwoordt op de hymnen der strii-
tervrouwed« d!Ur hee£t de2e ^^sende kloos-
e™en Waarheid van '3 Heeren woord
„Ik zal heerschen ondanks Mijn vijanden en
ondanks allen, die de devotie weerstaan".
Bescheiden en stil is Zij Haar kleinen weg
gegaan. Zij heeft niet over de toppen van hooge
hergen willen klimmen, noch begeerde Zij den
Oceaan te klieven. De duizelende daden, waar-
laeen; <J« moerige PlaTts ?n wT, Z00alS ZU
kleine plichten; de taak,
maar op het heil der zielen bedacht was; het
verscholen pad, dat niet Haar eigen inzicht,
maar God voor Haar uitlegde onder de men
sehen. Haar moed putte Zij uit de H. Commu
nie, die van den hemel getuigde temidden van
het aardsehe, die Haar samen met Christus
deed aanzitten; die Haar telkens een stap dich-
ter bracht bij bet Verre Strand. Zóó werd Zij
tot dat heiligdom, waarin het vuur van Jesus'
liefde zouden ophouden te gloeien lag. „Bemin
nen lijden, sterven" was Haar levensspreuk,
elk uur, dat Zij tn de school van het Goddelijk
Hart doorbracht Zónder lijden, leek. Haar nut
teloos voor de eeuwigheid.
bare^wti^lm ChrjstUs> die op ©ene wonder-
uw H Hant^aaitpa£,telijke rijkdommen van
IZ*- h ebt bek<md smaakt aan Sint
Margaretha Maria, geef ons, door Haar ver
asten en Haar voorbeeld, dat wij U in alles
boven alles beminnen en verdienen een
de0Hart'ende WOOnplaats te babben in datzelf-
dTaagt haar naami
de Spaansoh© cbrtste8'3"' de "Maz-Arabieren",
van Jeres (j uit te sl'nds 6'la®
Frontera in 711 ondier?"?1?11 8,13 oh) de la
danem en Arabieren atria der Mohamme-
«mosta-rilb be-teeikient: tot a' Arabisch:
ge-arabiriisearid. tabttërs geworden,
Op enkele plaatsen lm Sipamle fsn.
do) wordt zij nog gedeeltelijk gevoTd"11®' Tote"
Een brug over de Newa
VIII.
Vqn den heiligen Izaak van Dalmatië had
ik vóór mijn reis naar Leningrad („grad" is
het oud-Russische woord voor „stad' van dit
woord „gyad" is „gorod" afgeleid, denk aan
de koopstad N. Nov-gorod) nog nooit gehoord,
maar hij moet in de Russische kerk wel zéér
hoog aangeschreven staan, dat men een zóó
heerlijke kathedraal naar hem genoemd heeft,
dia tot de schoonste van de heele wereld wordt
gerekend en mij deed denken aan dién oud-
Romeinschen tempel, thans kerk ter eere van
de H. Maagd, het Pantheon, te Rome. De ver
gulde koepel glinstert in de stralende zomer
zon. Plet gouden kruis reikt hooger naar den
hemel dan dat van Londen's Sint-Paulus-kathe-
draal_ Alleen de fundamenten van dit bouw.
werk vorderden méér dan twee millioen gul
den Enorme sommen werden voor den aan
bouw gesticht door Catherina van Rusland en
van den laatsten, vermoorden Czaar tot den
armstem moejik (boer) stelde iedere Rus er
een eer in zijn steentjes te mogen bijdragen.
Vóór de scheunende handen der communis
ten deze ruimten ontheiligden, bezat de kerk
aan gouden en zilveren voorwerpen voor den
eeredienst, aan met juweelen bezette ikónen
(heiligen schilderijen) en heilige vaten, aan
oude en moderne schilderstukken en mozaïe.
ken (ingelegd metselwerk met allemaal kleu
rige steentjes) ware schatten en op, het voor.
naamste feest der staatskerk, Pasehen, wan
neer hier het „Christos Voakress" („Christus
is Verrezeu werd aangeheven hij den gloed
van honderden kaarsen moet de plechtigheid
aan die in Sint Pieter hebben herinnerd
Hoorde men ooit van harsten in Sint Pieter's
koepel, ook de Kathedraal van den heilige uit
Dalmatië is er niet vrij van.'De fundamenten
verzakken, ondanks de duizenden heipalen en
granietblokke-n, die men in den grond heeft
aangebracht. De wand-met-heiligen-schilderijen
vóór de altaren (iconosthse) werd van blank
marmer gebouwd. Het is hekend, dat de juwee
len, waarmede deze figuren in omtrek bezet
waren, ten getale van 63.456, de parels inbe
grepen, door de communisten die dit cijfer
zélf noemen zijn ontvreemd en naa.r Ame
rika verkochtBekend is ook, dat één „ge-
loovige", die, terwijl hij een ikoon kuste en
van die gelegenheid gebruik maakte om met
z'n tanden een juweel uit te rukken, onder
de regeering van den vermoorden Czaar, naar
Siberië werd verbannen. Iemand, die 'n ikoon
vernielde, werd onder Peter den Groote le
vend verbrand! Naast de edele steenen heb
ben de bolsjewisten uit deze kerk 21137
„poed" zilver ontvreemd; 'n poed is zooveel
3Is 32 porvel.
..!i t.r6den tusschein een statige 2Uilen-
heirt wfl°ulaar binnen. Er moe-t 'n klelnig-
d!!L bf.taaM worden aan entrée. De jonge
er vu' 16 ?nS gidst' beeft allang gemerkt, dat
Jegen in den boter zitten en daarom houdt
De Paus werkt met Hilter samen tegen
on'ze partijgenooten in Duitschland
De heer Kb. maakt haar duidelijk, dat juist
de katholieken van de partij-Hitler niets heb
ben moeten, maar hij vermag haar niet te
overtuigen. Wij moeten de spot-groep verlaten
en hebben niet eens den moed het afschuwe-
jyt0 beeld tegen den grond te smijten.
Ergens ligt een doode in zijn kist. Het is
oen heilige der Russische kerk, misschien wel
Sint Izaak zelf. Zijn gelaat herinnert aan dat
van Egyptische mummies. Geen waslicht, geen
biddenden om. hem heen. Achteloos loopen de
mensohen langs de reliquie als gold het een
pop uit een winkel-étalage, 'n Groot plakkaat
<aa bet schrijn deelt den bezoekers mede dat
J
Het (vroegere) ministerie van Onderwij'
te Leningrad, thans verenigingsgebouw
voor arbeiders
Z® ah:a3i eei1, korte toespraak van tevoren-
„riet neet wel een amti-godsdienstig museum
hier, maar eigenlijk moest het zijn: anti-kerke-
V 1 museum; tegen dèn godsdienst toch heb
ben wij, communisten niets, wèl tegen de
kerk roept zij uit.
„Zoodoende lezen We dan ook: „Godsdienst
is opium voor het volk" op het Roode Plein te
Moskou, merk ik op. 'n Katholieke Duitscher,
am. Kb. uit Diisseldorf, ingenieur en bestuurs-
1 van de Intern. R. Kath. Vredes-beweging
aldaar, vermaant mij: „Wer wollen uns hier
nicht an der Nase herumführen lassen („We
zullen ons hier niet als idioten laten behan
delen n voornemen, waar ik dadelijk mee
accoord ga. Het inwendige der vau fraaie ge
steenten en marmersoorten zacht glanzende
kerk wordt voor een groot gedeelte door stel-
linguerk ingenomen; men was juist bezig de
n-oodige reparatie aan te brengen toen, Lenin
en de zijne aan de macht kwamen. Er wor
den groepen havelooze mensehen rondgeleid
door de „museum"-beambten. Ons treft aller-
eerst een afdeeling, waar tussehen twee ge
weldige kanonnen méér dan levensgroot Z. H.
de Paus wordt voorgesteld; hij draagt een
koorkap met het Duitsche hakenkruis, het zin
nebeeld der nationaal-socialisten van Hitier,
erop. Zijn hoofd siert een myter. Wij vragen,
wat dat alle® te be toeken en heeft
„Wel" antwoordt de gidsende juffrouw"
„de Paus heeft de wereld opgeroepen tot
een oorlog tegen ons
„Wanneer heeft Z. H. dat dan gedaan
„Enkele jaren terug!"
.Jnderdaad toen heeft de Paus zlc-h wegens
Rusland tot d? wereld gewend om koren
ln te zamelen voor de hongerenden aan de
Wolga, waarvoor jullie geen brood hadden!
Tot loon wordt Hij hier zóó beschimpt!"
Van deze daad des Pausen blijkt de dame
niets te weten; het heeft niet in de „Prawda"
(„Waarheid!"), het communistische blad, ge-
staan en dus is het ook niet gebeurd, meent
zij „Wat beteekent dat hakenkruis op den
koormantel
bet lichaam onverteerd bleef door de droge
lucht en nog veel zaken meer, niet door de
heiligheid van den persoon. Ik vraag de juf
frouw, welke heilige dit is? Zij weet van
heiligen" niets af: „I hate saints", „ik hdat
heiligen" t"®1 zii' B1«kbaar v<>eU zi]' meer
voor" D©nin en stalin' de nieuwe heiligen,
welke de oude vervangen. Aan een zuil
(aat 'n lange kosten-berekening, eindelooze
Pisten cijfers onder geteekende kaarsen, i'les-
schen wijn en stukjes brood.
Zóóveel roebels hebben hier de godsdiensti
ge" plechtigheden gekost!" licht de gids ons
„Zóóveel uren zijn nutteloos verdaan, die
bé'n- aan arb?id besteed, hadden i kunnen wor-
dfcp
Deze platheid is zoo oud als het. Christen
dom. Het is de schunnige opmerking van een
Judas, toe-n de heilige zondares haar albasten
fiool 'met balsem uitgoot over de vermoeide
voeten van den Heer: „Dit geld ware beter
besteed geweapt aan de armen! Maar van
Judas heeft hét juffie wel nooit gehoord; haar
nieuwe testament" zijn de boeken van Lenin
Juffrouw" - zeg ik - „deze luit rs niet
volledig U had er bij moeteu zetten de bon-
derden verloren werkuren, die verkwist wor
den door de mensehen uit Leningrad en heel
Rusland welke hij honderden in lange rijen
voor de leege winkels staan en uren moeten
wachten, eer zij 'n rood kooltjes of 'n paar
schijfjes brood op hun bon kunnen bemachtigen.
De millioenen roebels, die de duizenden spion
nen van de G. P- Ge. per jaar kosten niet te
vergeten -
Maar zij is al weer verder en toont ons al
lerlei plakkaten, waarop kerk en godsdienst en
het vroegere keizerrijk arm in arm worden
voorgesteld en beschimpt. Het is te stuitend,
ook te dom, om dat hier allemaal te verhalen.
De katholieken moeten het nè. de Staatskerk
het meest ontgelden; de kardinalen en de Paus
schijnen het al heel erg verkorven te hebben.
Zéér opmerkelijk komt geen enkele plaatstegen
de Joden voorOnder de kolonnaden is een
lunchroom ingericht. Er worden biertjes ge-
beschen en het gaat er gemoedelijk toe. De
opzet is duidelijk: liet heilige moet naar de
sfeer van het alledaagsche worden neer ge
klauwd. Ik zeg het mijne ervan tot de gids.
„Is u wel eens in Milaan geweest
vraagt ze.
„Waarschijnlijk méér keeren dan U
„Dan weet U toch wel, dat daar in den Dom
óók gelegenheid tot verversching is
„Pardon, U bedoelt öp den Dom 1 Op het
dék van den Dom, wanneer men dat na een
vermoeiende klimpartij bereikt. Bovendien, als
twee hetzelfde doen, beste juffrouw, is het
nog niet hetzelfde De bedoeling die dóór
voorzit is 'n heel andere dan hier
Maar zij zegt van niet en verzocht ons in de
wachtende autobussen plaats te nemen. Ik ga
liever naar de „Nevsik Prospekt" wij zijn
niet gebonden aan het programma, al wordt er
soms 'n beleefde drang uitgeoefend, want daar
heb ik 'n open katholieke kerk gezien van
morgen; misschien kan ik van den geestelijke
wat aan de weet komen over den toestand van
onze H. Kerk in de vroegere hoofdistad van
Czaar Nicolaas' rijk. Het Godshuis blijkt ge
vuld met geloovigen, waarvan vele vrouwen
naar Poolschezede blijken gekleed. Het H.
Sacrament staat uitgesteld. De kerk ziet er
keurig uit, wit gestunt en men bidt er den ro
zenkrans, telkens onderbroken door gezang,
'n Pater Dominicaan knielt voor Ons Heer.
Wanneer hij den Zegen geeft met het Aller
heiligste, bemerk ik hoe vermoeid bij er uit
ziet eu dat zijn gezicht geteekend is door lijden
en ontbering.
Tóch nog een Lof bijgewoond in de tweede
stad der cotnmunisten
Na afloop van den H. Dienst ga ik do sacris
tie binnen.
Er is ve-el volk samen, 'n Jong bruidje met
'n bruidskrans in het haar! 'n Jonge boer, stijf-
statig tn ©en zwart gelegenheldspak.
'n Abend, Hochwürde-n!" luidt mijn groet. De
pater spreekt geen Duitsch. Wèl Poolsch en
Russisch en Fransch. Ik toon hem mijn pas,
waarop mijn godsdienst staat vermeld. Hij ver
trouwt het nu wat beter, ik kon een agent van
de G. p. Oe. zijn
..Kent U pater Theissling Informeert hij
in het Fransch.
„De vroegere generaal der Dominicanen be
doelt U? Bij naam wel! Hij was 'n Hollan
der".
..Hij was 'n goeie kennis van mij verze.
kert de priester.
Later schreef een pater uit het Zwolsohe
klooster mij, dat de Hoogeerw. heer Theissling
ooit verhaalde van dezen medebroeder op een
vooruitgeschoven post in Europa.
„U spreekt Duitsch Dan komt U als door
den Hemel gestuurd! Deze mensehen hier zijn
van de Wolga naar Leningrad gekomen o,m
te trouwen. Hun Duitsche geestelijken zijn al
len naar Siberië verbannen
Pardon, pater, U bedoelt naar meer verwij
derde oorden van de Republiek Siberië was
immers alléén maar onder de Czaren....
merk ik op. „T
„Voor die priesters is het hetzelfde. Nu heb
ben deze verloofden dien langen weg afgelegd
om door een Roomscben priester in het huwe-
lijk te worden verbonden, maar ik e
haast niet te doen, ik kom in moeilijkheden,
ze hooren niet tot mijn parochie. Tot nu toe
heeft men mij, misschien ook om-dat ik Franse 1-
man ben, ongemoeid gelaten, maar dat kan
eiken dag ophouden. Bovendien, ik moet het
huwelijks-gebed in het Duitsch oplezen, vra
gen stellen, en ik kèn geen Duitsch
„Pater, ik zal u helpen en voor tolk spelen
bij de woorden, die u niet voldoende kunt uit
spreken, U kunt hoogstens sterven, maar dan
wordt U martelaar, ofschoon de Kerk hier in
Leningrad misschien meer aan belijders heeft.
U moet maar denken, dat we in de catacom
ben zijn
De hoop in de harten van het bruidspaar
begint te herleven, wanneer ik vertel, wat de
priester en ik hebben verhandeld. Het bruidje
schikt haar kroon recht. Allerlei zaken, die
eigenlijk hier getoond moesten worden, hebben
zij niet bij zich! Nogmaals leg ik „eine warme
Lanze" voor hen in. Goddank, de pater schrijdt
al naar het altaar. Ik doe dienst als misdie
naar. Dan neemt hij het Duitsche formulier en
begint te lezqn. Hier en daar verduidelijk ik
zijn woorden. De Communiebank is vol Pool
sche vrouwen, die naar de late ceremonie
zien en bidden. De plechtigheid voltrekt zich.
Of zij hun trouw soms ook aan anderen heb
ben beloofd?
Neen, nee, alléén aan elkaar.
„Ego oonjungo vos in matrimonium.
bidt de dappere Diminicaan („Ik verbind u in
het huwelijk") „ia den naam des Vaders, des
Zoons, des heiligen Geestes „Amen"
antwoord ik met 'n zucht van verlichting. Zij
zijn waarlijk getrouwd! Ik feliciteer hen in
de sacristie. Het jonge bruidje straalt en huilt
van geluk. Ze vertellen mij van den zwaren
druk, waaronder ze leven daar aan „matoesjka"
(moedertje) Wolga's oevers. Haast geen brood;
geen verdienste; het is ondraaglijk. De pater
leest 's Zondags vier maal de H. Mis, de laat
ste om negen uur 's avonds. Hij is de éénige
Roomsche priester in Leningrad. De Bisschop
woont in Moskou. Er mogen geen priesters
meer het land binnen.
Die er zijn sterven langzaam uit. Op alle
kerken drukken zware belastingen, maar trots
alles is de Russische Staatskerk bezig zich
weer op te bouwen.
„Het is te hopen, pater, dat dezie diepe weg
der vernedering die kerk mocht voeren tot
vereeniging met Rome
Wij nemen afscheid.
De priester geeft mij zijn zegen voor het
verdere verloop mijner reis.
Wanneer ik door het Godshuis naar buiten
ga, bidden de Poolsche vrouwen nog aldoor.
Zoolang déze handen gevouwen blijven, zal de
kerk van Leningrad blijven staan!
Nu de lange winteravonden op til zijn, .wil
lea wij af en toe eens iets geven, waarmee
j.e je een paar gezellige uurtjes bezorgen leunt;
nu eens een handigheidje, dan weer n spel
letje, enz.Deze week 'n eigenaardig geval, dat
niet zoo'n klein beetje te denken geeft! Wie
het in de gaten heeft, mag zijn geleerdheid
gerust een® luchten en schrijft mij een briefje
over de zaak, 'n brief is nog beter!
Zie, dat je vijf gelijke kaatsballen of houten
dito's te pakken krijgt, mijn part stuiters, al
is de knikkertijd afgeloopen, en heerscht jo-jo!
Hang ze op zooals onze teekenlng laat zien.
,,Kan je begrijpen, zul je m'n zusje hooren!
zonde!" Ho! eens even! Er is heele maal geen
man over boord! We steken de touwtjes, die je
op onze schets ziet, door kleine lapjes katoen
en plakken ze zoo op de ballen vast. Gesnapt?
Vooral dus geen gaatjes in dit kostbare speel
goed! Dit ter geruststelling van je zusje Elly!
Hangen ze? Prachtig. Til nu „beur", zeggen
ze in den Achterhoek bal A op en laat hem
tegen B aankomen. Wat gebeurt er? B vliegt
natuurlijk op zij! Mis poes! De beweging
wordt overgebracht naar E. De laatste tol gaat
dus de hoogte in en de andere houden d'r dooie
gemak! Had je niet gedacht, hé? Nee, dat ligt
niet zoo voor de band!
Denk erom: het koordje van A moet strak
blijven tijdens het optillen!
IV,
De teekenaar heeft zich in deze teekenlng
vijfmaal vergist! Jullie moeten maar eens pro-
beeren die dommels eruit op te diepen!
Er komt nu nog één zoo'n plaat. Daarna
verwachten wij de gevonden fouten aan ons bu
reau, voor de verloting.
't Geel boombosch lijkt een stad van
goud-bespannen tenten,
een mystisch feestplein, overstrooid
met loovergoud,
Waarlangs de Zonvorstin haar korte
na j aars-lente
fier uit-feesteert en statie houdt.
De October-roos omzwiert in gele
feestguirlanden
de gouden tentpoort en doorgeurt de
blauwe lucht;
Zoo werd nooit Koningsvrouw bewuifd
van maagdenhanden,
noch toegejuicht met luid gerucht!
Zóó, als de Zon door rozenpoort en
gouden drempels
bewelkomd, kwam alleen op Haar laat
Rozenfeest
de Moeder Gods, die daar in duizend
harte-tempels
Haar lieve Oktober-rozen leest!
Uit Verzen" door B. H. Molkenboer O.P.
De maten staan er bij: de stippellijnen zijn
rits-lijnen. Heb vooral erg in de plakstrookjes,
die komen aan de binnenzijde. Verder geloof
ik niet, dat het bakje nog bijzondere moeilijk
heden zou kunnen opleveren. Het komt op poot-
jes te staan. Eén zoo'n pootje staat afzonderlijk
geschetst. Met de gehainceerd (gesltreltpte)
strookjes plak je die pootjes vast tegen den
onderkant van het doosje en aan de „ijzers
Ijzers? Wis ©n zeker! Van karton dan wel te
verstaan! Kartonnen Ijzers! Laatste mode,
hoor! Vast niet zoo duur als gouden ijzers,
de gouden oor-ijzers der Friezen bijv.! De
rugleuning wordt heel sierlijk wat omgebogen.
Tenslotte komt er nog een deksel, 'n los dan,
wel te verstaan, op het doosje. Hierover komt
een lapje fluweel, waaronder stevige watten.
Aan de onderzijde van dit deksel plakken we
een lintje vast, dat ter weerszijden uitsteekt,
dit dient, om het dekseltje op te tillen. Ook
kunnen we èn doosje èn leuning bekleeden. Hoe
beter je je best erop doet, des te grooter de
voldoening. Vsel succes!
Karthuizers.
1. K., voor „Koninklijke"; 2. var; 3. terenf
4. pletten; 5. juichende; 6. leunkussens; 7. eer-
gierig; 8. muiaerd; 9. sleeg; 10. rap; 11 s
voor 70.
een der eerste leden van de beroemde Fransche
Académie, bevond zich eens temidden van een
talrijk gezelschap. Hij plaatste daar een mop,
•waarom niemand begon te lachen. Nu wendde
de dichter zich tot iemand, die naast hem
zat en zelde: „Ik heb In de gaten, dat de dames
en heeren mij niet hebben verstaan. Wilt U
mijn mop voor hen in het plat vertalen?"
Deze week brengen we een speldenkussen.
Ziet er nog al raar uit hè? Nou, het heeft eer
lijk gezegd, meer weg van 'n slee dan van
'n kussen en we zouden misschien juister van
'n speldenbakje kunnen spreken, want je be
gint imet het maken van, een kartonnen
doosje, waarvan de bovenste teekening den
uitslag" laat zien.
