ALGEMEEN OVERZICHT.
DE MOORD in
i
(IET PIATQE5'
KULTURKAMPF IN
SLOWENIE.
VRIJDAG 28 OCTOBER 1932
VON PAPEN LAAT ZICH WEER
INTERVIEWEN.
DIEF, DIE AAN ALLES DACHT.
VLOOTDAG IN AMERIKA.
Een oproep van Hoover.
„Géén enkel land kan aan zichzelf
alleen denken".
CAROL DREIGT HELENA.
De viering van Michael's verjaardag
uitgesteld.
JONGEMAN DOOR TWEE MEISJES
VERMOORD
MOORD IN DE GEVANGENIS
TE SOFIA.
ZIJN VERLOOFDE VERGIFTIGD MET
TYPHUSBACILLEN.
DE GERECHTELIJKE DWALING TE
ANTWERPEN.
GODSDIENSTONDERWIJZERS MET
GEWELD UIT DE SCHOLEN
VERWIJDERD..
VALKENBURG'S
i FUUWARDEN» 'J
DE NIEUWE VATICAANSCHE
PINAKOTHEEK.
Door den H. Yader plechtig
geopend.
DE „RIJKDOMMEN" DER SPAANSCHE
JESUIETEN.
ERNSTIGE WERKLOOZEN-
ONLUSTEN TE LONDEN.
Heftige botsingen met de politie.
Intern, samenwerking
Op een vergadering van de autoriteiten der
episcopale methodist enkerk heeft staatssecre
taris Stimson een rede gehouden, waarin hij
erkende, dat Amerika's medewerking voor de
handhaving van den wereldvrede van es&eintiee
belang is.
De wereldvrede, aldus Stimson, is
Verwezenlijken, tenzij alle landen
ten inspannen ter bereiking van he g
Schappelijk doel.
Dit heteekent, dat samenwerking met het
oog op een dergelijk doel niet te verwezen
lijken is, als wij daaraan niet te zamen met
de andere naties deelnemen.
Spreker laakte scherp de houding der chau
vinisten en der sensatiepers, die wantrouwen
zaaien. Nimmer hebben onze demagogen zóó
sterk als thans gemeend, zich te moeten ver
klaren tegen de stappen van onze Europeesche
debiteuren, nimmer was onze sensatiepers hef
tiger in haar critiek op zelfs de allernoodzake-
lijkste maatregelen met het oog op internatio
nale samenwerking.
Als gevolg van het volkenbonds-instituut en
bet Kelloggpact wordt thans de geheele wereld
betrokken bij een aanslag op den vrede. Elke
dreigende inbreuk op die verdragen door te
Vei'wachten vijandelijkheden legt den anderen
den plicht op, overleg te plegen, ten einde de
openbare meening te mobiliseeren tegen de
dreggende ramp.
De weigering der Ver. Staten om de door 'n
gewapenden aanval verkregen resultaten te er
kennen, vervolgde spreker, bevestigt het heilig
karakter der verdragen en vormt een nieuwen
stap op den weg naar de internationale samen
werking tegen den oorlog.
Tenslotte bracht Stimson hulde aan de methode
van persoonlijk overleg tusschen de leiders der
vegeeringen, wees erop, dat we leven in u tijd
perk van goeden wil en vertrouwen tusschen
Engeland en Amerika, dat door het accoord
van Londen is ingeluid. Spreker pleitte met na
druk voor de voortzetting der pogingen tot ont
wapening, want „de eerste stap op den weg
naar wet en orde bestaat niet in het grijpen
naar het pistool".
Venezuela en de Volkenbond
De gezant van Venezuela te 's-Gravenhage,
dr. Cardenas, heeft aan een der redacteuren
van het Nederlandsch Correspondentiebureau
verschillende mededeelingen gedaan naar aan
leiding van het onlangs gepubliceerd financieel
verslag van den volkenbond, waarin een lijs
is opgenomen van den stand der betalingen
der leden van hun quota. In deze lijst is Ve
nezuela opgenomen onder de landen, die no„
niets betaald hebben van hun contributie over
1932, zoodat verschillende bladen hebben un
nen schrijven, dat alle Zuid-Amerikaansche
landen ten achter waren in hun beta mgen
aan den volkenbond.
De Venezolaansche gezant stelt er Pr
uitdrukkelijk te verklaren, dat zijn an
onrechte onder de wanbetalers is opgeno
Venezuela is overigens, zoo zeide B
denas, het eenige land ter wereld, a
tisch geen enkele staatsschuld hee
De contributie voor den volkenbond werd
overgemaakt in ponden en re®dS naar
dit jaar zond de regeering de cn
Europa ,en de zaakgelastigde va aurus-
in Zwitserland overhandigde baa
tus aan den volkenbond Doch n wag
overhandigen van die chèque ee heeft
tengevolge van den koers van bn-e£
de Venezolaansche zaakgelastig regeering
daarvan kennis gegeven aan Z""jddenijk een
welke na ontvangst hiervan o het
tweede chèque heeft afgestuurd
verschil te betalen. financieel ver-
Toen nu in annex A van n zuela onder
slag van den volkenbond ook de Vene
de wanbetalers werd genoemu. volkenbond,
zolaansche gedelegeerde bh m den
de heer Cesar Zumeta, zich g hepr
thesaurier van den volkenhon verklaring
Jacklin, die hem een se waarin hij ver
heeft afgegeven op 15 October zai doen om
klaart, dat hij al het mogdfl
den valschen indruk, d e ten volkenbond
betalingen van Venezuela aa schrljven be
is gewekt, weg te nemem Venezue,a
vestigt de heer •IacklinfiT.ancieele verplichtin
altijd op tijd aan zijn fi ha(J voldaan
gen tegenover den volke de begrootjng
De gezant vertelde no* dlt jaar werd
van Venezuela einde J regeering de chèque
aangenomen en dat o Men heeft
reeds in Juli had op betalingen getalmd,
in Venezuela niet met
Een tweede Raffles aan het werk.
In den nacht van Maandag op Dinsdag ie
hit het museum te Blackburn de gouden ^or°'
nation Cup gestolen, die in 1926 door So ar
te Epsom is gewonnen. Van stelen mag a
geval echter bijna niet gesproken w
want deze term is veel te vulgair
wijze, waarop de kostbare beker ran ar
is verwisseld, meldt de „Dai y x
De politie is er bijna zeker van dat de
beroemde Raffles in hoogst eigen persoon naar
Blackburn is gekomen, enkel en alleen met
het doel, den Coronation Cup in zijn bezit te
hrijgen. Hij wist precies, waar hij haar kon
vinden en liet alle andere kostbaarheden van
bet museum ongemoeid.
De methode, welke hij volgde om zijn doel
te bereiken, gat blijk van zorgvuldig nadenken
en overleg. Hij drong een tuin binnen, welke
achter de zaal, waar de trophee staat tentoon
gesteld, is gelegen, klom op het dak en Bneed
een ruit uit, welke juist groot genoeg was, om
hem doorgang te verleenen.
Vervolgens verwijderde hij twee stalen sta
ven uit een deur welke hem den doortocht
belemmerde en sneed er een groote spiegel
ruit uit. Hij deed dit successievelijk, terwijl
hij ieder afzonderlijk stuk glas zorgvuldig op
een in de nabijheid staande tafel legde, en
slotte kroop hij door de aldus ontstane ope-
ning.
Zijn volgende zorg was den beker uit a
vitrine, waarin hij stond tentoongesteld, e
verwijderen. Ook dit karwei volbracht hij zon
der moeite met behulp van zijn glassnijder.
Daar de edele vertegenwoordiger van het
inbrekersgilde blijkbaar aan de waarde van
zijn buit twijfelde Raffles houdt zich, zooals
iedereen weet, niet met minderwaardige za
ken op zag hij uit naar een middel, om zich
hieromtrent zekerheid te verschaffen.
Hij ging op zoek en keerde weldra terug met
een weegschaal, waarop hij zorgvuldig den
beker afwoog.
Toen dit onderzoek bevredigend was afgeloo-
pen, maakte de ongenoode bezoeker zich gereed,
te vertrekken, doch niet voordat hij met be
hulp van een borstel, welke hij in de zaal vond,
zijn kleeren, die door de klimpartij stoffig wa
ren geworden, netjes had schoongeborsteld.
De volgende daden van den heer „Raffles"
kunnen niet beschreven worden, daar niemand
weet, boe en wanneer hij zich met den beker
die uit achttien karaats goud bestaat, mt de
voeten heeft gemaakt.
RrTEDKICHSHAFEN, 27 October (H.N.)
Volgens een bij de werf ontvangen telegram
is de „Graf Zeppelin" vanmorgen 9.40 uur te
Pernambuco geland.
WASHINGTON, 27 October (V.D.) Naar aan
leiding van den vlootdag, die heden in de
Vereenigde Staten wordt gevierd heeft presi
dent Hoover een oproep gepubliceerd, waarin
hij verklaart, dat het op grond van de con
stitutie de eerste plicht van de regeering der
Vereenigde Staten is, de nationale verdediging
veilig te stellen.
De regeering heeft er met succes naar ge
streefd, de internationalebewapening te land
zoowel als ter zee in overeenstemming te bren
gen met de overeenkomst van Londen.
Indien deze bemoeiingen tenslotte toch zul
len mislukken dan is de regeering der Ver
eenigde Staten gedwongen de Amerikaansche
vloot tot de uiterste grens van de Londensche
vlootovereenkomst uit te breiden en haar vloot
daardoor op gelijke sterkte te brengen met de
machtigste vloot ter wereld.
LONDEN, 27 October (R.O.) De chef van den
Engelschen generalen staf in het Arabische le
ger tijdens den wereldoorlog, luitenant-kolonel
Stirling, heeft een onderhoud gehad met zijn
vroegeren tegenstander, rijkskanselier von Pa
pen, waarvan de „Morning Post" het volgende
publiceert.
Als inleiding wordt gezegd: Zoolang de rijks
kanselier de orde in het land kan handhaven en
zijn landgenooten zegt wat hun te doen staat en
hoe en wanneer het hun te doen staat, zoolang
zal Duitschland over het algemeen met de heer
schappij van von Papen en de zijnen accoord
gaan, ofschoon zij geen steun vinden in het
parlement of bij de partijen.
Sprekend over zijn onderhoud met den rijks
kanselier zegt de luitenant-kolonel: Von Papen
valt buiten het dikhoofdige Pruisische type en
dit verklaart wellicht ten deele zijn onloochen
baar succes bij zijn onderhandelingen met de
Franschen te Lausanne.
Hij is verstandig en weet een anders stand
punt te begrijpen.
De rijkskanselier heeft hem verklaard: Het
resultaat van de jongste rijksdagverkiezingen
was ongeveer overeenkomstig mijn verwachtin
gen. Er was geen partij met een voldoende meer
derheid om een nieuwe regeering. te vormen, en
de partijen konden zich niet aaneensluiten, al
gebeurt dit later wellicht toch.
Op de vraag, welke houding hij zal aannemen
tegenover de nationaal-socialisten, het ijzeren
front en de communisten en of hij tusschen hen
onderscheid zou maken, antwoordde von Papen:
De eerste plicht mijner regeering is het staats
gezag te handhaven.
In dit opzicht is de regeering besloten de
noodige maatregelen te treffen. De noodzake
lijkheid eener centrale reorganisatie is de eer
ste en eenige strijd, waarvoor mijn regeering
staat en mijn allereerste taak zal zijn, te pogen
werk voor de werkloozen te verschaffen.
Verder moet het bestuursapparaat uit be
zuinigingsoverwegingen vereenvoudigd woiden.
Een vraag over het eventueel herstel der mo
narchie beantwoordde de rijkskanselier weer
met de verklaring, dat deze kwestie thans niet
aan de orde is.
Inzake de ontwapening verklaarde de rijks
kanselier: Wij hebben op het oogenblik het ge
voel geheel zonder veiligheid te zijn.
De particuliere legers, waarop van Fransche
zijde steeds weer wordt gewezen, zijn, zooals
elk vakman weet, in militair opzicht van geen
waarde, daar zij onbewapend en niet zijn uit
gerust zooals de in hooge mate technisch-mo-
derne oorlog vereischt.
Ten slotte beantwoordde von Papen nog
eenige vragen betreffende de Duitsche schulden.
Plij verklaarde, dat overal in Duitschland de
oprechte wensch bestaat, aan deze verplichtin
gen te voldoen.
Doch men moet in het oog houden, hoe onze
betalingscapaciteit afhangt van onzen export
en van den verkoop van onze producten op de
buitenlandsche markt.
Slechts door wederzij dsch vertrouwen kan
het economisch herstel der geheele wereld tot
stand worden gebracht.
Geen enkel land kan thans meer aan zichzelf
alleen denken.
Naar de Weensche correspondent van de
„Daily Herald" meldt, had minister-president
Manioe, Roemenië's „sterke man". Dinsdag
een langdurig onderhoud met prinses Helena
over de toekomstige betrekkingen tusschen
haar en konins Carol.
Manioe zou haar hebben medegedeeld, dat
haar inkomen van de civiele lijst zou worden
geschrapt, als zij zich niet bereid verklaart,
de oplossing van de geheele kwestie eens en
voor altijd over te laten aan koning Carol en
het Roemeensche kabinet.
De koning zelf deed Dinsdag een anderen
veelbeteekenenden stap. Hij bepaalde, dat de
viering van Michael's verjaardag, waarvoor
prinses Helena, zooals bekend, naar Boekarest
gekomen is, tot 8 November a.s. zal gorden
uitgesteld onder voorwendsel, dat kroonprins
Michael geboren is, toen de Grieksche kalen
der, welke veertien dagen achterloopt bij den
West-Europeesche, nog van kracht was.
Iedereen echter is ervan overtuigd, dat de
eigenlijke reden voor dezen maatregel is, dat
hij zijn gemalin meent te kunnen dwingen zoo
lang mogelijk in het land te blijven, opdat de
tijd en Manioe's tusschenkomst de verzoening
kunnen brengen, waartegen zij zich zoo krach
tig verzet.
Hoewel prins Michael met zijn moeder de
lunch gebruikt heeft, heeft de koning haar nog
niet gezien. Een hofbericht meldt, dat zij hem
niet wilde ontvangen.
Geheimzinnige geschiedenis te
Birmingham.
Een geheimzinnig drama, dat spoedig, naar
men hoopt, zal worden opgehelderd, werd te
Birmingham ontdekt. Men vond er n.l. in een
tuin voor een huis gelegen, het lijk van een
21-jarigen jongeling, Sidney Maxton geheeten.
Hij had hevige slagen op het hoofd en een
messteek in de borst bekomen.
De politie, die onmiddellijk een onderzoek
instelde, wist niet wat te denken. Zij doorzocht
nauwkeurig den omtrek en ondervroeg talrijke
personen. Een jong meisje verklaarde, dat zij
den avond van het drama een jongeling gezien
had, die van twee meisjes vergezeld was en
dat'zij had hooren schreeuwen. Zij voegde er
aan toe, ook nog gezien te hebben dat de jon
geling scheen te vallen en dat men hem in het
hofje gedragen had.
De twee meisjes werden opgespoord. Maan
dag werden zij aangehouden en van den mocfrd
op den jongeling beschuldigd; het zijn twee
gezusters, resp. 22 en 16 jaar oud.
Het nieuws der arrestatie heeft in de buurt
groot opzien verwekt.
Men weet nog niet, in welke omstandigheden
de misdaad gepleegd werd en wat de drijfveer
er van was. Men zal het vernemen tijdens de
verschijning van de beklaagden voor de recht
bank.
SOFIA, 27 October. (V.D.) In een gevangenis
te Sofia heeft een wegens moord op een Mace
doniër tot levenslange gevangenisstraf veroor
deelde een medegevangene, die eveneens we
gens moord op een.- Macedoniër was veroor
deeld, doodgeschoten.
De moordenaar verklaarde, dat hij de daad
heeft gepleegd op bevel van de Imro.
De vermoorde maakte deel uit van de Pro-
togeroff-groep. Hij had in de maand Juli j.l.
in de plaats van een Macedonischen afgevaar
digde op straat bij vergissing een kunstschil
der doodgeschoten.
Te Weenen heeft een koffiehuishouder zijn
verloofde die in bepaalde omstandigheden ver
keerde, door middel van pralines, die typhus-
bacillen bevatten, vergiftigd
Het slachtoffer is na vijftien dagen overle
den.
Het onderzoek heeft uitgewezen, dat de
koffiehuishouder een medeplichtige had, een
oud-geneesheer die aan den beschuldigde de
doodende bacillen bezorgde.
Beiden werden aangehouden en beschuldigd
van moord.
107 JAAR OUD.
BERLIJN 27 October. (H.N.) Een inwoner
van Duitschland heeft vandaag zijn 107den ver
jaardag gevierd. Hij is Duitschlands oudste
bUirlrr;„ l 18 w ?St Pruis Fritz Sadowski
uit Neidenburg. Er leven in Oost Pruisen nog
4 personen, die meer dan 100 jaar oud zijn.
Nadere bijzonderheden omtrent
het geval.
Onze Brusselsche correspondent meldt ons:
Door de bekentenis van een stervende die
vroeger een valsche getuigenis aflegde, is aan
het licht gekomen, dat een dienstmeisje te
Antwerpen in 1930 onschuldig veroordeeld
werd tot 5 jaar gevangenisstraf wegens een
diefstal, die ze bij haar werkgever zou begaan
hebben.
Het meisje had altijd volgehouden onschul
dig te zijn en was zelfs in hooger begroep ge
gaan, doch door de getuigenis van hooger be
doelde dame, een kennis van haar patroon, die
thans dus blijkt valsch geweest te zijn, was
het haar onmogelijk om aan haar straf te ont
komen.
Zij zit op het oogenblik nog in de gevange
nis van Namen. Het parket van Antwerpen
is intusschen van dezen „coupe de théatre'
op de hoogte gesteld.
Omtrent het gisteren door onzen Brussel-
schen correspondent gemelde geval van een on
schuldig veroordeelde dienstbode te Antwer
pen meldt de Brusselsche „Standaard" nog:
De valschelijk beschuldigde was in 1929 als
dienstbode in betrekking bij een Antwerpsche
ingezetene.
Op het oogenblik, dat de dienstbode haren
dienst verliet, was haar patroon juist het
slachtoffer geworden van een belangrijken
diefstal. Een meubel was opengebroken en een
som van 16.000 francs was er uit verdwenen.
Daarenboven stelde men vast, dat ook een hals
snoer, ter waarde van 30.000 fr„ was meegeno
men, alsmede een medaillon dat rond de 2.000
frs. waard was.
De dienstbode werd aangehouden in de maand
December 1930.
De vriendin van den bestolene beschuldigde
haar brutaalweg den diefstal te hebben bedre
ven, en het gevolg was dan ook, dat zij den
21 Maart 1931 door de rechtbank van Antwer
pen werd veroordeeld tot 5 jaar gevagenisstraf
en 700 frs. boete.
De dienstmaagd had niet opgehouden haar
onschuld staande te houden; ook teekende zij
dadelijk beroep aan tegen het vonnis. Meer
dan anderhalf jaar is verloopen en nog heeft
het beroepshof geen tijd gevonden om deze zaak
in behandeling te nemen
Hèt gekste van de historie was nu wel, dat
het ongelukkige slachtoffer van die rechter
lijke dwaling en dien rechterlijken sleur
maar niet terug te vinden was, ofschoon de
stervende alles in een schrijven aan den pro-
kureur des konings had medegedeeld.
Deze hooge magistraat heeft dadelijk het Ant-
werpsch parket op de hoogte gebracht, maar
moest als antwoord ontvangen, dat de be
trokken dienstbode niet in de gevangenis der
Scheldestad vertoefde en dat ze ook die van
St. Gillis had verlaten
Na lange opsporingen vond men haar einde
lijk terug in de gevangenis van Namen,
waar ze naar het schijnt een straf uitboet voor
andere feiten, die men echter niet nader aan
geeft.
In elk geval, van de smet van den diefstal
bi) M. L. te Antwerpen, dien ze dus niet zou
hebben bedreven, dient de vrouw onverwijld
gezuiverd zegt het blad. Hopen we maar al
leen, dat het gerecht weer geen anderhalf jaar
er voor noodig zal hebben om de waarheid te
achterhalen.
Naar een speciale correspondent van de
.Keichspost" uit Laibach meldt, wordt de strijd
van het tegenwoordige Joego-Slavische regiem
tegeif^de Katholieke Kerk steeds feller.
Het verbod van Katholieke sportverenigin
gen en van Katholieke schoolvereenigingen
vormde de inleiding tot dezen strijd en toen
de kerkvervolgers de jeugdorganisaties een
maal vernietigd hadden, begonnen zij hun
eigenlijke groote anti-Katholieke campagne,
vooral in Slowenië, waar de godsdienststrijd
door de vroegere vrijzinnige „zelfstandige de
mocratische partij" met den steun der regee-
ringsorganen, vooral van den viceban dr. Pir-
majer, gevoerd wordt.
Met geweld werdén alle leerplichtige kinde
ren in de atheïstische gymnastiek-vereenigin-
gen, de z.g. „Sokols" ingelijfd, die tot een
dwangorganisatie van den staat geworden zijn.
In Slowenië werden alle leeraren, die op een
of andere wijze werkzaam waren in Katho
lieke organisaties en nog geen tien volle dienst
jaren hadden, zonder eenige reden ontslagen.
De overigen, onder wie personen met 12 a 15
dienstjaren, werden gepensionneerd. Een groot
aantal hunner werd bovendien naar Macedonië
en Bosnië overgeplaatst.
Ook de geestelijke op de lagere scholen staat
den kerkvervolgers in den weg. In verschil
lende dorpen, zooals bijv. Trifail, Zrece en
Konjice heeft het ministerie van onderwijs
de godsdienstonderwijzers uit hun ambt ont
zet. In Konjice werden de aartsdiaken, Tovor-
nik, pastoor Bezjak en kapelaan Bohanec als
godsdienstonderwijzers ontslagen, ofschoon dit
ontslag geheel en al in strijd was met de be
staande wetten, volgens welke de aanstelling
en het ontslag van godsdienstonderwijzers moet
geschieden door het vorstbisschoppelijk ordi
nariaat in overleg met het ministerie van on
derwijs. v.
Toen in September het nieuwe schooljaar be
gon, hervatten pastoor Bezjak en kapelaan
Bohanec het godsdienstonderricht in de school
als naar gewoonte, daar zij van hun bisschop
geenerlei mededeeling omtrent hun ontslag
ontvangen hadden. Hierop werden beiden voor
den gouverneur te Konjice gedaagd en wegens
„verstoring van de openbare orde" tot een
geldboete van 500 dinar subsidiair tien dagen
gevangenisstraf veroordeeld.
Toen de beide» geestelijken hun plicht en de
wet getrouw desondanks voortgingen met gods
dienstonderwijs te geven, gaf de gouverneur
van Konjice, dr. Soehac, de gendarmerie bevel,
om beiden priesters met geweld den toegang
tot de school te verhinderen. Inderdaad ver
schenen den 23en September 1.1. in de scholen
van Konjice en Zrece een aantal gendarmen,
die de geestelijken met geweld uit het school
gebouw verwilderden.
Dit gewelddadig optreden der gendarmerie
bracht onder de bevolking een geweldige op
schudding teweeg. Eenige dagen na de inci
denten verschenen ruim honderd moeders in
de school van Konjice en eischten, dat haar
kinderen door de ontslagen geestelijken we
derom in de geloofsleer zouden onderwezen
worden.
Toen dit protest niets baatte, verzamelden
zich den 29sten September 1.1. ruim 300 moe
ders, voor de gouverneurswoning te Konjice
en eischten, tot den gouverneur te worden toe
gelaten.
Toen deze de deputatie van vrouwen met
waardelooze beloften wegstuurde, keerde zich
haar woede tegen den president der „Sckoi"
van Konjiee, advocaat dr. Erwin Mejak, die
als hoofdaanvoerder van de geheele anti-gods-
dienstbeweging i die streek bekend staat.
De vertoornde vrouwen drongen zijn bureau,
binnen en gingen tot handtastelijkheden over.
Door een geweldigen angst aangegrepen bracht
dr. Mejak den vrouwen aan het verstand, dat
hij alles doen zou wat zij verlangden. Hij werd
daarop door twee vrouwen bij den arm gepakt
en vergezeld van een groote menigte naar de
pastorie gebracht, waar hij als president van
de Sokol van Konjice een verklaring ondertee-
kende, dat kapelaan Bohanec op school gods
dienstonderricht zou kunnen blijven geven.
Intusschen was de gendarmerie uit de geheele
omgeving gealarmeerd maar daar de vrouwen
haar voornaamste doel toch bereikt hadden
gingen zij rustig uiteen.
De „Sokol" van Konjice ontsloeg nog den
zelfden dag dr. Mejak uit zijn ambt van pre
sident, wijl hij zich door een aantal vrouwen
schrik had laten aanjagen.
Dit zijn slechts enkele voorbeelden van de
anti-Katholieke houding der Joego-Slavische
autoriteiten, welke niettemin den treurigen
toestand in dit land, met name in Slowenië,
duidelijk illustreeren.
Keel. 5UJ 5
Men seint ons uit Rome d.d. 27 dezer:
Vandaag heeft de H. Vader de nieuwe pina-
kotheek ingewijd. De plechtigheid werd wegens
het gebrek aan plaatsruimte slechts bijgewoond
door de kardinalen, den pauselijken hofstaat,
het corps diplomatique en een aantal Vaticaan-
sche hoogwaardigheidsbekleeders.
De openingsceremonie vond plaats in de
groote middenzaal, welke uitsluitend meester
werken van Rafael bevat.
De H. Vader aanhoorde, op den troon geze
ten, de toespraak van den directeur-generaal
der musea, professor Nogara, die een historisch
overzicht gaf van de pinakotheek en de te
genwoordige inrichting ervan nader toelichtte.
De H. Vader beantwoordde deze rede met een
korte toespraak, waarin hij den wensch uit
sprak, dat de oude glorievolle kunsttradities
van het Vaticaan in de toekomst zullen worden
voortgezet en waarin hij het verband, dat er
bestaat tusschen kunst en godsdienst, schetste.
Ten slotte bracht de H. Vader dank aan al
len, die aan de voltooiing der nieuwe pina
kotheek hebben medegewerkt.
Naar Reuter nog uit Rome meldt, heeft de
H. Vader in zijn toespraak, welke hij bij de
opening der nieuwe pinakotheek heeft ge
houden, zijn afkeuring uitgesproken over ze
kere tendenzen in de moderne kunst, met name
over de zoogenaamde nieuwe christelijke kunst,
welke meermalen te kort schiet in waardig
heid en redelijke opvatting en welke met het
kanonieke recht niet in overeenstemming is.
De „Gaceta de Madrid" publiceert een lijst
van de bedragen en waardepapieren, welke op
naam der Jesuieten op de Spaansche banken
gedeponeerd waren en thans in beslag geno
men zijn.
Het totale bedrag aan baar geld is slechts
43449 peseta's, terwijl de effecten en andere
waardepapier geen noemenswaard bedrag uit
maken.
In republikeinsche kringen beweert men, dat
het geringe bedrag der in beslag genomen
waardepapieren een bewijs is voor de juistheid
van de voorspelling van oud-minister Maura,
die indertijd verklaarde, dat de sociëteit haar
gelden en papieren tijdig ln veiligheid zou
brengen.
NOODLOTTIGE GRANAATONTPLOFFING.
LONDEN, 27 October. (H.N.) Volgens een
bericht uit Shanghai zijn door de ontploffing
van een granaat, welke kinderen op een vuil
nisbelt in Tsjapei hadden gevonden, 17 perso
nen gedood en 19 gewond.
LONDEN, 27 October. (R.O.) De demonstra
tie van de werkloozen, die uit alle deelen van
het land naar Londen zijn opgetrokken, is niet
zoo rustig verloopen als de eerste berichten
wel lieten aanzien.
Juist voor Marble-Arch begonnen de demon
stranten plotseling met steenen naar de po
litieauto's te werpen en werden eenige ruiten
van een postkantoor verbrijzeld.
De politie trachtte eenige belhamels te ar
resteeren.
Een menigte van eenige duizenden keerde
zich echter tegen haar. Daarop chargeerden
een twintigtal bereden politie-mannen, die met
gummistokken op de menigte inranselden.
Verscheidene personen werden gewond en
een aantal winkelruiten werden ingeslagen,
terwijl de verschrikte winkelbedienden hun
toevlucht zochten op hooger gelegen verdie
pingen.
Ook op andere plaatsen in Hyde Park werd
de politie met steenen en straatvuil geworpen,
en werd door de bereden agenten ingegrepen.
De demonstranten rukten takken van de
boomen en verweerden zich hiermede.
Verscheidene vrouwen werden bij de charge
van de politie omvergereden.
De toestand werd ten laatste zoo ernstig,
dat de politie groote versterking liet aanruk
ken.
Bijzonder viel het op, dat alle hoogere po
litiebeambten en de bereden politie, in plaats
van de gewone hoofdbedekking stalen helmen
droegen.
De leiders van de communisten, e.a. Saklat-
vala en Tom Mann, waren op hekken gekloms
men en hielden opruiende redevoeringen.
LONDEN, 27 October (H.N.) Het lagerhuis
heeft de motie der onafhankelijke arbeiders
partij verworpen, om een delegatie der werk
loozen in het parlement te ontvangen.
door 1. 8. FLETCHER.,
36).
Hadruk verboden
Neen, nu nog niet. De politie beeft haar
edgen methode en zij zal er niet dankbaar voor
Zijn, als wij haar in de wielen rijden. Wij moe.
ten ook niet vertellen, dat u Burchill daar ge-
Zien hebt. Dat gelooven zij toch niet. De politie
zal om Burchill te zoeken, meer aandacht
Beschonken hebben aan de verschillend^ zee.
tuarvens en stations dan aan de drukke Lon
densche straten. De kerel denkt zeker, dat hij
veiliger is onder het °°S der politie, die hem
vijftig mijlen verder aan het zoeken is. Neen,
ik hen er van overtuigd, Burchill zal voor den
dag komen, als hij meent, dat het tijdstip
daartoe gekomen is.
Bedoelt u, dat hij zichzelf zal overleveren
Ja. maar dan zal het zijn met een speciaal
doel. Ga dus morgen vroeg naar dat hotel en
tracht alles omtrent dien Dimamhro uit te vis-
ecihen.
Selwood ging naar het hotel Ravenna en had
er niet de minste moeite mee, alle Informa
ties te krijgen, die het personeel, vertegen
woordigd door een chef, een (huishoudster, een
huisknecht en twee kamermeisjes, hem kon
geven. Het resultaat was mager. Mijnheer Di.
tnambro was vroeger nooit in het hotel geweest
hij had er maar twee nachten gelogeerd. Den
meesten tijd was hij op stap geweest, ook op
den I3den was hij vroeg uitgegaan, tegen tien
uur was hij terug gekomen, had zijn rekening
betaald, zijn reiskoffertje opgenomen en was
^«trokken. Hij had, terwijl hij daar logeerde,
geen bezoek gehad, maar opeens herinnerde
zieh een der kellners van het restaurant, dat
°P den 12de een beer bij hem aan zijn tafel-
tje had gezeten, 'een lange slanke man met
zwart haar, die eruit zag.ja, eigenlijk als
6en acteur. Mijnheer Dimamhro was een dik-
kleiine man, met een dunnen, zwarten
baard. Er was ook een reden, waarom de
keil n er zich dat zoo goed herinnerde: de twee
boeren hadden een flesch champagne gedron-
ken. de beste, die het hotel in voorraad bad
Gie fiegqjj bad twiaalf shilling gekost! Om
at belangrijke feit te constateeren, haalde de
e'lner het kasboek voor den dag en wees op
^en post; Nummer 5 (het kamernumimer vaP
mtwabro) een flesch Moët-e-Chandon.
Bot gebeurt zelden, dat onze klanten
zetbRn <iuren wÜn bestellen, zei de beleefde
wii aaS" V6rkoopen meestal lichte tafel-
voor>n* Cllam,Pa,sne? Die koimt bijna nooit
sor61 p°0^ bracht dat nieuws over aan profes»
heer J"OX"Raythwaite. Zou die lange, slanke
ziin' 6t ZWart haar niet Burchill geweest
m n^ntpekle de geleerde. Die beschrijving
mambrP Maar nu wete,n WÜ ook hoe Di-
er za=- Wij moeten Mountain
,an den tand voelen. Ga mee.
a auReur, dien zij in de garage vonden,
e ij dat hij zich heel goed den heer
herinnerde, <He met zijn meester uit het Par-
lementsgebouw gekomen was. Maar toen hij
hem een beschrijving gevraagd werd, bleek
zijn geheugen bem parten te spelen. Die heer.
och ja, die was netjes gekJead en hij droeg
een hoogen hoed. Of hij groot was of klein,
zwart of blond, oud of van middelbaren leef
tijd, dat wist hij niet mear. Daar had hij ook
niet op gelet. Toch zou hij heim zeker herken
nen als hij maar met hem in aanraking kwam,
al was het te midden van een massa men
schen.
Vreemd, dat demeesten niet in staat zijn
hun medemenschen nauwkeurig 0ip te nemen'
bemerkte de professor. Mountain is een ver
standige man, bekwaam voor zijn vak- hij
kijkt iemand een volle minuut aan en'kan
een maand later niet meer zeggen hoe die
persoon er uit zag. Dat geeft allemaal niets,
Selwood!
De jonge secretaris begon te gelooven dat
zij zich in een onmogelijken toestand bevon
den en dat mijnheer Halfpenny gelijk had
met zoo pessimistisch te zijn, wat betreft het
nut van dit nasporingen. Maar de professor
liet zich zoo gauw niet ontmoedigen en als
hij stuitte op een onoverkoombare hindernis
in één richting, dan zocht hij haastig een
anderen uitweg op.
Laten wij nu eens nagaan, hoe onze za
ken er voor staan, zei hij, terwijl zij naar Port„
man Square gingen, wij weten nu zoo goed als
zeker, dat Jacob een transactie, van welken
aard die ook mag geweest zijn, met dien Di-
mamtor o op den 12den November verrichtte
en dat hij ten gevolge daarvan hem een
cheque voor driduizend gunijes gaf of per
post zond. Laten wij nu eens onderzoeken, of
onder de papieren van Jacob daarover niets
te vinden ik. Ik veronderstel, dat wij alles in
het kantoor van het flatgebouw en op Port
man Square kunnen doorzoeken. Het zal wel
niet de eerste keer geweest zijn, dat Dimam
hro met hem in aanraking kwam. Er moet
toch wel iets te vinden zijn, Selwood: memo
randa, brieven, kwitanties.
Selwood schudde het hoofd. Een van de
eigenaardigheden van wijlen mijn patroon
was, dat hij nooit kwitanties gaf of aannam
vooir onmiddellijk vereffende zaken. Hij had
een gruwelijhen hekel er aan, als iemand hem
een kwitantie vroeg voor contante betaling
en weigerde ook steeds er een aan te nemen
als men hem die wilde geven. Ik heb hem
duizenden zien betalen en het aangeboden ont
vangstbewijs in den haard zien werpen. Neen,
ik vrees, dat wij zoo iets niet zullen vinden.
Wat 'brieven betreft, had mijnheer Herapath
ook een vreemde gewoonte, die mij in het be
gin dikwijls in de war bracht. Zoodra een brief
beantwoord was, vernietigde hij dien. En daar
elke post direct behandeld werd, zullen wij in
dat opziicht weinig of niets vinden.
Laten wij toch maar eens gaan zoeken,
zei de professor. Al konden wij maar iets vin
den, een kaart, een brief waarop het adres
van Dimamhro, dat kon dan van groot ge
wicht zijn. Ik hen er meer dan ooit van over.
tuigd, dat Dimaimbro de man was, die Jacob in
bet Parlementsgebouw opzocht en dat het Bur
chill was, die dienzelfden avond met hem ge
dineerd heeft... Kom, laten wij nu naar het
kantoor op Portman Square gaan en zoo wij
diaar niets vinden, dan naar het kantoor
het flatgebouw.
Het was Zaterdag. Geheel dien middag en
avond doorzochten professor Cox-Raythwaite
en Selwood elke lade, lessenaar of kast, waar
papieren konden liggen, zoowel op Portman
Square als in het flatgebouw. Maar zooals
Selwood wel voorzien had, vonden zij niets. Pa.
pieren betreffende regeeringszaken, schetsen
van te bouwen huizen, plattegronden, enz.
vonden zij in menigte, allen netjes in mappen
opgeborgen, maar niets van hetgeen de pro
fessor hoopte te vinden en toen zij laat in den
avond heen gingen, waren zij niet wijzer dan
toen zij dien morgen met het werk begonnen
waren.
Ga naar bed, jongeman, zei de professor.
Zet de heele zaak uit uw gedachten tot Maan.
dagmorgen. Denk er niet meer aan. Kom dan
Maandag dadelijk bij mij en wij zullen verder
zien. Te drommel! Ik moet weten, van welken
aard die transactie met Dlmambro geweest is,
al zou iik dien man door heel Italië moeten
opsporen.
Selwood was blij genoeg om de zaak uit zijn
gedachten te zetten, want het le.k hem een
hopelooze zaak, een man op te sporen, van
wien men slechts een vaag signalement Dezdt.
Maar eer het Zondagmiddag was, stond hij
(och weer tegenover het probleem. Sedert haar
oom gestorven was, had Peggie een stil ver.
trouwen in Selwood gehad. Zwijgend waren ze
overeengekomen, dat hij voorloopig zooveel
mogelijk haar ten dienste zou staan. Bijna
al zijn tijd bracht hij op Portman Square door
en deed hij alles, wat de jonge dame hinder
of last kon besparen. Hij vergezelde haar ook,
als zij uitging en zoo ging hij ook mede, als
zij Zondags de kerk bezocht. Daar was een
bank voor de familie Herapath gehuurd. De
twee jongelieden hadden daar plaats genomen
■niet meer denkend aan het gebeurde van de
laatste maand. Selwood was maar al te ver
heugd den raad van den professor te kunnen
opvolgen en de zaak voor vier en twintig uur
uit zijn hoofd te kunnen zetten en Peggie, een
vroom jong meisje, dacht slechts, aan een ge
paste Zondagviering.
De familie had de gewoonte de kerkboeken
in de bank te laten liggen en Peggie nam
het hare ter hand, toen er opeens een in vie
ren gevouwen briefje uit viel.
Als het een billet-doux was geweest, zou zij
niiet ^neer verschrikt en verlegen zijn geweest.
Zij hield het In de hand en toonde het aan
Selwood. Dan ontvouwde zij het met bevende
vingers, zóó, dat zij en haar hegeleider het
tegelijkertijd konden lezen. Met verwonderde
oogen en kloppend hart keken zij naar het
dunne velletje postpapier, waarop een paar
regels getypt stonden.
,,Als u uw neef, den Barthorpe Herapath,
wilt redden, ga dan naar den ingang yan het
kerkhof, waar een dame ijj een eigen auto
u opwacht.
HOOFDSTUK 30
De Grijze Dame,
Terwijl de jongelieden zich over dit ge
heimzinnige briefje bogen, waren beiden zich
van hetzelfde gevoel bewust.zij waren,
dankbaar, dat zij hij eikand et waren. Peggie
was nooit meer verheugd over iets geweest,
dan dat Selwood in haar onmiddellijke na
bijheid was, waar zij hulp ep bescherming zoo
noodig had. En hij was blij, dat hij het jonge
meisje beschermen kon, want zij begrepen,
dat die zoo onschuldig uitziende regeltjes
iets te beteekenen hadden, dat van g-root ge
wicht kon zijn. Barthonpe's leven redden.
dat kon alleen maar beteekenen, dat iemand.
de schrijver van dat briefje, met zekerheid
wist. dat hij onschuldig was, dus dat iemand
anders de dader was.
Peggie lette niet op de verbaasde blikken,
die op hen gevestigd wedden, toen zij met
Selwood aan het eind van den kerkdienst
met verschrikte oogen en gloeiende wangen
de bank verliet en naar den uitgang 1 ©PZij
had maar één gedachte.wie zou zij daar
buiten ontmoeten? Welke onthulling zou haar
gedaan worden? Onwillekeurig legde zij de
hand op Selwood's arm, terwijl zij door het
portaal gingen en de jonge secretaris drukte
die hand met een plotselinge opwelling van
trots tegen zich aan. Arm in arm gingen zij
naar buiten en de portier, die de poort voor
hen opende, glimlachte, terwijl zij hem voor-
hijgingen. Hij dacht aan een anderen uittocht
uit de kerk, waarbij de jonge dame oranje
bloesems zou dragen.
(Wordt vervolgd! j
